«Եվրոպական եւ համաշխարհային փակ ակումբներում ընդունում են անդամներ նույն մեխանիզմով: Ես ոչ մի բան չեմ ասում, չեմ մեկնաբանում, դուք ասացիք, ես էլ ասացի չեմ ասում՝ ինչ են այդ փակ ակումբները, դրանք կարող են լինել սիգար ակումբից մինչեւ օթյակներ»,- Aravot.am-ին ասել է քաղաքագետ Կարեն Քոչարյանը` մեկնաբանելով ՕԵԿ-ին անդամագրվելու համար սահմանված նոր մեխանիզմները: Այդ մասին գրում է «Առավոտ» թերթը:

«Հիշեցնենք, որ ՕԵԿ խմբակցության պատգամավոր Հովհաննես Մարգարյանն ասել էր, որ այսուհետեւ ՕԵԿ-ին անդամագրվելու ցանկություն հայտնողները պետք է երկու ամիս փորձաշրջան անցնեն եւ առնվազն երկու երաշխավորագիր բերեն:

Քաղաքագետ Արմեն Բադալյանն էլ ասաց, թե փաստացի գոյություն չունեցող կուսակցության ցանկացած քայլը մեկնաբանության ենթակա չէ. «Այդպիսի կուսակցություն գոյություն չունի: Մահացած ուժը երբեք չի վերակենդանանա` ինչ էլ ուզում ես արա»»,- մեջբերում է «Առավոտը»:

«Առավոտ».

Հավաստի տեղեկություններով, ՀՀԿ վերանորոգվող գրասենյակի շենքի հիմնանորոգումն իրականացնում է Օղակաձեւ զբոսայգու Խանջյան 20 հասցեում փլուզված կառույցի կառուցապատող «Չիլինգարյան դիզայն» շինարարական ընկերությունը։ Այդ մասին գրում է «Ժամանակ» թերթը։

««Չիլինգարյան դիզայնն» իրականացնում է միայն սալիկապատման աշխատանքը։ Իսկ ՀՀԿ շենքի ներսի վերանորոգման աշխատանքներն իրականացնում է ԲՀԿ-ական պատգամավոր Արագած Ախոյանի եղբոր՝ Ստեփան Ախոյանի «Սպիտակ տնակ» ընկերությունը։ «ԱՃՕ» շինարարական ընկերությունը կառուցապատում է տանիքը»,- գրում է «Ժամանակը»։

«Ժամանակ».

«Ժառանգության» առաջնորդ Րաֆֆի Հովհաննիսյանը նախագահական ընտրություններին մասնակցելու համար անհրաժեշտ գումար չունի և որոշել է հանդես գալ մի նորամուծությամբ՝ ընտրագրավը հավաքագրել իր համախոհներից։ Կուսակցության մամլո խոսնակ Հովսեփ Խուրշուդյանը երեկ թերթի թղթակցին ասել է, թե դա նոր մշակույթ է, և այն պետք է տարածվի մեր երկրում. «Մենք ուզում ենք քաղաքացիները փայատեր դառնան ձևավորվող իշխանությանը և սիմվոլիկ ներդրում ունենան»։

«Սակայն մեզ տեղեկություններ հասան, որ այս «մշակույթը» կարող է չարդարացնել իրեն, քանի որ չի հավաքագրվում գումարը։ Երբ այս մասին հարցրինք խոսնակին, ասաց, թե դեռ չի մեկնարկել այդ գործընթացը, բայց պնդեց, որ այդպես էլ անելու են։ Մեր տեղեկություններով, «Ազատ դեմոկրատների» հետ գժտության պատճառներից մեկն էլ ֆինանսական տարաձայնություններն էին»,– եզրափակում է թերթը։

«Հրապարակ».

Ազգային ժողովում ՀՀ նախագահի ներկայացուցիչ Վիկտոր Դալլաքյանը ոչ միայն պատգամավոր չընտրվելուց հետո վերադարձավ խորհրդարան` ճիշտ է, մի քիչ այլ կարգավիճակում, այլեւ քննարկումների ժամանակ նստում է ՀՀ կառավարության ներկայացուցիչների համար նախատեսված շարքում։ Այդ մասին գրում է «Հրապարակ» թերթը։

«Մարդը լիովին ինտեգրվել է իշխանական կառույցների մեջ: Մի փոքր հետահայաց նայեք` կտեսնեք, թե ինչ թռիչք է արել նա` ընդդիմության դաշտից մինչեւ իշխանական կերակրատաշտ»,- գրում է «Հրապարակը»:

 «Հրապարակ». 

Ըստ ԱԺ-ում շրջող լուրերի, «Ժառանգություն» խմբակցությունը մտադիր է միջխորհրդարանական խմբերից և հանձնաժողովներից հետ կանչել նույն խմբակցության պատգամավորներ՝ «Ազատ դեմոկրատների» նախագահ Խաչատուր Քոքոբելյանին և ԱԴ անդամ Ալեքսանդր Արզումանյանին։ Երեկ մեր թղթակիցը «Ժառանգություն» խմբակցության ղեկավար Ռուբեն Հակոբյանին հարցրել է՜ կարո՞ղ է նման բան լինել, նա պատասխանել է. «Այո, կարող է լինել այդպիսի բան, բայց ավելի ստույգ այդ հարցին կպատասխանենք շաբաթվա վերջում»։ ԱԴ-ից ոչ ոք չի ցանկացել այս առնչությամբ որևէ բան ասել։
«Հայկական ժամանակ».

ԲՀԿ-ական պատգամավոր Միքայել Մելքումյանը բազմաթիվ տարածքներ ունի Կորյունի 18Ա շենքում։ Այդ մասին գրում է «Ժամանակ» թերթը։

«Դա բարձրահարկ, ապակեպատ շենք է, որտեղ վարձակալությամբ տարբեր ընկերություններ են աշխատում։ Այնտեղ նույնիսկ գործում է մի մասնավոր բուհ, այդ շենքում է գտնվում նաեւ ՀԱԿ գրասենյակը եւ այլ կազմակերպություններ։ Շենքի տարբեր հարկաբաժիններ պատկանում են տարբեր մարդկանց։ Իսկ թե ինչպես, ինչ միջոցներով կամ ինչ հիմունքներով է Մ. Մելքումյանը տարածքներ ձեռք բերել, ինքը՝ ԲՀԿ-ական պատգամավորը չցանկացավ մեզ հայտնել։ Նա ընդամենը ասաց, որ մեր տեղեկությունը չի համապատասխանում իրականությանը։ «Ժամանակի» հետ զրույցում, սակայն, նրան պատկանող շենքի վարձակալներից մեկը հայտնեց, որ Մ. Մելքումյանն իր սենյակների համար բավական բարձր գներ է սահմանել՝ 10-13 քմ տարածքի համար 80-100 հազար դրամ է պահանջում։ Ի դեպ, Մելքումյանը նաեւ դասավանդում է Երեւանի տնտեսագիտական համալսարանում, որտեղ, իր ուսանողների եւ գործընկերների հավաստմամբ, հայտնի է որպես այլընտրանքային ճանապարհով գնահաատկան նշանակող դասախոս»,- գրում է «Ժամանակը»։

«Ժամանակ».

Թերթն իր խմբագրականում գրում է.

Վերջերս Կամերունի նախագահ Պոլ Բիյան նշեց իր պաշտոնավարության 30-ամյակը։ Աշխարհում կան իրենց գահից կառչած ավելի «հին» բռնապետներ՝ Տեոդորո Օբիանգ Նգեմա Մբասոգո (Հասարակածային Գվինեա՝ նախագահ է 79-ի օգոստոսից), Ժոզե Էդուարդու դու Սանտուշ (Անգոլա, 79-ի սեպտեմբերից)։ Այդ ռեկորդակիրներին մոտենում է նաև Ռոբերտ Մուգաբեն (Զիմբաբվե, իշխում է 87–ից)։

Հիմա դառնանք մեր «եվրասիական ախպերությանը», որտեղ ապրում են պոտենցիալ «ռեկորդակիրներ»։ Պուտինը Ռուաստանի նախագահ է 1999-ի դեկտեմբերի 31-ից, երբ Ելցինի հրաժարականից հետո կատարում էր երկրի ղեկավարի պարտականությունները։ Այդ 13 տարում կար ձևական «ընդմիջում», երբ իբր նախագահ էր Մեդվեդևը, բայց դա, իմ կարծիքով, «հաշիվ չի»։ Լուկաշենկոն ղեկավարում է Բելառուսը 1994 թվականից, Նազարբաևը ղազախական գահին է նստել 1990 թվականին։ Ահա թե ինչպիսի ռեժիմների հետ է մեզ առաջարկվում նոր «սովետմիություն» ստեղծել։ Ի դեպ, դրա դեմ չի առարկում ներկայիս հիմնական քաղաքական ուժերից ոչ մեկը. իշխանություն ունենալով կամ իշխանության հավակնելով՝ նրանք պարտադրված են հաճոյանալ Կրեմլին, որն այս պահին տարված է «եվրասիական» ծրագրերով։

Բայց Հայաստանը տարբերվում է վերը թվարկած բոլոր պետություններից։ Այստեղ առաջին նախագահը հրաժարական տվեց.՝ չցանկանալով առճակատման մեջ մտնել իր շրջապատի հետ, ինչը կարող էր հանգեցնել քաղաքացիական պատերազմի։ Այստեղ երկրորդ նախագահը, երկու ժամկետ ղեկավարելուց հետո, չվերաձևեց Սահմանադրությունը՝ իր իշխանությունը երկարաձգելու համար։ Վստահ եմ, որ ներկայիս նախագահը նույնպես չի հավակնի երրորդ ժամկետի։ Դա պայմանավորված է ոչ այնքան անձերով, որքան մեր մշակույթով, որը, ինչ ուզում եք ասեք, տարբերվում է «եվրասիական», իսկ իրականում՝ շատ էլ ասիական ավանդույթներից։ Այդպես էր նաև Խորհրդային Հայաստանում, հիշենք թեկուզ, թե ինչպիսի զուսպ վերաբերմունք ուներ Բրեժնևի նկատմամբ Կարեն Դեմիրճյանը և ինչպիսի արևելյան շերբեթ էր ծորում Հեյդար Ալիևի շուրթերից։ Այդ մշակույթը մեզ խորթ է, և դա հուշում է մեզ, թե անկախ ծանրագույն խնդիրներից՝ որ կողմ է պետք նայել ապագան կառուցելիս։

Անշուշտ, այդ հունի մեջ է մի շարք կուսակցությունների առաջարկը՝ ընդհանրապես հրաժարվել նախագահական համակարգից։ Առնվազն քննարկելու հարց է։ Բայց որպեսզի այդ հարցն իսկապես քննարկվի սկզբունքային դիրքերից, այն չպիտի խառնվի իշխանության համար պայքարին։ Ինձ թվում է՝ արժե 1-2 տարի հետո հանրաքվե անցկացնել մեկ հարցով՝ խորհրդարանակա՞ն, թե՞ նախագահական համակարգ։ Որպեսզի այդ հանրաքվեն արդար անցնի, ոչ մի քաղաքական ուժ չպիտի այն կապի իշխանության մնալու կամ իշխանության գալու հետ։ Եթե մեր քաղաքացիները հակված լինեն խորհրդարանական համակարգի, ապա 5 տարի հետո ընտրությունների հաջորդ ցիկլը պետք է անցկացնել նոր Սահմանադրությամբ։

«Առավոտ».

Հայաստանում իսկապես յուրահատուկ քաղաքական իրավիճակ է ստեղծվել: Յուրահատկությունն այն է, որ Հայաստանում իշխանությունն ու ընդդիմությունը կարծես թե մրցության մեջ են մտել, թե ով ավելի կապականի քաղաքականություն հասկացությունը, ով ավելի կբարոյազրկի քաղաքականություն կոչված երևույթը, քաղաքականություն զբաղմունքը: Եվ էլ ավելի յուրահատուկ է այն, որ այս հարցում ընդդիմությունը ոչ միայն հետ չի մնում իշխանություններից, այլև նույնիսկ ինչ-որ առումով սկսել է գերազանցել իշխանությանը:

ՀԱԿ-ԲՀԿ համագործակցության կոնտեքստում Հայ ազգային կոնգրեսի որոշ քաղգործիչների հայտարարությունները ուղղակի այս ամենի ապացույցն են: Ընդ որում, ՀԱԿ-ում էլ կարծես թե գործիչների միջև է մրցություն սկսվել, թե ով ավելի կսրբացնի, կմաքրագործի ԲՀԿ-ին: Սա իսկապես աննախադեպ վիճակ է Հայաստանի համար, որը վկայում է Հայաստանի քաղաքական համակարգի անհուսալի և անշրջելի դեգրադացման մասին:

Երբ իշխանությունն ու ընդդիմությունը սկսում են մրցել քաղաքականության բարոյազրկման և արժեզրկման հարցում, և երբ այդ մրցության մեջ ընդդիմությունը սկսում է ոչնչով հետ չմնալ իշխանություններից, սա արդեն խոսում է այն մասին, որ Հայաստանում վաղուց անցել ենք հետդարձի կետը, և, ըստ էության, սրանից հետո քաղաքական ուժերից կարելի է այլևս ամեն ինչ սպասել՝ սակայն ամեն ինչի տակ հասկանալով, իհարկե, անբարոյականության նորանոր դրսևորումները:

2008 թվականի Մարտի 1-ից անցել է ընդամենը չորս տարի, իշխանությունները չեն բացահայտել ոչ մի մարդասպանի, իսկ փոխարենը, ընդդիմությունը արդեն իսկ առնվազն 90 տոկոսով արդարացրել է այդ մարդասպանության, ոճրագործության պատասխանատու ուժերից մեկին, ընդ որում՝ ամենևին ոչ երկրորդական ուժին: Կանցնի էլի չորս տարի, և կարդարացվի ևս մեկ պատասխանատու: Եվս մի քանի տարի, և մեկ էլ կպարզվի, որ Մարտի 1-ի համար ոչ մի մեղավոր չկա, և եթե այսօր իշխանություններն են Մարտի 1-ի էջը փակել, վաղը այդ էջը փակված կհամարի ընդդիմությունը:

Դրական իմաստով այլևս ոչինչ հնարավոր չէ սպասել առկա իրավիճակում` հետդարձի կետն անցնելիս, որովհետև ընդդիմություն կոչվածը, իշխանության հետ միասին, Հայաստանում պարզապես հասարակական մսաղաց է պատրաստել և անխնա կերպով աղում է ցանկացած արժեք, որ կարող է դուրս լինել քաղաքական համակարգ կոչվող հանցավոր պայմանավորվածությունների ու քաղաքական տոնավաճառի այդ շուկայից և հանդիսանալ ինքնուրույն քաղաքացիական սուբյեկտության քիչ թե շատ հուսալի հիմք:

Քաղաքական կուլիսներում շրջանառվող տեղեկություններով,  Գագիկ Ծառուկյան-Սերժ Սարգսյան բանակցությունները շարունակվում են, իսկ օրերս կայացել է հերթական հանդիպումը։ Այդ մասին գրում է «Ժամանակ» թերթը։

«Սատարման դիմաց Ծառուկյանն այժմ ուզում է նաեւ մաքսայինի պետի «յուղոտ» պաշտոնը։ Որոշ տեղեկություններով, Սարգսյանի ու Ծառուկյանի միջեւ նախնական պայմանավորվածություն կա, սակայն իշխանությունն ուզում է որքան հնարավոր է ձգել այս իրավիճակը՝ թույլ չտալով ընդդիմությանն անցնել կտրուկ գործողությունների։ Ըստ այդմ՝ իշխանության քայլը կախված է Լեւոն Տեր-Պետրոսյանից. եթե վերջինս հայտարարի իր առաջադրման մասին, նրան չեզոքացնելու համար կառաջադրվի նաեւ ընդդիմադիր  դրսեւորումներ որդեգրած Գ. Ծառուկյանը՝ փախցնելով ընդդիմադիր ձայները։ Եթե Տեր-Պետրոսյանն առաջադրի այլ թեկնածուի, Ծառուկյանը կսատարի Ս. Սարգսյանին։ Ի դեպ, երեկ իր կոնյակ գործարանում ԲՀԿ քաղխորհրդի նիստի ժամանակ Ծառուկյանը ներկաներին ասել է. «Ձեռքս պուլսի վրա է, ամեն ինչ վերահսկողության տակ է»,- գրում է «Ժամանակը»։

«Հրապարակը» գրում է. «Հանրապետական կուսակցության տխրահռչակ շենքի  շինաշխատանքների ժամանակ՝ սեպտեմբերին, մեր տեղեկություններով, զոհվել է շինարարական աշխատանքներն իրականացնող բանվորներից մեկը՝ 27-ամյա Դավիթ Գեւորգյանը:

Հիշեցնենք, որ Մելիք Ադամյան փողոցում տեղակայված այս շենքը կարծես թուղթուգիր արած լինեն, այս տարվա ընթացքում այնտեղ երկու անգամ բռնկված հրդեհի պատճառով (առաջինը՝ մայիսին, երկրորդը՝ սեպտեմբերի 22-ին) արդեն մի քանի ամիս է՝ այն վերանորոգվում է: Ինչպես նաեւ կից կառուցվում է նոր մասնաշենք, ինչի պատճառով ՀՀԿ կենտրոնական գրասենյակի աշխատանքները մոտ երեք ամիս է, ինչ տեղափոխվել են Բուզանդի փողոցում տեղակայված «Երեւաննախագծի» շենք:

Ինչեւէ, ուշագրավն այն է, որ ՀՀԿ-ում այս դժբախտ միջադեպը փորձել են շաբաթներ շարունակ խնամքով թաքցնել եւ այնպես անել, որ մամուլ չընկնի: Այդ նպատակով էլ մոտ 1.5 մլն դրամ են հատկացրել մահացածի ընտանիքին՝ թաղման ծախսերը հոգալու համար, ինչի մասին մենք տեղեկացանք Դավիթի մտերիմներից մեկից:

Դավիթ Գեւորգյանը Երեւանի Շենգավիթ վարչական շրջանի բնակիչ էր եւ ՀՀԿ գրասենյակի շենքում մասնակցել է տանիքի կառուցման աշխատանքներին: Ականատեսների փոխանցմամբ, Դավիթը սայթաքել է եւ մոտ 3 մետր բարձրությունից ցած ընկել: Հոկտեմբերի 23-ին նրա մահվան քառասունքն էր, իսկ երկու օր առաջ նա կդառնար 27 տարեկան:

Այն մասին, որ նման դեպք եղել է, եւ որ ՀՀԿ-ականներն իսկապես ջանացել են պարտակել, խոսում են նաեւ ոստիկանությունից ստացված փաստերը, համաձայն որոնց, նման դեպք եղել է, սակայն դեպքից ավելի քան 50 օր անց ոստիկանությունում քրգործ չի հարուցվել: Երեկ, մեր հարցմանն ի պատասխան, այստեղից հայտնեցին, որ «նյութերի նախապատրաստումն ընթացքի մեջ է, դեռ չի ստացվել դատաբժշկի եզրակացությունը»:

Ակնհայտ էր նաեւ, որ հատուկ հրահանգ էր իջեցվել շինհրապարակում աշխատողներին այս թեմայով որեւէ բառ չփոխանակել անծանոթների, առավել եւս լրագրողների հետ: Երեկ, երբ փորձեցինք այստեղ աշխատողներից հարցուփորձ անել կատարվածի մասին, շատերի առաջին հարցը սա էր՝ «լրագրո՞ղ ես», ապա, կասկածելով, ոչինչ չէին ասում»:

«Հրապարակ».