17.05.2024 | 15:10
Կիրանցում խնդիրներ ունենք. բայց մինչև այս պահը ինչ Հայաստանինն է՝ անցել է Հայաստ...17.05.2024 | 14:10
Տեսա Ղարաբաղում էլ մարդ չկա, եկա ՀՀ․ իմ միակ խնդիրը՝ արցախցիների հետ վերադարձն է...17.05.2024 | 13:10
Կանադահայոց թեմը հաղորդագրություն է տարածել Բագրատ Սրբազանի՝ Կանադայում պաշտոնավ...17.05.2024 | 12:10
Լուկաշենկոն, այցելելով իր եղբորը՝ Ալիևին, հիշել է «ձեր ազատագրական պատերազմի» նա...17.05.2024 | 11:10
Կիրանցում ադրբեջանական վերահսկողությանն է ապօրինաբար հանձնվում 2 տուն և մոտ 57 հ...16.05.2024 | 15:10
Եթե նոր սահմանագիծ ստեղծենք, դա կլինի էսկալացիայի և ռազմական բախումների հարատև ա...16.05.2024 | 14:10
Եթե սա է լեգիտիմությունը… ծիծաղելի է16.05.2024 | 13:10
Եթե կամուրջն Ադրբեջանին անցնի, նորակառույց դպրոցում ոչ մի աշակերտ դաս չի անելու...16.05.2024 | 12:10
Գործողությունները լինելու են կետային, թիրախային. Բագրատ Սրբազան...16.05.2024 | 11:10
Ադրբեջանի իշխանությունները երկարաձգել են Լեռնային Ղարաբաղի գերեվարված նախկին առա...15.05.2024 | 15:10
Բագրատ արքեպիսկոպոսն առաջնորդում է Փաշինյանին հեռացնելու և Հայաստանը փրկելու ջան...15.05.2024 | 14:10
Ժամանակն է Ադրբեջանի հետ ձեռք բերված համաձայնությունները ներառել խաղաղության պայ...15.05.2024 | 13:10
Փաշինյանը ցանկանում է՝ Հայաստանը 2024 թվականին դառնա ԵՄ անդամ...15.05.2024 | 12:10
Սա մարող շարժում է և այսպիսի շարժումներ վերջին տարիներին շատ ենք տեսել. Փամբուխչ...15.05.2024 | 11:10
Ռուս սահմանապահները հսկում են ՀՀ սահմանը Թուրքիայի և Իրանի հետ, Զվարթնոցի սահման...14.05.2024 | 15:10
Պուտինը հեռացրել է Շոյգուին կոռուպցիայի եւ պատերազմն արդյունավետ վարել չկարողանա...14.05.2024 | 14:10
Բագրատ Սրբազանն Արման Բաբաջանյանին կոչ է արել պատմել իր կենսագրությունը...14.05.2024 | 13:10
Նկատել ենք, որ ռուս սահմանապահները հեռանում են Ներքին Հանդից․ համայնքապետ...14.05.2024 | 12:10
Նախևառաջ պետք է օգտվել ուղեղի անվճար ծառայություններից․ Արշակ արքեպիսկոպոս Խաչատ...14.05.2024 | 11:10
Ինչքան բռնաճնշումներն ավելացնեն, էդքան մարդկանց թիվն ավելանալու է. Գառնիկ Դանիել...13.05.2024 | 14:10
Ովքե՞ր էին 24News-ի լրագրողին բռնության ենթարկող բերետավորները և ո՞ւմ հրահանգով ...13.05.2024 | 13:10
Փաշինյանին մեղադրում են Հայոց ցեղասպանությունը ժխտող թեզեր տարածելու մեջ...13.05.2024 | 12:40
Այսօրվանից Երևանի մետրոպոլիտենը կաշխատի ժամը 07։00-ից մինչև 24:00-ը...13.05.2024 | 12:10
Ինչ ունենք այս պահին13.05.2024 | 11:06
Ինքնագլորներով ու այլ միջոցներով փողոցներ են փակում. (տեսանյութ)...13.05.2024 | 11:04
Ովքեր չեն կարող լինել վարչապետի թեկնածու. շարժման առաջնորդը ներկայացրեց պահանջնե...11.05.2024 | 15:10
Սահմանազատումն իրականացվում է մեր պայմանների հիման վրա, և սա մեր հաջորդ հաղթանակ...11.05.2024 | 13:10
Արտաքին աշխարհից մեկուսացված՝ ես խորհելու շատ ժամանակ ունեմ․ Ռուբեն Վարդանյանի ո...11.05.2024 | 12:10
Պետք է վերարտադրվեն այն սահմանները, որոնք գոյություն են ունեցել ԽՍՀՄ փլուզման պա...11.05.2024 | 11:10
Բագրատ հոգևորականը ՔՊ-ից 1․5 ձայն էլ չի ստանա․ Անդրանիկ Քոչարյանը՝ իմփիչմենթի գո...10.05.2024 | 15:10
Ես հավակնություն չունեմ, ոչ էլ կարծում եմ, որ ճիշտ է. Բագրատ սրբազանն իր վարչապե...10.05.2024 | 14:10
Փաշինյանը պատրաստվում է նոր զիջումների` հօգուտ Ադրբեջանի․ «Հրապարակ»...10.05.2024 | 13:10
Երեկվանից ՔՊ-ից որոշ կոնտակտներ իրենց նախաձեռնությամբ մեզ հետ են եղել․ Սուրեն Պե...10.05.2024 | 12:18
Վարչապետի թեկնածուն պետք է լինի Բագրատ Սրբազանը. Վարդան Օսկանյա...10.05.2024 | 12:09
Բագրատ Սրբազան. Արթմության զգացումը կա, այս բոլորն այլևս պետք է տեղափոխվի քաղաքա...09.05.2024 | 15:10
Արտառոց դեպք՝ Երևանում. Մալաթիայում գործող «Սուրբ Աստվածածին» եկեղեցու բակում հա...09.05.2024 | 14:10
ՀՀ-ի ամենաերկար թունելը․ ներկայացվել է Հյուսիս-հարավի 60կմ-ոց նոր ճանապարհահատվա...09.05.2024 | 13:10
Այս շարժումն իր էությամբ քաղաքական չէ, բայց այն կրում է քաղաքացիական ներգրավվածո...Երեկ խմբագրության բջջային հեռախոսին փակ համարով զանգահարել էր մի տղամարդ։ Նա ներկայացավ իբրև հոկտեմբերի 4-ին ՊՆ շենքի մոտ վրաերթի ենթարկված քննիչ Տիգրան Սահակյանի բաջանաղ։ Տղամարդը, ի դեպ, բավականին վրդովված էր. «Ես հիմա իմ վիշտը թողել եմ, զանգել եմ ձեզ, որ ասեք, թե ինչու եք գրել, թե քննիչին սպանել են, երբ վրաերթ է եղել։ Ես պատրաստ եմ ցանկացած տեղում ու ժամին հանդիպել ձեզ»: Հետո ասաց, որ ինքը կարող է նույնիսկ իրավապահների հետ գալ։
Անկեղծ ասած` շատ կասկածելի վարքագիծ բաջանաղի կողմից, հատկապես եթե հաշվի առնենք նրա խոսելու սպառնալից տոնը։ Ակնհայտորեն նա շահագրգռված էր` պարզելու, թե մեզ որտեղից այդ ինֆորմացիան, և այն ստո՞ւյգ է արդյոք։ Այնպիսի տպավորություն էր, որ նա ոչ թե որպես հարազատ էր փորձում պարզել մեր հայտնած լուրի ստույգ լինելը, այլ ուզում էր համոզվել, որ մենք հենց այնպես, ինչպես ինքն ասաց, «օդից ենք գրել» ։ Երբ երկրորդ անգամ զանգահարեց, և մենք ասացինք, թե դա մեր վարկածն է, նա մի տեսակ թեթևացած շունչ քաշեց. երևի համոզվեց, որ «օդից» ենք գրել։
Բաջանաղին տեղեկացնենք, որ մահվան դեպքում, եթե նախաքննությամբ և դատաքննությամբ չի ապացուցվել, որ դա սպանություն չէ, սպանության վարկածը բացառել չի կարելի. վրաերթի դեպքում առավել ևս. այն ՀՀ- ում համարվում է քրեորեն հետապնդելի արարք, և սա այն դեպքն է, որ վրաերթի միջոցով սպանությունը դեռևս չի հերքվել։ Իսկ նախաքննությունը դեռ երկու օր է, ինչ սկսվել է։ Եթե մեր մեկնաբանությունը չի բավարարում բաջանաղին, կարող է ծանոթանալ պաշտոնական հաղորդմանը, որ «Ազատություն» ռադիոկայանով հնչեցրել է ոստիկանության քննչական գլխավոր վարչության պետ Գագիկ Համբարձումյանը.
«Քրեական գործը հարուցվել է մահվան ելքով վրաերթի հատկանիշներով, սակայն ոստիկանությունն այս պահին էլ ստուգում է սպանության հնարավոր վարկածը, թեւ դա վարկածներից մեկն է», — «Ազատություն» ռադիոկայանի հետ զրույցում նշեց ոստիկանության քննչական գլխավոր վարչության պետ Գագիկ Համբարձումյանը` հավելելով, որ այս պահին ստուգվում է կասկածյալների շրջանակը, ձերբակալված անձ չկա:
2010 թվականի հունիսի 24-ին ես ՀՀ գլխավոր դատախազին ներկայացրել եմ հանցագործության մասին հայտարարություն` ՀՀ Ոստիկանության Երևան քաղաքի Էրեբունու քննչական բաժնի կողմից 11.02.2009 թվականին հարուցված թիվ 12105809 քրեական գործի շրջանակում իմ նկատմամբ անօրինական գործողություններ կատարելու մասին: ՀՀ գլխավոր դատախազի կողմից ներկայացված հայտարարությունն ուղարկվել է ՀՀ հատուկ քննչական ծառայություն:
Չնայած նրան, որ Երևան քաղաքի դատախազ Հրաչյա Բադալյանը հայտնեց, թե Էրեբունու քննչական բաժնում Մարիամ Սուխուդյանի գործով նախաքննությունը կատարվել էր ՈՉ ՕԲՅԵԿՏԻՎ` ՀՀ Հատուկ քննչական ծառայության քննիչ Վ.Ռ.Հարությունյանի կողմից 2010 թվականի սեպտեմբերի 04-ին որոշում է կայացվել քրեական գործի հարուցումը մերժելու մասին` ՀՀ Ոստիկանության Էրեբունու քննչական բաժնի նախկին քննիչ Վիգեն Մեսրոպյանի գործողություններում հանցակազմի բացակայության պատճառաբանությամբ։
Իմ կարծիքով քննիչի կողմից նյութերը նախապատրաստվել են թերի, չեն ստուգվել գործի համար կարևոր նշանակություն ունեցող մի շարք հանգամանքներ, Էրեբունու քննչական բաժնի աշխատակիցների գործողությունները չեն արժանացել համապատասխան իրավական գնահատականի, հետևապես քրեական գործի հարուցումը մերժելումասին որոշումն անօրինական է:
Նշեմ նաև, որ քննիչի կողմից ինձանից ընդհանրապես բացատրություն չի վերցվել և չեն պահանջվել համապատասխան փաստաթղթեր գործի վերաբերյալ, ինչը նշանակում է, որ ի սկզբանե նպատակ է եղել մերժել քրեական գործի հարուցումը:
Ի դեպ որոշումը քրեական գործի հարուցումը մերժելու մասին կայացվել է օրենքով սահմանված 10 օրվա փոխարեն մոտ 2.5 ամիս հետո:
Սկսեմ նրանից, որ Հայաստանում արդեն 10 տարի ապրելով` ես երբևիցե մասնակից չեմ եղել որևէ քաղաքացիական կամ քաղաքական ակցիայի, միտինգների և այլն: Հասարակական-քաղաքացիական ակտիվությունս արթնացավ Արա Նեդոլյանի հետ մի զրույցի ընթացքում (Իշխանությունն ի´մն է և քո´նը ): Ես տեսա, որ կան մարդիկ, ովքեր ինձ նման են մտածում՝ առանց մշակութային հեղափոխության ցանկացած իշխանափոխություն ընդամենը տիրակալի փոփոխություն է, ու ժողովուրդը մնում է դիտող-սպառողի դերում: Պետք է մարդը գիտակցականորեն հասունանա, որ նրա մասնակցությամբ քաղաքականությունը դադարի լինել ռեպրեզենտատիվ՝ ներկայացուցչական:
Ինչևէ, 88-ից հետո իմ առաջին միտինգը սեպտեմբերի 17-ի միտինգն էր, որտեղ «սյուրպրիզ» պիտի լիներ: Ճիշտն ասած, 88-ից հետո էդ միտինգը ինձ «վերջին զանգ» էր հիշեցնում: Մարդիկ իրար հետ զրուցում էին, կարոտած համբուրում, քեֆ-հալ հարցնում: Տպավորություն էր, որ դա ընտանիքի պես մի բան է, ուր մարդիկ հանդիպում են միտինգից միտինգ: Լևոն Տեր-Պետրոսյանին լսում էին բոլորը` ի տարբերություն մնացյալ հռետորների, որոնց խոսքը ժողովուրդն ընկալում էր որպես ֆոն՝ բողոքելով, որ առաջնորդի ելույթն ուշանում է:
Ես չեմ վերապատմի Լևոնի ելույթը. ժամանակավրեպ է ու անիմաստ. բոլորն էլ գիտեն` ինչ է խոսել: Հաջորդ օրը՝ սեպտեմբերի 18-ին, ՀԱԿ-ի «Փոքր խորհրդի» նիստն էր, որի անդամները մտավորականներ են՝ լրագրողներ, արվեստագետներ, քաղաքագետներ, ընդհանրապես մտածող մարդիկ, ովքեր պատասխանատվություն են զգում երկրում տիրող իրավիճակի համար ու փորձում են ինչ-որ բան անել, որպեսզի ժողովուրդը դառնա գիտակից ու վերջապես լինի իր երկրի իրական տերը:
Նիստը վարում էր Զարա Հովհաննիսյանը: Օրակարգում երկու հարց կար՝ ուրբաթ օրվա միտինգի վերլուծությունն ու մշակութային քաղաքականության ծրագրի քննարկումը. քննարկվեց միայն մեկը՝ միտինգը: Մեզ միացավ նաև ՀԱԿ համակարգող Լևոն Զուրաբյանը:
Լալա Պողոսյանն ասաց. «Ժողովուրդը վերջին երկու-երեք տարին առհասարակ հիասթափված է միտինգներից: Ես միշտ ներքեւում եմ կանգնում, գուցե ավելի վերեւում՝ լիդերներին մոտ, ժողովուրդն այլ է, բայց ներքեւում կանգնում է հասարակ ժողովուրդը, չնայած երեւի թե հասարակ մարդիկ միտինգների չեն գալիս. այնտեղ շատ թե քիչ քաղաքականացված ժողովուրդն է:
Երեւի դա սովետական տոտալիտար ռեժիմի ժառանգությունն է՝ մարդիկ սպասում են, որ իրենց կասեն` ուր գնան, նրանց անպայման պետք է գնալ մեկի հետեւից: Կոնգրեսն էլ իր առջեւ խնդիր է դնում տանել այդ մարդկանց, ինքն է ստեղծում սպասողական մթնոլորտ, հետո էլ բողոքում են (ինչպես Լևոն Զուրաբյանը), որ ժողովուրդն ակտիվ չէ: Իրենք փաստորեն առաջարկում են ժամանց, վախենում են «հոգնեցնել» և այլն:
Իհարկե, պետք է ավելի էսթետիկ դարձնել միջոցառումները, ինչպես առաջարկում է Արան, թե չէ ուղարկում են տնեը և առաջարկում սպասել հաջորդ միջոցառմանը: Ժողովուրդը պետք է տեսնի, որ ինչ-որ բան է արվում. կգտնվեն իրազեկ մարդիկ, ու առողջ բանավեճ կառաջանա, դա էլ է ժողովրդին համամասնակից դարձնելու ճանապարհ:
Մասնակից դարձնել քաղաքական-ստեղծագործական պրոցեսին, դարձնել համահեղինակը սեփական վաղվա օրվա կերտման: Անհրաժեշտ է ձեւավորել գիտակցում, որ իշխանության եկողները միայն չինովնիկներ են, որ պետք է ծառայեն մեզ, իսկ իրական իշխանությունը պետք է լինի ժողովրդինը: Նրանք բոլորը պետք է հաշվետու լինեն մեր առջև:
Մենք ուղղակի սովոր չենք էս տիպի հարցադրմանը՝ չի կարելի հավատալ ոչ մի իշխանության, նույնիսկ եթե ինքդ իշխանական ես: Բրգաձեւ, ուղղահայաց իշխանական կառուցվածքն անմեղսունակ է: Բայց հարց է` ինչպես կազմակերպել երկրի կառավարումը մարդկանց մեծ քանակության կողմից: Դրա համար էլ քննարկվում են ցանցային կառույցները: Փոխանակ «մամա-պապա» լիդեր ման գալու` ուղղակի պետք է գիտակցել, որ իշխանությունը մերն է հենց հիմա, այսօր արդեն…»:
Ժողովուրդը միտինգից ուներ ավելի մեծ ակնկալիքներ և հուսախաբ եղավ: Մի աղջիկ, որը Տեր-Պետրոսյանի նախկին աշխատակազմից էր, սպասում էր սյուրպիզին, չնայած ես ասում էի, որ չսպասի հրաշքի, կհիասթափվի, չլսեց: Հետո լացում էր հուսահատությունից, որ էլի առաջնորդը ճամփա ցույց չի տալիս, չի ասում` ուր գնա, ինչ անի…
Խոսեց Արա Նեդոլյանը.«Ընդհանուր տրամադրությունը միտինգի սկզբում ու վերջում բոլորովին տարբեր էր: Երբ խոսում էին Լևոնից առաջ, մարդիկ զբաղված էին տարբեր բաներով, իսկ երբ սկսեց խոսել Լևոնը, միանգամից բոլորը լռեցին ու լսում էին: Լևոնը Լևոն, բայց դե մնացյալ հռետորները նույնպես պետք է ունենան մշակված նոր մտքեր, որոնք էլ պիտի ծագեն հանձնախմբերի ու հանձնաժողովների քննարկումներում ու ապա մատուցվեն, որպեսզի մենք ունենանք բանական ելույթ ունեցողներ` միտք ասող, բան ասող: Հույս ունեմ, որ «Փոքր խորհրդի» աշխատանքի հետևանքում նույնպես կառաջանան պրակտիկ մտքեր, ոչ շատ վերլուծական, որոնք հնարավոր կլինի հնչեցնել:
88-ին, 90-ին ՀՀՇ-ն կարողանում էր մթնոլորտ ստեղծել, այսինքն լավ ճաշակ կար այդ դաշտում, այդ նույն դաշտում կատարվում էին նաև գեղագիտական զանազան գործողություններ, ուշադրություն էր դարձվում էսթետիկային, ոճին ու մթնոլորտին… Նստացույցն էլ ուներ էսթետիկա… Հիմա այդ սահմանները չոր ու ցամաք են, զուրկ էսթետիկայից: Մթնոլորտ չկա: Ովքեր 60-ականներին Սունդուկյանի թատրոն էին գնում, էդ տարիներին գալիս էին ՀՀՇ-ի դաշտ: Հիմա ՀԱԿ-ի դաշտն այդպիսին չէ…
Բայց քանի որ հենց ՀԱԿ-ն է այսօր իրական Հայաստանի Հանրապետությունը, այլ ոչ թե այն կառույցները որ նստած են պետական շենքերում, ապա ՀԱԿ-ը պետք է իր վրա վերցնի նաև պետական մարմինների, մասնավորապես իրական հասարակական Խորհրդարանի կազմակերպումը, ստեղծումը, այսինքն՝ ձգտի ոչ այնքան իշխանափոխության, որքան երկիշխանության հաստատմանը, ինչպես ժամանակին արել էին Կոմիտեն ու ՀՀՇ-ն. Հենց այդ ճանապարհով էլ եկան իշխանափոխության»:
Լևոն Զուրաբյանն ասաց.«Չի ստացվի, որովհետև հիմա շատ ավելի լավ են ահաբեկում մարդկանց, քան թե սովետական ժամանակներում, միկրոմակարդակի վրա են կարողանում` ամեն մեկին առանձին, գործի տեղը, տանը, ամենուր… Ու ինչքան կոնգրեսին մոտ են էդ մարդիկ, էնքան իրականում ապահով են ու պաշտպանված, քանի որ մենք տեղեկանում ու գործը հասցնում ենք մինչև եվրոդատարան: Իսկ որքան մարդ կա, որ անմիջական շփում չունի մեզ հետ։ Շարքային ընդդիմադիր քաղաքացուն կարող են հալածել ու կյանքը դարձնել անտանելի»:
Առաքել Սեմիրջյանը միտինգի վերաբերյալ ասաց.«Էն ժամանակ միտք էին արտահայտում, և դա բավական էր, էն ժամանակ մարդկանց ուղեղները քաղաքականապես դատարկ էին: Հիմա մարդկային պահանջներն այլ են դարձել: Ուրիշ բան են մարդիկ ուզում լսել, նոր միտք են ուզում: Իսկ էսօր նոր միտք ասելու համար կամ պիտի շատ խոր լինել, կամ սուպեր-օրիգինալ, կամ…»:
Զարա Հովհաննիսյանն ասաց. «Պետք է խթանել հանրության մասնակցությունը և չբավարարվել դասախոսություն–հանրահավաքներով։ Դեռ դասախոսությունը լավագույնն է, այն էլ ստացվում է միայն Լևոն Տեր–Պետրոսյանի մոտ. մյուսները միայն ներկայացնում են փաստերը հպանցիկ կերպով, պաթետիկ տոնով: Այդ տոնը կարող է ներազդել ընտրությունների ժամանակ, երբ ձայն ես ուզում վաստակել, կամ էլ երբ մղում ես հանրությանը գործողության կատարման։ Այս երկու տարբերակներն էլ դեռևս ակտուալ չեն, ուրեմն այլ մեթոդաբանությամբ պետք է հանրային մասնակցությունը մեծացնել. դեպքում կոնգրեսի ազդեցությունը կմեծանա, ու սպասելիքներն էլ միայն միտինգից միտինգ չեն արդարացվի կամ էլ հակառակը, որն առավել հաճախ է պատահում»:
Նազարեթ Կարոյանը, խոսելով խոստացված սյուրպրիզի մասին, ասաց. «Մի ժամանակ սյուրպրիզը 10 «Զապարոժեց»-ներն էին. մարդը գալիս էր ստադիոն ու գիտեր, որ կա 10 մեքենա: Հիմա մարդիկ եկել են ու սպասում են նոր բանի, որ «Զապարոժեց» չէ, ու ոչինչ էլ չկա: Տեր-Պետրոսյանի՝ իր ասածին վերաանդրադառնալու արարքը փչացած ձայնապնակի աշխատանք է հիշեցնում, երբ նվագարկիչի ասեղը սահում է և անընդհատ նույն հատվածի վրա է ընկնում։ ՀԱԿ գործունեությունը միայն քաղաքական խնդիրներով սահմանափակելը, միայն միտինգի ֆորմատը գործածելը հանգեցնում է իր համակիրների շարքերի նոսրացման: Պետք չէ գովել ՀԱԿ-ի գործունեությունը. այդպես ԶԼՄ-ներն են գովում իշխանության գործունեությունը։ Դա վնասում է ընդհանուր գործին»:
Արման Գրիգորյանը մեջբերեց իր` «Լրագրին» տված հարցազրույցից. « Իմ կարծիքով նորություն կար: Համենայն դեպս, ես կարևորում եմ պատմական փորձի`կոնկրետ Մայիսյան ապստամբության վերաիմաստավորումը, իշխանությունների` Արևմուտքում և Ռուսաստանում տարածված ստերեոտիպերի վրա խաղալու հետադեմ ու վնասակար (մեր ներքին կյանքի համար վնասակար) քաղաքականության քննադատությունը և Կոնգրեսի օրակարգը, քայլերի ակտիվացումը, նաև դրանց սինխրոնիզացիան իրավունքների ու ազատություների համար պայքարող միջազգային ակտիվության հետ: Պետք է պարզ հասկանալ, որ այսօր Սահմանադրության և օրենքների պաշտպանը միայն ընդդիմությունն է»:
Ըստ Արման Գրիգորյանի` պետք է ձևավորել քաղաքական մշակույթ ու յուրաքանչյուրին հասանելի լեզվով տեղ հասցնել ասելիքը: Եթե ռոք են սիրում, ռոքի միջոցով, եթե` «ռաբիս», ապա կարելի է երգիչների խումբ գտնել, որը քաղաքական տեքստերով երգեր երգի: Դա շատ լավ կլիներ ու լավ արդյունք կտար:
Լևոն Զուրաբյանն առաջարկեց փոքր խորհրդին ամենաակտուալ հարցերի բաց քննարկումներ անցկացնել, ընդգրկել ՀԱԿ-ի երիտասարդներին:
Ես առաջարկեցի օգտագործել մեր ողջ պոտենցիալը ու համագործակցել ՀԱԿ-ի հետ: Ժողովրդին ասելիքը հասցնելու համար, օրինակ, «100 քայլը» ներկայացնել բեմադրությունների, ինչո՞ւ չէ, նաև սերիալի ֆորմատով, քանի որ մեր ժողովուրդը «նստած» է դրանց վրա: Իմ կարծիքով կուսակցությունների ծրագրերը, նույիսկ եթե դրանք շատ տարբեր են բովանդակությամբ ու ասելիքով, շարադրված են ժողովրդին ոչ այդքան հասկանալի՝ ակադեմիական լեզվով, ինչը տեքստը դարձնում է դժվարըմբռնելի: Ամենակարևոր բանն էն էր, որ մտածում էինք, թե ոնց ենք շարունակելու Փոքր խորհրդի քննարկումները, ի՞նչ ենք անելու, որ օգնենք ժողովրդին ու պետականությանը, որ գործեն օրենքն ու սահմանադրությունը, վերանա «բեսպրեդելը», որ մարդն իրեն պաշտպանված զգա: Կլինի դա իշխանափոխությա՞ն միջոցով, թե՞ ոնց. ինձ համար մեկ է: Իմ և ընկերներիս նպատակը իշխանափոխությունը չէ, այլ աշխատող համակարգի հասնելը:
Մոտակա նիստերին սպասվում է Արա Նեդոլյանի զեկուցումը մշակութային քաղաքականության մասին և Նազարեթ Կարոյանի «Խաղաղության տնտեսություն/Պատերազմի տնտեսություն»-ը:
Լուսինե Վայաչյան
Օրերս ֆեյսբուքյան հանրությունը յութուբում հայտնաբերել էր մի տեսանյութ, որտեղ բանակի սպան ստորացնում էր զինվորին։ Սա առիթ էր տվել, որ մարդիկ տարածեն տեսանյութը` բանակում տիրող բարքերը մեկ անգամ ևս առավել լայն շրջաններին հասու դարձնելու նպատակով։ Ինչքան էլ դա արվի սրտացավորեն կամ բանակում ինչ- որ բան շտկելու ակնկալքով, ի ցույց ամենքին և առաջին հերթին ՊՆ-ին, հարկ էր դա անելուց առաջ մի լավ մտածել։
Պն –ն մեկնաբանել է տեսանյութը.
ՀՀ պաշտպանության նախարարությունը խստագույնս դատապարտում է ՀՀ զինված ուժերի վարկաբեկմանն ու հեղինակազրկմանն ուղղված նման կարգի նյութերի պատրաստումը և կանխամտածված տարածումը: Նախարարության տեղեկատվության և հասարակայնության հետ կապերի վարչությունը հաղորդագրություն է տարածել Youtube ցանցում շրջանառվող այդ տեսանյութի վերաբերյալ: Հաղորդագրությունում, մասնավորապես, նշված է. «Սեպտեմբերի 11-ին, «youtube» ցանցում շրջանառվում էր մի տեսանյութ, որտեղ ճնշումների, ծեծի և ստորության են ենթարկվում ՀՀ ԶՈւ համազգեստով երիտասարդներ: Տեսանյութի ցածր որակը թույլ չի տալիս պարզորոշ տեսնել դեմքեր, հստակ լսել հայերեն խոսքեր կամ արտահայտություններ:
Սակայն, քանի որ շրջանառվող տեսանյութում պատկերվածները Հայկական բանակի համազգեստով են, այն մեծ վրդովմունք է առաջացրել հասարակության շրջանում:
ՀՀ պաշտպանության նախարարությունը համապատասխան միջոցներ է ձեռնարկել տեսանյութի հավաստիությունը ճշտելու, պատկերվածների ինքնությունը պարզելու և հեղինակներին հայտնաբերելու, բռնություններ կիրառողներին պատժելու ուղղությամբ»:
Երևի թե պետք չկար նախ առհասարակ մեկնաբանելու, ապա չի բացառվում, որ դա ընդամենը սադրանք է` ստուգելու ՊՆ-ի և առհասարակ մեր հանրության ռեակցիան, իսկ այսուհետ համացանցը ողողել նմանօրինակ նյութերով. դա է վկայում ադրբեջանական մամուլում հայտնված հոդվածը, որն ամբողջությամբ այսպիսի տեսք ունի.
Հայկական բանակում տեղի ունեցող ճնշման ցնցող փաստերը
Ինտերնետից օգտվող հայերը ակտիվորեն քննարկում են հայկական բանակում տեղի ունեցող ճնշումների հերթական փաստերը: Այս անգամ քննարկումների առարկա է դարձել տեսահոլովակը, որտեղ հստակ երևում է, թե ինչպես են տարիքով մեծ ու պաշտոնով բարձր զինծառայողները ճնշում ու ստորացնում հայ զինվորներին: Զարմանք է առաջացնում այն փաստը, որ հայ զինվորներին վնասել են ուզում, այլ ոչ թե ծեծել:
Ինտերնետից օգտվող հայերի խոսքերով այս դեպքը տեղի է ունեցել Ադրբեջանի ազատագրված տարածքներում, որն ավելի շատ է ցնցում երևանցիներին: Հատկանշական է, որ սկանդալային տեսահոլովակի ի հայտ գալուց անմիջապես հետո այն ջնջել են YouTube-ից, այնուհետև վերականգնել այլ աքաունթով:
Բնականաբար, սկանդալային տեսահոլովակները ջնջելով` չի կարելի վերացնել հայկական բանակում տեղի ունեցող ճնշումները: Նման հարցերը պետք է լուծի Հայաստանի պաշտպանության նախարարությունը, որը սովորաբար փորձում է շրջանցել նման փաստերը կամ Սեյրան Օհանյանի նման փախչել վրդովված ծնողներից, որոնց զավակները զոհվել են հայկական բանակում տեղի ունեցող պատահարների ժամանակ:
Այս տեսահոլովակը պետք է ստիպի Սեյրան Օհանյանին վերանայել սեփական խոսքերը այն մասին, թե հայկական բանակը տարածաշրջանի ամենամարտունակ բանակն է: Հայկական բանակում տեղի ունեցող ճնշումները, ստորացումները, անդադար կրակոցները, առեղծվածային սպանություներն ու Ադրբեջան փախչող հայ զինվորները պետք է հարց առաջացնեն, թե արդյոք այն ամենամարտունակն է:
Ռուսաստանում երեկ մեծ աղմուկ էր բարձրացել: Մոսկվայի կենտրոնում վիրավորվել է հանրահայտ օրենքով գող Ասլան Ուսոյանը, որը ավելի հայտնի է Դեդ Հասան մականունով:
Դեպքից անմիջապես հետո հայտնել էին, որ Դեդ Հասանը մահացել է, սակայն այժմ պարզվել է, որ նա իր թիկնապահ Արթուր Բաղրամյանի հետ գտնվում է Մոսկվայի հիվանդանոցներից մեկում:
Ըստ նախնական տվյալների Ուսոյանը հրազենային վնասվածք է ստացել որովայնի շրջանում:
Հիշեցնենք, որ անցյալ տարի նույնպես որովայնի շրջանում ստացած հրազենային վնասվածքներից մահացել է Դեդ Հասանի ամենամոտ ընկերը`Վյաչեսլավ Իվանկովը , որը քաջ հայտնի է Յապոնչիկ մականունով:
Դեդ Հասանը և Յապոնչիկը լուրջ հակամարտության մեջ էին վրացի օրենքով գողերի հետ, որոնց գլխավորում է Տարո մականունով Տարիել Օնիանին:
Յապոնչիկի մահից հետո, Դեդ Հասանը երդվել է վրեժ լուծել վրացիներից:
Այսօր Պաշտպանության նախարարությունը հանդես կգա հայտարարությամբ, բացահայտելով այն անձին, որը ՊՆ բանակի զորամասերից մեկում նվաստացրել է զինծառայողին։ ԱԱԾ –ի օգնությամբ և Ռազմական ոստիկանության ջանքերով բացահայտված սպան ըստ հավաստի լուրերի ԼՂՀ «Եղնիկներ» կոչվող զորամասից է։ Թե ի՞նչ է կատարվել իրականում, հուսով ենք, հայտնի կդառնա հաղորդագրությունից։ Հետաքրքիր է, թե ինչպես է, որ սպան թույլ է տվել տեսագրել իր «հերոսությունները».այստեղ կարող է լինել երկու կարծիք` կամ նա չի պատկերացրել, որ որևէ մեկը այդքան համարձակություն կունենա դուրս բերելու տեսագրությունը, կամ էլ այնքան լկտի է, ու տեղի ունեցածն էլ բանակում այնքան սովորական ու ընդունված երևույթ է, որ թքած է ունեցել այդ փաստի վրա։ Կամ էլ սա, իսկապես, միտումնավոր սարքված նյութ է։
Ինչևէ, հուսով ենք, քննությունը կպարզի իրականությունը։
Մենք դեռևս դեպքի օրը տեղեկացրել ենք, որ Այգեստանում տեղի է ունեցել ջիպավոր երիտասարդների ռազբորկա, որի ընթացքում նախկին բարձրաստիճան ոստիկանի որդին` Աշոտ Աղազարյանը, գազային ատրճանակից կրակելով, հրազենային վնասվածք է պատճառել նախագահի աշխատակազմի ղեկավար Կարեն Կարապետյանի որդուն։
Այսօր մամուլում տեղեկություններ կային, թե դեպքի կապակցությամբ քրեական գործ է հարուցված: Մենք փորձեցինք ճշտել` որտեղ և ինչ հատկանիշներով է հարուցվել քրեական գործը, սակայն ոստիկանությունից ասացին, որ իրենց մոտ նման գործ չի հարուցվել, այդ գործն ընդհանրապես իրենց չի առնչվել ու խորհուրդ տվեցին դիմել Ռազմական ոստիկանություն, քանի որ կրտսեր Աղազարյանը գտնվում է զինծառայության մեջ։
Ռազմական ոստիկանության պետի տեղակալ Հայկ Ստեփանյանը մեզ փոխանցեց, որ նման գործ իրենց մոտ չի քննվում։
Փաստորեն, միակ կառույցը, որտեղ կարող է գործ հարուցվել ՊՆ քննչական վարչությունն է։ Մեզ առայժմ չհաջողվեց պարզել` կա նման գործ ՊՆ ՔՎ –ում։ Առաջիկայում, կարծում ենք, հնարավոր կլինի առավել ամփոփ տեղեկություն հաղորդել դեպքի հետագա ընթացքի վերաբերյալ։
2001 –ի սեպտեմբերի 11 – ին տեղի ունեցած ահաբեկչությունը ցնցեց աշխարհն ու ստիպեց, որ համաշխարհային հանրությունն այդ օրը համերաշխորեն «ոչ» ասի ահաբեկչությանը։ Ինը տարի առաջ տեղի ունեցած դեպքի օրը Հայաստանում նույնպես ահաբեկչություն եղավ. իր տան մուտքի մոտ տեղադրված ֆ1 պայթուցիկից մահացավ այն ժամանակվա հարկային ծառայության պետ Գագիկ Պողոսյանը` Իմակի Գագոն։ Նա «Իմակ» ֆիրմայի սեփականատերն էր ու վարչապետի վստահելի անձը։
Բացի այն, որ թիվ 1 հարկահավաքը բավականին լայն լիազորություններով էր օժտված, վարչապետի հատուկ հանձնարարականով ստեղծվել էր վերահսկողական ծառայություն, որը ստուգումներ էր իրականացնում նաև այն օբյեկտներում, որոնց վրա վետո էր դրված։ Դրանց թվում հայտնված բնապահապանության նախարարությունը ղեկավարում էր Մուրադ Մուրադյանը, իսկ ստուգումների ենթարկված անտառտնտեսության վարչությունը` գեներալ Մանվել Գրիգորյանի կինը` Նազիկը։ Այստեղ կատարված ստուգումները հայտնաբերեցին մոտ 10 միլիոն ԱՄՆ դոլարի չարաշահումներ։ Այդ ընթացքում հիվանդության պատրվակով արտասահման մեկնած նախարար Մուրադյանը հրաժարվեց վերադառնալ։ Դրանից մի քանի օր հետո չարաշահումները հայտնաբերած խմբի ղեկավար Գագիկ Պողոսյանը աշխատանքի գնալիս բացում է տան մուտքի դուռը և դռանն ամրացված պայթուցիկից վնասվում։ Այնուհետ իջնում է, նստում ծառայողական մեքենան, հասնում թիվ 2 հիվանդանոց, որտեղ էլ մահանում է ստացած վնասվածքներից ։ Մինչ օրս այդ սպանությունը բացահայտված չէ: Չբացահայտված մնաց նույն եղանակով սպանված հարկայինի մյուս բարձրաստիճան աշխատակցի` Շահեն Հովասափյանի սպանությունը։
Այս նամակը տրամադրվել է «Հետք» շաբաթաթերթին, որն էլ փոխանցել է «Հայկական ժամանակ» օրաթերթին.
Հանցագործները ազատության մեջ
Լոնդոնում բնակվող Ռումինիայի քաղաքացի Օլիվեր Ռադուկու Մարիանը վերջերս Սերժ Սարգսյանին նամակով տեղեկացրել է, որ իրեն 2009-ին հաջողվեց 50 հազար եվրո և 20 հազար դոլար կաշառքով ՀՀ իրավապահներից գնել իր ազատությունը: Այս նամակը հայտնվել է « Հետք» շաբաթաթերթի տրամադրության տակ, որտեղից էլ դրա թարգմանված օրինակը տրամադրել են մեր թերթին « Մարիանը ՀՀ ազգային անվտանգության ծառայության աշխատակիցների կողմից ձերբակալվել է 2008-ի օգոստոսի 27-ին`կեղծ բանկային քարտերով ՀՀ-ի տարբեր բանկոմատներից տասնյակ հազարավոր դոլարներ գողանալու կասկածանքով: Նրանից բացի նույն գործով ձերբակալվել են ևս չորս անձինք`ազգությամբ ռումինացի 3 տղամարդ և մեկ լատվիացի կին:Մարիանին, որը եղել է խմբի պարագլուխը, առանձնապես խոշոր չափերի գողություն կատարելու մեղադրանքով`ՀՀ քր.օր. 177 հոդվածի 3-րդ մասով Կենտրոն և Նորք -Մարաշ վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավոր Գագիկ Ավետիսյանը 2009-ին ապրիլի 10-ին դատապարտել է 2 տարի ազատազրկման: Քր.օր.-ի համապատասխան դրույթով նախատեսված նվազագույն պատժաչափը 4 տարի է:
Մարիանը բանտում մնացել է մեկ տարի երկու ամիս`2009-ի հոկտեմբերի 28-ին նա ազատ է արձակվել և հեռացել: Ըստ նամակագրի, ինքը գումար է վճարել «մայոր Վահանին և մայոր Գրիգորյանին ու նրա բոսին» :Քրեական գործի նախաքննությունը վարել է ՀՀ ԱԱԾ քննչական վարչության ավագ քննիչ Արտյոմ Գրիգորյանը, իսկ վերջինիս վերադասը կամ «բոսը» նշված վարչության պետ Մնացական Մարությանն է: Բացի այդ`«իմ փաստաբանը գործի համար վճարել է դատախազին, իսկ դատախազը վճարել է դատավորին»,- գրել է Մարիանն իր նամակում: Այս գործով մեղադրող դատախազը եղել է Հովսեփ Սարգսյանը, իսկ դատավորը, ինչպես նշեցինք վերը` Գագիկ Ավետիսյանը:Նրանց երկուսի անձն էլ հանրությանը առավել հայտնի է Մարտի 1-ի գործով դատավարություններից: Մարիանի հետ ձերբակալված մյուս երկու անձանց`Մարգարիտա Սպուրդզանեի և Կոնստանտին Հաջիի ճակատագրի մասին նամակում գրված է.«Իրենց վճարած փողի շնորհիվ օրիորդ Մարգարիտան և պարոն Հաջին թեթև պատիժներ ստացան: Հյուրանոցի նրանց համարում 150 կեղծ քարտ էր հայտնաբերվել»: Մարգարիտա Սպրուդզանեի հարցը լուծել է Երևանի քրեական դատարանի (դատարանը լուծարվել է) դատավոր Կարինե Ղազարյանը, որը 2009-ի փետրվարի 18-ին լատվիացի կնոջը դատապարտել է 300 հազար դրամ տուգանքի`հանցագործության մասին իմանալ չհայտնելու մեղադրանքով և ազատ արձակել:Կոնստանտին Հաջիի խնդիրը լուծել է ՀՀ վերաքննիչ քրեական դատարանի հետևյալ եռյակը`Հենրիկ Տեր-Ադամյան, Ռազմիկ Ազարյան և Ժորա Հովսեփյան: Նրանք Հաջիի 4 տարվա ազատազրկման (քր.օր.-ի 177 հոդվածի 3-րդ մասով նվազագույն պատժաչափն է) դատավճիռը 2009-ի մայիսի 22-ին փոխել են 2 տարի պայմանականով և դատարանի դահլիճից նրան ազատ արձակել: Հանցավոր խմբի պարագլուխն այս նամակը գրելու իր քայլը պատճառաբանել է իր մյուս ընկերոջ `Կոստանտին Ստենգաչուին օգնելու ցանկությամբ, որը նույն գործով դատապարտվել է 12 տարվա ազատազրկման և պահվում է «Վարդաշեն» ՔԿՀ –ում: Ստենգաչուի մեղադրանքը, ըստ նամակագրի, սարքվել է իրեն ազատելու համար, քանի որ ԱԱԾ- ին մարդ է պետք է եղել, ում վրա պետք է գողության ողջ մեղքը բարդվեր:«Ես չեմ կարող այլև ապրել `գիտակցելով, որ նա իմ պատճառով բաժանվել է իր աղջկանից և կնոջից:Նա այդքան ծանր պատիժ ստացավ, քանի որ նրանց (ՀՀ ԱԱԾ-ին խմբ.) պետք էր մեկը, որի վրա կարելի էր բարդել մեղքը»,-նշել է Մարիանն իր նամակում:
Հ.Գ. Ի դեպ նյութն արտատպել են նաև միջազգային լրատվամիջոցները։ Հարցի հետ կապված մեր զրույցի ընթացքում իրավապահներից մեկը կարծիք հայտնեց, որ նամակագիրը մեղավորության զգացողությունից ելնելով գնացել է նման քայլի (նամակ է գրել ՀՀ Նախագահին) առանց անդրադառնալու, որ սա Հայաստանն է ու ում որ ինքը ցանկացել է օգնել, իրականում շատ մեծ վտանգ կարող է սպառնալ։
Վերջին շրջանում ՀՀ բանակում գերհասունացած ճգնաժամը դարձել է հասարակական քննարկման ամենացավոտ ու ամենակարևոր թեման։ Վերջին պայթյունը, իհարկե, «youtube» ցանցում շրջանառվող տեսանյութն է, որտեղ ստորացման, ճնշումների, ծեծի են ենթարկվում երիտասարդ զինծառայողներ, որոնք կրում են ՀՀ Զինված ուժերի համազգեստ:
Պաշտպանության նախարարության արձագանքն այդ տեսանյութին սպասելի էր։ Ինչ-որ ուժեր կամ մարդիկ մեղադրվում են ՀՀ Զինված ուժերի վարկաբեկման, նման կարգի նյութերի պատրաստման ու կանխամտածված տարածման մեջ։
Այն, որ նման նկարահանում կատարելը բանակում բավական դժվար ու գրեթե անհնարին է, կարելի է ենթադրել, սակայն փաստը փաստ է, որ հասարակության շրջանում կասկածի նշույլ իսկ չկա, որ եթե նույնիսկ այս տեսանյութում եղածը սադրանք է, ՀՀ զինված ուժերում նման դեպքերը համատարած են։Այդ են վկայում Կառավարության շենքի դիմաց օրեցօր ավելացող սևազգեստ կանայք ու տղամարդիկ, ովքեր սգում են իրենց առողջ, մարտունակ ու հաճախ միակ որդիների կորուստը ոչ թե պատերազմի դաշտում, այլ խաղաղ պայմաններում։ Նրանք բոլորը պահանջում են արդարադատություն, որ չեն ստանում, փոխարենը հանդիպում են համատարած փակ դռների։ Նամակներ են ուղղում տարբեր ատյանների ու պաշտպանության նախարարին, սակայն մատնվում անտարբերության։
Այդ ոչ սակավաթիվ դեպքերը լռության էինք մատնում նաև մենք` լրագրողներս. Տարիներ շարունակ` նույնիսկ մեկ տասնամյակից ավելի, բանակի թեման մի տեսակ արգելված էր, ազգային անվտանգության հարց էր, ու արատավոր երևույթների մասին գրելը գրեթե դավաճանություն էր որակվում, հիմա էլ ոմանք նույն կարծիքի են։ Բայց ցավը եկավ ու ընդհուպ մոտեցավ մեզ` ազդարարելով, որ ջայլամի քաղաքականությամբ առաջ չես գնա։ Հայկական բանակի թեման միշտ էլ եղել է արգելվածների շարքում` սկսած 1990–ականներից, երբ պատերազմ էր, և գրեթե առանց տարիքային սահմանափակման ում բռնում, տանում էին բանակ։ Այդ իրադրությունը ոչ ոք չէր վիճարկում հրապարակավ, դե պատերազմ էր, պարզ է, մարդիկ ռազմաճակատին պետք էին։ Բայց թե ինչ էր այդ մարդկանց հետ կատարվում զինվորական համակարգում, խոսվում էր բոլորիս տներում։ Քիչ չէին մարդիկ, ովքեր վաճառեցին իրենց բնակարանը քաղաքի կենտրոնում, որ ազատվեն ռազմաճակատում թնդանոթի միս դառնալու սարսափելի հեռանկարից։ Մնացածները, իրենց կամքին հակառակ, հայտնվեցին առաջին գծում` առանց որևէ պատրաստվածության. ոմանք անիմաստ զոհվեցին, ոմանք հրաշքով փրկվեցին։ Իսկ այն, որ անփորձները միայն խանգարում էին մարտական գործողությունների ժամանակ, վկայում էին պատերազմն անցած ու կռվել իմացող տղաները։
Վաղամեռիկ արվեստագետ Ալեքսանդր Մելքոնյանն անցել էր ողջ պատերազմն ու հրաշալի տիրապետում էր մարտական արվեստին։ Հիշում եմ նրա բառերը. «Ախր ոչ ոք չի հասկանում, որ էս փողոցից հավաքած մարդիկ մեր գլխին իսկական ջառմա են. դեմից կրակում են, մարդ չի կողմնորոշվում` սրա՞ն փրկի, թե՞ կռվին մասնակցի, համ էլ վախից քարանում են, ինչ ասում ես, չեն էլ լսում»։ Հա, էդպիսի մարդիկ կային նաև իմ ծանոթների շրջանում։ Ոմանց բռնել տարել էին հենց փողոցից, ոմանց երկար հետապնդել ու անգամ հետևից կրակել էին, ու այդ մարդիկ երկար ժամանակ կորցրել էին անգամ խոսելու ունակությունը, ոմանք էլ ուղղակի փախան խուլ հեռավոր վայրեր։ Իսկ այդ ամենի ֆոնին բարձրաստիճան զինվորականները մի ահռելի հարստություն կուտակեցին` կյանքի դիմաց մեծ գումար պահանջելով Երևանի փողոցներով անցնող քաղաքացուց։ Էս ամենի մասին գրելն ու բարձրաձայնելն էն ժամանակ արգելված էր, ու մինչ այժմ էլ չեն խոսում` լռությունը շարունակվում է։ Թե թիկունքում քանի զինվոր է դաժանաբար հոշոտվել ու սպանվել այդ պատերազի տարիներին, ոչ ոք չի իմանա, դա պարզ է, բայց, ա´յ, դրանից հետո եկող ժամանակաշրջանի մասին խոսուն փաստեր կան։
Մինչ այժմ էլ նույնն է, ոչինչ չի փոխվել. մեջբերեմ 2010–ի հունիսի 27–ին մահացած պայմանագրային զինծառայող Արտակ Նազարյանի մոր՝ Պաշտպանության նախարարին ուղղված բաց նամակից մի հատված. «….Արյունն ու խայտառակությունը մաքրելու միակ ճանապարհը արդար քննություն անցկացնելն է, որը հենց սկզբից ընթանում է ահավոր թերություններով….. Նրանք, ովքեր աշխատում են այդ ուղղությամբ, միտումնավոր փաստերն աղավաղելով, իբրև թե հանուն հայկական բանակի պատվի գործը քշում են առաջ, նրանք ևս ազգի և հայրենիքի դավաճաններ են, և դրանով ավելի են գցում բանակի պատիվը` արյան ու խայտառակության խարան դնելով բանակի ու նրա ղեկավարության ճակատին»։
Իրականում ո՞վ է արատավորում հայկական բանակի անունը, ո՞վ է պատասխանատուն, որ հայ մայրերն արդեն հայտարարում են, թե նման բանակին զինվոր չունեն տալու։ Դե, այս ամենը, իհարկե, չի կարելի ծածկել ու կեղծ պատիվ հորինել.ախր, այս համատարած անվստահության ու ստի մթնոլորտում հայրենիքը պաշտպանողների թիվն է պակասում։
Զարուհի Հովհաննիսյան
-
-
11.05.2024 | 01:10
Արտաքին աշխարհից մեկուսացված՝ ես խորհելու շատ ժամանակ ունեմ․ Ռուբեն Վարդանյանի ուղերձը Բաքվի բանտից -
13.05.2024 | 02:10
Ովքե՞ր էին 24News-ի լրագրողին բռնության ենթարկող բերետավորները և ո՞ւմ հրահանգով էին գործում. հայտարարություն -
11.05.2024 | 11:10
Բագրատ հոգևորականը ՔՊ-ից 1․5 ձայն էլ չի ստանա․ Անդրանիկ Քոչարյանը՝ իմփիչմենթի գործընթացի մասին -
13.05.2024 | 12:40
Այսօրվանից Երևանի մետրոպոլիտենը կաշխատի ժամը 07։00-ից մինչև 24:00-ը -
11.05.2024 | 12:10
Պետք է վերարտադրվեն այն սահմանները, որոնք գոյություն են ունեցել ԽՍՀՄ փլուզման պահին -
15.05.2024 | 02:10
Ժամանակն է Ադրբեջանի հետ ձեռք բերված համաձայնությունները ներառել խաղաղության պայմանագրում և ստորագրել այն․ ՀՀ վարչապետ -
14.05.2024 | 02:10
Բագրատ Սրբազանն Արման Բաբաջանյանին կոչ է արել պատմել իր կենսագրությունը -
16.05.2024 | 01:10
Եթե կամուրջն Ադրբեջանին անցնի, նորակառույց դպրոցում ոչ մի աշակերտ դաս չի անելու -
11.05.2024 | 02:10
Այո՛, երկքաղաքացի եմ․ Բագրատ Սրբազանը հաստատեց՝ ՀՀ-ի և Կանադայի քաղաքացի է -
14.05.2024 | 12:10
Նախևառաջ պետք է օգտվել ուղեղի անվճար ծառայություններից․ Արշակ արքեպիսկոպոս Խաչատրյանը՝ Արսեն Թորոսյանին
-
- Տեսանյութ
- Օրվա միտք
- Խմբագրի վարկած
- Ֆոտո
-
Հասցե` Հայաստան, 0023, Երևան, Արշակունյաց 2
Հեռ: +374 (10) 06 06 23 (413, 414), +374 (99) 53 58 26
Էլ. փոստ` armv12@mail.ru -
2010-2011 © Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են:
Մեջբերումներ անելիս հղումը armversion.com-ին
պարտադիր է: Կայքի հոդվածների մասնակի կամ
ամբողջական հեռուստառադիոընթերցումն
առանց armversion.com-ին հղման արգելվում է: -
Կայքում արտահայտված կարծիքների համընկնումը
խմբագրության տեսակետի հետ պարտադիր չէ:
Գովազդների բովանդակության համար
կայքը պատասխանատվություն չի կրում:
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: Copyright “Armversion.com” 2010.