Երեկ կեսգիշերից հետո թերթը տեղեկություն է ստացել, որ ինտենսիվ կրակահերթեր են լսվում ՀՀ հյուսիս-արևելյան սահմանագոտուց` հայ-ադրբեջանական սահմանի Իջևանի տարածաշրջանում: Ըստ թերթի հավաստի տեղեկությունների, կիրառվել են նաև խոշոր տրամաչափի զենքեր, այդ թվում` գնդացիր: Լրացուցիչ տեղեկություններ չի հաջողվել պարզել:

«Հայկական ժամանակ».

Թիվ 102 դպրոցի աղջիկների աղմկահարույց պատմությունը  ավարտվեց  նրանց հետ հոգեբանական զրույցներով: Աշակերտուհիների փոխադարձ հայհոյանքների ու ծեծի համար ոստիկանությունը խուլիգանության հոդված չտվեց, ինչպես ավելի վաղ ասել էր Ոստիկանության քրեական հետախուզության  վարչության պետի տեղակալ  Նելլի Դուրյանը:

ԿԳ նախարարության հանրակրթության վարչության պետ Նարինե Հովհաննիսյանն «Առավոտ»-ին ասաց, որ նրանց հետ խոսել են, աղջիկներն իրենք էլ հասկացել են իրենց սխալն ու զղջացել: Տիկին Հովհաննիսյանն ասաց, որ աղջիկներից մեկն այնքան էր ամաչել կատարվածի համար, որ  դեպքից հետո անգամ ինքնասպանություն էր ուզում  կատարել:

Նախագահական նստավայրի մոտ երեկ տարօրինակ բաներ են կատարվել: Օրվա ընթացքում փորվել է դարպասին զուգահեռ երկու երկար փոս, ինչից տպավորություն է ստեղծվում, որ շինարարները պատրաստվում են առաջ տանել նախագահականի դարպասը: Փոսեր փորելու նպատակի վերաբերյալ երեկ պաշտոնական մեկնաբանություն ստանալ թերթը չի կարողացել` նախագահականի լրատվական ծառայության ղեկավար Մերի Հարությունյանի հետ կապվել չի հաջողվել: Երեկոյան, երբ թերթի թղթակիցը լուսանկարել է փոսերը, նախագահականի դիմած կայանված ոստիկանական «ԳԱԶելում» նստած մի ոստիկան, բնականաբար` կրթված, դաստիարակված ու լայն մտահորիզոնով, բղավել է. «Աղջի, էդ ի՞նչ ես նկարում», ինչին ի պատասխան « Հժ» թղթակիցը ոստիկանին կոչ է արել խոսել ոչ թե խուլիգանի, այլ ոստիկանի պես: Իսկ հարցին, թե ինչի համար են արվել փոսերը, ոստիկանը նույնքան բարեկիրթ տոնով ասել է. «Քո գործը չի: Ասելու բան չունեմ»: Ուստի մնում է կռահեի թե ինչ է կառուցվելու այդտեղ: Ամենահավանականը, իհարկե, նախագահականի դիմացի ցանկապատն ու դարպասը առաջ բերելն է: Սա, պետք է նկատել, շատ պրագմատիկ որոշում է. համ նախագահականի տարածքն է մեծանում, համ էլ նստավայրի դիմաց մարդկանց բողոքի ակցիաներ անցկացնելու հնարավորությունն է տեխնիկապես սահմանափակվում: Մի խոսքով, Սերժ Սարգսյանի պրագմատիզմին հարիր լուծում է: Այս տեսանկյունից «մասանդրաների» ու «բոմբոներկաների նման շենքերի» բացառիկ մասնագետ Ռոբերտ Քոչարյանը շատ ավելի «ռոմանտիկ» էր: Նա նստավայրի դիմաց կանգնեցնել տվեց երկու խիստ «բարձրաճաշակ» արձաններ, որոնք շուտով՝ Սերժ Սարգսյանի գալուց հետո, անհետացան: Էլի պրագմատիզմի դրսևորում էր: Ու եթե մի օր տեսնենք, որ շինարարները առաջ են տալիս նախագահական նստավայրի ճակատային մասի պատշգամբը ու պատրաստվում շուշաբանդ սարքել, չզարմանաք` դա էլ է պրագմատիզմի դրսևորում:

Հայկական ժամանակ

Նախօրեին Ազգային ժողովի նախագահ Հովիկ Աբրահամյանին էր այցելել Արարատի մարզպետ Էդիկ Բարսեղյանը՝ Լոնդիկը: Այդ մասին գրում է «Չորրորդ ինքնիշխանություն» թերթը:

«Երբ «ՉԻ»-ն Արարատի մարզպետից հետաքրքրվել է, թե ի՞նչ առիթով է այցելել Հովիկ Աբրահամյանին, վերջինս ուղղակի զայրացել է: «Չհասկացանք, զարմանալի մարդիկ եք: Ձեզ ինչ հետաքրքիր ա, թե ինչի՞ եմ եկել: Եկել եմ, որովհետեւ Շարմազանովը իմ ընկերն է, Նաղդալյան Հերմինեն իմ հայրենակիցն է»:

«ՉԻ» տեղեկություններով, առաջիկայում Լոնդիկը զրկվելու է մարզպետի պաշտոնից, եւ նա պտտվում է Հովիկ Աբրահամյանի շուրջը` փորձելով նրան համոզել, որ Աբրահամյանը իրեն վստահի Ազգային ժողովի աշխատակազմի ղեկավարի պաշտոնը: Երեկ Հովիկ Աբրահամյանին էր այցելել նաեւ ՀՀԿ գործադիր մարմնի անդամ Ռուբեն Թադեւոսյանը: «ՉԻ»-ն նրան էլ է հարց ուղղել Հովիկ Աբրահամյանի մոտ տեղի ունեցող հավաքի եւ իր այցի նպատակի մասին: Ռուբեն Թադեւոսյանը հարցին հարցով է պատասխանել. «Իրավունք չունե՞մ Ազգային ժողով գալու»:
Թերթը նշում է, որ Հովիկ Աբրահամյանի շուրջը պտտվողների շարքում էր նաեւ խորհրդարանական ընտրությունների ժամանակ տանուլ տված Արարատի ՀՀԿ-ական քաղաքապետ Աբրահամ Բաբայանը, որը նույնպես երեկ Աժ-ում էր: Աժ նախագահի բոլոր խորհրդավոր հյուրերն էլ լռել են հավաքի նպատակի մասին:

Երեկ Ազգային ժողովի նախագահ Հովիկ Աբրահամյանին էր այցելել նաեւ ԲՀԿ քվոտայով պատգամավոր դարձած Վարդան Օսկանյանը: Աժ նախագահի մոտ կազմակերպված հավաքի նպատակի մասին նա եւս գերադասել է լռել»,- գրում է «Չորրորդ ինքնիշխանությունը»:

«Տավուշի մարզում` հայ-ադրբեջանական սահմանում տեղի ունեցած իրադարձությունները մեկնաբանեցին գրեթե բոլոր քաղաքական ուժերը: Այդ մեկնաբանությունների մի մասը չափից դուրս լավատեսական էին` կջարդենք, կփշրենք, կհասնենք Բաքու և այլն: Դրանք դատարկ ձևակերպումներ են նախընտրական կարգախոսների նման` հաղթելու ենք, սարեր ենք շարժելու, հավատալու ենք, փոխելու ենք և այլն: Չգիտեմ` արդյոք նման մոտեցումը ոգևորի՞չ է մեր քաղաքացիների համար: Անձամբ ես հակված եմ ցանկացած իրադարձություն ընդունել քննադատաբար, տեսնել բոլոր` դրական և բացասական կողմերը: Մասնավորապես, այս դեպքում հարց է առաջանում` ինչո՞ւ պիտի հակառակորդը հնարավորություն ունենա մոտենալու մեր դիրքերին և դիվերսիոն գործողություններ կատարելու: Այո, հակառակորդին այդ գործողությունների համար պետք է պատժել, ինչը և արվում է: Բայց պետք է, ինձ թվում է, պատժել նաև այն հրամանատարներին, որոնք առաջին գծում կորցրել են իրենց զգոնությունը, ինչը և մարդկային զոհերի պատճառ դարձավ:

Բայց ինձ համար նույնքան անհասկանալի է որոշ ընդդիմադիրների արձագանքը` բա որ ասում էինք, որ սա քրեաօլիգարխիկ ռեժիմ է և այլն: Նախ` եթե ռեժիմները համեմատենք, ապա Ադրբեջանինը շատ ավելի քրեաօլիգարխիկ է, կոռումպացված և հակադեմոկրատական: Ի դեպ, այդ իսկ պատճառով վստահ եմ, որ հսկայական փողերը, որոնք այդ երկրում ծախսվում են սպառազինությունների վրա, կիսով չափ թալանվում են չինովնիկների և գեներալների կողմից: Երկրորդ` սահմանային միջադեպերն այն դաշտը չեն, որտեղ ընդդիմությունը պետք է փորձի ինբնահաստատվել և առավելություններ ստանալ իշխանությունների նկատմամբ:

1992-94 թվականների պատերազմի ընթացքում այդ ոճով էին քաղաքական պայքար մղում, մասնավորապես, ԱԺՄ-ն և Դաշնակցությունը: Նրանք, ովքեր դա այն ժամանակ դատապարտում էին, այսօր չպիտի նույնն անեն: Պատերազմի ժամանակ, անասելի դժվարություններ կրած ժողովուրդը, այնուամենայնիվ, կարողացավ իր մեջ ուժ գտնել, չլսեց տեղական գործիչների վայնասունը և լուծեց այն պահին ազգի առաջ ծառացած խնդիրը: Հիմա էլ, չեմ կասկածում, նույնը կլինի: Իհարկե, փախչողները փախչում էին թե ռազմական ակտիվ գործողությունների ժամանակ, թե դրանից հետո և թե հիմա:

Ընդհանրապես մեր կարևորագույն բացթողումներց մեկն այն է, որ մենք չենք տարանջատում պետությունն ու բանակը` մի կողմից և իշխանությունը` մյուս կողմից: Վերջինս, համաձայնեք, մի բարի պտուղը չի և երբեք այդպիսին չի եղել: Առաջինը, կարծում եմ, պատմական այս փուլում մեր ինքնության հիմքն է` ավելի շատ, բան Ավարայրի ճակատամարտը, ցեղասպանության ողբերգությունը և նույնիսկ քրիստոնեության ընդունումը: Վատ, անորակ իշխանությունը, այո, հարված է հասցնում պետությանը և բանակին, ճիշտ այնպես, ինչպես վատ քաղաքացիները: Բայց քննադատության թիրախների ընտրության հարցում վերոհիշյալ սահմանազատումը պետք է գործի»,-գրել է Առավոտ թերթի գլխավոր խմբագիրը:

ՀՀՇ-ի Գևորիկը, որ «հավատացել ու փոխվել է»` դառնալով ՀՀԿ-ի Գևորիկ, շատ ավելի վաղուց է ընտրական տեխնոլոգիաներ կիրառում, քան ՀՀԿ-ն. նա ՀՀԿ գրասենյակի մոտ հայտնվող բոմժերին հինգ-տասը հազար դրամ է տալիս, որպեսզի վերջիններս այլևս այնտեղ չերևան, և մուրացկանություն անելու մենաշնորհն իրեն պատկանի: Օրերս էլ հետաքրքիր միջադեպ է գրանցվել ՀՀԿ բակում, գրասենյակ մտնող Սամվել Ալեքսանյանը ձեռքը բարձրացրել ու Գևորիկին ասել է. բարև, այ էշ, ո՞նց ես: «Քեզնից էլ լավ է՞շ»,- արձագանքել է լկտիացած «ՀՀԿ-ականը»: Ալեքսանյանը ժպտացել, մատը թափ տվել-ներս է մտել` բոլորին բացատրելով, որ իրենց` ապարանցիների համար էշը սուրբ կենդանի է: ՀՀԿ-ականներն էլ նրան «դուխ» տալու համար ասել են. Ամերիկայում էլ հանրապետականների սիմվոլն է էշը:

Այս մասին  գրում է Հրապարակ օրաթերթը.

Տակավին մշուշոտ է ԲՀԿ խմբակցության նախկին քարտուղար Արամ Սարգսյանի ճակատագիրը: Այդ մասին գրում է «Հայկական ժամանակ» թերթը:

«Ընտրություններից հետո, երբ դեռ ընթանում էին ԲՀԿ-ի հետ կոալիցիա կազմելու շուրջ բանակցությունները, տեղեկություն տարածվեց, թե Սաֆարյանը կոալիցիայի ձւավորումից հետո դեսպան է նշանակվելու ԱՊՀ երկրներից մեկում: Կոալիցիա չձեւավորվեց, իսկ Սաֆարյանը որեւէ տեղ չի երեւում. Նա արդեն տեւական ժամանակ է հեռախոսազանգերին էլ չի պատասխանում եւ խուսափում է լրագրողների հետ շփումներից: Չի բացառվում, որ որոշ ժամանակ անց նա,  այնուամենայնիվ,որեւէ պաշտոն ստանա: Մշուշոտ է նաեւ ԲՀԿ խմբակցության մեկ այլ նախկին պատգամավորի` Վարդան Բոստանջյանի ճակատագիրը: Վերջինս, ի դեպ, երեկ այցելել էր Ազգային ժողով եւ ՀՀԿ խմբակցության ղեկավար Գալուստ Սահակյանի աշխատասենյակում էր»,- գրում է «Հայկական ժամանակը»:

««Օրինաց երկիր» կուսակցությունը նոր կառավարությունում երեք-չորս փոխնախարարի պորտֆել է ունենալու: Այս մասին ««Հայկական ժամանակ»-ին հայտնել են ՀՀԿ-ական իրազեկ աղբյուրները: Իսկ ՕԵԿ-ական աղբյուրները հայտնում են, որ ՕԵԿ նախագահ Արթուր Բաղդասարյանն այդ պաշտոնների համար «մրցույթ» է հայտարարել` բառի բոլորիս հասկանալի իմաստով: Փոխնախարար կդառնան նրանք, ովքեր կառաջարկեն լավագույն «պայմանները»` կրկին բառի բոլորիս հասկանալի իմաստով: Նշենք, որ առայժմ վերջնականապես հստակեցված չէ, թե հատկապես որ նախարարություններում կարող են ՕԵԿ-ի թեկնածուները փոխնախարար աշխատել: Հիշեցնենք, կոալիցիոն քվոտայով «Օրինաց երկրին» նաև երեք նախարարական պորտֆել է բաժին ընկնելու: Ի դեպ, երեկ ՕԵԿ քաղխորհրդի ներկայացուցիչները և ՀՀԿ խորհրդի ներկայացուցիչները հանդիպում են ունեցել ՀՀ վարչապետ Տիգրան Սարգսյանի հետ, որի ժամանակ, ըստ ՕԵԿ-ի տարածած հաղորդագրության, քննարկել են նոր կառավարության ծրագրի հիմնադրույթները, որոնք մշակվել են ՀՀԿ-ի և ՕԵԿ-ի նախընտրական ծրագրերի հիման վրա: Այդ հանդիպումները շարունակվելու են` ամփոփ փաստաթուղթ ձևավորելու համար:»

ՀՀԿ-ում ոգևորություն է տիրում: «Առավոտի» տեղեկություններով` ոգևորության պատճառն այն է, որ ՀՀ և ՀՀԿ ղեկավարությունը միաժամանակ աշխարհաքաղաքական երեք կարևոր կենտրոններից դրական «մեսիջներ» է ստացել: Փաստորեն` և ԱՄՆ-ը, և Եվրոպան, և Ռուսաստանն ակնարկեցին, որ առաջիկայում ՀՀ իշխանությունն ընդունելի է լինելու իրենց համար: Մասնավորաբար, ԱՄՆ պետքարտուղար Քլինթոնը Հայաստանում գովերգում էր Սերժ Սարգսյանին` ասելով, որ Միացյալ Նահանգները պատրաստակամ է օժանդակել և աջակցել Հայաստանի նախագահի շարունակական գործունեությունը` որպես հիանալի առաջնորդ: Բառացիորեն նույն ժամանակ Եվրոպայում ընդունում և գովերգում էին Տիգրան Սարգսյանին` ի դեմս ԵԺԿ նախագահ Մարթենսի, ով մեկ անգամ ևս շնորհավորեց խորհրդարանական ընտրություններում ՀՀԿ տարած հաղթանակի և ընտրությունները բարձր մակարդակով անցկացնելու առիթով: Միաժամանակ, ՀՀԿ-ում շոյված և ուրախ են նաև ռուսական ժեստից. Տիգրան Սարգսյանի հրաժարականից մեկ օր առաջ ՌԴ վարչապետ Դմիտրի Մեդվեդևը հանդիպել էր Հայաստանի վարչապետին, քննարկել հետագա համագործակցությունը և համատեղ ծրագրերը:

Ազգային ժողովի նախագահ Հովիկ Աբրահամյանը ոչ մի կերպ չի կարող հանգստանալ այն օրվանից, երբ Ազգային ժողովի ղեկավարության ընտրությունների օրը քվեաթերթիկներից մեկի վրա ձեռքով գրված էր եղել իր մականունը` «Մուկ», և մեծ տառերով` «դեմ»: Աժ թերթի աղբյուրների փոխանցմամբ, Արգամիչը հաստատակամ լծվել է համարձակ քվեարկողին հայտնաբերելու գործին: Թե ինչով կավարտվեն Արգամիչի որոնողական գործողությունները, դեռ հայտնի չէ, սակայն, որոշ տեղեկությունների համաձայն, առայժմ բացահայտվել է կասկածյալների շրջանակը: Նրանք չորսն են` երեքը հարազատ ՀՀԿ-ից, մեկը` «կառուցողական ընդդիմությունից»` ԲՀԿ-ից:

Այս մասին գրում է Հրապարակ օրաթերթը: