Մարդու Իրավունքների Պաշտպանությմբ զբաղվող մի շարք ՀԿ –ներ` մասնավորապես Երեւանյան կենտրոն» ՀԿ-ն «Մեր իրավունքների սահմանները» ՀԿ-ն, եւ «Համագործակցություն հանուն ժողովրդավարության կենտրոն» հայտարարում են, որ հետ են վերցնում իրենց ստորագրությունները Մարդու իրավունքների պաշտպանի հետ ստորագրած հուշագրից.

«ՀՀ Մարդու իրավունքների պաշտպանի եւ բռնության, խոշտանգումների ենթարկված անձանց իրավունքների պաշտպանության ոլորտում ներգրավված մի շարք հասարակական կազմակերպությունների միջեւ 2011 թվականի հունիսի 4-ին ստորագրվեց փոխըմբռնման հուշագիր, քանի որ կողմերը կիսում են նմանատիպ առաքելություններ եւ ցանկանում են համագործակցել փոխադարձ հետաքրքրություն ներկայացնող` բռնության, խոշտանգումների ենթարկված անձանց իրավունքների պաշտպանության ոլորտում, որպեսզի բարձրացնեն նշված անձանց իրավունքների պաշտպանության ոլորտի զարգացմանն ուղղված իրենց ջանքերի արդյունավետությունը:

Գաղափարն ինքնին շատ հետաքրքիր ու արդյունավետ գործունեություն էր ենթադրում երկու կողմերի համար էլ, քանի որ ՀԿ-ներին առաջարկվում էր Մարդու իրավունքների պաշտպանին հասանելի մեխանիզմների օգտագործման հնարավորություն: Հուշագիրը ստորագրելու համար հրավիրված Ֆորումի ընթացքում իր խոսքում Կարեն Անդրեասյանը նշեց, որ մարդու իրավունքների պաշտպանը պետք է այնպիսի մարդ լինի, ում գործունեությանն օգնող գործոնը կլինի նաեւ անձնական խարիզման: Ենթադրվում է, որ նա դրանով ուզում էր ասել, որ կօգտագործի իր անձնական որակներն օգտակար լինելու ընդհանուր նպատակին: Գուցե մյուս ոլորտներում Մարդու իրավունքների պաշտպանն այլ մոտեցում է ցուցաբերում, բայց մենք առիթ ունեցանք հանդիպելու հակառակ երեւույթին:

Ստորագրված հուշագիրը ենթադրում էր որոշակի ժամկետներ, որի ընթացքում պետք է սկսվեին նախագծերի մշակումները եւ իրականացումը: Սակայն առ այսօր որեւէ կոնկրետ քայլ չի ձեռնարկվել Պաշտպանի գրասենյակի կողմից: Ավելին, անպատասխան են թողնվել հուշագիրը ստորագրած անձանց հեռախոսազանգերը, որոնք բյուրոկրատական մեքենան գուցե չի էլ հասցրել պարոն Անդրեասյանին: Դրանով իսկ խախտվել է հուշագրի 3-րդ հոդվածը, համաձայն որի կողմերը պարտավորվում են միմյանց հետ խորհրդակցել եւ տեղեկատվություն փոխանակել:

Ելնելով նրանից, որ անցած մի քանի ամիսը բավարար էր վերջնականապես համոզվելու, որ հուշագիրը կրում էր բացարձակապես ձեւական բնույթ, վերոնշյալ հասարակական կազմակերպությունների ներկայացուցիչները դիմում են ներկայացրել Մարդու իրավունքների պաշտպանին, պահանջելով լուծել հուշագիրը»:

«Մարդու Իրավունքների Պաշտպանության Երեւանյան կենտրոն» ՀԿ նախագահ Սուրեն Իսկանդարյան

«Մեր իրավունքների սահմանները» ՀԿ նախագահ Հասմիկ Սահակյան

«Համագործակցություն հանուն ժողովրդավարության կենտրոն» ՀԿ անդամ Ալինա Դերձյան

Օրերս «Շողակաթ» հեռուստաալիքով Հայ Առաքելական  Եկեղեցու հայրերը,  հովվապետի գլխավորությամբ, մեկը մեկին հերթ չտալով, խոսում էին մարդկանց սոցիալական խնդիրների հաղթահարման ճանապարհին եկեղեցու դերի, նրանց զորավիգ լինելու իրենց մասն ունենալու մասին: Գարեգին Բ-ն ապա նրան լրացնողները ասում էին, որ շատ կարևորում են կին — տղամարդ հարաբերության հարցում, սոցիալական խնդիրների լուծման ասպարեզում մանկատներում և այլ նմանատիպ հաստատություններում իրենց դերը.

Թեպետ ուշացած, սակայն զարմանալի ու գովելի շրջադարձ.

Տարիներ առաջ էջմիածնում նվաստս համոզում էր այն ժամանակ դեռևս աբեղա Արշակ Խաչատրյանին, որ Աստված հոգևորականին կոչել է հենց վերը նշված խնդիրների համար, որ  Խաչի խորհուրդներից մեկը հենց դա է. խաչի մի թևը՝ ուղղահայացը՝ Աստծուց իջնողն է, սերը բարությունը ներողամտությունը և այլն, որը դու հորիզոնական տեսքով փոխանցում ես դիմացինին:

Նկատառումներս, թե` իրենց 6 տարվա կրթությունն ափսոս է, որ մեկուսացվածության պատճառով է քահանայի նկատմամբ հարգանքը նվազ, մարդիկ չեն ընկալում հոգևորականին, համարում են անգործ ձրիակեր, որ իրենց տեղը մարդկանց մեջ է, որ ի վերջո իրենց սխալ քաղաքականության արդյունքում է, որ աղանդավորները այսչափ տարածվել են, որ անհրաժեշտ է այսօրվա եկեղեցին չդարձնել կույրաղիքի պես մի բան, այլ որպես աշխատող օրգան ներդնել օրգանիզմի՝ հասարակության մեջ ինչ- ինչ մոտեցումներ վերանայելով, չհամոզեցին Հայր Արշակին:

Ընդհակառակը`երիտասարդ աբեղան ինձ համոզում էր, որ դա հոգևորականի առաքելության մեջ չի մտնում, որ ես թյուրիմացության մեջ եմ նման համոզմունք ունենալով, որ իմ պատկերացումը հոգևորականի մասին սխալ է:

Սակայն միայն Արշակ աբեղան  չէր այդպես մտածում ու նրա մեղք չէր, որ գործող կարծրատիպը պաշտպանում էին վերից: Այդպես էին նրան սովորեցրել՝ հեռու վանել ցանկացած սոցիալական խնդիր: Այդ հարցն ինձ հանգիստ չէր տալիս ու փորձեցի նույն թեմայով խոսել ավելի փորձառու, առավել բարձր կարգավիճակի մեկ այլ հոգևորականի հետ, որն ի դեպ հատկապես վերջերս, շատ բարձր համարում է ձեռք բերել հանրության շրջանում: Նա ինձ ասաց, որ մարդկանց խնդիրներին ականջալուր լինելը, նրանց հարցերով զբաղվելը գլխացավանք է, ու պատմեց թե ինքը փորձել է մեկ — երկու անգամ, ու հասկացել, որ դա իր համար չէ: Առանձին դեպքերի փիառի համար դեմ չեն, բայց որպես աշխատանք…

Մեր հանդիպումից անցել է 7 — 8 տարի. Իհարկե շատ բան է փոխվել: Հիմա կյանքի ռիթմն է փոխվել, այլևս քահանաներ կան բանակում, կալանավայրում, հատուկ դպրոցներում ու նմանատիպ այլ հաստատություններ են այցելում, սակայն ավելի շատ ձևի քան բովանդակության համար:

Իսկ գործ որպես այդպիսին չի արվում: վկան ինքնասպանությունների այս մտագոգիչ աճը: Ծխական քահանաների տարբերակը չկիրառելը պայմանավորում են կադրերի պակասով: Դա արդարացում չէ. Իրենց նկատմամբ ուշադրության կոնտակտի պակասն է, որ մարդկանց վանում է քահանայից, մինչդեռ շատ սիրալիր աղանդավորները իրենց մի տոպրակ ալյուրով, ձեթով ու տեղ հասցված խոսքով,  շատ ավելին են անում, քան ազգային եկեղեցում նստած կամ 6 տարի շարունակ ճեմարանից քիթը դուրս չհանած ապագա հոգևորականը:

Ինչո՞ւ է նրանց արգելվում իրենց սովորածը փոխանցել մարդկանց, մտնել կենցաղ, օգնել նրանց, օրինակ ծառայել, հարկ եղած դեպքում խնդիրներ վեր հանել: Իսկ ով է ասել, որ չի կարելի և գործել, և աղոթել: Աղոթքներով բավարարվում են միայն աշխարհից հրաժարված ու հեռավոր միայնության մեջ ապաշխարհող վանականները: Որ մեր ժամանակների համար չէ: Կուսակրոնության ուխտի մասին չէ խոսքը, որն ընդունելը դեռ ոչինչ չի ասում ՝ ավելին այլ խոսակցության թեմա է տալիս:

Ինչև ողջունելի է, որ վերջապես սառույցը շարժվել է, որ մեր հոգևոր հայրերը սկսել են գիտակցել վերջապես,  թե որն է իրենց տեղը  այս գլխապտույտ զարգացող ժամանակներում: Որ,  այո, կարող են բահը վերցնել ու ձյուն մաքրել:

Փետրվարի 27-ին սպասվում է առավելապես առանց տեղումների եղանակ, իսկ օդի ջերմաստիճանը կբարձրանա 1–3 աստիճանով:

Ըստ Արտակարգ իրավիճակների կայքի՝ քամին արևմտյան 2-7 մ/վրկ:

Հայաստանցիներն ավելի հաճախ են սկսել մեքենաներ ներմուծել Ճապոնիայից, քանի որ դրանց գները համեմատաբար ցածր են։ Իսկ պատճառը մեկն է՝  ներմուծվածը ռադիացիայի ենթարկված մեքենաներ են: Ըստ վիճակագրության 2011թ. Հայաստանում Ճապոնիայից ռադիացիայի ենթարկված մեքենաների ներմուծման մի քանի դեպք է գրանցվել։

ՀՀ Միջուկային անվտանգության կարգավորման պետական կոմիտեի նախագահ Աշոտ Մարտիրոսյանն ասել է, որ այդ մեքենաները հետագայում ապաակտիվացվել են:Նա տեղեկացրել է, որ ռադիացիայի մակարդակն այդ մեքենաներում ժամում 80 միկրոռենտգեն է կազմել, իսկ նորման ժամում 60 միկրոռենտգենն է:

Մարտիրոսյանը նշել է, որ ռադիացիայի ենթարկված մեքենաները հատուկ մշակում են անցնում և մաքրվում են,  դրանից հետո միայն մեքենան կարող է անվտանգ համարվել և սեփականատիրոջը հանձնվել: Թե որքան թանկ է նստում սեփականատերերի վրա ապաակտիվացման ընթացակարգը, Մարտիրոսյանը չի հայտնել, ինչպես և չի պարզաբանել, թե եթե դա հնարավոր է, ապա ինչու չի արվում մինչև ներկրելը, կամ ինչու հենց ճապոնացիները չեն զբաղվում դրանով։

Պետական պաշտոնյան նշել է, որ դա պարտադիր ընթացակարգ է: Սակայն չի հստակեցրել, թե ինչ է արվում այդ մեքենաները հայտնաբերելու ուղղությամբ, չէ որ չի կարող ընդամենը տարվա մեջ մի քանի դեպք լինել, երբ թվերը փաստում են, որ  հենց  ճապոնական էժան մեքենայի պահանջարկն է աճել:

«Հասարակության համար հասկանալի լեզվով ասած պահքը պրոֆիլակտիկայի շրջան է: Ինքնամաքրման այս շրջանում պետք է գտնել սեփական թերությունները և աշխատել վերացնել դրանք», — այսօր լրագրողների հետ հանդիպման ասաց Տեր Թովմաս Անդրեասյանը: 

Մեծ պահքին որպես կանոն չեն օգտագործում կենդանական ծագման սնունդ՝ միս, կաթնային մթերքներ, դրանք 40 օր փոխարիենելով բուսական ծագում ունեցող ուտելիքններով: Քահանան ասում է, որ կարելի է օգտագործել նաև մեղր, կարմիր գինի:

Եկեղեցին չի պարտադրում անցնել պահքի: Դա կամավոր ընտրություն է և առավել կարևոր է ոչ թե բուսական սննդակարգին անցնելը, այլ հոգու փրկությունը: «Անցնում են նրանք, ովքեր ուզում են: Պետք է նայեք ձեր գործին և եթե հնարավորություն չունեք, պետք չէ պահել»,- ասում է  հոգևորականը:

Տեր Թովմասը կարող է սեփական օրինակից ասել. «Երբ կենդանական սննդից անցում ես բուսականին, մարդու մոտ կրքերը մեղմանում են, նյադային համակարգը հանգստանում է»:
Քահանան դիմեց նաև նրանց ովքեր մեղավոր են զգում պահքը դադարեցնելու համար.«Սա կամավոր սկզբունք է, մենք այդ դեպքերում բացատրում ենք, որ պետք չէ մեղավոր զգալ, եթե չեք կարողանում պահել, դա բոլորովին էլ մեղք չէ»:

Ասուլիսին ներկա էնդոկրինոլոգ Բամինե Բաղրամյանը ևս կողմ է պահքին՝ առողջական նկատառումներից ելնելով. «Ցանկացած միրգ պարունակում է տարբեր տեսակի վիտամիններ, ուստի պասի շրջանում ճիշտ սննդակարգին հետևելով կարելի է խուսափել վիտամինների պակասից: Խորհուդ է տրվում ուղղակի միրգն ու բանջարեղենը օգտագործել հում, թարմ վիճակում»: Նա խորհուրդ տվեց  պահքին չհետևել  հիվանդություններ ունեցող մարդկանց, երեխաներին ու տարեցներին: 

էնդոկրինոլոգն ասաց, որ մսին լիարժեք կարող է փոխարինել սունկը: Իսկ այդ ընթացքում կարևոր են նաև հացեղենի, լոբազգինների օգտագործումը:

Այսօր ԲՀԿ պատգամավոր Վաֆե Էնֆիաջյանն էլ իր հերթին է հայտարարել, թե կուսակցության համասնական ցուցակում առաջին համարը լինելու է ԲՀԿ առաջնորդ Գագիկ Ծառուկյանը:

Ըստ նրա` ԲՀԿ-ում կարևորում են կուսակցությունը նոր մարդկանցով համալրումը, ովքեր  նպաստ կբերեն ոչ միայն կուսակցությանը, այլեւ` Հայաստանին: ԲՀԿ  կուսակցության համամասնական ցուցակը քննարկում են ԲՀԿ 63 տարածքային կազմակերպություններում, որոնք գործում են Հայաստանի ողջ տարածքում:  Էնֆիաջյանը նաև հավատացրեց, որ ԲՀԿ քաղաքական խորհուրդը բաղկացած է 217 անդամներից, որոնք պատկառելի կենսագրություն ունեցող մարդիկ են, ուստի ԲՀԿ-ն մասնագետների և կադրային խնդիր չունի: Վարդան Օսկանյանի ԲՀԿ-ին անդամակցության վերաբերյալ հարցին, Էնֆիաջյանն ասաց, որ նա բավականին մեծ հարգանք ու փորձ ունեցող անձ է, և ԲՀԿ-ի համամասնական ցուցակում միանշանակ տեղ կունենա, իսկ հորիզոնականի համարը, կորոշի ԲՀԿ-ի քաղաքական խորհուրդը:

Վահե Էնֆիաջյանը ասաց նաև, որ իրենք  կարևորում են երիտասարդության մասնակցությունը քաղաքական գործընթացներին և առաջիկա խորհրդարանական ընտրությունների ԲՀԿ-ի համամասնական ցուցակի 20  տոկոսը համալրված կլինի երիտասարդներով:

«Արայ» ընկերության մահացած սեփականատիրոջ` Արմեն Պետրոսյանի մայրը բաց նամակով դիմել է ՀՀ նախագահ Ս.Սարգսյանին, գլխավոր դատախազ Ա. Հովսեփյանին, ոստիկանության պետ Վ. Գասպարյանին, Ազգային անվտանգության ծառայության տնօրեն Գ. Հակոբյանին, մարդու իրավունքների պաշտպան Կ.Անդրեասյանին, «Հետքի» խմբագիր Էդիկ Բաղդասարյանին:

Բաց նամակ

Հարգելի պարոն Սարգսյան,

Ես Արմեն Պետրոսյանի մայրն եմ: Այն Արմեն Պետրոսյանի, ում 2011թ. հոկտեմբերի 16-ին, Սևան-Երևան մայրուղուց դեպի Գետամեջ գյուղ տանող հողածածկ ճանապարհին կայանված «BMW X-5» մակնիշի ավտոմեքենայի մեջ մահացած գտան և այդ փաստի առթիվ հարուցեցին քրեական գործ ինքնասպանության փորձի և ապօրինի զենք պահելու հատկանիշներով:

Որպես մայր ես չեմ հավատում իմ որդու ինքնասպանության վարկածին: Կարող եք ասել, որ ես սուբյեկտիվ եմ այդ հարցում, դրա իրավունքն ունեք, որովհետև ոչ մի մայր չի կարողանում իր որդու կորուստի հետ համակերպվել, ուր մնաց ինքնասպանության փաստի հետ: Ինչ խնդիր ուներ իմ որդին, նա հարուստ երիտասարդ էր, և կառավարում էր «Արայ» խանութների ցանցը, որը ոչ միայն Հայաստանում է, այլև` արտերկրներում: Այսօր ցանկացած երկրի հպարտությունը կարող է հանդիսանալ մի ընկերություն, որը 1988 թվականից գործում է արդար բիզնեսի կանոններով և ստեղծվել է ոչ թե սեփականաշնորհման արդյունքում պետությունից ստացված գույքի բազայի վրա, այլ «ոչնչից»:

Բայց որքան էլ ես այդպես մտածեի, հավատալով մեր երկրի իրավապահների արդարամիտ կեցվածքին, հանգիստ էի այն պատճառով, որ կպարզեն դեպքի իրական մանրամասները և իմ մայրական հոգին կհանգստանա:

Բայց այն, ինչ պարզվեց այս վերջին օրերին, ոչ միայն խառնեց մեր ընտանեկան անդորրը, այլ նաև մի շարք նոր հարցեր բարձրացրեց, որոնց պատասխանները ես և իմ շրջապատը չենք գտնում:

Ինչպես գիտեք, ինչ որ մի «բարեկամ» մեզ ուղարկեց այդ տեսագրությունը, որտեղ որդուս ընկերուհին` Տատյանա Չադենկովան (կամ քաղաքացիական կինը, նրանք պաշտոնապես չեն ամուսնացել) սպանության պատվեր է տալիս ինչ-որ մի Արթուրի, և այն էլ այն ժամանակ, երբ Տատյանա Չադենկովան գտնվում էր Հայաստանում: Ինչու եմ ասում «բարեկամ», որովհետև չգիտեմ, թե այդ անձը մեզ է օգնում, թե իրականում իր սեփական խաղն է խաղում: Հետագա զարգացումներն են, որ սկսեցին ինձ անհանգստացնել:

ՀՀ ոստիկանության Կոտայքի մարզի քննչական վարչության պետ Եղիշե Պետրոսյանը news.am-ին տված հարցազրույցում ուղղակիորեն ասել է` «Տեսանյութից էլ է ակնհայտ երեւում, որ այն կրճատած է: Դա 2010թ-ի իրադարձություն է եւ այնտեղ խոսքը դստեր առեւանգման մասին է: Նա ասում է, որ իր երեխային պետք է հետ ստանա, բայց կոնկրետ այլ բան չկա: Պարզ խոսակցություն է տեղի ունենում, եւ ես զարմանում եմ, թե ինչու են դրա տակ այլ ենթատեքստեր փնտրում: Այդ զրույցի ընթացքում կոնկրետ Արմենին սպանելու մասին խոսք լսե՞լ եք: Որեւէ նման բան չկա, բայց ընդհանուր վարկած է: Մենք հիմա ուսումնասիրում ենք եւ մանրակրկիտ քննություն է գնում»:

Իմ տեղեկությամբ, Տատյանա Չադենկովան 2011թ. երկար ժամանակով Հայաստանում է եղել, հարց է ծագում` ինչ էր արել նա, ինչ էր նախապատրաստում: Քննիչին զարմացրել է, որ այդ տեսանյութը 2010 թվականին է եղել, ես չեմ հասկանում, հնարավոր է արդյոք դեպքի նախապատրաստությունը հաջորդի դեպքին:

Տեսանյութը դիտած յուրաքանչյուր քաղաքացի պարզորեն կարող է ասել, որ Եղիշե Պետրոսյանը բացահայտորեն ստում է, ավելին նախաքննական այնպիսի գաղտնիք է բացահայտում, որ կարող է գործի քննության ուղղությունը փոխել: Չէ որ այդ ոմն Արթուրը կարող է նույն կայքէջից տեղեկանալ, թե ինչ հեքիաթ է պատմել Տատյանա Չադենկովան և նույն հեքիաթը պատմել:

Ինչու նախաքննության մարմինը քննություն չի տանում այն ուղղությամբ, թե Տատյանա Չադենկովան Հայաստանի Հանրապետությունում Արմենիս մահվանը նախորդող և հաջորդող ժամանակահատվածում ում հետ է կապի մեջ մտել, ում հետ է շփվել: Արդյոք ստուգվել է, թե քննիչը ընդհանրապես տիրապետում է համակարգչային գոնե նվազագույն գիտելիքների, գիտե, թե ինչ է սկայպը, համացանցը:

Ես չեմ ցանկանում խախտել անմեղության կանխավարկածը և չեմ ուզում անմեղ մարդկանց մեղադրել, բայց կարծում եմ անվիճելի է, որ քննիչը կամ առավել վատ` քննչական բաժնի պետը իրավունք չունի ասելու, որ կոնկրետ այլ բան չկա, դա երեխային առևանգելու մասին է:

Այդ Եղիշե Պետրոսյանի հայտարարությունը, տեսանյութը մեզ ուղարկելը, Տատյանա Չադենկովայի կողմից Արմենիս երեխային տանելու փորձը և դատարանի կողմից նրան հովանավորելը, քննիչի կողմից Տատյանա Չադենկովայի նկատմամբ նույնիսկ ստորագրություն երկրից չհեռանալու մասին չվերցնելը, ինձ հիմնավոր ներշնչում են մի պարզ համոզմունք- մեր պետության բարձրաստիճան պաշտոնատար անձ կամ անձինք կան այս ամենի հետևում: Եթե տեղի է ունեցել սպանություն (ես դրանում համոզված եմ), ապա դա այնպիսի պրոֆեսիոնալ ձևով է արվել, որ փորձագետները չեն կարողանում (կամ չեն ուզում) հակառակն ապացուցել:

Պարոն Նախագահ, ես գիտեմ, որ Դուք կարող եք կանխել ապօրինի հովանավորչությունը, և անձամբ լինել այս գործի արդարացի լուծման երաշխավորը:

Ելնելով վերոգրյալից,

Հայաստանի Հանրապետության նախագահից խնդրում եմ` լինել մեր` ՀՀ քաղաքացիներիս անվտանգության երաշխավորը և հանձնարարել այս գործը պահել պատշաճ ուշադրության ներքո:

ՀՀ գլխավոր դատախազից, ՀՀ ոստիկանապետից և ՀՀ ազգային անվտանգության ծառայության տնօրենից խնդրում եմ`

ՀՀ Կոտայքի մարզի քննչական բաժնից վերցնել նշված գործը և փոխանցել ՀՀ ոստիկանության քննչական գլխավոր վարչությանը` պրոֆեսիոնալ քննիչի կամ քննիչների:

Հանձնարարել նախաքննության մարմնին` ուսումնասիրություններ իրականացնել նաև Տատյանա Չադենկովայի Հայաստանյան կապերը` Արմեն Պետրոսյանի մահվանը նախորդող և հաջորդող ժամանակահատվածում, ինչպես նաև պարզել ոմն Արթուրի գտնվելու վայրը և ինքնությունը:

Հարգանքներով

Կարինե Սուքիասյան

23.02.2012թ.

Հետք.am

Հայաստանի տարածքում, փետրվարի 23-ի, ժամը 10.00-ի դրությամբ, միջպետական, հանրապետական նշանակության ավտոճանապարհներն ու լեռնանցքները հիմնականում անցանելի են:Փակ են Արագածոտնի մարզի Ապարանի տարածաշրջանի Նիգավան, Սարալանջ, Ձորագլուխ եւ Երնջատապ գյուղերի ավտոճանապարհները:

Սելիմի լեռնանցքն այս պահի դրությամբ անցանելի է:

Դժվարանցանելի է Գեղարքունիքի մարզի Սոտք-Քարվաճառ ավտոճանապարհը:

Կատարվում են ճանապարհների մաքրման եւ մշակման աշխատանքներ: Ճանապարհների մաքրման աշխատանքները եւ երթեւեկության անվտանգությունը իրականացվում են «ՃՇՇ»-ի եւ ճանապարհային ոստիկանության համապատասխան ստորաբաժանումների հետ համատեղ:

ԱԻ նախարարությունը զգուշացնում եւ հորդորում է` զերծ մնալ վերոնշյալ ճանապարհներով երթեւեկությունից:

Փետրվարի 23-ի, ժամը 09.00-ի դրությամբ Վրաստանի ՆԳՆ արտակարգ իրավիճակների դեպարտամենտից ստացված տեղեկատվության համաձայն` Մցխեթա-Ստեփանծմինդա-Լարսի ավտոճանապարհի երթեւեկությունը արգելված է տրեյլերների, կիսատրեյլերների եւ 30-ից ավելի նստատեղ ունեցող ավտոմեքենաների համար: Այլ մեքենաների համար երթեւեկությունը թույլ է տրվում հակատեղապտտման շղթաների օգտագործելու պարագայում, ինչպես նաեւ 2 տանող կամրջակներով ավտոմեքենաների համար:

Երեկ ԵՊԼՀ (Բրյուսովի) ուսխորհրդի նախագահ Հասմիկ Ափյանը կողմ էր արտահայտվել Մաշտոցի պուրակում  շինարարություն իրականացնելու՝ Քաղաքապետարանի որոշմանը և հայտարարել, թե այդ տարածքը հազիվ թե զգալի ազդեցություն ունենա քաղաքի էկոլոգիայի վրա։

ԵՊԼՀ ուսանողները, որոնք միացել էին այգու պահպանության պայքարին, հայտարարել էին, թե համաձայն չեն ՈւԽ նախագահի հետ։

Լեզվաբանական համալսարանն այսօր  տարածել է հայտարարություն, որտեղ նշված է, որ ոչ համալսարանը, ոչ էլ համալսարանի ուսանողական խորհուրդն իրավասու չեն բուհի անունից հայտարարություններ անել ընթացող շինարարության և այգու շուրջ ստեղծված իրադրության վերաբերյալ.

«Երևանի Վ. Բրյուսովի անվան պետական լեզվաբանական համալսարանը, գիտակցելով վերջերս քննարկումների առիթ հանդիսացող Մաշտոցի պողոտային հարող այգու հարցի հանրային կարևորությունը, այնուամենայնիվ, տվյալ հարցի շուրջ կարծիք արտահայտելը համարում է իր իրավասություններից դուրս:

Ոչ համալսարանը, ոչ էլ նրա ինքնակառավարման մարմին հանդիսացող Ուսանողական Խորհուրդը բուհի անունից վերոնշյալ հարցի վերաբերյալ հայտարարություններ տարածելու որևէ լիազորություն չունի: Համալսարանի դասախոսները և ուսանողները կարող են արտահայտել միայն իրենց անձնական կարծիքները»,– ասվում է ԵՊԼՀ Հանրային կապերի բաժնի տարածած հայտարարությունում: