«Եվրոպայի խորհրդի հրապարակած զեկույցի համաձայն, Հայաստանում բնակչության մեջ կալանավորների տեսակարար կշիռն ավելի բարձր է, քան Եվրոպայամ, պետությունն էլ մեկ կալանավորի վրա ծախսում է օրական համարյա տասը եվրո։

«ՉԻ» — Հասկանալի է, որ այդ տասը եվրոն միայն կալանավորների վրա չի ծախսվում՝ դրանով նաևւ շենքերն են պահպանվում, հսկիչների աշխատավարձերն են վճարվում եւ այլն։ Բայց ոնց էլ հաշվում ենք՝ էլի այդ գումարի մոտ կեսը պետաթյունը նախատեսում է ծախսել կալանավորների սննդի ու հագուստի վրա։ Իսկ դա արդեն օրական 5 եվրո է, կամ՝ ամսական մոտ 80 հազար դրամ։ Այլ կերպ ասած՝ պետությունը կալանավորներին երկու անգամ ավելի լավ է «նայում», քան թոշակառուներին։ Դեռ չհաշված, որ կալանավորները կոմունալ ծախսեր չեն անում։

Չէ, մենք հասկանում ենք, որ իրականում այդ գումարներն այլ գրպաններ են մտնում։ Բայց փաստը մնում է փաստ՝ եթե ամեն ինչ օրենքով լինի, պետության տված թոշակով տարեցները կալանավորներից երկու անգամ ավելի վատ կապրեն»,–գրում է թերթը։

Չորրորդ իշխանություն

«Կրթության և գիտության նորանշանակ նախարար Լևոն Մկրտչյանը, պարզվում է, հրաժարվել է ժամանակին Արմեն Աշոտյանին սպասարկող թանկարժեք մեքենայից և օգտվում է այն մեքենայից, «որն ի պաշտոնե հատկացված է նախարարին»։ Երիտհանրապետականներին էլ սա դուր չի եկել, ու նրանք Լևոն Մկրտչյանի քայլը գնահատել են որպես չստացված PR։

«ՉԻ»- Լևոն Մկրտչյանն, իհարկե, սիրուն բան չի արել, որ անուղղակիորեն իր նախորդին մեղադրել է անհարկի շռայլության մեջ։ Իբր «տես՝ ինձ օրենքով ինչ հասնում է, այն էլ օգտագործում եմ»։ Բայց որքանով տեղյակ ենք՝ «օրենքով նախարարական պորտֆելները տրվում  են այն ուժերին, որոնք ընտրությունների արդյունքներով վայելում են ժողովրդի վստահությունը. մինչդեռ Դաշնակցության դեպքում նման «միջադեպ» տեղի չի  ունեցել։ Եվ ընդհանրապես՝ Լևոն Մկրտչյանի «վեհանձն արարքն» ինչ-որ իմաստ կունենար միայն այն դեպքում, եթե նա աճուրդով վաճառեր խնդրո առարկա մեքենան և այդ գումարով, ասենք, օգներ որևէ աղքատ դպրոցի։ Բայց նա այդ մեքենան թողել է նախարարության «տրամադրության տակ»։ Այնպես որ՝ իսկապես սիրուն բան չստացվեց»:

Չորրորդ իշխանություն

«Պատասխանելով այն հարցին, թե Դաշնակցության համար դժվար չի՞ լինի աշխատել արտգործնախարար Էդվարդ Նալբանդյանի հետ, ում հրաժարականն իրենք ժամանակին պահանջում էին, դաշնակցական պատգամավոր Միքայել Մանուկյանն ասել է. «Ենթադրում եմ, որ այդտեղ էլ են փոփոխություններ սպասվում»:

«ՉԻ» – Եթե հաշվի առնենք, թե սովորաբար ինչ են հասկանում դաշնակները «փոփոխություններ» ասելով՝ պետք է ենթադրել, որ առաջիկայում արտաքին գործերի նախարարությունը կիսվելու է: Լինելու է արտաքին նախարարություն և գործերի նախարարություն:

