Հայաստանում ավելի շատ երեխաներ ծնվում են քաղաքներում, քան գյուղերում: Այս մասին մամուլի ասուլիսի ժամանակ հայտնեց Աշխատանքի և սոցիալական հարցերի նախարարի տեղակալ Սմբատ Սաիյանը: Նրա խոսքով՝ պատճառները շատ են, իրենք իրավիճակի բարելավման համար քայլեր են ձեռնարկում: «Մեզ մոտ այսօր ծնելիության գումարային միջին գործակիցը կազմում է 15.5 տոկոսից մի փոքր ավելի, աշխարհում այդ ցուցանիշը գյուղում ավելի բարձր է լինում, քան քաղաքում, գյուղն ունի այն պոտենցիալը, որտեղ ծնվում են ավելի շատ երեխաներ, մեզ մոտ տրամագծորեն հակառակն է, գյուղերում ծնելիության գումարային միջին գործակիցը զգալիորեն զիջում է քաղաքին: Սա մտահոգիչ է: Ժողովրդագրության վրա ազդում են բազմապիսի գործոններ, միանշանակ գնահատականներ տալ և ասել, թե որն է հիմնական պատճառը, հնարավոր չէ, բայց պատճառները մենք բոլորս գիտենք ու կարող ենք թվարկել. առաջինը դա արտագաղթն է և ներքին միգրացիան, գյուղական բնակավայրերում ավելի քիչ երիտասարդություն է սկսում բնակվել, նրանք ձգտում են քաղաքներ, որը բերում է նրան, որ ծնունակ կանանց կամ աղջիկների թիվը պակասում է, մյուս կարևորագույն պատճառը սոցիալ-տնտեսական իրավիճակն է գյուղերում: Այն, ինչ ազդել է Հայաստանի իրողության վրա, ավելի խորն ազդել է գյուղական բնակավայրերի վրա»,- ասում է նա: Այս խնդրի լուծման համար Աշխատանքի և սոցիալական հարցերի նախարարությունը ծրագիր է մշակել, ըստ որի՝ երեխայի խնամքի միանվագ նպաստ գյուղում ապրող ծնողը կստանա, անգամ, եթե երեխա ունենալուց առաջ չի աշխատել: «Մեր բոլոր տեսակի ուսումնասիրությունները ցույց էին տալիս, որ ժողովրդագրական իրավիճակի զարգացման միտումները շատ ավելի բացասական կամ խնդրահարույց են գյուղական համայնքներում, դրա համար, հաշվի առնելով բյուջետային սահմանափակումները, որոշում է կայացվել գյուղական բնակավայրերում ապրող ընտանիքներին նշանակել և վճարել խնամքի նպաստ մինչև երեխայի երկու տարեկան դառնալը , անկախ նրանից, թե այդ ընտանիքի որևէ անդամ ստանո՞ւմ է խնամքի նպաստը՝ որպես վարձու աշխատող, թե՞ ոչ: Առայժմ խոսքը գնում է միայն գյուղական համայնքներում չաշխատողների մասին, ծրագրի ընդլայնում չի նախատեսվում»,- ասում է Սաիյանը: Մինչև երկու տարեկան երեխաների խնամքի համար տրամադրվող գումարը ևս ավելացել է: Նախկին 18.000-ի փոխարեն՝ երեխայի խնամքի համար կտրվի 25.500 դրամ: «2020թ. հուլիսի 1-ից կավելանա նաև մինչև երկու տարեկան երեխաների խնամքի համար տրվող նպաստը, այժմ տրվող 18.000-ի փոխարեն՝ ծնողները կստանան 25.500 դրամ»,- ասաց Սմբատ Սաիյանը: Ըստ նախարարի տեղակալի՝ ժողովրդագրական ցուցանիշների վրա ազդում է նաև բնակարանային խնդիրը: Դրա համար 3 ծրագիր ունեն: «Հայաստանում նախատեսվում է իրականացնել բնակարանային ապահովության երեք ծրագիր: Նախատեսվում է, որ, եթե ընտանիքում կա 2 երեխա, ապա մարզում բնակարան ձեռք բերելու համար պետությունն ընտանիքին կաջակցի բնակարանի արժեքի 5 տոկոսի չափով, բայց ընտանիքում եղող երեխաների թվի հետ կապված՝ այն կարող է աճել մինչև 2 մլն դրամ: Երիտասարդ ընտանիքների համար հիպոթեքով բնակարանի ձեռք բերման համար խնդիր է կանխավճարը, մենք որոշում ենք ընդունել, որ պետությունը կապահովագրի այդ գումարը, շահառուն հետագայում կվճարի այդ գումարը, բայց, այսպես ասենք, առանց տոկոսների, պետությունը տվյալ ժամանակահատվածի համար կապահովագրի գումարը, ինչը կնշանակի, որ ընտանիքը այդ գումարն արդեն վճարել է: Երրորդը, եթե արդեն ունեն հիպոթեքային վարկեր, և ընտանիքում երեխա է ծնվում, ֆինանսական ռիսկն ավելանում է, հատկապես, եթե կինն աշխատող է, սա նշանակում է՝ լրացուցիչ ծախսեր և լրացուցիչ եկամտի կրճատում, պետությունը՝ կախված նրանից, թե ո՞ր երեխան է, որպես շնորհ՝ որոշակի տոկոս կվճարի: Եթե խոսքը գնում է առաջին և երկրորդ երեխաների մասին, ապա վարկի մնացորդի 5 տոկոսի մարում կլինի քաղաքներում և 10 տոկոսի մարում՝ գյուղական բնակավայրերում, երրորդ և չորրորդ երեխան ունենալու դեպքում խոսք կարող է գնալ մարզերում՝ մինչև 50 տոկոսի, Երևանում՝ 25 տոկոսի մարման մասին»,- ասում է փոխնախարարը: Ավելի վաղ հայտնել էին նաև, որ 2020 թ. պետբյուջեով ժողովրդագրական իրավիճակի բարելավման համար նախատեսված է լրացուցիչ 5.3 մլրդ դրամ: «Արդեն հայտնի է, որ առաջին և երկրորդ երեխաների ծննդյան նպաստը սահմանվելու է 300.000 դրամ՝ նախկին 50 և 150 հազար դրամների փոխարեն: Փաստացի շուրջ 6 անգամ ավելանում է առաջին երեխային տրվող նպաստը և կրկնակի ավելանում է երկրորդինը: Երրորդ և չորրորդ երեխայի պարագայում տրվող նպաստի չափը կմնա նույնը՝ 1 մլն դրամ, դրանից հետո արդեն՝  1.5 մլն դրամ: Սրա համար նախատեսված է լրացուցիչ 3.8 մլրդ դրամ, 2020-ի հուլիսի 1-ից հետո ծնված երեխաների նպաստը արդեն կտրվի այս կարգով»,- ասում է նա:  

