«Հայաստանի հետ կարող են վարվել այնպես, ինչպես ցանկանում են»,-մեզ հետ զրույցում ՀԱՊԿ գլխավոր քարտուղարի նշանակման հարցի հետաձգման փաստից այսպիսի հետեւություն արեց Քաղաքական եւ միջազգային հետազոտությունների հայկական կենտրոնի տնօրեն Աղասի Ենոքյանը:

Հիշեցնենք, որ 2015-ից ՀԱՊԿ գլխավոր քարտուղարի հարցը արդեն երրորդ անգամ է հետաձգվում: Պարոն Ենոքյանը վրդովվելով նշեց. «ՀՀ-ն ցույց է տվել, որ ՀԱՊԿ-ում ոչ թե ինքն է որոշում ընդունող, այլ իր հանդեպ որոշում ընդունող են»:

Մեր այն դիտարկմանը, այն, որ այս հարցում ընդհանուր հայտարարի չեն գալիս, վկայում է այն մասին, որ կառույցին անդամակցող երկրները ունեն շահերի բախում, պարոն Ենոքյանը պատասխանեց. «Կառույցը ռազմաքաղաքական է, եւ որոշումներն ընդունվում ու պարտադրվում են ՀՀ զինված ուժերին. միացյալ զորախումբը, ՀԱՊԿ միասնական համակարգը եւ բազմաթիվ այլ որոշումներ եւ դրանք մատուցվում են Հայաստանում: ՀՀ-ն այդտեղ լուրջ խոսք չունի ասելու:ՀՀ-ն որոշումներ ընդունելու քիչ մեխանիզմներ ունի»:

Ըստ Աղասի Ենոքյանի` ՀԱՊԿ գլխավոր քարտուղարի նշանակման հարցը կհետաձգվի այնքան ժամանակ, մինչեւ ՀՀ-ի հերթն անցնի, լինի այլ պետության հերթը, կամ այնքան ժամանակ, մինչեւ որոշումներն ընդունելու մեխանիզմները փոխվեն, եւ ակնհայտ կդառնա, որ ոչ թե ՀԱՊԿ-ի ընդհանուր որոշումներ են ընդունվում, այլ Պուտինի»:

«Առավոտ»

Առավել մանրամասն՝ թերթի այսօրվա համարում։

«Հայաստանի իշխանությունները քաղաքական իմաստով ի վիճակի չեն դիմակայելու ռուսական ծրագրին: Բայց, միեւնույն ժամանակ, վստահ եմ, Հայաստանը համաձայնությունը չի տա որեւէ շրջանի վերադարձին: Այս իրավիճակում չեմ բացառում, որ կրկնվի ապրիլյան ռազմական գործողությունների սցենարը, որը տապալվեց ԼՂՀ Պաշտպանության բանակի շնորհիվ: Այդ սցենարի կրկնությունը առավել քան իրական է, ընդ որում՝ հաջորդ անգամ Ադրբեջանին ռազմական գործողություններում սպառազինությունների կիրառման ավելի լայն իրավունքներ կընձեռվեն Կրեմլից»,- «Առավոտ»-ին տված հարցազրույցում նշեց տարածաշրջանային հետազոտությունների կենտրոնի առաջատար վերլուծաբան, 1992-95 թթ. ՀՀ նախագահի հատուկ հանձնարարությունների գծով դեսպան, 1994-95թթ. Հայաստանի Ազգային անվտանգության ծառայության ղեկավար Դավիթ Շահնազարյանը՝ հավելելով.

«Ռուս-թուրքական հերթական ծրագիրը տապալելու մեր միակ հույսը Զինված ուժերն են: Մի առիթով արդեն ասել եմ՝ կրկնեմ՝ հաջորդ պատերազմը, որն, իմ կարծիքով, անխուսափելի է, լինելու է հայրենական պատերազմ: Ժամկետները կորոշի Ռուսաստանը՝ կախված աշխարհաքաղաքական զարգացումներից»:

 «Առավոտ»

Առավել մանրամասն՝ թերթի այսօրվա համարում։

«Հաշմանդամ օդաչուները մոտ 10 տարի է՝ բողոքի ցույցեր են անում կառավարության շենքի առջեւ. այդ ընթացքում վարչապետներ են փոխվում, սակայն իրենց կյանքը չի փոխվում, միայն շարքերն են նոսրանում:

Տարեց ցուցարարները երեկ -10 աստիճան ցրտից չընկրկելով՝ կրկին բողոքի ակցիա էին անում. Ասում էին՝ «Ուզածներս ի՞նչ է որ՝ վերականգնել մեր խախտված իրավունքները»: Բայց դե, մենեջեր-վարչապետին այդ իրավունքների վերականգնումն ավելի շատ դրամական արտահայտությամբ կհետաքրքրի, թիվը փոքր չէ:

«Հայկական ավիաուղիների» նախկին օդաչուները աշխատանքի ընթացքում հաշմանդամություն են ձեռք բերել եւ նրանց վնասի փոխհատուցում պետք է տրամադրվեր, սակայն ընկերության լուծարումից հետո այդ գումարը գրվեց «սառույցին»: Նախկին օդաչուները պահանջում են՝ կառավարությունը պետք է ստանձնի այդ պարտավորությունն ու իրենց փոխհատուցում տրամադրի»:

«Առավոտ»

Առավել մանրամասն՝ թերթի այսօրվա համարում։

«Այսօր՝ ժամը 15:30-ին Բաղրամյան 26-ում կհյուրընկալվեն խմբագիրները, հաղորդավարները, լրագրողները, նրանց Ամանորը կշնորհավորի Սերժ Սարգսյանը և, անշուշտ, ճառ կասի, թե ինչ մեծ ազատություն են վայելում նրանք, բնականաբար՝ իր շնորհիվ, գուցե թեթևի մեջ էլ կշտամբի երկրում հիասթափության, արտագաղթի, իր տերմինով՝ «գաղջ» մթնոլորտ ստեղծելու համար։

Ազգային ժողովը լրագրողների համար ընդունելություն է կազմակերպել դեկտեմբերի 27-ին, որի ժամանակ Աժ-ում հավատարմագրված լրագրողներին մրցանակներ կշնորհեն, Աժ նախագահը, պատգամավորները կշնորհավորեն Ամանորի առթիվ։

Վարչապետ Կարեն Կարապետյանն էլ լրագրողներին կհանդիպի դեկտեմբերի 26-ին։ Հավանաբար, նա ևս չի խախտի ավանդույթը և մրցանակներ կշնորհի կառավարության աշխատանքները լուսաբանող լրագրողներին»:

«Հրապարակ»

Մանրամասները՝ թերթի այսօրվա համարում։

Ներկայացնում ենք թերթի խմբագրականից մի հատված.

«Մեծահարուստը գնում է քաղաք, որտեղ բնակչության համարյա կեսը «պաշտոնապես» աղքատ է։ Բնականաբար, աղքատները հերթ են կանգնում, հրմշտում են իրար՝ ողորմություն ստանալու հույսով։ Սովորական տեսարան է աղքատ երկրի համար։ Սակայն արձանագրենք երկու տհաճ պահ։ Եթե ցանկություն կա աղքատներին օգնելու, դա, իհարկե, հրաշալի է, բայց ինչի՞ համար է պետք դա անել ցուցադրաբար։ Միշտ զարմացել եմ, թե ինչու են հայաստանցի բարեգործները ցանկանում գովազդել իրենց բարեգործությունը։ Բիլ Գեյթսը տարեկան մի քանի միլիարդ դոլար է ծախսում բարեգործության վրա, բայց ես երբեք չեմ տեսել, որ նա կանգնի տեսախցիկի առաջ և ասի, թե ինքը «Ժողովրդի հետ է և ժողովրդի կողքին»։ Տվյալ նյութի համատեքստում ավելի կարևոր է հետևյալ հարցը՝ իսկ ի՞նչ կապ ունի այս ամենը քաղաքականության հետ։ Պարզ է, որ հենց այդ «բարեգործությունն» է լինելու, այսպես կոչված, «վարկանիշային քվեարկության» հիմքը, որը կապահովի իշխող կուսակցության հաղթանակը, քանի որ հիմնական մեծահարուստները հավաքվել  են հենց ՀՀԿ-ում։

Բոլոր երկրներում քաղաքականությունը շաղկապված է փողի հետ։ Միայն թե զարգացած պետություններում փողը միջոց է՝ ինչ-ինչ (պարտադիր չէ՝ մաքուր) նպատակների հասնելու համար։ Մեզ նման երկրներում փողը նպատակ է։ Հենց այդ պատճառով է, որ միտքը, գաղափարը «աքսորվել են» քաղաքականությունից՝ իրենց տեղը զիջելով անգրագետ մարդկանց զոռբայությանը։ Մտածող մարդիկ չեն ցանկանում այդ գործընթացների հետ որևէ առնչություն ունենալ։ Դա է ամբողջ ցավը»,–գրում է թերթի խմբագիրը։

«Առավոտ»

Ամբողջությամբ՝ թերթի այսօրվա համարում։

«Վարչապետի՝ լրագրողների հետ վերջին հանդիպման ժամանակ հարց հնչեց՝ արդյոք շատ ճոխ չէ՞ մեզ նման երկրի համար դեկտեմբերի մոտավորապես 26-27-ից մինչեւ հունվարի 6-ը արձակուրդ հայտարարել։ Կարեն Կարապետյանը համաձայն էր այդ դիտարկմանը, բայց նշեց, որ հունվարի 3-ից սկսած աշխատանքային օրեր հայտարարելը պետք է լինի օրենքով, բայց քանի որ այժմ նման օրենք ընդունելու համար ժամանակ չկա, մենք շարունակելու ենք 10 օր գոճի ուտել։ Իսկ ահա հաջորդ տարվանից օրենքը, հավանաբար, կփոխվի։

…Մի խոսքով՝ ամանորյա տոները պետք է խիստ կրճատել։ Երեկ կառավարությունում խոսվել էր այն մասին, որ մաքսավորները եւ բանկերը պետք է աշխատեն արտակարգ՝ «ոչ գոճիական» ռեժիմով։ Շատ լավ է, կյանքը չպիտի պարալիզացվի։ Հաջորդ քայլը պետք է լինի միայն 31-ը, 1-ը, 2-ը եւ 6-ը ոչ աշխատանքային օրեր հայտարարելը։ Իհարկե ամեն մարդ իրավունք ունի հանգստի՝ իրավունք, որն ամրագրված է Սահմանադրությամբ։ Բայց դա անհատի իրավունք է, նա պետք է տարվա ընթացքում օրերի որոշակի քանակի արձակուրդ ունենա։ Զանգվածային «անկյալության» հետ դա կապ չունի»:

 «Առավոտ»

Առավել մանրամասն՝ թերթի այսօրվա համարում։

«Անձի նկատմամբ պետության պատասխանատվությունն առաջին տեղում է գտնվում»,- երեկ անդրադառնալով վերջին օրերի սահմանային լարվածությանը և տեղեկություններին, թե հայկական կողմը վիրավորներ է ունեցել, հայտարարեց ՀՔԱ Վանաձորի գրասենյակի նախագահ Արթուր Սաքունցը:

Նա ասաց, որ ՊՆ-ն պարտավոր է հրադադարի ռեժիմի խախտումների վերաբերյալ տալ հստակ, օբյեկտիվ տեղեկատվություն. «Առնվազն պետք է հարազատներին իրազեկի նրանց որդիների վիրավորվելու հանգամանքի մասին, քանի որ միշտ էլ կան կասկածներ, որ կարող է. մարդու վիրավորվելու, առողջական խնդիրների, մահվան պատճառ դառնալ ոչ թե հակառակորդի կրակոցը, այլ կանոնադրական հարաբերությունների խախտումը, այլ անձանց կողմից անձի նկատմամբ ոտնձգությունը:

Ցանկացած հիմնավորում ու ձևակերպում, հղում ծառայողական կամ պաշտպանական գաղտնիքին տեղին չէ, երբ խոսքը վերաբերում է անձի առողջությանը: Անկախ նրանից՝ դուր է գալիս դա պաշտպանական գերատեսչությանը և նախարարի օգնականներին, մենք այդ պահանջը ներկայացնելու ենք և հետամուտ լինելու»,- ասաց իրավապաշտպանը»,–գրում է թերթը։

«Առավոտ»

Մանրամասները՝ թերթի այսօրվա համարում։

«Մադրիդի գլխավոր հրապարակներից մեկի՝ Պուերտա դել Սոլի տոնածառն արդեն երկրորդ տարին է, որ չի փոխվում: Մադրիդի քաղաքապետարանը շռայլություն է համարում անպատեհ ծախսեր անելը տնտեսական ճգնաժամ, արտագաղթ և աշխատատեղերի խնդիր ունեցող երկրում:

Ի տարբերություն Մադրիդի քաղաքապետարանի՝ Երևանի քաղաքապետարանը մեր մայրաքաղաքին տոնական տեսք տալու համար ամեն տարի 18-20 միլիոն դրամ է ծախսում: Ճիշտ է, ասում են՝ այդ գումարի մի մասը տրամադրում են բարերարները, բայց քաղաքապետարանի բյուջեից էլ են, այնուամենայնիվ, միջոցներ ծախսվում: Այս տարին էլ, թերևս, բացառություն չի լինի: Բայց դա չի նշանակում, որ մեր երկիրը Իսպանիայից բարեկեցիկ ու հարուստ է և Երևանն էլ խնայողության խնդիր չունի»,–գրում է թերթը։

«Առավոտ»

Մանրամասները՝ թերթի այսօրվա համարում։

Արցախյան ազատամարտի հերոս, գեներալ-մայոր Արկադի Տեր-Թադևոսյանը համոզված է, որ «1ՕՕՕ դրամի օրինագիծը» իսկապես անհրաժեշտ է և օգտակար, քանի որ զոհված և վիրավորված զինծառայողների ընտանիքները դժվար կացության մեջ են: «Շատերն օրինագծի բացասական կողմերն են տեսնում, բայց դա իրենց կարծիքն է:

Իհարկե, բացասական կողմերը ճիշտ են մատնանշում»,- Aravot.am-ի հետ զրույցում ասաց Արկադի Տեր-Թադևոսյանը: Նա, սակայն, դժվարացավ նշել, թե ինչպես է լուծվելու ստեղծվելիք հիմնադրամի հանդեպ հանրության վստահության բացակայության խնդիրը:

Խնդրեցինք կարծիք հայտնել նաև այն մասին, որ ըստ որոշ ազատամարտիկների՝ պետք է կենտրոնացնել կամավորական ուժերը և պատրաստ լինել Ադրբեջանի հարձակմանը: «Մենք պետություն ունենք, 1991 թիվը չէ։ Ուղղակի այստեղ պետք է պատրաստ լինենք, որ անհրաժեշտության դեպքում կամավորներին ուղարկենք, ոչ թե ինքնուրույն թողնենք գնան»,- ասաց Արկադի Տեր-Թադևոսյանը»,–գրում է թերթը։

Առավոտ

Մանրամասները՝ թերթի այսօրվա համարում։

«Առավոտ» թերթն իր խմբագրականում գրում է. «Անձամբ ես կողմ եմ ռուսաց լեզուն Հայաստանում զարգացնելուն: Ինչպես եւ այլ լեզուները, որոնցով խոսում են տասնյակ միլիոնավոր մարդիկ, եւ որոնցով կա լայնածավալ գրականություն՝ անգլերենը, չինարենը, գերմաներենը, ֆրանսերենը: Ես, որպես ուսանող, որը սովորել է 1978-1983 թվականներին, հսկայական առավելություն ունեմ այսօրվա հայաստանցի ուսանողների մեծամասնության համեմատ, որովհետեւ կարող էի մասնագիտական գրականություն կարդալ ռուսերեն: Կասկածում եմ, որ անգամ Հայաստանի Ամերիկյան համալսարանի ուսանողներն այսօր այնքան շատ են կարդում անգլերեն, որքան մենք կարդում էինք ռուսերեն:

Ես կողմ եմ, որ զարգանա հատկապես ռուսերենը, նաեւ այն պատճառով, որ մեծ գեղարվեստական եւ բարոյական ներուժ եմ տեսնում ռուս գրականության մեջ եւ վստահ եմ, որ շատ բան կկորցնեի, եթե բնագրով չկարդայի այդ գրականության դասականների գործերը:

Բայց երբ ռուսաստանցի չինովնիկներն են ասում՝ զարգացնենք ռուսաց լեզուն հետխորհրդային տարածքում, նրանք բացարձակապես այլ բան նկատի ունեն՝ աշխատենք, որ այդ լեզվին պետական կարգավիճակ տրվի: Եթե նրանք կարող են ազդել հետխորհրդային երկրների իշխանությունների վրա, ապա դա արվում է իշխանության միջոցով, եթե ոչ, ապա գործի են անցնում այլ հասարակական եւ քաղաքական ուժերը: Ի՞նչ է նշանակում «պետական կարգավիճակ»՝ որ հայ չինովնիկը կարողանա թղթաբանությամբ զբաղվել երկու լեզուներո՞վ: Որ հայ ծնողները կարողանան հայ երեխային ռուսական դպրո՞ց տանել: Որ հայերեն չիմանալը եւ ռուսերեն խոսելը համարվի «արիստոկրատիզմի» ինչ-որ մի տեսա՞կ:

Այդ ամենը մենք անցել ենք՝ շատ խոսելն անգամ անիմաստ է, որովհետեւ դրան հնարավոր չէ վերադառնալ: Խնդիրն այն չէ՝ Սովետը լավ էր, թե վատ, խնդիրն այն է, որ «եվրասիական նախագծերը», ի տարբերություն խորհրդայինների, իրենց մեջ չեն պարունակում քաղաքակրթական որեւէ առավելություններ դրանց մասնակիցների (այդ թվում, բնականաբար, նաեւ Ռուսաստանի) համար:

Դա չի նշանակում, որ երբեք, ոչ մի տեղ չպիտի լինեն պաշտոնական կարգավիճակ ունեցող երկու կամ ավելի լեզուներ: Օրինակ՝ Կանադայի Սահմանադրությամբ՝ նման կարգավիճակ ունեն անգլերենն եւ ֆրանսերենը, որոնցով խոսում են բնակչության, համապատասխանաբար, 67,1 եւ 21,5 տոկոսը: Դա նշանակում է, որ բոլոր դաշնային օրենքները պետք է ընդունվեն երկու լեզուներով, իսկ պետական մարմինները պարտավոր են իրենց ծառայությունները մատուցել թե անգլերեն, թե ֆրանսերեն՝ քաղաքացու ցանկությամբ: Հիմա համեմատենք Հայաստանի հետ, որտեղ ամենամեծ ազգային փոքրամասնությունը եզդիներն են՝ բնակչության 1,2 տոկոսը, մնացածը մեկ տոկոսից պակաս են:

…Ռուսաստանի իշխանական վերնախավի մոտ կայսերական ֆանտոմային ցավեր են: Ոչինչ, տաք պահեք՝ կանցնի»:

Առավել մանրամասն՝ թերթի այսօրվա համարում։