Տրասսի տրանսները, կավատներն ու ռեկետը

Այո, ես ունեմ տրանսվիստիտ ու տրանսսեքսուալ ծանոթներ: Ոչ միայն պարկեշտ, սովորական կյանքով ապրող, չնայած էդպիսիք էլ կան, նրանց մասին մի ուրիշ անգամ, խոսքը այ էն «տրանսեր»ի մասին է, որոնք «տրասս» են կանգնում: Նրանք բոլորը տարբեր են իրարից ու շատ տարբեր սովորական մարդկանցից, ովքեր ունեն աշխատանք, ընտանիք, երեխաներ… Նրանք ունեն սեռական կողմնորոշվածություն, որը տարբեր է մեծամասնական հետորոսեքսուալից, այն է՝ կին-տղամարդ հարաբերություններից, որոնք իրենց մեջ պարունակում են զգայական, հուզական, սեռական ու նաև, ինչու չէ, մտավոր նախասիրություններ իրար նկատմամբ, որպես տարբեր սեռերի մարդիկ:

Նրանք տրանսվիստիտներ ու տրանսսեքսուալներ են, ԼԳԲՏՔ մարդիկ, անձինք` որոնց սեռական կողմնորոշվածությունը հիմնականում կայանում է նրանում, որ ունեն այդ նույն զգայական, հուզական, սեռական ու նաև, ինչու չէ, մտավոր նախասիրություններն իրար նկատմամբ, որպես նույն սեռի մարդիկ: Լեսբի, Գեյ, Բիսեքսուալ, Տրանսգենդեր և Քուիր մարդիկ` ցանկացած ազգաբնակչության անփոփոխ 5-7 տոկոսը: Նրանք չեն բազմանում, սեռական կողմնորոշվածությունը գեն չունի, վարակիչ չեն, չի կարող մարդը դառնալ գեյ(այսուհետ կօգտագործեմ «գեյ» բառը ողջ ԼԳԲՏՔ մարդկանց մասին խոսելիս, ինչպես դա արվում է ողջ աշխարհում) տարվելով քարոզչությամբ կամ մոդայով: Դա կամ կա, կամ՝ չկա:

Կան գեյեր, ովքեր կյանքի բերումով, ընտանեկան իրավիճակից, տարբեր հոգեբանաֆիզիոլոգիական ազդակների տակ փոխում են իրենց կողմնորոշումը, գեյից հետերո, կամ հակառակը, բայց հիմնականում, լատենտ՝ չբացահայտված, մեծամասամբ գեյերն ու լեսբիները, ովքեր մեղք համարելով, կամ ոչ բնական նման հակումը, ճնշել են իրենց մեջ ու մի օր պայթել են: Շատ կան էդպիսի դեպքեր, բայց էդ մարդիկ, միևնույն է՝ ներքուստ եղել են գեյեր:

ԼԳԲՏՔ -ն մարդկանց ամենախոցելի խումբն է մեզ մոտ, իսկ որոշ եվրոպական երկրներում ու Ամերիկա մայրցամաքում, Ավստրալիայում ու մի շարք զարգացած երկրներում արտոնյալ խավն են, որտեղ նրանք կարող են հոյակապ գոյատևել միայն իրենց տրանսվիստի-շոուի միջոցով: Էնտեղ հարգի է տարբերը, հարգի է մարդը, նրա շնորհները, նրա առաջարկած արվեստը, սեքսը, ամեն ինչ, տրանսերը ամբողջ աշխարհում համարվում են «համով պատառ»…

Իսկ մեզ մոտ նրանք ողբալի վիճակում են՝ անընդհատ հալածվող և ոստիկանների կողմից, և սեփական կլիենտների, որոնք հաճախ նրանց ծեծում ու բռնաբարում են` կարող են նաև սպանել: (Չնայած արդարացի լինելու համար ասենք, որ նրանց մեջ կան մարդիկ, ովքեր լավ էլ պաշտպանված են և շատ՝ վերին օղակների կողմից։) Դե, դա սեքս-առևտրի բիզնեսի մշտական մասն է, բայց իմ ծանոթները, ովքեր «տրասս» են կանգնում, ամենևին էլ չեն եկել փողոց հեշտ ապրուստի միջոց գտնելով դրանում, նրանք դա անում են, քանի որ սոցիումը դուրս է մղել նրանց իր միջից` նրանք խարանված են…

Մարդիկ նրանցից նողկում են, նրանք ճվճվում են լաչառ կանանց պես, վաճառում են իրենց, էն էլ այլասերված կերպով: Բայց հենց էդ նույն զզվող մարդկանց խմբի տղամարդկանցից շատերն օգտվում են նրանց ծառայություններից՝ նրանք էժան են, կարող են նրանց հետ միայն օրալ սեքս անել, իսկ օրալի դեպքում ինչ տարբերություն՝ կին է, թե տղամարդ, դե հետո էլ, եթե շատ խմած են, կարող են նաև մինչև վերջ գնալ… Ու տրանսերը լաչառ-լաչառ մատուցում են նրանց էդ ծառայությունները՝ հալածվելով ու ծեծվելով, մշտական վախի մթնոլորտում:

Ինչևէ, իրենց պրոբլեմների ու հուզող հարցերի մասին կխոսան իրենք՝ «տրասսի տրանսեր»-ը, իրար ընդհատելով՝ ոմանք շատ են խոսում, ոմանք քիչ, բայց բոլորն էլ ասելիք ունեն ընթերցողին:

Դավիթ՝ Լորենա, նույն ինքը՝ Հնդիկ, շատ- շատ գեղեցիկ մի էակ է՝ կանացի, ընդգծված դիմագծերով, մեծ, լայն ու գեղեցիկ ճակատով, որն ինձ համար խոսում է նրա մտավոր ունակությունների մասին, ցանկացած երկրի ցանկացած թատրոն պետք է նրան խնդրեր լինել իր թատերախմբում, բայց ոչ Հայաստանում: Հայաստանում նա ընդամենը պոռնիկ է:
— Արդեն 4 տարի է կանգնում եմ տրասսին, իմ սև կյանքն ա ստիպել որ ես էս ճանապարհն ընտրեմ: Կան շատ անբարյացկամ մարդիկ, որոնք մեզ չեն թողնում աշխատենք: Ասում են՝ վիրուսոտ եք, լկտի եք, սենց եք- ընենց եք, բայց լավ էլ օգտվում են մեր ծառայություններից: Տղամարդկանց 90 տոկոսը, գոնե մի անգամ հաստատ տրանս ունեցել ա, և գիտես, կանայք կան մեր կլիենտների մեջ: Մենք շատ դժվարությամբ ենք էդ փողը վաստակում, ամեն օր մի արկած անպայման լինում է:

— Ես գեյ եմ, իմ անունը Սիլվա ա, ես տրանս չեմ, բայց իրանց անունից եմ խոսում, շաբաթվա 5 օրը նրանց հետ եմ շփվում, իմ ընկերներն են: Տրանսերը շատ պրոբլեմներ ունեն, նրանց ջահելությունը շատ վատ ա անցնում, շատ: Գոյատևում են, ամեն օր մտածելով, որ վերջին օրն են ապրում, կարողա տանեն ու չբերեն էլ… Տենց էլ ա պատահում, մարդը կար, ու՝ չկա: Նրանց քշում են կոմայգուց: Պետությունը, քաղաքապետարանը, եթե չի ուզում, որ տրանսերը հենց էդ տեղում կանգնեն, թող այլ տեղ տան, բա մարդիկ ո՞նց ապրեն, գործ չկա նրանց համար:
— Իսկ եթե օրինականցնեն ձեր բիզնեսը, դուք պատրա՞ստ եք, ասենք, արհմիութենական վճար տալ, ձեր հասույթից օրինական հարկեր վճարել:

Լորենա — Իհարկե, անպայման: Մեր մեջ բարեկեցիկ մարդիկ չկան, մեկը որբ է, մյուսը` ընտանիքից վտարված, մեկ ուրիշը մի այլ պրոբլեմ ունի: Մեզ գործի չեն ընդունում մեր արտաքինի համար: Շատ դժվար է տրանսին գործ գտնել, դրա համար են շատերը տրասս դուրս գալիս:

Կառա — Եթե ողջ աշխարհն ընդունել ա, որ սեռական փոքրամասնությունները հավասար իրավունքներ ունեն, ապա մեր պետությունն էլ պետք է ընդունի ու ապահովի մեր աշխատանքի անվտանգությունը, եթե չի կարող մեզ այլ աշխատանք տալ: Իրենք մեզ ոչ թե պաշտպանում են, այլ շատ խանգարում են մեր գործին: Ոստիկանները, երբ տեսնում են մեզ կլիենտ ա մոտենում, գնում են ու փող են պոկում: Էդ կլիենտն էլ մեզ մոտ չի գա, կրկնակի ա վճարում:

Լորենա — Ի՞նչ իրավունք ունի ոստիկանությունը սենց բան անել:Երբ ես նստում եմ մեքենա ու գնում եմ ինչ-որ տեղ, ժողովրդի աչքից հեռու, սեռահարբերվում եմ գումարի համար, նրան հանում են մեքենայից, գումար են պահանջում կլիենտից, ինձ են տանում քաղմաս ու օրերով պահում: Մենք հիմա Եվրախորհրդո՞ւմ ենք, թե՞ չէ: Ի՞նչ իրավունք ունի ոստիկանը ինձ տանի քաղմաս, ընդե ինչ ուզի իմ հետ անի: Նա կարա միայն ինձ տուգանի 5000 դրամ, ես էդպես գիտեմ օրենքով: Հասկանում եմ, պահպանողական ժողովուրդ ենք, ադաթի գերի, բայց ի՞նչ պահպանողականության մասին կարա խոսք գնա, երբ կլիենտ ա մոտենում ու ասում ա՝ ինձ հետ սեքս արա կինս տեսնի, կամ կնոջս հետ արա, ես տեսնեմ, ես քեզ կվճարեմ: Շատ են ինձ ծեծել, բռնաբարել, պիստալետ են պահել վրես, ու էդ տիպի մարդկանցից պետք է խուսափել, բայց գործի բերումով չես կարա, չի ստացվում: Գալիս են, ասում են նստի մեքենան՝ քաշքշում են, ծեծում են, ոստիկանները դա տեսնում են, ու ոչ մի բան չեն անում նրանց: Ես հարցնում եմ, ինչո՞ւ ինձ չես օգնում, ասում են՝ դա ձեզ քիչ ա, հասնում ա ձեզ: Իսկ որ նոր մարդ են տեսնում, խեղճ, առաջին անգամ, ասենք, պլոկում են նրան:

Կառա — 12-ից հետո, էդ նույն ոստիկանները մեզ հետ թփերի մեջ սեքսով են զբաղվում, օգտվում են մեր ծառայություններից անվճար: Իբրև պաշտպանում ե՞ն մեզ, չեն պաշտպանում, ռեկետ են անում, սուտենյորություն, կավատներ են մեր ոստիկաններն ու ռեկետյորներ:

Լորենա — Մենք բաց ենք, պարզ ենք, բոլորը գիտեն՝ մենք ով ենք ու ինչով ենք զբաղվում: Թող վախենան նրանցից, ովքեր ցերեկը «նորմալ» տղամարդ են, գիշերը՝ տրանսերի հետ թփերում, մարդիկ կան քյարթուներից, որոնք «Պլեշկա» գնալ(Կոմայգի) շատ են սիրում…

Հեղինակ — իսկ դու որևէ տեղ սովորե՞լ ես, շատ արտիստիկ ես խոսում: Դու ընտանիք ունե՞ս, հարազատներ ունե՞ս, իրանք գիտե՞ն:

Լորենա — Հա սովորել եմ, թատերականում, բայց ինձ հանել են ինստիտուտից, որովհետև ես ունքերս հանում եմ… Ես ուզում եմ դերասան լինել, իմ մեջ եռում ա էդ արյունը, ես պահանջ եմ զգում խաղալու: Բայց ստիպված եմ տրասս կանգնել: Հարազատներ չունեմ, իրանք են հարազատներս ու ընկերներս: Մենք իրար շատ ենք օգնում, շատ ենք սիրում: Ընտանիքի նման ենք, որովհետև բոլորս էլ կամ մերժված ենք հասարակության կողմից, կամ էլ մերժել ենք այն:

Գոգա — Յուրաքանչյուր անձնավորություն, անկախ նրանից ինչ մարդ ա, ինքն ա տնօրինում իր բախտը, իրեն ընձեռված հնարավորությունները, տանում իրեն բաժին ընկած դժվարությունները: Սեռական փոքրամասնությունները վատ վիճակում են: Եթե երկնայինն է ընդունում մեզ այդպիսին, ապա ո՞վ է մարդը, որ դատապարտի կամ մեղադրի: Այն մարդիկ են ամենաշատը մեղադրում ու դատապարտում ցերեկները, ովքեր իրենք գիշերները կերպարանափոխվում են ու դառնում գեյ կամ տրանս: Շատ մեծամեծերի անուններ կարող եմ տալ, բայց գիտեմ, որ վնաս կգա նրանցից ինձ:

Յուրաքանչյուր մարդ ինքն է տնօրինում իր մարմինն ու կյանքը: Ամեն մարդ ուզում է ապրի ազատ: Նույն ծաղկից օձը թույն է քաշում, մեղուն՝ մեղր: Ինչո՞ւ ողջ աշխարհը կարող է մեղր քաշել, իսկ մենք՝ միայն թույն: Մեզ մոտ փակվում են տներով ու այլանդակություններ են անում էլ ավելի շատ, քան մեր տրասս դուրս եկողները: Եթե դա մարդկանց աչքից հեռու մի տեղ լինի, որ ոչ ոքի վրա չազդի, ինչո՞վ են խանգարում տրանսները: Միայն Աստված կարող ա դատել մեզ, ուրիշ ոչ ոք:

Մագա՝ Արամիկ — Ինձ ուզում են տանեն բանակ: Ես գնում եմ զինկոմիսարիատ, ասում եմ՝ գեյ եմ, ինձ չեն հավատում: Պատկերացնո՞ւմ եք, ինձ ասում են՝ կամ քո ընկերոջը բեր մեր աչքի առաջ հարաբերվի, կամ մերոնցից մեկի հետ եղիր, որ մենք հավատանք: Գնանք միասին, ես իրանց մոտ կասեմ՝ ինչ քեզ ասում եմ:

Մոնա՝ Արտակ — Մի նյութի համար եմ ուզում քեզ ասել: Իրանք իրավունք չունեն խեղաթյուրել ինֆորմացիան: Էնտեղ իրանք ասում են, իբրև ես ասել եմ, թե կարողացել եմ սեռափոխության վիրահատության համար փող հավաքել, տասնյակ եվրոներ, որը բացարձակ սուտ ա: Ինձ հարցրել են՝ ասել են գումար ունե՞ք վիրահատության համար, ես ասել եմ՝ ոչ: Իսկ իրանք նյութի մեջ սխալ են գրել: Ես չեմ վստահում լրատվամիջոցներին, նրանց հետ շփումը մեզ միայն վնաս ա բերում, ամեն անգամ էլ ավելի են չարանում մարդիկ, այնինչ, լրատվամիջոցների դերը պետք ա մեծ լինի հասարակության հանդուրժողականության բարձրացման մեջ, չէ՞ որ լրագրողներն առաջադեմ մարդիկ են, ո՞նց կարող են նրանք հոմաֆոբ լինել:

Ես ընկալում, ընդունում ու առաջին հերթին հանդուրժում եմ իմ բարեկամներին, չնայած հանդուրժելը «տոլերանտ» բառի համար ամենահարմար համարժեքը չի հայերենում, ցավոք, այն մի քանի բառի իմաստային համադրություն է, բայց եթե էդպես է լեզուն ասում, ուրեմն ասենք, բայց հասկանանք այլ բան՝ ավելի բարուն ու սիրուն մոտիկ: Որովհետև, եթե կա հասարակության մեջ համամարդկային սիրո տոկոս, երբ կարևոր չի չաղ է, թե նիհար, շեկ է, թե սևահեր, տղամարդ է, թե կին, մեզ համար ավանդական հետերոսեքսուալ է, թե գեյ, այլ կարևոր է՝ ինչպիսի՞ մարդու տեսակ է նա, և որքանո՞վ է նա համապատասխանում քո մարդկային արժեքային համակարգին նրա հետ բարեկամություն անելու համար, կամ մինիմում՝ հանդուրժելու, եթե կարող ես հասկանալ, որ այլ է՝ այլախոհ է, այլազգի է, այլակրոն է, այլառասսա, այլասեռական է նրա կողմնորոշվածությունը քոնից: Էդ դեպքում միայն մենք կարող ենք ասել, որ քաղաքակիրթ ժողովուրդ ենք, որ արժանի ենք տեղ գրավել առաջադեմ երկրների շարքում, ու զգալ նրանց հետ մեզ հավասար, եթե ոչ տնտեսապես, ապա առայժմ գոնե գաղափարապես: Իսկ ամեն ինչ սկսվում է գաղափարական խոհանոցում՝ ուղեղում:
Լուսինե Վայաչյան