Թուրքական ԶԼՄ-ները պատրաստվում էին ժամանել Փաշինյանի հանրահավաքը լուսաբանելու նպատակով Վրաստանից: Այդ մասին հաղորդում է @wargonzo տելեգրամյան ալիքը՝ հղում անելով Ստամբուլում աղբյուրներին:

Թուրքական ԶԼՄ-ները հայտ են ներկայացրել վաղը Երեւանում իրադարձությունները լուսաբանելու համար: Մասնավորապես, խոսքը վերաբերում է TRT թուրքական ռեսուրսին, որի լրագրողներն այժմ նաեւ աշխատում են հարեւան Վրաստանի տարածքում:

Հիշեցնենք, որ Հայաստանի վարչապետը մարտի 1-ին հանրահավաք է կազմակերպում իր աջակիցների շրջանում այն կապակցությամբ, որ Գլխավոր Շտաբի ղեկավար Օնիկ Գասպարյանն ու մի շարք հայ գեներալները պահանջել են նրա հրաժարականը: Բացի այդ, աղբյուրները հաղորդում են, որ Հայաստանի առանձին կառավարական կառույցներ համաձայնություն են տվել թուրքական ԶԼՄ-ների ժամանման համար, սակայն այդ այցն անհրաժեշտ էր նաեւ համաձայնեցնել ռուս ուժայինների հետ, որոնք պատասխանատու են սահմանների եւ Հայաստանի տարածքում այլ ռազմավարական օբյեկտների անվտանգության համար: Մեր տեղեկություններով՝ ռուսական կողմը  համաձայնություն չի տվել Վրաստանի տարածքով Հայաստան թուրքական ԶԼՄ-ների մուտքի համար»,-նշված է հաղորդագրության մեջ:

Նշենք, որ տելեգրամյան ալիքի հեղինակ, լրագրող Սեմյոն Պեգովը լուսաբանել է Արցախում վերջին պատերազմը: Wargonzo-ն հայտնի է նաեւ իր աղբյուրներով տարբեր երկրներում, այդ թվում՝ Թուրքիայում:

Բառերն ունեն իմաստ և հետևանք, ինչպես հայտնաբերեց վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը, երբ անցյալ շաբաթ ասաց լրագրողին, որ ռուսական հզոր «Իսկանդեր» հրթիռները, որոնք ենթադրաբար արձակվել են Հայաստանի կողմից անցյալ տարվա նոյեմբերին Արցախյան պատերազմի ժամանակ, «չեն պայթել կամ պայթել են 10 տոկոսով»։ Այս մասինիր հոդվածում գրել է «Կալիֆորնիա Կուրիեր» թերթի հրատարակիչ և խմբագիր Հարութ Սասունյանը:

Նա, մասնավորապես, նշել է. «Այս տարօրինակ հայտարարությունը հնչեց ի պատասխան նախագահ Սերժ Սարգսյանի հարցազրույցի, որում նա հարցնում էր, թե ինչու Փաշինյանը չի հրամայել կիրառել «Իսկանդեր» հրթիռներն Արցախյան պատերազմի սկզբնական շրջանում:

Վարչապետի խիստ վիճահարույց հայտարարությունից մի քանի օր անց նրա խոսնակը հայտարարեց, որ Փաշինյանին «ճիշտ չեն զեկուցել ռուսական հրթիռների վերաբերյալ»: Բայց արդեն շատ ուշ էր՝ վնասը հասցվել էր։

Ոչ ոք չէր կարող կանխատեսել այն անսպասելի իրադարձությունների շղթան, որը հաջորդեց Փաշինյանի՝ «Իսկանդեր» հրթիռների արժանիքները կասկածի տակ դնող խոսքերին, որոնք Ռուսաստանը արտահանել էր բացառապես Հայաստան: Մեծ թվով ռուս ռազմական փորձագետներ և քաղաքական ղեկավարներ շատ կոշտ արձագանքեցին Փաշինյանի հայտարարությանը`այն համարելով որպես մեծապես գնահատված ռուսաստանյան հրթիռների ու նրա պաշտպանության արդյունաբերության հեղինակության վարկաբեկում:

Սակայն, Հայաստանի ներսում արձագանքը ոչ պակաս կործանարար էր: Երբ ՀՀ զինված ուժերի Գլխավոր շտաբի պետի առաջին տեղակալ, գեներալ-լեյտենանտ Տիրան Խաչատրյանին խնդրեցին մեկնաբանել «Իսկանդեր» հրթիռների չպայթելու մասին Փաշինյանի հայտարարությունը, նա ծիծաղալով պատասխանեց, որ դա հնարավոր չէ և անլուրջ է:

Վարչապետ Փաշինյանը, լսելով այս արձագանքի մասին, անմիջապես հրամայեց աշխատանքից հեռացնել Գլխավոր շտաբի պետի առաջին տեղակալին: Նախագահ Արմեն Սարգսյանը հավանություն տվեց նրա պաշտոնանկությանը՝ համաձայն Սահմանադրության մեջ նախանշված գործընթացի: Վարչապետը, անշուշտ, ծայրահեղորեն արձագանքեց Խաչատրյանի քամահրանքին, մանավանդ որ հենց ինքը՝ Փաշինյանն էր նրան նշանակել 2020 թ․ հունիսին և շնորհել հեղինակավոր «Ազգային հերոս» շքանշանը՝ Արցախյան պատերազմում ունեցած նշանակալի դերակատարության համար:

Ի պատասխան՝ Հայաստանի տասնյակ զինվորական բարձրաստիճան ղեկավարներ 2021 թ․ փետրվարի 25-ին հանդես եկան համատեղ հայտարարությամբ՝ պահանջելով վարչապետի և նրա կառավարության հրաժարականը: Հայտարարությունը ստորագրել էին Գլխավոր շտաբի պետ Օնիկ Գասպարյանը և 40 բարձրաստիճան այլ սպաներ, ներառյալ 17 գեներալներ և բանակային բոլոր հինգ կորպուսների հրամանատարները: Ավելի ուշ իրենց ստորագրություններով միացան մի քանի այլ զինվորականներ և ոստիկաններ:

Զինվորականության հայտարարությունն արտահայտում էր իր «վճռական բողոքը» ընդդեմ Գլխավոր շտաբի պետի առաջին տեղակալի «անհեռատես և չհիմնավորված» պատճառներով հեռացման՝ «առանց Հայաստանի Հանրապետության ազգային և պետական շահերը հաշվի առնելու՝ հիմնվելով միայն անձնական և հավակնոտ զգացմունքների վրա»: Հայտարարության մեջ նշվում էր, որ «երկրի համար այսպիսի ծանր պայմաններում նման որոշումը հակապետական և անպատասխանատու քայլ է: ՀՀ վարչապետը և կառավարությունն այլևս ի վիճակի չեն ընդունելու ադեկվատ որոշումներ՝ հայ ժողովրդի համար այս ճգնաժամային և ճակատագրական իրավիճակում: ՀՀ զինված ուժերը երկար ժամանակ համբերատար կերպով հանդուրժում էր գործող իշխանության կողմից զինված ուժերը վարկաբեկելուն ուղղված «գրոհները», սակայն ամեն ինչ ունի իր սահմանները․․․․ Գործող իշխանությունների անարդյունավետ կառավարումը և արտաքին քաղաքականությունում ցուցաբերած լրջագույն սխալները երկիրը հասցրել են կործանման եզրին: Ստեղծված իրավիճակով պայմանավորված՝ ՀՀ զինված ուժերը պահանջում են ՀՀ վարչապետի և կառավարության հրաժարականը․․․․»։

Փաշինյանն իր ֆեյսբուքյան էջում անմիջապես հայտարարեց Գլխավոր շտաբի պետին աշխատանքից հեռացնելու մասին: Վարչապետը զինված ուժերի հայտարարությունն անվանեց «ռազմական հեղաշրջման փորձ»՝ հորդորելով իր համակիրներին հավաքվել Հանրապետության հրապարակում, որտեղ միացավ նրանց և միգաֆոնը ձեռքին երթով շարժվեց Երևանի փողոցներով: Սա խիստ անպատասխանատու քայլ էր Փաշինյանի կողմից, որը հանդգնեց դուրս գալ փողոց՝ իր բնութագրմամբ, ռազմական հեղաշրջման փորձի ժամանակ, ինչը կարող էր հանգեցնել երկրի համար ողբերգական հետևանքների, եթե որևէ մեկը վնասեր նրան:

Այն բանից հետո, երբ Փաշինյանը հրամայեց ազատել Զինված ուժերի գլխավոր շտաբի պետ Օնիկ Գասպարյանին, նախագահ Սարգսյանը, խորհրդակցելով քաղաքական համակարգի բոլոր կողմերի հետ, հրաժարվեց ստորագրել վարչապետի հրամանը՝ այն անվանելով հակասահմանադրական: Վարչապետն այնուհետև աշխատանքից ազատման երկրորդ պահանջը ներկայացրեց նախագահին։ Եթե նախագահը երկրորդ անգամ հրաժարվի հրամանը ստորագրելուց, ապա հարցը վերջնական որոշման համար կներկայացվի Սահմանադրական դատարան: Հետաքրքիր է, թե ինչու նախագահը հավանություն տվեց Գլխավոր շտաբի պետի առաջին տեղակալին աշխատանքից ազատելու վարչապետի ավելի վաղ հրամանագրին, բայց հրաժարվեց ստորագրել Գլխավոր շտաբի պետին աշխատանքից ազատելու հրամանը: Ի վերջո, Գլխավոր շտաբի պետի առաջին տեղակալի «հանցանքը» եղել էր վարչապետի՝ ռուսական հրթիռների մասին հայտարարության վրա ծիծաղելը, մինչդեռ նրա ղեկավարը՝ Գլխավոր շտաբի պետը, պահանջում էր վարչապետի հրաժարականը:

Միաժամանակ, հայ զինվորականները այլ քայլեր չձեռնարկեցին վարչապետի պաշտոնանկության կոչից անդին, որը վարչապետը սխալմամբ որակեց որպես հեղաշրջման փորձ: Այնուամենայնիվ, հայտարարությունը կարող է դիտվել որպես միջամտություն քաղաքական գործերին, որը Սահմանադրության խախտում է: Ակնհայտ է, որ զինվորականությունը մտադիր է հասնել վարչապետի հրաժարականին՝ առանց որևէ ռազմական գործողության:

Ինչ վերաբերում է զինվորականների հայտարարության հակասահմանադրականությանը, ապա այս փաստարկն ունի հակափաստարկներ։ Զինվորականները հայտարարել են, որ նրանք այլևս չեն կարող լուռ մնալ, մինչ երկիրը գտնվում է կործանման եզրին: Հայաստանի ազգային շահը պետք է ունենա գերակա նշանակություն: Ի վերջո, զինվորականները ազգի անվտանգության պահապանն են: Ավելին, Փաշինյանը և նրա կողմնակիցները չեն կարող հանկարծ պնդել, որ իրենք Սահմանադրության պաշտպաններն են, երբ վերջին երեք տարվա ընթացքում հենց իրենք են ոտնահարել դրա դրույթներից շատերը: Վարչապետը բազմիցս ճնշումներ է գործադրել դատարանների վրա և իր համախոհներին լցրել Սահմանադրական դատարանի կազմում՝ կառավարության կողմից ցանկալի դատավճիռներ ստանալու համար: Փաշինյանը և նրա պաշտպանները համանման ճնշում են գործադրել նախագահ Սարգսյանի վրա՝ ստորագրելու վարչապետի հրամանը։ Ճակատագրի հեգնանքով, Փաշինյանի կողմից հաստատված ժողովրդավարական սկզբունքները նրա իշխանության գալուն պես մոռացության մատնվեցին՝ երկիրը վերածելով մեկ անձի իշխանության՝ բռնապետության: Հաշվի առնելով, որ վարչապետի կողմնակիցները ճնշող մեծամասնություն են խորհրդարանում, մյուս ձայները հիմնականում լռեցվել են: Իրավասու փորձագետների կառավարություն ստեղծելու բոլոր առաջարկներն անտեսվել են, որի արդյունքում Փաշինյանը մնացել է պաշտոնյաների ու խորհրդականների միջակ ու անիրազեկ կադրերի հետ:

Փաշինյանի միակ կարևոր հատկությունը նրա կոռումպացված չլինելն է, ինչը շատ դրական է, բայց ոչ բավարար՝ պետությունը նման փոթորկալից վիճակում առաջ տանելու համար: Ի վերջո, հայերը ոչ թե «սուրբ» են փնտրում, այլ իրավասու ղեկավար, որը կարող է լուծել երկրի առջև ծառացած բարդ խնդիրները:

Ավելին, Փաշինյանը և նրա հետևորդները միշտ չէ, որ վարվել են այնպես, ինչը հիմա են քարոզում։ Դեռ 2018 թվականին, երբ Փաշինյանի և նրա համախոհների կողմից տեղի ունեցան համատարած փողոցային բողոքի ցույցեր, մեծ թվով հայ զինվորներ անօրինական կերպով լքեցին իրենց զորանոցները և շարժվեցին ցուցարարների հետ միասին: Չնայած սա ռազմական կանոնների խախտում էր և միջամտություն քաղաքականությանը, սակայն Փաշինյանը որևէ գործողություն չձեռնարկեց այդ զինվորների դեմ: Նման իրավիճակ ստեղծվեց 1998-ին, երբ պաշտպանության նախարար Վազգեն Սարգսյանը այն ժամանակ նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանին ստիպեց հրաժարական տալ: Ոչ ոք չբողոքեց, որ դա հակասահմանադրական էր:

Հայաստանում այս նոր ճգնաժամից կարճ ժամանակ անց, Ադրբեջանի և Թուրքիայի ղեկավարները հանդես եկան Հայաստանում ստեղծված իրավիճակի վերաբերյալ ինքնահաճո հայտարարություններով: Իմ կարծիքով, այս երկու երկրները, բռնապետերի գլխավորությամբ, չեն կարող մեկնաբանել Հայաստանում տեղի ունեցող զարգացումները, առավել ևս` դասախոսություններ կարդալ հայերին ժողովրդավարության մասին: Թող նայեն իրենց հայելու մեջ և ձայները կտրեն:

Արցախյան պատերազմում մեր թշնամիներից կրած ջախջախիչ պարտությունից հետո հայերը չեն կարող իրենց թույլ տալ հարձակվել միմյանց վրա: Մենք պետք է ազգային շահը գերադասենք ամեն ինչից: Կորցնելով Արցախի մեծ մասն ու հազարավոր զինվորներ, մենք չենք կարող վտանգի ենթարկել և կորցնել Հայաստանը։

«Թավշյա հեղափոխության» առաջնորդ Փաշինյանը նախորդ շաբաթ չպետք է ասեր իր հետևորդներին, որ այլևս «թավիշ» չի լինի, որը կարող է մեկնաբանվել որպես սպառնալիք յուրաքանչյուրի համար, որը համաձայն չէ իր հետ: Եթե բանակը ևս ոչ թավշյա մոտեցում որդեգրի՝ արդյունքը ողբերգական կլինի ողջ հայ ժողովրդի համար: Լավագույն լուծումը կլինի այն, որ տարածքներ և հազարավոր զինվորներ կորցրած վարչապետը հրաժարական տա իր կամքով՝ առանց որևէ սպառնալիքի կամ բողոքի ցույցերի։ Հակառակ դեպքում, ռազմական ղեկավարները, պահանջելով Փաշինյանի հրաժարականը, կարող են ուժով կատարել իրենց պահանջը, որպեսզի իրենք չձերբակալվեն։ Նման խմբակային ձերբակալությունը կզրկի Հայաստանին իր ամբողջ ռազմական ղեկավարությունից: Ամիսներ անց, ավելի հանգիստ պայմաններում, խորհրդարանական նոր ընտրությունները պետք է տեղի ունենան մաքուր էջից, հուսով եմ՝ բացառելով Փաշինյանին և մյուս նախկին ղեկավարներին: Ժողովուրդն իրավունք ունի ձայների մեծամասնությամբ որոշել, թե ով պետք է լինի իր նոր ղեկավարը:

Թարգմանությունը՝ Ռուզաննա Ավագյանի

ԱԱԾ պաշտոնական հաղորդագրության տարածումից հետո նոր հարցադրումներ ի հայտ եկան։ Այս մասին ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է «Հենակետ» վերլուծական կենտրոն ՀԿ ղեկավար, Արցախի նախագահի անվտանգության հարցերով նախկին խորհրդական Տիգրան Աբրահամյանը:

Գրառումը՝ ստորև. 

«ՀՀ Սյունիքի մարզում ադրբեջանախոս անձանց ավտոմեքենայից կատարված նկարահանման և համացանցում տարածվող տեսանյութի վերաբերյալ ՀՀ ԱԱԾ-ն պարզաբանում է տարածել այն մասին, որ տվյալ տեսանկարահանումը կատարել են Սյունիքի մարզի Կապան համայնքի Սյունիք-Ճակատեն բնակավայրերի հատվածում դեռևս մեկ ամիս առաջ կազմակերպված սահմանապահների եռակողմ աշխատանքային հանդիպմանը մասնակցելու նպատակով այնտեղ գտնվող ադրբեջանցի զինծառայողները՝ ռուս սահմանապահների ուղեկցությամբ և նախապես համաձայնեցված երթևեկության ընթացքում:

ԱԱԾ պաշտոնական հաղորդագրության տարածումից հետո նոր հարցադրումներ ի հայտ եկան։
Առաջին, ի՞նչ աշխատանքային հանդիպում է եղել մեկ ամիս առաջ՝ Հայաստան-Ադրբեջան-Ռուսաստան ձևաչափով, ինչո՞ւ այս մասին պաշտոնական հաղորդագրություն չի եղել, ինչի՞ շուրջ է եղել հանդիպումը, ի՞նչ արդյունք է դա ունեցել։

Երկրորդ շարք հարցերը. ինչո՞ւ է աշխատանքային հանդիպման շրջանակներում ԱԱԾ-ն թույլատրել ադրբեջանցիներին նկարահանումներ իրայանացնել մեր տարածքում։ Միանգամից ասեմ, որ եթե նման թույլատվություն չի եղել, սակայն նկարահանել են՝ շատ ավելի վատ։

Երրորդ, որտե՞ղ է եղել աշխատանքային հանդիպումը և ո՞վ է թույլատրել մեր տարածքով թշնամիների շարժը։

Չորրորդ, արդյո՞ք հայկական կողմը հնարավորություն ունի/եր նմանատիպ շարժեր իրականացնել Ադրբեջանի Հանրապետության տարածքում ու եթե այո, ապա արդյո՞ք ունեցել ենք ադրբեջանցիների տարբեր նշանակության օբյեկտների տեսանկարահանում իրականացնել»։

Ոստիկանության Գորիսի բաժնում նյութեր են նախապատրաստվում մարտի 3-ին իրենց մոտ ստացված ահազանգի փաստով, տեղեկացնում է Shamshyan.com-ը։

Նույն օրը, ժամը 17։20-ի սահմաններում ահազանգ է ստացվել, որ Ակներ գյուղում զինված հարձակում է տեղի ունեցել։

Նշված վայր են մեկնել ոստիկանության Սյունիքի մարզային վարչության պետ Ալիկ Հակոբյանը, ոստիկանության Գորիսի բաժնի պետ Սերգո Մարկոսյանը։ Ոստիկանները Գորիսի ոստիկանություն են հրավիրել Ակներ գյուղի բնակիչ՝ 49-ամյա Արտեմ Մինասյանին, ով հայտնել է, որ ժամը 17։00-ի սահմաններում ինքը հեռախոսազանգ է ստացել իր եղբոր որդի Ալբերտ Մինասյանից, ով հայտնել է, որ համագյուղացի՝ 51-ամյա Սեդրակ Սեդրակյանը նռնակով սպառնացել է, որ կպայթեցնի իրենց, և լսելով այդ մասին՝ ինքը գնացել է եղբոր տուն, որպեսզի իմանա, թե ինչ նպատակով է Ս. Սեդրակյանը փորձում դիմել նման քայլի, սակայն վերջինս այնտեղ գտնվողների հասցեին հնչեցրել է հայհոյանքներ, ապա դանակով հարձակվել իրենց վրա, սպառնացել, որ կսպանի, ապա դիմել է փախուստի, ինչից հետո ինքն այդ մասին տեղեկացրել է Գորիսի ոստիկաններին։

Գ. Շամշյանի տեղեկություներով՝ որոշ ժամանակ անց ոստիկանները, իրականացնելով օպերատիվ-հետախուզական միջոցառումներ, հայտնաբերում են Ս. Սեդրակյանին իր բնակարաանում, որտեղ վերջինս ոստիկաններին է ներկայացրել ԱԿՄՍ տիպի ինքնաձիգ, 2 պահունակ, 32 հատ 7.62 մմ տրամաչափի փամփուշտներով և խոհանոցային դանակ, որտեղից նա բերման է ենթարկվում ոստիկանություն։

Վերջինս հայտնել է, որ այդ ամենն ինքը ստացել է վերջին պատերազմական գործողությունների ժամանակ Գորիսի համայնքապետարանից։ Գ. Շամշյանի տեղեկություններով՝ Ա. Մինասյանն աշխատում է ՀՀ կառավարության ենթակայության Սննդամթերքի անվտանգության տեսչական մարմնի Սյունիքի մարզի կենտրոնի գլխավոր տեսուչ։

Նիկոլ Փաշինյանն իր պաշտոնավարման ինչպես մեկ տարին, այնպես էլ 500 օրը նշեց՝ թմբկահարելով իր կառավարության գլխավոր ձեռքբերումը՝ «ժողովրդավարությունը»: Այս մասին Facebook-ի իր էջում գրել է ՀՀԿ փոխնախագահ Արմեն Աշոտյանը, ով իր գրառումը վերնագրել է. «Հայաստանը՝ ժողովրդավարության պոչամբար»: Նա, մասնավորապես, նշել է. «Յուր թիմակիցներն այս ընթացքում ավելի հեռու գնացին, հայտարարելով, որ Հայատանը այլեւս «ժողովրդավարության բաստիոն» է, ԱՄՆ-ից եւ Եվրոպայից էլ զիլ: Իհարկե, Հայաստանում ժողովրդավարության մասին նման անհեթեթ հայտարարությունները լավագույն դեպքում մեծահոգի եւ կարեկցող ժպիտ կարող են առաջացնել ներսում օրեցօր շատացող, իրականության զգացողությունը չկորցրած հարյուր հազարավոր մարդկանց մոտ, իսկ դե արտերկրում արձագանքների մասին ավելի լավ է լռել, վերջիվերջո, երկրիս պատիվն է… Այսքանը հերիք չէր, հանկարծ Նիկոլը մի օր որոշում է, որ այլեւս պետք է զբաղվի «ժողովրդավարության էքսպորտով», իսկ քանի որ ոչ մի լուրջ տեղում նման խեղկատակ կառավարման համակարգը պիտանի չէ, նա որոշում է, որ իր նիկոլա-գանդիզմի արտահանումը պետք է կազմակերպի Արցախի Հանրապետություն: Այս ցնդաբանական գաղափարն արտահայտվեց է ոչ միայն իր հարցազրույցներում (Նուվել դ՛Աղմենի), պաշտոնական հայտարարություններում (Արցախի Հանրապետության Անկախության օրվա ուղերձ), այլեւ իր մերձավոր երկու ՀԿ-ներին պետական բյուջեից Արցախի ՏԻՄ ընտրություններին գործուղելու որոշմամբ: Ուզում եմ հատուկ շեշտել, որ մինչ Հայաստանի կառավարության համապատասխան որոշումը, Արցախը ԿԸՀ-ն այդ ՀԿ-ներին հրավերներ չէր ուղարկել: Ի՞նչն ես ուզում արտահանես Արցախ, Նիկոլ: Գրպանային Ազգային Ժողո՞վը: Կիսագրագետ կառավարությո՞ւնը: Դատարանների վրա ճնշումնե՞րը: Ատելության եւ անհանդուրժողականության քարոզչությո՞ւնը: Քո ձեռքերում խաղալիք դարձած իրավապահ համակա՞րգը: Քաղաքական մրցակիցների նկատմամբ ճնշումներն ու կալանավորու՞մը: Պաշտոնավարման 500 օրվա ընթացքում, ստանալով ժողովրդական աջակցության հսկայական պաշար, դու անխնայաբար, խախտելով քաղաքական համակարգի գործունեության բոլոր կաննոները, շահագործել ես մի մեծագույն հարսոտություն, մի բացառիկ հանք՝ մարդկանց վստահությունը: Ու, ավաղ, Հայաստանը քո ձեռքերում դարձել է ոչ թե ժողովրդավարության բաստիոն, այլ ժողովրդավարության պոչամբար: Սրանից բխող բոլոր տոքսիկ եւ աղետալի հետեւանքներով»: