«Ժամանակի» զրուցակիցն է Ռուսաստանի Գիտությունների ակադեմիայի Արևելագիտության ինստի­տուտի գիտաշխատող, քաղաքա­գետ Ալեքսանդր Սկակովը։

Պարոն Սկակով, Ձեր կարծի­քով՝ Պետերբուրգում կայանա­լիք եռակողմ հանդիպումը Ռու­սաստանի, Հայաստանի և Ադրբեջանի նախագահների միջև զուտ ռուսակա՞ն միջնորդու­թյուն է, թե՞ գործընթաց ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի ձևաչափի շրջա­նակներում։

Կարծում եմ՝ հիմա Մոսկվայի բո­լոր գործողությունները համաձայ­նեցվում են Մինսկի խմբի հետ, Մոսկվան չի անի այնպիսի քայլեր, որոնք համաձայնեցված չեն Եվրա­միության և Ամերիկայի հետ։ Խաղադրույքները չափից ավելի բարձր են, խաղը չափից ավելի վտանգա­վոր է, և ես չեմ կարծում, որ Ռուսաս­տանը պատրաստ է նման բան անել։

Ամեն դեպքում ԵԱՀԿ ներկայացուցիչը հայտարարել է, որ ԵԱՀԿ-ն չի մասնակցում հանդիպման նախապատրաստական աշխա­տանքներին։ Նախկինում նման բացահայտ դեմարշ չի եղել։ Սա պետք է ինչ-որ բան նշանակի, այդպես չէ՞։

Կարծում եմ՝ սա փոքր տարաձայ­նություն է, փոքր խնդիր, իսկ ընդ­հանրապես ամեն ինչ համաձայնեց­վում է։ Եթե հայտարարություն արվի ավելի բարձրաստիճան պաշտոնյա­ների մակարդակով, դա ուրիշ հարց, բայց առայժմ սա ընդամենը հայտա­րարություն է, որը մեծ նշանակու­թյուն չունի։

Հետաքրքիր է, որ Մինսկի խմբի ամերիկացի համանախագահ Ուորլիքն իր հերթին ասել է, որ մասնակցելու է Պետերբուրգի հանդիպմանը։

Ըստ իս՝ պետք չէ գերագնահա­տել, թե մեկը կողմ է հանդիպմանը, մյուսը՝ ոչ, և որ, օրինակ, ամերիկացիներն ավելի ակտիվ են ու գործնական, քան ֆրանսիացիները։ Սրանք մանրուքներ են։ Ես համոզված եմ, որ Մոսկվան չի անի այնպիսի քայլ, որը դուրս է Մինսկի խմբի ձևաչափի շրջանակներից։

Ամբողջական տեքստը՝ թերթի այսօրվա համարում:

Որքան էլ վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանը հավաստիաց­նի, թե Հայաստանում մենաշնորհներ չկան, և ով ուզի, ասենք, կարող է բանան, շաքարավազ կամ վառելիք ներկ­րել, սակայն իրականությունը ճիշտ հակառակն է։ Վարչապետի այդ հայտարարությունից օրեր անց ՀՀ քաղաքացինե­րից մեկը Վրաստանից բանան է ներկրել, սակայն մի քանի օր է՝ բեռը չի կարողանում մաքսազերծել։ Նրանից հավելյալ թղթեր Են պահանջում, արհեստական խոչընդոտներ են ստեղծում, ինչի արդյունքում բեռը, տվյալ դեպքում՝ բանա­նը, փչանում է սահմանին։

«Ես տարուց ավելի է՝ ոչ մեծ խմբաքանակով բանան եմ բերում, նույն թղթաբանությունն էր, ոչ մի բան չէր փոխվել։ Բերում, պա­հանջվող թղթերը ներկայացնում էի և մաքսազերծում։ Բայց եր­կու օր առաջ կրկին Վրաստանից 2.5-3 միլիոնի բանան եմ բերել, նույն թղթերը ներկայացրել, բայց ասում են՝ չէ, ինչ-որ սերտիֆի­կատ պետք է բերեք։ Լավ, եթե նույն օրենքն է, ոչ մի բան չի փոխ­վել, մենք էլ օրինական ուզում ենք բանան ներկրել, ինչի՞ են նոր խնդիրներ առաջացնում», — «Ժամանակի» հետ զրույցում ասաց քաղաքացին՝ չցանկանալով, որ իր անունը հրապարակվի՝ հետա­գա բարդություններից խուսափելու համար։

Մեր զրուցակցի խոս­քով, սակայն, ինքն արդեն երկու օր է՝ ընկած տարբեր գերատես­չությունների դռներով սերտիֆիկատ է պահանջում, բայց ոչ մի գե­րատեսչություն իրեն չի տալիս այդ թուղթը։ Արդյունքում սահմա­նին իր բեռը փչանում է. «Ո՛չ Վրաստանն է տալիս էդ թուղթը, ո՛չ մեզ մոտ։ Ուր զանգում եմ, այդ գործով զբաղվող իմ ծանոթներից հարցնում եմ, օֆիսում, որի հետ աշխատում եմ, ոչ մեկը չի կարո­ղանում գտնել այդ ծառայությունը, որը տրամադրում է այդ սեր­տիֆիկատը»,- ասաց մեր զրուցակիցը։

Ժամանակ

Ամբողջական տեքստը՝ թերթի այսօրվա համարում:

«Ապրիլյան պատերազմի ժամանակ ծանր վիրավորված, ներկայումս Գերմանիայում բուժումը շարունակող Արման Լազգիյանի հայրը՝ Միքայել Լազգիյանը, ով նոր է վերադարձել Գերմանիայից, երեկ «Ժամանակին» հայտնեց, որ բուժման երկրորդ փուլին են անցնում, որի համար անհրաժեշտ է 60 հազար եվրո։ Եթե որոշվի, որ ողնաշարի ցողունային բջիջների վիրահատություն պետք է կատարվի, ապա դա էլ նախնական արժե 50-60 հազար եվրո։ «Գիտեք, հետաքրքիր է՝ պետությունը բառիս բուն իմաստով անմասն է, բայց Արմանի ողնաշարը չի կոտրվել, պետության ողնաշարն է կոտրվել»»:

«Ժամանակ»

Ավելի մանրամասն՝ թերթի այսօրվա համարում։

Ի պատաս­խան «Ժամա­նակի» հարցի՝ Ստեփանակերտի կենտրո­նում ԼՂՀ ԱԺ ընդդիմադիր պատգամավոր Հայկ Խանումյանի ծեծով չե՞ք կարծում, որ երկիրը հեղինակազրկվում է, Արցախի թեմի առաջնորդ Պարգև արքեպսկ. Մարտիրոսյանն ասաց.

«Ինձ թվում է, թե ոմանք ուզում են, որ այդպիսի սցենար լինի, ոմանք պլաններ ունեն, ոմանք պատվեր ունեն։ Գիտեք, նմա­նատիպ քայլերը բնական է, որ պիտի բերեն այդպիսի խառ­նիխուռն վիճակի, ո՞վ չէր հաս­կանում դա, բոլորը գիտեին, և դա նորություն չէ։ Նույնիսկ եթե կռիվ չկա, պետք է փորձել ստաբիլ վիճակը պահել Ար­ցախում, իսկ ոմանք չեն ու­զում, որ ստաբիլ վիճակ մնա»։

Ժամանակ

Ամբողջական տեքստը՝ թերթի այսօրվա համարում:

թերթը գրում է.  «Քաղաքագետ, ՄԻԺԻ հասարակական կազմակերպության հիմնադիր Արմինե Առաքելյանը, ում մայիսի 17-ին Հանրապետության հրապարակի շատրվանների ավազանից բռնությամբ տեղափոխեցին հոգեբուժարան, այլևս վերադարձել է բնականոն կյանք։ Առաքելյանը երեկ մեզ մանրամասներ պատմեց այդ և հետագա օրերին կատարվածից՝ ասելով. «Իրենք անալիզ էին անում իմ դիմադրողականությունը, ես՝ իրենց գործողությունները, թե մինչև ուր, ինչքան հեռու կարող են գնալ իրենք։ Հետո իրենք սկսեցին ինձ գետնով քարշ տալ, տարան, շատ ամուր կապեցին անկողնուն, այնքան ուժեղ, որ արյունս կանգնել էր։ Կապեցին ու սկսեցին խփել, ծեծել»:

«Ժամանակ»

Ավելի մանրամասն՝ թերթի այսօրվա համարում։

«Քառօրյա պատերազմում քաջաբար կռված և ձախ ոտքի ոտնաթաթը կորցրած ժամկետային զինծառայող Արման Ավետիսյանին ասօր երկու ոտքի վրա ամուր կանգնելու հնարավորություն է ընձեռվել: Արման Ավետիսյանը վիրավորվել էր ապրիլի 2-ին՝ Լեռնային Ղարաբաղի Հանարպետության հարավային ուղղությամբ տեղակայված զորամասերից մեկի պաշտպանական դիրքում՝ դասակի հրամանատարին օգնության հասնելու ժամանակ:  Նռնակի պայթյունի հետևանքով Արմանը կորցրել էր ձախ ոտնաթաթը, ապա նույն ոտքից հրազենային վիրավորում ստացել: Արմանը երազում է վերադառնալ նախկին կյանքին: Ժամ առաջ ուզում է մոռանալ այն ամենը, ինչ կապված է մոտ երկու ամիս առաջ տեղի ունեցած իրադարձությունների հետ։ Արման Ավետիսյանը տան միակ զավակն է: Մայրը նրան միայնակ է մեծացրել: Արմանը սոցիալական պայմանների մասին  լռում է, մորն էլ արգելում է այդ մասին բարձրաձայնել: Նրա հորդորով մայրը՝ տիկին Քնարիկը, տեսախցիկի առջև միայն ստացված օգնությունների մասին է խոսում: Տեսախցիկն անջատելուց հետո միայն պարզում ենք, որ բնակարան չունեն, վարձով են բնակվում։ Արմանն ուսանող է եղել, հետո մեկնել է բանակ՝ ծառայության, մայրն էլ մշտական աշխատանք չունի: Անձնական կյանքի և կարիքների մասին Արմանը լռում է, փոխարենն անդադար խոսում է  զինվորական կյանքի մասին: Նրա խոսքով, զինվորներն ունեն բոլորի օգնության կարիքը: «Ժողովուրդը նեղն ընկած ժամանակն է զինվորին հիշում, դեպքերը հանդարտվում են, ու մեր հանրությունը սկսում է մոռանալ»,- ասում է Արմանը: Արմանը քառօրյա պատերազմից մնացած թալիսման ունի. հիվանդանոցից դուրս գրվելիս վիրահատող բժիշկը նրան է փոխանցել ոտքից հանված փամփուշտը»:

«Ժամանակ»

Ավելի մանրամասն՝ թերթի այսօրվա համարում։

«Ժամանակի» զրուցակիցն է ՀՀ պաշտ­պանության նախարարի մամուլի խոսնակ Արծրուն Հովհաննիսյանը։

Պարոն Հովհաննիսյան, պաշտպանու­թյան նախարարությունում, փաստորեն, նոր պաշտոնանկություններ եղան, հայտնի դարձավ, որ նախօրեին պաշտոնանկ է ար­վել ԶՈւ սպառազինության վարչության պետ, գեներալ-մայոր Մելս Չիլինգարյանը և երեք հոգի ձերբակալվել են՝ Մելս Չիլինգա­րյանը, գնդապետներ Արմեն Մարգարյանը և Մհեր Պապյանը։ Մամուլում եղավ տեղե­կատվություն, որ այս ձերբակալությունները կապված են նախագահի վերահսկողության ծառայության կողմից իրականացված ստուգումների հետ։ Ձեր մեկնաբանու­թյամբ՝ ինչի՞ հետ են կապված այդ պաշտո­նանկությունները և ձերբակալությունները։

Ես չեմ կարող հստակ մեկնաբանել, թե ինչի հետ են կապված, եթե ձերբակալվել են, ուրեմն կան համապատասխան քրեական գործեր, վարույթներ, իսկ այնտեղ կնշվի՝ հավանաբար իրենց գործում թերացումների կամ որոշակի կատարած գործառույթների հետ են կապված, որոնք հավանաբար քրեորեն պատժելի են։ Ես ուղղակի կուզենայի մեկ ուղղում անել, որ նախ ձեր թվարկած զինծառայողներից կան մար­դիկ, որոնք զորացրված են արդեն Զինված ու­ժերից, և իրենց նախկին գործունեության հետ է կապված և ոչ թե ներկայիս, և բացի դրանից, թե՛ պաշտոնանկությունները, թե՛ ձերբակալու­թյունները, թե՛ թերացումներից հետո որոշակի գործերը նոր չեն սկսվել, և կապել այս կամ այն ստուգումների հետ, չեմ կարծում, որ տեղին է, որովհետև ԶՈւ-ում տարվա ընթացքում բազ­մակի ստուգումներ են իրականացվում, համա­պատասխան մարմինների կողմից՝ Նախագա­հի վերահսկողության, Վերահսկիչ պալատի, Դատախազության կամ այլ կառույցների կող­մից, հատկապես գնումների ոլորտում կարելի է ասել մշտական ստուգումներ կան, նաև կան ներքին ստուգումներ, նախորդ ամիսներին, տարիներին շուրջ 4-5 տասնյակ նույն օղակի հրամկազմ հեռացվել է Զինված ուժերից, հատ­կապես այս օղակից՝ Մարդկային ռեսուրսների կառավարում և Գնումներ, դրանք հիմնական ռիսկային ոլորտներն են։ Հեռացվել են համա­պատասխան պաշտոնյա անձինք նաև ներքին վերահսկողության ստուգումներից հետո։ Այ­սինքն՝ սա մշտական գործընթաց է։

Աղմկահարույց պաշտոնանկություննե­րի շարքը հենց ապրիլյան քառօրյա պա­տերազմից հետո սկսվեց։

Նախ՝ պետք չէ ամեն ինչը կապել իքս իրա­վիճակի հետ, երկրորդ՝ ինչ վերաբերում է աղմկահարույց լինելուն, ապա աղմկահա­րույց դարձնում ենք մենք՝ ինքներս։ Նախորդ տարիներին թե եղել են նման թերացումներ, հեռացումներ, թե կոնկրետ անուններ, հիմա այս պահին չեմ կարող թվարկել, բայց վերջին 10 տարիների ընթացքում շատ գեներալներ են ազատվել, հեռացվել։

Ժամանակ

Ամբողջական տեքստը՝ թերթի այսօրվա համարում։

Ներկայացնում ենք թերթի առաջնորդողը մասնակի կրճատումներով.
«Մինչ հասարակությունն ու քաղաքական, քաղաքագիտական, մեդիա-փորձագիտական շրջանակները տարված են ղարաբաղյան ուղղությամբ տեղի ունեցող զարգացումներով, դրանք վերլուծելով, մեկնաբանելով, գնահատելով, Հայաստանում համեմատաբար անաղմուկ անցան «Կոբալտ-2016» զորավարժությունները, որոնք ՀԱՊԿ ոստիկանական ուժերի զորավարժություններն էին։
ՀԱՊԿ-ն քառօրյա պատերազմի օրերին հայտնի չէ, թե որտեղ էր։ Ընդհանրապես հայտնի չի լինում, թե այդ կառույցը Հայաստանի համար անվտանգային սրված խնդիրների պարագայում որտեղ է կարողանում բարեհաջող ծվարել։ Եվ ահա, ռազմաքաղաքական տեսանկյունից Հայաստանի հետ դաշնակցության որևէ նշույլ չցուցաբերող կառույցը Հայաստանում անցկացնում է ոստիկանական զորավարժություններ։

Հայաստանին և Լեռնային Ղարաբաղին սահմանից են սպառնում, ադրբեջանական ագրեսիան է հետ մղվել, Ալիևը դեռևս չի հանդարտվում և ցույց չի տալիս Երկարատև հանդարտության նշաններ, իսկ Հայաստանի ռազմաքաղաքական դաշինքը Հայաստանում ոչ թե ռազմական, այլ ոստիկանական ցուցադրություններ է անում։

Եվ, բնականաբար, հարց է առաջանում, թե ո՞ւմ և ի՞նչ է ցուցադրում ՀԱՊԿ-ն՝ Հայաստանի հակառակորդների՞ն է որևէ բան ցույց տալիս, թե՞ Հայաստանի քաղաքացիներին, եթե նկատի առնենք այն, թե ՀԱՊԿ անդամ երկրների ամբողջատիրական կամ ավտորիտար իշխանությունների համար ինչ գործիք է ոստիկանությունը և ինչ խնդիրներ են դրանով ավելի շատ լուծվում։ Ոստիկանությունը այդ երկրների համար քաղաքական գործիք է, որի նպատակը քաղաքացիական որևէ դժգոհություն լռեցնելը կամ ինչպես նախկին ոստիկանապետերից մեկը կասեր՝ «օրորոցում խեղդելն» է։
Եվ ահա, Հայաստանի ռազմաքաղաքական անվտանգության դաշինքը ոչ թե հակառակորդին է
ցույց տալիս, որ հայկական անվտանգության և շահերի դեմ ագրեսիան կխեղդի օրորոցում, այլ կազմակերպում է ներքին կյանքում ինչ-որ պատրաստակամության ցուցադրություններ։ Եվ սա իսկապես խորհրդանշական հանգամանք է մի բլոկի համար, որը իբրև սպառնալիք ավելի շատ խոսել և խոսում է «գունավոր հեղափոխությունների», քան որևէ այլ բանի մասին։
ՀԱՊԿ-ի և այն որպես ազդեցության գործիք ծառայեցնող ՌԴ համար այլ սպառնալիք գոյություն չունի, մնացյալը, այդ թվում՝ Հայաստանի դեմ որևէ ագրեսիվ նկրտում, նրա համար սպառնալիք չէ, այլ իր ազդեցության տարածման խնդիրները լուծելու հնարավորություն։ Այնպես որ՝ ոստիկանական ՀԱՊԿ զորավարժանքները Հայաստանում ապրիլւան զարգացումների ֆոնին միանգամայն տեղին և օրինաչափ ու համարժեք էին, ողջ հարցը ընդամենը այն է, որ օրինաչափ ու համարժեք էին ոչ հայաստանյան առաջնահերթությունների դիտանկյունից»,–գրում է թերթը։

Ժամանակ
Մանրամասները՝ թերթի այսօրվա համարում։

«Կարմիր գծերը, արագաչափերը ու տեսանկարահանող մյուս սարքերն իսկական պատուհաս են դարձել վարորդների համար։ Երթևեկել Երևան քաղաքում կամ հանրապետության այլ տարածքներում և չտուգանվել՝ գրեթե անհնար է։ Ճանապարհային ոստիկանությունից խախտման վերաբերյալ ծանուցում վարորդին կարող է գալ անգամ այն պարագայում, երբ նա ոչ մի խախտում էլ չի կատարել: Այդպիսի դեպքի հանդիպել են ճանապարհային ոստիկանություն+կարմիր գծեր ֆեյսբուքյան նախաձեռնության անդամները։ Վարորդների իրավունքների խախտումներով զբաղվող փաստաբան Արտակ Խաչատրյանը համադրելով օրական կատարված խախտումների և դրանք ուսումնասիրողների թիվը՝ արձանագրում է, որ ոստիկանության 14 աշխատակից օրական չի կարող ուսումնասիրել մոտ 5000 ակտ։ Դա ֆիզիկապես անգամ հնարավոր չէ։ «14 հոգի են այդ համադրող-պարզողները, որոնք նույնիսկ աշխատում են հերթափոխով, արձակուրդ են գնում։ Եվ մենք եթե համադրում ենք այդ անձանց քանակը խախտումների քանակի հետ, ապա ստացվում է օրական մոտ 5000 խախտում, և հնարավոր չէ, որ 14 հոգին ճշտորեն համադրի դրանք», — ասաց Խաչատրյանը՝ ընդգծելով, թե այդտեղից կարելի է հետևություն անել, թե որքան սխալ ու չհիմնավորված խախտումներ կարող են լինել։ Ի դեպ, մենք փորձեցինք նաև ոստիկանությունից պարզել, թե քանի աշխատակից ունեն, ովքեր ուսումնասիրում-համադրում են ճանապարհային խախտումները, սակայն մեր գրությունն այդպես էլ անպատասխան մնաց»,–գրում է թերթը։

Ժամանակ

Մանրամասները՝ թերթի այսօրվա համարում։