Ես ավելի խորն ու ավելի լավ հասկացա մարդկանց յուրահատուկ մտածելակերպը ԿՏՍՄ-ի հետ կապված: Այլ կերպ ասած, ամեն մարդ տարբեր Տիրուհի ա ուզում, ու տարբեր տիրուհիական հարաբերություններ: Տիրուհու տաղանդը նրա ուժն ա, Տիրուհին կարա անի էնպես, որ իրա ուզածը զոռով անեն: Կարող ա  խոսքով ուժեղ լինի, ինչ ուզես ասի, կարա` չար ու կոշտ:

Կա ստերեոտիպ, որ Տիրուհին անպայման պետք ա չար լինի, եսակենտրոն, բայց իրականում հազար ու մի տարբերակ կա, որ բուրգի նման ներքև ա իջնում: Օրինակ՝ Մարիաննան բարի ա, ժպտերես, բայց գիժ ա. նա չի կարա երկար ժամանակ մնա կլիենտի հետ, իսկ Սյուզաննան կարա երկու ժամ կլիենտի մոտ մնա ու շատ խիստ լինի, կամ էլ կարա գնա ռեստորան կլիենտի հետ, հետո գա՝ իրան ստորացնի: Այս բոլորը հարաբերությունների տեսակներ են:

Ես մի 90% վստահ եմ, որ դաժե չեն քնում իրանց կլիենտների հետ: Կան, որ չպատճառաբանված կոշտ ու կոպիտ են, բայց միայն ցուցադրական, իրականում ոչ ուժ կա մեջները, ոչ խելք: Բայց տղամարդիկ ջոկում են, թե ով ա սրտանց անում իրա գործը՝ ստորացնում, ով ա խաղում, հետն էլ՝ անտաղանդ:

Կան ստրուկներ, որոնց մոտ ավելի շատ ա լատեքսի սերը, լատեքսի ֆետիշը: Կան, որ իրանց առանձնահատուկ հաճույք ա պատճառում ամբողջ օրը կնոջը ծառայելը: Կան, որ սիրում են ուժեղ ֆիզիկական փորձառություններ՝ մազոխիզմ, երբ իրանց ցավացնում ես, բայց տիրուհու դերը խաղացող չեն ուզում, ուզում են անպաճույճ մի կին, ով չի խաղում, բայց կարողանում ա իրանց էդ փորձառությունները տալ:

Ինչի՞  եմ ես սա ձեզ պատմում… Որովհետև պետք ա հասկանաք, որ մարդու մտքում շատ տարբեր իրավիճակներ կարան լինեն. կան, որ կարիք ունեն հատուկ բուժման, կամ էլ՝ հատուկ տիրուհու: Ու դրա համար էլ կան շատ ու շատ տիրուհիների տարբերակներ: Պիտի խոսեմ femdom-ի մասին. դա կարա լինի ոչ միայն ԿՏՍՄ/dominant հարաբերություններում, այլ առօրյա կյանքում, սովորական զույգերի մոտ:

Կարդում եմ ինտերնետում, էն օրը ամերիկյան սայթով գրքեր պատվիրեցի: Շատ հետաքրքիր են femdom հարաբերությունները: Դա՝ ոնց հասկացաք, նշանակում է «կինը՝ դոմինանտ», կինն ա որոշում, թե էդ զույգը ինչ ա անելու, ոնց են լինելու իրանց հարաբերությունները: Ինքն ա որոշում, թե որքան պիտի թույլ տա, որքան ա ինքը ուզում: Կարա լինի խիստ, կամ՝ փափուկ, կամ՝ չար, կամ՝ բարի… Ոնց ինքն ուզում ա, ոնց որ ինքը կա: Femdom հարաբերությունները կարան սկի ԿՏՍՄ-ի հետ կապված էլ չլինեն, պետք չգան անպայման լատեքս, մտրակ, ոչ էլ խփես, կարան չլինեն հագուստ, բարձրակրունկ կոշիկ, մեյքափ:

Femdom հարաբերություններ լինում են, երբ երկու հասուն մարդ, ամուսնացած կամ ոչ, իրար հետ լավ են, ուրախ են, ու որոշում են իրանց հարաբերություններում նոր բան մտցնեն, ու երկուսն էլ ընդունում են խաղի կանոնները: Կա մենակ երկուսի ցանկությունը, իսկ զույգից մեկը պետք է լինի որոշող՝ ակտիվ, մյուսը՝ պասիվ կատարող, ու ոնց ասեց մեր սիրելի Ստեֆանը. «Պասիվն ավելի ազատ է, քանի որ չունի որոշումներ կայացնելու պարտավորվածություն»:

Շատ մեծ սեր կա femdom-ի մեջ: Երբ մարդիկ մարմնապես մոտիկ են, ու երբ տղամարդը հարմարվում ա կնոջը ու ենթարկվում նրա պահանջներին, ոնց որ պայմանավորվում են, թե տանն ով ինչ պետք ա անի, ով ճաշ եփի, ով տուն մաքրի: Իհարկե, անպայման պետք ա խոսան նախօրոք ուժերի բաշխման մասին՝ ցանկացած հարաբերություններ սկսելուց առաջ:

Տղամարդը, որը սիրում ա Տիրուհու տիրապետությունը, ընդհանրապես սիրում ա խիստ ստրկություն femdom հարաբերություններում. օրինակ՝ ուզում ա  հրամանով տուն մաքրի: Կամ էլ՝ կարա լինի շատ թեթև, օրինակ՝ մենակ անկողնում կինը տիրուհի լինի՝ ոչ ավելին: Միասին են որոշում՝ երբ և ոնց են ուզում  femdom անել: Միակ պայմանը femdom-ի մեջ էն ա, որ երկուսն էլ համաձայնեն, իսկ զգացողությունները փոխվում են, ու նորից մենք ուժ բաժանելու կարևորության առաջ ենք…

Կարծում եմ, լավ կլինի, որ Ստեֆանի հետ մենք femdom հարաբերություններ ունենանք: Կարող ա վճարել դրա համար, որովհետև ես սեռական առումով իրա ընկերուհին չեմ, իսկ femdom անում են նրանք, ովքեր շատ մոտ են թե՛ սեռական կյանքում, թե՛ կյանքում ընդհանրապես: Կարամ, օրինակ, իրան ասեմ, որ երկու շաբաթ պետք ա իրան բուժեմ: Ու զոռով ստիպեմ իրան խմելը թարգել, զոռով պարտադրեմ մի հինգ ժամով փողոց դուրս գա, գնա կենդանիների ապաստարանը, մի բարի գործ անի…

Շարունակելի

Երկու օր առաջ նախագահական նստավայրի բակում ապամոնտաժվել է Նոյ նահապետի և Տիգրան Մեծի արձանները, ինչը տարաբնույթ կարծիքների առիթ է տվել: Մենք փորձեցինքՆախագահի մամուլի քարտուղարից պարզել, իրականում ինչ է տեղի ունեցել և ինչ նպատակով:

ՀՀ Նախագահի մամուլի քարտուղար Արմեն Արզումանյանի պատասխանը մեր հարցին ներկայացնում ենք առանց խմբագրման. «ՀՀ Նախագահի աշխատակազմին հարող տարածքում իրականացվում են  բարեկարգման
աշխատանքներ և մասնագետների խորհրդով արձանները կտեղադրվեն ՀՀ Նախագահի
աշխատակազմին հարող տարածքի մեկ այլ հատվածում: Այդ առիթով հնչող տարաբնույթ
մեկնաբանությունները պարզապես անհեթեթ են:

Այսօր շուրջ 37 հազար կենսաթոշակառուների տվյալներ ճշգրտման խնդիր ունեն: Ճշգրտման պրոցեսը սկսվել է մայիսի 2-ից՝ կենսաթոշակների վճարմանը զուգահեռ, տեղեկացրեց Սոցիալական ապահովության պետական ծառայության պետ Արտեմ Ասատրյանը:Նա ասաց նաև, որ Կենսաթոշակային ոլորտում միասնական տեղեկատվական համակարգի ներդրման ուղղությամբ աշխատանքները շարունակվում են։

Մայիս ամսվա կենսաթոշակառուների ցուցակից հանվել են 3000 անձանց տվյալներ, որոնք ճանաչելի չեն եղել։ Նա խոստացավ, որ ոչ լիարժեք տվյալներով կենսաթոշակառուների գումարների վճարումը շատ չի ուշանա:

«Երբ տեղեկատվությունը ոչ ճշգրիտ է, դա այսօրվա իրավիճակում տարբեր տեղեկատվական բազաների միջև փոխանակվող տվյալներով է պայմանավորված, դրանց որակով։ Ճշգրտման տարբերակը մեկն է, որ մենք պիտի կարողանանք հստակ քաղաքացու տվյալներն ունենանք։ Այն, ինչը որ ունենք, որպես փաստաթղթեր դրանք պիտի բազա արտացոլեն, այն, ինչը որ չունենք, քաղաքացիները պիտի ներկայացնեն»,- ասաց Ասատրյանը:

«Կենսաթոշակի բարձրացվում եղավ 2010թ.-ի նոյեմբերի 1-ին: Կենսաթոշսակի չափի բարձրացման հետ կապված 2011 թ.-ի բյուջեում նախատեսված չեն։ Այս պահին դեռևս չի քննարկվում էդպիսի հարց»: Այսինքն` այն միլիոնները, որ յուրացվել են ոլորտի մի քանի պատասխանատուի կողմից, տարիներ շարունակ մահացած և երկրից բացակայող անձանց  կենսաթոշակ վճարելով, ու որոնք պիտի վերադարձվեն բյուջե, չեն ծառայի կենսաթոշակները բարձրացնելու գործին, ինչպես ակնկալում են քաղաքացիները:

Վերահսկիչ պալատի բացահայտումների հարցը Արտեմ Ասատրյանը շրջանցեց. «Յուրաքանչյուր մարմին իր գործառույթներն է կատարում։ Տվյալ դեպքում ես կուզեի, որ մենք անդրադառնանք մեր գործառույթներին։ Հիմա մեր խնդիրը մեկն է՝ մենք պիտի ունենանք ինտերգրված սոցիալական ծառայություններ, մենք պիտի ունենանք կենտրանացված տեղեկատվական բազա, որը այլ տեղեկատվական բազաների հետ համադրումներ պիտի կատարի օնլայն տարբերակով։ Այս կարգի խնդիրների լուծումները մենք սկսել էինք արդեն սրանից մեկ տարի առաջ, երկու տարի առաջ։ Գիտեք՝ խնդիրների լուծումները մեկ օրում հնարավոր չէ տալ»

Նա տեղեկացրեց, որ արդեն մայիսից սկսած կենսաթոշակների վճարումը կկազմակերպվի յուրաքանչյուր ամսվա առաջին աշխատանքային օրը։

Այսօր hy-AM.org նախագծի «Հայերեն լեզվի սատարումը բջջային օպերացիոն համակարգերում» ծրագրի շնորհանդեսի ընթացքում պարզ դարձավ, որ սմարթֆոններում և այլ շարժական սարքերում վերջապես հնարավոր կլինի  կարդալ հայերեն կայքեր, Էլեկտրոնային գրքեր և այլն:

Մինչ այժմ հայերեն տառերի փոխարեն բջջային հեռախոսների մեծամասնությունը վանդակներ էր ցույց տալիս: Ծրագրի համակարգող Ալեքսեյ Չալաբյանը հայտարարեց, որ հիմա հայերեն տառերը հնարավոր կլինի ընթերցել «ՄիԳո», «Անդրոիդ», «Մաեմո», «Սիմբիան» և «Վինդոուս մոբայլ» օպերացիոն համակարգերով աշխատող բջջային սարքերով: Հայերեն տառերի մուտքագրումը հնարավոր կդառնա բոլոր համակարգերում, ցավոք`  բացառությամբ «Սիմբիան»-ի, որով աշխատում է մեզ հասանելի բջջային սարքերի մեծամասնությունը:  Ըստ Չալաբյանի, հայերեն ֆոնտերը (տառատեսակները) հեշտությամբ կարելի է տեղադրել հեռախոսների մեջ հատուկ ստեղծված ծրագրերի` տեղակայիչ փաթեթների միջոցով:

Գործընթացը բավականին պարզ է լինելու, և հեռախոսների հայաֆիկացումը կարող է կատարել ցանկացած շարքային օգտագործող: Հայերեն տառատեսակները տեղակայող ծրագրային փաթեթներն արդեն հասանելի են անվճար ներբեռնման և տեղադրման համար՝ http://hy-am.org կայքում:

Ծրագրի համակարգողը նաև նշեց, որ իրենք պատրաստվում են այս ծրագրի շրջանակներում ստեղծած տառատեսակները փոխանցել Google-ին` դրանք պաշտոնապես «Անդրոիդ» համակարգում ներառելու համար:

«Վստահ եմ, որ անկախ իրավիճակից` արտահերթ նախագահական ընտրություններում Լևոն Տեր-Պետրոսյանը կառաջադրի իր թեկնածությունը»,- այսօրվա ասուլիսում նման հայտարարությամբ հանդես է եկել ՀԱԿ համակարգող Լևոն Զուրաբյանը:

Հայտարարությունը խիստ բնական է հնչում, որովհետև տրամաբանական է. եթե բանը հասնի արտահերթ ընտրություններին, ապա ընտրական գործընթացի ֆավորիտը կլինի հենց այն գործիչը, ով ղեկավարել է շարժումը:

Խնդիրն այստեղ այլ հարթության մեջ է: Այս հայտարարությունը մի տեսակ ժամանակավրեպ է հնչում և նմանվում է կոնկրետ պատասխանից խուսափելու փորձի: Նման հայտարարություններ նույն Լևոն Զուրաբյանն անում էր նաև 2008-2010 թթ.-ին, սակայն այդ ժամանակ մարդիկ դրանք ավելի իրատեսական էին համարում: Հիմա շատ քչերն են հավատում, նույնիսկ` ՀԱԿ համակիրների շրջանում, որ այս երկրում հնարավոր են արտահերթ ընտրություններ: Հետևաբար, այդքան էլ ակտուալ չէ խոսել կոնկրետ թեկնածուի մասին` արտահերթ ընտրությունների համատեքստում:

Չգիտեմ` հերթական ընտրությունների պարագայում արդյո՞ք Տեր-Պետրոսյանը կառաջադրվի: Հավանաբար` ոչ

Մեր երկրի առաջին նախագահը պրագմատիկ գործիչ է, միշտ ընդունում է հաշվարկված որոշումներ, չի տրվում զգացմունքներին, այլոց խորհորդներին: 2013 թ.-ին գուցե նա ունենա ավելի բարձր վարկանիշ, քան` ենթադրյալ որևէ մրցակից: Սակայն 2013-ին միանգամայն այլ է լինելու քաղաքական իրավիճակը. տարբերվելու է հնգամյա վաղեմության պատկերից:

Մասնավորապես, այլևս չի գործելու Տեր-Պետրոսյանի վերադարձի, նրա խորհրդավորության էֆեկտը: Պատկերավոր ասած, երկու տարի հետո նա` քաղաքական համակարգը փոխողի փոխարեն, ունենալու է նույն այդ համակարգի, թեկուզև ազդեցիկ, գործոնի կարգավիճակ: Ըստ այդմ, նրա վարքագիծն ավելի կանխատեսելի է լինելու նրա պոտենցիալ հակառակորդների, էլեկտորատի համար:

Բացի այդ, եթե Տեր-Պետրոսյանին չհաջողվի հասնել արտահերթ ընտրությունների, նա կորցնելու է իր էլեկտորատի այն մասը, որն ավելի արմատական է տրամադրված ու ակնկալում է արագ փոփոխություններ: Իհարկե, ադեկվատ չէ համեմատությունը, սակայն հիշենք, որ 2003 թ.-ի ընդդիմության առաջնորդ Ստեփան Դեմիրճյանն արդեն 2007 թ.-ի խորհրդարանական ընտրությունների ժամանակ կորցրել էր իր ընտրողների զգալի մասին:

Եթե ՀԱԿ-ին չհաջողվի հասնել նախագահական արտահերթ ընտրությունների, նրա օրակարգում հայտնվելու են մի քանի հարցեր.

Եթե հերթական ընտրություններին մասնակցելու է Տեր-Պետրոսյանը, ո՞րն է լինելու նրա քաղաքական նոր այցեքարտը: Եթե ընդդիմության ղեկավարությունը կանգնելու է այլ թեկնածության վրա, ո՞րն է երաշխիքը, որ նա կարող է ժառանգել Տեր-Պետրոսյանի ընտրազանգվածը կամ անվիճարկելի առաջատար լինել ընդդիմության ճամբարում, նամանավանդ որ` իրենց թեկնածությունն առաջադրելու մասին արդեն հայտարարել են Րաֆֆի Հովհաննիսյանը և Արամ Կարապետյանը:

Կարծում եմ, լրագրողներն ու հասարակությունն առավելապես այս հարցերի պատասխանն են ակնկալում ՀԱԿ համակարգողից:

Լևոն Տեր-Պետրոսյանն այսօր այցելել է «Արթիկ» քրեակատարողական հիմնարկ և մեկ ժամ տևողությամբ տեսակցություն ունեցել քաղբանտարկյալ Նիկոլ Փաշինյանի հետ: Այս մասին հայտնում են ՀԱԿ-ից:

Այնուհետև առաջին նախագահը հանդիպում և քննարկում է ունեցել Արթիկի Հայ ազգային կոնգրեսի մաս կազմող կուսակցությունների ակտիվի հետ:

Կառավարության նիստերին կուրյոզներ շատ են լինում: Այսօրվա նիստը ուղղակի սկսվեց կուրյոզով: Նախ զգացվեց, որ վարչապետը հերթական անգամ վռազ էր:

Լրագրողներից անգամ սկսեցին կատակել, թե երևի անձրևից ոտքերը թրջվել են… Օրակարգը հաստատվեց արագ տեմպով, որից հետո կառավարության անդամները սկսեցին ոչ թե ուղղակի մոտենալ ամբիոնին` հարց ներկայացնելու, այլ վազել դեպի ամբիոն, ընդ որում, «ով ավելի արագ» կարգախոսով:

Առաջինն ամբիոնի մոտ վազեց ծանրամարմին Անդրանիկ Անդրեասյանը, որի հարցը օրակարգի 45-րդն էր: Իսկ թե ի՞նչն էր նման շտապողականության պատճառը, պարզ դարձավ միայն վերջում. վարչապետն, ըստ էության, ընդառաջեց Անդրեասյանին` ամենաառաջինն իր հարցը ներկայացնելու գործում, քանի որ, ինչպես պարզվեց, մեջտեղում կին կար. Անդրեասյանը ցանկություն հայտնեց ինչ-որ բան «տրամադրել տիկին Կիրակոսյանին».

«Ձեզ եմ ներկայացնում կառավարության որոշման նախագիծ 2003թ. օգոստոսի 14-ի 1032-Ա որոշման մեջ փոփոխություններ կատարելու մասին: Խոսքը վերաբերում է Ձորաղբյուրի համար մեկ ջրհան կայանին, որը անհատույց տրամադրված է «Կոտայք» ջրօգտագործողների ըկներությանը: Վերջին 15 տարիներում նա երբևէ չի աշխատել, տեխնիկապես վատ վիճակում է, առաջարկում ենք հանել անհատույց օգտագործման շրջանակներից, տրամադրել տիկին Կիրակոսյանին` վարձակալությամբ այս պոմպակայանը մասնավոր ներդրողներին տրամադրելու համար: Հետաքրքրություն կա, նախապայմանը` ապագա վերակառուցման, վերանորոգման ծախսերը պիտի անեն օգտագործողները»:

Գործադիրը հավանություն տվեց Անդրեասյանի առաջարկին` «տիկին Կիրակոսյանին տրամադրելու» հաշվով: Միայն նշենք, որ պոմպակայանի  տեր դարձած տիկին Կիրակոսյանը կառավարությանն առընթեր անշարժ գույքի կառավարման վարչության պետ Կարինե Կիրակոսյանն է:

Այսօրվա նիստին ամբողջ ինը հարց ներկայացնում էր գյուղատնտեսության փոխնախարար Սամվել Գալստյանը: Գալստյանը խոսեց, խոսեց, հարցը ներկայացրեց, վերջացրեց, մեկ էլ` վարչապետը որոշեց սրամտել.«Ընդունում ենք, միայն թե պետք է ոչ թե արյունավետ անել, այլ արդյունավետ»:

Դե եթե Տիգրան Սարգսյանն է ասում, ուրեմն կարելի է պատկերացնել Սամվել Գալստյանի «արյունավետ» գործունեության նուանսները:

Մյուս հետաքրքիր միջադեպն արդեն սփյուռքի նախարարությանն էր առնչվում: Հրանուշ Հակոբյանը հերթական շուրջերկրյա ճանփորդությունն է կատարում, ուստի կառավարության նիստին ներկայացել էր փոխնախարար Ստեփան Պետրոսյանը: Պետրոսյանի առաջարկով գործադիրը հավանություն տվեց տիկին Հրանուշի մոգոնած հերթական համաժողովին. Այս անգամ սփյուռքի նախարարը որոշել է դառնալ «ալամ աշխարհի սփյուռքի նախարար», ավելին, պեղել է, որ շուրջ 50 երկրում կան սփյուռքի նախարարություններ կամ նման հարցերով զբաղվող կառույցներ, որոնց էլ կոչ է արել գալ Երևան և համաժողով անել: Փոխնախարարը հայտնեց, որ արդեն 12 պետության արձագանքել է հրավերին, համաժողովը այս ամիս է կայանալու` մայիսի 26-27-ը, այնպես որ, քանի որ քիչ ժամանակ էր մնացել և քանի որ նման բան էր անցել  Հրանուշ Հակոբյանի մտքով, գործադիրը սուսուփուս համաձայնություն տվեց` «Սփյուռքի զարգացման հեռանկարները գլոբալացվող աշխարհում» թեմայով միջազգային համաժողովի կազմակերպման առաջարկին: Մեկ էլ` Գիտությունների ազգային ակադեմիայի նախագահ Ռադիկ Մարտիրոսյանին հետաքրքրեց. «ի՞նչ է նշանակում սփյուռքի զարգացում»: Եվ նոր միայն հասկացվեց, թե ինչու՞ Ստեփան Պետրոսյանի առաջարկով կառավարության նիստում ընդունվեց նաև համաժողովի խորագրից «զարգացում» բառը հանելու առաջարկը:

Եվ իսկապես, ի՞նչ ասել է «սփյուռքի զարգացում». բնական է` «սփյուռքի զարգացումը» Հրանուշ Հակոբյանի շահերից է բխում. ինչքան սփյուռքը զարգանա, այնքան ավելի կզարգանա նաև տիկին Հրանուշը: Բայց  սփյուռքը ձևավորվել է ցեղասպանության արդյունքում, ուրեմն ի՞նչ կերպ կարող է զարգանալ սփյուռքը, մեկ տարբերակ կա` զարգացնել սփյուռքը Հայաստանի հայաթափման ճանապարհով, այս դեպքում հաստատ կարել է ասել, որ սփյուռքին և նրա նախարարին նոր զարգացում է սպասվում: Այնպես որ, պետք  է միայն երախտագիտությամբ ընդունել այն մեծահոգությունը, որով Հրանուշ Հակոբյանը բավարարվեց սփյուռքի ներկա վիճակով և որոշեց սփյուռքն այլևս չզարգացնել:

Սոցիոլոգիական ծառայությունները վկայում են, որ անցած մեկ-երկու օրվա ընթացքում ԱՄՆ նախագահ Բարաք Օբամայի վարկանիշն ավելացել է 9 տոկոսով: Այսպես է հասարակությունն արձագանքել աշխարհի թիվ մեկ ահաբեկիչ Ուսամա Բեն Լադենի սպանությանը:

Չնայած սրան, մասնագետները պնդում են, որ գալիք նախագահական ընտրություններում Օբամայի վերընտրությունը երաշխավորված չէ, որովհետև հասարակությունը խիստ դժգոհ է նրա տնտեսական քաղաքականությունից, իսկ ընտրողներին մեկուկես տարի անց կարող է հետաքրքրել ոչ թե Բեն Լադենը, այլ` իրենց կենցաղային, աշխատանքային հարցերը: Բայց ամերիկացիներին հանգիստ թողնենք իրենց դարդերի հետ ու խոսենք վարկանիշներից, դրանց նկատմամբ քաղաքական գործիչների վերաբերմունքից:

Քաղաքակիրթ աշխարհում քաղաքական գործիչները շատ զգայուն են սոցիոլոգիայի, վարկանիշների նկատմամբ, որովհետև նրանց իշխանության կամ քաղաքական գործունեության աղբյուրը հասարակությունն է` իր քվեով, ցանկություններով, սպասումներով, նաև` հիասթափություններով: Մարդիկ ուշադիր հետևում են, թե ժողովուրդն ինչպես է արձագանքում իրենց այս կամ այն քայլին, դրանից հետևություններ անում, սրբագրումներ անում իրենց քաղաքականության մեջ:

Ավտորիտար երկրներում միանգամայն այլ պատկեր է. իշխանավորները թքած ունեն հասարակական կարծիքի, հետևաբար նաև` վարկանիշների ու սոցիոլոգիայի վրա: Մեր տիպի երկրներում ժողովրդի քվեն այնքան էլ կարևոր չէ իշխանության ձևավորման հարցում: Իշխանությունը վերարտադրում է ինքն իրեն:

Եթե Երևանի փողոցներում հարցում անցկացնենք, կպարզվի, որ մեր հասարակության չսիրած մասնագիտություններից մեկը հենց սոցիոլոգիան է: Դրա պատճառն այն է, որ սոցիոլոգների մի գերակշիռ մասը, համենայնդեպս` նրանք, ովքեր անընդհատ հայտնվում են հեռուստաէկրանին, չեն զբաղվում գիտական վերլուծությամբ` ցույց տալու համար հասարակական իրական տրամադրությունները, այլ` փորձում են այդ տրամադրությունները ներկայացնել իշխանության ճաշակին ու քաղաքական ամբիցիաներին համապատասխան:

Մարդը գիտի, որ ինքը, հարևանները, ամբողջ շենքը չեն վստահում իշխանությանը, սակայն լսում է Ահարոն Ադիբեկյանին, ով հավաստիացնում է, որ, ասենք, իշխանության վստահության պաշարը հիսուն տոկոս է: Այդ խեղճ հեռուստադիտողին թվում է, որ իրենց շենքը երկրից կտրված է, կամ էլ որ` Ահարոնն այլ երկրի մասին է խոսում:

Բայց ավտորիտար երկրներում միայն սոցիոլոգիան չէ արժեզրկված: Այդ վիճակում է ցանկացած գիտություն, որը կապ ունի հասարակական հարաբերությունների, քաղաքականության հետ: Կնշանակի, որ ստեղծված վիճակը կարող է շտկվել քաղաքական գործիքներով: Միայն այդ ժամանակ սոցիոլոգն ու քաղաքագետը գիտությունը կգերադասեն քաղաքական գրդոնից:

Այսօր ՀՀ առաջին նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանն այցելել է ՀՀ ԱՆ քրեակատարողական վարչության հիվանդանոց և մեկ ժամ տևողությամբ տեսակցություն ունեցել քաղբանտարկյալ Սասուն Միքայելյանի հետ:

Վաղը Լևոն Տեր-Պետրոսյանը կայցելի նաև քաղբանտարկյալ Նիկոլ Փաշինյանին

Մի քանի անգամ արդեն խոսվել է Ստեփանակերտի օդանավակայանի բացման և դրա հետաձգման պատճառների մասին: Ներկայիս նշված բացման օրը` մայիսի 8-ը առիթ է տվել նոր մեկնաբանությունների. «Ես միայն կարող եմ ասել, որ օդանավակայան կառուցելը հնարավոր է, սակայն գործնականում «անհնար» է, որ այն գործի առանց Ադրբեջանի թույլտվության,- Ադրբեջանական APA լրատվական գործակալության փոխանցմամբ, ասել է ՎՈՒԱՄ-ի (Վրաստան, Ուկրաինա, Ադրբեջան, Մոլդովա) գլխավոր քարտուղար Վալերի Չեչելաշվիլին,-
ողջ աշխարհը գիտի, որ Լեռնային Ղարաբաղի և հարակից տարածքների օդային տարածությունը պատկանում է Ադրբեջանին: Դրա համար գոյություն ունեն միջազգային նորմեր»:
Հիշեցնենք, որ ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանը հայտարարել է, որ բացվելու է օդանավակայանը, որի առաջին ուղևորն է լինելու ինքը, իսկ թուրքական Zaman օրաթերթի վերլուծաբան Ֆիքրեթ Էրթանը իր «Մայիսի 8-ին սպասելիս» խորագրով հոդվածում,  անդրադառնալով Ստեփանակերտի օդանավակայանի բացմանը, գրել էր, թե 2011 թվականի մայիսի 8-ը կարող է պատմական օր դառնալ մեր տարածաշրջանի համար: