Փետրվարի 15-ին Բեսթ Վեստերն Պլյուս Կոնգրես հյուրանոցում կայացավ Հայկական Կարմիր խաչի ընկերության (ՀԿԽԸ) 28-րդ արտահերթ համագումարը։ Այն հրավիրվել էր ՀԿԽԸ կանոնադրության 7․2 կետի «ա» ենթակետի համաձայն, ըստ որի՝ Արտահերթ համագումար կարող է հրավիրվել ՀԿԽԸ անդամների մեկ երրորդի (1/3-ի) պատճառաբանված պահանջով, ոչ ուշ քան 14 օրացուցային օրվա ընթացքում։ Կառույցը մանրամասներ է հայտնել գումարված նիստից՝ ներկայացնելով արդյունքները։ 

«Պատճառաբանված պահանջը ՀԿԽԸ նախագահության կողմից՝ կանոնադրության խախտումներով ՀԿԽԸ նախագահի պաշտոնակատարի պաշտոնում նախագահի ժամկետը լրացած Մխիթար Մնացականյանին նշանակելն էր և համագումարի 68 պատվիրակներից 59-ի՝ հերթական համագումար հրավիրելու պահանջը անտեսելը։

Հայկական Կարմիր խաչի ընկերության 28-րդ արտահերթ համագումարին մասնակցեցին․

7 պատվիրակ՝ ընտրելու իրավունք ունեցող անձ — Արարատի մարզային մասնաճյուղից

5 պատվիրակ՝ ընտրելու իրավունք ունեցող անձ — Արագածոտնի մարզային մասնաճյուղից

2 պատվիրակ՝ ընտրելու իրավունք ունեցող անձ – Տավուշի մարզային մասնաճյուղից

2 պատվիրակ՝ ընտրելու իրավունք ունեցող անձ – Ստեփանավանի տարածքային մասնաճյուղից

6 պատվիրակ՝ ընտրելու իրավունք ունեցող անձ – Լոռու մարզային մասնաճյուղից

3 պատվիրակ՝ ընտրելու իրավունք ունեցող անձ – Շիրակի մարզային մասնաճյուղի

6 պատվիրակ՝ ընտրելու իրավունք ունեցող անձ – Կոտայքի մարզային մասնաճյուղից

1 պատվիրակ՝ ընտրելու իրավունք ունեցող անձ – Երևանի մարզային մասնաճյուղից

6 պատվիրակ՝ ընտրելու իրավունք ունեցող անձ – Սյունիքի մարզային մասնաճյուղից

5 պատվիրակ՝ ընտրելու իրավունք ունեցող անձ – Վայոց ձորի մարզային մասնաճյուղից

3 պատվիրակ՝ ընտրելու իրավունք ունեցող անձ – Արմավիրի մարզային մասնաճյուղից։

Ընդհանուր առմամբ, 68 պատվիրակներից և Նախագահության անդամներից համագումարին մասնակցեց` 46-ը, ինչը նշանակում է, որ համագումարի քվորումը և նախագահի ընտրության օրինականությունն ապահովված էր։

Համագումարի մինչ այդ ձևավորված օրակարգում տեղում կատարվեց փոփոխություն, և համագումարը բացառիկ իրավունքով վաղաժամ դադարեցրեց ՀԿԽԸ Նախագահության լիազորությունները, ինչպես նաև դադարեցվեց գործադիր տնօրեն Աննա Եղիազարյանին անդամությունից զրկելու որոշումը։

Բացման խոսքում ՀԿԽԸ Աղետների կառավարման բաժնի ղեկավար Լուսինե Քոչարյանն ասաց․

— Փետրվարի 7-ին, ՀԿԽԸ կանոնադրության 7.2 կետի համաձայն՝ իրենց ձայնը վերջապես լսելի դարձնելու և օրինականությունը վերականգնելու նպատակով Հայկական Կարմիր խաչի ընկերության նախագահության թիվ 133/1 որոշման 2-րդ կետի ժամանակահատվածին համապատասխան՝ ՀԿԽԸ անդամների 1/3-ը, սահմանված կարգով դիմեցին ՀԿԽԸ նախագահությանը՝ պահանջելով արտահերթ համագումար։

Դրան ի պատասխան՝ ս․թ․ փետրվարի 8-ին, ՀԿԽԸ նախագահությունը այս պահանջին անդրադառնալու փոխարեն, գումարեց նիստ, որտեղ ընդունվեց օրենսդրությանը հակասող որոշում՝ աշխատանքից ազատելով ՀԿԽԸ գլխավոր քարտուղարին։ Որից հետո նպատակային վախի մթնոլորտ ստեղծելու համար Կարմիր խաչի նման մարդասիրական կառույցի հետ ոչ մի առնչություն չունեցող, տվյալ ոլորտում փորձ և հմտություններ չունեցող ՀՀ ոստիկանության կազմակերպված հանցավորության դեմ պայքարի գլխավոր 6-րդ վարչության տնտեսական հանցագործությունների բաժնի նախկին պետ Արթուր Արիստակեսյանը նշանակվել է ՀԿԽԸ գլխավոր քարտուղար։ Ով, չսպասելով օրինական նշանակման, գրանցման և այլ ընթացակարգերի, չգիտակցելով մարդասիրական կառույցի մթնոլորտն ու մշակույթը, անմիջապես սկսեց կոպիտ և ագրեսիվ ձևով ահաբեկել աշխատակցիներին՝ ստիպելով հանձնել կազմակերպության կնիքը, պաշտոնական էլ․ փոստի տվյալները, իրեն չենթարկվողներին սպառնալով քրեական պատասխանատվությամբ և այլն։ Սրանով անօրինականությունները չավարտվեցին, ՀԿԽԸ նախկին նախագահ Մխիթար Մնացականյանի թոռը նշանակվեց գլխավոր քարտուղարի տեղակալ, որի անունից սկսեցին ստացվել հանձնարարականներ։ Ստացվում է, որ ՀԿԽԸ-ի բարձրագույն մարմնում աշխատել է պապը Մխիթար Մնացականյանը՝ որպես նախագահ, Մխիթար Մնացականյանի քրոջ որդին՝ Սանասար Հակոբյանը՝ Նախագահության անդամ է, տղան Ալեքսանդր Մնացականյանը ՀԿԽԸ վերականգնողական կենտրոնի «Գրացիա» ՍՊԸ-ի տնօրեն է, թոռը, որը նախկին դատավոր Ռուբեն Ներսիսյանի տղան է՝ Դավիթ Ներսիսյանը, նշանակվել է ՀԿԽԸ գլխավոր քարտուղարի տեղակալ, ՀԿԽԸ Գեղարքունիքի մարզային մասնաճյուղի նախագահը Մակիչ Մնացականյանը` Մխիթար Մնացականյանի եղբայրն է, իսկ տնօրենը՝ եղբոր կինը։ Այնումենայնիվ, ի պատիվ մեր Կարմիր խաչի շարժման սկզբունքների՝ ՀԿԽԸ անդամների նվիրվածության, կազմակերպության և նրա շահառուների շահը ամեն ինչից վեր դասելու շնորհիվ, համագումարը կայացավ։

Պետք է նշել, որ Համագումարին ներկա չեն եղել միայն ՀԿԽԸ Գեղարքունիքի մարզային մասնաճյուղի պատվիրակները, քանի որ մասնաճյուղի նախագահը Մխիթար Մնացականյանի եղբայրը Մակիչ Մնացականյանն է։

Սյունիքի մարզային մասնաճյուղի պատվիրակ, Գորիսի համայնքային մասնաճյուղի համակարգող Սաթինե Բաբալարյանն իր ելույթում նշեց, որ 2023 թվականի սեպտեմբերին, երբ Սյունիքի մարզային մասնաճյուղն իր ուսերի վրա էր վերցրել Լեռնային Ղարաբաղից Հայաստան եկող մեր հայրենակիցներին ընդունելու ամբողջ ծանրությունը, ոչ ՀԿԽԸ նախագահ Մխիթար Մնացականյանը, և ոչ էլ նախագահության որևէ անդամ չայցելեցին մարզ, չհանդիպեցին անձնակազմին ու կամավորներին, և մինչ այդ էլ նրանց երբեք Սյունիքի մարզում ոչ ոք չի տեսել։

ՀԿԽԸ մեկ այլ աշխատակից Գուրգեն Հովհաննիսյանը ևս շեշտեց․

— Ոչ մենք, ոչ էլ կամավորները, չենք տեսել ու չենք ճանաչում նախագահության ոչ մի անդամի, երբեք չենք տեսել նրանց։

ՀԿԽԸ Կոտայքի մարզային մասնաճյուղի տնօրեն, պատվիրակ Հրանուշ Աբրահամյանն իր ելույթում ասաց․

— Այսքան տարիների ջանքների և դրանց արդյունքում հասած հաջողությունների վարկաբեկումը նախագահության կողմից ընդունված անօրինական որոշումներով, պատվիրակների պահանջի մերժումը, համագումարի՝ որպես բարձրագույն կառավարման մարմնի նկատմամբ անհարգալից վերաբերմունք համարում ենք անընդունելի։

ՀԿԽԸ նորընտիր նախագահ Աննա Եղիազարյանն իր ելույթում ասաց․

— Ոչ ոք իրավունք չունի անձնական բիզնեսի վերածել մի կառույց, որը մարդասիրության է ուղղված։ Ահավասիկ, դրա համար ենք մենք այսօր այստեղ։ Եվ կարևոր չէ, ով է առաջադրվել, ով կլիներ գլխավոր քարտուղարը, ով կառաջնորդի այս կազմակերպությունը, այսօր ի ցավ այս ամեն ինչի, ուժ եմ գտել իմ մեջ առաջնորդելու այս կազմակերպությունը։ Այսուհետ և այսօր ՀԿԽԸ-ն այնտեղ է, որտեղ դուք եք, սիրելի կամավորներ, հարգարժան պատվիրակներ, անդամներ, այստեղ է հավաքված ՀԿԽԸ-ն։

Հարկ է նշել, որ ՀԿԽԸ նախկին նախագահի և նախագահության անդամների անընդունելի քայլերի պատճառով՝ աշխատանքի հրաժարվել է ներկայանալ ՀԿԽԸ կենտրոնական գրասենյակի ճնշող մեծամասնությունը, այդ թվում՝ 9-ից 7 բաժինների ղեկավարները։ Բոլոր աշխատանքները կանգնեցված են, բացի «Տնային խնամքի» և «Գյումրու շուրջօրյա խնամքի կենտրոնի» ծառայություններից»։

Փետրվարի 16-ին Մյունխենի անվտանգության համաժողովի շրջանակներում Ադրբեջանի արտգործնախարար Ջեյհուն Բայրամովը հանդիպել է ԱՄՆ պետքարտուղարի Եվրոպայի և Եվրասիայի հարցերով օգնական Ջեյմս Օ’Բրայենի հետ:

Այս մասին հայտնում է APA գործակալությունը՝ հղում անելով Արտաքին գործերի նախարարությունից։

Նշվել է, որ հանդիպման ընթացքում քննարկվել են երկու երկրների միջև երկկողմ և բազմակողմ օրակարգի հարցեր, ինչպես նաև երկկողմ հիմունքներով Ադրբեջանի և Հայաստանի միջև հարաբերությունների կարգավորման գործընթացի հեռանկարները:

Ջեյհուն Բայրամովն ընդգծել է, որ Հայաստանի սադրանքը, որը հանգեցրել է ադրբեջանցի զինծառայողի վիրավորմանը, առանց որևէ հրահրող գործոնի 5 ամսվա կայունությունից հետո, ուղղված է խաղաղ գործընթացին հարված հասցնելուն:

Միևնույն ժամանակ, անընդունելի է համարել Հայաստանում Եվրոպական միության առաքելության ՝ որպես Ադրբեջանի դեմ քարոզչության միջոցի համատարած չարաշահումը՝ ի հեճուկս հայտարարված նպատակների՝ որպես տարածաշրջանային կայունության խթանման, ինչպես նաև Ադրբեջանի և Հայաստանի միջև վստահության կառուցմանը:

Ինչ վերաբերում է խաղաղության պայմանագրի նախագծին, Բայրամովն ասել է.

«Կարևոր է, որ Հայաստանի Սահմանադրությունում, օրենսդրական ակտերում Երևանը հրաժարվի տարածքային ինքնիշխանության և Ադրբեջանի ինքնիշխանության դեմ շարունակվող հավակնություններից»:

Նիկոլ Փաշինյանը նոր լայնածավալ պատերազմի մասին հայտարարեց այնպես, ինչպես 2023 թվականի աշնանը հայտարարեց Արցախում էթնիկ զտումների մասին, այն ժամանակ հայտարարելով, որ մենք հետ չենք կանգնելու խաղաղության օրակարգից։ Այս մասին NEWS.am -ի թղթակցի հետ զրույցում ասաց «Հայաքվե» նախաձեռնության անդամ Մենուա Սողոմոնյանը։

«Փաշինյանը հիմա նույն բանն է ասում։ Ի պատասխան Ադրբեջանի ագրեսիվ քաղաքականության՝ նա ասում է, որ հետ չի կանգնի խաղաղության օրակարգից։ Ադրբեջանի կողմից նոր ագրեսիայի նախապատրաստմանը մենք պատասխանում ենք անատամ հայտարարություններով, անվտանգության ոլորտում չենք համագործակցում տարածաշրջանի երկրների հետ, այլ հիմնվում ենք տարբեր, այդ թվում՝ բարեկամական երկրների բանավոր հայտարարությունների վրա։

Եթե ​​մենք խոսում ենք երկրի թույլ հնարավորությունների մասին, ապա դա նշանակում է, որ կատարվել է ծանր հանցագործություն՝ հաշվի առնելով, որ 3,5 տարվա ընթացքում կարելի էր հուսալիորեն զինել առաջնագիծը։ Հասարակությունը պետք է տեսնի պետության վերաբերմունքը բանակի նկատմամբ.

Ադրբեջանը նույնպես լուրջ կորուստներ ունեցավ, սակայն զինվում է, զորավարժություններ անցկացնում։ Չէ՞ որ ՀԱՊԿ-ից ու Իրանից բազմաթիվ ակնարկներ ու առաջարկներ են եղել։ Ինչո՞ւ Հայաստանի իշխանությունները չեն գնում դրան։ Արևմուտքին չնեղացնելու համա՞ր։

Հայաստանում իշխանության է օկուպացիոն ռեժիմը, և նրա դիվանագիտական ​​քաղաքականությունը հանցավոր է։ Միտումնավոր վարվում է պարտվողական քաղաքականություն, իսկ ժողովրդի մեջ փորձում են սերմանել թուլության զգացում, զիջումների գնալու պատրաստակամություն։

Նախատեսվում է Հայաստանը դարձնել թույլ երկիր՝ առանց հեռանկարի։ Սրա դիմաց իշխող վարչախումբը հույս ունի Ադրբեջանի և Թուրքիայի աջակցության վրա՝ իր իշխանությունը պահպանելու հարցում»,- նշել է Սողոմոնյանը։

Նրա խոսքով՝ 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ից հետո բանակցություններում հայկական օրակարգ չկա, Հայաստանի իշխանությունները հետևում են ադրբեջանական օրակարգին և գնում են զիջումների։

Քաղաքական գործիչը կոչ է արել զարգացնել համագործակցությունը այն կենտրոնների հետ, որոնց հետ Հայաստանի հարաբերությունները ռազմավարական բնույթ են կրում, բարելավել Ռուսաստանի հետ երկխոսությունը, Իրանի հետ հարաբերությունները հասցնել ռազմավարական գործընկերության, աշխատել նաև Արևմուտքի հետ՝ ճկունություն ցուցաբերելով։

Նիկոլ Փաշինյանի վերջին երկու հանրային ելույթները՝ Արագածոտնում և The Telegraph-ինը, օրգանապես շաղկապված են Ներքին Հանդում վերջին բախումների և մեր հերթական զոհերի հետ, որոնց ընտանիքներին խորապես ցավակցում եմ:

Ներքին և արտաքին լսարաններին ուղղված ցածրորակ մանիպուլյացիաները, բացահայտ ստերը, լկտի խաբեությունները ցույց են տալիս, թե ինչքան անպաշտպան է այսօրվա Հայաստանը, և որքան կործանարար է Փաշինյանի կողմից վարվող ներքին և արտաքին քաղաքականությունը:

Ներքին Հանդի իրադարձությունները մերկացրեցին մեր երկրի բացահայտ անպաշտպան վիճակը, երբ գործող ռեժիմը սպառնում է պատժել սեփական զինվորին, իսկ արտաքին որևէ անվտանգային գործոն կամ մեխանիզմ մեր օգտին չի աշխատում:

ՀԱՊԿ-ի և Ռուսաստանի հետ անվտանգային հարաբերությունները պահպանվել են բացառապես դե յուրե ֆորմատում, ավելի բաց ասած՝ զուտ ձևական, ֆորմալ բնույթի են: Իսկ Արևմուտքից ակնկալվող աջակցությունը լավագույն դեպքում դրսևորվել է մտահոգությունների, կոչերի, ափսոսանքների հերթական холостой համազարկով:

Այսինքն՝ ռեժիմի կողմից դատարկաբանվող թեզն անվտանգային ոլորտի դիվերսիֆիկացիայի մասին փուչիկ է, գեոպոլիտիկ կեղծիք: Ոչ մի ԵՄ դիտորդական առաքելություն, ոչ մի ռազմավարական գործընկերություն ԱՄՆ-ի կամ Մեծ Բրիտանիայի հետ, ոչ մի ֆրանսիական զենք՝ ոչ մի գործոն, որ Փաշինյանը հրամցնում էր մեզ որպես «ձեռքբերում և երաշխիք», չի կանխել Ադրբեջանի հերթական մահաբեր սադրանքը և չի կանխելու:

Այո՛, Արևմուտքը մասնակի բարկացած է Ադրբեջանի վրա, բայց միայն խոսքերով և լոկ սեփական շահերից ելնելով: Նախ, որովհետև Ադրբեջանը գցում է ԵՄ-ին՝ ստանալով Արցախը և դրանից հետո մերժելով բրյուսելյան ձևաչափը, և, երկրորդը, որովհետև Ալիևի պահվածքն այս փուլում  խոչընդոտում է արևմտյան հիմնական նպատակի իրագործմանը Հարավային Կովկասում, այն է՝ Ռուսաստանի դուրսմղմանն այստեղից:

Ստեղծված իրավիճակում ԵՄ պաշտոնյաներին մնում է սփոփվել այն հանգամանքով, որ նրանց «խրոխտ» թվիթները և ստատուսներն Ադրբեջանի դեմ՝ էյֆորիայի անսպառ աղբյուր են տարաբնույթ կեղծ «եվրացենտրիստների» համար:

Արդյունքում, Մոսկվան նայում է ստեղծված դրությանը՝ «Սա՞ էիք ուզում», Բրյուսելը և Վաշինգտոնը՝ «Սրանից ավել բան չուզեք» դեմքերով, իսկ հայ ժողովուրդը հերթական գերեզմանախորշերի մեջ է դնում ոչ միայն իր զավակներին, այլև իր արժանապատվությունը և ապագան: Այսինքն՝ փաստացի մենք ամբողջությամբ կորցնում ենք՝ Ռուսաստանի, և բավարար չափով չենք ստանում՝ Արևմուտքի աջակցությունը:

Սա ոչ թե արտաքին քաղաքականության «դիվերսիֆիկացիա» է, այլ տոտալ ձախողում, սնանկություն, փլուզում:

Գեոպոլիտիկ պարադոքսը նրանում է, որ Հայաստանը երբեք Ռուսաստանից այսքան կախված չի եղել, որքան այսօր՝ Փաշինյանի ձախողված և արկածախնդիր բեմադրությունների պատճառով: Նիկոլի ջանքերով Հայաստանն ընկել է աշխարհաքաղաքական թակարդի մեջ. հակառուսականությունը բերում է ռուսաստանակախյալության: Իսկ «ինքնիշխանության համար պայքարը»՝ ինքնիշխանության կորստի:

ԱՐՄԵՆ ԱՇՈՏՅԱՆ

ՀՀԿ ՓՈԽՆԱԽԱԳԱՀ

«Նուբարաշեն» ՔԿՀ

15.02.2024թ.

Արաբագետ Արմեն Պետրոսյանը գրում է․

«Տարածաշրջանում հանգուցալուծվում է ևս մեկ տևական լարվածություն՝ բովանդակային ազդեցություն ունենալով նրա անվտանգային և աշխարհաքաղաքական պատկերի վրա

Փետրվարի 14-ին Թուրքիայի նախագահ Ռ.Թ. Էրդողանի գլխավորած բավականաչափ ներկայացուցչական պատվիրակության այցը Եգիպտոս և նրան ցուցաբերված բարձր մակարդակի ընդունելությունը, Կահիրեում տեղի ունեցած բանակցությունները ոչ միայն ամփոփում են տարածաշրջանային այս կարևոր դերակատարների միջև շուրջ 13 տարի տևած լարվածությունն ու խնդրահարույց հարաբերությունների կարգավորման գործընթացը, այլև շատ էական բովանդակություն են հաղորդում տարածաշրջանի աշխարհաքաղաքական և անվտանգային միջավայրի դրական առումով կերպափոխմանը։

Իհարկե, այս գործընթացը զարգացումն է դեռևս 2021թ. սկզբից Էրդողանի վարչակարգի նախաձեռնած՝ բոլոր խնդրահարույց հարաբերությունների կարգավորվան`«շրջադարձային քաղաքականությանը»՝ պայմանավորված նաև Թուրքիայի տնտեսական լրջագույն խնդիրներով։ Բայցևայնպես, Թուրքիա-Եգիպտոս հարաբերությունների կարգավորումը պետք է դիտարկել նաև փոփոխվող աշխարհակարգի իրողության համապատկերում և ձևավորվելիք աշխարհակարգում լրջագույն հավակնություններ ունեցող միջինարևելյան այս գերտերությունների՝ ոչ թե հակամարտային, այլ համագործակցային միջավայրում փոխգործակցության տեսանկյունից։

Հ.Գ. Այս իրողությունը պետք է նաև կարևոր ազդակ լինի Հայաստան-Եգիպտոս հարաբերությունների հեռանկարը գնահատելու տեսանկյունից»։

«ՊՆ-ի կողմից հստակ հրաման կա՝ հրադադարի ռեժիմի խախտումներ թույլ չտալ, չտրվել սադրանքների․ եթե պարզվի, որ հրամանը խախտելու դեպք կա, կլինեն իրավական հետևանքներ»,- այսօր հայտարարել է Հայաստանի վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը։

Մարդու իրավունքների նախկին պաշտպան Արման Թաթոյանը տարակուսանք է հայտնել հայտարարությամբ կապակցությամբ։

«Ի՞նչ է նշանակում զինվորականների համար կլինեն իրավական հետևանքներ: Արդյոք սա Կառավարության ղեկավարի խո՞սք է։

Փոխանակ ասվի, որ ադրբեջանական զինված ծառայողները ներխուժել են մեր երկրի տարածք, մտել են Ներքին Հանդ գյուղ և 3 կողմից շրջապատել, անընդհատ կրակում են գյուղերի ուղղությամբ, մարդկանց պահում են վախի մեջ:

Հատուկ մարդկանց զրկել են ջրից, թույլ չեն տալիս մոտենալ ջրի աղբյուրներին, զրկել են այգի ու հող մշակելու, ապրուստի միջոց վաստակելու, հարազատների շիրիմներին ու եկեղեցի այցելելու հնարավորությունից, բայց ասել, որ ադրբեջանական զինուժի կրակից ինքնապաշտպանվող զինվորականները պատասխանատվությա՞ն կենթարկվեն ․․․

Կառավարությունում տեղյա՞կ չեն, որ Ներքին Հանդի դպրոցն ադրբեջանական զինված թիրախի տակ է, տեղադրել են ականներ, որոնց պայթյունից այն էլ սակավացած ընտանի կենդանիներ են սատկում:

Ստացվում է ի՞նչ` իբր ադրբեջանական զինվորականներն իրենց համար իրենց տարածքում հանգիստ նստած են, իսկ Հայաստանից մեկ էլ կրակեցին։ Դեպքերն էլ ինչ-որ սարերում են տեղի ունենում, այլ ոչ թե մեր երկրի տարածքում ու մեր գյուղի ներսում։

Բազմիցս նշել եմ, որ ադրբեջանական զինված ծառայողների ցանկացած ներկայություն մեր բնակավայրերի հարևանությամբ (էլ չասած ներխուժումները) ի սկզբանե անօրինական, հանցավոր է։

Հայաստանի զինված ծառայողները, այդ թվում՝ սահմանապահ զորքերն ու ոստիկանությունն ամեն րոպե պաշտպանում են մեր ժողովրդի կյանքն ու առողջությունը: Նրանց գործողություններն իրավաչափ են ի սկզբանե և ուղղված են բնակիչների պաշտպանությանը:

Սա պետք է լինի հայկական կողմի օրակարգն ու հավատամքը, ոչ թե Ադրբեջանի թելադրածը»,- ընդգծել է Արման Թաթոյանը:

«Փետրվարի 13-ին Ադրբեջանի ագրեսիվ գործողությունների հետևանքով զոհվեցին Սյունիքի մարզի Կապան խոշորացված համայնքի Ներքին Հանդ բնակավայրի հատվածում Հայաստանի պետական սահմանին մարտական հերթապահություն իրականացնող 4 դիրքապահներ»,-կառավարության նիստի մեկնարկին հայտնեց Նիկոլ Փաշինյանը։

Նա ցավակցություն հայտնեց զոհվածների հարազատներին և մտերիմներին և ասաց. «Հարկ եմ համարում ընդգծել, որ տեղի ուենացածն Ադրբեջանական ապակառուցողական քաղաքականության հերթական դրսևորումն է»։

Նա տեղեկացրեց, որ փետրվարի 12 -ին ադրբեջանական լրատվամիջոցները տեղեկատվություն տարածեցին, թե այդ հատվածում հայկական զինված ուժերը կրակ են բացել և վիրավորել Ադրբեջանի ԶՈւ զինծառայողի։

Նշելով, որ այդ տեղեկատվությունից հետո ՀՀ ՊՆ ՌՈ-ն հայտարարություն տարածեց, որ դեպքի հետ կապված հետաքննություն է սկսել, քանի որ ՀՀ պաշտպանության նախարարի կողմից հստակ հրաման կա հրադադարի ռեժիմի խախտումներ թույլ չտալ, սադրանքների չտրվել։

«Հետևաբար, եթե պարզվեր, որ հրամանը խախտելու դեպք կա ՝ կլինեն նաև իրավական հետևանքներ։ Չնայած սրան, Ադրբեջանը հաջորդ առավոտյան զանգվածային կրակ է բացել վերը հիշատակված դիրքերի ուղղությամբ, ինչի հետևանքով 4 զոհ ունեցանք։

Իրադարձությունների նկարագությունը ցույց է տալիս, որ Ադրբեջանի մտադրությունները շարունակում են մնալ նույնը՝ ռազմական հարկադրանքի քաղաքականություն վարել ՀՀ-ի նկատմամբ։ Մեր տպավորությունն այն է, որ Ադրբեջանը որևէ հետաքրքրություն չի ցուցաբերում սահմանային կայունության և անվտանգության ապահովման հարցում…

Մեր վերլուծությունը ցուց է տալիս, որ սրա համար կարող է լինել մեկ պատճառ , և այն կարող է լինել, օրինակ, ռազմական գործողությունները սկսելը սահմանի որոշ հատվածներում՝ հետագայում ռազմական էսկալացիան ՀՀ-ի դեմ լայնածավալ պատերազմի վերածելու հեռանկարով»,-հայտարարեց Նիկոլ Փաշինյանը։

ՀՀ սահմանին կանգնած զորքի փոխարինումը սահմանապահներով անթույլատրելի է։ Սահմանապահը կանգնում է սահմանին այն դեպքում, երբ այդ սահմանը հանգիստ ու խաղաղ է լինում․ մեր դեպքում անգամ սահման եզրույթն օգտագործելն է ոչ միանշանակ, քանի որ գործ ունենք պատերազմական գոտու հետ։ Ամբողջ աշխարհում ընդունված է, որ սահմանապահ զորքը կիրառվում է խաղաղ պայմաններում, իսկ որ պահից սահմանին վիճակը սկսում է բարդանալ, այդ պահից սահմանին կանգնում են զինված ուժերը։ Այդ մասին «Փաստինֆո»-ի հետ զրույցում ասաց ռազմական փորձագետ Մհեր Հակոբյանը։

«Ինքս ծառայած լինելով ԱԱԾ սահմանապահ զորքերում՝ շատ լավ գիտեմ, թե ինչ գործառույթ է անում ու ինչ հնարավորություններ ունի սահմանապահը։ Պատկերավոր ասած՝ նա սահման հսկող պարեկն է։ Սահմանապահն ունի իր խնդիրներն ու դրանից բխող տեխնիկական հագեցվածությունը, որն էականորեն տարբերվում է հաստիքային բանակային զորքի զինանոցից, հագեցվածությունից։ Բնականաբար՝ սահմանապահի հնարավորությունները զիջում են բանակի զինծառայողի հնարավորություններին։ Բացառություն է կազմում, սակայն, Ադրբեջանի սահմանահ բանակը․ գործնականում այն այնպիսի զինվածություն ու պատրաստվածություն ունի, ինչ մեր հաստիքային բանակը, այսինքն՝ նրանք ունեն զրահատեխնիկա, հրետանի և այլն։ Այս պարագայում առավելևս սկզբունքորեն չի կարելի թույլ տալ, որ մեր սահմանապահը կանգնի նրանց բանակի կամ սահմանապահի դիմաց»,-շեշտում է փորձագետը։

Անդրադառնալով ադրբեջանցի պատգամավոր ոմն Մամեդովի՝ հնչեցրած կոչին՝ ՀՀ զինված ուժերը զինաթափելու մասին, Հակոբյանը նկատում է՝ Արցախի զավթումն է՛լ ավելի է մեծացրել Ալիևի ախորժակը, իսկ ինչը դեռ անձամբ չի ասում, բայց ինչի մասին երազում է, իր պառլամենտական խոսնակների բերանով է հայտարարում։ Որ ինչ-որ պահից Ալիևը նաև իր բերանով դա կասի ու սադրանք հրահրելով՝ դրա համար «հիմք» կստեղծի, փորձագետը չի բացառում․

«Շատ մեծ սխալ թույլ տրվեց, երբ ադրբեջանական հերթական խայծը կուլ տվեցինք՝ մեր դիրքապահների, իբր, խախտման հետ կապված մեղադրանքն ընդունելով։ Ալիևը երբ ցանկանա, էլի նմանատիպ սադրանք կարող է հրահրել, դարձյալ մեր վրա բարդել մեղքն ու, ինչպես սիրում է ասել, «հակաահաբեկչական գործողությունների» անվան տակ, իր ուզածին հասնել։ Որպեսզի նման բան թույլ չտանք, պետք է ուժեղ լինենք, ինքներս մեր խնդիրները կարողանանք լուծել, մեր անտանգությունն ինքնուրույն ապահովել՝ հույսներս չդնելով որևէ մեկի տված երաշխիքի վրա։ Ներկա աշխարհաքաղաքական իրավիճակում, երբ ակնհայտորեն փլվել են միջազգային իրավունքի բոլոր առանցքները, ոչ մեկի երաշխավորությանը պետք չի հավատալ։ Պարտավորությունների փաստաթղթավորումը պետք չի անտեսել, բայց հույս դնել բացառապես դրանց վրա ևս, շատ սխալ է։ Պետք է ուժեղ լինես, ի վիճակի լինես դիմանալ ծանր պայմաններում այնքան ժամանակ, մինչև ստորագրություններով ստանձնած պարտավորությունները սկսեն աշխատել։ Դա է կյանքի օրենքը»,- ընդգծում է փորձագետն ու ցավով հավելում՝ «խաղաղության» տխրահռչակ օրակարգը, որին երևի արդեն իշխող ուժի ամենաեռանդուն ջատագովներն էլ չեն հավատում, ոչ միայն մեր երկրին ոչինչ չի տվել, այլև՝ միայն խլել է, ավելի ու ավելի նպաստել, որ Ալիևի ագրեսիան աճի։

Ադրբեջանի ռազմական գործողությունը սահմանին Հայաստանի վրա ճնշում գործադրելու փորձ է, ասել է Պետդումայի ԱՊՀ հարցերով կոմիտեի նախագահի առաջին տեղակալ Կոնստանտին Զատուլինը։ Lenta.ru-ի հետ զրույցում նա արձագանքել է երկու երկրների միջեւ տեղի ունեցած վերջին սրացմանը, խոսել նաեւ խաղաղության պայմանագրի ստորագրման հեռանկարների մասին։

Պատգամավորի խոսքով՝ առճակատման նոր դրվագը հերթական անգամ մեծացնում է լարվածությունը ավանդաբար թշնամական համարվող երկրների հարաբերություններում։

«Ինձ համար դժվար է դատել, թե ով է ճիշտ, ով է սխալ՝ այն տեսանկյունից, թե ով է առաջինը սկսել, ինչպես ասում են բակում ծեծկռտուքից առաջ, բայց ով էլ առաջինը սկսած լինի, ակնհայտ է, որ Ադրբեջանը դա օգտագործել է որպես ուժի և վրեժի դրսևորման պատրվակ և այսօր այս տեղեկությունը տարածում է որպես հերթական հաղթանակ Հայաստանի հետ դիմակայությունում։ Իհարկե, այս հռետորաբանությունը ակնհայտորեն պայմանավորվածություն ձեռք բերելու նպատակ չունի, ամենայն հավանականությամբ ճնշում գործադրելու փորձ է»,- ասել է Զատուլինը։

Ադրբեջանը շահագրգռված է, որ Հայաստանը ինչքան հնարավոր է շատ զիջի ցանկացած համաձայնագիր ստորագրելիս, կարծում է խորհրդարանականը։ Նա հավելել է, որ Բաքուն դադար է վերցրել նախագահական ընտրություններ անցկացնելու համար, որի ժամանակ Ադրբեջանի առաջնորդ Իլհամ Ալիևը կրակի վրա յուղ է լցրել՝ քվեարկելով Ստեփանակերտում, որը տեղացիներն անվանում են Խանքենդի և որտեղ հայ բնակչություն չկա։

«Ես Ադրբեջանի ընտրությունների դեմ ոչինչ չունեմ, սա իրենց ներքին խնդիրն է, բայց այս ընտրությունները շատ խմորված էին հաղթողի սինդրոմով, ինչը հաստատվեց Ալիևի քվեարկությամբ Ստեփանակերտում։ Սա, կարծում եմ, արտացոլումն է այն բանի, որ, ըստ ամենայնի, այս պահին չկա խաղաղության պայմանագրի ստորագրման, տարածքային ամբողջականության ճանաչման և այլնի մթնոլորտ և կոնկրետ պայմաններ։

Դրա շուրջ հակասությունները շարունակվում են, և տրամաբանական հարց, որը ծագում է ոչ միայն Հայաստանում, այլ ամբողջ աշխարհում, այն է, որ Փաշինյանի կառավարությունը, որը ճանաչեց Ղարաբաղը որպես Ադրբեջանի մաս, հրաժարվեց իր հայրենակիցների բոլոր աջակցությունից, կուլ տվեց զանգվածային արտագաղթը Ղարաբաղից և, բացի այդ, սրեց հարաբերությունները Ռուսաստանի հետ, ի՞նչ շահեց նա այդ ճանապարհին, եթե չկա նոր հրաշալի աշխարհ, բայց կան այնպիսի բախումներ, ինչպիսին երեկ և այսօր է։ Ըստ երևույթին, մենք շատ հեռու ենք Անդրկովկասում իրական խաղաղությունից»,- ասել է նա:

Միակողմանի հաղթանակները, ինչպես Ադրբեջանի և Թուրքիայի կողմից Ղարաբաղի շուրջ ձեռք բերված հաղթանակները, չեն հանգեցնում անհապաղ խաղաղության, այլ նոր հակամարտությունների և առճակատման դրվագների սերմեր են դնում, եզրափակել է պատգամավորը։

Ադրբեջանում տեղի ունեցած նախագահի երդմնակալության արարողությանն Ալիևն արդեն ուղիղ հայտարարեց, որ եթե Հայաստանն իր սահմանադրությունում փոփոխություններ չմտցնի, ապա «խաղաղության պայմանագիր» չի ստորագրվի, գրել է ԱԺ «Պատիվ ունեմ» խմբակցության պատգաամավոր Տիգրան Աբրահամյանը։

«Թե քանի նախապայման է Ադրբեջանն առաջադրել 2018-24 թթ.-ի ընթացքում, արդեն անհիշելի է:

Փաշինյանի իշխանությունը 2018 թվականից, նույն դեմքով, անընդհատ խոսում է այն մասին, որ այս կամ այն պահանջի կատարումը խաղաղության հնարավորություն կստեղծի:

Սակայն ՀՀ իշխանությունն ամեն անգամ կատարում է ադրբեջանական պահանջները, զուգահեռ պատերազմ ստանում, հազարավոր կորուստներ գրանցում, իսկ հետո ճիշտ նույն դեմքով համոզում հանրությանը, որ կրկին ստիպված են երկիրը տանելու նոր կորուստների ճանապարհով:

Փաշինյանն ամեն դեպքում մի հարցում անկեղծ է: Ասում է` եթե նույնիսկ այս փուլում դրված պահանջներն էլ կատարենք, մեկ է` խաղաղության երաշխիք չկա, ինքն էլ ինչպես միշտ ո´չ մեղավոր է լինելու, ո´չ էլ պատասխանատվություն կրելու»,- գրել է Տիգրան Աբրահամյանը: