Ես գիտեմ, որ իմ գրածը դժգոհություն կառաջացնի կործանման, աղետի և ապոկալիպսիսի տեսության ջատագովների մոտ, բայց պիտի ներկայացնեմ իմ աչքով տեսածը: Կիրակի օրը առաջին անգամ եղա «Դալմա գարդեն» հիպերմարկետում: Խնդիրն այն չէ, որ այն հիշեցնում է արևմտյան «հաստատությունները»: Ավելի ուշագրավ է այն, որ այդ հսկայական շենքը լեփ-լեցուն էր, և չեմ կարծում, որ այդ հազարավոր մարդիկ բոլորն առանց բացառության քրեաօլիգարխիկ համակարգի ներկայացուցիչներ էին, կաշառակերներ էին և ՀՀԿ անդամներ:

Պարզապես մարդիկ կան, որոնք գերադասում են այցելել ոչ թե մի քանի տասնյակ մետր հարևանությամբ գտնվող «Հրազդանի» տոնավաճառ կոչվող արևելյան բազարը, որտեղ ապրանքները մի քիչ ավելի էժան են, ու կարելի է նաև սակարկել, այլ այս հիպերմարկետը` իր շատրվաններով, երաժշտությամբ և սրճարաններով, որտեղ մեզ պարտադիր ՀԴՄ կտրոն են տալիս: Մարդիկ կան, որոնք բողոքում են դրա դեմ, անիծում են, ընդվզում են` ոչ թե այն պատճառով, որ աղքատ են և չեն կարող այնտեղ առևտուր անել, այլ` որովհետև սովոր են բազարին: Ճիշտ նույն տրամաբանությամբ մարդիկ բողոքում են արագաչափերի և տեսանկարահանող սարքերի դեմ: Թվում է, թե ի՞նչ կա դրա մեջ` մի խախտեք երթևեկության կանոնները և չեք «նկարահանվի» ու տուգանվի: Բայց ոչ` եթե նրանք «բոլորի նման» քշեն օրենքներով, ապա ինչով, ինչպես են ցույց տալու, որ լավ տղերք են, բոլորի նման չեն, որ շուստրի են և աչքաբաց: Այ, երբ կանգնած է ճանապարհային ոստիկանը, այդ բոլոր գովելի հատկանիշները հնարավոր է ցուցադրել` այդ ոստիկանների հետ «բազար» անելով: Նախ` եթե դու «հարգված տղա» ես, «գաիշնիկը» կարող է քեզ և չտուգանել, ասել` «գնա, թագավոր ախպեր»: Եթե «նարուշիլովկա» ունես, դարձյալ կարող ես դա հպարտորեն ցույց տալ: Կան նաև բազմաթիվ այլ տարբերակներ քո` «ոչ սովորական տղա» լինելն ապացուցելու համար, կարող ես զանգահարել բաջանաղիդ հորեղբոր որդուն, որը դասակի հրամանատար է, և նա «խաթրով», «ջիգյարով», ինչպես նաև «նամուսով» և «թասիբով» քո խնդիրները կլուծի: Վերջապես, եթե ամենն էլ չի գործում, քո և ճանապարհային ոստիկանի միջև մի քանի ակնթարթ «պաուզա» է տեղի ունենում, որից հետո «գաիշնիկը» ասում է` «հը, հմի ի՞նչ ես ասում» կախարդական ֆրազը, որից հետո դու կհասկանաս` ժամանակն է գրպանից հանել 5 կամ 10 հազարանոցը: Եվ նա քեզ բաց կթողնի, բա էլ ինչի՞ համար է «մարդկությունը», որն այդքան բնորոշ է մեր ազգին: Իսկ հիմա պատկերացրեք, որ ճանապարհային ոստիկանի փոխարեն դրված է արագաչափը կամ տեսանկարահանող սարքը` մետաղի կտորը, որը ոչ «ջիգյար» ունի, ոչ «թասիբ», ոչ էլ «մարդկություն գիտի»: Հարաբերությունների մի ամբողջ համակարգ, կասեի նույնիսկ` կյանքի փիլիսոփայություն դրանով փլուզվում է: Դու դառնում ես «բոլորի» նման ու այլևս չես կարող պարծենալ քո առանձնահատուկ օրինազանցությամբ: Այստեղից` բողոքներ թե` «լավ տդերքի» և թե, բնականաբար, կաշառքներով «տուն պահող» ոստիկանների կողմից:
Կներեք, իհարկե, որ այսօր չգրեցի նախագահական ընտրությունների մասին: Պարզապես անկեղծորեն կարծում եմ, որ մեր խնդիրները նախագահի անձով չեն պայմանավորված: Իհարկե, «բազարի» կողմնակիցներն այդպես չեն մտածում:

Առավոտ

Որտե՞ղ է գործում նախկին ՕԵԿ անդամ, գործարար Արայիկ Հայրապետյանի` Լավանդայի Արայիկի կուսակցությունը: «Հրապարակը» հիշեցնում է, որ գործարարը դեռ հոկտեմբերին էր հայտարարել, որ Գործարարների կուսակցություն է հիմնում, որի մեջ կմտնեն միայն բիզնես գործունեություն ծավալած անձինք: «Մենք ակտիվ գործունեություն կծավալենք նոր տարվանից հետո»,- թերթի հարցադրմանը պատասխանել է Հայրապետյանը, ով չի ցանկացել հայտնել, թե ներկայումս քանի մարդ է անդամակցել այդ կուսակցությանը: Հայտնի գործարարներից կա՞ն: «Մենք հայտնիների համար չենք կուսակցություն հիմնում, մեր կուսակցությունը կազմված է լինելու հատկապես միջին և փոքր ձեռնարկատերերից»: Հայրապետյանը վստահեցրել է նաև, թե շատ հայտնիներ են արդեն հետաքրքրվել:

Հրապարակ

ՀՀ տնտեսական մրցակցության պաշտպանության պետական հանձնաժողովը երեկ հրապարակել է երշիկեղեն արտադրող 21 ընկերությունների անուններ, որոնց արտադրանքի մեջ մեծ քանակությամբ սոյա, օսլա, ալյուր, սպիտակաձավար և այլ նյութեր կան: Ընկերությունները տուգանվել են անցած տարվա իրենց ընդհանուր հասույթի մեկ տոկոսի չափով: Ամանորից առաջ երշիկեղեն արտադրողների արտադրանքն անորակ կամ վատորակ հայտարարելը արդեն իսկ տարօրինակ է: Աոավել տարօրինակ է, որ դրանց բաղադրությունը ստուգվել է ոչ թե հատուկ լաբորատորիայում, այլ ընկերությունների` հումքի գնման փաստաթղթերի հիման վրա իրականացված տնտեսագիտական հաշվարկներով: Այսինքն, եթե ընկերություններն իրենց փաստաթղթերում չեն նշել գնված մսի ողջ ծավալը, ապա ՏՄՊՊՀ-ն ավտոմատ կերպով ենթադրում է, որ երշիկի մեջ, մսի փոխարեն, սոյա է օգտագործված:

Հայկական ժամանակ

Համալսարանի պատմաբանները չկարողացան վեր կանգնել այսօրվա քաղաքական կոնյունկտուրայից և փորձ չարեցին սթափ, անաչառ գնահատական տալ 2008 թվականի մարտի 1-ի իրադարձություններին: Նրանց, իհարկե, խանգարեց այն հանգամանքը, որը 4,5 տարի առաջ ակտիվ պայքար մղող ընդդիմությունը այսօր էլ է քաղաքականության մեջ` ճիշտ է, բոլորովին այլ կարգավիճակով: Չնայած եթե այդ պատմաբաններն ավելի բարեխիղճ գտնվեին, նրանց ոչ ոք չէր հետապնդի` ժամանակները փոխվել են: Պարզապես այդ մարդկանց մեջ դեռ մնացել է խորհրդային մտածելակերպից եկող վախը:
Իմանալ ճշմարտությունը «Մարտի 1-ի» մասին` խիստ կարևոր է և արդիական: Համաձայն եմ այն գործիչների հետ, ովքեր պնդում են, որ առանց այդ ճշմարտության բացահայտման մեզ դժվար կլինի առաջ շարժվել: Քաղաքականությունն այսօր խանգարում է այդ իրադարձությունների իրավական, բարոյական և պատմական գնահատականին: Իսկ եթե խոսենք մեր նորագույն պատմության, օրինակ` 88 թվականի՞ մասին: Այստեղ էլ, ցավոք սրտի, քաղաքական «շերտավորումներն» առայժմ բավականին շոշափելի են: Պատճառները գրեթե նույնն են. իրադարձությունների առանցքային դերակատարներից շատերը ողջ-առողջ են (Աստված, իհարկե, երկար կյանք տա) ու մեծ մասամբ քաղաքականության մեջ են: Թերևս դրանով է բացատրվում, որ նույն պատմության չարաբաստիկ դասագրքում, երբ խոսվում է դարաբաղյան շարժման մասին, չի հիշատակվում «Ղարաբաղ» կոմիտեի որևէ անդամի անուն:
Այդ քաղաքականացված ոճով է գրված ոչ միայն պատմության դասագիրքը: Ահա դրվագ 2004 թվականի փիլիսոփայության (“) դասագրքից: «Երբ հայրենասիրությամբ տոգորված ազատամարտիկները իրենց կյանքը զոհում էին Ղարաբաղի ազատագրման համար, դա աշխարհայացքի հարց էր: Իսկ երբ Թատերական հրապարակում «Միացում, միացում» գոռացող ՀՀՇ-ականները ռազմաճակատ գնալու փոխարեն զավթեցին իշխանությունը և թալանեցին ու ավերեցին երկիրը, դա ևս աշխարհայացքի հարց էր: Այս երկու կողմերի վարքագծի հակադրությունը բխում է նրանց արժեքների հակադրությունից: Առաջինների համար հայրենիքը բարձրագույն արժեքներից է, իսկ երկրորդների համար` թալանի ու հարստացման աղբյուր: Թալանչիները ևս «սիրում են» իրենց հայրենիքը, բայց ինչպես գայլը` ոչխարին, որպես համեղ պատառ»: Որքանով են այդ դատողությունները փիլիսոփայական` դժվարանում եմ ասել: Բայց այդ «արժեքային» եզրահանգումները հիմնված են երկրորդ նախագահի ժամանակաշրջանի պաշտոնական քարոզչության և 90-ականների սկզբին սոցիալական մեծ զրկանքներ կրող բնակչության որոշակի շրջանակներում ձևավորված առասպելաբանության վրա:
Հաջորդ տարվա փետրվարին նշվելու է ղարաբաղյան շարժման 25-ամյակը: Արդյոք մենք ամեն ինչ գիտե՞նք այդ շարժման մասին:

Առավոտ

Առավոտ

«ՉԻ»-ի տեղեկություններով՝ ՀՀ առողջապահության նախարար Դերենիկ Դումանյանը կամ այլ կերպ ասած՝ ՀՀԿ ղեկավար Սերժ Սարգսյանի «Դերոն», իր ոլորտի մասնագետներին և ընդհանրապես հասարակության մեջ մեծ ճանաչում ունեցող բժիշկներին զգուշացրել է քիչ շփվել ԶԼՄ ներկայացուցիչների հետ և հնարավորինս քիչ արտահոսք կազմակերպել այս կամ այն խնդրահարույց թեմայի վերաբերյալ:

Ի դեպ, Դումանյանը նախարարության աշխատակիցներին թույլ չի տալիս խոսել հատկապես օրվա ամենահրատապ թեմաներից մեկի՝ սիբիրյան խոց հիվանդության վերաբերյալ, նշելով, որ այս դեպքում լռություն պահպանելն ավելի ճիշտ է, քան ավելորդ խոսելը, ինչը կարող է տարատեսակ մեկնաբանությունների տեղիք տալ:

Հարց է առաջանում, եթե ամեն ինչ նորմալ է և թաքցնելու բան չկա, ինչո՞ւ է արգելել մասնագետներին շփվել լրագրողների հետ և հասարակությանը ինչ-ինչ թեմաների շուրջ ավելի ասել, քան ասվում է լղոզված պաշտոնական հաղորդագրությունների միջոցով:

Չորրորդ ինքնիշխանություն

Շատ վաղուց` 92-94 թվականներին ես ՀՀ նախագահի մամուլի քարտուղարն էի և մասնակցում էի մի շարք պաշտոնական հանդիպումների: Ուզում եմ ընթերցողների և իմ երիտասարդ գործընկերների հետ կիսել իմ համեստ փորձը: Եվրոպացի, ամերիկացի, ռուս, իրանցի պաշտոնյաները, ծանրակշիռ քաղաքական գործիչները այլ երկրների իրենց գործընկերների հետ հանդիպումների ժամանակ ղեկավարվում են որոշակի էթիկետով, անկախ նրանից` այդ երկիրը մեծ է, թե փոքր, ազդեցիկ, թե ոչ մի բանի վրա չազդող: Այդ էթիկետի բաղադրիչ մասերից է այլ երկրի ներքին գործերին չմիջամտելը: Այդպիսով բացառված է, որ Եվրոպական խորհրդարանի փոխնախագահ Ալեխո Վիդալ Քվադրաս Ռոկան Գագիկ Ծառուկյանին ասեր, որ նա առաջիկա նախագահական ընտրություններում կարող է հիանալի թեկնածու լինել, ինչպես որ ԲՀԿ-ն նշում է պրես-ռելիզի իր առաջին` դեկտեմբերի 5-ի տարբերակում: Այդ մակարդակի գործիչը նման բան չէր կարող, իրավունք չուներ ասելու որևէ հայաստանյան քաղաքական գործչի` սկսած ՀՀ նախագահից: Եթե, այնուամենայնիվ, պարոն Ռոկան մոռանար դիվանագիտական պարկեշտության բոլոր կանոնները [այդպիսի ֆանտաստիկ դեպք ենթադրենք] և նման բան հայտարարեր, ապա վստահ եմ` թե՛ Գազիկ Ծառուկյանը և թե՛ հայաստանյան որևէ այլ լուրջ քաղաքական գործիչ դրան կհակադարձեր. «Ներեցեք, հարգարժան Ալեխո, բայց թույլ տվեք, որ Հայաստանի քաղաքացիները որոշեն, թե որքանով եմ ես հիանալի թեկնածու: Չէ՞ որ ես չեմ գնահատում ձեր հեռանկարները, ասենք` Իսպանիայի վարչապետի պաշտոնում»: Նույնքան անհավանական եմ համարում, որ պարոն Ծառուկյանը որևէ արտասահմանցի պաշտոնյայի բողոքեր, թե անհնար է երկրում պայքարել կոռուպցիայի դեմ, եթե հիմնական կոռումպացված անձինք են այդ պայքարը ղեկավարում, ինչպես գրված է նույն հաղորդագրության նույն տարբերակում: Ինքնին այդ միտքն անվիճելի է, և ես դրա մասին բազմիցս գրել եմ: Բայց մի բան է, երբ ես, որպես մասնավոր անձ, գրում եմ դրա մասին հայաստանյան թերթում, բոլորովին այլ է, երբ միջազգային շփումների ժամանակ դա ասում է երկրի երկրորդ խոշոր կուսակցության ղեկավարը: Կոռումպացվա՞ծ են` բարձրացրեք պառլամենտում նրանց պաշտոնանկության հարցը, եվրոպական չինովնիկը ինչո՞վ կարող է օգնել: Այնպես որ` այստեղ էլ, հավանաբար, պրես-ռելիզ կազմողները, ինչպես հիմա ընդունված է ասել, ինչ-որ բան խառնել են: Եվ դա ես բացատրում եմ ոչ թե չկամությամբ, այլ պարզապես փորձի պակասով:
«Արժանահավատ աղբյուրների փոխանցմամբ` բրյուսելյան հանդիպումներից մեկի ժամանակ բարձրաստիճան եվրոպացի պաշտոնյաները ԲՀԿ նախագահ Գագիկ Ծառուկյանի հետ զրույցում ասել են, որ Հայ ազգային կոնգրեսի հետ ԲՀԿ-ի և Գագիկ Ծառուկյան-Լևոն Տեր-Պետրոսյան համագործակցությունն իրենց հուշում է, որ այս դաշինքն իսկապես անպարտելի է: Ավելին, եվրոպացիները շատ հստակ ակնարկել են, որ այս դեպքում իրենք հնարավորին չափով կաջակցեն ժողովրդի աջակցությունը վայելող դաշինքին»: Սա հայտնվել է հայաստանյան կայքերում: Դա արդեն պրես-ռելիզ չէ, այլ, ըստ երևույթին, նույն անփորձ ձեռքով իրականացվող PR: Իրականում այդ ապատեղեկատվությունը հավասարապես վարկաբեկիչ է թե՛ Ծառուկյանի, թե՛ Տեր-Պետրոսյանի և թե՛ եվրոպացի պաշտոնյաների համար:

Առավոտ

Երեկ «Հժ»-ին հայտնի է դարձել, որ երկու օր առաջ կրկին վիրահատության է ենթարկվել ՀԺԿ նախագահ, Աժ Հայ ազգային կոնգրես խմբակցության պատգամավոր Ստեփան Դեմիրճյանը: ՀԺԿ նախագահին վիրահատել են Գերմանիայի Մյունխեն քաղաքում:
Ըստ Դեմիրճյանի մերձավորների, վիրահատությունը լավ է անցել, իսկ թե ՀԺԿ նախագահը երբ կվերադառնա Հայաստան, դեռ հայտնի չէ: Մինչ այդ նա վիրահատվել էր Երևանում` «Սբ. Գրիգոր Լուսավորիչ» բժշկական կենտրոնում, սեպտեմբերի 8-ին:

Հայկական ժամանակ

Ինչպես տեղեկացնում են ՀԱԿ աղբյուրները` այնտեղ գրեթե պայթյունավտանգ վիճակ է, և եթե դեկտեմբերի 22-ին տեղի ունենալիք ՀՀՇ համագումարի ժամանակ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը հայտարարի, որ չի առաջադրվում, և իրենք պաշտպանում են ԲՀԿ առաջնորդի թեկնածությունը, ապա կկազմաքանդվի ոչ միայն ՀԱԿ-ն ինքնին, այլև վերջինիս խորհրդարանական ֆրակցիան ևս: Բանն այն է, որ առաջիկայում առանձին համագումար է անցկացնելու նաև Հրանտ Բագրատյանի «Ազատություն» կուսակցությունը, որն էլ խիստ մտածված պետք է ընթանա ՀՀՇ համագումարի հաջորդ օրը` դեկտեմբերի 23-ին: Եվ եթե զարգացումներն ընթանան վերը նշված սցենարով, ապա չի բացառվում, որ համագումարի ընթացքում Հրանտ Բագրատյանը հայտարարի ՀԱԿ-ից դուրս գալու, ինչպես նաև իր թեկնածությունը նախագահական ընտրություններում առաջադրելու մասին, որի դեպքում, ըստ թերթի զրուցակիցների, հնարավոր է նաև Նիկոլ Փաշինյանի միացումն արևմտյան բևեռ ուրվագծող այդ առանցքի շուրջ: «Հրապարակի» զրուցակիցները չեն բացառում ինչպես Արամ Սարգսյանի «Հանրապետություն» կուսակցության, այնպես էլ Պետրոս Մակեյանի «Ժողովրդավարական հայրենիքի» և ՀԱԿ-ից դուրս եկած ու դուրս գալու պատրաստ մնացյալ կուսակցությունների, անգամ «Ազատ դեմոկրատների» միացումն այդ ալյանսին:

Հրապարակ

Արամ Աբրահամյանն այսօրվա խմբագրականում գրել է. «Ընկերներիցս մեկը [որն, ի դեպ, կուսակցական է] վերջերս շատ ճիշտ, իմ կարծիքով, անվիճելի միտք արտահայտեց: Նա ասաց, որ այսօրվա Հայաստանում մարդկանց բաժանում են ոչ թե կուսակցությունները, այլ արժեքային համակարգերը, և անձամբ իր համար շատ ավելի հոգեհարազատ է մրցակից, բացարձակապես այլ գաղափարախոսություն դավանող կուսակցությունը ներկայացնող պարկեշտ մարդը, քան սեփական կուսակցության սրիկան: Ես, չնայած երբեք որևէ կուսակցության անդամ չեմ եղել և չեմ լինելու, նույնն եմ զգում, զուտ գաղափարական առումով ՀՀՇ-ն ինձ ավելի մոտ է, քան, ասենք, Դաշնակցությունը կամ Հանրապետականը: Բայց ինձ դուր է գալիս Հովհաննես Իգիթյանի ՀՀՇ-ն, ինձ հարազատ է նրա առողջ, ոչ մոլեռանդ մտածելակերպը, ընդդիմախոսին լսելու ունակությունը, մտքերը ոչ ագրեսիվ եղանակով ձևակերպելու շնորհքը: Բայց ինձ դուր չեն գալիս այն ՀՀՇ-ականները, որոնք տառապում են անսխալականության բարդույթով և ամեն թփի տակ դավաճաններ ու թշնամիներ են փնտրում:

Կամ` մենք սովորաբար որպես բացասական կերպարներ ներկայացնում ենք հանրապետականների` գեներալներ Մանվել-Սեյրանին, Նավոյին, Շմայսին, Թոխմախի Մհերին: Իսկ ինչո՞վ են նրանցից լավը ԲՀԿ-ականներ Ծաղիկ Ռուբոն, Յուվեցի Կարոն, Բելաջոյի Գրիշը: Նրանք բոլորն ինձ համար միևնույն «կուսակցությունից» են, դավանում են միևնոյն արժեքները, ապրում են նույն ապրելակերպով, միևնույն` 20 տարի աոաջ հիմնավորված արատավոր համակարգի ծնունդ են: Բայց այսօր մրցակցող այս երկու կուսակցությունների մեջ կան, օրինակ, Դավիթ Հարությունյանն ու Վահե Հովհաննիսյանը, որոնց ես ընկալում եմ զոռբաների և տգետների «կուսակցությունից» դուրս: Այդպես եմ ես ընկալում նաև Վարդան Օսկանյանին, որը, սակայն, մեր քաղաքացիների մեջ այլ «բաժանարար գիծ» է տեսնում` նրանք, ովքեր ուզում են, որ ամեն ինչ մնա նույնը, և նրանք, ովքեր ցանկանում են, որ երկիրը զարգանա: Տեսականորեն պարոն Օսկանյանն իրավացի է, բայց նման ձևակերպումը ճշգրտման կարիք ունի: Երբ ասում ենք` «փոխվի», պիտի պատասխանենք նաև`ում համար: Մեծամասնությունն, այո, ուզում է, որ ամեն ինչ փոխվի ի՛ր համար: Ով որ վատ է ապրում` լավ ապրի, ով պաշտոն չունի` ունենա, ով չի իշխում` սկսի իշխել: Բացարձակ փոքրամասնությունը անկեղծորեն (ոչ թե բառային մակարդակով) ցանկանում է, որ փոխվի համակարգը:
Իսկ դա տեղի կունենա այն ժամանակ, երբ կյանքի և մտածողության ստանդարտները թելադրվեն ոչ թե քաղաքական վերնախավում այսօր իշխող Շմայսերի և յուվեցիների, այլ, իմ տեսանկյունից, նորմալ արժեքներ դավանող մարդկանց կողմից: Թե երբ է դա տեղի ունենալու` չեմ կարող ասել: Ինչպես կասեր Թոխմախի Մհերը` ես «Վանգանը չեմ»»:

«Առավոտ».

Ավելի քան մեկ ամիս առաջ ոստիկանությունում ակտիվորեն քննարկվում էր համակարգի աշխատողների մասնագիտական գիտելիքները ստուգելու համար թեստավորում անցկացնելու հարցը: Անգամ համազգեստավորների շրջանում մտավախություններ կային, որ թեստավորումը կրճատումների պատճառ կդառնա: Թե ինչ փուլում է գործընթացը, երեկ «Հրապարակի» թղթակիցը հետաքրքրվել է ոստիկանության լրատվության պետ Աշոտ Ահարոնյանից: «Ոստիկանության պետի հանձնարարությամբ ոստիկանության ծառայողներն ամեն շաբաթ մասնագիտական համապատասխան պարապմունքներ կանցկացնեն, ինչից հետո կլինի ստուգատես, որի ժամանակ Էլ կցուցադրվեն գիտելիքները»,- ասել է նա` չբացառելով, որ կլինեն նաև ազատվողներ: «Արդյունքներով պայմանավորված` հնարավոր է, որ որոշ աշխատակիցներ տեղափոխվեն այլ ծառայություն, հնարավոր է լինեն աշխատակիցներ, որոնց կտրվի լրացուցիչ ժամանակ` վերստին պարապելու, չի բացառվում, որ լինեն այնպիսիք, որոնք կազատվեն աշխատանքից»: Իսկ հնարավո՞ր է, որ թեստավորման գործընթացի իրական նպատակը կադրային կրճատումներն են: «Նպատակն է բարձրացնել կատարողական կարգապահությունը»,- պատասխանել է Ահարոնյանը:

«Հրապարակ».