«Այն, ինչ կատարվում էր երեկ Երևանի կենտրոնում, ցույց է տալիս, որ ուղեվարձի թանկացման դեմ սկսված քաղաքացիական ինքնաբուխ շարժումը մեծ տեմպերով ծավալվելու միտումներ է դրսևորում։ Երևանը ապրում է ուրիշ կյանքով։

Ուղեվարձի բարձրացման դեմ այս պայքարն արդեն վերածվել է տոնի, որը կամաց-կամաց դառնում է յուրաքանչյուրինը։ Ակցիայի մասնակիցների թիվն օր օրի աճում է։ Եվ երբեմնի գորշացած ու անտարբեր դարձած Երևանի հետքն անգամ չի երևում։ Դրանում համոզվելու համար ընդամենը պետք է գոնե երեկոյան այցելել Մաշտոցի պողոտա։ Այստեղ կտեսնենք այն, ինչ տեսնելու հույս թերևս ոչ ոք չուներ։ Կտեսնենք տպավորիչ լիմուզին, որը աշխատում Է freecar ռեժիմով ու մարդկանց անվճար տեղափոխում է որևէ երթուղով։ Կտեսնենք «կվադրոցիկլ», որն ունի ընդամենը մի ուղևորի տեղ, բայց էլի մարդ է տեղափոխում։ Կտեսնենք թանկարժեք ջիփեր, որոնց վարորդները մարդկանց կոչ են անում չվճարել 150 դրամ ուղեվարձ և առաջարկում են անվճար տեղափոխել քաղաքի այս կամ այն ծայրամասը…։ Իսկ ամենակարևորը՝ կտեսնենք պայծառ ու լուսավոր երիտասարդ դեմքեր, որոնք Անկախ Հայաստանի ծնունդ են և Քաղաքացի»,- գրում է «Հայկական ժամանակ»-ը։

«Առավոտ»-ի խմբագրականը՝  կրճատումներով.

Ցանկացած շարժում՝ լինի դա ազգային-ազատագրական, քաղաքական, բնապահպանական, իրավապաշտպանական կամ, ինչպես հիմա է՝ «լոկալ» նպատակներ հետապնդող, հզոր է այնքանով, որքանով մարդիկ իրար լավ են վերաբերվում։ Վերջին՝ ամենահայտնի «դեպքն է» 2008 թվականին ձևավորված համաժողովրդական շարժումը, երբ հայաստանցիների ճնշող մեծամասնությունը, անկախ իրենց քաղաքական և անձնական նախասիրություններից, անկեղծորեն ցանկանում էին, որ իշխանությունը չվերարտադրվի և երկրում իսկապես համակարգային փոփոխություններ լինեն։ Որքան խորացավ դավաճանների, «ականների», իշխանության գաղտնի գործակալների, «կոլաբորացիոնիստների» փնտրտուքը, այնքան շարժումը թուլացավ և մարեց։

Խնդիրն այն է, որ պետք չէ խրտնեցնել քո կողմնակիցներին կամ պոտենցիալ դաշնակիցներին չափից դուրս նեղ շրջանակների մեջ դնելով՝ սահմանափակելով այն դոգմաներով և «մանտրաներ» հիշեցնող ձևակերպումներով, կարգախոսներով։ Պետք է ընդունել, որ նույն նպատակի համար մարդիկ կարող են պայքարել տարբեր ձևերով՝ իրենց մտածելակերպին և խառնվածքին համապատասխան։

Այս վերջին՝ «տրանսպորտային» շարժումը շահեկան է նրանով, որ չի սահմանափակում մարդկանց կուսակցական «պոլիտբյուրոներում» մշակված ինչ-որ «ծրագրային դրույթներով» և դնում է շատ կոնկրետ նպատակ՝ քաղաքապետարանը պետք է վերանայի իր որոշումը և պահպանի տրանսպորտի նախկին սակագինը։ Ովքեր կիսում են այդ գաղափարը, տարբեր ձևերով անում են իրենց գործը՝ ինչքան որ ցանկանում են և ինչպես որ ճիշտ են համարում։ Մարդիկ իրար նկատմամբ զգում են որոշակի հարազատություն, և երբ, ասենք, «ջիպի» տերը կանգառից անվճար ուղևոր է վերցնում, այդ ուղևորը չի մտածում՝ «ինչո՞ւ նա «Բրաբուս» ունի, իսկ ես չունեմ»։ Կամ «ոչ աստղը» չի ասում «աստղին»՝ ինչո՞ւ ես դու հայտնի, իսկ ես՝ անհայտ։ Որովհետև մարդ լինելն ու իրար օգնելը ավելի կարևոր է, քան «Բրաբուս» քշելը կամ հայտնի լինելը։

Իսկ ով որ ճիշտ ու բնականոն է համարում 150 դրամ վճարելը կամ, համենայնդեպս, չի պատրաստվում այդ սակագնի դեմ պայքարել… այդ մարդկանց հետ էլ պետք չէ թշնամանալ՝ ծաղրել, ամոթանք տալ, «թասիբի գցել»։ Շանտաժի և ագրեսիայի ամեն մի դրսևորւմ ճիշտ հակառակ ազդեցությունն է ունենում։

Ցանկացած շարժում հաջողության կհասնի այն դեպքում, երբ նրա կողմնակիցները կլինեն տարբեր քաղաքական, կրոնական համոզմունքների, սոցիալական հիերարխիայի տարբեր աստիճաններում կանգնած, պետական համակարգում ընդգրկված և չընդգրկված մարդիկ։ Այդ մարդիկ պետք է անկեղծորեն սիրեն և հավատան իրար, նաև հարգեն և հանդուրժեն նրանց, ովքեր այդ շարժման մեջ ընդգրկված չեն։ Ամեն ինչ, կարծես թե, պարզ է։ Իրականացնելն է դժվար:

Հուլիսի 24-ին, ժամը 16.41-ին տեղեկություն է ստացվել, որ ժամը 16.00-ի սահմաններում «Մայորի Ձոր» կոչվող կիրճում հայտնաբերվել է սույն թվականի հուլիսի 17-ին կորած Ստեփանավան քաղաքի բնակիչ` 1957 թ. ծնված Ս. Ղ.-ի դին, որը դուրս բերելու համար անհրաժեշտ է փրկարարների օգնությունը:

ԱԻՆ լրատվական ծառայությունից հայտնում են, որ դեպքի վայր է մեկնել Ստեփանավան քաղաքի հրշեջ-փրկարարական ջոկատի օպերատիվ խումբը:

Կտրվի լրացուցիչ տեղեկություն:

Ըստ Հելսինկյան Քաղաքացիական Ասամբլեայի Վանաձորի գրասենյակի հավաստի տեղեկությունների՝ երեկ՝ 2013 թ. հուլիսի 23-ին, ԼՂՀ-ի զորամասերից մեկում սրտի կանգից մահացել է ևս մեկ զինծառայող: Դեռևս հայտնի չէ մահացած զինծառայողի անուն ազգանունը և դեպքի մանրամասները: ՀՀ պաշտպանության նախարարությունը կրկին լռում է և չի տարածում որևէ պաշտոնական տեղեկատվություն:

Հիշեցնենք, որ հուլիսի 22-ին ԼՂՀ «Հայկազով» զորամասում տեղի է ունեցել մեկ այլ մահվան ելքով դեպք: Վանաձոր քաղաքից 2012 թ. նոյեմբերին զորակոչված Նարեկ Հովսեփյանը ստացել է մահացու հրազենային վնասվածք: Ըստ հարազատների՝ կրակոցը եղել է պատահական: Դիահերձմանը մասնակից հարազատներից մեկը հավաստել է, որ մարմնի վրա բռնության հետքեր չեն հայտնաբերվել:

«Վճարում ենք 100 դրամ» նախաձեռնության անդամ  Դավիթ Հարությունյանը Մաշտոցի պուրակում հրավիրված ասուլիսիտի ժամանակ հայտնել է, որ այսօր առավոտյան Շենգավիթ վարչական շրջանի Գարեգին Նժդեհի հրապարակում թաղապետարանի աշխատակիցները ծեծել են ակտիվիստ աղջկան։

Դավիթ Հարությունյանը նշել է, որ դեռևս չգիտեն տուժողի ինքնությունը և հիմա հենց այդ հարցով են զբաղվում։ Հայտնի է, որ աղջկան տղամարդիկ են ծեծի ենթարկել:

Այսօր «Վարկած» ակումբը հյուրընկալեց «Իրազեկ և պաշտպանված սպառող» հասարակական կազմակերպության ղեկավար Բաբկեն Պիպոյանին:

Նա փաստարկված նշեց, որ, ըստ իրենց ուսումնասիրությունների, մեկ մարդու միկրովտոբուսային սպասարկումն արժե 90 դրամ, ըստ այդմ՝ քաղաքապետարանի հասատատած նոր ուղեվարձն արդարացված չէ:

Պիպոյանը  վստահ է, որ հիմա քաղաքապետարանը, գոնե ժամանակավորապես, պետք է չեղյալ հայտարարի 150 դրամ սակագինը, որից հետո սեպտեմբերին սկսի մոնիտորինգ իրականացնել`  տրասպորտի իսկական սակագինը որոշելու համար:  «Եկենք հարցնենք մեր սպառողներին` նրանցից քանիսը  կբողոքեին, եթե  տեսնեին կամ կահավորված այնպիսի կանգառներ, որտեղ վահանակի վրա կգրվի, որ ձեր ուզած տրանսպորտը մեկնել է  երկու րոպե առաջ և կգա օրինակ մի քանի րոպեից, կամ  իմանային, որ  կանգնած չեն գնալու, միշտ  նստած է  տեղափոխվելու, իմանա, որ իր վճարած  150  դրամով Երևանը կլուսավորվի գիշերվա մինչև 02-03:00-ը: Մեր պաշտոնյաներն ասում են` եվրոպական երկրներում տրանսպորտի գինը 400 դրամ  է: Դա տուրիստների համար է, ոչ թե  սեփական քաղաքացիների»,- նշեց բանախոսը:

Ի դեպ, Պիպոյանը դրական է համարում, որ այս օրերին վերականգնվել է ոչ վաղ անցյալում տարածված բարի մի ավանդույթ, երբ մեքենա ունեցող մարդիկ անվճար իրենց հարազատներին, հարևաններին, պարզապես՝ ճանապարհին հանդիպած մարդկանց հասցնում էին աշխատավայր կամ տուն:

Հասարակական կազմակերպության ղեկավարը նկատեց, որ եթե վարորդները գործադուլ անեն, դա հարված կհասցնի թե սպառողին, թե վարորդին և թե գծատերին: «Վարորդներն աշխատում են պլանով, կան վարորդներ, որոնք  որևէ երթուղային գիծ սպասարկում են իրենց անձնական մեքենաներով` օրական վճարելով 6000-7000 դրամ գումար գծի տիրոջը: 150.000 դրամ  վարորդների աշխատավարձը միայն թղթի վրա է գրված»,— հայտարարեց պրն. Պիպոյանը:

Արդեն երկու տարի է, որ 35 000 դրամ աշխատավարձ ստացող երիտասարդ, և դրանից ո՛չ այնքան ավել ստացող միջին ու բարձր սերնդի շատ գիտնականներ միացել ու «Պահանջում են գիտության ֆինանսավորման ավելացում»: Թվում է՝ 2 տարին մի դրական արդյունք պիտի արձանագրեր, «Բայց միշտ ցավեր նորանոր, Միշտ մի աղետ, մի վնաս Գալիս են մեզ անպակաս»:

Թեև ժողովուրդն արդեն գիտի, որ իշխանություններից հնարավոր չէ բարի լուր ստանալ. բացառվո՛ւմ է ավետիսը, նրանցը միայն բոթ է ու գույժ, միևնույնն է, բայց էլի ամեն նոր բոթի հետ (գազի, հոսանքի, հացի, ջրի, բենզինի թանկացումներ) եռում է բողոքի ու վիրավորանքի ալիքը, իսկ երբ ալիքն իջնում է, դրան հաջորդում է նոր թափ՝ երկիրը լքելու:

Վերջին բոթը, կապված տրանսպորտի թանկացման հետ, ըմբոստացրել է մարդկանց և դուրս հանել՝ պաշտպանելու իրենց՝ գնալով արդեն մոռացվող իրավունքները՝ «Նըրանց արինը կարմի՞ր է մերից, Թե՞ ավել հունար դուրս կըգա ձեռից»։

Հիմա, «ի պատասխան» քաղաքացիների արդարացի բողոքների՝ «Ապրիլ չի լինիլ էսպես ամեն օր։ Մինը իր կամքին՝ ինչ ասես անի, Մյուսը խոսելու իրավունք չունի», կառավարությունը որոշում է կայացրել բարձրացնել տրանսպորտի սակագինը, և այն էլ, միանգամից 50 դրամով: Դե, մերոնք հավես չունեն ո՛չ կլոր թվեր գրպանելու, նրանց գրպանները սովոր են կլորի՛կ թվերի:

Թողնեն՝ 10 հարկանի ճառեր արտասանեք՝ սովետի (Խորհրդային միության) թերություններից, իսկ դուք մոռացե՞լ եք, «հարգելի՛» ղեկավարներ, որ սովետի ժամանակ, ինչպես որ հիմա շատ քաղաքակիրթ և զարգացած երկրներում է, ուսանողները երթևեկում էին կես գնով: Հիմա եվրոպական շատ երկրներում երիտասարդ գիտնականը տրանսպորտից օգտվում է՝ վճարելով փոքր, անգամ սիմվոլիկ գումարներ:

Գիտնականներն ու թոշակառուներն ու ուսանողները հենց այնպես չհիշատակվեցին. նրանց երթևեկությունը պետությունը պարտավո՛ր է ապահովել, եթե ոչ՝ անվճար, ապա գոնե կես գնով: Իսկ թե ինչո՞ւ աշխատող խավից հատկապե՛ս գիտնականներին և ոչ թե, ասենք՝ գրադարանավարներին, հորատողներին կամ շինարարներին, պատասխանը պարզ է՝ քանի որ, ըստ ՀՀ սահմանադրության ամենաառաջին հոդվածի՝ Հայաստանի հանրապետությունը սոցիալական պետություն  է, իսկ սոցիալական երկրում ուշադրության կենտրոնում առաջին հերթին պիտի լինի սոցիալապես ամենաանապահով խավը, որն էլ մեզ մոտ հե՛նց գիտնականն է: Փորձիր ասել այս աբսուրդը ամենահետամնաց-աղքատ երկրից մինչև ամենազարգացածում, որ կա երկիր, որում ամենաանապահով աշխատող խավը գիտնականն է, որ հե՛նց գիտնականն է, որ ստանում է և՛ գրադարանավարից, և՛ ուսուցչից, և՛ հավաքարարից ցածր աշխատավարձ, և կարող ես չկասկածել, որ քեզ հոգեկան հիվանդի տեղ կդնեն: Ոչ ոք չի հավատա, որ իշխանավորների կողմից գիտելիքահենք հորջորջվող մի երկրում, որում գիտությունն ընդունվել է՝ որպես գերակա ուղղություն, գիտնականն ամենաանապահով աշխատող խավն է:

Ես միանո՛ւմ եմ հազարավոր մարդկանց, որ պահանջում են վերականգնել տրանսպորտի նախկին սակագինը, այո՛, ամեն օրվա գնալ-վերադառնալու 2 ավել 50 դրամը մի 100 դրամանոց փոքրիկ հաց է կազմում, ինչից այսօր զրկել շատ ընտանիքների, պարզապես սրիկայություն ու հանցագործությո՛ւն է:

Ավելի՛ն՝ պետության և գծատերերի համար ոչինչ է մեր 4000 գիտնականի երթևեկությունը կես գին դարձնելը, մանավանդ, որ գիտնական տեսակը Հայաստանում անհետացող տեսակ է և արդեն անհրաժեշտ է նրան անհապաղ ներառել Կարմիր գրքում:

Սովետի տարիներին գիտնականների թիվը Հայաստանում 27 հազար էր, այսօր նրանց թիվը հասել է 4000-ի: Ուրեմն՝ 20 տարում 23 հազարով պակասել է նրանց թիվը: Այստեղ մի զուգահեռ էլ պիտի անցկացնենք… Մենք նշում ենք Ապրիլի 24-ը՝ որպես եղեռնի զոհերի հիշատակի օր, քանի որ հատկապես ա՛յդ օրը թուրքերի կողմից սպանվեցին մեծաքանակ հայ մտավորականներ, իսկ մեր երկրի այն 23 հազար գիտնականների համար ի՞նչ օր ընտրենք հիշատակի, ինչպե՞ս չասենք, որ մեր կառավարությունը փաստացի ոչնչով չի տարբերվում երիտթուրքերի կառավարությունից, նույնիսկ կարելի է ասել, որ շատ ավելի վատն է` քանի որ նրանք եղեռն են իրականացրել օտարի հանդեպ, իսկ մերոնք դա անում եք սեփակա՛ն ժողովրդի հանդեպ:

«Հարգարժա՛ն» ղեկավարություն, դուք թալանել եք և շարունակում եք թալանել ամբո՛ղջ ժողովրդին, բայց աբսուրդի հասնող, եղեռնի՛ նմանվող թալանը կատարել եք հատկապես գիտնականների՛ հանդեպ: Անբարոյական է, որ այսօր չեք փայփայում և անում անգամ անհնարինը, որպեսզի պահպանեք գոնե այդ 4 հազարին:

Ինքնագիտակցությա՛ն եկեք վերջապես. Ավերակների վրա՞ եք կառավարելու:

Նաիրա Վարդապետյան

Հուլիսի 22-ին, ժամը 13.50-ին,  ոստիկանության Երևան քաղաքի վարչության օպերատիվ կառավարման կենտրոն   է զանգահարել անհայտ անձ և հայտնել, որ հարձակվել են Մանթաշյան փողոցի 4/7 շենքի   բնակարաններից մեկի տանտիրուհու վրա և փորձել են խեղդել, իսկ ժամը 16.05-ին  հիվանդանոցից ոստիկանության Էրեբունու բաժնում հաղորդում է ստացվել, որ «ողի կոմպրեսիոն կոտրվածք, գլխուղեղի ցնցում» ախտորոշմամբ   բուժօգնության է տեղափոխվել 1963 թ. ծնված Ռուզաննա Է.-ն, որը մեկնած օպերատիվ խմբին  հաղորդում է տվել, որ նույն օրը, ժամը 10.30-ին, անծանոթ անձը, ներկայանալով որպես իր հարևանի փեսա, իր թույլտվությամբ մտել է բնակարան և շուրջ 2.5 ժամ  մնացել տանը, հետո չի հիշում, թե ինքն ինչպես է ուշագնաց եղել, իսկ երբ ուշքի է եկել, զգացել է, որ անծանոթ տղամարդը պարանով խեղդում է իրեն:  Ռուզաննա Է.-ն բղավելով օգնություն է կանչել, և այդ տղամարդը դիմել է փախուստի:

Ոստիկանության լրատվական ծառայությունից հայտնում են, որ ձեռնարկված օպերատիվ-հետախուզական և քննչական միջոցառումների շնորհիվ նույն օրը, ժամը 23.10-ին, ոստիկանություն է ներկայացել 1970 թ. ծնված Կարեն Ա.-ն, որը բացատրություն է տվել, որ նույն օրը, ժամը 10.30-ի սահմաններում,  Ռուզաննա Է.-ի բնակարանում, վիճաբանության ժամանակ, ինքը ծեծի է ենթարկել նրան, իսկ պարանն օգտագործելով` փորձել է հանգստացնել նրան, որպեսզի ինքն անարգել հեռանա:

Հանգամանքները պարզվում են:

Նշանակվել է դատաբժշկական փորձաքննություն:

Կատարվում է նախաքննություն:

Հովհաննիսյան Բարսեղին հենց նոր՝ 17:47, 22.07.13, ոստիկանությունը բերման ենթարկեց Օպերայի կանգառում, մարդկանց անվճար մեքենաներում տեղավորելու համար:

Այս մասին գրել է ֆեսյբուքյան օգտատեր Աստղիկ  Օսյանը՝ «Վճարում ենք 100 դրամ»  ֆեյսբուքյան խմբում:

Քաղաքացիներից ստացած ահազանգերի հիման վրա «Փաստինֆո»-ն փորձել է հարցախույզի միջոցով ճշտել, թե արդյոք տաքսի ծառայությունների կողմից փոխվել է գնային քաղաքականությունը։ Ինչպես պարզվել է որոշ տաքսի ծառայություններում սակագները փոխվել են, և եթե նախկինում «մինիմալը»  600 դրամ էր, ապա այսօր արդեն 700,իսկ որոշ տաքսի ծառայությունների հեռախոսավարուհիներն էլ նշեցին, որ «մինիմալը»  չի թանկացել, բայց եթե ճանապարհը երկար է, ապա 100 դրամ ավել են հաշվում:

Բազմաթիվ տաքսի ծառայություններ  զանգահարելուց պարզ է դարձել, որ մեծ մասն ուղեվարձը  դեռ չի թանկացրել, սակայն  ինչպես հեռախոսավարուհիներն են նշել թանկացումն անխուսափելի է: