Ինչքան էլ որ ամառվա  տապն ու անտանելի  շոգը  ստվերել են քաղաքական մեծ ու փոքր զարգացումները՝ իրենց հետևանքներով հանդերձ, այդուհանդերձ մի բան պարզ է. ՀՀ իշխանությունները լրջորեն գնում են դեպի նախագահական ընտրություններ:

Անշուշտ, դրա բաղկացուցիչ  կամ, ավելի ճիշտ,  շատ կոնկրետ  առանցքը՝սեպտեմբերին կայանալիք ընտրություններն են, որի  նախօրեին ՀՀ իշխանությունները, հատկապես ՀՀԿ-ն, ոչ միայն իր թիմակիցների  «վախն է չափում» այլ նաև նրանց շատ ուղղակի «մեսիջներ» է  ուղարկում, այն մասին, թե  ՀՀԿ-ի համար «գյուռ» ձայներ չբերելու  դեպքում, ինչ կարող  է տեղի ունենալ ցանկացած ՀՀԿ-ականի հետ, որը  կհանդգնի   ի միջի այլոց վերաբերել ընտրական ցանկացած տրամաչափի գործըթացի:  Վարդանիկը՝ Ձեզ օրինակ:

Այո՛, Գյումրու քաղաքապետ, Վարդան Ղուկասյանը, որը թվում էր, թե աներեր դիրքեր ունի  և ՀՀԿ-ի ներսում, և ՀՀԿ-ից դուրս, և որին ժամանակին շատ բան ներվեց:

Սակայն ինչպես պարզվեց, և ինչի մասին բարձրաձայն հայտարարեց Վարդանիկ Ղուկասյանը իր համար կարևորը. «Բարձրյալն իրենից չնեղանա: Իսկ մնացածը, էնքան նեղենան, էնքանից շատ, դա Վարդան Ղուկասյանին  «ինտերեսնի» չի: Դուխով տղա է, հո զոռո՞վ չի:

Հիմա ավելի ռեալ ՀՀԿ-ում տիրող պատկերի ու իրավիճակի մասին.  ընդհանուր առմամբ, որ ՀՀԿ-ն՝ իր Լֆիկներով, Նեմեցներով,Բուռնաշներով, Լիսկաներով  ու  այլ տիպի մականունավորներով ավելի լավը չէ Վարդանիկից   ու  նրա  շրջապատից, կարծում ենք, ապացուցման կարիք չունի :

Իսկ թե ինչո՞ւ ՀՀԿ-ն «Ռուբեն Հայրապետյան»  ձևական  ակցիայից հետո, որոշեց  «լրջորեն փուռը տալ» Վարդանիկին.  սա իրոք արդեն հարց է: Մամուլն էլ այս մասին շատ գրեց, բայց այս թեման, խմոր է, որը դեռ շատ է ջուր վերցնելու ու արժե մեկ անգամ էլ անդրադառնալ դրան:

Նախ սկսենք սկզից.Վարդանիկի գործերը սկսեցին բարդանալ այն օրից, երբ Շիրակի մարզպետ Աշոտ Գիզիրյանը՝ Գիզիրը, ոտք դրեց Շիրակի մարզ՝բացահայտ ընդգծելով իր վերաբերմունքը Վարդանիկի նկատմամբ՝անցնելով նույնիսկ թույլատրելիի սահմանը: Վերջինս  պատեհ, անպատեհ, ընդ որում  ոստիկանական ոճին բնորոշ  մեթոդներով  պահը չկորցրեց  Վարդանիկի միֆը կոտրելու ու նրան ՀՀԿ-ից չեզոքացնելու համար: Իրականում, այս ամենը  չէր հաջողվի Գիզիրին, եթե իշխանություններին այդ սցենարը ձեռնտու չլիներ: Բայց և այնպես,  սկզբի համար խնդիրը դրված էր, ոչ թե  Վարդանիկին ամբողջությամբ իզգոյացնելու, այլ պրոֆիլակտիկ հիմունքներով նրան թեթևակի  «սանձելու» համար:

Բայց ստացվեց  այնպես, որ  Գիզիրը   մինչև վերջ փակեց Վարդանիկը օդերը, ինչի արդյունքում էլ ստացվեց այնպես, որ խորհրդարանական ընտրությունների ժամանակ ԲՀԿ-ն հաղթեց ՀՀԿ-ին՝լուսանցքում թողնելով Վարդանիկին  և շատ ու շատ ուրիշների, որոնց անունները  չգիտես ինչու մնացին կադրից դուրս: Չթվա թե, մշտապես կրիմինալի հետ ասոցացվող   քաղաքապետ Վարդանիկ Ղուկասյանին  որևէ կերպ արադարացնելու կամ նրան իրականում սրբացնելու  միտում  ունենք, բայց հանուն ճշմարտության արժե հասկանալ, ինչո՞ւ որևէ մեկը չի հարցնում, թե այդ ի՞նչ ջերմ  ու նախանձելի  հարբերություններ  էին  ձևավորվել, և որոնք որ մինչ օրս պահպանվում են, նույն Շիրակի մարզպետի ու ԲՀԿ-ական Մարտունիկ  Գրիգորյանի   միջև: Եվ այդ  ինչպես եղավ, որ   ընտրական մարաթոնի ժամանակ իրարից  դիստանցիա   պահող  մրցակից թիմերի երևելի դեմքերը՝ Մարտունիկն ու Գիզիրյանը, կողքից թեթևակի էլ Բուռնաշը,  նույն  գիծն էին բռնել, իսկ ահա Վարդանիկն ու  իր ղեկավարած ՀՀԿ կառույցը մնացել էր  առանց մարզպետի ու պատգամավորական կորպուսի աջակցության: Չէ, որ հայտնի աքսյոմա կա. հանուն թիմի, քաղաքական ախոյաններն անգամ համախմբվում են:

Իսկ ահա, 2012-ի մայիսի 6-ի ԱԺ ընտրություններում եղավ խիստ հակառակը: Թե  ինչու, և ինչպես, հետևությունները թողնում ենք ընթերցողին:

Ըստ էության, Վարդանիկին ՀՀԿ-ից հեռացնելը ուներ նախևառաջ մեկ նպատակ`  ցույց տալ բոլոր ՀՀԿ-ականներին, որ կքվելով էլ լինի, ՀՀԿ-ի համար պետք է ձայներ հավաքել՝թեկուզ հարևան երկրներից  բերվող ձայների  հաշվին: Իսկ ահա նրանք, ովքեր ՀՀԿ-ին հնազանդ չեն…

Երկրորդ մեսիջը ավելի հեռուն գնացող է. նախագահականի  շեմին արժեր ապացուցել, որ  որևէ մեկը այս երկրում   «վերին արտի ցորեն  չէ», այդ թվում նաև Վարդան Ղուկասյանը, ում անունն իսկապես տարիներ շարունակ կամ կրակոցների, կամ ծեծուջարդի, և կամ էլ տարատեսակ «ռազբորկաների»  հետ  է կապված եղել:

Եվ վերջապես,  Վարդանիկն ու Գյումրվա այս օպերացիան, ինչ որ տեղ էլ գալիս են փաստելու, որ ՀՀ նախագահ Սերժ  Սարգսյանը ճիշտ էր ասում, երբ հայտարարում էր, թե՝ մեր  երկրում  որևէ մեկը անպատժելի չէ, այսինքն, տվյալ դեպքում, ոչ Վարդան Ղուկասյանը, ոչ էլ նրա քյալլագյոզ որդի ՍպարտակՂուկասյանը անպատժելի չմնացին: Այս սցենարը կրկնվելու է,  և մոտ ապագայում մեր անպարտելի օլիգարխները թփրտալու են նրբորեն հյուսված ցանցերում:

Հիմա  ամենակարևորի մասին.ասացին թե Վարդան Ղուկասյանը, այլևս չի առաջադրելու իր թեկանծությունը, և որ  Բալասանյանը  ուր որ է վերցնելու է Գյումրու գահը: Բայց արի ու տես, որ դա այդքան էլ այդպես չէ:

«Հայկական Վարկած» -ի աղբյուրների հաղորդմամբ, շաբաթ  օրը, երեկոյան, Վարդան Ղուկասյանը հանդիպել է ՀՀ-ի բարձրագույն իշխանավորներից մեկի հետ ու ասել, որ « չորով» գնալու դեպքում ինքը ջրի երես է հանելու իր դեմ մահափորձ կատարած անձանց  կասկածյալների ցուցակը, և բերանը բացելու է շատ այլ  մութ պատմությունների դրվագների մասին: Ճշտվող տեղեկությունների համաձայն, Վարդանիկը հանդիպումներ է ունեցել և ԱԽՔ  Արթուր  Բաղդասարյանի և Բաղրամյան 26-ին մոտ կանգնած անձանց հետ ու  հասկացրել, որ իր հետ կատակ անելու դեպքում ինքը սկսելու է հետաքրքիր  «դիսկեր» թողարկել՝ ի գիտություն հայ հանրության:

Այս ամենից հետո, որքան էլ զարամանալի է, նույնքան և հարցեր առաջացնող, թե ինչո՞ւ Գյումրիում տեղի ունեցած մարզային նիստից հետո, հանկարծ սկսեցին հերքվել այն լուրերը, թե Վարդան Ղուկասյանի որդի՝ Սպարտակ Ղուկասյանը չի կրակել   ԲՀԿ-ական  Սամվել Բալասանյանի տան ուղղությամբ, և կամ ինչո՞ւ  ՀՀԿ պատասխանատուները սկսեցին  պաշտոնապես  հայտարարել այն մասին, որ  Վարդան Ղուկասյանի քաղաքապետ առաջադրվել — չառաջադրվելու հարց  իրենք չեն քննարկել, և կամ՝սկսեցին «երդվել», թե  վերևից   «դաբրո»  չի իջեցվել Բալասանյանին  քաղաքապետ նշանակելու համար:

Իրոք հետաքրքիր է չէ՞.այնպես որ ՀՀԿ-ն ու Վարդան Ղուկասյանն իրար  լրիվ արժեն, ու չարժե այսքանից հետո, ազնիվ պիոների դեմք ընդունելով, մերօրյա քաղաքական աղվեսները իրենց ձև տան, թե մինչ օրս իրենք  սրբության սրբոց էին, իսկ իրենց  «զավակաները»`  սատանաներ:

Դեռ հարց է, թե ով ումից է մաքրվում, ՀՀԿ-ն Վարդանիկից, թե՞ ՀՀԿ-ն ինքն իրենից:

Թե ինչ կլինի այս ամենի «իտոգում»,  առայժմ, վերջնականապես չենք կարող ասել, քանի որ Վարդան Ղուկասյան — ՀՀ իշխանություններ  բանակցային փուլը դեռ երկրորդ, ու երևի թե՝ երրորդ եթերաշրջանն է ունենալու: Նայած թե, Վարդանիկի հովանու տակ գտնվող  «Ցայգ»  TV-ի եթերում օրերս ի՞նչ տեսակի հայտարարությամբ, ամառվա այս լռությունը կխախտի Գյումրվա յուրօրինակ  քաղաքապետ Վարդան Ղուկասյանը:

Թեման շարունակությանը՝ հետևեք առաջիկայում:

Անի Սուլթանյան

ՀՀ արտգործնախարար Էդվարդ Նալբանդյանը հուլիսի 23-ին Բրյուսելում մասնակցել է Եվրոպական Միության և Արևելյան գործընկերության արտգործնախարարների հանդիպմանը, որին ներկա էին ԵՄ արտաքին քաղաքականության և անվտանգության հարցերով բարձր ներկայացուցիչ Քեթրին Էշթոնը, հարևանության և ընդլայնման հարցերով եվրոպական հանձնակատար Շտեֆան Ֆյուլեն:
Ըստ ԱԳՆ հաղորդագրության՝ Հաստանի արտգործնախարարը իր ելույթում ասել է, որ Արևելյան գործընկերության Պրահայի հիմնադիր գագաթաժողովից դեպի Վարշավայի գագաթաժողով անցած ճանապարհը և Վիլնյուսում կայանալիք գագաթաժողովին ընդառաջ կատարվող աշխատանքները վկայում են ծրագրի կենսունակության մասին:

«Արևելյան գործընկերության նախարարական հանդիպումները լավ հնարավորություն են ընձեռում մտքեր փոխանակելու համագործակցության խթանմանն առնչվող տարբեր հարցերի շուրջ, ամփոփելու արդեն կատարվածը և ներկայացնելու սպասելիքները, ինչպես նաև մշակելու նոր ձեռնարկվելիք քայլեր: Ինձ հաճելի է նշել, որ Ասոցացման համաձայնագրի բանակցությունների մեկնարկից երկու տարի անց Հայաստանը նշանակալից առաջընթաց է արձանագրել. 29 բանակցային գլխից 28-ը արդեն փակվել են և ընդամենը մեկ ոլորտին վերաբերող գլուխ է մնացել համաձայնեցնելու:

Հիմնվելով այն դրական փորձի վրա, որ կուտակվել է Ասոցացման համաձայնագրի բանակցություններում՝ մենք սահուն առաջընթաց ենք ակնկալում խորը և Համապարփակ Ազատ Առևտրի գոտու ստեղծման շուրջ բանակցություններում: Մեր նպատակն է մոտենալ դրանց ավարտական փուլին մինչ Վիլնյուսի գագաթաժողովը:

Մարդկանց միջև շփումները և շարժունակության խթանումը համագործակցության մեկ այլ կարևոր բաղադրիչ են: Ես ուրախ եմ նշել, որ մուտքի արտոնագրային ռեժիմի դյուրացման և ռեադմիսիայի մասին համաձայնագրերը այժմ վերջնական տեսքի են բերված և առաջիկայում ակնկալում ենք դրանց ստորագրումը և վավերացումը», – ասել է նախարար Նալբանդյանը:

Նախարարական հանդիպմանը ընդունվել է համատեղ հայտարարություն, որում ընդգծվում է, որ Եվրոպական հանձնաժողովի և ԵՄ փոխնախագահ, բարձր ներկայացուցչի կողմից ներկայացված ճանապարհային քարտեզը լավ հիմք է հանդիսանում Վիլնյուսի Արևելյան գործընկերության գագաթաժողովին ընդառաջ Պրահայի և Վարշավայի գագաթաժողովներում մշակված նպատակներով առաջնորդվելու համար: Նշվել է, որ 2013 թվականին կայանալիք Արևելյան գործընկերության հաջորդ նախարարական հանդիպումը լավ առիթ կլինի դիտարկելու և նախանշելու ձեռնարկվելիք հետագա քայլերը:

Նիստից առաջ տեղի է ունեցել Էդվարդ Նալբանդյանի ու հարևանության և ընդլայնման հարցերով եվրոպական հանձնակատար Շտեֆան Ֆյուլեի հանդիպումը, որի ժամանակ հանգամանալից քննարկվել են Հայաստանում բարեփոխումների աջակցության դոնորների համաժողովի հրավիրման կազմակերպչական հարցերը, առաջիկայում նախատեսվող բարձրաստիճան այցերի ժամանակացույցը:

Զրուցակիցներն անդրադարձել են Ասոցացման համաձայնագրի, մուտքի արտոնագրային ռեժիմի դյուրացման, ռեադմիսիայի, խորը և համապարփակ ազատ առևտրի գոտու ստեղծման մասին համաձայնագրերի շուրջ բանակցություններին, քննարկեցին Հայաստան– ԵՄ փոխգործակցությանը վերաբերող մի շարք այլ հարցեր:

Նույն օրը երեկոյան Հայաստանի արտգործնախարարը հանդիպեց Բելգիայի փոխվարչապետ, արտաքին գործերի նախարար Դիդյե Ռեյնդերսի հետ:

Հայաստանի և Բելգիայի արտգործնախարարները մանրամասն քննարկեցին երկկողմ հարաբերությունների հարցերի լայն շրջանակ, անդրադարձան երկու երկրների միջև քաղաքական երկխոսության ակտիվացման, իրավապայմանագրային դաշտի ընդլայնման, արտաքին գործերի նախարարությունների միջև կանոնավոր խորհրդատվությունների անցկացման, տնտեսական համագործակցության խթանման, միջխորհրդարանական կապերի ակտիվացման նպատակով համապատասխան քայլերի ձեռնարկմանը:

Բանակցություններին մտքեր են փոխանակվել Հայաստան – ԵՄ հարաբերությունների շուրջ:Էդվարդ Նալբանդյանի և Դիդյե Ռեյնդերսի զրույցի ընթացքում արծարծվեց նաև Ֆրանկոֆոնիայի միջազգային կազմակերպության շրջանակներում համագործակցությունը:

Բելգիայի արտաքին գործերի նախարարի խնդրանքով Հայաստանի արտաքին քաղաքական գերատեսչության ղեկավարը ներկայացրեց Լեռնային Ղարաբաղի հիմնախնդրի կարգավորման ուղղությամբ ձեռնարկվող ջանքերը:
Էդվարդ Նալբանդյանն իր բելգիացի գործընկեր Դիդյե Ռեյնդերսին հրավիրեց այցելել Հայաստան:

Ուրբաթ օրը նախագահական գնացած Վարդան Ղուկասյանին Սերժ Սարգսյանն ասել է` միառժամանակ հանգստացիր քաղաքականությունից, հետո կտեսնենք: Ամեն ինչից ահավոր վիրավորված Վարդանիկը, որ մինչ այդ ընդվզում էր ու դիմադրում, այլևս չի առարկել: Եվ հոժար կամքով ՀՀԿ տեղական կառույցից դուրս գալու դիմում է գրել: Այս հարցն ի դեպ` քննարկվել էր հինգշաբթի օրը տեղի ունեցած ՀՀԿ ԳՍ-ի ժամանակ ևս: ՀՀԿ-ում ահավոր չեն ցանկանում, որ Վարդան Ղուկասյանը կուսակցությունից դուրս գալու դիմում գրի, որովհետև այդ դեպքում անկանխատեսելի Վարդանիկը կարող է և ինքնառաջադրվել, չնայած գործից հասկացողները գտնում են, որ դա լավ ավարտ չի ունենա Ղուկասյանների համար: Կրտսեր Ղուկասյանն էլ` «դեբոշներ» սարքելուն զուգընթաց, հորն ասել Է «Ինձ են նստացնելու, կգնամ 15 տարի կնստեմ, բայց դու պիտի առաջադրվես, որովհետեւ թասիբի հարց կա»: Վարդանիկն այս ամենից շատ վիրավորված է, որ ՀՀԿ-ն, փոխանակ Սուքիաս Ավետիսյանին կամ մեկ ուրիշ «նորմալ ՀՀԿ-ականի» նշանակեր Շիրակի տեղական կառույցի ղեկավար, Սահակ Մինասյանի «նման մեկին են նշանակել, որին բոլորը գիտեն ինչ է»: Մինասյանը երկար տարիներ Շիրակի կրթության, մշակույթի և սպորտի վարչության պետն է: Ինչ վերաբերում է սամվել Բալասանյանից վիրավորանքին, ապա Վարդան Ղուկասյանը գտնում է, որ պետք էր, թեկուզ ՀՀԿ-ն թող իրեն չառաջադրեր, Սամվելին աջակցեր, «տղու նման» իրար հետ առաջադրվեին, «որս կհաղթեր, թող հաղթեր, ես իր ձեռքը կսեղմեի, թե չէ ինչ է նշանակում վաբշե խաղից մարդուն հանել»:

Հրապարակ

Իշխանության կողմից Վարդան Ղուկասյանին Գյումրիի քաղաքապետի պաշտոնում չառաջադրելը և, ըստ ամենայնի, առաջիկայում ԲՀԿ-ական թեկնածու Սամվել Բալասանյանին պաշտպանելը խոսում է երկու բանի մասին: Առաջին` որ իշխանությունն ու ԲՀԿ-ն այնքան էլ «անտագոնիստական հակառակորդներ» չեն և ի վերջո` նույն նոմենկլատուրայի ներկայացուցիչներն են` պարզ է, որ Հայաստանի նման երկրում գարեջրային խոշոր բիզնեսմենները ընդդիմադիր չեն լինում: Երկրորդ` իշխանության մոտ կա, այնուամենայնիվ, գովելի ցանկություն` ազատվել օդիոզ կերպարներից և հանդես գալ քիչ թե շատ քաղաքակիրթ դեմքով:
Սամվել Բալասանյանի թեկնածությունը պաշտպանելու իշխանության որոշումն ունի նաև այն առավելությունը, որ ընտրությունների ընթացքում նա չի ունենա լուրջ այլընտրանք: ՀԱԿ-ը դժվար թե Գյումրու քաղաքապետի պաշտոնում իր թեկնածությունն առաջադրի, քանի որ ԲՀԿ-ն «ավազակապետության դեմ պայքարում» իր դաշնակիցն է, իսկ դաշնակցի դեմ հակաքարոզչություն չեն ծավալում: Քանի որ, ըստ ՀԱԿ-ի, ԲՀԿ-ում օլիգարխներ չկան, այդպիսին չէ նաև պարոն Բալասանյանը, և, Կոնգրեսի տրամաբանությամբ, նա էապես տարբերվում է Սամվել Ալեքսանյանից և Ռուբեն Հայրապետյանից: Հետևաբար` եթե նրան աջակցող հայտարարություններ չհնչեն, ապա հաստատ խոչընդոտող քայլեր էլ չեն արվի: ՀՅԴ-ն և «Ժառանգությունը» իրենց թեկնածությունները գուցև առաջարկեն, բայց դրանք գարեջրագործի համար լուրջ վտանգ չեն ներկայացնի:
Զուտ օբյեկտիվորեն, իհարկե, պարոն Բալասանյանը առավելություններ ունի Վարդանիկի և Մարտունիկի համեմատ: Վերջիններիս նա նման է նրանով, որ բացարձակապես քաղաքական գործիչ չէ: Բայց կա նաև բնավորությունների, դաստիարակության տարբերություն, դժվար է պատկերացնել, որ նրա որդին Գյումրիում կրակոցներով «ռազբորկաներ» կսարքի կամ կեղծ բարեպաշտ ու հավատացյալ կխաղա: Իհարկե, պարոն Բալասանյանը սկզբունքայնության մարմնավորում չէ`սկզբում նա իր բիզնեսի համար «տանիք» էր փնտրում ՕԵԿ-ում, հետո «վերակողմնորոշվեց» և անցավ ԲՀԿ. եթե այդ կուսակցությանն էլ որևէ բան սպառնա, ապա կասկած չկա` նա նորից «կկողմնորոշվի»: Բայց այդ ամենը մտնում է մեր վերնախավի «ստանդարտ վարքականոնի» մեջ` մինչդեռ ներկայիս քաղաքապետն այդ կանոնի սահմանագիծն անցել էր:
Չգիտեմ, թե ինչպիսի քաղաքապետ է լինելու Սամվել Բալասանյանը, նրա` այդ պաշտոնը զբաղեցնելուց գյումրեցիների կյանքում հազիվ թե որևէ բան փոխվի: Բայց վստահաբար կարելի է ասել, որ շուտով նրա գործարանի տեսականին կհամալրվի նոր անուններով:

Առավոտ

Հրապարակվել է ՄԱԿ-ի գլխավոր քարտուղար Բան կի Մունի` «Սովորական սպառազինությունների վերահսկումը տարածաշրջանային ու ենթատարածաշրջանային մակարդակներում» զեկույցը, որում ներկայացված է Հարավային կովկասում սպառազինությունների հետ կապված իրավիճակը:

«Եվրոպայում սովորական սպառազինությունների մասին պայմանագրի ֆունդամենտալ դերն ու կարևորությունը հատկապես մեծացել է Հարավային կովկասի տարածաշրջանում, որտեղ Ադրբեջանը սպառազինությունների վտանգավոր մրցավազք է սանձազերծել: Եվրոպայում սովորական սպառազինությունների մասին պայմանագրի իրագործման մասին պաշտոնական տեղեկատվության համաձայն` Ադրբեջանը գերազանցել է պայմանագրով սահմանափակված երեք տեսակի սպառազինությունների քանակը:

Ադրբեջանցիներն ունեն 381 մարտական տանկ` 220 թույլատրելիի դեպքում, հրետանային սպառազինության 518 միավոր` 285 թույլատրելիի դեպքում և 287 մարտական զրահամեքենա` 220 թույլատրելիի դեպքում:
Անցած տարի Ադրբեջանն իր հրետանային զինատեսակների քանակն ավելացրել է 47-ով, հարավածային ուղղաթիռներինը` 2-ով, իսկ զրահամեքենաներինը` 106-ով:

Ադրբեջանի ռազմական բյուջեի զգալի ավելացումը վերջին տարիներին (այս տարի ռազմական ծախսերի համար Բաքուն նախատեսել է 3,47 մլրդ դոլար), ինչպես նաև ադրբեջանական ղեկավարության մշտական ագրեսիվ ու կոշտ ռազմական հռետորաբանությունը մեծացնում են երկու ազգերի միջև անդունդը, ավելացնում լարվածությունն ու վտանգում առկա խնդիրների, մասնավորապես ղարաբաղյան հակամարտության խաղաղ կարգավորմանն ուղղված բանակցային գործընթացը:
Այս առումով, Ադրբեջանի անհետևողական քաղաքականությունը մեծ բացասական ազդեցություն է ունենում` տարածաշրջանում վստահության ու համագործակցության մթնոլորտի ձևավորման` Հայաստանի ջանքերի վրա»,- մասնավորապես ասված է զեկույցում:

Արցախի Հանրապետության վերընտրված նախագահ Բակո Սահակյանը հանդես է եկել ուղերձով` 2012թ. հուլիսի 19-ին կայացած նախագահական ընտրությունների կապակցությամբ.

«Սիրելի հայրենակիցներ,

Լեռնային Ղարաբաղի հանրապետության նախագահի հինգերորդ ընտրություններն արդեն իսկ կայացած իրողություն են: Այս ընտրությունները դարձան մեր ժողովրդի նոր հաղթանակը իրավական պետության կառուցման և ազգային իղձերի իրականացման  ճանապարհին, նրա բարձր քաղաքացիական կեցվածքի ու իմաստնության ևս մեկ դրսևորումը: Արցախի ժողովուրդը կրկին վերահաստատել է իր հավատարմությունը միջազգային նորմերին ու սկզբունքներին և ազատ, անկախ ու արդար պետություն կառուցելու ուղու անշրջելիությանը:

Ես խորին երախտագիտություն եմ հայտնում Արցախի բոլոր քաղաքացիներին` ընտրություններին մասնակցելու համար, նրանց, ովքեր իրենց ձայնը տվել են իմ օգտին` բարձր վստահություն հայտնելով ինձ, և նրանց, ովքեր պաշտպանել են նախագահի մյուս թեկնածուներին: Որպես Լեռնային Ղարաբաղի հանրապետության նախագահ` ինձ համար չկա ավելի մեծ ու պարտավորեցնող ուժ, քան իմ ժողովրդի վստահությունը և պատասխանատվությունը մեր երկրի ապագայի հանդեպ: Եվ մենք պատրաստակամ ենք ու վճռական այդ ապագայի կերտման գործում:

Երախտագիտություն եմ հայտնում նաև միջազգային դիտորդներին, ովքեր հետևել են այս ընտրությունների ընթացքին և որակել որպես միջազգային չափանիշներին համապատասխան, ազատ, արդար ու թափանցիկ ընտրություններ: Նրանց կարծիքը, գնահատականներն ու առաջարկությունները չափազանց կարևոր են մեր պետության կայացման, ժողովրդավարական ինստիտուտների զարգացման համար:

Այս հինգ տարիների ընթացքում մեր երկրում իրականացվել է մեծածավալ աշխատանք, սակայն անելիքներն էլ դեռ շատ են: Մենք հետևողական ենք լինելու առկա հիմնախնդիրները լուծելու, թերությունները վերացնելու, բացթողումները շտկելու գործում: Կարվի հնարավոր ամեն ինչ պետության հետագա զարգացման ու զորացման, Պաշտպանության բանակի մարտունակության ամրապնդման, մեր ժողովրդի կենսամակարդակի շարունակական բարձրացման, Հայաստան-Արցախ-Սփյուռք եռամիասնության ընդլայնման ու խորացման ուղղությամբ: Վստահ եմ, որ համատեղ ուժերով մենք կկարողանանք հաջողությամբ իրականացնել մեր համազգային նպատակներն ու ձգտումները և անպայման կարձանագրենք նոր հաղթանակներ:

Շարունակենք սկսածը` հանուն Արցախի, հանուն մեր ապագայի»:

Հուլիսի 24-25-ը արտգործնախարար Էդվարդ Նալբանդյանը կայցելի Փարիզ:

Այս մասին տեղեկացնում են ՀՀ արտաքին գործերի նախարարության լրատվական ծառայությունից:

ՀՀ ԱԳ նախարարը հանդիպումներ կունենա Ֆրանսիայի ԱԳ նախարար Լորան Ֆաբիուսի և այլ պաշտոնատար անձանց հետ:

Լեռնային Ղարաբաղի հանրապետության ԱԳՆ-ն հայտարարություն է տարածել հուլիսի 19-ին կայացած նախագահական ընտրությունների վերաբերյալ:

Արցախի ԱԳՆ հայտարարության մեջ  ասվում է. «Հուլիսի 19-ին տեղի ունեցան Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության (Արցախի Հանրապետություն) նախագահի ընտրությունները: Ընտրություններին մասնակցել է ընտրողների 73,4 տոկոսը: Ընտրություններին հետևել են ինչպես միջազգային դիտորդներ աշխարհի 22 երկրներից, այնպես էլ տեղի քաղաքացիական հասարակության ու քաղաքական կուսակցությունների ներկայացուցիչներ: Ըստ միջազգային դիտորդների նախնական գնահատականի, ընտրություններն անցել են ժողովրդավարական չափանիշներին համապատասխան, մի քանի թեկնածուների մասնակցությամբ՝ այդպիսով ապահովելով հանրապետության քաղաքացիների ազատ կամարտահայտումը:

ԼՂՀ-ում կայացած ընտրությունների մակադակը կարելի է համեմատել առաջատար ժողովրդավարական երկրներում անցկացվող ընտրությունների մակարդակի հետ, ինչը վկայում է ինքնիշխան ու անկախ պետականության կառուցման անշրջելիության, ազատության, ժողովրդավարության ու խաղաղ արարման գաղափարներին մեր ժողովրդի հավատարմության մասին: Կայացած ընտրությունները մեկ անգամ ևս ցույց տվեցին, որ մենք ճիշտ ենք ընտրել մեր ճանապարահը 1991թ. կայացած անկախության մասին հանրաքվեի արդյունքում: Յուրաքանչյուր ընտրությունների հետ ԼՂՀ ժողովուրդը իր հստակ կամքն է արտահայտում շարունակելու այդ ուղին, անցյալին վերադառնալու մասին խոսք լինել անգամ չի կարող:

Մենք անհրաժեշտ ենք համարում նշել, որ մասնակցությունը ընտրություններին ու ազատ և արդար ընտրությունների արդյունքում իշխանության մարմինների կազմավորումը միջազգային իրավունքում ամրագրված հիմնարար իրավունքներից մեկն է, իսկ դրա անտեսումն ու չճանաչումը այդ սկզբունքի կոպիտ ոտնահարում է:

Շահարկումներն այն մասին, թե ընտրությունները ԼՂՀ-ում կարող են խանգարել ադրբեջանա-ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորմանը, անհիմն են և քարոզչական նպատակ ունեն: Հակամարտության կարգավորման գործընթացում որոշիչը ԼՂՀ ժողովրդի կամքն է, ինչն ամբողջապես ընդունում են և միջազգային հանրությունը, և միջնորդները:

Ժողովրդավարության զարգացումը ԼՂՀ պետականաշինության հիմնարար հիմքն է և բխում է քաղաքակիրթ համաշխարհային հանրության շահերից: Ուստի, վերաբերմունքը ԼՂՀ նախագահի ընտրություններին չի կարող պայմանավորվել որոշ քաղաքական շրջանակների սուբյեկտիվ կարծիքով, որոնք հարմարվում են պաշտոնական Բաքվի քմահաճույքին»:

Գյումրիի քաղաքապետ, Հանրապետական կուսակցության մարզային կառույցի ղեկավար Վարդան Ղուկասյանը քիչ առաջ հրաժարական է տվել կառույցի ղեկավարի պաշտոնից, տեղեկացնում է shirakcentre.org կայքը: Նիստը վարել է ՀՀԿ փոխնախագահ Հովիկ Աբրահամյանը:

Նրա փոխարեն, այսուհետ, մարզային կառույցը կղեկավարի Շիրակի մարզպետարանի կրթության վարչության պետ Սահակ Մինասյանը:

Շիրակ Կենտրոնի փոխանցմամբ, Շիրակի տարածքային կազմակերպության ղեկավար, քաղաքապետ Վարդան Ղուկասյանը հրաժարական է տվել, քանի որ իշխանությունները Ղուկասյանին արգելել են առաջադրվել որպես Գյումրիի քաղաքապետի թեկնածու` սեպտեմբերի 9-ին կայանալիք ՏԻՄ ընտրություններում:

Արցախի Հանրապետության նախագահական ընտրությունները համակողմանի ուղերձներ  են պարփակում: Կարծեք տարբեր մակարդակների վրա բոլոր հետեւողները, ընդհանուր առումով, համաձայն են այս ընտրությունների հետեւյալ բնութագրային բանաձեւին. «Ազատ, արդար, մրցակցային ընտրություններ»: Այստեղ կա անշուշտ ածանցյալ բանաձեւ ոմանց մոտ, որ իբրեւ տրամաբանություն համոզիչ կետ  է ներառում` այս բոլորով հանդերձ «ոչ արդար» ընտրություններ:

«Ոչ արդար» բնութագրումը  ունի ոչ հավասար հնարավորությունների օգտագործման տրամաբանությունը, այն առումով, որ գործող նախագահը իբրեւ թեկնածու կտիրապետի վարչական լծակներին, զինվորական եւ ուժային համակարգերին եւ բնականաբար ազդեցություն ունի այդ ոլորտների աշխատակիցներին եւ բանակայինների քվեներին կողմնորոշման վրա:

Միջազգային կազմակերպությունների դիտորդների բարձր գնահատականները Արցախի ընտրությունների մասին կարեւոր են ոչ միայն Արցախի ընտրական համակարգի թափանցիկությունը ընդգծելու համար: Անոնք, ըստ էության, կնպաստեն Արցախի Հանրապետության միջազգային ճանաչումի գործընթացին: Թափանցիկությունը, ժողովրդավարությունը, ազատությունը միջազգային ընտանիքի կողմից շատ հոլովված օրինաչափություններ են, որոնց ուղղությամբ գրեթե կատարյալ  ցուցադրություն կատարեց Արցախը` իր գործող իշխանություններով եւ հասարակությամբ:

Մրցակցային այն դիմագիծը, որ փորձվեց ցույց տալ այս ընտրություններին, եղավ նկատառելի: Այլընտրանքային ծրագիրների հրապարակումը, բայց մանավանդ անցնող նախագահական ընտրությունների հետ համեմատ հավաքված տոկոսային համեմատությունը նպաստեցին մրցակցային համապատկերի ձեւավորմանը: Լուռ ուղերձը այս բոլորին այն էր, որ Արցախը, ի տարբերություն Ադրբեջանին, ներքին ինքնորոշման, ժողովուրդի ազատ կամարտահայտության լիակատար համապատասխանելիությամբ կիրականացներ  իր պետականաշինարարության աշխատանքները:

Համապետական եւ համաժողովրդային գիտակցականության բարձր մի մակարդակ  ինքզինք կդրսեւորեր Արցախի բոլոր ընտրատեղամասերում՝ քաղաքակիրթ ու ժողովրդավար պետության մը համարժեք բոլոր ստորոգելիներով: Ի հակադրություն անշուշտ քարյուղի երկրում տիրող անազատության, միանձնյա կառավարման համակարգին, ընտանեկան բացարձակ իշխանության, այլընտրանքային ուժերի նկատմամբ կիրառված ճնշամիջոցների երեւույթներին եւ հակաժողովրդավար պետությունից ակնկալուած բոլոր գործառույթներին:

Համաարցախյան այս գիտակցությունը սակայն միայն արտաքին ճակատին կամ միջազգային հանրությանը չի վերաբերում: Թեեւ, համընդհանուր համոզում է, որ այս ընտրություններին նման կարգով, եղանակով ու էությամբ  կատարումը կարեւոր քայլ է Արցախի Հանրապետության միջազգային ճանաչումի ուղեգիծին ուղղությամբ:

Ընտրություններին ազատ, արդար, թափանցիկ եւ մրցակցային էություն ապահովելը միայն Արցախի համար չէ, որ ռազմավարական եւ հեռանկարային նշանակություն ունի: Ընտրությունները Հայաստանի Հանրապետության համար եւս միեւնույն խորքայնությունը ունեն: Մեր երկրի համար խնդիրը երեւութական քաղաքակրթվածությունը պահելով ինքնավերարտադրողական համակարգի պահպանումով  չի ամփոփվում:

Ազատ ու արդար ընտրությունների կայացումը` Եւրոպայի հետ համարկումը իր առաջատար օրակարգի վերածած երկրի համար ավելի քան անհրաժեշտ է: Շրջափակված, ժողովրդագրական պատկերի սուր տագնապ դիմագրավող, ընկերային-տնտեսական ճգնաժամի հաղթահարման անմիջական հրամայականին առջեւ գտնվող մեր երկիրը արտաքին ճակատի վրա բազում մարտահրավերներ դիմագրավելու անհրաժեշտությունն է դիմակայում։ Կրկնակի իմաստ ունեն ուրեմն հասարակության կամքը հարազատորեն արտահայտող իշխանությունների ձեւավոմանը միտող աշխատանքները:

Եթե Արցախը իր առաջնային հիմնահարցին կարող է ծառայեցնել իր ներքին ընտրությունները, ապա Հայաստանի Հանրապետությունը եւս իր ներքին-արտաքին անմիջական մարտահրավերների հաղթահարման համար կարեւոր քայլ ունի առնելիք: Մեկնակետը` ժողովրդի կամքը դրսեւորելու ազատ, արդար, թափանցիկ ու հավասար մրցակցային հնարավորություններու հիման վրա համապատասխան միջավայր ստեղծելն է: Ոչ միայն գեղագիտական մակարդակով, այլ նաեւ ըստ էության: Արցախի օրինակով:

Շահան Գանտահարյան

«Ազդակ»ի գլխավոր խմբագիր