Կամ էլ արտգործնախարարությունում ստեղծվելու է նոր ստորաբաժանում՝ «Պահանջատիրության և ազգագրական երգի-պարի գլխավոր վարչություն», և վարչության պետի պաշտոնը տրվելու է Դաշնակցությանը:

Չնայած՝ հնարավոր է, որ «այդտեղ էլ են փոփոխություններ սպասվում» ասելով դաշնակցական պատգամավորը նկատի է ունեցել , որ այդ հարցում նույնպես Դաշնակցությունը կփոխի իր դիրքորոշումները և «ցյուրիխյան ուրացումը» կվերանվանի «ցյուրիխյան հերոսամարտ»:

Ամեն դեպքում՝ Էդվարդ Նալբանդյանը ճիշտ կանի, եթե «նավսյակի», բեղեր պահի և սովորի «Ելիր, դաշնակ Դրո» երգի բառերը»:

Չորրորդ իշխանություն

«Վրաստանում ՀՀ դեսպան Յուրի Վարդանյանը մի քանի օր առաջ ինչ-որ առիթով ելույթ է ունեցել ու հայտարարել, թե «ես ընդհանրապես Ցեղասպանություն հասկացողությունն ընդունում եմ որպես շատ զավեշտական, շատ անընդունելի, շատ լայնածավալ ու խորացված թեմա»։
«ՉԻ» — Համաձայնվեք՝ լեգենդար ծանրորդին դիվանագիտական պաշտոնում տեսնելը «շատ զավեշտական ու «շատ անընդունելի» է, իսկ ընդհանրապես դեսպանների պաշտոնները որպես փոխհատուցում սրան-նրան նվիրելը՝ «շատ լայնածավալ ու խորացված թեմա»։ Ընդ որում՝ անձամբ Յուրի Վարդանյանն այս խայտառակության համար առանձնապես մեղավոր չէ։ Իրավիճակը նույնքան խայտառակ կլիներ, եթե, ասենք, Էդուարդ Նալբանդյանը կամ Շավարշ Քոչարյանը (մեղա-մեղա) մասնակցեին ծանրամարտի աշխարհի առաջնությանը։ Մի խոսքով՝ ամեն մարդ պիտի իր գործով զբաղվի»5

Չորրորդ իշխանություն

Արդեն քանի տարի է՝ մարտի 1-ին ընդդիմությունը հանրահավաք է կազմակերպում (կամ հավաք-երթ), հարգում 2008թ. մարտի 1-ի զոհերի հիշատակը և խոսում ոճրագործու­թյունը բացահայտելու և մեղավորներին պատասխանատ­վության ենթարկելու անհրաժեշտության մասին։ Իսկ Սերժ Սարգսյանն ու իր թիմակիցները, չգիտես ինչու, որևէ կերպ չեն նշում մարտի 1-ը։ Չնայած՝ չի իմացվի, գուցեև երեկոյան թաքուն հավաքվում են մի տեղ ու նշում իրենց հաղթանակը, բայց խոսքը հրապարակային միջոցառումների մասին է։ Վերջին հաշվով՝ տրամաբանական կլիներ, եթե Սերժ Սարգսյանն ու Ռոբերտ Քոչարյանն ամեն տարի մարտի 1-ին հաղթանակի զորահանդես անցկացնեին՝ սպեցնազով, օլի­գարխների թիկնազորներով, վարձու մարդասպաններով, հայտնի չէ որտեղից բերված ջոկատներով, կեղծ ցուցմունք­ներ տվողների ու պնակալեզ մտավորականների դասակնե­րով և այլն։ Չէ՞ որ իրենց համար դա հաղթանակի օր է՝ այդ օրը իրենք հաղթեցին Հայաստանի ժողովրդին ու մինչև հի­մա վայելում են այդ հաղթանակի պտուղները։

Իսկապես տարօրի­նակ բան է ստաց­վում։ «Պաշտոնական վար­կածի» համաձայն՝ 2008թ. մարտի 1-ին «մութ ուժերը» փորձում էին ապակայունաց­նել Հայաստանը, բայց իշ­խանություններն, իբր, բավականաչափ վճռականու­թյուն ունեցան և կարողա­ցան կտրուկ քայլերի միջո­ցով պահպանել ներքաղա­քական կայունությունը։ Այ­սինքն՝ լավ բան են արել: Հարց է ծագում՝ բա եթե լավ բան են արել, ինչո՞ւ մինչև հի­մա որևէ մեկը չի ստանձնել այդ «լավ բանի» պատաս­խանատվությունը։ Ռոբերտ Քոչարյանը կարող էր, չէ՞, տղամարդու նման ասել՝ այո՛, ես եմ համակարգել բոլոր գործողությունները, ես եմ հրամայել ուժ կիրառել «օտարերկրյա մութ ուժերի գործակալների» նկատմամբ, որպեսզի վերականգնեմ կա­յունությունը։ Բայց նա այդ­պիսի բան չասաց։ Հակառակը՝ պաշտոնապես հայտա­րարվեց, թե ժողովրդի վրա կրակելու հրաման որևէ մեկը չի տվել, ու դրա կարիքը չկար էլ։ Այսինքն՝ ներքաղա­քական կայունությունը ինք­նաբուխ է վերականգնվել։ Իսկ Սերժ Սարգսյանն ընդհանրապես մինչև հիմա ձևացնում է, թե ինքն այս ամենի հետ որևէ կապ չունի:

Չորրորդ իշխանություն

«Եթե ՀՅԴ-ՀՀԿ առաջին ամուսնու­թյունից սերունդ չծնվեց, երկրորդ ամուս­նությունից առավել ևս չի ծնվի»,- երեկ այսպես արձագանքեց ԱԺ ՀԱԿ խմբակցության քարտուղար Արամ Մանուկյանը՝ ՀՀԿ-ՀՅԴ քաղաքական համագործակցությանը։ Ինչ վերաբերում է ՀՅԴ-ականների պնդումներին կոռուպցիայի դեմ պայքարի վերաբերյալ, մասնավո­րապես՝ ՀՅԴ-ական Արմեն Ռուստամյանի հայտարարությանը, թե իրենք բա­ցառապես էթիկայի հանձնաժողովի մի­ջոցով են փորձելու հասնել նրան, որ իշ­խանությունը, ՀՀԿ-ն պայքարեն այդ երևույթի դեմ, Մանուկյանն արձագանքեց. «Ախր, էդ հուշագիրը փորձել եմ կարդալ, այնպես չի, որ չեմ կարդացել՝ հեգնանքից բացի, ուրիշ բան չի առաջացնում։ Եթե ուզում եք իմանալ իրականու­թյունը, դուրս եկեք փողոց, տաքսի նս­տեք, ձեր բարեկամներին հարցրեք, թող մարդիկ ասեն ինչ են մտածում այդ նոր ամուսնության կամ հետապահարզանի մասին։

88 միլիոնատեր է նստած պառլամենտում, ինչի՞ մասին է խոսքը։ Էթի­կայի հանձնաժողովը, որի անդամները իրենք են, պիտի որոշեն, որ նրանք բիզնեսով չե՞ն զբաղվում, մանդատից պիտի զրկե՞ն։ Ամոթ է խոսեն այդքան ծիծաղելի բաների մասին, որի մասին ավելի լավ է լռեն։ Կոռուպցիայի դեմ պայքարելո՞ւ են։ Ո՞նց, իրենք իրենց դե՞մ։ Կոռուպցիան հենց իրենց մեջ է»։

Չորրորդ իշխանություն

Անդրադառնալով այն հարցին, որ գրեթե բոլոր դպրոցների տնօրենները ՀՀԿ-ականներ են, կրթության և գիտության նորանշանակ նախարար, դաշնակցական Լևոն Մկրտչյանն ասել է, թե տնօրենների «կուսակցական կամ այլ պատկանելությունները» իր համար երկրորդական են։

«ՉԻ» — Լևոն Մկրտչյանի համար այդ հարցերը գուցե իսկապես երկրորդական են, բայց ՀՀԿ-ական տնօրենների համար հաստատ երկրորդական չեն։ Եվ կարելի է չկասկածել, որ նրանցից շատերը շուտով «կաստումչիկների» վրա նոր անցք կբացեն՝ ՀՅԴ զինանշանի համար (ՀՀԿ զինանշանից միանգամից հրաժարվելը վտանգավոր է)։ Ավելին՝ «չոլկեքը ֆենած» տնօրեններից շատերը կսովորեն «զարկեց ճակտին, փռեց գետնին, գինի լից» հույժ դաստիարակչական երգի բառերը։ Վերջին հաշվով՝ կարևորը ոչ թե կրծքանշանն է, այլ իմիջը:

Եվ, ի դեպ, հենց իմիջի հարցն էլ ամենաշատն է մտահոգում տնօրեններին: Դաշնակներին «շատ չկա», մեկ էլ տեսար՝ ներքին կարգով հրահանգեցին, որ բոլոր տնօրենները բեղավոր լինեն: Անկախ սեռային և այլ պատկանելություններից»:

Չորրորդ իշխանություն

«ՕԵԿ-ը «Հայկական վերածնունդ» վերանվանվելուց հետո Արթուր Բաղդասարյանը մտերիմ շրջապատում վերջերս հաճախ է հայտարարում, թե ինքը օրերս հանդիպել է Սերժ Սարգսյանի հետ և «լուծել» հաջորդ ընտրություններում իրենց՝ խորհրդարանում երկրորդ ուժ դառնալու հարցը: Ավելին՝ նա ասել է, թե հենց դրա համար էլ նախաձեռնել է ՕԵԿ-ի՝ «Հայկական վերածնունդ» անվանումով հանդես գալը և այնտեղ մի քանի այլ կուսակցությունների միավորելը, որպեսզի ամեն ինչ հեշտ ու ընդունելի լինի, որ հետո ՀՅԴ-ն ու ԲՀԿ-ն չզարմանան՝ ՕԵԿ-ն ինչպես դարձավ երկրորդը:

Մեր տեղեկություններով, Սերժ Սարգսյան-Արթուր Բաղդասարյան հանդիպումն իսկապես եղել է: Փետրվարի 15-ի երեկոյան, ժամը 22-ի սահմաններում Արթուր Բաղդասարյանը գնացել է կառավարական ամառանոց, որտեղ և հանդիպել է Սերժ Սարգսյանին: Նրանք բավական երկար ժամանակ միասին ճեմել են ամառանոցի բակում, և քննարկել քաղաքական իրավիճակը: Ասել է թե՝ Բաղդասարյանը «հարցերը լուծել է» հենց այդ հանդիպման ժամանակ»:

Չորրորդ իշխանություն

«ՉԻ» զրուցակիցն է Գյումրիի ժուռնալիստների «Ասպարեզ» ակումբի նախագահ Լևոն Բարսեղյանը։

Պարոն Բարսեղյան, այս օրերին ականատես ենք լի­նում սահմանադրական փո­փոխությունների հանրաքվեի օրը ընտրակեղծիքներ կատա­րած անձանց դատավարու­թյուններին։ Նրանցից, ովքեր մեկնաբանում են իրենց արարքը, ասում են՝ ինքնա­կամ են գնացել այդ քայլին, որ «այո»-ն անցնի։ Ձեր կար­ծիքով՝ այդ պնդումներն ինչ­քանո՞վ են անկեղծ, և ընդհանրապես՝ Ձեր տպավորու­թյամբ հասարակության մեջ արդյոք այնպիսին էին տրա­մադրությունները, որ մարդիկ ցանկանային նման քայլի գնալ։

Ոչ, իհարկե։ Այլապես կարելի է կարծել, որ հասարա­կությունը խորությամբ այլա­սերված է։ Տարբեր գործիքնե­րով այդ մարդկանց մղել են այդ հանցագործությունը կա­տարելու, և տարակույս չու­նեմ, որ հանրությունն էլ այդ­պես է կարծում։ Դատավարու­թյունները ձևական են, արա­գացված են անում, որ շատ աղմուկ և հարցուպատասխան չլինի։ Այս դեպքում հայցվոր չկա, ընդամենը մեղադրող կողմն է, որ պետության մարդն է, դատավորն է, որը ևս պե­տության մարդն է, և դրա հա­մար էլ արագ-արագ ուզում են գործերը փակել։ Վերջում էլ մի վիճակագրություն ցույց կտան։ Ճիշտ է, այդ վիճակագրություն­ներն իշխանությունների հա­մար շատ տհաճ են, որովհետև նախկինի համեմատ նման հանցագործությունների շեշ­տակի աճ կա։ Բայց իրենք դա կօգտագործեն իրենց շահերի համար, կասեն՝ «տեսեք, մենք հետևողականորեն բացահայտել ենք հանցագործություննե­րը և պատժել մեղավորներին»։

Ընտրակեղծարարների դեմ հարուցված գործերի հան­դեպ նաև միջազգային կա­ռույցներից լուրջ վերաբեր­մունք կա, և ԱՄՆ դեսպանա­տունն է հետևում այս գործըն­թացներին, և ԵՄ ներկայա­ցուցչությունը։ Եթե հիմա Հա­յաստանի իշխանությունները նման ուղղությամբ են տանում գործերի քննությունը, ընտրակեղծարարներին ընդամենը տուգանում, միջազգային հան­րությանը սա որքանո՞վ կգոհացնի։

Այնպես չէ, որ այնտեղ խո­տակերներ են նստած։ Բոլորր շատ լավ հասկանում են, թե ինչ է տեղի ունենում։ Ուրիշ բան, թե միգուցե միջազգային հանրության վերաբերմունքն այս անգամ կարող է անհամե­մատ կոշտ լինել ՀՀ իշխանու­թյունների նկատմամբ, որով­հետև նախորդ տարիներին իրենք հո գիտեն, թե ինչքան են երես տվել Սերժիկ Սարգսյա­նին, նախկինում՝ Ռոբերտ Քn­չարյանին։ Միգուցե իրենց քա­ղաքական շահի տեսանկյու­նից այս անգամ գցեն-բռնեն ու ասեն՝ «այլևս չեղավ, ծաղրում եք», և այս ֆոնին կոռուպցիա­յի դեմ պայքարի ռազմավա­րություն մշակելու համար 800 հազար դոլար հատկացումը կարող է դիտարկվել որպես վերջին շանս, վերջին ստուգում։ Իսկապես, հիմա միջազգա­յին հանրության կամ կարևոր դերակատարների դիրքորոշումը Հայաստանի իշխանու­թյունների նկատմամբ մի քիչ կոշտացել է։

Ինչո՞վ է դա պայմանավոր­ված։

Կամ նրանց համբերությունն է հատել, կամ իսկա­պես մտածում են, որ այս իշխանությունը քցող է և քցելու է իրենց։ Կան երկրներ, որոնք Հայաստանին իսկապես հա­մարում են բարեկամ և կուզեն իրենց դաշնակից տեսնել։ Բայց Հայաստանի իշխանությունը մի քանի անգամ արդեն ապացուցել է, որ ինքը քցող է, խաբող է: Այս իշխանությունն ապացուցել է, որ ինքն ամեն ինչ անում է իր իշխանության վերարտադրության համար, առավել ևս՝ մեկ ուրիշ երկրի շահերը սպասարկելու նպատակով, և այստեղ շահերի բախման խնդիր կա նաև։

Չորրորդ իշխանություն