31.05.2024 | 12:54
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/01.thumb_-1.jpg)
31.05.2024 | 12:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/1705646963_vahe-hovhannisyan-750x375-1.jpg)
31.05.2024 | 11:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/download-20.jpg)
29.05.2024 | 15:42
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/1716984187_araqel-arqepiskopos-qaramyan-1.jpg)
29.05.2024 | 12:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/screenshot_16.thumb_.png)
29.05.2024 | 11:17
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/screenshot_14.thumb_-1.png)
28.05.2024 | 13:20
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/ajapayan_mikael_scaled.thumb_.jpg)
28.05.2024 | 13:02
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/444489887_7706133296110179_254756391202658944_n.thumb_.jpg)
28.05.2024 | 11:17
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/f6655763ae917f_6655763ae91b6.thumb_-2.jpg)
28.05.2024 | 11:11
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/f4612aa59f03dd93dc150e29a110e000_1716871346.jpg)
28.05.2024 | 10:37
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/hqdefault-1.jpg)
24.05.2024 | 15:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/hqdefault-3.jpg)
24.05.2024 | 13:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/timthumb.jpg)
24.05.2024 | 12:17
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/1716529687_Screenshot_20240524_094758_YouTube.jpg)
24.05.2024 | 11:29
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/default-8.jpg)
23.05.2024 | 15:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/03/f65ffe29f53d26_65ffe29f53d69.thumb_.jpg)
23.05.2024 | 14:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/download-19-300x223.jpg)
23.05.2024 | 13:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/download-13.jpg)
23.05.2024 | 12:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/download-18.jpg)
23.05.2024 | 11:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/download-2.jpg)
22.05.2024 | 15:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/hqdefault-2.jpg)
22.05.2024 | 14:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/01/lavrov_1.thumb_.jpg)
22.05.2024 | 13:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/download-6.jpg)
22.05.2024 | 12:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/02/screenshot_1_thumb_v1.thumb_-750x375-1.png)
22.05.2024 | 11:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/download-16.jpg)
21.05.2024 | 15:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/04/7e05cd4aa7963c179a135b6781882f83_1712949922.jpg)
21.05.2024 | 14:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/03/6678793.thumb_.jpg)
21.05.2024 | 13:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/capture.thumb_-2.jpg)
21.05.2024 | 12:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/photo_2024_05_20_15_49_42.thumb_.jpg)
21.05.2024 | 11:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/default-5.jpg)
20.05.2024 | 15:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/screenshot_15.thumb_.png)
20.05.2024 | 14:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/messenger_creation_5f4315b7_50ef_4078_bf12_d58508d59a57.thumb_.jpg)
20.05.2024 | 13:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/5d1bd7b11c44c24e29a4cffc7088f701_1716106306.jpg)
20.05.2024 | 12:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/download-14.jpg)
20.05.2024 | 11:00
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/default-6.jpg)
18.05.2024 | 15:10
Բացի Սրբազանից վարչապետի այլ թեկնածուի քննարկումը բերելու է ակնհայտ քաղաքական խի...18.05.2024 | 13:10
![](https://armversion.am/wp-content/uploads/2024/05/default-4.jpg)
Կենտրոն Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանում՝ դատավոր Մեսրոպ Մակյանի նախագահությամբ, շարունակվեց ոստիկան Էդգար Վարագյանի գործով դատական նիստը:
Հիշեցնենք, որ Էդգար Վարագյանը մեղադրվում է ՀՀ քրեական օրենսգրքի 5 հոդվածներով, այդ թվում՝ տուժող կնոջ բռնաբարության, նրա ու նրա անչափահաս դստերը առևանգելու և ավազակային հարձակման մեջ: Ինչպես ավելի վաղ հայտնել էինք, այս նիստին ամբաստանյալ Վարագյանը պետք է շարունակեր իր ցուցմունքը:
Սակայն, մինչ ցուցմունքին անցնելը՝ նա հանդես եկավ հայտարարությամբ, նշելով, թե՝ ինչ այս դատական գործընթացը սկսվել է, տուժող Քարոլին Բաղումյանը նիստերից հետո և ընդհանրապես՝ հետապնդում ու սպառնում է իր ընտանիքի անդամներին և ընկերուհուն՝ Համասիկին: Սակայն, Քարոլին Բաղումյանը հերքեց այդ հայտարարությունը, ասելով, որ ինքը նման բան չի արել:
Դատավոր Մակյանը հայտնեց, որ ամբաստանյալի ընտանիքի անդամները դատավարության մասնակից և կողմ չեն հանդիսանում, իսկ քրեական դատավարական օրենսգրքի համապատասխան հոդվածները և անվտանգության միջոցները կիրառվում են դատավարության կողմերի հետ կապված:
Հարցը հարթելուց հետո, Վարագյանն իր ցուցմունքում հայտնեց, որ ծառայութան ժամանակ մի երկու անգամ համազգեստով և պարեկային մեքենայով հանդիպել է Քարոլին Բաղումյանին Մոսկովյան-Թումանյան փողոցներում:
«Նկատելով իմ համազգեստն ու զենքը՝ մի երկու անգամ փորձեց ինձ ակնարկել, որ իրեն զենք է պետք, նպատակն ինձ անհայտ է, թե ինչու: Առաջարկեցի, որ բազմաթիվ խանութներ կան, որտեղ կան զենք-զինամթերք: 2013 թ., երբ ես Մոսկովյան փողոցում էի, համացանցով ինձ զգուշացրեց, որ կարող եմ գնալ գումարը ստանալ (խոսքը աշխատանքի դիմաց չվճարված գումարի մասին է-խմբ.): Գնացի իրենց տուն, ասաց, թե՝ «Շուտով գումարները կուղարկենք, հիմա ունենք հեռուստացույց, որը կարող եմ առաջարկել, նախնական կվերցնես հեռուստացույցը»: Ես էլ մտածեցի, որ մինչև հիմա չի տվել, կվերցնեմ, կվաճառեմ, Գևորգ Ղռաթյանի գումարն էլ կտամ: Համաձայնեցի, վերցրի:
Միասին տեղափոխեցինք իմ բնակարան, հետո դուրս եկանք քաղաք, զբոսնեցինք ու ադքանով վերջացավ: Ասաց. «Եթե հնարավորություն լինի, հեռուստացույցը չվաճառես, մեկ ամսից գումարը կտամ»:
Մեկ ամսից գնացել եմ իրենց տուն, որ որոշենք՝գումարն է տալիս, թե հեռուստացույցը վաճառեմ: Ներս հրավիրեց, երեխային բարձրացրեց վերև, եկավ, հրավիրեց սեղանի շուրջ նստել և ասաց, որ կարևոր բան ունի ասելու: Լույսն անջատելուց հետո, ասաց, որ ամուսնուց ուզում է բաժանվել, խնդիրներ ունի, ուզում է ամեն ինչ վաճառել, մեկնել Միացյալ Նահանգներ: Առաջարկեց միասին մեկնել Միացյալ Նահանգներ և այնտեղ ապրել: Առաջարկութուններ արեց, ես էլ համաձայնեցի, ասացի՝ բայց ամուսնուցդ բաժանվի, նոր: Տեսավ, որ ես այդ պահին համաձայնեցի, տվեց Նունուֆար Հովհաննիսյանի անուն-ազգանունը, հասցեն ու ասաց, թե խնդիրներ ունի նրա հետ: Պարզվեց, որ ինքն այդ կնոջը կոպիտ ասած քցելա 350. 000 ամերիկյան դոլար և իմ միջոցով փորձում է այդ կնոջը վնասել: Մի քանի անգամ փորձել է այդ կնոջը սպանել, վնասել: Այդ կինը ոստիկանություն է դիմել և ասել, որ Քարոլին Բաղումյանը ցանկացել է Նունուֆար Հայրապետյանին վնասի: Մի քանի անգամ գիշերվա ժամերին բնակարանում դռները ծեծել և սպառնացել է ընտանիքի անդամներին, բացի այդ՝ փողոցում հարձակվել է այդ կնոջ վրա: Սակայն, ոստիկանությունում նրան չեն պատժել ու, բնականաբար, ինձ փորձում էր ներգրավել ադ կեղտոտ հանցագործութունների մեջ:
Առաջնահերթ փորձեցի դարձի բերել, քանի որ ինքս էլ ոստիկան եմ, բայց ինքն իրենն էր պնդում, չէր ընդունում: Ասում էր՝ բա չե՞ս ուզում ինձ օգնել՝ ազատվեմ այդ մարդուց: Որ զգացի չի ուզում լսել, սկսեցի վիճել, որ ինքը պատասխան է տալու օրենքի առաջ նման բան ասելու և ինձ այդ պատմության մեջ ներգրավելու համար:
Ինձ բանալի էին տվել, որպես համակարգի աշխատող, որը ունի նաև ձայնագրելու հնարավորություն, ես սեղմել եմ, որ ձայնագրություն անեմ: Հետո ինքը նկատեց, որ ես ուրիշ ձև եմ վերաբերվում և կարող եմ բողոք ներկայացնել, փորձեց այլ թեմաներից խոսել և առաջարկեց հյուրասիրել: Ինչ-որ բաներ բերեց, ես էլի ասացի, որ էդպես չի կարելի: Հետո չեմ հիշում՝ ինչ կերա, բայց ինձ հետ անհասկանալի բան եղավ, ես հետո եմ հասկացել, թե ինչ եղավ. հայտնվել էի իր բազմոցին, ինքս էլ չգիտեմ՝ոնց, նաև՝գլխապտույտ ունեի: Հիշում եմ, որ ինքն է ինձ հասցրել տուն: Իմ տանն արդեն ես պառկել, հանգստացել եմ: Առավոտյան ժամը ութին մի կերպ արթնացել ու պատրաստվում էի գնալ աշխատանքի, երբ նկատեցի, որ դռան վրա բանալին չկա: Երկրորդ՝ «զապաս» բանալիով բացում եմ, շտապում աշխատանքի: Ու այդ ամբողջ օրը շատ վատ եմ ինձ զգացել»:
Ամբաստանալ Վարագյանը պատմեց, որ իրեն վերագրվող հանցագործության նախորդ օրը՝ Անկախության օրը ինքն ու իր ընկերուհին՝ Համասիկը, Նունե Եսայանի համերգին էին գնացել, ապա զգալով, որ իրեն վատ է զգում, միասին եկել էին տուն:
«Քանի որ տանեցները Շիրակի մարզում էին, նա մնաց մեր տանը, որպեսզի խնամի ինձ: Առավոտյան Համասիկն ինձ արթնացրեց, որ հաջող անի, գնա գործի: Իջել եմ կանգառ, որ ճանապարհեմ: Նրան ճանապարհել եմ, վերադարձել եմ տուն:
2013թ-ի սեպտեմբերի 23-ին ես ոչ մեկի տանը չեմ եղել: Եղել եմ Մոսկովյան փողոցում գտնվող ինտերնետային ակումբում: Դրանից հետո վերադարձել եմ տուն: Իսկ ամսի 24-ի առավոտյան նորից աշխատանքի եմ գնացել»,-մանրամասնեց նա:
Այնուհետև, ամբաստանյալը պատմեց, որ իրեն աշխատանքի վայրից եկել- տարել են, ու թե ոստիկաններն իր հետ շատ վատ են վարվել, մասնավորապես՝ բռնությունների ենթարկել.
«Երեք օր առանց ջրի ու հացի են պահել, նույնիսկ զուգարան չեն թողել գնամ»,-պատմեց ամբաստանյալը:
Վարագյանը նշեց նաև, որ սերմնահեղուկի և թքի անալիզ իրենից չեն վերցրել, փոխարենը՝ երկու անգամ արյան անալիզ են վերցրել:
Հռիփսիմե Գալստյան
Ամերիկայի Միացյալ Նահանգները, տեխնիկական խնդիրների պատճառով, դադարեցրել է վիզաների տրամադրումն ամբողջ աշխարհում:
«Հայկական Վարկած »-ը փորձեց տեղեկություն ստանալ Հայաստանում ԱՄՆ դեսպանատնից:
Այնտեղից մեզ տեղեկացրեցին, որ գործերը կուտակվելու հետևանքով տեխնիկական խնդիրներ են առաջացել: «Խնդիրն առկա է ամբողջ աշխարհում, ԱՄՆ-ն ոչ թե ընդհանրապես է դադարեցնում վիզաների տրամադրումը, այլ՝ ժամանակավորապես: Այժմ աշխատանքներ են տարվում, փորձում են վերականգնել »,-հայտնեց դեսպանատան ներկայացուցիչը, որը, սակայն, դժվարացավ հայտնել, թե կոնկրետ երբ կավարտվեն աշխատանքները:
Նշենք, որ այն քաղաքացիները, որոնք շտապ ուղևորության պետք է մեկնեն, կարող են էլեկտրոնային փոստով կապ հաստատել տեղի ամերիկյան ներկայացուցչության հետ:
Անցյալ շաբաթ թուրքական «Սաբահ» թերթը հրապարակել էր հետևյալ մտահոգիչ լուրը. «Ավստրալիայի արտգործնախարար. հայկական հարցը ցեղասպանություն չէ»:
«Սաբահը» նկարագրել էր այն դեպքերը, որոնք հանգեցրել էին թերթի նողկալի խորագրին: Թուրք-ամերիկյան ընկերակցությունների համագումարի խորհրդի անդամ և նախկին նախագահ Գյունայ Էվինչը վերջերս այցելել էր Ավստրալիա` տեղի թուրքական խմբերին տեղեկացնելու Մովսեսյանի դատական գործի մասին: Նա պատմել էր, որ «Միացյալ Նահանգների Գերագույն դատարանը ուժի մեջ է թողել 9-րդ շրջանային վերաքննիչ դատարանի՝ Կալիֆորնիայի օրենքն անվավեր ճանաչելու մասին որոշումը, որը Հայկական հարցը բնորոշել էր որպես ցեղասպանություն, որովհետև ԱՄՆ դաշնային քաղաքականությունը Հայկական հարցը չի բնորոշում որպես ցեղասպանություն»:
«Սաբահը» նաև հաղորդել էր, որ Էվինչի այցը «մաս է կազմել անգլո-թուրքական սփյուռքի համագործակցության ավելի լայն ծրագրի, որով Միացյալ Նահանգների, Կանադայի, Մեծ Բրիտանիայի, Ավստրալիայի և Նյու Ջերսիի թուրքերը փոխանակում են իրենց լավագույն փորձը` հիմնված ընդհանուր իրավագիտական և քաղաքական ժառանգության վրա»:
Ավստրալիայի թուրքական զորակցության միության ղեկավար Էրթունչ Օզենը, հետևելով Էվինչի խորհրդին, մայիսի 5-ին նամակ էր հղել Ավստրալիայի արտաքին գործերի նախարար Ջուլի Բիշոպին` «մտահոգություն հայտնելով բանաձևերի առնչությամբ, որոնք ընդունվել էին Նոր Հարավային Ուելսի խորհրդարանի կողմից 2013 թվականի մայիսին՝ Թուրքիայի վերաբերյալ և տարբեր համայնքների ճակատագրի Օսմանյան կայսրության ժամանակաշրջանում Առաջին համաշխարհային պատերազմից առաջ և հետո»:
Արտգործնախարար Բիշոպը հունիսի 4-ին գրել էր Օզենին. «Ավստրալիայի կառավարությունը ընդունում է, որ Օսմանյան կայսրության գոյության վերջին տարիներին տեղի ունեցած ողբերգական իրադարձությունները աղետալի հետևանքներ են ունեցել հետագա սերունդների և նրանց ինքնության, ժառանգության ու մշակույթի վրա»: Զարմանալիորեն, նա հավելել էր. «Սակայն այդ դեպքերը մենք չենք ճանաչում որպես «ցեղասպանություն»: Ավստրալիայի նահանգները և տարածքները սահմանադրական դերակատարություն չունեն Ավստրալիայի արտաքին քաղաքականության մշակման գործում: Հարգելով սույն հարցի վերաբերյալ անհատների և խմբերի անդրդվելի հայացքներ ունենալու իրավունքը, Ավստրալիայի կառավարությունը վաղուց ի վեր հստակ մոտեցում է որդեգրել` չմասնակցել այս զգայուն բանավեճին»:
Ավստրալիայի արտգործնախարարը սխալվում է երեք հարցում. նախ՝ նա սխալ է թույլ տվել, նշելով, որ Ավստրալիան չի ճանաչում Հայոց ցեղասպանությունը: Չնայած Ավստրալիայի կառավարությունը գերադասում է չօգտագործել ցեղասպանություն եզրը, որպեսզի չթշնամացնի Թուրքիային, սակայն ոչ մի պաշտոնյա երբևէ չի հայտարարել, որ այն ցեղասպանություն չէ. երկրորդ՝ նա սխալ է գրել, որ Ավստրալիայի նահանգները, որոնք ճանաչել են Հայոց ցեղասպանությունը, ձևավորել են արտաքին քաղաքականություն: Այս նահանգները պարզապես ճանաչել են պատմական մի իրողություն. և երրորդ՝ նա հակասում է ինքն իրեն, նշելով, որ Ավստրալիայի կառավարությունը չի մասնակցում այս «զգայուն բանավեճին», սակայն իրեն թույլ է տվել միջամտել, նշելով, որ դա ցեղասպանություն չէ…
Ավստրալիայի Հայ դատի հանձնախմբի գործադիր տնօրեն Վաչե Կահրամանյանն անմիջապես խիստ ձևակերպմամբ մի նամակ է հղել արտգործնախարարին` նրա «սխալ հայտարարությունը» անվանելով «խորապես վիրավորական և ցավալի Ավստրալիայի հայ համայնքի համար»: Նա նաև Բիշոպի դիրքորոշումը բնութագրել է որպես «անհանդուրժելի», «աններելի», «խիստ վիրավորական» և «վնասակար բոլոր ավստրալիացիներին»: Կահրամանյանն արդարացիորեն զարմացել է, թե «Ինչպե՞ս կարող է Ավստրալիայի բարոյագիտակցությունը դառնալ այսքան փչացած»:
Ավստրալիայի Հայ դատի հանձնախմբի գործադիր տնօրենը հիշեցրել է արտգործնախարարին, որ նրա հայտարարությունը խիստ հակասում է «ներկայիս կառավարության բազմաթիվ բարձրաստիճան նախարարների արտահայտած դիրքորոշումներին: Վերջերս, 2014 թվականի ապրիլին, Հայոց ցեղասպանության 99-րդ տարելիցին նվիրված ոգեկոչման միջոցառմանը Ավստրալիայի գանձապետ Ջո Հոկին հանդես է եկել պաշտոնական հայտարարությամբ` Ապրիլի 24-ը նշելով որպես օր «երբ հավաքվում ենք հիշելու ցեղասպանության ժամանակ զոհված 1.5 միլիոն մարդկանց»: Նախարարներ Թերնբուլը, Մորիսոնը, Աշխատավորական, Կանաչների, փոքր և անկախ կուսակցությունների այլ բարձրաստիճան անդամների հետ միասին կոչ են արել Ավստրալիայի խորհրդարանին պաշտոնապես ճանաչել 1915 թվականի իրադարձությունները որպես ցեղասպանություն: Ավստրալիայի վարչապետ Թոնի Էբոթը, ընդդիմության առաջնորդ եղած ժամանակ, հանդես է եկել ամենամյա հայտարարությամբ՝ վկայակոչելով Հայոց ցեղասպանությունը առանց որևէ որակավորման կամ մեղմասացության»:
Կահրամանյանը նաև ասել է արտգործնախարարին. «Ժխտելով Հայոց ցեղասպանությունը, Դուք ժխտում եք նաև Ավստրալիայի սեփական պատմությունը: Ավստրալիայի ազգային արխիվում պահվում են ANZAC-ի (Ավստրալիայի և Նոր Զելանդիայի բանակային կորպուսի) ռազմագերիների անթիվ ու անհամար վկայություններ, որոնք գերեվարվել էին Օսմանյան կայսրությունում…. Այս անհերքելի վկայությունները վառ հիշողություններ են հայ ժողովրդի տառապանքների և ոչնչացման մասին»:
Ավստրալիայի Հայ դատի հանձնախմբի նախագահ Գրեգ Սողոմոնյանը կոչ է արել արտգործնախարարին՝ «անհապաղ չեղյալ համարել այս դատողության լուրջ սխալը» և հանդիպում է խնդրել նրա հետ:
Ես առաջարկում եմ, որ ավստրալահայերը պարզեն վարչապետ Թոնի Էբոթից` արդյոք արտգործնախարարը նրա հետ նախապես համաձայնեցրե՞լ է այդ խիստ վիրավորական նամակը: Եթե ոչ, ապա Հայ դատի հանձնախումբը պետք է պահանջի արտգործնախարարի անհապաղ պաշտոնանկությունը: Հայ դատի հանձնախումբը պետք է խնդրի Ավստրալիայի բոլոր երեք նահանգների խորհրդարաններին, որոնք ճանաչել են Հայոց ցեղասպանությունը, ընդունել մի նոր բանաձև`դատապարտելով արտգործնախարար Բիշոպի ժխտողական դիրքորոշումը և կոչ անել վարչապետին հեռացնել նրան պաշտոնից…
Հարութ Սասունյան
«Կալիֆորնիա Կուրիեր» թերթի հրատարակիչ և խմբագիր
Թարգմանությունը՝ Ռուզաննա Ավագյանի
«Հայկական Վարկած»-ի զրուցակիցն է բանաստեղծ Մերուժանը: Ասում են` բանաստեղծները գալիքը կանխագուշակում են…
-Երկրում դժգոհություն է՝ գրեթե բոլոր բնագավառներում, օդում ինչ-որ բանի սպասում կա: Ըստ ձեզ ի՞նչ է սպասվում.
— Այսօրվա ժողովրդի սպասումը մեկ բանից է կախված. սոցիալական դժգոհություն, որը հասել է գագաթնակետի և դրդում է փոփոխությունների անհրաժեշության: Փոփոխությունների համար պետք է երկրում կամ հեղաշրջում, կամ իշխանափոխություն, կամ էլ պետք է տեղի ունենան սոցիալական այնպիսի զարգացումներ, որոնք բարեկեցություն կբերեն ժողովրդին: Վերջինն անհնարին է. իշխանություններն ամենևին չեն ձգտում դրան, իսկ ընդդիմությունը չի կարողանում ջախջախել իշխանությանը և նոր իշխանություն հաստատել:
-Բայց այսօր կա՞ ընդդիմություն.
—Ընդդիմություն կա, որքանո՞վ է այն ուժեղ , որքանո՞վ է կազմակերպված, սա է խնդիրը: Այն չի կարող հողին հավասարվել, որովհետև ընդդիմության պահանջներն ավելի քան այլախոհական են, այսինքն՝ ընդդիմության պահանջները իշխանության փոփոխության մասին է, իշխանությունը փոփոխության ենթակա է, որովհետև օրենքները չեն գործում, հասարակության պահանջներն ավելանում են: Երկրում 40 տոկոս աղքատություն կա, 10 տոկոս ծայրահեղ աղքատություն. այս պայմաններում ինչպե՞ս իշխանափոխություն տեղի չունենա.
-Բայց այսօր դժգոհում են նաև ֆինանսապես ապահովվածները, դժգոհություն կա բոլոր ոլորտներում: Մարդիկ չեն կարողանում կազմակերպել իրենց կյանքը, նրանք գնում են երկրներ, որտեղ պետությունն է կազմակերպում իրենց կյանքը, մեր իշխանությունն ի զորու չէ, կամ չի էլ ձգտում այդ անելու, մի տեսակ իներցիայով ապրողի վիճակում ենք հայտնվել, իսկ մեզ մոտ միայն դժգոհում են, արդյո՞ք դժգոհելն արդեն հոգեբանություն չի դարձել:
-Եթե դժգոհելը համարենք հոգեբանություն, ուրեմն պետք է ավելորդ համարենք դժգոհելը և արհամարհենք դժգոհողներին: Ինչպե՞ս կարելի է արհամարել հասարակությանը: Մի ամբողջ հասարակություն դժգոհ է. դժգոհ է իրավակարգից, համակարգերից, իշխանությունը չի կարողանում բավարարել ժողովրդի պահանջները, բնականաբար, այս պայմաններում պետք է լինի հեղափոխություն: Հեղափոխությունը չի կարող լինել անարյուն, արյան պահանջ կա: Ես գտնում եմ, որ այս պայմաններում բավական է տասը դիակ և երեսուն կալանավոր, որպեսզի երկիրը կարգի գա: Այդ պահանջները հետևյալն են. վերականգնել մահապատիժը: Ինչո՞ւ վերականգնել մահապատիժը. որովհետև մահապատժի վերացումը, բավականաչափ հնարավորություն տվեց հանցավոր աշխարհին( խոսքը կրիմինալի մասին չէ) տեր դառնալու իրականությանը: Հանցավոր աշխարհը ներխուժել է մեր հոգեբանություն, մեր երկիր, թափանցել է այնպես, որ նրան վերացնել չենք կարողանում: Նրա հովանավորն իշխանության այն զանգվածն է, որը հարստահարում է ժողովրդին:
Եթե մենք սկսենք ուսումնասիրել իշխանության գործերը, արարքներ կան, որոնք առաջնորդվել են կոնկրետ մարկանց վերացնելով: Այնպես, որ հրապարակային մահապատիժը շատ ավելի արդար է, քան չբացահայտված սպանություններն ու անթաղ դիակները: Կան քաղաքական սպանություններ, որոնք անհրաժեշտությունից մղված պետական որոշման արդյունքում է կատարվել: Օրինակ՝ սպանվեց Յուզբաշյանը՝ Սովետական Հայաստանի հետախուզության մինիստրը: Մենք այդ սպանությունը որակեցինք որպես կենցաղային սպանություն: Ինչո՞ւ: Ինչպե՞ս կարելի է հետախուզության նախկին մինիստրին սպանել կենցաղային հողի վրա: Ի՞նչ կենցաղի մասին է խոսքը, ի՞նչ ձևակերպում ստացավ այս սպանությունը: Ես ամենևին էլ նպատակ չունեմ պաշտպանելու Յուզբաշյանին, որովհետև ես նրա թշնամիներից մեկն եմ եղել, որը ներքուստ ատում է նրան, որովհետև ոչ պակաս մարդակեր է եղել նաև Յուզբաշյանը: Բայց հարցը հետևյալն է. եթե դա կենցաղային սպանություն է, ուրեմն հանցանք է, ու եթե մինչև հիմա չի բացահայտվել ուրեմն մեր իրավապահներն իրենց տեղում չեն, եթե դա «անհրաժեշտ սպանություն» է, ուրեմն թող հրապարակային արվի, որ մարդիկ տեսնեն չարի վերջը:
-Խնդիրն արդար դատաքննության վերականգնումն է, ինչ խոսք, մահապատիժն այս դեպքում հարցի մյուս կողմն է, այսինքն նախ պետք է բացել հանցագործ իշխանավորների կյանքի այն մութ էջերը, որը կբերի համապատասխան պատժի պահանջի՝ օրենքի շրջանակներում:
— Դեմ չեմ, բայց արդարադատության դեմ կատարվում են հանցագործություներ, որոնց ապացույցները բավարար չեն: Մենք չենք կարողանում դատել նրան, որն արդարադատության դեմ ոտնձգություն է կատարում: Դա դատական իշխանությունն է, դատախազությունն է, ներքին գործերի մարմինն է: Ի՞նչ անել դրանց հետ: Նրանք հովանավորում են հանցագործ աշխարհին: Պարզ համագործակցության մեջ են նրանց հետ: Ինչպե՛ս պետք է վերանա այս ամենը: Իշխանամոլներն իրենց իշխանությունը օգտագործում են ժողովրդին հարսատանալու համար: Սա ճանապարհ չէ: Ժողովուրդն աղքատանում է, ջլատվում է: Երկիրը լքում են, լքում են նույնիսկ մտավորականները, երկիրը լքում է հարուստը, եթե ունևորները լքում են, որովհետև մեկ այլ տեղ իրենք իրենց կյանքը կարող են ավելի լավ անցկացնել, ապա ի՞նչ անեն նրանք, որոնք լքում են, գնում են թափառելու, դառնում են վտարանդիներ: Ի՞նչ անել նրանց հետ: Այսօր ելքը մեկն է. իշխանափոխություն:
Ինչպես վերևում ասացի՝ իշխանափոխությունը հեշտ բան չէ: Սա պետք է երկու ճանապարհով լինի. կամ արյունահեղության ճանապարհով, կամ ապահովելով իշխանության զարգացման այն էտապը, որի միջոցով կարելի է փոխանցել իշխանությունը: Որևէ մեկն իր իշխանությունը չի հանձնի մեզ՝ ընդիմությանը: Որևէ բարոյական պարկեշտ իշխանությունն կվերցներ և կասեր. ‹‹Ես չեմ կարողանում պահել քեզ, ժողովուրդ, ուստի փոխանցում եմ նրան, որ նպատակ ունի գալու, պահելու››:
Ինչպե՞ս վարվել: Ուրեմն, անելանելի վիճակ չկա, ելք կարելի է գտնել: Ես գտնում եմ՝ որպես քաղաքացի, որ անհնարին է այսպես ապրել, ուստի պետք է գտնել ճեղքելու հնարավորություն կամ տապալելու ո՛չ թե պետությունը, այլ իշխանությունը, կամ աստիճանական անցման հնարավորություն ստեղծելու:
— Բայց մենք պատրա՞ստ ենք հեղափոխության, չկան լիդերներ, մարդիկ, որոնք կառաջնորդեն ժողովրդի միտքը.
— Լիդերներնն առաջ են գալիս շարժման ընթացքում: Հեղափոխությունը ծնվում է շարժման ընթացքում, երբ բռնկվում է ցասումը:
— Փաստորեն, ցասումից զուրկ ժողովուրդ ենք, որովհետև ակնհայտորեն ինչքան բեռը ծանրացնում են, այնքան ժողովուրդը հանդուրժում է, էլ ավելի է խոնհարվում.
— Ինչպե՞ս անել. ստեղծել անհանդուրժողականության, անհնազանդության պայմաններ: Պրոպագանդիստական ապարատները չեն աշխատում, չունենք առաջադեմ այն հասարակական ուժը, որը կարողանա առաջ տանել, այսպես էլ արդեն հասնում ենք ստրկության: Ի՞նչ անել: Միակ ելքը հեղափոխությունն է: Ի վերջո, պետք է զգաստացնել իշխանություններին, ասելով՝ ուր ենք գնում մենք: Հեղափոխություն անել, թեկուզ արյամբ, եթե մենք մտածում ենք առանց արյան հնարավոր է, ես նման բան չեմ հիշում, չկա նման բան: Դուք մի մտածեք, որ Լևոն Տեր- Պետրոսյանը, երբ հրաժարական տվեց, չէր վախենում արյունահեղությունից: Նա վախեցավ, այդ պատճառով հրաժարական տվեց: Եթե չհրաժարվեր, անպայման հայտնվելու էին մարդիկ, որոնք արյունահեղություն էին անելու: Ի՞նչ ունենք այսօր անկախության այս բոլոր տարիներին. մինչև այսօր, հայտնի չի արմատապես, թե հոկտեմբերի 27-ն ում ձեռքով կատարվեց: Մենք վերագրում ենք ռուսական հետախուզությանը: Ամոթ է. այդպես չի լինում: Երկրորդ և երրորդ նախագահները տեղյակ էին, որ տեղի էր ունենալու հոկտեմբերի 27-ը: Ես հարց եմ տալիս՝ ու՞ր ենք գնում: Մինչև այսօր պարզված չէ Մարտի մեկը: Եթե մի երկրում տասը դիակ է լինում մեկ օրվա մեջ, և որևէ մեկին չեն կարողանում մեղադրել, ուրեմն անիշխանություն է: Եթե անիշխանություն է, ինչ է անում այս իշխանությունը: Եթե անիշխանություն չէ, ուրեմն իշխանության կազմակերպածն է: Այս հարցը պետք է բարձրացնել: Ահա ամենակարևոր հարցը:
Ի վերջո, այսպիսի թանկացումներ, այսպիսի գնաճ է, հացի խնդիրն ավելի շատ է, քան առօրյա, կենցաղային այլ խնդիրներ:
-Ասում եք հացի խնդիրն ավելի շատ է, բայց այսօր բոլոր թանկարժեք հանգստյան տները լիքն են, սրճարանները լիքն են:
-Այդ շերտը, այդ զանգվածը երկրին զինվոր չի տալիս, պետական ծառայության մեջ լինելով իր որդուն հեռացնում է արտասահման, իսկ մեր որդիները, աղքատ զանգվածը գնում է ռազմաճակատ: Ահա անարդարությունը, ինչը մղում է ժողովրդին ցասման: Անձամբ իմ թոռը ծառայում է սահմանի վրա, այդտեղ նախարարության որևէ ներկայացուցչի զավակ չկա, գերատեսչական մարմնի ոչ մի աշխատողի զավակ չկա: Մի անգամ Սերժ Սարգսյանն ասաց. ‹‹Սա ինչ է, բանվորագյուղացիական բանա՞կ է››: Իհարկե բանվորագյուղացիական բանակ է: Միայն բանվորների և գյուղացիների զավակներն են սահմանը պահում: Պաշտպանության նախարարը բողոքում է, որ գնալով ժողովուրդը հեռանում է, նրա հետ հեռանում է նաև զինվորը: Զինվոր չի մնում երկրում կռվելու: Ու՞ր ենք գնում մենք: Ո՞րն է ելքը, ի՞նչ անենք: Ղարաբաղը կլանում է Հայաստանին: Մի կողմից մենք գնում ենք Ղարաբաղը պաշտպանելու, մյուս կողմից Ղարաբաղի հերոս Զորի Բալայանը դիմում է Ռուսաստանին, ասելով՝ արի մեզ տեր կանգնի: Այսինքն՝ դարձյալ Ղարաբաղը մերը չլինելու հարց կա: Այդ դեպքում ինչո՞ւ տվեցինք այդքան արյուն, ո՞վ է պատասխան տալու այդքան արյան դիմաց: Մենք այստեղ կռիվ ենք տալիս պաշտպանելու Ղարաբաղը, Ղարաբաղի ներկայացուցիչները դիմում են Ռուսաստանին՝ ասելով, մենք Հայաստանին չենք միանում, նախընտրելի է քեզ միանանք: Այդ դեպքում ինչո՞ւ էր այս պատերազմը, ո՞վ սանձազերծեց, ու՞ր ենք գնում: Տանուլ տված պետության ճակատագրով ենք գնում մենք: Քաղաքացին դատում է՝ հայրենիքն իմն է, երկիրը՝ իշխանությանը, նա հոշոտում է երկիրը, որը մեր հայրենիքն է: Ինչպե՞ս պիտի լինի: Այս է խնդիրը:
Բյուջեում գումար չկա. սա նշանակում է, որ դրան առնչվող բոլոր ոլորտների աշխատանքը կաթվածահար է արված:
Մեր երկրի տնտեսությունը օրեցօր կորցնում է իր շարժը: Հասարակությունն արդեն անգիր է արել ու խելագարի պես կրկնում է. «սենց երկար չի շարունակվի… », ու ամենահետաքրքիրը, որ այդ մասին խոսում են բոլոր հարթություններում:
Երկրում տիրող անբացատրելի և անթույլատրելի վիճակն ուղղակի ազդել է նաև շինարարական ոլորտի աշխատանքների վրա, պետպատվերով ֆինանսավորվող շինաշխատանքները գրեթե դադարեցված են, հստակ ոչինչ չի ասվում՝ ասում են գումար չկա և վերջ:
Ոլորտի գործատուները նյարդային սպասման մեջ են. «Ավելի բարեկարգ Երևան» պաստառի հետևում սարսափելի վիճակ է: Շինարարական կազմակերպությունները, որոնք պետք է վճարեն արդեն կատարած աշխատանքի դիմաց կանգնած են փաստի առաջ: Սկսած մատակարարից՝ վերջացրած բանվորով, սպասում են իրենց հասանելիք վարձատրությանը:
Ի վերջո, պետպատվերով շինարարությունն այսօր կրախի մատնված բազմաթիվ ոլորտներից մեկն է, որտեղ ներգրավված անձանց մոտ բոլոր օղակներում սրվել է իրավիճակը: Օրվա ապրուստի խնդիրն իր հետ բերում է բողոքի հերթական ալիք, իսկ կուտակվող դժգոհությունների վրա ուշադրություն չդարձնելը ոչ մի լավ բանի հանգեցնել չի կարող:
Ի՞նչ նպատակ է հետապնդում մեր իշխանությունների վարած ջայլամի քաղաքականությունը, արդյո՞ք նրանց ձեռք է տալիս ունենալ դժգոհ քաղաքացիների երկիր, որոնք անընդհատ երազում են ամեն ինչ հիմքից փոխող մի ուժ:
Ըստ մեղադրանքի` Արտուշ Հակոբյանի ղեկավարած «Բանդայի» գործով ամբաստանյալ Դավիթ Գալստյանը հրաժարվեց շտապ օգնությունից՝ հայտարարելով, որ դատարանի դահլիճում ինքնավնասման հետևանքները լուրջ չեն:
Գալստյանի պաշտպան Ստեփան Ոսկանյանը լրագրողների հետ զրույցում նշեց, որ իր պաշտպանյալի արարքը բողոքի արտահայտման մի ձև է:
Հիշեցնենք, որ ամբաստանյալ Դավիթ Գալստյանն այսօր Կենտրոն և Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանում , երբ ընթերցվում էր իր նախաքննական ցուցմունքները, կրակայրիչի ծայրով վնասեց ձեռքը:
Մինչ դատաքննական ցուցմունքի ընթերցումը Դավիթ Գալստյանի պաշտպան Ոսկանյանը հնչեցրեց իր հարցերը, քանի որ վերջինս նախորդ դատական նիստի ընթացքում վատ էր զգում իրեն և այդ պատճառով նիստը հետաձգվեց: Պաշտպանի հարցին, թե ինչպես են անցել իր հարցաքննությունները, ամբաստանյալը պատասխանեց, որ հարցաքննություն չի եղել, այլ տարել, ծեծել են: Մյուս հարցին, թե իր նշած խոշտանգումները ե՞րբ դադարեցրին, պատասխանեց. «Երբ համաձայնեցի կեղծ ցուցմունք տալ, դադարացրին»: Իսկ թե ինչու համաձայնեց սուտ ցուցմունք տալ, պատասխանը հետևյալն էր. «անմարդկային վերաբերմունք էին ցույց տալիս…»:
Արտյուշա Հակոբյանի պաշտպան Հովիկ Արսենյանի հարցին՝ « Երբ բերման են ենթարկել, Արտուշայի հետ կապված հարց տվել են և եթե այո, ի՞նչ հարց», Գալստյանը պատասխանեց, որ իրեն հարցրել են, թե միասի՞ն եք թալանել, ինքն ասել է, որ այդ մարդուն չի ճանաչում, ո՞նց կթալանի, նրանք էլ, թե՝ լավ, դա հետո կպարզենք:
Ամբաստանյալը ևս մի քանի հարցերի պատասխանեց: Քանի որ մեղադրող կողմը հակասություններ տեսավ նախաքննական և դատաքննական ցուցմունքներում, ընթերցեցին նախաքննական ցուցմունքները, որի ընթացքում էլ Դավիթ Գալստյանը դիմեց ինքնավնասման:
Դատական հաջորդ նիստը կկայանա օգոստոսի 6-ին:
Հռիփսիմե Գալստյան
Կենտրոն և Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանում՝ դատավորԱրշակ Վարդանյան, այսօր շարունակվեց Ռաֆայել Հարոյանի գլխավորած «Բանդա»-ի դատավարությունը:
«Նոր բանդայի» անդամների թիրախը տարադրամի փոխանակման կետերն են եղել և դրանցում աշխատող անձինք: Ըստ մեղադրանքի՝ Ռաֆայել Հարոյանի նախաձեռնությամբ ձևավորված և նրա ղեկավարմամբ գործած կազմակերպված զինված հանցավոր խմբի անդամները՝ կայուն անփոփոխ հանցակիցների կազմով, մանրակրկիտ ծրագրված եղանակով, ինչպես նաև՝ խմբի անդամների փոխադարձ սերտ համագործակցությամբ, առաջնորդվելով Ռաֆայել Հարոյանի դերաբախշմամբ իրենց վերապահված դերակատարման և ստանձնած պարտականությունների շրջանակներում, Երևան քաղաքում գտնվող տարադրամի փոխանակման կետերի աշխատակիցների նկատմամբ ավազակային հարձակումներ կատարելու վերաբերյալ ունեցած նախնական համաձայնության շրջանակներում նախատեսած՝ իրենց հանցավոր նպատակներն իրականացնելու համար, ապօրինի կերպով ձեռք են բերել 12մմ տրամաչափի «Վինչեստր» տեսակի որսորդական ողորկափող հրացան՝ համապատասխան փամփուշտներով, հրազեն հանդիսացող՝ 7,62 մմ տրամաչավվւ «ՏՏ» տեսակի ատրճանակ ու դրա համար նախատեսված, ռազմամթերք հանդիսացող 7,62 մմ տրամաչափի փամփուշտներ, «ՎԱԶ 2121» մակնիշի ավտոմեքենաներ, դիմակներ, հետևել են տարադրամի փոխանակման կետերի աշխատակիցների տեղաշարժին, ընտրել վերջիններիս վրա հարձակում կատարելու համար առավել նպաստավոր վայրեր։ Կազմակերպված զինված խմբի՝ բանդայի անդամների ավազակային հարձակումները չեն սահմանափակվել միայն կյանքի կամ առողջության համար վտանգավոր բռնություն գործադրելով կամ առողջությանը ծանր վնաս պատճառելով, այլ խմբի անդամներից Կարեն Վարդանյանը, հանցակիցների սահմանազանցմամբ, կատարել է նաև սպանություն, որր չի ընդգրկվել խմբի մյուս անդամների դիտավորությամբ։
Դատավարության ընթացքում ամբաստանյալ Ռաֆայել Հարոյանի պաշտպան Լիպարիտ Սիմոնյանը բացարկ հայտնեց մեղադրողին՝ Բագրատ Ղազինյանին, նկատելով, որ մեղադրական եզրակացության մեջ ներառված չէ որևէ փաստ՝ ի պաշտպանություն Հարոյանի, այնինչ այդ փաստերը բազմաթիվ են: Ղազինյանն այս միջնորդությունը համարեց անհիմն` պարզաբանելով , որ այն հիմնված է սուբյեկտիվ ընկալման վրա: Դատարանը վճռեց մերժել այն:
Հայտարարությամբ հանդես եկավ ամբաստանյալ Հայկ Խոջոյանի պաշտպան Արմեն Ֆերոյանը, որը հայտնեց, թե իր պաշտպանյալը մեղադրվում է հանցագործության մեջ, որը դեռ չի ապացուցվել, այնինչ ոստիկանության կողմից նկարահանված տեսանյութում նա մատնացույց է արվում որպես հանցագործ և տեսանյութերը առկա են համացանցում: Ֆերոյանը հայտնեց, որ ոստիկանությունից խնդրել են հանել տեսանյութը համացանցից:
Դատավարության ընթացքում ընթերցվեց ամբաստանյալներին ներկայացված մեղադրանքները: Գործով անցնող Տիգրան Հովհաննսիյանը, Էդիտա Ալիխանյանը, Գոհար Գաբրիելյանը և Մառլեն Մուրադյանը լիովին ընդունեցին իրենց մեղքը: Մյուսներն իրենց մեղավոր չճանաչեցին:
Հիշեցնենք, որ «Բանդա»-ի գործում ամբաստանյալներն ինն են՝Ռաֆայել Հարոյան, Հայկ Կոջոյան, Կարեն Վարդանյան, Մնացական Սարգսյան, Էդիտա Ալիխանյան, վերջինիս ամուսին Տիգրան Հովհաննիսյան, Գոհար Գաբրիելյան, Վահե Ստեփանյան և Մառլեն Մուրադյան: Քանի որ գործում առկա են երեք դրվագ՝ համակարգչային տեխնիկայի միջոցով գումարի հափշտակություն, սպանություն և տուժող Բաբկեն Հովհաննիսյանի վերաբերյալ դրվագը, դատարանը որոշեց ըստ դրվագների շարունակել հետագա դատավարությունը: Հաջորդ դատավարությանը ներկա գտնվելու համար դատարանը պետք է ծանուցում ուղարկի տուժողներ Մարինե Ավագյանին, Վահե Հարությունյանին, Էդուարդ Ամրոյանին և «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ ընկերության ներկայացուցիչ Տիգրան Խաչատրյանին:
Տեղեկացնենք, որ Գոհար Գաբրիելյանը, Մառլեն Մուրադյանը և Վահե Ստեփանյանը ստորագրությամբ բաց են թողնվել, իսկ մյուսները կալանավորված են:
Հռիփսիմե Գալստյան
Ի տարբերություն նախորդ տարիների, երբ ուսուցիչների ապահովագրությամբ զբաղվում էին ապահովագրական ընկերությունները, այս տարի այդ գործն իր վրա է վերցրել առողջապահության նախարարությունը: Նոր գործառույթը մի շարք խնդիրներ է առաջացրել: Այն մինչ այժմ կարգավորված չէ: Դրանցից մեկը վերաբերվում է հավաստագրերին, որոնք մինչ այժմ չեն հասել ուսուցիչներին:
Ըստ ծրագրի՝ ուսուցիչներիը ներառված են սոցիալական փաթեթի շահառուների շարքում, և նրանց համար առողջապահական փաթեթի շրջանակներում պետության կողմից երաշխավորված անվճար բուժօգնության ու սպասարկման կազմակերպում է իրականացվում: Ուսուցիչներին պետք է տրվեն հավաստագրեր, որոնցով էլ կարող են օգտվել ծառայություններից: Սակայն, ինչպես հայտնեց Բժշկական օգնության մշտադիտարկման և փորձագիտական գնահատման բաժնի պետ Մարինե Սամսոնյանը, Հավաստագրերը դեռ պատրաստ չեն: (ՀՀ առողջապահության նախարարի մամլո քարտուղար Անահիտ Հայթայանը, մեզ հետ զրույցում պարզաբանեց, որ հավաստագրերը շատ մեծ քանակությամբ են, այդ պատճառով դեռ պատրաստ չեն):
Մեր խմբագրություն դիմած ուսուցիչներից մեկը պատմում է.
«Ես գնացի հիվանդանոց բժշկական հետազոտության համար ու ասացի, որ սոցփաթեթի մեջ եմ, իրենք փաստաթուղթ պահանջեցին, բայց մեզ ոչ մի փաստաթուղթ չեն տվել: Ըստ էության չի պարզաբանվել անվճար ծառայություններից օգտվելու կարգը : Ես ստիպված, իմ անալիզները հանձնեցի վճարելով դրանց դիմաց: Տնօրինությունն էլ չգիտի, թե ինչպես պետք է վարվենք: Կարծում եմ` մեզ պետք է տային հավաստագրեր, բայց չենք ստացել ,իսկ բուժհիմնարկը պահանջում է »:
Հարցի վերաբերյալ պարզաբանում ստանալու համար ստիպված եղանք զանգահարել ավելի քան 20 համարով, ի վերջո կարողացանք պարզել հետևյալը.
«Դրա փոխարեն ուղղակի տեղեկանք եք վերցնում աշխատանքի վայրից, կոնկրետ դպրոցի տնօրենի կնիքով տեղեկանք, որ աշխատում է այս ինչ վայրում, հանդիսանում է սոցիալական փաթեթի շահառու և ապահովագրության ժամկետն ավարտվում է այս ինչ ամսին: Այդ տեղեկանքի հինման վրա պոլիկլինիկայից վերցնում եք ուղեգիր հիվանդանոցային բուժօգնության համար և գնում, օգտվում ծառայությունից»:
Ի դեպ, այստեղ ավելորդ չէ նշելը, որ առողջապահության նախարարությունից «Հայկական Վարկածին» տեղեկացրեցին, որ սոցփաթեթի ծառայության տնօրինումը իրենց անցնելուց հետո, իրենք բոլոր բուժհիմնարկներին զգուշացրել են որ չեն հասցրել հավաստագրեր պատրաստելը, սակայն դա չպետք է խանգարի սպասարկելու դիմողներին:
Մեր մյուս հարցին՝ «Եթե հավաստագիր չունենալու պատճառով վճարումներն արել են, կփոխհատուցվի այդ գումարը, և ինչու ուսուցիչները բավարար տեղեկացված չեն գործընթացի մասին», պատասխանեց Երևանի քաղաքապետարանի ֆինանսական վարչության պետ Վիլեն Արևշատյանը, նշելով, թե՝ այդ փաթեթի մեջ մտնում է միայն հիվանդանոցային բուժումը, հետազոտություններն փաթեթի մեջ չեն մտնում.
‹‹Այս տարվա կառավարության 375N որոշման մեջ, որն ընդունվել է մարտի 27-ին այդ մասին մանրամասն գրված է ››,- պատասխանեց պարոն Արևշատյանը:
Հռիփսիմե Գալստյան
Անձնագրային բաժնում տիրող գաղջ մթնոլորտը բազմաթիվ բողոքների առիթ է տալիս: Անվերջ հերթերն ու ոչ ճիշտ սպասարկումը, մեղմ ասած, հունից հանում են հասարակությանը: Փնթի հերթին ու սխալ սպասարկմանը գումարվում է նաև քաղաքացիների անհարգալից, նյարդային վերաբերմունքը միմյանց նկատմամբ, որն է´լ ավելի անտանելի է դարձնում մթնոլորտը:
Կառույցին վերաբերող բողոքներն անսպառ են: Մեր խմբագրություն դիմած քաղաքացիներից մեկը պատմում է.
«90 տարեկան, հաշմանդամություն ունեցող հորս անձնագրի ժամկետն ավարտվել էր ու գնացել էինք անձնագրային բաժին: Այնքան շատ մարդ կար, որ չգիտեիր՝ որ կողմից սկսել: Մի կերպ աշխատակցին հարցրեցի՝ որտեղից սկսել:Ասաց, որ պետք է բանկում 3000 դրամ վաճարեք, իսկ թե ինչի համար, չբարեհաճեց ասել: Բանկում ասացին, որ ID քարտի համար է: Երբ հարցրի՝ չե՞ն կարող որևէ ժամ ֆիքսել, այդ ժամին գանք,պատասխանեցին, որ կենդանի հերթ է, բայց եթե ժամը 16.00-ից հետո գանք, քիչ մարդ կլինի: Ես էլ, գործերս թողնելով, եկա 16.00-ին ու.
Չես հասկանում՝ ինչի համար, որտեղ կանգնես, որն է սկիզբը, որը՝ վերջը, աշխատակիցների հետ խոսել չի լինում, մարդիկ գազազած են…››:
Մեր զրուցակիցը նշեց նաև, որ թեպետ կար 7 պատուհան, սակայն դրանցից միայն մեկում էին սպասարկում.
«Մոտեցա մի աշխատակցուհու ու հարցրի՝ եթե մարդը չի կարող երկար կանգնել, չե՞նք կարող առանց հերթի մտնել, պատասխանեց՝ հերթի մարդկանց խնդրեք, եթե թույլ տան, կարող եք: Կանգնեցի հերթի սկզբում ու ասացի՝ թույլ կտաք առանց հերթի մտնենք: Պետք էր տեսնել, թե ինչ կատարվեց: Մեկն ասաց. ‹‹ի՜նչ է եղել որ, ես իրենից վատ եմ զգում››: Մեկ ուրիշ կին էլ , թե՝ բոլորը գալիս են, ինչ-որ պատճառ գտնում ու առանց հերթի խցկվում: Մյուսները դժգոհ փնփնթում էին քթի տակ: Միայն մի կին ասաց՝ մարդկությունը կորցրել ե՞ք, չե՞ք տեսնում՝ տարիքով մարդ է››: Ինչ էր մնում անելու. «Զանգ ընկերոջը» և բոլոր հարցերը լուծվեց րոպեների ընթացքում: Ճիշտ է՝ տհաճ էր, սակայն տվյալ պահին այլ տարբերակ չկար:
Վերոնշյալ խնդիրն ունեցող մարդկանց հարցով դիմեցինք ՀՀ ոստիկանությանը, և ստացանք հետևյալ պատասխանը.
«ՀՀ ոստիկանության անձնագրային և վիզաների վարչության անձնագրային բաժանմունքներում տարեցներին և հաշմանդամություն ունեցող անձանց ծառայության մատուցման հատուկ կարգ օրենքով նախատեսված չէ, այնուամենայնիվ, որպեսզի տեղաշարժման ունակությունը կորցրած անձանց իրավունքները չխախտվի՝ՀՀ ոստիկանության նախաձեռնությամբ քաղաքացուց դիմում վերցնելու և լուսանկարելու գործընթացը կազմակերպվում է անձնագրային ծառայությունից դուրս։ Տեղաշարժման ունակությունը կորցրած քաղաքացին անձամբ (հեռախոսով) կամ իր հարազատի միջոցով՝ լիազորագրի առկայությամբ կարող է դիմել անձնագրային ծառայություն։ Գործընթացը կազմակերպվում է շարժական կայանների միջոցով »:
Փաստորեն, եթե անկողնային հաշմանդամություն չունես, կամ տարեց ես, ստիպված ես բաժանմունքում, ժամերով հերթ կանգնել, տհաճ վերաբերմունքի արժանանալ:
Հ.Գ. Հուսանք, որ պատկան մարմիններն ավելի մեծ ուշադրություն կդարձնեն այս խնդրին և դրա հետ մեկտեղ կբարելավվի սպասարկման կազմակերպչական գործընթացը:
Հռիփսիմե Գալստյան
Շենգավիթ վարչական շրջանի ընդհանուր իրավասության դատարանում այսօր հրապարակվեց մարմնավաճառներ Անժելա Խաչատրյանի, Նարե Ներսիսյանի, Էլմիրա Խաչատրյանի և Պայծառ Դանաչյանի դատավճիռը:
Ըստ մեղադրանքի 2013թ-ի դեկտեմբերի 2-ին, ժամը` 01:00-ի սահմաններում , մարմնավաճառությամբ զբաղվելու կասկածանքով ոստիկանության աշխատակիցների կողմից Երևան քաղաքի Գ.Նժդեհի փողոցի 27 հասցեում գտվող ՀՀ ոստիկանության Շենգավիթի բաժին բերելուց հետո, մուտք են գործել նույն բաժնի առաջին հարկի միջանցք , որտեղ վիճաբանել են իրենց ծառայողական պարտականությունները կատարող ոստիկանության Շենգավիթի բաժնի ՔՀԲ օպեր-լիազոր Բաբկեն Ալավերդյանի, ոստիկանության ՊՊԾ գնդի 5-րդ վաշտի 2-րդ դասակի ոստիկաններ Խաչատուր Մելքումյանի և Արման Նավասարդյանի հետ, որի ժամանակ չեն ենթարկվել վերջիններիս օրինական պահանջներին և իրենց մոտ եղած ածելիով բռնություն գործադրելու սպառնալիքների ներքո` փորձել են ածելիով վնասել Ա.Նավասարդյանի դեմքը, հետապնդել են նրան և Բաբկեն Ալավերդյանին` հարկադրելով նրանց ոստիկանության Շենգավիթի բաժնից փախուստի դիմել:
Ինչ է տեղի ունեցել. մեզ հասած տեղեկություններով՝ այդ ժամանակահատվածում Հայաստանում էր ՌԴ նախագահ Վլադիմիր Պուտինը, ոստիկանները խնդրել էին փողոցում կանգնող մարմնավաճառներին գոնե այդ օրը գործի դուրս չգալ, սակայն կանայք ընդդիմացել էին, և ոստիկանները ստիպված բերման էին ենթարկել նրանց: Արդեն ոստիկանության բաժնում տեղի է ունեցել քաշքշուկ, որի արդյունքում Նարե Ներսիսյանը վնասել է Արման Նավասարդյանի աջ դաստակը և դիտավորությամբ վերջինիս առողջությանը պատճառել միջին ծանրության վնաս՝ առողջության տևական քայքայումով: Վնասվածքի պատճառով ոստիկանն այլևս չի կարող զենք գործածել: Ամբաստանյալներն, իրենց վերջին խոսքում ընդունեցին մեղքը՝ հայցելով դատարանի ներողամտությունը:
«Խնդրում եմ ներողամիտ լինել, քանի որ դեռ վաղ տարիքում որբացել եմ, ուսում չեմ ստացել, ունեմ արու զավակ , որն իմ խնամքի տակ է: Հուսով եմ, որ դատարանը հաշվի կառնի այս հանգամանքը»,- ասաց Նարե Ներսիսյանը:
Իսկ Պայծառ Դանաչյանը նշեց, որ իր խնամքի տակ է գտնվում ութամյա դուստրը և ծեր մայրը ու խնդրեց սահմանել այնպիսի պատիժ, որ երեխան անմայր չմնա:
Նշենք, որ ամբաստանյալներից մի քանիսն ընթերցում էին թղթի վրա նախօրոք գրված «վերջին խոսքը»:
Ամբաստանյալներ Անժելա և Էլմիրա Խաչատրյանները մայր ու աղջիկ են: Ըստ դատավճռի՝ Նարե Ներսիսյանը դատապարտվեց 5 տարի, Պայծառ Դանաչյանը՝ 2 տարի, 6 ամիս, Էլմիրա Խաչատրյանը՝ 6 ամիս ազատազրկման, իսկ Անժելա Խաչատրյանը ազատ արձակվեց՝ 400.000 դրամ տուգանք վճարելու պայմանով:
- Տեսանյութ
- Օրվա միտք
- Խմբագրի վարկած
- Ֆոտո
-
Հասցե` Հայաստան, 0023, Երևան, Արշակունյաց 2
Հեռ: +374 (10) 06 06 23 (413, 414), +374 (99) 53 58 26
Էլ. փոստ` armv12@mail.ru -
2010-2011 © Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են:
Մեջբերումներ անելիս հղումը armversion.com-ին
պարտադիր է: Կայքի հոդվածների մասնակի կամ
ամբողջական հեռուստառադիոընթերցումն
առանց armversion.com-ին հղման արգելվում է: -
Կայքում արտահայտված կարծիքների համընկնումը
խմբագրության տեսակետի հետ պարտադիր չէ:
Գովազդների բովանդակության համար
կայքը պատասխանատվություն չի կրում:
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: Copyright “Armversion.com” 2010.