Անցյալ շաբաթ  Ուկրաինայի դեսպանատան խորհրդական Իգոր Ռոմանը ՌԱՀՀԿ կենտրոնում հրավիրված սեմինար-քննարկման ընթացքում հայտարարել էր, որ խորհրդակցությունների նպատակով Կիև մեկնած Հայաստանում Ուկրաինայի արտակարգ ու լիազոր դեսպան Իվան Կուխտան Երևան կվերադառնա այս շաբաթ և կշարունակի իր աշխատանքը։ Սակայն, ինչպես պարզվում է, դեսպանի վերադարձը հարցականի տակ է դրվել այն բանից հետո, երբ մարտի 27-ին ՄԱԿ-ի գլխավոր ասամբլեայում՝ Ղրիմում մարտի 16-ին անցկացված հանրաքվեն անօրինական ճանաչելու վերաբերյալ բանաձևին Հայաստանը «դեմ» է քվեարկել։ Այս մասին մեզ հայտնեց նույն ինքը՝ Իգոր Ռոմանը, սակայն ցանկացավ զերծ մնալ մեկնաբանություններից՝ նշելով, որ հավելյալ տեղեկություն չի կարող հայտնել, քանի որ Կիևից որևէ նոր տեղեկություն տրամադրելու հրահանգ չունի։

«Այս պահին դեսպանի վերադարձի մասին ինֆորմացիա չունեմ։ Ես անցյալ շաբաթ ասել էի, որ դեսպանը հնարավոր է վերադառնա Երևան և դա ասել եմ ՄԱԿ-ի գլխավոր ասամբլեայի քվեարկությունից առաջ», — մեր զրույցում ասաց դեսպանատան աշխատակիցը և խուսափեց մեր մյուս հարցերից:

Հայկական ժամանակ

Մարտի 30-ին ՀՀ-ում սովորող օտարերկրացի և երևանցի ուսանողների մոտ 18-20 անձից բաղկացած ինտերնացիոնալ խումբը որոշել էր Երևանի ճարտարաշինարարական համալսարանի ֆրանսիացի ուսանող Պիեռի ծննդյան օրը նշել «Փարվանա» ռեստորանային համալիրում։

Ռեստորանում մատուցողը հայտարարել էր՝ տեղացիներին սպասարկումը կարժենա 2500, իսկ արտասահմանցիներին՝ 8000 դրամ։ Բոլորը խիստ վիրավորված ոտքի են ելել ու մեկ մարդու նման լքել ռեստորանը։

Ի դեպ, խմբում կային ԱՄՆ-ի, Ֆրանսիայի, Անգլիայի, Բելգիայի, Հոլանդիայի, Իրանի, Վրաստանի և Հայաստանի քաղաքացիներ:

Հայկական ժամանակ

Հայաստանի տնտեսության մեջ իրականացված օտարերկրյա ներդրումները կրճատվել են ավելի քան 20 տոկոսով։

Այս ֆոնին հատկապես ուշագրավ է, որ սրան զուգահեռ աճում են օֆշորային գոտիներից Հայաստան եկող «օտարերկրյա ներդրումները»։

Այսպես՝ եթե 2012-ին օֆշորներից ՀՀ եկել էր 86 մլն դոլար, ապա 2013-ին՝ արդեն 121 միլիոն դոլար։

Ընդհանուր ներդրումներում օֆշորայինները անցած տարի կազմել են 20 տոկոս՝ 2012-ի 11 տոկոսի դիմաց։ Դժվար չէ կռահել, որ օֆշորներից իրականացվող «ներդրումները» կեղտոտ և կասկածելի ծագում ունեցող, հիմնականում ՀՀ պաշտոնյաների և օլիգարխների ստվերային փողերն են:

Հայկական ժամանակ

«ՀՀ ազգային վիճակագրական ծառայության երեկ հրապարակած տվյալների համաձայն, այս տարվա հունվար-փետրվարին անցած տարվա նույն ժամանակահատվածի համեմատ Հայաստանում հացի արտադրությունը նվազել է 1.3 տոկոսով, մածունինը՝ 1.9 տոկոսով, թթվասերինը՝ մոտ 20 տոկոսով։ Եթե թթվասերի սպառման ծավալների նվազումը հիմնականում բացատրվում է բնակչության գնողունակության նվազմամբ, ապա հացի և մածունի պարագայում խնդիրը բնակչության քանակի նվազումն է։

Առաջին անհրաժեշտության ապրանքների սպառման ծավալների նվազման միտումը, որը նաև արձանագրել է պաշտոնական վիճակագրությունը, նկատվում է արդեն մի քանի ամիս շարունակ:
Ուշագրավ է, որ նշված ժամանակահատվածում, ըստ նույն պաշտոնական վիճակագրության, Հայաստանում միջին ամսական աշխատավարձը աճել է 16.5 տոկոսով, իսկ գնաճը կազմել է 5.1 տոկոս:

Հայկական ժամանակ

ՀՀ տնտեսական մրցակցության պետական հանձնաժողովի նախագահ Արտակ Շաբոյանը մեր թղթակցի հետ զրույցում անսպասելի բացահայտում է արել։ Նա հայտնել է, որ Հայաստան շաքարավազ չի ներկրվում, այլ ներկրվում է միայն հումք՝ շաքարեղեգ։

Համենայնդեպս, ըստ պրն. Շաբոյանի, իրենց ստացած փաստաթղթերի և ուսումնասիրությունների համաձայն, Հայաստանում սպառվող ամբողջ շաքարավազը արտադրվում է Հայաստանում՝ Սամվել Ալեքսանյանին պատկանող Ախուրյանի շաքարի գործարանում, որը միակն է ՀՀ-ում։

Հայկական ժամանակ

Հայ ազգային կոնգրես խմբակցության ղեկավար Լևոն Զուրաբյանը երեկ, ԱԺ ամբիոնից ելույթ ունենալով, բացահայտեց, թե ինչպիսի կուսակցական խտրականության է ենթարկվում ԲՀԿ ղեկավար Գ. Ծառուկյանը գործող իշխանությունների կողմից։

«Այն ժամանակ, երբ ԲՀԿ-ն իշխող կոալիցիայի անդամ էր, Գագիկ Ծառուկյանին թույլ էր տրվում բարեգործություն անել, վճարել կրթաթոշակներ և ուսանողների ուղևորվարձը։ Երբ ԲՀԿ-ն ընդդիմություն դարձավ այս իշխանություններին, այդ գործունեությունը անմիջապես խոչընդոտվեց, և նույն գործառույթը պարտադրվեց մի մեծահարուստի, որը այնքան հեռու է կրթությունից, ինչքան նախարար Աշոտյանը բալետից, բայց մի կարևոր առավելությունի ունի. անվերապահ հավատարմություն Հանրապետական կուսակցության առաջնորդին», — հայտարարեց Զուրաբյանը։

Փաստորեն, այս ելույթով պարոն Զուրաբյանը երկու կարևոր շեշտադրում արեց. Նախ՝ փաստորեն, ԲՀԿ առաջնորդ Գագիկ Ծառուկյանը չափազանց մոտ է կանգնած գիտությանն ու կրթությանը։ Եվ երկրորդ՝ նա հետապնդումների է ենթարկվում իշխող ռեժիմի կողմից։ Հետապնդումն էլ գրեթե համարժեք է խոշտանգմանը. նրան թույլ չեն տալիս փող ծախսել բուհերում:

Հայկական ժամանակ

Խիստ հավաստի աղբյուրների համաձայն, գնալով ամրապնդվում ու լրջանում է նախնական այն որոշումը, որ իշխանության թեկնածուն 2018-ի նախագահական ընտրություններում լինելու է պաշտպանության նախարար Սեյրան Օհանյանը, ում 2017-ի խորհրդարանական ընտրություններից հետո պլանավորում են վարչապետ նշանակել։ Իսկ՝ արդեն նախագահական ընտրություններից հետո վարչապետի պաշտոնում Սերժ Սարգսյանը տեսնում է ինքն իրեն։ Իսկ այդ վարչապետը սպասվող սահմանադրական փոփոխություններից հետո ՝ կունենա ամենալայն լիազորությունները, և գործառույթների, և լծակների իմաստով կլինի երկրի առաջին դեմքը, ինչպես, օրինակ, Գերմանիայում է։

Ազգային ժողովի նախագահի պաշտոնում էլ տեսնում են կրթության և գիտության նախարար Արմեն Աշոտյանին։ Համենայնդեպս, այս պահին այսպիսին է իշխանության ծրագիրը:

Հայկական ժամանակ

Որ Ռոբերտ Քոչարյանը խաղի մեջ է. դրանում ոչ մի կասկած չկա։ Քոչարյանը նախորդ տարեվերջին միացավ կառավարության դեմ ուղղված քննադատություններին, հետո ԲՀԿ պատգամավորները սկսեցին պաշտպանել Քոչարյանին. հետո տեղի ունեցավ Հայ ազգային կոնգրես կուսակցության Մարտի 1-ի հանրահավաքը, որտեղ ելույթ ունեցողներից ոչ ոք Քոչարյանի անունը չշոշափվեց։

Մարտիմեկյան հանրահավաքում, հատկապես մարտիմեկյան հանրահավաքամ, նման բան կարող էր պատահել միայն մի դեպքում՝ եթե ելույթ ունեցողներին հատուկ ասվեր Քոչարյանի մասին չխոսել։ Հետո ԲՀԿ-ական պատգամավոր. 2008 թվականի Մարտի 1-ին ներքին զորքերի հրամանատար Գ. Գրիգորյանը խոսեց Քոչաոյանի վերադարձի մասին, հետո ԲՀԿ վարչության անդամ Վարդան Բոստանջյանը չբացառեց. որ Քոչարյանը կարող է լինել վարչապետի իրենց թեկնածուն։ Սրանք չեն կարոդ պատահականություններ լինել։

Քառյակի տեղեկացված ներկայացուցիչները կոնֆինդենցիալ զրույցներում խոստովանում են, որ Քոչարյանը գործի մեջ է, բայց ասում են. թե նրան ընկալում են որպես գործին օգուտ տվող և նշում, որ նա ընդամենը օգնական ուժ է՝ իր կապերով, ազդեցությամբ, բայց չի կարող որևէ քաղաքական հավակնություն ունենաք և ընդամենը ուզում է աջակցել Գագիկ Ծառուկյանին։

Կարելի՞ է արդյոք լուրջ վերաբերվել այս փաստարկին։ Իհարկե, ոչ։ Որովհետեւ Քոչարյանի ինչի՞ն է պետք, օրինակ, Գագիկ Ծաոակյանին իշխանության հասցնելը։ Որ ստվերից ի՛նքը ղեկավարի։ Բայց Քոչարյանը դեո 2010-ին տված հարցազրույցում ասել է. որ իշխանությունը, ինչպես նաև պատասխանատվությանը, չի կարոդ ստվերային լինել, այսինքն իշխանության ունենալու համար անհրաժեշտ է լինել իշխանության դե յուրե կրող։ Եվ հետո, ինչո՞ւ պետք է Ռոբերտ Քոչարյանը ուզենա ուրիշին բերել իշխանության։ Հենա 2008-ին Սերժ Սարգսյանին բերեց։ Եթե այդ քայլը հիմա սխալ է համարում, եթե Սերժ Սարգսյանն ու Տիգրան Սարգսյանը իրեն քցել-ղավաճանել են, ինչո՞ւ նույնը չի կարող անել Գազիկ Ծաոուկյա նը։ Եթե իրոք ռևանշի կարիք ունի Սերժ Սարգսյանի խոսքով ասած, հո ախմախ չի՞ նույն սխալը երկրորդ անգամ կրկնի։ Իսկ եթե Սերժ Սարգսյանը իրեն չի քցել ու դավաճանել, ին չո՞ւ պետք է նրա դեմ ուգենա գործել Ռոբերտ Քոչարյանը։

Եվ ուրեմն, բոլոր հիմքերը կան պնդելու, որ հրաշալի քառյակայի պրոցեսի հիմնական դերակատարներից մեկը հենց Ռոբերտ Քոչարյանն է, որովհետեւ Գագիկ Ծաոուկյանը, որ ինչպես ինքն է խոստովանել ոչ քաղաքական գործիչ է, ոչ էլ ընդդիմադիր, էդքան դուխ չէր ունենա մեծ խաղեր բռնել։ Եթե բռնել է, խաղը, ուրեմն, պայմանավորված է Ռոբերտ Քոչարյանով կամ Սերժ Սարգսյանով, կամ երկուսը միասին։ Այլապես՝ ինչպես բացատրել, որ ՀՅ դաշնակցությունը, որ քաղաքական ոսոխ է համարել ու համարում Լևոն Տեր-Պետրոսյանին. որոշել է նրա հետ համատեղ ապագա կառուցել։ Ազգի փրկության հա՞րց Է. 22 տարի է. ազգի փրկության հարց է. բայց այս 22 տարվա մեջ Դաշնակցությունը մի ժամ անգամ Տեր-Պետրոս յանի հետ ազգի փրկությամբ զբաղվելու տարբերակը հնարավոր չի համարել։ Թե՞ ՀՅԴ-ն որոշել է դառնալ Գագիկ Ծաոուկյանի հետևորդ։ Եթե որոշել է, ինչո՞ւ է ուրեմն Սերժ Սարգսյանի ձեռքից դեսպանի ու հյուպատոսի պաշտոն ստանում։ Թե՞ Սարգսյանից դեսպանի պաշտոն ստանալն ու Ծաոուկյանի հետևորդ լինելը չեն հակասում իրար։

Քառյակի գործում մեծ դեր կարող է ունենալ Ռուսաստանը, բայց Մոսկվայում ո՞վ ավելի մեծ կապեր ունի, քան Ռ. Քոչարյանը։ Ոչ ոք։ Ու եթե Մոսկվայի հետ կապը Քոչարյանն է, ուրեմն շեֆն է Քոչարյանը։

Իսկ ի՞նչ է ուզում Ռուսաստանը, իշխանափոխությո՞ւն։ Ինչի՝ համար, էդ ի՞նչ է Մոսկվային պետք ստանալ ՀՀ գործող իշխանությունից, որ չի կարողանում։ Չկա էդպիսի բան։ Ի՞՛նչ է ուզում ուրեմն, ընդամենը մի բան՝ որ իշխանությանն էլ լինի 100 տոկոսով և անվերապահորեն ռուսամետ. ընդդիմությանն էլ։ Իշխանության հարցը լուծել է, մնում Էէլուծի ընդդիմության հարցը։ Կարո՞ղ է իշխանափոխություն ուզենա Մոսկվան. բայց ինչո՞ւ պիտի քանդի իրեն ձեռնտու դիրքը, ի՞նչ է, Սերժ Սարգսյանի խոսքով ասած ախմա՞խ է։ Հիմա ունի լիովին վերահսկելի իրավիճակ, ինչո՞ւ պիտի ցանկանա փոփոխություն։

Հայկական ժամանակ

Երեկ տեղեկացրել էինք, որ հիվանդ երեխաների հոսքը «Արաբկիր» բժշկական համալիր այնքան մեծ է, որ նրանց մի մասը տեղավորվում է միջանցքներում։ Պարզվում է, ծանրաբեռնված են աշխատում նաև մյուս մանկական հիվանդանոցները։
«Սուրբ Աստվածամայր» և «Մուրացան» կլինիկաների տնօրենները մեր թղթակցի հետ զրույցում երեկ ասել են, որ իրենց մոտ նույնպես ծանրաբեռնված են։ Տարբեր պրոֆիլի բաժանմունքները խտացվել են՝ երեխաներին տեղավորելու համար, սակայն բանը միջանցքներին չի հասել։

Տնօրենները նշել են, որ այս հոսքը պայմանավորված է սեզոնային վիրուսներով։ «Սուրբ Աստվածամայր» կլինիկայի տնօրեն Նիկոլայ Դալլաքյանը փոխանցել է. որ երեկվա դրությամբ շնչառական վիրուսներով իրենց մոտ հոսպիտալացված է 121 երեխա: Նա նշել է. որ այդ թիվը կրկնակի-եռակի մեծ է սովորական օրերին հոսպիտալացվողների թվի համեմատությամբ:

Հայկական ժամանակ

Սիրիայի հայաբնակ Քեսաբ տարածաշրջանի փաստացի անկումը մեր գիտակցության մեջ պատմության ողբերգական էջեր է ոգեկոչում։ Քեսաբի հայությունը կրկին տնավեր եղած, կրկին գաղթականի կարգավիճակում, կրկին ստիպված է կողոպուտից ու սպանդից խուսափելու ճարահատ քայլեր ձեռնարկել, կրկին ստիպված է դիմել այս ու այն իշխանություններին, նայել Արևելք, Արևմուտք, Հյուսիս, Հարավ փրկության հույս որոնելով։ Ու սա հերթական մարտահրավերն է մտածել հայության ճակատագրի, և պատմության այն անիվի մասին, որ մեզ անընդհատ քաշում է իր մսաղացի մեջ։

Գիտենք՝ Հայաստանը ապրելու տեղ չէ։ Իսկ Ամերիկան էդպես միշտ պլպլան ու գրավիչ երկի՞ր է եղել։ Մենք էսօր Քեսաբը կորցնում ենք, բայց ախր կորցնում ենք նաև Հայաստանը։ Ավելի ենք կորցնում Հայաստանը, երբ Սիրիայի տնավեր եղած հայությունը կամ նրա զգալի մասը ապաստան է փնտրում ուր ասես, բայց ոչ Հայաստանում։ Բայց բոլորս միասին անգիր գիտենք Չարենցի խոսքերը, ով հայ ժողովուրդ քո միակ փրկությունը քո հավաքական ուժի մեջ է։ Հավաքական ուժը ո՞րն է. ապրիլի 24-ը Մոնտեվիդեոյում, Մոսկվայում, Թեհրանում, Աթենքում, Փարիզում ամենուր նշե՞լը։ Ոչ, իհարկե, հավաքական ուժը մեր մեկտեղվելն է Հայաստանում, Հայաստանում ապրելը։

Քեսաբի դեպքերը հերթական ահազանգ են մեզ համար, հայությունը պետք է վերադառնա Հայաստան, կենտրոնանա Հայաստանում, ապրի Հայաստանում: Այլապես Հայաստանը ստիպված է լինելու դիտորդի կարգով հետևել, թե ինչպես են տնավեր անում հայությանը, հայությունն էլ դիտորդի կարգավիճակով ստիպված է լինելու հետևել, թե ինչպես է անկում Հայաստանը։ Սա է պատմական անիվի տրամաբանությունը, ու մեզ պետք է, ուղղակի անհրաժեշտ է դուրս գալ այս տխուր, մարդակուլ անիվից:

Հայկական ժամանակ