Երևանը պահանջը ՀԱՊԿ-ից եղել է Հայաստանին տրամադրել ռազմական և ռազմաքաղաքական օգնություն, մինչև այս պահը դա չի կատարվել, «Ազատության» հետ զրույցում հայտարարեց Անվտանգության խորհրդի քարտուղար Արմեն Գրիգորյանը:

«Բնականաբար, այս մասով չի կարող մեզ գոհացնել: Այն, որ ՀԱՊԿ-ը դեռևս պատշաճ չի արձագանքել, որպեսզի ադրբեջանական զորքերն ամբողջությամբ դուրս գան Հայաստանի սուվերեն տարածքից, դա նշանակում է, որ մեր ակնկալիքները չեն արդարացել, և մեր ակնկալիքները միայն կարդարանան այդ դեպքում», — ասաց նա:

«Ազատություն». — Պարո՛ն Գրիգորյան, Ձեզ բավարարո՞ւմ է ՀԱՊԿ-ի արձագանքը, որի մոնիթորինգային խումբը հիմա Հայաստանում է, հատկապես հաշվի առնելով, թե ինչ արագությամբ ՀԱՊԿ-ի զորքերը Ղազախստան հասան, այդ թվում` Հայաստանի նախաձեռնությամբ:

Արմեն Գրիգորյան. — Մեր ակնկալիքը ո՞րն է եղել, և մեր հարցադրումը ո՞րն է եղել ՀԱՊԿ-ին դիմելու ժամանակ ձևակերպված, դա այն է` Հայաստանին տրամադրել ռազմական և ռազմաքաղաքական օգնություն, որպեսզի Հայաստանի սուվերենությունը պաշտպանվի, և Հայաստանի սուվերեն տարածքից ադրբեջանական զորքերը դուրս գան: Մեր պահանջը ՀԱՊԿ-ից դա է եղել, մինչև այս պահը դա չի կատարվել: Բնականաբար, այս մասով չի կարող մեզ գոհացնել:

«Ազատություն». — Ղազախական դեպքերի ժամանակ Դուք հույս էիք հայտնում, որ այսպես վերջապես կգործարկվեն այդ մեխանիզմները, նախադեպ կստեղծվի, մենք մեզ նեղացած չպետք է պահենք: Այ հիմա վերլուծական, փորձագիտական շրջանակներն ասում են, որ սա վերջին ազդակն էր:

Արմեն Գրիգորյան. — Բնականաբար, այդպիսի հույս եղել է, և բնականաբար, այդ հույսը ամբողջովին ի չիքս է դարձել, և չկա այդպիսի հույս այլևս, միայն քայլերը ՀԱՊԿ-ից, առարկայական քայլեր եթե լինեն, կարող ենք մտածել դրա մասին կամ տեսնել այդ քայլերը և համոզվածություն ունենալ, բայց այն, որ ՀԱՊԿ-ը դեռևս պատշաճ չի արձագանքել, որպեսզի ադրբեջանական զորքերն ամբողջությամբ դուրս գան Հայաստանի սուվերեն տարածքից, նշանակում է, որ մեր ակնկալիքները չեն արդարացել, և մեր ակնկալիքները միայն կարդարանան այդ դեպքում:

«Ազատություն». — Դա այսօր արդեն հավաքական զորք բերելո՞վ է հնարավոր:

Արմեն Գրիգորյան. — Դա հնարավոր է բազմաթիվ գործիքներով: Գիտեք, որ միջազգային հանրությունը բազմաթիվ գործիքներ ունի` ռազմաքաղաքականից սկսած, դիվանագիտական, տնտեսական: Իհարկե, ՀԱՊԿ-ը` որպես կառույց, բնականաբար, չունի նաև տնտեսական գործիքներ, բայց ունի ռազմաքաղաքական գործիքներ, և այդ ռազմաքաղաքական գործիքներով հնարավոր է այդ հարցը լուծել:

«Ազատություն». — Պարոն Գրիգորյան, այստեղ շատ տրամաբանական է հարցը` եթե ոչ:

Արմեն Գրիգորյան. — Ի՞նչ առումով ոչ:

«Ազատություն». — Ի՞նչ քայլեր է ձեռնարկելու Երևանը, ընդհուպ այսօր հնչում է այդ դաշինքը լքելու կոչ:

Արմեն Գրիգորյան. — Այդ մասով պետք է ՀԱՊԿ-ը մտածի, ոչ թե Հայաստանը:

«Ազատություն». — Երբ ասվում է, որ սահմանին հիմա հանգիստ է, սակայն պահպանվում է լարվածությունը, այսինքն` կա՞ ռազմական գործողությունների վերսկսման վտանգ:

Արմեն Գրիգորյան. — Ռազմական գործողությունների վտանգը վերջին մոտ երկու տարվա մեջ չի բացառվել, որովհետև Ադրբեջանը շարունակում է ռազմատենչ հայտարարություններ անել և փորձում է նաև սահմանային լարվածությունը պահպանել:

«Ազատություն». — Այդ թվում և լայնածավալ կամ այսպես ասենք` ավելի լայնածավալ:

Արմեն Գրիգորյան. — Մեր գնահատականն այն է, որ Ադրբեջանը չի հրաժարվում Հայաստանի սուվերեն տարածքների նկատմամբ նկրտումներ ունենալ և փորձում է ագրեսիայի միջոցով Հայաստանի նկատմամբ ճնշումներ գործադրել: Ընդհանուր առմամբ, առաջխաղացում երեք օրվա ընթացքում ամբողջ ընթացքում փոփոխվել են, կան ադրբեջանական զորքեր, և Հայաստանի պահանջը շարունակում է մնալ, որ ադրբեջանական զորքերը պետք է դուրս գան Հայաստանի սուվերեն տարածքից:

Երբ որ ասում ենք` պետք է դուրս գան, նկատի ունենք` անցած տարի մայիսի 12-ից սկսած ներխուժումով Հայաստանի սուվերեն տարածքի օկուպացիան պետք է վերացվի:

«Ազատություն». — Սա ժամանակավո՞ր հրադարար է: Ես հարցնում եմ, որովհետև Բաքուն այդ օրը հենց նման առաջարկ էր հնչեցնում, ավելին` պատրաստակամություն հայտնելով 100 դի փոխանցել հայ զինծառայողի:

Արմեն Գրիգորյան. — Հրադադարի հաստատումը ընդհանուր առմամբ կարող ենք ակնկալել, որ պետք է երկարաժամկետ լինի, բայց մենք այդ վստահությունն այս պահին Ադրբեջանի կողմից չունենք, որովետև ընդհանուր առմամբ հրադարարի համաձայնագիր նաև նոյեմբերի 9-ով է եղել, բայց Ադրբեջանը շարունակել է խախտել և՛ նոյեմբերի 9-ը, և՛ հրադադարի բոլոր պայմանավորվածությունները:

«Ազատություն». — Այսինքն` այն դեպքը չէ, որ ենթադրենք` 72 ժամով կրակը դադարեցնենք, դի փոխանակենք…

Արմեն Գրիգորյան. — Ժամային որևէ պայմանավորվածություն չի եղել, բայց Ադրբեջանը շարունակում է ռազմական էսկալացիայի տրամաբանության մեջ քայլեր ձեռնարկել:

«Ազատություն». — Ժամայինը ասացիք, իսկ ինչ-որ պայմանո՞վ է կրակը դադարել:

Արմեն Գրիգորյան. — Հայաստանը որևէ պայման չի քննարկել որևէ գործընկերոջ հետ, և հրադադարը իրականություն է դարձել:

Թշնամին էս պահին թուլացրել է Գեղարքունիքի, Վայոց ձորի ու Սյունիքի ուղղությամբ կրակի ուժգնությունը նաև էն պատճառով, որ ինժեներական-ամրաշինական, աշխատանքներ է սկսել ՀՀ-ից օկուպացված նոր տարածքներում։ Թշնամին հիմա մեր հողի վրա, մեր տանը նոր դիրքեր է սարքում, դեպի էդ դիրքերը տանող նոր ճանապարհներ է գցում, որ մեզնից խլված նոր տարածքներում դիրքավորվելուց ու ամրանալուց հետո արդեն էդտեղից շարունակի պատերազմն ու իր առաջխաղացումը։ Մի քանի ժամ, հնարավոր է մի քանի օր կրակի թուլացմամբուրախանալ ու արխային ընկնել պետք չի։Թշնամին մեր տնից դուրս չի եկել։Թշնամու նպատակներում բան չի փոխվել։ 

Ալվինա Աղաբաբյան

Անվտանգային հարցերով փորձագետ

«Արմսես» գիտակրթական կենտրոն ՀԿ նախագահ

Ալիևն ունի պլան Բ, մեծ Ադրբեջանի գաղափարը՝ Սևանի արևելյան ափով, Սյունիքի, Վայոց Ձորի ու Տավուշի որոշ մասերով։ Հենց նման քարտեզներով են դաավանդում Ադրբեջանի ռազմաուսումնական հաստատություններում։

«Կիզակետում Արկադի Գրիգորյանի հետ» հաղորդման ժամանակ նման տեսակետ է հայտնել քաղաքագետ Ալեն Ղևոնդյանը։

«Այս պահին Ալիևն իրագործում է պլան Ա-ն՝ ամեն գնով խաղաղության պայմանագիր ստանալ։ Ադրբեջանական հարձակումը համապատասխանեցված էր Հայաստանի վարչապետի քաղաքական այն գծի հետ, որի պատվիրակվածությամբ նա վերադարձել էր Բրյուսելից։ Այսպիսի պատերազմները պետք են լեգիտիմացնելու համար հանձնումը։ Այսպես կոչված խաղաղության պայմանագիրը Հայաստանի գոյության և ապագայի տեսանկյունից ավելի վատ է, քան նոյեմբերի 9-ը։ Հայաստանը հայտնվում է թուրք-ադրբեջանական պատանդառության մեջ և որպես պետություն փաստացի դադարում է գոյություն ունենալ»,-նշել է քաղաքագետը։

Ղևոնդյանի կարծիքով, պատահական չէ, որ ադրբեջանցիների հարձակման ուղղություններից մեկը Ջերմուկն է, նրանք հենց այդ հատվածով են պատկերացնում այսպես կոչված միջանցքներից մեկը։

Հարցազրույցն ամբողջությամբ՝ տեսանյութում․

Երկրի կեսը շպիոն է եղել ձեր պաշտոնավարության ընթացքում, դուք հասարակական կազմակերպություն եք հիմնում։ Այս մասին սեպտեմբերի 14-ին, ԱԺ-ում հայտարարեց վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը՝ նկատի ունենալով ԱԱԾ սպաների միություն ՀԿ-ին։

«Արա, դուք նամուս ունենաք, էսօր փողոց դուրս կգա՞ք։ Հայաստանում ձեր օրոք Ազգային անվտանգության ծառայություն չի եղել։ Խոպանչիների բրիգադ եք դուք եղել. ցավոք սրտի, նաեւ մեր ժամանակ նշանակվածների շրջանից։ Ձեզնով ԱԱԾ-ն պետք է զբաղվի, որովհետեւ շատ դեպքերում պետք է հասկանանք՝ ամեն մեկդ քանի երկրի շպիոն եք ընդհանրապես»,- ասաց Փաշինյանը։

Անդրադառնալով ՔՊ պատգամավոր Արուսյակ Ջուլհակյանի այն հիշեցմանը, որ 44-օրյա պատերազմի ընթացքում կային մարդիկ, որոնք մարտական դիրքերում զինվորներին ասում էին՝ մի կռվեք, հողերը ծախել են, Փաշինյանն արձագանքեց.

«ԱԱԾ-ն ինձ զեկուցել է, որ պատերազմի դրվագ կա, որտեղ կոնկրետ անձի կողմից հրամայվել է, որ հակառակորդի կողմից գրավված եւ ապա հետ գրավված ռազմավարական նշանակության բարձունքը զինված ուժերը թողնեն եւ հեռանան։ Որտեղի՞ց է եկել այդ հրամանը։

Կառավարությունն ամենաշահագրգիռն է, որ պատերազմական դրվագներն ի հայտ գան։ Եվ հիմա որ նախաքննության մարմինը կոնկրետ մարդկանց Շուշիի դրվագով ձերբակալում է, մեկ էլ Ղարաբաղի խորհրդարանի կեսը պաշտպանում է, չհասկացանք, բա հիմա Շուշին հանձնե՞լ են, թե՞ ոչ. թե՞ պիտի պարտադիր պարզվեր, որ ես եմ Շուշին հանձնել, որ բոլորն ասեին՝ կեցցե արդարությունը»։

Ազգային ժողովում Նիկոլ Փաշինյանը հայտարարաեց, որ Հայաստանն այսօր ունի անվտանգային ու գոյաբանական պրոբլեմ։

Նա նշեց, որ պետք է ստորագրվի փաստաթուղթ, որը երաշխավոր կլինի։

«Մենք ուզում ենք ստորագրել մի թուղթ, որի արդյունքում մեզ լիքը մարդ կքննադատի, լիքը մարդ կհայհոյի, լիքը մարդ դավաճան կասի, նույնիսկ կարող է ժողովուրդը որոշի մեզ հեռացնել իշխանությունից, էլի գոհ ու շնորհակալ ենք,  եթե դրա արդյունքում ՀՀ–ն 29 հզր 800 քմ կմ տարածքով ստանա տևական խաղաղություն և անվտանգություն։ Ես հստակ ասում եմ, այն որոշումը, որն ապահովելու է սա, ես հստակ ասում եմ՝ ստորագրելու եմ։ Ինձ չի հետաքրքրում՝ ինչ կլինի ինձ հետ հետո, ինձ հետաքրքրում է՝ ինչ կլինի հետո Հայաստանի Հանրապետության հետ»,–ասաց Փաշինյանը։

Նա նշեց, որ ըստ իրեն՝ ինքն իր վրա վերցրել է պատասխանատվություն՝ գնալ ծանր որոշումների՝ հանուն խաղաղության, բայց ծանր որոշում չի նշանակում Հայաստանի պետական շահերին հակասող որոշումներ։

Ադրբեջանը հրետանային հարվածներ է հասցրել Գեղարքունիքում ՌԴ ԱԴԾ սահմանապահ ուժերի տեղակայման կետին։ Սեպտեմբերի 12-ի լույս 13-ի գիշերը ադրբեջանական զինուժի կողմից գնդակոծվել է Հայաստանի Գեղարքունիքի մարզի տարածքում Ռուսաստանի ԱԴԾ սահմանապահ ուժերի տեղակայման կետը։ Անձնակազմը հարկադրված է եղել շտապ լքել տեղակայման վայրը։ Մեր հավաստի տեղեկություններով՝ գնդակոծության հետեւանքով վնասվել է ռուս սահմանապահների տեղակայման շենքն ու զինտեխնիկան, փոխանցում է infoteka24 տելեգրամի ալիքը։

Չեմ կարծում, որ տեքստի վրա լուրջ աշխատանք է տարվել կամ խաղաղության պայմանագրի տեքստեր կան՝ ի տարբերություն Մեղրիի ճանապարհով հաղորդակցությունների, որտեղ բանակցային գործընթացը բավական հեռուն է գնացել։ Խաղաղության պայմանագրի վրա աշխատանքն իրականում դեռ չի սկսվել, եւ սա շատ լուրջ աշխատանք է։ Այս մասին NEWS.am-ի «Ուժի գործոն» հաղորդաշարի եթերում ասաց քաղաքագետ Ալեքսանդր Իսկանդարյանը։ 

«Շատ դժվար է պատկերացնել, որ ինչ-որ տեսանելի ապագայում խաղաղության պայմանագիր կստորագրվի, բայց դա կախված է նրանից, թե Բաքուն ինչպես կճնշի:

Բոլորն արդեն տեսել են, թե ինչպես է Ադրբեջանը  ճնշում գործադրում էքսպանսիայի տեսքով։ Այլ հարց է, թե ինչ կստորագրվի։  

Հասկանալի է, թե ինչ է պետք Ադրբեջանին. Նրան պետք է ինչ-որ փաստաթուղթ, որը կարող է Ադրբեջանին թույլ տալ ԼՂ-ն ներկայացնել որպես Ադրբեջանի մաս, իսկ Հայաստանում դա կարող է ներկայացվել որպես չճանաչում, այսինքն՝ կարող է լինել անորոշ։

Ստիպել Հայաստանին փաստաթղթում սեւով սպիտակի վրա գրել, որ Լեռնային Ղարաբաղը Ադրբեջանի կազմում է, քիչ հավանական է: Բայց ամեն ինչ կախված է իրավիճակից:

Ադրբեջանն ընդհանրապես չի ցանկանում բացել հաղորդակցությունները,  Ադրբեջանը ցանկանում է մեկ կոնկրետ հաղորդակցություն բացել դեպի Նախիջեւան՝ Հայաստանը թողնելով շրջափակման մեջ։

Անվանեք միջանցք, թե ոչ, դա տեխնիկական խնդիր է։ Այն կարող է տեխնիկապես դասավորվել այնպես, որ փաստաթղթերը հնարավոր լինի ստուգել էլեկտրոնային ձեւով։

Տեսնենք, թե ինչպես է հայկական կողմին այս անգամ հաջողվում հասնել այս ճանապարհի բացման այլ պայմանների։ Դրա համար պետք է աշխատանք տարվի, ստուգված դիվանագիտություն է պետք, այս հարցի շուրջ բանակցություններ են ընթանում»,-ընդգծեց Իսկանդարյանը։

Ոչ ոք չի կարող ստիպել արցախահայությանը համաձայնել հայրենիքից վտարմանը եւ ինքնասպանությանը, իսկ դա հնարավոր կդառնա, եթե իշխանությունները համաձայնեն Բաքվի հայեցողությամբ Արցախն անորոշ կարգավիճակով Ադրբեջանին փոխանցել։ Այդ դեպքում հայերի մի մասի՝ հայրենիքից վտարումը մի քանի ամսվա հարց կդառնա։ Այս մասին NEWS.am-ի թղթակցի հետ զրույցում ասաց դիվանագետ, Նիդեռլանդներում Հայաստանի նախկին դեսպան Ձյունիկ Աղաջանյանը։

«Չգիտեմ՝ հանրությունը տեղյակ է, թե ոչ, բայց դա անխուսափելի է եւ կնշանակի, որ ՀՀ իշխանությունները հայ ժողովրդի մի մասին իրենց ձեռքով ցեղասպանության են ենթարկում։ Համաձայն չեմ իշխանությունների որոշ գնահատականների հետ, քանի որ պետությունը մի իրավիճակում է հայտնվել, երբ Արեւմուտքին մեղադրում են ռուսամետ հայացքների մեջ, իսկ Ռուսաստանում՝ արեւմտամետ, երբ իշխանությունները հայամետ քաղաքականություն չեն վարում։ Այդ դեպքում յուրաքանչյուրը կարող է բոլոր գործընթացները վարել իր հայեցողությամբ եւ իր շահերից ելնելով։ Եթե ​​իշխանությունները Հայաստանին ու Արցախին ձեռնտու քաղաքականություն վարեն՝ սպասարկելով դրանց քաղաքական, տնտեսական եւ անվտանգության շահերը, ապա ոչ ոք, թշնամուց բացի, չի կարողանա որպես պետականամետ չգնահատել այն։ Առաջնահերթ խնդիրն Արցախի անվտանգության ու խնդրի հետ կապված սպառնալիքներն ու մարտահրավերներն են։ Բայց ես չեմ տեսել, որ այս ուղղությամբ կտրուկ հայանպաստ քայլեր ձեռնարկվեն։ Այս իամստով մենք լուրջ խնդիրների առջեւ ենք կանգնած»,- ասաց Աղաջանյանը։

Նա նկատեց, որ պետությունը որեւէ մեկի սեփականությունը չէ։ Իշխանությունները որոշակի ժամանակով գալիս ու գնում են, իսկ նրանց պարտականությունների մեջ է մտնում սպասարկել պետական ​​շահը, այլ ոչ թե պետությանը որպես սեփական բնակարան վերաբերվել եւ որոշել, թե որ սենյակը ինչ նպատակով վարձով տալ կամ տրամադրել սեփականության իրավունքի հիման վրա։

«Այս իմաստով թե՛ Անկախության հռչակագիրը, թե՛ Սահմանադրությունը հստակ սահմանում են շրջանակը։ Ցանկացած պայմանագիր, հատկապես՝ խաղաղության պայմանագիր, տարիներ աշխատանք է պահանջում: Դա պարզապես հռչակված դրույթներ չեն, դրանց տակ հսկայական խնդիրներ կան, եւ դրանք պետք է մանրակրկիտ քննարկվեն, ուսումնասիրվեն, եւ քննարկման հիման վրա մասնագետների կողմից պետք է փաստաթուղթ ստեղծվի, որը կարող է ընդունվել միայն հանրության աջակցությամբ։ Ես, կոնֆլիկտաբան լինելով, չեմ հիշում, որ որեւէ խաղաղ պայմանագիր մեկ ամսվա ընթացքում ձեւակերպվեր ու ընդունվեր իշխանությունների կողմից եւ օրինական, լեգիտիմ ու ընդունելի համարվեր ժողովրդի համար։ Այս տեսանկյունից դա ուղղակի աբսուրդ է։ Նման բան լինել չի կարող։ Անիրատեսական եւ ոչ նյութական խաղաղության անվան տակ ոչ մեկին երկրի տարածքներ չեն հանձնում, հատկապես՝ հաշվի առնելով թշնամուց եկող սպառնալիքները։ Դա ոչ թե խաղաղություն, այլ ստրկություն է, զրկում հայրենիքից եւ պետությունունից։ Արդյունքում, իշխանություններն ու նրանց աջակցող քաղաքական միավորները փաստացի Հայոց ցեղասպանության իրականացման կամայական մասնակիցներ են դառնում։

Այն կարծիքը, թե Արցախը երբեք չի ունեցել ու չունի ճանաչման հնարավորություն, անհեթեթ է։ Քի Ուեսթում քննարկված փաստաթղթի հիման վրա Արցախը Հայաստանի մաս էր  դառնում։

Ինչ վերաբերում է կոնֆլիկտին, ապա այն չի լուծվում առանց ժողովրդի կարծիքը հաշվի առնելու, որն այդ հակամարտության սուբյեկտն է։ Այս պարագայում առաջնահերթն ու վճռորոշն Արցախի ժողովրդի կամքն է, որն այն արտահայտել է դեռ 1991-ին՝ օգտագործելով համապատասխան իրավական ու օրինական հիմքերը։ Հարցը, թե ինչպես կճանաչվեն ինքնորոշմանն ուղղված գործողությունների արդյունքները, ժամանակի հարց է։ Հարցը, թե կոնկրետ ինչպես են դրանք ճանաչվելու, նույնպես պետք է որոշի Արցախի ժողովուրդը։ Դա բացարձակ ճշմարտություն է»,- հավելեց նախկին դեսպանը։

​

Ադրբեջանական հարձակումները ՀՀ խաղաղ բնակավայրերի նկատմամբ նաև ՀՀ ինքնիշխան տարածք ներխուժած վայրերից են, այսինքն` Սյունիքի ու Գեղարքունիքի այն վայրերից, ճանապարհներից, որտեղ ներխուժել էին ու անօրինական տեղակայվել 2021թ. մայիսից: Այս մասին ֆեյսբուքյան իր էջում գրել է ՀՀ նախկին ՄԻՊ Արման Թաթոյանը:

«Ադրբեջանական հարձակումները ՀՀ խաղաղ բնակավայրերի նկատմամբ նաև ՀՀ ինքնիշխան տարածք ներխուժած վայրերից են: Այսինքն` Սյունիքի ու Գեղարքունիքի այն վայրերից, ճանապարհներից, որտեղ ներխուժել էին ու անօրինական տեղակայվել 2021թ. մայիսից:

Օրինակնշանառու հարձակման տակ են Գեղարքունիքի մարզի Սոթք, Նորաբակ, Կութ գյուղերը դպրոցներից մինչև խաղաղ բնակիչների տներ:

Սյունիքում խաղաղ բնակավայրերը հարձակման են ենթարկում, կրակում են ինչպես Սյունիքի Կապան-Ճակատեն ճանապարհին, գյուղերի հարևանությամբ, այնպես էլ Սև լճի տարածք ներխուժած ու անօրինական տեղակայված ադրբեջանական դիրքերից:

Մշտապես եմ ասել, որ ինքնին ադրբեջանական զինված տեղակայումները ՀՀ գյուղերի հարևանությամբ կամ ճանապարհներին հանցավոր է, դա արդեն իսկ իրական սպառնալիք է մարդկանց կյանքին ու անվտանգությանը, բնակավայրերին, մեր ողջ երկրին:

Երեկվանից սկիզբ առած հարձակումները ադրբեջանական իշխանության հայատյացության ու թշնամանքի քաղաքականության բնական շարունակությունն են: Այդքան ապացուցել եմ, որ դա չի դադարելու, քանի որ Ադրբեջանում սեփական իշխանությունը պահպանելու միջոց է:

Ադրբեջանը հետևողականորեն սրում է առաջնագծի լարվածությունը Գեղարքունիքի, Վայոց ձորի և Տավուշի մարզերի հատվածում։ Մյուս կողմից սեպտեմբերի 12-ի առավոտյան կրակել է Արցախի Կարմիր շուկայի ուղղությամբ։

Այս ընթացքում Ադրբեջանի ՊՆ նախարար Զաքիր Հասանովը զորքին հրահանգել է պատրաստ լինել մարտական գործողությունների։

Հետևելով թշնամու քաղաքական ու ռազմական գործողությունների տրամաբանությանը՝ կարծում եմ, Ադրբեջանը առաջիկայում կարող է անակնկալ հարձակում գործել ոչ թե Գեղարքունիքի, Վայոց ձորի, Տավուշի կամ Արցախի ուղղությամբ, այլ Սյունիքի։

Հիմա տեղի է ունենում մարտավարական խաբկանք՝ զորքերի հրամանատարության ուշադրությունը հիմնական ուղղություններից շեղելու համար։

Նաիրի Հոխիկյան

Մեդիափորձագետ