Այսօր`  ավարտվեց համամասնական և  մեծամասնական ընտրակարգերով ինքնաբացարկներ ներկայացնելու վերջնաժամկետը: Հայաստանի Կենտրոնական ընտրական հանձնաժողովն այսօր կայացած արտահերթ նիստում հայտնեց, որ վերջին օրվա ընթացքում համամասնական ընտրակարգով ինքնաբացարկ են հայտնել 9 թեկնածուները:

Համամասնական ընտրակարգով 5 մարդ ինքնաբացարկի դիմում է ներկայացրել, բոլորն էլ ՕԵԿ-ից: Նրանք են Մանուկ Վարդանյանը (Կապի եւ տրանսպորտի նախարար), ով ցուցակի 13-րդ համարն էր, Կարինե Ծաղիկյանը (144 տեղ), Մարգարիտ Հակոբյանը (55), Սուսաննա Աբրահամյանը (36) եւ Մհեր Համբարձումյանը (15):

Մեծամասնական ընտրակարգով ինքնաբացարկ է ներկայացրել 4 թեկնածու. Նրանք են` Արմեն Եփրեմյան (թիվ 4 ընտրատարածք), Գագիկ Շահնազարյան (թիվ 10 ընտրատարածք), Գրիշա Հովեյան (թիվ 22 ընտրատարածք) եւ Գորկի Գրիգորյան (թիվ 39 ընտրատարածք):

Այսպիսով, առաջադրված թեկնածուներն այլեւս հնարավորություն չունեն ինքնաբացարկ հայտնելու:

Խորհրդարանական ընտրությունները կայանալու են մայիսի 6-ին: Համամասնական ընտրակարգով մասնակցում են «Բարգավաճ Հայաստան», «Ժառանգություն», «Օրինաց երկիր», «Միավորված հայեր», Դեմոկրատական, կոմունիստական, հանրապետական եւ Հայ հեղափոխական դաշնակցություն կուսակցությունները, «Հայ ազգային կոնգրես» ընտրական դաշինքը:

Իսկ մեծամասնական ընտրակարգով առաջադրված թեկնածուների վերջնական ցանկն ունի այս տեսքը:

Թիվ  1 ընտրատարածք

Առուստամյան Գայանե Բենյամինի ՀԱԿ

Հայրապետյան Ռուբեն Ռաֆիկի ՀՀԿ

Սաֆարյան Ստյոպա Սերյոժայի Ժառանգություն

Թիվ 2

Կարապետյան Վլադիմիր Վլադիմիրի ՀԱԿ

Ֆարմանյան Սամվել Ժոռայի ՀՀԿ

թիվ 3

Գասպարյան Մանուել Մանուկի ՀԱԿ

Շահգելդյան Մհեր Լեւոնի ՕԵԿ

Ստեփանյան Արթուր Արսենի ՀՀԿ

Տոնոյան Աշոտ Ռոբերտի ԲՀԿ

թիվ 4

Մանուկյան Արամ Վիգենի ՀՀՇ

Մինասյան Ալեքսան Գրիգորի անկուսակցական

Սարգսյան Արտակ Աամվելի ՀՀԿ

Սեյրանյան Սաթիկ Գերասիմի  «168 ժամ» թերթի խմբագիր

Փոստանջյան Զարուհի Համազասպի Ժառանգություն

թիվ 5

Գեւորգյան Արթուր Սամվելի ՀՀԿ

Հովհաննիսյան Հովհաննես Հերգեյի ՀԱԿ

Սիրունյան Սուրեն Ռաֆիկի

թիվ 6

Կարապետյան Վահան Գուրգենի ԲՀԿ

Հովսեփյան Ռուբեն Գառնիկի ՀՀԿ

Մարտիրոսյան Արմեն Պավլիկի Ժառանգություն

Պողոսյան Ավետ Վիլյամի ՀԱԿ

թիվ 7

Ալեքսանյան Սամվել Լիմինդրի ՀՀԿ

Գրիգորյան Տիգրան Հրահատի

Վարդանյան Վարդան Ռաֆիկի անկուսակցական

Փաշինյան Նիկոլ Վովայի ՀԱԿ

թիվ 8

Եղիազարյան  Արթուր Ալբերտի ՀՅԴ

Խաչատուրյան Վահագն Գառնիկի ՀԱԿ

Նահապետյան Կորյուն Գառնիկի ՀՀԿ

Թիվ 9

Ազիզյան Նապոլեոն Սուրենի ԲՀԿ

Զուրաբյան Լեւոն Արամի ՀԱԿ

Հակոբյան Ռուբիկ Կարապետի Ժառանգություն

Սադոյան Ռուբեն Ալֆրեդի ՀՀԿ

Թիվ 10

Նուշիկյան Գարեգին Գագիկի ՀՀԿ

Սուքիասյան Սարիբեկ Ալբերտի ՀԱԿ

Թիվ 11

Բանուչյան Արշակ Ռուբիկի ՀԱԿ

Բիշարյան Հեղինե Վաչեի ՕԵԿ

Եղիազարյան Մանվել Վասիլի անկուսակցական

Մարգարյան Գրիգորի Սերյոժայի ԲՀԿ

Թիվ 12

Բախշյան Անահիտ Ներսեսի Ժառանգություն

Գեւորգյան Կառլեն Ռազմիկի ՀՅԴ

Խաչատրյան Լյովա Յուզիկի ԲՀԿ

Մասումյան Ռոբերտ Սուրենի ՕԵԿ

Վեզիրյան Գոհար Խաչատուրի անկուսակցական

Տեր-Պետրոսյան Տիգրան Պետրոսի ՀԱԿ

Թիվ 13

Պետրոսյան Վիոլետա Մուշեղի ՀԱԿ

Սեդրակյան Մհեր Դավթի ՀՀԿ

Թիվ 14

Առաքելյան Բազմասեր Մանաֆասի ԲՀԿ

Մարկոսյան Վրեժ Վորոնցովի ՀՀԿ

Պետրոսյան Ռազմիկ Վաղարշակի ՀԱԿ

Թիվ 15

Հովհաննիսյան Հայկ Պարգեւի ՕԵԿ

Մնացականյան Մնացական Անդրանիկի ՀՀԿ

Շահինյան Գուրգեն Մեսրոպի ՀՅԴ

Սարգսյան Արմեն Ռազմիկի անկուսակցական

Սափեյան Մկրտիչ Հովհաննեսի ՀԱԿ

Թիվ 16

Գեւորգյան Գեւորգ Վոլոդյայի ՀԱԿ

Մուրադյան Մուրադ Սահակի ՀՀԿ

Ստեփանյան Տիգրան Վաչիկի ԲՀԿ

Թիվ 17

Կարապետյան Տիգրան Կարապետի ԺԿ

Հայրապետյան Մանվել Գեղամի ՀՅԴ

Ներսիսյան Գագիկ Հրաչյայի ՀԱԿ

Պողոսյան Կարինե Համլետի ՀՀԿ

Թիվ 18

Գրիգորյան Արայիկ Թեմուրի ՀՅԴ

Թեւոնյան Ռազմիկ Քերոբի ՀԱԿ

Խաչատրյան Իշխան Միշայի ՕԵԿ

Թիվ 19

Հակոբյան Հակոբ Ռաֆիկի ՀՀԿ

Հակոբյան Հակոբ Վարշամի ՀՀԿ

Սարոյան Սեդրակ Ֆիրդուսի ՀՀԿ

Քոչարյան Սարգիս Գալուստի անկուսակցական

Թիվ 20

Աբրահամյան Մերուժան Վազգենի ՀԱԿ

Անտոնյան Էդվարդ Գառնիկի անկուսակցական

Գրիգորյան Հրանտ Մերուժանի ՀՀԿ

Հովհաննիսյան Սամվել Ստյոպայի անկուսակցական

Թիվ 21

Հովհաննիսյան Սեդրակ Մնացականի ՀՀՇ

Պետրոսյան Ալեքսան Մակարի ՀՀԿ

Թիվ 22

Բադեյան Մանվել Հենրիկի ՀՀԿ

Հարությունյան Վանիկ ԺորայիՀԿԿ

Նիկոյան Արտաշես Կորյունի ՀՅԴ

Թիվ 23

Բոթոյան Կարեն Հովսեփի ՕԵԿ

Ջհանգիրյան Վարդան Վրեժի ՀԱԿ

Սահակյան Էդուարդ Հակոբի ԲՀԿ

Սիմոնյան Սմբաթ Էդիկի անկուսակցական

Թիվ 24

Հակոբյան Հակոբ Ռաֆիկի ՀՀԿ

Ջիվանյան Սպարտակ Արամայիսի ՀԱԿ

Սարգսյան Խորեն Թռչունի անկուսակցական

Թիվ 25

Գալստյան Հովսեփ Խաչիկի անկուսակցական

Հարությունյան Մուշեց Ստյոպայի անկուսակցական

Միքայելյան Սասուն Մեխակի ՀԱԿ

Քոչարյան Դավիթ Ժորայի ԲՀԿ

Թիվ 26

Ավետիսյան  Խաչիկ  Վանուշի անկուսակցական

Խաչատրյան  Լեւիկ Մանուկի ՀԱԿ

Ղալեչյան Տիգրան Նապոլեոնի ՕԵԿ

Մանուկյան  Մելիք Սարիբեկի ԲՀԿ

Թիվ 27

Գուլոյան Մուրադ Արամի ԲՀԿ

Եղիազարյան Գուրգեն Համբարձումի ՀԱԿ

Հայրապետյան  Համլետ Հայրապետի ՀՀԿ

Թիվ 28

Ծառուկյան Գագիկ Կոլյայի ԲՀԿ

Թիվ 29

Համբարձումյան Արկադի Ստանիսլավի ՀՀԿ

Մարտիրոսյան Արմեն Սուրենի անկուսակցական

Մարտիրոսյան Վահագն Սուրենի ՀԱԿ

Թիվ 30

Դալլաքյան Վիկտոր Երվանդի ՀՀԿ

Թորոսյան Զոհրաբ Վազգենի ՀՅԴ

Մանուկյան Աշոտ Սարգսի ՀԱԿ

Մարուքյան Էդմոն Հրաչիկի անկուսակցական

Սահակյան Գառնիկ Բենիկի Ժառանգություն

Թիվ 31

Թամազյան Սարգիս Վոլոդյայի ՀԱԿ

Սարիբեկյան Կարեն Բաղիշի ՀՀԿ

Թիվ 32

Արոյան Նաիրի Լեւոնի ՀԱԿ

Կարապետյան Կարեն Սարգսի ՀՀԿ

Միրզոյան Արտակ Ռուբենի անկուսակցական

Նիկողոսյան Անուշավան Նորայրի անկուսակցական

Վահանյան Օֆելյա Հայրիկի անկուսակցական

Թիվ 33

Աղաբաբյան Աշոտ Սերյոժայի ՀՀԿ

Զորյան Շալիկո Հմայակի ՀԱԿ

Մարգարյան Հովհաննես Հայկի ՕԵԿ

Թիվ 34

Գրիգորյան Մարտուն Կամոյի ԲՀԿ

Գրիգորյան Մուրադ Հենրիկի ՀԱԿ

Սահակյան Արման Սոսի ՀՀԿ

Թիվ 35

Բալասանյան Սամվել Միսակի ԲՀԿ

Թիվ 36

Մակեյան Պետրոս Ստեփանի ՀԱԿ

Պետոյան Մուշեղ Թուրինջի ԲՀԿ

Պետրոսյան Հունան Արեստակեսի ՕԵԿ

Վարագյան Մխիթար Նորիկի ՀՀԿ

Թիվ 37

Գրիգորյան Հայկ Հովհաննեսի ՀՀԿ

Թելունց Մալիկ Միրաքի անկուսակցական

Հակոբյան Թաթուլ Երվանդի անկուսակցական

Հարությունյան Սամվել Վաղարշակի ՀԱԿ

Վարդազարյան Վարազդատ Կոլյայի անկուսակցական

Թիվ 38

Գեւորգյան Գագիկ Լեռնիկի ՀՅԴ

Հակոբյան Վահե Մաքսիմի ՀՀԿ

Մաթեւոսյան Դավիթ Ղեւոնդի ՀԱԿ

Մովսիսյան Նարինե Կամոյի անկուսակցական

Թիվ 39

Ավետիսյան Ավետիկ Քաջիկի անկուսակցական

Արսենյան Աշոտ Եղիշեի ՀՀԿ

Թիվ 40

Բաբաջանյան Վարուժան Սարգսի անկուսակցական

Մարաբյան Մարինե Գեւորգի անկուսակցական

Թիվ 41

Հակոբյան Դավիթ Սուրենի ՀՄԿ

Հակոբյան Հակոբ Գառնիկի ՀՀԿ

Հարությունյան Սպարտակ Սերոժի ՀԱԿ

Վարդապետյան Վահե Ցոլակի ՕԵԿ

Վարչապետ Տիգրան Սարգսյանի նախագահությամբ կառավարությունում տեղի է ունեցել Հյուսիս-հարավ ճանապարհային միջանցքի ներդրումային ծրագրի կառավարման խորհրդի հերթական նիստը:
Ըստ օրակարգի` «Հյուսիս-հարավ ճանապարհային միջանցքի ներդրումային ծրագրի իրականացման կազմակերպություն» ՊՈԱԿ-ի գործադիր տնօրեն Արա Հովսեփյանը զեկուցել է Աշտարակ-Թալին, Երևան-Արարատ և Երևան-Աշտարակ ճանապարհների վերակառուցման ու բարելավման շինարարական աշխատանքների իրականացման կապալառուի, ինչպես նաև Ծրագրի կառավարման խորհրդատուի հետ կնքվելիք պայմանագրերի վերաբերյալ: Նա մանրամասներ է ներկայացրել պայմանագրային բանակցությունների ընթացքի և ձեռք բերված պայմանավորվածությունների վերաբերյալ: Խորհուրդը հաստատել է վերակառուցման ու բարելավման կապալառուի և Ծրագրի կառավարման խորհրդատուի բանակցված պայմանագրերը, հանձնարարել ՀՀ տրանսպորտի և կապի նախարարությանը` պայմանագրեր կնքել «Corsan Corviam Construccion S.A.» կազմակերպության և Սաֆեժ (Ֆրանսիա) ու Էպտիսա (Իսպանիա) համատեղ ձեռնարկության հետ և ներկայացնել դրանք ՀՀ կառավարության հաստատմանը:
Հաջորդիվ քննարկվել է Հյուսիս-հարավ ճանապարհային միջանցքի ներդրումային ծրագրի վերաբերյալ եռաչափ (3D) մոդելավորմամբ տեսահոլովակի պատրաստման հարցը: Խորհուրդը հանձնարարել է «Հյուսիս-հարավ ճանապարհային միջանցքի ներդրումային ծրագրի իրականացման կազմակերպություն» ՊՈԱԿ-ին պայմանագիր կնքել «Եռաչափ մոդելավորման ուսումնական կենտրոն» ՍՊԸ-ի հետ` նախնական 60 վայրկյան տևողությամբ տեսահոլովակ նկարահանելու համար, ինչպես նաև ԱԶԲ ընթացակարգերի համաձայն` իրականացնել կազմակերպության ընտրության մրցույթ` 7-10 րոպեանոց եռաչափ մոդելավորմամբ տեսահոլովակ պատրաստելու նպատակով:

Հայաստանի նախագահ Սերժ Սարգսյանը հրամանագիր է ստորագրել 2012 թվականի գարնանային զորակոչ անցկացնելու եւ զորացրում կատարելու մասին:

Հրամանագրի համաձայն, 2012 թվականի մայիս-հուլիս ամիսներին կանցկացվի Հայաստանի արական սեռի այն քաղաքացիների պարտադիր զինվորական եւ այլընտրանքային ծառայությունների գարնանային զորակոչը, որոնց 18 տարին լրացել է մինչեւ 2012 թվականի հունիսի 30-ը ներառյալ, եւ որոնք չեն օգտվել զորակոչի տարկետման իրավունքից կամ կորցրել են այն,  ինչպես նաեւ մինչեւ 2012 թվականի հունիսի 30-ը ներառյալ 18 տարին լրացող՝ Հայաստանի Հանրապետության կրթության եւ գիտության նախարարության կողմից հաստատված ցուցակներում ընդգրկված  այն քաղաքացիների, որոնք մասնակցել են բարձրագույն ուսումնական հաստատությունների ընդունելության քննություններին եւ մինչեւ 2012 թվականի հուլիսի 15-ը չեն ներկայացրել զորակոչից տարկետման իրավունքը հավաստող փաստաթուղթ:

Հանրապետության նախագահի նույն հրամանագրով որոշվել է նաեւ 2012 թվականի մայիս-հունիս ամիսներին զորացրել սահմանված ժամկետում պարտադիր զինվորական ծառայություն անցած զինծառայողներին եւ հանձնարարվել է ՀՀ կառավարությանը՝ երկշաբաթյա ժամկետում ընդունել սույն հրամանագրի կիրարկումն ապահովող համապատասխան որոշում:

«Չորրորդ ինքնիշխանություն». ՕԵԿ-ական գյուղնախարար Սերգո Կարապետյանը մի քանի օր է, ինչ արտակարգ ռեժիմով իրեն պատկանող «Արտֆուդ» պահածոների գործարանում մեկը մյուսին հերթ չտալով հանդիպումներ է անցկացնում: Եվ եթե տարիներ շարունակ գործարանի աշխատողները կարող է օրերով ծանոթ-բարեկամ խառնեին գործարանի սեփականատիրոջը այս կամ այն հարցով դիմելու համար, ապա հիմա «սիրտը բաց» նախարարը գրեթե բոլորի համար հասանելի է` առայժմ քաղաքական նկատառումներից ելնելով: Եվ այսպես, ՕԵԿ-ական նախարարի և իր գործարանի աշխատակիցների տետ ա տետ հանդիպման միակ և անփոխարինելի պատճառը մեկն է` «մայիսի 6-ին ակտիվորեն մասնակցել ընտրություններին և ձայնը տալ ՕԵԿ-ին»,- այս լոզունգով է սկսվում և ավարտվում Սերգո Երիցյանի օրն իր շրջապատում, գործարանում և ամեն տեղ, ով իր շուրջը հավաքվածներին զուգահեռ ճոխ-ճոխ խոստումներ է տալիս, որ իրեն «չքաշելու» դեպքում, իր կողքը կանգնողներին նա չնախատեսված պարգևների է արժանացնելու, իսկ եթե հանկարծ մեկի մտքով էլ անցնի շրջանցել նախարար մարդու խոսքը, ապա անհնազանդների «ականջները քաշվելու են»…

Ինչ արած, էս էլ հո հոդ ու ջրի հարցր չի, որ սուպեր նախարար Կարապետյանը Աստծու օրհնությանր ապավինի ու տեդր հանգիստ «տիտիկ» անի:

Հայաստանի ԱԻՆ մամուլի ծառայությունից  հայտնում են,ժամը 13.50-ին ահազանգ է ստացվել, որ Բուսաբանական այգում ծուխ է նկատվում. դեպքի վայր է մեկնել մեկ մարտական հաշվարկ: Հրդեհը մեկուսացվել է ժամը 14.09-ին, մարվել` 14.27-ին: Այրվել է 1000 քմ բուսածածկ տարածք եւ 20 ծառ:

«Հայոց Ցեղասպանություն կամ Մեծ Եղեռն (թուրք. Ermeni Soykırımı, անգլ. Armenian Genocide) Թուրքիայի կառավարող շրջանների կողմից կազմակերպված ցեղասպանություն, որի արդյունքում 1892-1923 թթ. զանգվածային տեղահանության է ենթարկվել և բնաջնջվել Արևմտյան Հայաստանի, Կիլիկիայի և Օսմանյան կայսրության նահանգների հայ բնակչությունը։ Պայմանականորեն Ցեղասպանության սկիզբն է համարվում 1915 թ. ապրիլի 24-ը, երբ Կոստանդնուպոլսում ձերբակալվեցին 250 հայազգի մտավորականներ։

Մեծ Եղեռնը հրեական Հոլոքոստի հետ մեկտեղ աշխարհում ամենաշատ ուսումնասիրված ցեղասպանությունն է», — գրված է հայկական Վիքիպեդիայում:

Նույնը գրված է ռուսերեն, անգլերեններում: Բայց մի զարմանալի բան նկատեցի, որ շարունակության մեջ հայկական վիքիի տեղեկատվությունն ամենաանկատարն է թվարկվածներից: Փաստորեն, անգլերեն ու ռուսերեն լեզուներով փնտրողն ավելի մանրամասն տեղեկատվության է ստանում, քան հայերենով: Իմ լուման ներդնեմ՝ թարգմանելով:

«Չնայած նրան, որ հայ ազգաբնակչության 70%-ն աղքատ գյուղացիներ էին, մուսուլման բնակչության մոտ գործում էր խորամանկ ու հաջողակ հայի կարծրատիպը, որն օժտված է մեծ կոմերցիոն տաղանդով: Չնայած սուլթաններն իրենք էին խրախուսում հայերին զբաղվել Եվրոպայի հետ առևտրով, դրանից օգուտ քաղելու համար: Հայերի հանդեպ թշնամանքի ևս մի պատճառ էին չլուծված սոցիալական խնդիրները քաղաքներում և հողի կռիվը գյուղերում: Հայերը մեծ դեր են խաղացել կայսրության գործնական կյանքում, ինչպես և եվրոպական ձեռներեցները: 1912թ. Օսմայան Կայսրությունում ոչ մուսուլմաններն ընդամենը 17% էին կազմում, սակայն 1900թ. ոչ մուսուլմանների չափաբաժինը Ստամբուլում 61,5 % էր կազմում, Իզմիրում՝ 42,8 %, մյուս քաղաքներում ևս խախտվել էր կայսրության մակարդակով համաչափությունը: 42 տպարաններից մուսուլմաններին էին պատկանում միայն 11-ը, քսան մետաղամշակման գործարաններից՝ միայն մեկը, Բուրսայի հայտնի մետաքսե ձեռնարկություններից վեցը մուսուլմաններինն էին, երկուսը՝ կառավարությանը, 33-ը պատկանում էին հայերին: Հայերը, հույներն ու ավելի քիչ՝ հրեաները կազմում էին կոմերցիոն ձեռնարկատերերի մեծ մասը: Արեւմտյան Անատոլիայի գյուղացիության դժգոհությունը լավ հագնված քաղաքացիների հանդեպ, որոնք ցածր գներ էին դնում գյուղացիական արտադրանքի վրա, անցնում էր հայերի վրա: Այդ դժգոհությունն ուղղորդվում էր պետության ու կոնսերվատիվ մուսուլման հոգեւորականության կողմից, որոնք հայերին ընկալում էին որպես անդորրը խախտող ու այնպիսի ռադիկալ քաղաքական հայացքների աղբյուր, ինչպիսիք են արհմիություններն ու սոցիալիզմը: Հայերը պարտավոր էին իրենց արոտավայրերը տրամադրել քոչվորներին, որը բացի ֆինանսական բեռից նաեւ բերում էր կողոպուտների ու բռնության:

Նրանց արգելվում էր զենք կրել, որը նրանց խոցելի ու անպաշտպան էր դարձնում քուրդ ու այլ քոչվորների կողոպուտի համար: Հայ բնակչության վրա ավելի բարձր հարկեր էին դրված: Քրիստոնյա լինելով, հայերն իրավունք չունեին վկայություն տալ դատարանում: Հայերի ձեռքում էր տնտեսության, կայսրության ֆինանսական պոտենցիալի մեծ մասը: Տնտեսական անկման շրջանում, կայսրության քայքայման ու օսմանների կողմից իրենց կայսրության ստատուսի կորստի հողի վրա հայերն ասոցացվում էին օսմանների կողմից ատելի Արևմուտքի հետ»(ռուս.վիքի)

Մնացածը սեփական շարադրանքով: Այդ ամենը բարդացել է Կովկասից փախած Մուհաջիրների հոսքով՝ նորաստեղծ բալկանյան երկրներից, ովքեր ծառայության էին մտնում զանազան ոստիականական ու պատժիչ ջոկատներում, ու դա խրախուսվում էր իշխանությունների կողմից, քանի որ նրանք իրենց հետ բերում էին «գյավուրների» հանդեպ ատելությւոնը, որը ձեռնտու էր «հայկական հարցը» բկներին նստած երիտթուրքերին: Ամեն կողմից ճնշում էր գործադրվում եւրոպական կառույցներից, դրան գումարած ռուս-թուրքական պատերազմը, որ շատ ձեռնտու էր հայերին, ու որին նրանք անթաքույց համակրում էին, այն աստիճան, որ որոշները փախչում էին գնում ռուսական բանակ ծառայելու: Երբ ռուսական զորքը հայ գեներալներ Լորիս-Մելիքովի, Տեր-Ղուկասովի ու Լազարևի հետ մտավ Ղարս, հայերն ընդունեցին նրանց որպես ազատագրողներ: Սան-Ստեֆանիայի խաղաղ պայմանագրի արդյունքում արևմտյան Հայաստանի մի քանի շրջաններ անցան Ռուսաստանին, մնացած շրջանները պետք է վերադարձվեին Թուրքիային, բայց հայերի իրավունքների բարձրացմամբ ընդհուպ մինչև ինքնավարություն:

Բայց բրիտականան դիվանագիտությունը ռուսական ազդեցության վտանգ է զգում հայկական ինքնավարության մեջ, ու առաջարկում, որ հայկական հարցը սահմանափակվի միայն բնակչության անվտանգության ապահովմամբ: Թուրիքան իր հերթին հանձն է առել ապահովել հայերի անվտանգությունը քրդերից ու չերքեզներից: Հայերն էլ իրանց փրկությունը տեսնում էին ռուսների մեջ, ու զանազան առաջարկներով դիմում էին ռուսաց թագավորին…

Անցնում էին տարիները, հայերին ավելի ու ավելի էին ճնշում, իսկ եվրոպական պետությունները արդեն կենտրոնացել էին մեկ այլ հարցի՝ Աֆրիկայի ու հեռավոր Արեւելքի գաղութացման վրա, ու հայկական հարցը մոռացության մատնվեց 15 տարով: Հետո եկավ հեղափոխական տրամադրվածության շրջանը, քանի որ հասկանալի դարձավ, թե խաղաղ ռեֆորմների միջոցով ոչնչի հնարավոր չի հասնել: Հնչակները, Դաշնակները, զանազան ըմբոստությւոններ ու ակցիաներ էին անում, Որքան ես հասկացա, այդ ամենը երկար է տեւել, բայց կոտորածները սկսվել են ու եղել են նշանակալի ու ամենամեծ մասշտաբների մի քանի տեղերում տարբեր տարիներին:

Հայերի մասսայական կոտորածը 1894-1896 թվերին՝ Էրզրում, Սասուն, Ստամբուլ, Մուշ, Էրզինջան, Գյումուշխան, Բայբութ, Ուրֆա ու Բիթլիս, կարողացել են խուսափել Զեյութունում Վանում կոտորածներից միահամուռ ուժերով պաշտպանություն կազկմակերպելով հնչակները դաշնակներն ու արմենակյանները:

Հետո երիտթուրքերի ու Աբդուլ-Համիդի իշխանության կռվի ալիքի մեջ Կիլիկիայի կոտորածը 1909-ին: «1909 թվականի ապրիլի 1-ից 14-ը տեղի ունեցավ երիտթուրքական առաջին զանգվածային կոտորածը։ Եղեռնը կատարվեց Ադանայի վիլայեթում և խլեց մոտ 30 000 հայերի կյանք։ Ադանայի կոտորածից հետո հայերի հալածանքներն է՛լ ավելի սաստկացան։ 1911 թ. հոկտեմբերին երիտթուրքերը ժողով գումարեցին, որտեղ որոշվեց. «Վաղ թե ուշ պետք է իրագործվի Թուրքիայի բոլոր հպատակների օտտոմանացումը, բայց մի բան պարզ է, որ դա երբեք չի կատարվի համոզելով, այլ պետք է իրականացվի զենքի ուժով»։ Այդպես ողջ Օսմանյան Կայսրությունը պատրաստվեց հայերին վերջնական հարված տալու։ Հայերի բնաջնջման գործն իրենց ձեռքը վերցրին Թալեաթ, Էնվեր, Ջեմալ փաշաները, Բեհաեդդին Շաքիր բեյը և այլք»։(հայ վիքի.)

Հետո պանթյուրքիզմն ու նրա գաղափարական պոետ Զիյա Քյոգալփը բերեցին Թուրան երկրի գաղափարը, ըստ որի այն պետք է ընդգրկի թուրք էթնոսի տարածման ողջ շրջանը: Այդ գաղափարը հայերի ու ընդհանրապես Օսմանյան կայսրության բոլոր ոչ թուրքերի բացառումն էր ոչ միայն իշխանությունից, այլ քաղաքացիական հասարակությունից, ու անընդունելի էր: Չնայած թյուրքիզմն ընդունվում էր հայերի կողմից որպես չարյաց փոքրագույնը իսլամի համեմատ: 1912թ. հայերի մեծամասնությոնը հակված էր դեպի օսմանիզմի գաղափարը, մոտ 8000 հայ կամավոր զինվոր կռվում էր թուրքական զորքերի կազմում, դրսեւորելով բացառիկ խիզախություն: Բայց հնչակներն ու դաշնակները հակաօսմանական դիրքորոշում ունեին, կազմակերպում էին Թիֆլիսում թուրքերի դեմ գործողությունների համար ջոկատներ:

Իսկ 1914թ. օգոստոսի 2-ին Թուրքիան Գերմանիայի հետ ստորագրեց գաղտնի պայմանագիր, որի կետերից էր Ռուսաստանի մուսոուլման ազգերի հետ միջանցք ստեղծելու համար՝ այն ենթադրում էր բոլոր թուրքալեզու ազգերի միավորումը մեկ պետության մեջ Օսմանյան կայսրության արեւելյան սահմանների փոփոխությունը, և ճանապարհին ընկած այլ ազգերի բնաջնջումը, որը պարունակում էր իր մեջ հայերի ներկայության բացառումը: Դրա մասին պաշտոնապես հայտարարվեց արդեն 1914թ.Հոկտեմբերի 30-ին,երբ արդեն պատերազմում էր:

«Երիտթուրքական պարագլուխները որոշեցին բնաջնջումն իրականացել 3 փուլով։ Առաջին փուլում բանակ զորակոչվեցին 15-45 տարեկան բոլոր հայ տղամարդիկ։ Նրանց զինաթափեցին և 50-100-հոգանոց խմբերով կոտորեցին։ Բռնգրավվեց նաև հայերի սակավաթիվ զենքն ու զինամթերքը։ Ծրագրի երկրորդ փուլով սկսվեց հայ մտավորականության՝ քաղաքական, մշակութային և ռազմական գործիչների ոչնչացումը։ 1915 թ. ապրիլի 24-ին Կոստանդնուպոլսում ձերբակալվեցին 235 մտավորականներ, իսկ ապրիլի 29-ին նրանց թիվը գերազանցեվ 800-ը։ Սրանք բոլորն այնուհետև աննկարագրելի տանջանքերի ենթարկվեցին և սպանվեցին։ Թուրքական սրի զոհը դարձան այնպիսի հայորդիներ, ինչպիսիք են Սիամանթոն, Գրիգոր Զոհրապը, Ռուբեն Սևակը, Դանիել Վարուժանը և այլ առաջադեմ մտածողներ։ Երրորդ փուլով թուրք ջարդարարները սկսեցին կոտորել անպաշտպան մնացած հայ բնակչությանը՝ գերազանցապես կանանց, ծերունիներին և երեխաներին։ Կազմակերպվեց մասսայական բռնագաղթ, աքսոր և ջարդ։ Հայերին կա՛մ ստիպում էին ուրանալ քրիստոնեությունը, կա՛մ սպանում էին, կա՛մ ստիպում բռնել գաղթի ուղին։ Արևմտյան Հայաստանի ողջ մնացած հայերը բռնագաղթեցին Միջագետքի անապատներ, հիմնականում՝ Դեր Զոր, որտեղ և բնաջնջվեցին։

Այս կոտորածի արդյունքը եղավ Արևմտյան Հայաստանի հայերից՝ ավելի քան 2000-ամյա մշտական բնակչությունից, զրկվելը։ Մեկ տարվա ընթացքում բռնի կերպով մահմեդականացվեց 200 000 հայ, որոնք այժմ ապրում են Ճորոխ գետի հովտում։Գաղթական դարձավ և աշխարհով մեկ սփռվեց ավելի քան 1 000 000 հայ։ Ահռելի էին նաև նյութական կորստները։ Վիճակագրական տվյալների համաձայն, Հայաստանում կոտորվեց 66 քաղաքների և մոտ 2500 գյուղերի հայ բնակչությունը։Թալանվեց և քանդվեց 2350 եկեղեցի ու վանք։ Ոչնչացվեց 1500 դպրոց ու վարժարան։ Հայությանը հասցվեց 14,5 միլիարդ ֆրանկի վնաս։ Իսկ ահա 1915-1916 թվականներին, ըստ տարբեր աղբյուրների, նահատակվեց 500 000 — 1 500 000 հայ։ Ըստ վերջին երկու տասնամյակների հետազոտությունների, զոհերի թիվը կազմել է մոտ 1 200 000: 1916 թ. հետո էլ հայերի նկատմամբ թուրքական ոտնձգությունները չավարտվեցին։ Երիտթուրքերի 1918 թ. Անդրկովկաս կատարած արշավանքի ժամանակ կոտորվեց 500 000, իսկ 1920-1922 թթ. արդեն քեմալական կառավարության կատարած ջարդի ժամանակ՝ 260 000 հայ: Ընդհանուր առմամբ, 1895-ից մինչև 1922 թվականը զոհվեց ավելի քան 2 500 000 հայ» (հայ վիքի.):

Ամեն տարի ապրիլի 24-ին` Հայոց ցեղասպանության զոհերի հիշատակի օրը, հարյուր հազարավոր մարդիկ այցելում են Ծիծեռնակաբերդի հուշահամալիր և անմար կրակի շուրջը ծաղեբլուրներ են գոյանում։

Սկսած 1915 թվականից տարբեր պետություններ ընդունել են բանաձևեր, որոնք քննադատում են հայերի կոտորածը։

ԱՄՆ-ը երեք անգամ (1916, 1919, 1920)ընդունել է նմանատիպ բանաձևեր, սակայն դրանք չեն կարողացել կանգնեցնել Օսմանյան կայսրության գործողությունները։ 1915 թ. Ֆրանսիան, Մեծ Բրիտանիան և Ռուսաստանը հանդես են եկել համատեղ դեկլարացիայով, որը նույնպես քննադատում էր այդ կոտորածները։

Հայոց ցեղասպանությունն ընդունել են այնպիսի կազմակերպություններ, ինչպիսիք են Եվրոպայի Խորհուրդը (1998, 2001), Եվրախորհրդարանը (1987, 2000, 2002), ՄԱԿ-ի մի քանի հանձնաժողովներ, Եկեղեցիների համաշխարհային միությունը և այլն։

Հայոց ցեղասպանությունը ճանաչել են շատ պետություններ և միջազգային կազմակերպություններ։ Պաշտոնապես առաջինն ընդունել է Ուրուգվայը 1965 թ.։ Հայ ժողովրդի կոտորածը պաշտոնապես քննադատել և ճանաչել են որպես ցեղասպանություն ըստ միջազգային իրավունքի հետևյալ երկրները՝

Ֆրանսիա, Գերմանիա, Իտալիա, Բելգիա, Նիդեռլանդներ, Շվեյցարիա, Շվեդիա, Ռուսաստան, Լեհաստան, Լիտվա, Հունաստան, Սլովակիա, Կիպրոսի Հանրապետություն, Լիբանան, Ուրուգվայ, Արգենտինա, Վենեսուելա, Չիլի, Կանադա, Վատիկան, Ավստրալիա»(հայ վիքի):

Հիշում եմ, դատապարտում եմ, Մեծ Եղեռնը, պահանջում եմ այսօրվա Թուրքիայից, ում համար հայկական հարցը էլի կոկորդում կանգնած է, բայց ի տարբերություն նախանցած ու անցած դարերի այն չի հանդիսանում վտանգ, որպես արեւմտյան գաղափարախոսության կրող, ճանաչել ցեղասպանությունը, որպես փաստ, կատարված երիտթուրքերի կողմից: Թուրքիայի կողմից դա  կամուրջ է ոչնչացնելու դարավոր թշնամանքը, և որի համար պարտադիր չէ, որ բարոյական պատասխանատվություն կրի իմ ճանաչած եվրոպական թուրքը, ով ինձ հետ հավասար դատապարտում է պատմական իրողությունը, ես նրա հետ չեմ շահարկում այդ փաստը, ես նրա հետ պահանջում եմ…

Ապրիլի 22-ին, Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնում, Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ Ծայրագույն Պատրիարք և Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսն ընդունել է «Երևանը 2012թ. գրքի համաշխարհային մայրաքաղաք» ծրագրի մեկնարկի առիթով Հայաստան ժամանած Բուենոս Այրեսի քաղաքապետ Մաուրիսիո Մակրիի գլխավորած պատվիրակությունը:

Զրույցի ընթացքում Նորին Սրբությունն անդրադարձել է Մայր Աթոռի` որպես հոգևոր-մշակութային նշանավոր օջախի ունեցած դերին ու նշանակությանը հայ գրատպության սկզբնավորման և զարգացման գործում: Վեհափառ Հայրապետը նախախնամական նկատել է, որ Երևանը գրքի համաշխարհային մայրաքաղաք տիտղոսը հանձնվելու է հենց Մաուրիսիո Մակրիի ձեռքով, քանզի զգացումով և ապրումներով շատ մոտ երկու ժողովուրդները միմյանց նկատմամբ առանձնահատուկ սեր և ջերմություն են տածում: Նորին Սրբությունը նաև ընդգծել է, որ պատվիրակության ներկայությունը Հայաստանում ավելացնում է տոնական այս օրերի ջերմությունը:

Հանդիպման ավարտին Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսն ի դեմս քաղաքապետի իր օրհնությունը փոխանցել է Արգենտինայի ժողովրդին` մաղթելով, որ Տերը խաղաղության և առաջընթացի մեջ պահի երկիրը և արդյունավորի Արգենտինայի բարեպաշտ ժողովրդի բոլոր ջանքերը:

Ազատության հրապարակում ապրիլի 20-ին կայացած հանրահավաքի ժամանակ նախկին վարչապետ Հրանտ Բագրատյանը հայտարարել է, որ Կոնգրեսն սկսում է այն քաղաքացիների հավաքագրումը, որոնք տուժել են իշխանությունների տնտեսական գործունեությունից, եւ մասնավորապես, այն գյուղացիների, ովքեր վարկային բեռի տակ են մնացել նախորդ տարիների տնտեսական ճգնաժամի ժամանակ,- գրում  է «Չորրորդ ինքնիշխանությունը»:

«Բագրատյանը նշել է, որ դա արվելու է ինչպես որ արվել է ԽՍՀՄ նախկին խնայբանկերում գումար ունեցած անձանց դեպքում, որպեսզի հետագայում` իշխանության գալուց հետո ընդդիմությունը ձեռնամուխ լինի այդ հարցերի լուծմանը»:

Ոստիկանության քրեական հետախուզության գլխավոր վարչության և Կենտրոնականի բաժնի ծառայողները հանցագործության կասկածանքով ոստիկանության կենտրոնականի բաժին բերման են ենթարկել  Պետեկամուտների կոմիտեի Նոր Նորքի բաժնի աշխատակից 1969թ. ծնված Կարեն Կ.-ին, — գրում  է «Հայացք»թերթը:

«Վերջինս խոստովանել է, որ անցյալ տարվա նոյեմբերի 14-ին ինքն է դանակահարել 1985թ. ծնված Մերուժան Դ.-ին: Պարզվել է, որ Բրյուսովի փողոցում նա վիճաբանել է Մերուժան Դ.-ի եւ վերջինիս ընկերոջ`1992թ. ծնված Ժիրայր Ա.-ի  հետ եւ դանակով հարվածել է Մերուժան Դ.-ին» :

Տաշիր-Մեծավան ճանապարհի 3-րդ կմ-ին, ապրիլի 18-ին, ժամը 20.30-ի սահմաններում, «Օպել Վեկտրա» մակնիշի ավտոմեքենան բախվել է ճամփեզրի բետոնե պատին:

Վթարի հետեւանքով վարորդը եւ 2 ուղեւորները մարմնական վնասվածքներով տեղափոխվել են հիվանդանոց:

Կատարվում է քննություն: