Հայոց Համազգային Շարժում կուսակցության վարչության նախկին նախագահ, կուսակցության վարչության անդամ Արարատ Զուրաբյանը ՀՀՇ-ից դուրս գալու դիմում է ներկայացրել:

Այդ մասին հայտնել է ՀՀՇ վարչության քարտուղար Վահագն Հայոցյանը:
Սակայն խուսափել է մանրամասնել բովանդակույունը նշելով, թե Արարատ Զուրաբյանի դիմումը իրեն չի հասել և ինքը դեռ չի տիրապետում բովանդակությանը:

Որոշ լուրերի համաձայն` Արարատ Զուրաբյանը պատրաստվում է անդամակցել ՀՀՇ վարչության նախկին փոխնախագահ Խաչատուր Քոքոբելյանի ղեկավարած «Ազատ դեմոկրատներ» նորաստեղծ կուսակցությանը։

2010թ. հունիսի 17-ի ՀՀՇ վարչության նիստի ժամանակ կուսակցությունը ընդունել էր Զուրաբյանի հրաժարականի դիմումը, սակայն նա շարունակում էր մնալ ՀՀՇ վարչության անդամ:

Հետաքրքիր մանրամասներ են ի հայտ եկել Ազգային ժողովի նախագահ Հովիկ Աբրահամյանի անձնական պրոյեկտ «Երիտասարդ խորհրդարանի» ձևավորման ընթացքից: Պարզվում է` սկզբում այս պատգամավորացուներին տվել են այլ տեսակի պատգամավորական վկայականներ: Սակայն նորելուկ պատգամավորացուները բողոքել են՝ իրենց սրտով չեն եղել այդ վկայականները, պահանջել են նոր` ավելի «լուրջ տեսքով» վկայականներ տալ (hայտնի չէ` նախկին վկայականների հատկապես ի՞նչը դուր չի եկել երիտասարդներին` գու՞յնը, չա՞փը…): Ու քանի որ Հովիկ Աբրահամյանի հավեսը դեռ չի փախել իր այս խաղալիքից, ընդառաջ է գնացել և կարգադրել՝ կատարել երիտասարդների ցանկությունը. Արդյունքում` երիտասարդ խորհրդարանականների վկայականներն արտաքնապես նման են իրական պատգամավորների վկայականներին` նույն բորդո գույնի, նույն չափի, ներսում էլ գրված է անուն-ազգանուն և «Երիտասարդ խորհրդարանի» պատգամավոր:

Որ պատգամավորացուները ահագին լուրջ են ընդունել իրենց մասնակցությամբ բեմադրված ներկայացումը և չեն էլ կասկածում, որ ընդամենը խաղալիք են, գուցե այդքան էլ վատ չէ: Հնարավոր է, որ հենց առաջին օրից չափից ավելի մեծ եռանդով պատգամավորի դերի մեջ մտած երիտասարդների նման եռանդից ինչ-որ օգուտ լինի, հնարավոր է, որ իսկապես պետությանն օգնելու, ճշմարիտ օրենսդրական գործունեություն ծավալելու ցանկությունը մղի նրանց` հասարակության կյանքը բարելավելուն միտված օրինագծեր մշակել, առաջարկներ անել, սակայն դատելով երիտասարդ պատգամավորացուների` հենց առաջին օրից իրենց անձեռնմխելի զգալու և պատգամավորի արտաքին ատրիբուտներին տուրք տալու մղումից, դժվար թե որևէ օգուտ լինի: Կարելի է միայն պատկերացնել Ճանապարհային ոստիկանության փառապանծ ոստիկաններին պատած զարմանքն ու սարսափը, երբ ավտոմեքենա կանգնեցնելու դեպքում մի երիտասարդ հանկարծ սկսի պատիվ պահանջել` հայտարարելով, թե ինքը պատգամավոր է, և դեռ քիչ է հայտարարելը, դեռ մի բան էլ ոստիկանի աչքը մտցնի պատգամավորի վկայականից չտարբերվող վկայականը: Ճանապարհային ոստիկաններից շատերն էլ, որոնց «գիտելիքների» մասին լեգենդներ են հյուսվում,  հավանաբար դրանից հետո աշխատանքից դուրս գալու դիմում գրեն` հասկանալով, որ ի վիճակի չեն այլևս այդքան  թվով պաշտոնյաների մտապահել և կողմնորոշվել` ու՞մ կարելի է տուգանել, ում` ոչ:

Իշխանություն-ՀԱԿ երկխոսության շուրջ անորոշությունն այնքան մեծ է, որ իրական գործընթացն իր տեղը զիջում է ասեկոսեներին, ենթադրություններին, լավագույն դեպքում` վարկածներին:

ՀԱԿ-ում լավատեսներն ասում են, որ երկխոսությունը դեռ չի սկսվել և անպայման տեղի կունենա, ընդ որում` ՀԱԿ օրակարգով: Նույնիսկ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը փաստեց, որ` քանի դեռ Սերժ Սարգսյանը կարծիք չի հայտնել, ժամանակավրեպ է եզրահանգումներ անելը: Այս տեսակետը գուցե ճիշտ է ֆորմալ առումով, բայց իրականության հետ շատ քիչ աղերս ունի, որովհետև նույնիսկ քաղաքականությունից հեռու մարդը գիտի, վստահ է, որ առանց Սարգսյանի «դաբրոյի»` նրա թիմի որևէ ներկայացուցիչ չի կարող կարծիք հայտնել, այն էլ` այնպիսի սկզբունքային հարցում, ինչպիսին` ընդդիմության հետ հարաբերություններն են:

Հոռետեսներն ասում են, որ իշխանությունը խաբել է ընդդիմությանն ու այլևս երկխոսության անհրաժեշտություն չունի, ըստ այդմ` պահանջում են ՀԱԿ վարքագծի արմատականացում: Իհարկե, մարդկանց այս խումբն էլ չի մանրամասնում կամ չգիտի, թե ինչպես կարելի է իրականացնել հեղափոխություն: Ամենակարևորը` անպատասխան է մնում այն հարցը, թե ի՞նչ է հաջորդելու հեղափոխության փորձի հնարավոր տապալմանը:

Մարդկանց մի խումբ էլ ասում է, որ երկխոսությունը վաղուց սկսված է, ու հարկ չկա դրա ֆորմալացման շուրջ աղմուկ բարձրացնել: Օրինակ, նախագահի աշխատակազմի ղեկավար Կարեն Կարապետյանը սրա մասին հրապարակավ հայտարարեց իր հայտարարության մեջ: Գրեթե նույն կարծիքն ունի նաև «Ժառանգություն» կուսակցության առաջնորդ Րաֆֆի Հովհաննիսյանը, սակայն նա տեսակետ է արտահայտում, որ երկխոսությունը թերևս ձախողվել է: «Ես կարծում եմ, որ որոշակի երկխոսություն արդեն տեղի ունեցել է, և երկխոսության ձախողման մասին միայն շահագրգիռ կողմերը կարող են խոսել: Ըստ երևույթին, հանրությունը, որը թեև ունի շատ ավելի առաջնահերթ խնդիրներ, սպասում է հասկանալու, թե ովքեր են այդ երկխոսության կողմերը` դրանք մարդի՞կ են, նախկին և ներկա իշխանավորնե՞ր են, կուսակցություննե՞ր են: Այդ ընթացակարգն է հիմա, որ լրատվամիջոցների ուշադրության կենտրոնում է»,- ասում է Հովհաննիսյանը:

Ինչպես ասում են` կարծիքների պակաս չկա: Ու այս ամենն այն բանի հետևանք է, որ իշխանության և ՀԱԿ դերակատարները մինչև վերջ անկեղծ չեն իրենց կողմնակիցների, հասարակության հետ:

Մի բան էլ է ակնհայտ` անկախ իշխանության և ընդդիմության ներկայացուցիչների հերքումների:

Ըստ ամենայնի, մեր քաղաքական սուբյեկտները գարնան ընթացքում միջնորդավորված բանակցել են` արտաքին և ներքին ուժերի քաղաքական հովանավորությամբ: Դրա մասին է վկայում ընդդիմության առաջ քաշած պահանջների ու իշխանության կողմից դրանց կատարման ներդաշնակությունը:

Ըստ ամենայնի, երեք պահանջների կատարումից հետո` միջնորդն իր առաքելությունը կատարված է համարում, իսկ մեր անտագոնիստական քաղաքական համակարգի սուբյեկտներն ավտոնոմ երկխոսություն վարելու ռեսուրս չունեն ու հիմա ժամանակ են ձգում` իրենց անելիքները որոշակիացնելու համար:

Ադրբեջանի նախագահի պաշտոնական կայքը տեղեկացնում է, որ Իլհամ Ալիևը հունիսի 12-ի երեկոյան զանգահարել է Թուրքիայի վարչապետ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանին և շնորհավորել Թուրքիայի խորհրդարանական ընտրություններում իշխող «Արդարություն և զարգացում» կուսակցության վստահ հաղթանակի համար:

Ալիևը ընդգծել է, որ Էրդողանի գլխավորությամբ Թուրքիան հաջող ճանապարհ է անցել, և կուսակցության հաղթանակը ժողովրդի վստահության արտահայտությունն է:

Ի պատասխան՝ անկեղծ շնորհավորանքների համար Թուրքիայի վարչապետը շնորհակալություն է հայտնել Ալիեւին:

Ի դեպ, Ալիևը Էրդողանին հրավիրել է Ադրբեջան: Հրավերը սիրով ընդունվել է:

ԱՄՆ, Ռուսաստանի և Ֆրանսիայի նախագահների դովիլյան հայտարարությունը, դրան հաջորդած եռանախագահների տարածաշրջանային այցը որոշակի ինտրիգ են հաղորդել Կազանում հունիսի 25-ին նախատեսված Դմիտր Մեդվեդև-Սերժ Սարգսյան-Իհլամ Ալիև եռակողմ հանդիպմանը:

Ի դեպ, Հայաստանի և Ադրբեջանի իշխանությունների ներկայացուցիչները ևս չեն բացառում, որ Կազանում կարող է բեկում արձանագրվել կարգավորման գործընթացում: Մասնավորապես, անցած շաբաթ օրը Մոսկվայում աշխատանքային հանդիպում են ունեցել Ռուսաստանի, Հայաստանի և Ադրբեջանի արտգործնախարարները: Հանդիպումից հետո նրանք սահմանափակվել են լակոնիկ հայտարարություններով, որոնց իմաստն այն է, որ կողմերի դիրքորոշումները Հիմնարար սկզբունքների որոշ խնդիրների շուրջ ավելի մոտեցել են: Ադրբեջանի նախագահ Իհլամ Ալիևն էլ երեկ լավատեսական նոտայով է խոսել կազանյան հանդիպման մասին:

Ակնահայտ է, որ այս պահին բանակցային սեղանին կոնկրետ փաստաթուղթ է ու կողմերի դատողությունն էլ կարգավորման կոնկրետ տարբերակի շուրջ է:

Մի քանի իրողություն կարող ենք արձանագրել:

Առաջին, իսկապես միջազգային հանրությունը, համանախագահները կողմերի նկատմամբ ճնշումներ են գործադրում` Հիմնարար սկզբունքների շուրջ համաձայնության հասնելու նպատակով:

Երկրորդ, միջնորդների մոտեցումներն ու քայլերն առավելագույնս համաձայնեցված են:

Երրորդ, հակամարտության կողմերը խոսում են խաղաղության անհրաժեշտության մասին, սակայն իրականում պատրաստ չեն կարգավորման և յուրաքանչյուրը հույսը դրել է նրա վրա, որ հատկապես դիմացինը կհրաժարվի որևէ փաստաթուղթ ստորագրելուց կամ համաձայնության գալուց:

Չորրորդ, եթե նույնիսկ Կազանում փաստաթուղթ ստորագրվի, դա միայն իրական կարգավորման մեկնարկը կլինի, որովհետև այդ փաստաթուղթն ընդամենն ամրագրելու է սկզբունքները, որոնցից յուրաքանչյուն ավելի ուշ մեկնաբանվելու է կամ պարզաբանվելու է կարգավորման գործընթացի հաջորդ փուլերում:

Հինգերորդ, եթե անգամ Կազանում փաստաթուղթ չստորագրվի, ակնհայտ է, որ ստատուս քվոյի պահպանման ռեսուրսները սպառված են, ու առաջիկա ամիսներին մենք ականատես ենք լինելու զարգացումների:

Այս ամենը հանրագումարի բերելով` Կազանի հանդիպումն իրոք շարքային չէ, սակայն չի կարելի գերագնահատել դրա նշանակությունը ոչ կարգավորման գործընթացում և ոչ էլ` երկու երկրների ներքաղաքական զարգացումների վրա:

ՀՀԿ-ական պատգամավոր Հովհաննես Սահակյանը, անդրադառնալով այն իրավիճակին, որ իշխանության հետ երկխոսություն սկսելու առնչությամբ ՀԱԿ-ը պատասխան է սպասում անձամբ Սերժ Սարգսյանից, ասաց. «Եթե Լևոն Տեր-Պետրոսյանն անձամբ հարցն ուղղի, միգուցե Սերժ Սարգսյանը կպատասխանի»:

Իսկ բանավեճի մյուս մասնակիցը՝ «Նոր ժամանակներ» կուսակցության նախագահ Արամ Կարապետյանը, նույն հարցի առնչությամբ ասաց. «Իմ կարծիքով, այս ամբողջ աժիոտաժը նրա պատճառով է, որ հարցը քաղաքականապես գրագետ ձևակերպված չէ»:

Ըստ նրա՝ ՀԱԿ-ն առաջարկում է իշխանությունը հանձնել արտահերթ ընտրությունների միջոցով, դրա համար ձևավորել է հինգ հոգուց բաղկացած պատվիրակություն, ինչը «նորմալ, հասկանալի երևույթ է»:

Երբ լրագրողները պատգամավորին տեղեկացրին, որ Լևոն Տեր-Պետրոսյանն այսօր արդեն երկխոսության մասին հայտարարությամբ հանդես է եկել մամուլում, Սահակյանն արձագանքեց. «Դե, ուրեմն՝ սպասենք զարգացումներին»:

Նա նաև զարմանք հայտնեց այն կապակցությամբ, որ ՀԱԿ-ում ՀՀ նախագահի աշխատակազմի ղեկավարի պատասխանը որպես պաշտոնական պատասխան չեն ընկալել. «Կարեն Կարապետյանը, եթե չեմ սխալվում, ՀՀ նախագահի աշխատակազմի ղեկավարն է, ՀՀԿ գործադիր մարմնի անդամ է, և եթե որևէ միտք է արտահայտում, դա պաշտոնական պատասխան է»: Պատգամավորն ընդգծեց, որ իրենց հայացքներն ավելի «լայն» են, իրենք այսօր իշխանություն են ներկայացնում և չեն պատրաստվում հինգ կամ վեց հոգով խոսել ՀԱԿ-ի հետ: «Մենք ունենք թիմ, կա կառավարություն, կա Ազգային ժողով, բաց ենք, պատրաստ ենք խոսել ու քննարկել բոլոր խնդիրները»,- հայտարարեց Սահակյանը:

Ըստ նրա՝ նորմալ երևույթ է նաև իշխանության պատասխանը ՀԱԿ-ին, սակայն, Կարապետյանի խոսքով՝ հստակ ձևակերպված չէ ՀԱԿ-ի այն պահանջը, թե իրենք կոնկրետ ում հետ են ցանկանում երկխոսել, որովհետև իշխանությունը բազմաշերտ է՝ ներկայացված է և՛ գործադիրում, և՛ օրենսդիրում:

«Գոնե ՀԱԿ-ը ձգտում է Լևոն Տեր-Պետրոսյան և Սերժ Սարգսյան երկխոսության»,- ասաց Կարապետյանը՝ հավելելով, որ այդ երկխոսությունը չի կայանա, որովհետև «իշխանությունը չի ցանկանում իշխանությունը հանձնել»:  Երկխոսության այս գործընթացը նա բնորոշեց այսպես՝ «գործընթաց խուլ ու համրի մեջ», քանի որ, ըստ նրա, մեկն ասում է մի բան, մյուսը՝ բոլորովին այլ բան:

Արամ Կարապետյանը համոզված է, որ երկխոսության գործընթացը միայն ծառայում է իրավիճակի լարվածության թուլացմանը, և որևէ այլ հարց չի լուծում, քանի որ հայաստանցիների կյանքի որևէ ոլորտում դրական առաջընթաց չկա, և գործընթացի միակ դրական բանն այն է, որ ազատ արձակվեցին քաղբանտարկյալները, ինչն ինքը ողջունում է:

Հունիսի 9-ին ՄԱԿ-ի կենտրոնակայանում տարածվել է ՀՀ մշտական ներկայացուցիչ դեսպան Կարեն Նազարյանի նամակը Ադրբեջանի` ՄԱԿ-ում ձեռնարկած հակահայկական քայլերի վերաբերյալ:

Դեսպան Նազարյանը կազմակերպության Գլխավոր քարտուղար Բան Կի-Մունի ուշադրությունը հրավիրել է Ադրբեջանի կողմից շարունակվող հակահայկական քարոզչության վրա:

Միաժամանակ Գլխավոր քարտուղարին ուղղված գրության մեջ ՀՀ մշտական ներկայացուցիչը նշել է, որ Գլխավոր ասամբլեայի 65-րդ նստաշրջանի օրակարգի կարևորության ֆոնի ներքո իսկապես հիասթափեցնող է այն փաստը, որը Ադրբեջանը շարունակում է չարաշահել իր` ՄԱԿ անդամ-պետություն լինելու հանգամանքը` օգտագործելով ցանկացած հնարավորություն Հայաստանի և Լեռնային Ղարաբաղի վերաբերյալ ապատեղեկատվական քարոզչություն տարածելու համար:

Ընդգծելով, որ Ադրբեջանում անգամ ամենաբարձր մակարդակով անուշադրության են մատնվում ՄԱԿ Գլխավոր քարտուղարի, ԵԱՀԿ գործող նախագահի, Մինկի խմբի համանախագահող երկրների և Եվրոպական Միության ղեկավարների կողմից հրադադարի ռեժիմի ամրապնդման և շփման գծում դիպուկահարների ետքաշման վերաբերյալ հայտարարությունները` դեսպան Նազարյանը հույս է հայտնել, որ Ադրբեջանն անհիմն և սադրիչ նամակներ տարածելու փոխարեն իր ուշադրությունը կկենտրոնացնի ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի շրջանակներում ընթացող բանակցային գործընթացի վրա:

Դեսպան Նազարյանը ամփոփում է իր նամակը` նշելով, որ Հայաստանը մշտապես հանդես է եկել Ադրբեջանի և Լեռնային Ղարաբաղի միջև հակամարտության խաղաղ կարգավորման օգտին, ինչն էլ բազմիցս ապացուցել է գործնական քայլերով:

ՀԱԿ-իշխանություն երկխոսության շուրջ հոռետեսական տրամադրություններ են նկատվում: Մեկնաբանությունների պակաս դարձյալ չկա: Ընդ որում, ՀԱԿ-ին հրապարակավ սկսել են մեղադրել, քննադատել մարդիկ, ովքեր նրա հետ ճանապարհ են անցել, կամ էլ` առնվազն կասկածի տակ չի դրվում այդ մարդկանց անկեղծությունը:

«Ես վստահ եմ, որ Սերժ Սարգսյանի և Լևոն Տեր-Պետրոսյանի միջև գոյություն ունի միջնորդ, որը վստահեցրել է Լևոն Տեր-Պետրոսյանին պատվիրակություն կազմել։ Ի վերջո էդ մարդն էդքան միամիտ չի… Նա էլ վստահել է, բայց չլսեց մեր հորդորները, որ սրանք քցողներ են: Բոլորդ ականատես եղաք առաջին քցոցուն, սպասենք հաջորդներին»,- այսօր ասել է Ժիրայր Սեֆիլյանը: Սեֆիլյանը համոզված է, որ ՀԱԿ-ն այսօր «շվարած» է: Նա զարմանք է հայտնել, որ Սերժ Սարգսյանի աշխատակազմի ղեկավարի պատասխանը ՀԱԿ-ում որպես պաշտոնական պատասխան չեն ընկալել:

Սա այն հազվադեպ դեպքերից է, որ միակարծիք եմ Սեֆիլյանի ասածին` միանգամայն տրամաբանական համարելով նրա պնդումը:

Արամ Մանուկյանը նշում է, որ Գալուստ Սահակյանի, Էդվարդ Շարմազանովի ու Կարեն Կարապետյանի հայտարարություններն «այդ մարդկանց կարծիքներ են», ու որ՝ իրենք սպասում են պաշտոնական պատասխանի: ՀՀՇ նախագահի այս տեսակետը հավատ չի ներշնչում ու ավելի շատ նման է նրան, որ ՀԱԿ-ում անակնկալի են եկել իշխանության ներկայացուցիչների, ըստ էության, ժխտողական արձագանքից և լավ չեն պատկերացնում իրենց հաջորդ քայլը:

Գալուստ Սահակյանը, Էդվարդ Շարմազանովը, Կարեն Կարապետյանը` խմբակցության ղեկավարի, կուսակցության խոսնակի, նախագահի աշխատակազմի ղեկավարի իրենց կարգավիճակներից ելնելով, մասնավոր կարծիքներ չեն կարող արտահայտել, այն էլ` այսպիսի սկզբունքային հարցում:

Մի խոսքով, այն, ինչ ասվել է` հենց Սարգսյանի կարծիքն է և հարկ չկա ձև անել, որ իշխանությունը պաշտոնապես չի արձագանքել երկխոսության բովանդակությանն ու ձևաչափին վերաբերող ՀԱԿ նախաձեռնությանը:

Այս իրավիճակում ՀԱԿ-ը երկու տարբերակ ունի.

1.վերանայել բանակցությունների օրակարգին ու ձևաչափին վերաբերող իր մոտեցումները: Տեսականորեն նման բան կարող է լինել, բայց այս տարբերակը խիստ ռիսկային է: Նախ, ոչ ոք երաշխիք չունի, որ իշխանությունն առհասարակ ցանկանում է երկխոսել ՀԱԿ-ի հետ, և երկրորդ` հասարակությունը կարող է հիասթափվել ՀԱԿ-ից, եթե վերանայվի նրա պահանջը, ասենք` արտահերթ ընտրությունների անցկացման վերաբերյալ:

2.ՀԱԿ-ը սպառված է համարում երկխոսության թեման և գնում է հեղափոխական ճանապարհով: Սա ևս խիստ ռիսկային տարբերակ է, որովհետև հեղափոխության ձախողման պարագայում` ՀԱԿ-ը էլեկտորալ լուրջ կորուստներ կունենա:

Մի խոսքով, ՀԱԿ-ի համար դժվար է որոշում կայացնելը: Եվ սա հետևանք է այն բանի, որ ՀԱԿ ղեկավարությունը ոչ այնքան ադեկվատ գնահատեց ստեղծված քաղաքական իրավիճակը:

«Ես վստահ եմ, որ Սերժ Սարգսյանի և Լևոն Տեր-Պետրոսյանի միջև գոյություն ունի միջնորդ, որը վստահեցրել է Լևոն Տեր-Պետրոսյանին պատվիրակություն կազմել։ Ի վերջո, էդ մարդն էդքան միամիտ չի… Նա էլ վստահել է: Չլսեց մեր հորդորները, որ սրանք քցողներ են: Բոլորդ ականատես եղաք առաջին քցոցուն, սպասենք հաջորդներին»,- այսօր լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ ասաց Ժիրայր Սեֆիլյանը` համոզմունք հայտնելով, որ ՀԱԿ-իշխանություն երկխոսությունը շարունակվելու է այնպես, ինչպես Սերժ Սարգսյանն է ցանկանում: Ըստ Ժիրայր Սեֆիլյանի, այս երկխոսության գործընթացի գլխավոր դերակատարը Սերժ Սարգսյանն է, որն այս գործընթացը նախաձեռնել է 1,5 տարի առաջ՝ հույս ունենալով, որ ընդդիմության ալիքը կմարի, սակայն ընդդիմությունը կարողացավ այդ ալիքը պահպանել 3 տարիների ընթացքում:

Ժ.Սեֆիլյանը նշեց, որ Սերժ Սարգսյանն այս գործընթացն սկսել է, որպեսզի կարողանա ապահովագրել իրեն հաջորդ նախագահական ընտրություններում վերընտրվելու համար: Նրա համոզմամբ՝ լավ էր հաշվարկված, որ ՀԱԿ-ը, բացի ընտրություններից, այլ պայքարելու ձև չունի և գնաց երկխոսության:

Սեֆիլյանը համոզված է, որ ՀԱԿ-ն այսօր «շվարած» է: Նա զարմանք հայտնեց, որ Սերժ Սարգսյանի աշխատակազմի ղեկավարի պատասխանը ՀԱԿ-ում որպես պաշտոնական պատասխան չեն ընկալել:

Ինչ վերաբերում է ՍԴՀԿ ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանի հայտարարությանը, թե իրենք անձամբ Սերժ Սարգսյանի պատասխանին են սպասում, Սեֆիլյանն արձագանքեց. «Դե, Սերժ Սարգսյանն անպայման կլսի Լյուդմիլային»:

«Այս երկխոսությունը ես համարում եմ խիստ վնասակար գործընթաց»,- ասաց Ժիրայր Սեֆիլյանը՝ նշելով, որ այս գործընթացի պատճառով ժողովրդի մոտ հուսալքության մեծ ալիք է բարձրացել ու կշարունակի բարձրանալ, եթե այսպես շարունակվի, որովհետև, ըստ նրա, ժողովուրդը ՀԱԿ-ի այս գործելաոճն ընկալում է որպես պայքարից հրաժարվելու ընդդիմության որոշում:

«Իշխանությունն առավել նախընտրելի, շահեկան վիճակում է և ունի առավելություններ, որ չունի ՀԱԿ-ը, և որոնցից իսպառ զրկված է հասարակությունը»,- այսօր լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ ասաց Արցախի նախկին արտգործնախարար Արման Մելիքյանը՝ ԱԺ ՀՀԿ խմբակցության անդամ Մանվել Բադեյանի հետ բանավեճի ժամանակ։

Ըստ Մելիքյանի, ՀԱԿ-ը փորձում է պաշտոնականացնել բանակցությունները, իշխանությունը փորձում է իր քայլերը չպայմանավորել ՀԱԿ-ի պահանջներով։ Նրա կարծիքով՝ կողմերն առարկայական երկխոսություն չեն վարում: «ՀԱԿ-ը պայմաններ է դնում, իշխանությունն ինչ-որ չափով կատարում է դրանք, բայց նշելով՝ այսպես թե այնպես այդ գործողությունները պիտի կատարեր»,- ասաց նա։ Մելիքյանի կարծիքով՝ իշխանություն-ՀԱԿ հարաբերություններում կան «հասարակությունից գաղտնի մոտիվներ»։

Սրան արձագանքելով՝ Մանվել Բադեյանն ասաց. «Իրականում քաղաքական բոլոր ուժերը ստիպված են լսել հասարակության պահանջները. նախ՝ հոգնել են պառակտումներից, իրար միս ուտելուց, և ՀԱԿ-ի միառժամանակ առաջ որդեգրած ծայրահեղական լոզունգները որոշ կոնսոլիդություն ձեռք բերեցին»:

Անդրադառնալով իշխանություն-ՀԱԿ երկխոսությանը՝ Բադեյանը նաև ասաց. «Օֆիցիալացնել այդ բանակցություններն ուղղակի հնարավոր չէ. ես ասում եմ ձևաչափի մասին։ Մեզ համար նախընտրելի են միջկուսակցական շփումները և ոչ ավելին։ Թե չէ՝ պատվիրակություն ա ձևավորվում, գալիս են իրա դրոշով, երգով, մենք պիտի դուրս գանք, դիմավորե՞նք… դա ի՞նչ բան ա»։ Ըստ Բադեյանի՝ իշխանության «լիբերալ քայլերը» պայմանավորված են ծայրահեղականությունից կոնսոլիդացիայի դաշտ անցումով:

«Բանակցություն բառը պարտավորեցնող է, դրա համար էլ խրտնեցնում է։ Հասարակության ճնշումը բերեց նրան, որ դրդեց իշխանությանը՝ գնալ այս քայլերին»,- ասաց Արման Մելիքյանը։ «Իշխանությունն արձագանքեց հասարակության ճնշմանը, բայց ոչ՝ ՀԱԿ-ի։ Խնդրում եմ չնույնացնել,- առարկեց Բադեյանը։- Քննարկում բառը փոխարինում է բանակցություններին։ Ստեղծվում է տպավորություն, թե կա պարտադրանք, իսկ բանակցություններ տեղի են ունենում քաղաքական ուժերի հետ տարբեր հարցերի շուրջ։ Եթե որևէ մեկը մտածում է, թե մեր բանակցությունների թեման պետք է լինի իշխանության հրաժարականը, դա չի լինելու։ Դրա շուրջը որևէ բանակցություն՝ որևէ ֆորմատով չի կարող լինել, առավել ևս՝ օֆիցիալ մակարդակով»։