31.05.2024 | 12:54
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/01.thumb_-1.jpg)
31.05.2024 | 12:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/1705646963_vahe-hovhannisyan-750x375-1.jpg)
31.05.2024 | 11:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/download-20.jpg)
29.05.2024 | 15:42
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/1716984187_araqel-arqepiskopos-qaramyan-1.jpg)
29.05.2024 | 12:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/screenshot_16.thumb_.png)
29.05.2024 | 11:17
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/screenshot_14.thumb_-1.png)
28.05.2024 | 13:20
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/ajapayan_mikael_scaled.thumb_.jpg)
28.05.2024 | 13:02
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/444489887_7706133296110179_254756391202658944_n.thumb_.jpg)
28.05.2024 | 11:17
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/f6655763ae917f_6655763ae91b6.thumb_-2.jpg)
28.05.2024 | 11:11
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/f4612aa59f03dd93dc150e29a110e000_1716871346.jpg)
28.05.2024 | 10:37
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/hqdefault-1.jpg)
24.05.2024 | 15:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/hqdefault-3.jpg)
24.05.2024 | 13:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/timthumb.jpg)
24.05.2024 | 12:17
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/1716529687_Screenshot_20240524_094758_YouTube.jpg)
24.05.2024 | 11:29
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/default-8.jpg)
23.05.2024 | 15:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/03/f65ffe29f53d26_65ffe29f53d69.thumb_.jpg)
23.05.2024 | 14:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/download-19-300x223.jpg)
23.05.2024 | 13:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/download-13.jpg)
23.05.2024 | 12:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/download-18.jpg)
23.05.2024 | 11:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/download-2.jpg)
22.05.2024 | 15:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/hqdefault-2.jpg)
22.05.2024 | 14:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/01/lavrov_1.thumb_.jpg)
22.05.2024 | 13:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/download-6.jpg)
22.05.2024 | 12:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/02/screenshot_1_thumb_v1.thumb_-750x375-1.png)
22.05.2024 | 11:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/download-16.jpg)
21.05.2024 | 15:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/04/7e05cd4aa7963c179a135b6781882f83_1712949922.jpg)
21.05.2024 | 14:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/03/6678793.thumb_.jpg)
21.05.2024 | 13:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/capture.thumb_-2.jpg)
21.05.2024 | 12:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/photo_2024_05_20_15_49_42.thumb_.jpg)
21.05.2024 | 11:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/default-5.jpg)
20.05.2024 | 15:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/screenshot_15.thumb_.png)
20.05.2024 | 14:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/messenger_creation_5f4315b7_50ef_4078_bf12_d58508d59a57.thumb_.jpg)
20.05.2024 | 13:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/5d1bd7b11c44c24e29a4cffc7088f701_1716106306.jpg)
20.05.2024 | 12:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/download-14.jpg)
20.05.2024 | 11:00
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/default-6.jpg)
18.05.2024 | 15:10
Բացի Սրբազանից վարչապետի այլ թեկնածուի քննարկումը բերելու է ակնհայտ քաղաքական խի...18.05.2024 | 13:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/default-4.jpg)
Այս ուսումնական տարին մի շարք մասնավոր բուհերի համար պարզապես չսկսվեց: Կրթության և գիտության նախարարությունը կասեցրեց դրանցից մի քանիսի գործունեությունն ընդհանարապես, իսկ մի շարք բուհերի` բավարարվեց նախազգուշական դեղին քարտ տալով` մի քանի ֆակուլտետ լիցենզիայից զրկելու միջոցով: ԿԳ նախարար Արմեն Աշոտյանն այսօր հայտարարել է, որ լիցենզիաներից զրկելու «ավանդույթը» շարունակվելու է: Նախարարությունը տարին երկու անգամ ստուգայցեր է կազմակերպելու: Ըստ այդմ, ոչ պետական բուհերի` լիցենզիաներից զրկվելու հաջորդ փուլը սպասվում է հունվար-փետրվար ամիսներին` հերթական ստուգումների արդյունքում: Զգուշացնելու հետ մեկտեղ, նախարարը բացահայտել է նաև այդքան հեշտությամբ ամբողջական բուհերի պարապուրդի մատնելու պատճառը. «լիցենզավորման գործընթացը շատ մատչելի է, դրանից կես քայլ շեղվողները անպայման պատժվելու են»:
Նախարար Արմեն Աշոտյանն իսկապես անկեղծ մարդ է: Ոչ բոլոր նախարարները կարող են այդքան անկեղծորեն խոստովանել իրենց համակարգի խայտառակությունները: Բայց նախարարը, ինչպես երևում է, միայն անկեղծ է, մինչդեռ շատ ավելի լավ կլիներ, եթե նախարարը լիներ ուժեղ, թեկուզև անկեղծության հաշվին: Այդ դեպքում` ուժեղ նախարար ունենալու պարագայում Հայաստանի կրթական համակարգը այս վիճակում չէր լինի: ԿԳ ուժեղ նախարարը առաջին հերթին ոչ թե լիցենզիաներից կզրկեր, այլ նախ կկանխեր լիցենզիա տալը: Լիցենզիաներից զրկվելու պատճառով դուրս մնացած 2200 ուսանողները մեղավոր չէին. նրանք ընդամենը «գնորդներ» էին, քանի որ Հայաստանում կրթությունն ընդամենը հեշտ ձեռքբերովի ապրանք է. ոչ պետական բուհերը բացվում են հեշտորեն, քանի որ դրանք ի սկզբանե բացվում են որպես փող աշխատելու դուքան:
Նախարարն այսօր բացահայտել է նաև բուհերի լիցենզավորումը դադարեցնելու պատճառով դուրս մնացած 2200 ուսանողների ճակատագիրը. 100-ը դիմել են նախարարություն` ուսումը շարունակելու համար, 100-ը` այդ բուհերի ղեկավարությանը: «Արդեն ակնհայտ է, որ 2200 հոգուց բուհական համակարգը չի հավաքագրի կեսը: Սա գալիս է ապացուցելու, որ մեր քաղաքականությունը ճիշտ է, նման բուհերում ուղղակի ձևակերպված են մարդիկ, կրթական գործընթաց կա´մ չկա, կա´մ կա` շատ թույլ ուժգնությամբ է: Այս քաղաքականությունը շարունակվելու է», ասել է նախարարը: Նախարարությունում, փաստորեն, շատ լավ էլ պատկերացնում են, որ լիցենզիաներից զրկած տասնյակից ավելի բուհերն ու առանձին ֆակուլտետները գործել են «մեռած հոգիներ» ապահովելու սկզբունքով. ում ինչ հարկավոր է եղել, այն էլ տրամադրվել է` ով ընդամենը դիպլոմի կարիք է ունեցել, ստացել է` առանց հաճախելու, ով` տնից դուրս գալու և ուսանողական կյանքով ապրելու ցանկություն է ունեցել, նույնպես ստացել է ցանկությունների բավարարման հնարավորություն:
Չնայած տասնյակից ավելի բուհերի` լիցենզիաների կասեցմանը, հանրապետությունում դեռևս գործում է 47 մասնավոր բուհ: «Ակնհայտ է, որ մենք երկրում չունենք նման գիտամանակավարժական պոտենցիալ 47 մասնավոր և 19 պետական բուհ սպասարկելու համար, և չունենք այդքան ժողովրդագրական ռեսուրսներ»,- խոստովանել է Կրթության և գիտության նախարար Արմեն Աշոտյանը: Արդյոք նախարարությունը, հատկապես նախարարը բավականաչափ կամք կունենա` ձերբազատվելու ավելորդ բուհերից: Ի դեպ, պետական սեկտորի վրա էլ լավ կլինի նույնչափ ուշադրություն դարձնել. Մանկավարժական կամ Ագրարային համալսարանների աշխատանքը, ինչպես հարկն է ուսումնասիրելիս, հնարավոր է, որ նախարարությունը մտածելու առիթ ունենա առ այն, որ Հայաստանի ոչ պետական բուհերը պետական բուհերից այնքան էլ հետ չեն մնում:
ԼՈՒՍԻՆԵ ԿԵՍՈՅԱՆ
Վերջերս ՀՀ Վճռաբեկ դատարանը դատարանի նախագահի օգնականի պաշտոնում նշանակել է Կենտրոն համայնքի նախկին դատախազ Ալեքսան Անդրեասյանին։ Անդրեասյանը երկար տարիներ պաշտոնավարել է իրավապահ համակարգում, սակայն որդու հետ կապված մի միջադեպի պատճառով (որը նա փորձել էր թաքցնել բարձր ղեկավարությունից) անախորժություններ է ունեցել։ Չնայած որ Անդրեասյանը Գարեգին Բ կաթողիկոսի հարազատ մորաքրոջ որդին է, վերադասը նրան հեռացրեց համակարգից` իմանալով այդ մասին։ Ինչպես երևում է, նրան արդարադատության համակարգում, այնուամենայնիվ, արժևորել են և եթե ոչ այնքան «չաղ» գործ, ինչպես դատախազինն է, գոնե նախագահի օգնականի պաշտոն վստահել են։
Թե, ասա «փրկարարի» ի՞նչն էր վատ
Սեպտեմբերի 4-ը փրկարարի օրն էր, բայց այս տարվանից դարձավ արտակարգ իրավիճակների աշխատակցի օրը: Հիմա արդեն Արտակարգ իրավիճակների նախարարը Արմեն Երիցյանն է, և, հավանաբար, «փրկարարը» հենց նրա սրտով չի եղել. երևի նախարարը մտածել է, թե հրշեջը փրկարար չէ, ջրասուզակը փրկարար չէ, փրկարար է միայն Արտակարգ իրավիճակների նախարարության աշխատակիցը։ Կամ գուցե «փրկարար» բառն Երիցյանի սրտովը չէր։ Այսուհետ ինչպես ցանկացել է փրկարաների ղեկավարը. բոլորը կկոչվեն ոչ թե «փրկարար», այլ «արտակարգ իրավիճակների աշխատակից» ։
ԱԻՆ-ի` որպես նախարարության «փրկությունը» շենք ունենալն էր
2010թ. սեպտեմբերի 4-ը պարզապես «արտակարգ իրավիճակների աշխատակցի» տոն չէր: Երիցյան Արմենն այնպես էր արել, որ դա դառնա կրկնակի տոն. այդ օրը նախարարը կատարեց իր խոստումը` նախարարության բոլոր աշխատակիցներին նվիրելով նոր շենք, որտեղ միավորվելու են բոլոր ստորաբաժանումները: ԱԻՆ-ի նոր շենքը Երևանի ծայրամասում է` Դավթաշեն թաղամասի վերջում, բայց նախարարը խոստացավ, որ աշխատակիցները աշխատավայր հասնելու խնդիր չեն ունենա, քանի որ իրենք կկազմակերպեն տեղափոխումը: Նախարարության նոր շենքը սեյսմիկ ծառայության նախկին շենքն է:
Փրկարարի տոնը իրար գլխի էր հավաքել Հայաստանի քաղաքական էլիտային
Գլխավոր մասնաշենքը արտաքինից առանձնանում էր` պլպլում։ Շենքի ճակատին հասցրել էին գերբ դնել, ներսի ֆոյեն կոկած վիճակում էր, դրսում` հրապարակում, շարք էին կազմել դրոշները, արտակարգ իրավիճակների աշխատակիցների ջոկատները, հրշեջ մեքենաները:
Տոնին ներկա էր գտնվելու ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանը:
Նախագահի հետ, տոնն այստեղ էր բերել նաև Հայաստանի ամբողջ քաղաքական էլիտային: Այստեղ էր վարչապետ Տիգրան Սարգսյանը, գործադիրի ուժային թևը` Պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանը, Ոստիկանապետ Ալիկ Սարգսյանը, Գլխավոր դատախազ Աղվան Հովսեփյանը, ԱԱԾ տնօրեն Գորիկ Հակոբյանը, մյուս նախարարությունները ներկայացված էին կա´մ նախարարի, կա´մ փոխնախարարների մակարդակով: Հատուկ հրավերով եկել էին նաև մարզպետները (Էդիկ Բարսեղյան, Կովալենկո Շահգալդյան, Աշոտ Ղահրամանյան), Երևանի վարչական շրջանների ղեկավարները (Սարգիս Հովհաննիսյան, Դավիթ Օհանյան, Արթուր Գևորգյան): Ազգային անվտանգության խորհրդի քարտուղար Արթուր Բաղդասարյանը ներկա էր տոնին թե´ ի պաշտոնե, թե´ իբրև Արմեն Երիցյանի կուսակցական շեֆ. Բաղդասարյանը` ՕԵԿ մի քանի անդամների հետ, որոնց շարքում հատուկ փայլում էր Հեղինե Բիշարյանն իր մարգարիտներով։ Ներկաների մեջ կային նաև այլ կուսակցականներ, որոնց կարելի էր ներկայացնել թե´ իբրև այս կամ այն կուսակցության անդամ, թե´ իբրև ԱԺ պատգամավոր, ինչպես, օրինակ, դաշնակցական Հրայր Կարապետյանը:
Նախագահը եկավ, ողջունեց ու շնորհավորեց բոլորին, ներկա գտնվեց շքերթին, գեներալ-մայորի կոչումներով պարգևատրեց Հայաստանի փրկարար ծառայության տնօրեն, փրկարարական ծառայության գնդապետ Սերգեյ Ազարյանին և նույն ծառայության փրկարարական ուժերի վարչության պետ, փրկարարական ծառայության գնդապետ Վաչագան Նիկողոսյանին: Շքերթի վերջում հրշեջ մեքենաները, «ցանկալով իրենց շնորքը ցույց տալ»` ջրային շատրվան կազմակերպեցին` ջուր ցողելով ներկաների վրա: Շատերի հետ բերեց նաև նախագահի բախտը` հրշեջների խողովակը ջուրը ցողում էր շատ բարձրից ու ծայրի հատվածից, այլապես մյուսներից բացի` նախագահին էլ այդ շատրվանից բաժին կհասներ:
Շքերթի ավարտից հետո նախագահը կարծես թե գնաց, բայց մեկ էլ ներկաները տեսան, որ նախագահին տարել ու կանգնեցրել են Ջիպ մակնիշի մի ավտոմեքենայի բեռնախցիկի մոտ: Բոլորը սպասում էին, բայց ո´չ նախագահն էր շարժվում, ո´չ էլ նրա շուրջը եղածները. ոմանք գլխի ընկան, որ այնտեղ ինչ-որ բան են ցույց տալիս երկրի ղեկավարին, մյուսները անորոշության մեջ չէին հասկանում` ինչ է կատարվում: Մի 15 րոպե հետո, երբ վերնախավը հեռացավ, ու հասարակ մահկանացուները ևս հնարավորություն ստացան մոտենալ. պարզվեց, որ բեռնախցիկի միջինը հատուկ համակարգչային տեխնիկա է, որի միջոցով արտակարգ իրավիճակների ժամանակ կարելի է հեռվից վերահսկել և անհրաժեշտ միջոցառումներ ձեռնարկել:
Բարձրաստիճան շքախումբը այնուհետ ուղևորվեց դեպի նախարարության շենք և հոգևորականների հատուկ, հավանաբար, տնօրհնեքի կարգի արարողությունից հետո մտավ ֆոյե, հավանաբար, բաժակ բարձրացրին, որ տևեց ոչ ավելի, քան մի 10 րոպե, որից հետո նախագահը դուրս եկավ, նստեց ավտոմեքենա և գնաց: Նախագահից հետո հերթով հրաժեշտ տվեցին նաև մյուս հյուրերը:
Նախագահը տեսավ միայն արտաքին փայլը, իսկ կեղտը մնաց հետևում…
Արմեն Երիցյանը խոստացել էր, որ ոչ թե պարզապես շենք է ստեղծելու նախարարության համար, այլ դա լինելու է մի «քաղաք», որ իր մեջ ներառելու է բոլոր ստորաբաժանումները: Պաշտոնավարման հենց սկզբից նախարարը բոլոր ջանքերը կենտրոնացրել էր «մեծ ռեմոնտի» վրա: Հարցին` «արդյո՞ք սա հենց իր երազած քաղաքն է», նախարարը պատասխանեց.- «քաղաքի սկիզբը», հետո էլ մատնացույց արեց կողքին կանգնած Դավիթաշենի թաղապետ Արթուր Գևորգյանին, և ավելացրեց` «հետևի տարածքներն էլ է խոստացել, որ տա` քաղաքը կկառուցենք, մի 5 հեկտար տարածք կլինի»:
Մի քանի ամիս տևած շինարարությունը իրեն «արդարացրել էր»` նախագահի ու հյուրերի աչքին ոնց պետք էր թոզը փչվեց, թե ահագին գործ է արված` արդեն նախարարությունը շենք ունի: Իրականում այստեղ միակ կանգունը,երևի թե, մի բաժակ շամպայն բարձրացնելու համար նախատեսված ֆոյեն էր. մնացած բոլոր հարկաբաժիններում կա´մ ավեր էր, կա´մ վերանորոգում: Վերանորոգում ու աղբ էր անգամ շքերթի բարձրաստիճան մասնակիցների թիկունքում. մի թռուցիկ հայացքն անգամ բավական էր` տեսնելու այս ու այնտեղ թափված դատարկ շշերը, աղբը, շինարարական պարագաները, որ զլացել էին անգամ հավաքել արտաքին պատշաճ տեսքն ապահովելու համար:
Արտակարգ իրավիճակները միավորում է
Բացի հայ պաշտոնյաներից, տոնին ներկա գտնվելու հրավերներ էին ուղարկվել նաև դիվանագիտական ներկայացուցչություններին, որոնք ևս շտապել էին շնորհավորել հայ փրկարարներին` դեսպանների կամ այլ աշխատակիցների մակարդակով: Դեսպաններն էլ Հայաստանի փրկարարի տոնին իրենց բավական լավ էին զգում, շփվում հայ պաշտոնյաների հետ, ջերմորեն զրուցում միմյանց հետ` անկախ իրենց ներկայացրած պետություններից և տարած քաղաքականությունից: Բայց երևի թե այդ օրվա ամենաջերմ «զույգը» ԱՄՆ դեսպան տիկին Յովանովիչն ու Հայաստանում ՌԴ գիտության և մշակույթի կենտրոնի ղեկավար Վիկտոր Կրիվապուսկովն էին: «Զույգի» ստեղծման գործում նախահարձակը, ամեն դեպքում, տղամարդն էր`ի դեմս Ռուսաստանի Դաշնության: Վիկտոր Վլադիմիրովիչն առաջարկեց լուսանկարվել, տիկին դեսպանը չմերժեց, որի արդյունքում մրցակցող երկու գերտերությունների փորձառու ներկայացուցիչները «միավորվեցին»` նրանց շուրջը կանգնած հայ պաշտոնյաների խանդաղատանքի ներքո:
Ոստիկանները տարերքի մեջ էին
ԱԻ նախարար Արմեն Երիցյանը մինչև նախարար դառնալը ոստիկան էր: Հյուրերի գերակշիռ մասը նույնպես ոստիկաններ էին: Բացի նրանից, որ հրավիրված բարձրաստիճան պաշտոնյաների մեջ արդեն իսկ բավական թվով ոստիկաններ կային (Ալիկ Սարգսյան, Էդիկ Բարսեղյան, Աշոտ Ղահրամանյան), իրենց նախկին գործընկերոջ տոնին հարկ էին համարել ներկա գտնվել ոստիկանական ստորաբաժանումների ղեկավարները` Ճանապարհային ոստիկանության պետ Մարգար Օհանյանը, Քրեական հետախուզության պետ Հովհաննես Թամամյանը, դատախազության աշխատակիցներ և շատ ուրիշ իրավապահներ:
Նախագահից հետո պարգև հանձնող երկրորդ անձնավորությունը ՀՀ ոստիկանապետ Ալիկ Սարգսյանն էր, որ իր նախկին տեղակալին պարգևատրեց մեդալով «Ոստիկանության հետ համագործակցության համար»:
— Շնորհավորում ենք, ախպե´ր ջան, բոլորի´դ տոնը շնորհավոր, ամեն տարի գանք` լավ տեսնենք,- շնորհավորեց ու հրաժեշտ տվեց Ալիկ Սերգեյիչը:
Թե´ ոստիկանների, թե´ նախկին ոստիկան (եթե, իհարկե, նախկին ոստիկան լինում է) Արմեն Երիցյանի ուրախությանը չափ չկար, բոլորը փայլում էին, բոլորը տարերքի մեջ էին:
ԼՈՒՍԻՆԵ ԿԵՍՈՅԱՆ
Բլից-հարցազրույց Արտակարգ իրավիճակների նախարար Արմեն Երիցյանի հետ (շամպայնով լի բաժակը ձեռքին)
— Պ-ն Երիցյան, Ձեր բարեփոխումները արդյոք ծանր չե՞ն անդրադառնա նախարարության աշխատակիցների վրա. համակարգի օպտիմալացման հետևանքով շատերը դուրս չե՞ն մնա: Մտածու՞մ եք, թե ի՞նչ է լինելու այդ մարդկանց ճակատագիրը:
— Ոչ այդքան: Մի բան կանենք: Մարդիկ կան, որ առաջ են քաշվել:
— Իսկ խոսակցությունները, թե կադրային ջարդ է իրականացվում, թե նախարարությունը օեկականացնում ե՞ք…
— Առավոտվա 9-ից մինչև 6-ը ոչ ոք իրավունք չունի կուսակցության մասին խոսել:
— Մի անգամ դարձյալ ասել եք, բայց դրանից հետո միանգամից աղմուկ բարձրացավ, թե Երիցյան Արմենը սկսել է օեկականցման գործընթաց…
— Ինձ պետք են մասնագետներ, այլ ոչ թե կուսակցականներ: Ինձ միայն մասնագետներ են պետք:
— Ես, օրինակ, Ձեզ օեկական չեմ դիտում և չեմ կարող դիտել որպես այդպիսին:
— Մեկ անգամ ևս ասեմ, որ ես հպարտ եմ, որ «Օրինաց երկիր» կուսակցության անդամ եմ, իսկ նախագահն էլ իմ ընկերն ա:
— Իսկ ինձ թվում էր, թե Դուք ՀՀ նախագահի թիմի անդամ եք…
— Նախագահի՞, իհարկե, նախագահի թիմի անդամ եմ, մենք բոլորս ենք նախագահի թիմի անդամ, մենք օպոզիցիա չենք, մենք կաոլիցիոն (այսպես է արտաբերում «կոալիցիոն» բառն Արմեն Երիցյանը) խմբից ենք:
— Իսկ կադրային ջարդի մեղադրանքի պահով ի՞նչ կասեք:
— Մենք չունենք այդքան կադրեր, որ ես կադրային ջարդ անեմ: Հանեմ` ու՞մ պետք է բերեմ:
— Իսկ, ո՞ր ոստիկաններին եք հիմնականում բերում:
— Ոստիկանությունում կան լավ տղաներ, շատ լավ տղաներ և իրավապահ մարմիններում էլ կան և ես հպարտ եմ զգում, երբ իրենցից ինչ-որ մեկը գալիս է մեզ մոտ աշխատելու:
— Գիտե՞ք ինչն է հետաքրքիր. տեսե´ք` նախագահն էլ է նախընտրում ոստիկանների` մարզպետների կեսից ավելին ոստիկաններ են…
— Լավն են: Հոգու խորքում բոլորս էլ ոստիկան ենք` մեկը մի քիչ ավելի, մեկը մի քիչ պակաս:
— Ուզում եք ասել` լրագրողներն էլ են ոստիկա՞ն: Լավ, եթե այդքան լավն են ոստիկանները, հիմա կարո՞ղ է «ոստիկանական բում» առաջանա և բոլորը ձգտեն դառնալ ոստիկան:
— Չէ, գիտե՞ք, ես ասում եմ` հպարտ եմ, որ 31 տարի ոստիկանությունում եմ աշխատել, բացի դրանից ես գիտնական եմ, որպես գիտնական ես գիտնականներին էլ եմ տեղ տալու: Ես շեշտը դնում եմ ոստիկանների վրա, բայց նաև շատ գիտնականներ, որ հանվել են աշխատանքից` դոկտորներ, պրոֆեսորներ, շատ-շատերին հետ եմ բերում, հիմնականում սեյսմիկ ծառայությունում, հիդրոմետ ծառայությունում, հետ եմ բերում: Մենք էսօր ակտիվ սեյսմոգոտում ենք, մեզ պետք են գիտնականներ:
ԼՈՒՍԻՆԵ ԿԵՍՈՅԱՆ
Հայաստանի Հանրապետությունում պետական պաշտոնյաների ամենասիրելի զբաղմունքը կողմնակի բիզնես — եկամուտ ունենալն է: Դա պայմանավորված է նախևառաջ նրանով, որ պետական աթոռ զբաղեցնող չինովնիկներից ոչ ոք վստահ չէ` որ վաղը չի հայտնվի ռեզերվում, կամ, որ ավելի վատ է` ձիուց չի ընկնի։ Որոշ մարդիկ մեր երկրում պաշտոնյայի` գրոշներ կազմող աշխատավարձի համար վատնում են իրենց թանկարժեք ժամանակը միայն հանուն այն բանի, որ «կրիշա» ունենան սեփական բիզնես դնելու ու դրա անվտանգությունն ապահովելու համար։ Նրանց մի մասն էլ տարիների ընթացքում պետությունից թալանած փողերն է դնում բիզնեսում` իբր ինքը իր արդար բիզնեսով է հասել արդյունքի։
Հայաստանում կողմնակի եկամուտ ապահովող ամենահուսալի ձևերից մեկը երթուղային գծեր շահագործելն է: Երթուղային գծերը մեր երկրում պատկանում են բացառապես բարձրաստիճան պաշտոնյաներին ու նրանց հովանավորությունը վայելողներին: Եվ, որպես կանոն, կողմնակի եկամտի բաշխման գործընթացում դրանց տերերը սիրում են հարգել միմյանց իրավունքները` տվյալ տարածքի նկատմամբ, և երբ որևիցե մեկը ստանում է տարածքում երթուղային գիծ ունենալու իրավունքը, այլևս որևէ մեկը չի մոտենում դրան` անգամ եթե նոր երթուղայինի կամ մեկ այլ տրանսպորտի սուր պահանջ է զգացվում. քայլեր կարող է ձեռնարկել միայն տարածքը սպասարկողը:
Այդպես, Մասիսի գյուղերը գտնվում են պատգամավոր Հրանտ Գրիգորյանի և նրա շահագործած կիսավեր ավտոբուսների լծի տակ, Ավանից 16-րդ թաղամաս գնացող թիվ 5 և Նորքի 9-րդ զանգված գնացող թիվ 32 համարի երթուղային գծերը պատկանում են Երևանի փոխքաղաքապետ Տարոն Մարգարյանին, իսկ մայրաքաղաքի Ներքին Շենգավիթ թաղամասը` այս էլ որերորդ տարին պարզապես ստրկական կախվածության մեջ է գտնվում Երվանդ Զախարյանից: Նախկին քաղաքապետը իրենով է արել մայրաքաղաքի ամենամեծ պահանջարկ ունեցող երթուղային գծերից մեկը` թիվ 49-րդը, որ Ներքին Շենգավիթից հասնում է մինչև Սլավոնական համալսարան:
Այն ժամանակից, երբ Զախարյանը ձեռք բերեց կողմնակի եկամտի` իր համար, Աստված գիտե, որերորդ աղբյուրը, շենգավիթցիների բախտը շուռ եկավ: Այդպես է, քանզի նախկին քաղաքապետը` ներկայիս Կադաստրի վարչության պետը, ամենաժլատ գործարարներից մեկը դուրս եկավ: Սովոր լինելով առանց ջանք ներդնելու եկամուտ ապահովել, Զախարյանը մտածեց, թե կարելի է նաև նույն կերպ էլ բիզնես իրագործել:
Ու տարիների հետ 49-րդ երթուղայինը դարձավ ամենաթշվառ գիծը: Եթե մյուս գծերում աշխատում են առնվազն 20-ից ավելի ավտոմեքենա, ապա Զախարյանն իր գիծը շահագործում էր ինը, առավելագույնը` 12 մեքենայով, իսկ հանգստյան օրերին կարող է դուրս բերել աննախադեպ` երեք ավտոմեքենա:
Մեքենաների բացակայության պատճառով էլ իրենք `վարորդներն իրենց գիծն անվանում են «թաղման թափոր», որովհետև ստիպված վարում են 5-10 կմ/ժ արագությամբ` ապահովելու համար առնվազն 40 րոպեանոց ինտերվալը:
Իսկ 49-ը երթուղայինին սպասող յուրաքանչյուր ոք հայտնվում է ապուշի կարգավիճակում. բոլոր երթուղայինները գալիս — գնում են, սպասողների մի քանի հերթ փոխվում է, իսկ 49-ին սպասողը դեռ կանգնած է: Ինչու՞, որովհետև Երվանդ Զախարյանի ժլատությունը պարզապես թույլ չի տալիս գումար ծախսել և պահանջված քանակով երթուղայիններ ունենալ, որովհետև Երևանի քաղաքապետարանի տրասպորտի վարչությունը պարզապես խամաճիկային կառույց է, որի պետն ընդամենը կարող է հայտարարել, թե «երթուղային գիծը պետք է շահագործվի առնվազն 20 ավտոմեքենայով», իսկ հայտարարությունից այն կողմ ոչինչ անելու ունակ չէ, որովհետև դիմացը կանգնած է նախկին շեֆը, ներկայում դարձյալ մեծ լիազորություններով օժտված բարձրաստիճան պաշտոնյան, որի հետ բազմաթիվ գործարքներով ու կապերով կապված է քաղաքապետարանը:
Թիվ 49 երթուղայինի պատճառով շենգավիթցիները ամեն օր հայհոյելով երթուղայինի պատասխանատուին քայքայում են իրենց նյարդերը, ու ստիպված են 30-40 րոպե սպասել տրասպորտի, որը երեկոյան ժամը 20:00-ից հետո դառնում է անիմաստ… իսկ 49-ի վարորդները երևի ամենադժբախտն են մեր իրականության մեջ, որովհետև ինչ-ինչ, բայց ուղևորը գոնե կարող է հայհոյել Զախարյանին ու նրան հովանավորող պետությանը և ամեն օր սեփական բյուջեի սուղ միջոցներից տաքսիով տուն հասնել, բայց վարորդները ստիպված են հանդուժել ու աշխատել աշխարհի ամենաժլատ մարդու համար:
Ի դեպ, Զախարյանի ժլատությունը անխնա է. նա բավական բարձր նալոգներ է դրել նաև սեփական երթուղայինի վարորդների վրա, որոնք հիասթափված երկրից ու իրենց բաժին հասած կյանքից` ջանքեր են գործադրում զախարյանական նալոգի տակից դուրս գալու համար: Ու օր չկա, որ հարյուրավոր շենգավիթցիներ չանիծեն ու չհայհոյեն Երվանդ Զախարյանին ու նրա շահագործած երթուղայինը:
Նման աշխատաոճի հետևանքով ամենամեծ պահանջարկ ունեցող երթուղայինն այսօր կարող է հազիվ մեկ-երկու ուղևորով շրջել, որովհետև մարդիկ պարզապես զզվում են նստել մի տրանսպորտ, որի վրա կարող են կորցնել մեկ ժամ: Ներքին Շենգավիթից թիվ 49-ը օպերա հասնում է ուղիղ մեկ ժամում, իսկ 21-րդ դարում ժամանակի նման կորուստը, չափից դուրս է` անգամ Երվանդ Զախարյանի ժլատությունն ի գիտություն ընդունողների և դրա դեմ պայքարելն անիմաստ համարողների համար:
Լուսինե ԿԵՍՈՅԱՆ
Հ.Գ.
Նոր քաղաքապետի գալուստը անհետևանք չանցավ մայրաքաղաքի համար: Գագիկ Բեգլարյանը բոլոր շանսերն ունի դառնալու Երևանի լավագույն քաղաքապետերից մեկը. միայն մայրաքաղաքի փողոցները «ծաղկեցնելը» իսկական երևանցու համար ինչ ասես արժե: Բայց Բեգլարյանը դրան հասնել չի կարող, եթե բավական կամք կգտնի իր մեջ` նախորդի սխալներն ուղղելու համար. չի կարելի մայրաքաղաքի` կենտրոնից 10 րոպե հեռավորության վրա գտնվող թաղամասը դարձնել հորից ժառանգած ճորտատիրական կալվածք և հազարների հասնող բնակչությանը թողնել փողոցում` սեփական գիծը անտերության մատնելով, բայց և հնարավորություն չտալով այլ երթուղայինների կամ ավտոբուսների շահագործում նույն տարածքում:
Էս գործի մեջ, ոնց պատմեցի նախորդ նամակիս մեջ, շատ մարդկային կողմ կա:
Էստեղ մարդու մարմնի հետ ես աշխատում: Անծանոթ մարդու հետ շատ շուտ և հեշտ մոտենում ես: Նրա մարմինը կապկպում ես, աչքերը փակում, ու նա քո գերու նման դեմդ կանգնում ա, որ իրան ստորացնես, ստրկացնես, տիրես… Հաճախ մտածում եմ, ինչի՞ եմ ես էս ամենն անում, հատկապես երբ շատ տհաճ կլիենտ ա լինում կամ, երբ քո ուզած ձև չի ստացվում սեսսիան: Դու ոչ թե միայն իրենց ամենաամոթալի ֆանտազիաներն ես իրականացնում, այլ նրանք, տղամարդ լինելով հաճախ սխալ բաներ են անում, ու դու էլ չես ուզում աշխատես:
Ուզում եմ էդ զզվելի բաների մասին էսօր պատմել, գիտեմ, որ ականջ ա ծակում, բայց սա նույնպես մեր իրականությունն ա, ու ես երբեք չէի մտածի, որ մի օր էսպիսի գործ կանեմ, ու առավել ևս դրա մասին կգրեմ: Ես անում եմ, որովհետև ինձ փող ա պետք: Ընկերուհիս հիվանդ է, ու ապրելու համար էլ է փող պետք: Իմ ստացած 55 հազար դրամով երկուսով չեն ապրի: Բայց միայն դրա համար չէ: Չնայած ես տանջում եմ, բայց անում եմ նաև իրենց համար, իրենք են էդպես ուզում: Բայց նրանք էստեղ էլ օգտագործում են իրանց տղամարդու դիրքն ու երբեմն զզվացնում ու վիրավորում են:
Ռիմային հաճախ մարդիկ են զանգում ու սեսսիա պատվիրում, իմանալով, որ նա տանջատուն ա պահում: Հարցնում են, թե ո՞վ ա աշխատում, քանի տարեկան ա, ի՞նչ տաղանդներ ունի, այսինքն՝ ի՞նչ գիտի անել: Հաճախ շատ անկեղծ են, ասում են. «Մաստուրբացիա կանե՞ն », ասում է`դա կախված է քո տիրուհուց:
Ասում է` «Լիլիթ կա , 26 տարեկան, ամեն ինչ անում է, չի մերկանում, միզում է, ստորացնում է, ծեծում… Ի՞նչ ուզում եք անում է, բացի ներթափանցող սեքսից»: Ու նրանք գալիս են, դեռ ինձ չճանաչելով, միայն Ռիմայի հետ խոսալով, ու կարծում են, թե ամեն ինչ էլ կլինի, ամեն ինչ կընդունեմ: Բայց դա տենց չի, ես եմ ընտրում ինչ անեմ ինչ չանեմ, ու Ռիման էլ իմ քեֆով ա գնում, ասում ա՝ «Իրա որոշումն ա»: Բայց ինձ էլ ասում է, որ ինչքան շատ բան անեմ, շատ փող կաշխատեմ, ու շատ կլիենտներ կունենամ:
Բայց տղամարդիկ հաճախ իրենց շատ վատ են պահում:
Օրինակ, մի քանի օր առաջ Ռիման ասեց, որ իրա հին կլիենտը, որ 10 տարի ա իր մոտ գալիս է, ուզում ա հետս խոսի, հասկանա՝ ի՞նչ տեսակի մարդ եմ, մինչև բուն տանջանքի սեսսիային անցնելը:
Դուռը բացեցի, ներս մտա, տեսնեմ մի շատ-շատ չաղ տղամարդ մխրճված ա բազմոցի մեջ, հենց ոստիկանի շորերով, ջոկեցի, որ շտապելով է եկել ստեղ, որ իրան տանջենք ու ստորացնենք: Չգիտեմ, ինչի՞ են մարդիկ գալիս էստեղ, գուցե՞ ստանալու էն մարմնական հաճույքը, որ սեփական կանայք չե՞ն կարող տալ … Կարծում եմ այո:
Էդ օրը իմ լատեքսի կոստյումը մոռացել էի տանը, ու մի ուրիշ տիրուհի՝ մեր աղջիկներից ինձ փոխ էր տվել իր սև, կարճ հագուստը: Շատ կարճ ու թափանցիկ մետաքսից էր: Ինքս ինձ չհավանելով գնացի դեպի սենյակի խորքը: Նա ասեց՝ «Արի մոտս խոսանք» ու ձեռը թփթփացրեց գոգին, յանըմ՝ արի նստի գոգիս` չաղ գոգին, որ փոր էր, գոգ չկար: Ասեցի՝ «Չէ, մերսի, ես էս աթոռին ինձ ավելի լավ եմ զգում»: Երևի սովոր չէր, որ կինը իր հետ էդպես կարա խոսի: Մի վախտ սսկվեց, հետո շարունակեց խոսալ: Ֆանտազիան նախապատրաստած էր… Ուզում էր ես իրա ուսուցչուհին լինեմ, ու ամեն անգամ, երբ սխալ պատասխան տա, իրա հետույքին խփեմ փետով, բայց շատ ուժեղ չէ: Բայց դա դեռ բոլորը չի: Ասեց՝ «Ուզում եմ ինձ տկլորացնես փոքր երեխայի նման ու մարմնիս ստուգես, հետո …. հաճույք զգամ»: Զզվելով ընդունեցի, բայց պայմանով: Էս գործի մեջ սկզբից ահավոր զզվում ես, և շատ ուժեղ զգացողություններ ես ունենում, բնականաբար՝ տհաճ, բայց պետք է վախդ մոռանալավ առաջ գնաս, որովհետև սա թատրոն է` դու դերասան: Անվախ ու պատրաստ պիտի լինես տիրապետելու, քո գերիշխանությունը ցուցադրելու ու կիրառելու: Լինում են օրեր, երբ սեսսիայից հետո ես ինձ շատ վատ եմ զգում, եթե զգում եմ, որ չեմ կարողացել տղամարդուն կարգին տիրապետել: Շատ բարակ է էդ գիծը՝ սահմանաբաժանը, որ բաժանում է ստորանալն ու ստորացնելը, հատկապես կնոջ տեսանկյունից ու դիրքից:
Մի օր մեկն ինձ ասաց. «Մի հատ կանգնի ու պտտվի դիմացս», ուզում էր մարմինս գնահատել: Էդ օրը ես ինձ վատ էի զգում, ուզում էի շուտ ավարտեմ ու տուն գնամ:
Էնպես ջղայնացա, որ ուզեցի ուժեղ խփել դրան: Շատ ջղայնացա, որ ինձ մսի կտորի տեղ ա դրել:
Ի՞նչ էր սպասում, որ մեջքիս սապատներ կա՞ն: Ու քանի որ անընդհատ փողի մասին էի մտածում, սկսեցի չարախնդալ վրան. «Մարմինս ես ուզում տեսնե՞ս: Հա՞ Ուզում ես տեսնես, հա՞: Լավն ա՞ մարմինս: Դուրդ եկա՞վ: Սիրեցի՞ր իմ կանացի մարմինը»:
Ու նա, չհասկանալով, որ կինն էլ կարա սարկաստիկ կատակներ անի, ձեն չհանեց:
Գնացինք տանջասենյակ, ես վերջին ձևով սրան ստրկացրեցի, էնքան տանջեցի, որ ինքս հոգնեցի, մուռս հանեցի:
Ընդհանրապես, էս տեսակի ծառայություններից օգտվող նորմալ մարդու համար կան էթիկական նորմեր, ու էստեղ ընդունված չի տիրուհուն դիմացդ պտտեցնել կամ հիմար հարցեր տալ: Բայց էդ օրը ես էնքան թույլ էի զգում ինձ, որ թույլ տվեցի էշը ինձ պոռնիկի պես գնահատի:
Շարունակեմ չաղ մենթի պատմությունը:
Գնացինք սենյակ, ուսուցիչ եղա, ահագին ծիծաղելի էր: Մեկ էլ սա սկսեց ինձ քաշքել, թե ՝ արի էստեղ, ուզում եմ ես հետույքիդ խփեմ: Ոտքի ելա, կողքս մի փոքր փետ կար, դրանով տվի դեմքին: Ասեցի. «Մի մոռանա, որ ես եմ ստեղ ուսուցչուհին, դու էլ աշակերտը»: Հետո անցանք նրան, որ ինքը իբր պուճուր է։
Նայեմ՝ կանգնել ա սպասում ա, որ իրան տկլորացնեմ: Ասեցի. «Արի, արի շուշուտ տկլորացի»: Էնքան դանդաղ էր հանվում, որ քունս տարավ էդ ընթացքում, սկսեցի ինքս տկլորացնել, որ շուտ պրծնեմ էդ զզվանքից: Մեկ էլ տեսնեմ դրա թևի տակ մի մեծ մսագունդ կա: Վախեցի, ասի էս մարդը հիվանդ ա, բան չխոսացի: Ես մի տեսակ վախենում էի դրանից, մտածում էի, կարող ա ատրճանակ, դանակ-բան պահած լինի, մենթա վսյո ժե: Փոքր առնանդամիկը անհետացել էր սրա ահռելի փորի տակ: Ուրախացա, որ ավելի մոտիկից չեմ տեսնում էդ զզվանքը՝ անճար ու անօգտագործելի…
Տենց ա: Կան տղամարդիկ, որոնք կարծում են, թե էդ կանայք իրանց ծառայելու են… Իմ մոտ երբ գալիս են, պետք ա անուշ հոտ ունենան, մաքուր սափրված լինեն, ու հետս ամաչելով խոսան: Հարգանքի պակաս ա ինքդ քո հանդեպ, երբ թույլ ես տալիս, որ քեզ մսի կտորի տեղ դնեն:
Բայց սենց շատ հազվադեպ ա լինում, երբ նրանք կոնկրետ մեզ հետ չեն պայմանավորվում, այլ ուրիշի ասածով են գտնում մեզ, էսպես ասած մշտական աղջիկ չեն ունենում:
Ուրախ եմ, որ ավելի վատ բաներ չեն կատարվում ինձ հետ: Շատերին բռնաբարում են, եսիմ ի՞նչ են անում: Ուրախ եմ, որ աշխատում եմ ապահով տան մեջ, ու կա տիկին Ռիման ու ուրիշ աղջիկներ, որ եթե ես գոռամ, նրանք կհասնեն ու կօգնեն: Ռիման մոտը մի ատրճանակ ունի կեղծ փանփուշտով, ու մի մեծ դուբինկա: Կարանք ոստիկանություն էլ զանգենք, եթե շատ վտանգավոր մի բան լինի: Կլիենտներ, բացի զզվելի չաղից, էլի ունենք, որ ոստիկան են: Բայց դե ստեղ էլ պիտի իրանց փողեր տաս, որ չբացահայտեն, մարմնավաճառության համար ճիշտ ա, չեն նստացնում, բայց լավ փողեր են պոկում, փողոցի աղջկերքից են օրը 5000 դրամ պոկում, պատկերացրում եմ ինչքան կպոկեն մեզնից, եթե իմանան: Համ էլ Ռիմային հո կարող են նստացնել: Չնայած, մեկ-մեկ ինձ թվում ա, թե էս հաստատության «կռիշը» շատ վերևներումն ա, ախր շատ ֆանտաստիկ ա հայկական իրականության մեջ էսպիսի բանի գոյությունը, էն էլ նենց, որ չտարածվի…
Մի քանի տարի առաջ մի աննորմալ տղա ինձ հետապնդում էր: Էդ վախտ Վիվասելլում էի աշխատում: Գործից մինչև տուն հետևցս գալիս էր: Բանը հասել էր նրան, որ քնածս ժամանակ մտել էր ննջարանս, ու ինձ` քնածիս նայում էր: Գոռացի՝ հիմա միլիցիա կկանչեմ: Փախավ: Դե, զանգեցի ոստիկանություն: Առաջին հարցը՝ «Ի՞նչ եք աշխատում» : Ասում եմ՝ «Դա ամենակարևո՞ր հարցն ա էս րոպեին»: Ասում ա՝ «Հա, եթե սթրիփ կլուբի պարուհի ես, կամ տենց տեղերի մատուցող, հասկանալի ա խի են հետապնդում»: Իյա՜: Տնաշենները լրիվ են իրանց կորցրել: Ուրեն, եթե սթրիփ ես պարում, կամ մատուցող ես, թե մատուցողը ի՞նչ կապ ունի ստեղ, չեմ հասկանում, պիտի քեզ հետապնդե՞ն ու միլիցիան մարդ չուղակի՞: Քեզ սպանեն, բռնաբարեն, թալանեն, միլիցիան ասի՝ «Ձեր աշխատանքի բնույթը ռիսկի զոնայի մեջ է, չենք կարող ոստիկան ուղարկել»: Ասեցի, որ Վիվասելլում եմ աշխատում ոստիկան ուղարկեցին:
Տենց ա: Հաճախ տղամարդը չգիտի ինչն ա մեզ վիրավորում: Կամ էլ գիտի, բայց նենց ա անում, որ դու համոզված լինես, որ արժանի ես դրան….
Հիմա ես կաշխատեմ, ինձ դաս կլինի էս գործը: Ու ինձ կամ ավելի ուժեղ կսարքի, կամ կչարացնի ու կփչացնի…
Կապրենք՝ կտեսնենք…
Շարունակելի…
Լուսինե Վայաչյան
Վաղը գիտելիքի օրն է։ Անկեղծ ասած, այնքան էլ հստակ չէ, ինչ ասել է գիտելիքի օր։ Բայց ի պատիվ այդ օրվան Գարեգին Բ կաթողիկոսը զարմանալիորեն խախտել է լռության ուխտը։ Նա սովորբար չի հանդիպում լրագրողների հետ, այս հանդիպումը գալիս է փաստելու, թե ինչքան է արժևորում վեհափառը գիտելիքը։
Օգոստոսի 31-ին Գիտելիքի օրվան ընդառաջ Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնում Գարեգին Բ Կաթողիկոսի ձեռամբ տեղի կունենա կրթության բնագավառի ներկայացուցիչների օրհնության արարողություն։ Իսկ ո՞վ ասաց, որ միայն կրթության բնագավառի աշխատակիցը գիտելիք ունի և ունի արդյո՞ք։ Կամ միայն նրա՞նք ունեն վեհափառի օրհնության կարիքը։
Արարողության ավարտին Նորին Սրբությունը և ՀՀ կրթության և գիտության նախարար Արմեն Աշոտյանը կհանդիպեն լրագրողներին` տեղեկացնում է Մայր Աթոռը։
Այս տարվա օգոստոսի սկզբին Երևանի Ֆրանսիական համալսարանի 29 դասախոսներ ծանուցագիր են ստացել և ազատվել աշխատանքից: Նրանք մինչ այժմ չեն կարողացել պարզել, թե որն է իրենց հեռացման պատճառը: Նրանցից մի քանիսն այսօր հանդիպել են լրագրողների հետ և ներկայացրել իրենց պահանջները:
Ֆրանսիական համալսարանի անգլերենի ամբիոնի արդեն նախկին վարիչ Գայանե Հակոբյանի խոսքերով` իրենց հեռացման պատճառը համարվում է Բրիտանական խորհրդի վերապատրաստման որակավորումը չանցնելը: Սակայն Հակոբյանը ներկայացրեց Բրիտանական խորհրդի հավաստագիրը, որտեղ գրված էր, որ ինքը հաջողությամբ ավարտել է դասընթացը և ամենաբարձր գնահատականն է ստացել:
Նրանց հանդեպ վերաբերմունքը միայն զարմանք է առաջացնում, քանի որ ընդամենը 2 ամիս առաջ համալսարանի ռեկտորը անգլերենի ամբիոնի նախկին վարիչին երաշխավորագիր է տվել, որտեղ հստակ նշված է, որ վերջինիս գիտելիքներն ու հմտությունները բարձր մակարդակի վրա են գտնվում:
ֆրանսերենի ամբիոնի դասախոս Նարինե Կոխտիևան համոզված է, որ ցանկացած հիմնարկում կրճատումները արվում են հանձնաժողովի կողմից` ատեստացիայի հիման վրա։ Նրա խոսքերով` համալսարանի ռեկտորը բացատրություններ տալու ժամանակ չի գտել։
Աշխատանքից հեռացվել են նաև իրավաբանական ամբիոնի 15 և ֆրանսերենի ամբիոնի 4 դասախոսներ:
29 հեռացված դասախոսներից դատարան են դիմել միայն 14-ը: Գայանե Հակոբյանը նշեց, որ մնացածը հիմնականում տարբեր պաշտոնյաներ են և չեն ցանկանում իրենց անունները հրապարակել: Համալսարանի աշխատավարձը վերջիններիս եկամուտի հիմնական աղբյուրը չի հանդիսանում: Դասախոսները դիմելու են ԿԳ նախարարին, Մարդու իրավունքների պաշտպանին, Ֆրանսիական համալսարանի հոգաբարձուների խորհրդի նախագահ, ԱԽ քարտուղար, ՕԵԿ նախագահ Արթուր Բաղդասարյանին և մի շարք այլ պաշտոնյաների:
Հեռացված դասախոսները պնդում են , որ աշխատանքից հեռացվել են օրենքի կոպիտ խախտումով, քանի որ պայմանագրերի ժամկետների մասին տեղեկություններ չեն ունեցել: Սակայն նրանց ասել են, որ ժամկետների մասին իրենք կարող էին ուսումնական մասում գտնվող հատուկ արկղիկներից իմանալ, որոնք դասախոսների խոսքերով տարիներով չեն բացվում:
Մյուս կողմի կարծիքը լսելու նպատակով զանգահարեցինք Ֆրանսիական համալսարանի արտաքին կապերի գծով պրոռեկտոր Արայիկ Նավոյանին: Պարոն Նավոյանի խոսքերով` հեռացված դասախոսները սխալվում են `կարծելով, որ իրենց անօրինական ճանապարհով են աշխատանքից ազատել: «Եթե կարծում են, որ մենք աշխատանքային օրենսգրքով չենք առաջնորդվել, թող դատարան դիմեն ու պարզեն այդ ամենը»,- ասաց պռորեկտորը:
Նավոյանը նշեց, որ համալսարանը կարող է և իրավունք ունի չերկարացնել պայմանագիրն այս կամ այն դասախոսի հետ: Վերջինիս խոսքերով աշխատանքից հեռացված դասախոսների շարքում կան դոկտորանտներ, որոնք պետք է մտածեն իրենց ատենախոսությունների մասին:
Աշխատանքից ազատվել են նաև այն դասախոսները, որոնց ուսանողները չափազանց ցածր են գնահատել: Համալսարանի կողմից վճարված, սակայն վերապատրաստումը չանցած, ինչպես նաև պարբերաբար ուշացող դասախոսները նույնպես նման բախտի են արժանացել:
Պրոռեկտորն ասաց, որ 29 դասախոսներից 14-ը դիմել են Ֆրանսիայի դեսպանին և ստորագրություններ հավաքել, այն դեպքում երբ շատերը պնդում են, որ իրենց ուղղակի սպիտակ թղթեր են տվել:
Հեռացված դասախոսները ստիպում են ուսանողներին դասադուլ կազմակերպել, ինչը Նավոյանի խոսքերով մանկավարժական անբարոյականություն է:
Ալիսա Շեկոյան
Սեպտեմբերի 4-ը արտակարգ իրավիճակների աշխատակցի օրն է: ԱԻ նախարար Արմեն Երիցյանը պատրաստվում է այդ օրը նշել մեծ շուքով, և հենց նույն օրն էլ տեղի կունենա Արտակարգ իրավիճակների նախարարության նոր շենքի բացումը:
Երիցյանն իր պաշտոնավարումը սկսեց մեծ շինարարությամբ` «շինարարություն» բառի իսկական իմաստով` հիմնովին վերանորոգելով նախարարության շենքը, և, փոխաբերական իմաստով` ոչ պակաս տեմպերով վերանորոգելով նաև նախարարության կառույցները` ինչպես հարկն է կադրային փոփոխություններ կատարելով:
Ինչպես երևում է, նախարարությունում արդեն հասկացել են, որ եթե իրենց ղեկավարը տնավորվելու գործը սկսել է կապիտալ վերանորոգումից, ուրեմն նշանակումը հիմնավոր է ու ինչպես նախորդը` մեկ -երկու տարի անց չի պատրաստվում հրաժեշտ տալ պաշտոնին։ Եվ շեֆի աչքին լավ երևալու, թե իրենց աթոռների ամրությունը ի ցույց դնելու համար նրանք ևս` հատկապես նորանշանակ կադրերը, ամեն ինչ անում են` ապացուցելու, որ արժանի են նախարար Երիցյանին։
Մինչև Արմեն Երիցյանի գալուստը, մինչ Փրկարար ծառայության պետ Էդիկ Բարսեղյանի կորուստը (տեղափոխման իմաստով), այս կառույցն ուներ համապատասխան թվով ՀՓԾ տեղակալներ: Էդիկ Բարսեղյանից հետո Արամ Թանանյանը ևս լքեց ՀՓԾ-ն` իհարկե, դարձյալ բավական հարգելի պատճառներով. Թանանյանը տեղափոխվեց Ազգային անվտանգության խորհուրդ` որպես ազգային անվտանգության ռազմավարության իրականացման վարչության պետ: Նրա տեղը մնաց թափուր: Նույն ճակատագրին արժանացավ նաև մյուս տեղակալի` Սերգեյ Ազարյանի աթոռը, որը պաշտոնի բարձրացում ստացավ` դառնալով ՀՓԾ տնօրեն: Տեղակալներից գեներալ-մայորներ Աստվածատուր Պետրոսյանն ու Վրեժ Գաբրիելյանը մնացին տեղերում (դեռևս):
Առաջացած թափուր պաշտոններից մեկը վերջերս համալրվեց. ՀՓԾ տնօրենի տեղակալ նշանակվեց գնդապետ Գագիկ Բեգլարի Կոստանդյանը: ՀՓԾ-ում բոլորը գիտեին այս նշանակման մասին, հրամանը վաղուց տրված էր, սակայն Կոստանդյանի երեսը ոչ ոք չէր տեսնում: Բոլորը զարմանում էին, թե ինչու նորանշանակ տեղակալը չի շտապում զբացեղնել իր աթոռը և, վերջապես, միայն այն բանից հետո, երբ Կոստանդյանին հատկացված աշխատասենյակում սկսվեցին վերանորոգման աշխատանքներ, Հայաստանի փրկարարները միանգամից գլխի ընկան, որ իրենց բաժին է ընկել բավական լավ հոտառությամբ ղեկավար, որ միանգամից յուրացրել է նախարար Արմեն Երիցյանի աշխատաոճը և գործը սկսել… վերանորոգումից:
Միայն սենյակը հիմնովին կարգի բերելուց, կահույքը թարմացնելուց , և իր` ՀՓԾ նոր տեղակալի անունը ցուցատախտակի վրա տեղը-տեղին գրելուց հետո, Կոստանդյանը հայտնվեց հրապարակում:
Ի դեպ, ամենաուշագրավ հանգամանքն այն է, որ Գագիկ Կոստանդյանը Արմեն Երիցյանի սիրելի կադրերից է ոչ միայն «վերանորոգման» առումով, այլ, ըստ երևույթին, նշանակման հարցում ավելի վճռական է եղել Կոստանդյանի` նախկին ոստիկան լինելը. 1978-1996թթ. նա աշխատել է Ներքին գործերի նախարարության տարբեր ստորաբաժանումներում, որից հետո մի տևական շրջան էլ ՀՓԾ ներկա փոխտնօրենը հայտնվել է նաև Ազգային ժողովում` Արտաշես Գեղամյանի կուսակցության պատգամավորի կարգավիճակով: 2000թ. Կոստանդյանը ընդգրկվել է «Հոկտեմբերի 27-ի դեպքերն ուսումնասիրող» հանձնաժողովում` որպես հանձնաժողովի նախագահի տեղակալ:
2007թ. Կոստանդյան Գագոն կարծես դուրս մնաց անցուդարձից ու ընդամենը բիզնեսմեն էր, մինչև որ նախկին ոստիկանի մասին հիշեց փոխոստիկանապետ գործընկերը և բերեց ԱԻՆ` տեղավորելով նախարարության կարևորագույն կառույցներից մեկում:
ԼՈՒՍԻՆԵ ԿԵՍՈՅԱՆ
Cisco ընկերությունը IP- հեռախոսակապի առաջատար Skype ընկերության տնօրինությանը գնային առաջարկ է ներկայացրել, գրում է TechCrunch-ի գլխավոր խմբագիր Մայքլ Արինգտոնը՝ հղում կատարելով անանուն աղբյուրի։
Cisco ընկերությունը Skype-ի համար առաջարկել է 5 միլիարդ դոլար։ Ի դեպ վերջինս պատրաստվում է բարժեթղթերի առաջնային տեղաբաշխում (IPO) իրականացնել։ Օգոստոսի սկզբներին հայտնի էր դարձել, որ ընկերությունը ԱՄՆ թանկարժեք թղթերի և բիժայի հանձնաժողովին համապատասխան դիմում ներկայացրել։
Ինչպես տեղեկացնում է Արինգտոնը, Skype-ում IPO-ից ակնկալում էին 5 միլիրադ դոլար։ Այդպիսով Cisco-ի առաջարկը լիովին համապատասխանում է ընկերության կողմից սահմանված ծառայության արժեքին։
2009թ․ սեպտեմբերին Skype-ի նախորդ սեփականատերը՝ eBay ինտերնետ-աճուրդը, ընկերության բաժնետոմսերի 70%-ը վաճառեց մասնավոր ներդրողների խմբի՝ իրեն թողնելով 30%-անոց փաթեթ։ Այդ ժամանակ ամբողջ ընկերությունը գնահատվել էր 2.75 միլիարդ դոլար։ eBay-ը 2005 թ․-ին Skype-ը գնել էր 2.6 միլարդ դոլարով։
Skype-ը հանդիսանում է IP-հեռախոսակապի ամենախոշոր ընկերությունն աշխարհում։ Ավելի քան 500 միլիոն մարդ է օգտվում վեջինից։ Իր հերթին, Cisco -ն հանդիսանում է հեռահաղորդակցության ոլորտի լիդերներից մեկը։
- Տեսանյութ
- Օրվա միտք
- Խմբագրի վարկած
- Ֆոտո
-
Հասցե` Հայաստան, 0023, Երևան, Արշակունյաց 2
Հեռ: +374 (10) 06 06 23 (413, 414), +374 (99) 53 58 26
Էլ. փոստ` armv12@mail.ru -
2010-2011 © Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են:
Մեջբերումներ անելիս հղումը armversion.com-ին
պարտադիր է: Կայքի հոդվածների մասնակի կամ
ամբողջական հեռուստառադիոընթերցումն
առանց armversion.com-ին հղման արգելվում է: -
Կայքում արտահայտված կարծիքների համընկնումը
խմբագրության տեսակետի հետ պարտադիր չէ:
Գովազդների բովանդակության համար
կայքը պատասխանատվություն չի կրում:
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: Copyright “Armversion.com” 2010.