Այսօր Վրաստանի խորհրդարանը «Ռուսական կայսրության կողմից 18–19–րդ դարերի ընթացքում չերքեզ ժողովրդի դեմ իրականացված ցեղասպանության ճանաչման մասին» բանաձև է ընդունել։  Ընդ որում բանաձևն ընդունվել է միաձայն. դրան կողմ են քվեարկել նիստին ներկա գտնվող բոլոր 95 պատգամավորները:

Անցած տարվա մարտին չերքեզ համայնքի ներկայացուցիչները դիմել էին Վրասատանի խորհրդարան և խնդրել ճանաչել չերքեզների ցեղասպանությունը։ Դիմումում չերքեզները ներկայացրել էին Ռուսական կայսրությունում չերքեզ ժողովրդի ոչնչանցման և աքսորման վերաբերյալ ստույգ փաստեր:

Բանաձևի համաձայն՝ Վրաստանը ընդունում է, որ «1763–1864 թթ. Ռուսական կայսրության քաղաքական և ռազմական ղեկավարությունը չերքեզական տարածքներից էթնիկ զտում է ծրագրել և իրականացրել և նպատակասլաց կերպով այդ տարածքներն այլ էթնիկ խմբերով բնակեցրել»:

Սակայն եղբայրական Վրաստանը Առաջին աշխարհամարտի տարիներին Օսմանյան կայսրության կողմից իրականացված հայերի ցեղասպանությունը չի ճանաչել:

Հայ ազգային կոնգրեսն առայժմ զերծ է մնում Սերժ Սարգսյանի՝ համաներում հայտարարելու առաջարկով Ազգային ժողովին  դիմելու նախաձեռնության վերաբերյալ մեկնաբանություններից։ Այս մասին հայտարարել է ՀԱԿ-ի մամուլի քարտուղար Արման Մուսինյանը:

«Մենք ուշադիր հետեւում ենք գործընթացին, եւ երբ բավարար չափով տեղեկատվություն լինի, թե կոնկրետ ինչ բովանդակություն ունի համաներումը, ըստ այդմ կխոսենք»,- ասաց նա:

Մուսինյանն ասել է նաև, թե` «Քաղաքական գործընթացների տրամաբանությունը հուշում է, որ հրապարակայնորեն տրված խոստումը պետք է իրականություն  դառնա։ Ընթացքը ցույց կտա»:

Հիմք ընդունելով Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության 81-րդ հոդվածի առաջին մասի 1-ին կետը և «Ազգային ժողովի կանոնակարգ» օրենքի 90-րդ հոդվածը՝ ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանն այսօր դիմել է Ազգային ժողովին՝ Հայաստանի Հանրապետության անկախության 20-րդ տարեդարձի կապակցությամբ համաներում հայտարարելու առաջարկությամբ:

Սերժ Սարգսյանի այս նախաձեռնությունն, ըստ էության, նշանակում է, որ անազատության մեջ գտնվող քաղբանտարկյալները մինչև մայիսի 31-ն ազատ կարձակվեն և, ինչպես խոստացել էր ՀԱԿ առաջնորդ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը, կմասնակցեն առաջիկա հանրահավաքին:

Հենց այսօր ԱԺ պետաիրավական հարցերի հանձանաժողովը դռնփակ նիստում հավանություն կտա նախագահի առաջարկին, իսկ Ազգային ժողովի լիագումար նիստը հարցը կքննարկի մայիսի 23-ին մեկնարկող քառօրյա նիստում:

Քաղբանտարկյալների ազատ արձակումն էապես կլիցքաթափի ներքաղաքական լարվածությունը Հայաստանում` ստեղծելով իշխանություն-ընդդիմություն հարաբերությունների նոր փիլիսոփայություն և իրական երկխոսության հնարավորություն:

Իրական քաղաքականությունը սկսվելու է հենց մայիսի 31-ից հետո, երբ ներքաղաքական առանցքային դերակատարները միմյանց և հասարակության համար կհստակեցնեն երկխոսության օրակարգը:

Մեր կողմից կանխատեսենք, որ երկխոսության հնարավոր թեմաներ կարող են լինել խորհրդարանական և նախագահական առաջիկա ընտրություններում խաղի որոշակի կանոնների, համակարգային բարեփոխումներին վերաբերող հարցերը: Քիչ հավանական է, որ բանակցության սեղանի շուրջ քննարկվի արտահերթ ընտրությունների անցկացման հնարավորությունը, որովհետև երկխոսության ինստիտուտը բացառում է դրա կողմերից մեկի կապիտուլյացիան:

Վերադառնանք համաներման խնդրին և նշենք, որ սա երկրորդն է լինելու Սարգսյանի եռամյա պաշտոնավարման ընթացքում:

Այս համաներումը, բնականաբար, տարածվելու է ոչ միայն Մարտի 1-ի գործով անցնող, այլ նաև` հարյուրավոր այլ կալանավորների վրա:

Այս փաստը դրական ազդեցություն կունենա հասարակական հարաբերությունների վրա` լիցքաթափելով վտանգավոր չափերի հասնող սոցիալական լարվածությունը, որոշակիորեն կվերականգնի ժողովրդի վստահությունը պետական մարմինների նկատմամբ:

Պակաս կարևոր չէ նաև ՔԿՀ-ների «բեռնաթափման» խնդիրը, ինչը թույլ կտա ավելի տանելի պայմաններ ստեղծել անազատության մեջ մնացող կալանավորների համար:

Սուրեն Սուրենյանց

Ուղիղ 21 տարի առաջ այս օրը Խորհրդային Հայաստանում տեղի ունեցան առաջին ու վերջին այլընտրանքային խորհրդարանական ընտրությունները: Գերագույն խորհրդի ընտրություններին, իշխող կոմունիստական կուսակցության թեկնածուներից բացի, մասնակցում էին նաև դեմոկրատական շարժման ներկայացուցիչները:

Ոչ ոք չի պնդում, որ այդ ընտրություններն իդեալական էին ու այդպիսին լինել չէին էլ կարող, որովհետև միութենական և տեղական կուսնոմենկլատուրան ամեն ինչ անում էր իշխանությունը պահպանելու համար:

Մոսկվան դիմեց սադրանքների, նաև` կեղծիքների, սակայն համաժողովրդական, համազգային շարժման էներգիան շատ մեծ էր, հանրապետությունն ապրում էր ոչ թե Մոսկվայից եկած ցուցումներով, այլ` հրապարակից, հասարակությունից եկած ազդակներով:

Մայիսի 20-ը 88-ի հուժկու շարժման տրամաբանական հանգրվանն էր, հետևանքը, ձեռքբերումը:

Համազգային շարժման ներկայացուցիչների հաղթանակն այդ ընտրություններում լուծեց երեք խնդիր:

Նոր խորհրդարանը, որ օգոստոս ամսից վերանվանվեց Ազգային Ժողով, 1990 թ.-ին ընդունեց մի կարևոր, պատմական փաստաթուղթ` Անկախության հռչակագիրը, որով դրվեց մեր երկրի անկախության հիմքը: Հենց այս խորհրդարանն էլ մեկ տարի անց` 1991 թ.-ի սեպտեմբերի 21-ին, հռչակեց Հայաստանի անկախությունը` հիմք ընդունելով երկու օր առաջ կայացած հանրաքվեի արդյունքները:

Նոր խորհրդարանը վերացրեց միակուսակցական համակարգը, օրենսդրորեն ամրագրեց մարդկանց քաղաքական, քաղաքացիական իրավունքները: Արդ, դրվեցին ժողովրդավարական Հայաստանի հիմքերը` անկախ հետագա տարիներին արձանագրված մեծ հետընթացից:

Եվ վերջապես, 1990 թ.-ի Գերագույն խորհրդի ընտրությունները նպաստեցին ժողովրդի վստահությունը վայելող իշխանության ձևավորմանը: Այս հանգամանքն էական բարենպաստ նշանակություն ունեցավ արցախյան պատերազմում հայկական կողմի տարած հաղթանակի գործում:

1990-ի խորհրդարանը Երրորդ հանրապետության պատմության մեջ միակն էր, որում որոշումները կայացվում էին քաղաքական երկարատև բանավեճերից հետո: 1995, 1999, 2003, 2007 թթ. խորհրդարանական ընտրություններն իրենց որակով զիջում էին 1990-ի ընտրություններին, խորհրդարանների քաղաքական և ինտելեկտուալ որակը` նույնպես: Դժբախտաբար, հայկական պառլամենտարիզմը խոր ճգնաժամ է ապրում` ապացուցելով, որ Հայաստանը հեռու է իրական դեմոկրատիայից և կառավարման ավտորիտար մշակույթի կրող է: Հուսանք, որ 2012 թ.-ի խորհրդարանական ընտրությունները և նոր ԱԺ-ի քաղաքական և մտավոր պոտենցիալը կխախտեն այս տխուր ավանդույթը:

Սուրեն Սուրենյանց

«Ցավոք սրտի, իշխանությունները անցան մարդկայնության բոլոր սահմանները, կրակեցին և սպանեցին ցուցարարների, զանգվածային հալածանքներ սկսեցին, որից հետո, ես կարծում էի, որ ՀԱԿ-ը պետք է վերականգնի իր ուժերը և շարունակի պայքարը նույն ոգով»,- այսօր «Ընտրություն» մամուլի ակումբում հրավիրված ասուլիսում լրագրողներին ասաց Կարապետ Ռուբինյանը՝ հավելելով, որ մարտի 1-ին տեղի ունեցածը հնարավոր չէ մարսել, և ՀՀ բոլոր քաղաքացիների պարտքն է մինչև վերջ պահանջել, որ մեղավորները պատժվեն:

ՀՀ ԱԺ նախկին փոխխոսնակ Կարապետ Ռուբինյանը սկզբունքորեն դեմ չէ իշխանություն-ՀԱԿ երկխոսությանը, սակայն հիշեցրեց, որ ընդդիմության պայքարը հնարավորինս անթերի է եղել մինչև 2008-ի մարտի 1-ը, և այդ ժամանակ իշխանությունների հրաժարականին հասնելու բոլոր նախապայմանները կային:

Սակայն, ըստ Կարապետ Ռուբինյանի, տրամաբանությունը հուշում է, որ ամեն ինչ խաղաղ ճանապարհով հասունանալու է և հանգելու է հերթական խորհրդարանական ընտրությունների, որտեղ «թամադան» կրկին Սերժ Սարգսյանն է լինելու:

«Առցանց ազատականների ալյանս» կամ 3Ա նախաձեռնության ղեկավարի կարծիքով՝ ՀԱԿ-ից դուրս ընդդիմադիրների շրջանում փնտրտուք կա: «Մեր այսօրվա խղճուկ քաղաքական դիսկուրսը լի է մեծ քաղաքական բամբասանքներով, տարբեր խարդավանքներով: Տեղի են ունենում հանդիպումներ ու քննարկումներ, որոնց ես էլ եմ մասնակցել: Քննարկել ենք տարբեր թեմաներ, հնարավոր զարգացումները»,- ասաց նա:

Հարցին՝ հնարավո՞ր է, որ նախկին նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանին պաշտպանող քաղաքական թիմում հայտնվի, Ռուբինյանը պատասխանեց. «Բացառվում է, որ ես հայտնվեմ մի թիմում, որը պաշտպանի Քոչարյանին: Դա զարհուրելի ֆանտաստիկայի ոլորտից է»: Նաև հավելեց, որ այս տարեսկզբին Կոնգրեսի լճացող պայքարում փոփոխություններ տեղի ունեցան՝ հակառակ այն բանի, որ նախորդ տարվա տնտեսական անկումն ու ժողովրդի սոցիալ-տնտեսական վիճակի վատթարացումը համընկան արաբական աշխարհի դեպքերի հետ: Բայց այժմ՝ էապես լիցքաթափված իրավիճակում, ինչու՞ պետք է ռեժիմը սկսի բանակցել իր հրաժարականի մասին՝ խորհրդածեց Կարապետ Ռուբինյանը:

Ապագա խորհրդարանում ՀԱԿ-ի  ներգրավվածության հնարավորության մասին էլ ասաց, որ եթե անգամ ՀԱԿ-ը գնա խորհրդարան, դրանից ժողովուրդն առանձնապես չի շահելու, թեև դա ինչ-որ հաջողություն կարելի է համարել այն առումով, որ ՀԱԿ-ից նորմալ մարդիկ կգնան խորհրդարան, և խորհրդարանի մակարդակն ինչ-որ չափով կբարձրանա:

Կարապետ Ռուբինյանի ասուլիսի տեսանյութը կարող եք դիտել Վիդեո բաժնում:

Այսօր ՀՀ փոխարտգործնախարար Կարինե Ղազինյանը` ելույթ է ունեցել խորհրդարանում և վստահեցրել թե այս տարի Հայաստանի եւ Եվրամիության միջեւ սկսվելու են բանակցությունները վիզային ռեժիմի մեղմացման շուրջ:

Նա մտահոգություն է հայտնել, թե. « Հանդիպումների ընթացքում ես միշտ ընդգծում եմ, որ եթե խոսքը գնում է հավասար համագործակցության մասին, ինչու պետք է քննարկվեն միակողմանի պայմանավորվածություններ, պետք է ամեն ինչ հավասար լինի», եւ նշել է, որ բանակցությունները պետք է սկսվեին դեռևս 2010 — ին, բայց հետաձգվել են: Ինչ խոսք եվրոպական կողմը կողմը շեշտը դնում է վիզային ռեժիմի միակողմանի մեղմացման վրա միացյալ Եվրոպայի քաղաքացիների համար` շեշտելով, որ մյուս երկրների հետ ստորագրվել են հենց նման պայմանագրեր:

Այս հարցում տարակարծիք են խորհրդարնակն ուժերը.Եվրաինտեգրման խորհրդարանական հանձնաժողովի ղեկավար Նաիրա Զոհրաբյանը,պատճառը տեսնում է հարևան երկրի և մեր միջև  դրված հավասարության մեջ: «ԵՄ-ն բոլոր հարցերում է Հայաստանի եւ Ադրբեջանի միջեւ հավասարման նշան դնում, իսկ քանի որ Բաքուն պատրաստ չի եղել այդ բանակցություններին, ԵՄ-ն ավտոմատ կարգով հետաձգել է նաեւ Հայաստանի համար: Նման դիրքորոշումը արդարացված չէ»:

Իսկ դաշնակացական պատգամավոր Արծվիկ Մինասյանը ընդգծել է, որ վիզային ռեժիմի մեղմացման համար Հայաստանը առաջին հերթին  պետք է ներքին սոցիալական բարեփոխումներ իրականացնի:

Այսօր շատ ակտիվ են եղել ՀՀ-ում հավատարմագրված Եվրամիության դեսպանները: Նրանք ամբողջ օրն աշխատել են, ավելի ստույգ` ինտենսիվ հանդիպումներ են ունեցել Հայաստանի ընդդիմադիր դաշտի բոլոր առանցքային դերակատարների հետ: Վաղուց չեմ հիշում, որ եվրոպական դեսպանները նույն օրվա ընթացքում հանդիպեն ՀԱԿ, ՀՅԴ, «Ժառանգություն» կուսակցության ներկայացուցիչների հետ: Ընդ որում, յուրաքանչյուրի հետ հանդիպել են առանձին-առանձին, լսել նրանց մոտեցումները ներքին և արտաքին քաղաքականության հարցերի լայն շրջանակի վերաբերյալ:

Նման ակտիվության պատճառն, ըստ ամենայնի, աշխարհում, նաև` Հայաստանում կատարվող փոփոխություններն են:

Մարտի 1-ի գործի վերաքննությունը, մինչև ամսվա վերջ քաղբանտարկյալների գրեթե անխուսափելի ազատարձակումը միանգամայն նոր իրավիճակ են ստեղծել Հայաստանում: Միջազգային կառույցները սովոր էին մեր երկրում ականատեսը լինել իշխանություն — ընդդիմություն կոշտ հակադրությանը, հիմա` երեկվա հակադրվողները խոսում են, որ երկխոսության դուռը կիսաբաց է: Ուրեմն, Հայաստանում նոր իրավիճակ է, նոր լուծումներ են պետք, և ԵՄ-ն ներկայացնող դեսպանները որոշել են առաջին ձեռքից ստանալ ինֆորմացիան, հասկանալ զարգացումների տրամաբանությունը:

Մի գործոն էլ կա, որ դեսպաններին ստիպում է ավելի ուշադիր լինել: Աշխարհի շատ ազդեցիկ երկրների, կազմակերպությունների համար անակնկալ եղան արաբական իրադարձությունները, ինչի հետևանքով նրանք դժվարանում էին ճգնաժամի հաղթահարման արդյունավետ դեղատոմսեր առաջարկել, ադեկվատ մոտեցումներ որդեգրել: Ըստ այդմ, Արևմուտքի դիվանագետները որոշել են ավելի աչալուրջ լինել ավտորիտար կամ ոչ դեմոկրատական երկրներում ընթացող զարգացումների, հնչող հրապարակային հայտարարությունների հանդեպ:

Ամեն դեպքում, եվրոպական կառույցների ուշադրության մեծացումը մեր իրականության հանդեպ միայն դրական կարելի է գնահատել, որովհետև դա հաճախ զսպող գործոն է հանդիսանում քաղաքական սուբյեկտների համար: Ի վերջո, զարգացման եվրոպական ուղղությունը ոչ թե պարտադրանք է, այլ` մեր ինքնակամ ընտրությունը:

Սուրեն Սուրենյանց

Երեկ ՄԻՊ-ի կազմակերպած ֆորումում խոսել է նաև Փաստաբանների պալատի նախագահ Ռուբեն Սահակյանը: Նա մատնանշել է մի շարք ցավալի ու արատավոր իրողություններ, որոնց բախվում են փաստաբանները և նրանց դիմողները` ՀՀ քաղաքացիները: Սահակյանն իր տեսակետն է հայտնել քրեական գործերով անարդար դատաքննություն իրականացնելու պատճառների մասին:
«Խախտումները սկսվում են հետաքննության մարմնի աշխատանքներից՝ ապօրինի բերման ենթարկումներ, բացատրություններ ճնշման տակ, ապօրինի անազատության մեջ պահել… Դատախազական հսկողությունը զրոյական մակարդակի վրա է, դատախազության աշխատակիցների մեջ ինչ-որ վախ կա, վախենում են իրենց կարծիքն արտահայտել», — ասել է Սահակյանը:

Մինչդեռ քննիչները ճիշտ հակառակն են պնդում: Նրանք ասում են, որ դատախազությունը հենց գործի սկզբից «թաթը» դնում է գործի վրա, և իրենք անզոր են ինչ-որ բան անել: Ասում են նաև, որ հարց լուծողը միմիայն դատախազությունն է, իսկ իրենք ընդամենը «սևագիր անողներ» են, ու հարցերը լուծվում են հիմնականում դատախազության մակարդակով: Հետաքրքիր է, պարոն Սահակյանը տեղյակ չէ՞ այս ամենին, թե՞ ինքն էլ, իր որոշ փաստաբանների նման, դատախազությանը սիրաշահելու խնդիր ունի:

Մեկ այլ հարց էլ է մտահոգել «գլխավոր» փաստաբանին. «Շուտով մենք չենք ունենա նախաքննական մարմին, քանզի ոստիկանության քննիչների աշխատավարձը ծայրահեղ ցածր է, և նրանցից շատերը, հիմնականում փորձառուները, ամեն տարի լքում են քննչական ապարատը՝ դիմելով Փաստաբանների պալատ՝ որակավորման քննությունների նպատակով: Անցած տարի Փաստաբանների պալատ են դիմել 39 քննիչ և քննչական բաժնի պետ, այս տարի՝ 42: Լավ օրից չէ, որ նրանք դուրս են գալիս աշխատանքից, իսկ տակը մնում են երկու-երեք տարվա աշխատանքային փորձ ունեցող քննիչները, որոնք որակ չունեն: Այսօր ծանոթանում ենք քրեական գործի նյութերին և տեսնում, որ խայտառակ վիճակ է՝ հարյուրավոր հարցեր չեն տրվել, փորձաքննություններ չեն նշանակվել, նշանակվածներն էլ խախտումներով են եղել: Կարևոր գործերով քննիչը չգիտի, որ իրեղեն ապացույցը պետք է փաթեթավորված ուղարկի փորձագետին»: Այս դեպքում նա իրավացի է, բայց արժե ավելացնել, որ չնայած փորձառու քննիչները դառնում են փաստաբաններ, բայց այդ ինստիտուտը մեր երկրում այդպես էլ չի կայանում և գուցե հենց՝ Ռուբեն Սահակյանի նշած պատճառով: Քննիչները, որպես կանոն, չեն մոռանում, որ իրենք բարիկադի մյուս կողմում են և քաղաքացիներից գումար են վերցնում ամենևին էլ ո՛չ նրանց պաշտպանելու արդար մղումով, և փաստաբանի նկատմամբ նրան դիմած ՀՀ քաղաքացու վստահությունն այդպես էլ չի աճում:

Սահակյանը խոսել է նաև օպերատիվ հետախուզական գործողությունների իրականացման խայտառակ վիճակի մասին և նշել, որ կամայականորեն ինչ ուզում անում են. «Ցավոք, չկա Ժորա Վարդանյանը, որը սովոր էր տալ օպերատիվ հետախուզական միջոցառում անցկացնելու թույլտվություն՝ այն բանից հետո, երբ միջոցառումն արդեն անցկացված էր.  նա մաքրում էր օպերատիվ հետախուզական մարմնի կեղտերն ու անպատիժ մնում»: Այո, ժորա Վարդանյանը պատվով գնաց թոշակի, իսկ նրան կփոխարինի որդին, որին, հավանաբար, հոր արժանիքների համար են Հատուկ քննչական ծառայությունում ընդունել աշխատանքի: Այս կառույցում, ըստ օրենքի, պետք է աշխատեն միայն տարիների փորձ ունեցող ու որակյալ քննիչներ. սակայն այսօր, չգիտես ինչ տրամաբանությամբ, ՀՔԾ-ի բոլոր քննիչների աշխատած տարիները գումարվում ու բաժանվում են քննիչների միջև:

«Վերջերս մի քանի հոգու ազատ արձակումը խոստումնալից որոշում էր, և ինձ հավաստիացրել են, որ բոլոր դեպքերի համար արդար և պատշաճ քննություն է անցկացվելու»,- այսօր Երևանում հայտարարեց Եվրոպական խորհրդարանի նախագահ Եժի Բուզեկը՝ Հայաստանի Ազգային ժողովի նախագահ Հովիկ Աբրահամյանի հետ համատեղ ասուլիսում: Նա ի նկատի ուներ քաղբանտարկյալներին և որոշումը որով ՀՔԾ-ն լրացուցիչ պետք է զբաղվի Մարտի մեկի գործի քննությամբ:

Այդ իրադարձությունների վերաբերյալ Բուզեկը կրկնեց նախկինում տված իր գնահատականը. «Սա բաց վերք է Հայաստանի համար, և երկու ամենակարևոր անձինք՝ Հայաստանի նախագահն ու խորհրդարանի նախագահը, ինձ հավաստիացրել են, որ հետաքննություն է տեղի ունենում, որպեսզի խնդիրը լուծվի»:

Նա ասաց, թե`«Սա համաձայնեցված է մեր ակնկալիքների հետ, որովհետև համակարգերը պետք է համատեղելի լինեն մեկը մյուսի հետ, որպեսզի համագործակցություն տեղի ունենա: Եվ այս տեսանկյունից դուք գտնվում եք ճիշտ ուղու վրա. Այն, ինչ անում եք, Ձեր ընտրությունն է: Մենք չենք ուզում որևէ բան պարտադրել, դա պետք է լինի Ձեր իշխանությունների որոշումը, ձեր ժողովրդի որոշումը, ձեր քաղաքացիների ակնկալիքները, բայց մենք պատրաստ ենք մեր աջակցությունը ցույց տալ, որովհետև մենք բավականին մեծ փորձ ունենք»:

ԱԺ նախագահը ճիշտ է համաձայն չէր լրագրողի որակմանը,նա ասաց թե  Հայաստանում քաղբանտարկյալներ չկան, սակայն տեղեկացրեց, որ նշված անձանց ազատ արձակման վերաբերյալ միջոցներ են ձեռք առնվում. Մասնավորապես, ազատազրկված պատգամավոր Սասուն Միքայելյանի ազատ արձակման հնարավորությանը, որի համար ԱԺ կոալիցիոն պատգամավորները դիմել էին Հայաստանի նախագահին, Հովիկ Աբրահամյանն ասաց. «Հայաստանի նախագահի հետ խնդրի քննարկման ժամանակ երկրի ղեկավարը նշել է, որ նման հնարավորությունը դիտարկվում է, և ես հուսով եմ, սա իմ անձնական կարծիքն է, որ առաջիկայում այդ հարցը կունենա դրական լուծում»:

Եվրախորհրդարանի նախագահը նշեց, նաև որ իրեն լավատեսություն է ներշնչել անցած դեկտեմբերին Հայաստանի նախագահի խոսքը, թե`«երկրի իշխանությունները պատրաստ են շատ բան փոխել երկրում»:Եվրոպացի պաշտոնյայի խոսքով՝ ինքը Հայաստանի բարձրագույն ղեկավարության հետ քննարկել է դատական համակարգի արդարության կարևորության հարցը:

Մինչ պետության բարձրագույն պաշտոնյաները հավաստիացնում են, թե անպայման մեղավորները պատժվելու են, մինչ դատախազությունում քրեական գործ է հարուցվել ՀՀ Աշխատանքի և սոցիալական ապահովության նախարարության Սոցիալական ապահովության հիմնադրամում Վերահսկիչ պալատի բացահայտած չարաշահումների կապակցությամբ, Վազգեն Խաչիկյանը, պարզվում է, առանց ձեռնաշղթաների  լքել է հանրապետությունը: Խաչիկյանը Գերմանիայում է և վախի հերթական  նոպայի շրջանակներում ընդամենը  ճնշման տատանումներն է կարգավորում:

Ավելին, կայքերից մեկի հարցմանն ի պատասխան` Խաչիկյանի եղբայր Խաչիկյան Հայկազը` Ախթալայի քաղաքապետն ասել է, թե պարզ չէ, թե երբ կվերադառնա եղբայրը: Այսինքն` կարելի է ենթադրել, որ միլիոնների չարաշահման մեջ մեղադրվող պարոնի հետապնդում Հայաստանի Հանրապետության դատախազությունը չի հայտարարել, որ միլիոններ յուրացրած պարոնը կարող է իր քմահաճույքով հայտնվել աշխարհի ցանկացած երկրում: Մեր երկրի համար արդեն ավանդույթ է դարձել խոշոր հանցագործներին թռցնել, իսկ մանրներին փակել բանտերում:  Չի բացառվում, որ դատական գործընթացն էլ կարող է անցնել առանց գլխավոր գործող անձի մասնակցության, քանզի արդեն քանի ամիս է` խոսում են առանձնակի խոշոր չափերի յուրացումից, բայց  Խաչիկյանը շարունակում է մնալ ընդամենը այդ ամենին կողքից նայողի կարգավիճակում: Դե, իսկ դատախազությունն էլ 500 էջանոց գործը մինչև կարդա ու որոշի, թե դա այն Խաչիկյանն է`  արտերկրից նա ճնշման տատանումների հետ մեկտեղ այլ տատանումներ էլ կկարգավորի:

Լուսինե Կեսոյան