ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահները տարածաշրջան այցի ընթացքում նոր առաջարկներ չեն արել ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման ուղղությամբ: Այդ մասին լրագրողների հետ զրույցում հայտարարել է Ադրբեջանի ԱԳ նախարար Էլմար Մամեդյարովը:

«ԵԱՀԿ ՄԽ համանախագահները նոր առաջարկներ չեն բերել: Այս այցի ընթացքում քննարկումներ են ընթանում նախկին առաջարկների շուրջ»- ասել է Մամեդյարովը:

Նախարարը նշել է, թե այսօր համանախագահները ուղևորվելու են Լեռնային Ղարաբաղ որտեղից էլ կմեկնեն Հայաստան: «Երևանում քննարկումները կշարունակվեն: Շաբաթ օրը հանդիպումները կշարունակվեն Ռուսաստանի, Ադրբեջանի և Հայաստանի արտգործնախարարների մակարդակով» ասել է նա:

Ցանկանալով առաջնորդության հասնել Մերձավոր արևելքում, Թուրքիան վերջին տարիներին հետևողականորեն ամրապնդում էր կապերն արաբական աշխարհի հետ: Ուստի «արաբական հեղափոխություններիե ծավալումը` երբ անկում ապրեցին կամ զգալիորեն սասանվեցին Մերձավոր արևելքի շատ երկրների քաղաքական վերնախավերի դիրքերը, Թուրքիայի համար դարձավ կարևոր մի քննություն, որտեղ պետք է ապացուցվեր նրա պետական մեքենայի գործունեության կենսունակությունն ու ճկունությունը անսպասելի փոփոխվող քաղաքական իրավիճակներում:

Տարածաշրջանային իր հավակնություններին տուրք տալով` շուտով նա բախվեց արաբական քաղաքական վերնախավերի ու ժողովրդական լայն զանգվածների միջև ճիշտ դիրքավորվելու խնդրին: Վերջինիս լուծումը, սակայն, նոր նրբերանգներ չավելացրեց թուրքական դիվանագիտությունում: Թուրք-սիրիական հարաբերությունների վերջին զարգացումները ևս մեկ անգամ ի ցույց դրեցին, որ տարածաշրջանային առաջնորդության հասնելու ճանապարհին նրա որդեգրած գլխավոր սկզբունքը շարունակում է մնալ թուրքական ավանդական այն կոնցեպտը, ըստ որի` քաղաքական շահաբաժիններ կարելի է ստանալ պատեհ ժամին որդեգրած սկզբունքներից 180 աստիճանով հրաժարվելու միջոցով:

Կապված իսրայելյան, քրդական, հայկական գործոնների, Եփրատի ջրերի օգտագործման և այլ խնդիրների հետ` 20-րդ դարը թուրք-սիրիական հարաբերություններում բավականին լարված ժամանակաշրջան է եղել: Սակայն 2000թ. Սիրիայում Բաշար Ասադի իշխանության գալով` հարաբերությունները սկսեցին հետզհետե կարգավորվել: Արդեն 2009-2010թթ. երկու երկրների քաղաքական ու տնտեսական լայն կապերի առկայությունն անգամ հիմք էր տալիս խոսել ռազմավարական գործակցության մասին, որտեղ պաշտոնական Անկարայի և Դամասկոսի համար չկային լուրջ տարաձայնություններ, փոխարենն առկա էր նոր ռազմաքաղաքական թիրախը` Իսրայելը:

Մարտի կեսերին «արաբական հեղափոխություններիե ալիքը հասավ նաև Սիրիա: Սկիզբ առնելով հարավից` ժողովրդական հուզումները շուտով տարածվեցին նաև երկրի կենտրոնական և հյուսիսային շրջանների քաղաքներում: Չնայած սիրիական իշխանությունների ձեռնարկած մի շարք էական քայլերին (նոր կառավարության կազմում, աշխատավարձերի բարձրացում, 1963 թվականից գործող արտակարգ դրության վերացում, քաղբանտարկյալների ազատ արձակում և այլն), այդպես էլ չհաջողվեց կանգնեցնել հեղափոխական ալիքը: Կարելի է ասել, որ այսօր արդեն Սիրիան քաղաքացիական պատերազմի շեմին է, քանզի հեղափոխական զարգացումներում գնալով վճռորոշ նշանակություն է ձեռք բերում նաև իշխող ալավիտական կլանի (Սիրիայում ալավիտները կազմում են բնակչության 12-15 տոկոսը) և երկրի սուննի մեծամասնության միջև պայքարը: Ալավիտական վարչախումբը քաղաքացիական հուզումները հատկապես սուննի բնակչության շրջանում կանխելու համար կիրառում է ամենակոշտ միջոցներ և այդ նպատակով ընտրել է հեղափոխական զարգացումներն արյան մեջ խեղդելու մարտավարություն: Ուժային կառույցների զինված միջամտության արդյունքում Սիրիայի տարբեր քաղաքներում յուրաքանչյուր օր սպանվում են մի քանի տասնյակ ցուցարարներ: Ցուցարարների` ինքնապաշտպանության դիմելու պատճառով սպանվում են նաև զինվորականներ ու ոստիկաններ:

Սիրիայում հուզումները սկսելուց անմիջապես հետո Անկարան բավական լոյալ դիրք գրավեց պաշտոնական Դամասկոսի նկատմամբ: Ի տարբերություն արևմտյան տերությունների` նա սկզբնական շրջանում խուսափում էր հանդես գալ կտրուկ հայտարարություններով և անգամ մշտական երկխոսության մեջ գտնվելով Դամասկոսի հետ` Ասադի իշխանության պահպանմամբ մտահոգ ուժի տպավորություն էր թողնում: Սակայն հետագայում դեպքերը զարգացան գրեթե «լիբիականե դիպաշարով (մարտի սկզբին Թուրքիայի վարչապետ Էրդողանը լիբիական հակամարտությունում ՆԱՏՕ-ի սպասվելիք ռազմական միջամտությունն անթույլատրելի և անգամ հիմար քայլ էր որակել, սակայն այդ միջամտությունից հետո մաս էր կազմել արևմտյան կոալիցիային, իսկ մայիսի 3-ի իր ելույթում խոսել էր Լիբիայի պատմության նոր շրջանի մասին, որտեղ տեղ չուներ Լիբիայի առաջնորդ Մուամար Քադաֆին):

Արդեն մայիսի սկզբին Էրդողանի դիրքորոշման մեջ կտրուկ փոփոխություններ ի հայտ եկան: Մայիսի 2-ի նրա խոսքում տեղ գտան թե° զգուշացումներ և թե°   սպառնալից պահանջներ: «Սիրիայում այլևս չպետք է կրկնվեն Համայում տեղի ունեցած զանգվածային սպանությունների նման դեպքերը: …Գտնում եմ, որ նման իրադարձությունների կրկնության դեպքում Սիրիային շատ դժվար կլինի վերացնել հետևանքները, քանի որ միջազգային հանրությունը հարցի կապակցությամբ կհայտնի իր հստակ կարծիքըե,- նշել էր Էրդողանը:

Թուրք-սիրիական հարաբերություններում մայիս ամիսը հետզհետե դեպի «ավանդականե հարաբերություններ վերադառնալու շրջան հանդիսացավ, որում փոխադարձ անվստահությունը, քաղաքական մեղադրանքներն ու քայքայիչ գործունեությունը դարձան երկկողմ հարաբերությունների բնորոշ գծերը: Անգամ մայիսի վերջին մամուլում տվյալներ սպրդեցին երկկողմ տարաբնույթ հարաբերությունների կասեցման և Սիրիայի ներքին գործերին Թուրքիայի ռազմական միջամտության մասին: Այսպես` մայիսի 25-ին թուրքական Milliyet թերթը, վկայակոչելով Իսրայելի կառավարությանը մոտ կանգնած DEBKA հետախուզական կայքը, նշեց, որ վարչապետ Էրդողանը կառավարության ներկայացուցիչների հետ դռնփակ հանդիպման ժամանակ հրահանգել է կարճ ժամանակահատվածում խզել Դամասկոսի հետ հարաբերությունները: Իսկ մայիսի 31-ին բրիտանական The Independent պարբերականում հայտնի լրագրող Ռոբերտ Ֆիսքը նշեց, որ Սիրիայում քաղաքացիական պատերազմ սկսվելու դեպքում գաղթականների մեծ ներհոսքը կանխելու համար թուրքական բանակը պատրաստ է ներխուժել Սիրիա և ստեղծել անվտանգության գոտի:

Եթե թուրքական նշված ծրագրերն առայժմ գտնվում են դեպքերի համապատասխան զարգացման տիրույթում, ապա օրեր առաջ թուրքական Անթալիա քաղաքում «Սիրիայում փոփոխությունների օգտինե թեմայով խորհրդաժողովը, որի անցկացումն արտոնվել էր Թուրքիայի կողմից, արդեն իսկ ընդդեմ պաշտոնական Դամասկոսի գործելու նրա ցանկության արտահայտությունն էր: Հենց միայն խորհրդաժողովին Սիրիայի ընդդիմության շուրջ 300 ներկայացուցիչների մասնակցության փաստը վկայում էր, որ թուրք-սիրիական հարաբերություններում թևակոխելու է կոշտ հակադրության շրջան: Հունիսի 2-ին ընդունված հայտարարության մեջ խորհրդաժողովի մասնակիցները կոչ են անում նախագահ Բաշար Ասադին անհապաղ հրաժարական ներկայացնել և իշխանությունը հանձնել Անցումային խորհրդին, որը կստանձնի պետության իշխանական գործառույթները, նոր Սահմանադրության կազմումը, մեկ տարվա ընթացքում խորհրդարանական և նախագահական ընտրությունների անցկացումը:

Ընդունված հայտարարությունը կարելի է համարել որպես Անկարայի առայժմ ոչ պաշտոնական պահանջների դրսևորում, որը սակայն Թուրքիայում հունիսի 12-ին կայանալիք խորհրդարանական ընտրություններում իշխող «Արդարություն և զարգացումե կուսակցության հաղթանակից հետո կարող է դրվել նաև պաշտոնական քաղաքականության հիմքում: Փաստն այն է, որ Թուրքիայի իշխող կուսակցության իսլամիստական գաղափարախոսությունն ու կառավարության վերջին ամիսների քաղաքական գործունեությունը Անկարային մոտեցրել է Սիրիայի ընդդիմադիր «Մուսուլման եղբայրներե իսլամական շարժմանը (ի դեպ, խորհրդաժողովում այս կազմակերպությունը կարևոր դերակատարություն էր ստանձնել): Եվ մեծ է հավանականությունը, որ Սիրիայի հարցում 180 աստիճանով մայիսյան շրջադարձը կապված է «նեոօսմանականությանե հայեցակարգի այնպիսի նոր կիրառելիության հետ, որտեղ գլխավոր արդյունք է դիտվում իր առանձնահատուկ ուշադրության և ռազմավարական հետաքրքրությունների շրջանակում գտնվող Դամասկոսում այնպիսի իշխանության ձևավորումը, որը Սիրիան կվերածի կամակատար երկրի: Ու նման քաղաքականություն իրականացնելու համար Անկարային թվում է, թե ներկայացել է պատեհ շրջանը: Ուստի հարկ է առավել մեծացնել ճնշումը դժվար օրեր ապրող ալավիտական վարչախմբի նկատմամբ:

Նշվածը հիմք է տալիս այլ աչքով նայել Համայում տեղի ունեցած զանգվածային սպանությունների անթույլատրելիության վերաբերյալ Էրդողանի մայիսի 2-ի հայտարարությանը: Խնդիրն այն է, որ 1982թ. Սիրիայի բանակը Համայում մեծ սպանդ էր կատարել` ճնշելու համար իսլամիստների ապստամբությունը, որն առաջնորդում էին «Մուսուլման եղբայրներըե: Քաղաքը ռմբակոծության ենթարկելու և այն գրոհով գրավելու հետևանքով տասնյակ հազարավոր քաղաքացիներ էին զոհվել: Չնայած Համայում «արաբական հեղափոխություններիե ալիքի վրա վարչախմբի կողմից վերջին ամիսներին սպանված տասնյակ քաղաքացիների փաստին` Էրդողանի խոսքի ենթատեքստը վերաբերում էր 1982թ. դեպքերի կրկնության անթույլատրելիությանը:

Հունիսի 3-ին Սիրիայի ողջ տարածքում անջատվել էր ինտերնետ կապը: Նման քայլը պաշտոնական Դամասկոսի կողմից ցուցարարների դեմ որոշակի գործողությունների դիմելու ցանկության մասին էր խոսում: Դրանով փորձ էր արվում թուլացնել ցուցարարների ակտիվությունը ուրբաթօրյա աղոթքից հետո անցկացվող հանրահավաքներին: Ակտիվություն, որի կարևոր բաղադրիչն են դարձել սոցիալական ցանցերը: Իսկ որոշակի գործողություններն արդեն կարծես հերթական պատասխանը լինեին պաշտոնական Անկարային: Al-Arabia հեռուստաալիքի հաղորդման համաձայն, նույն օրը` հունիսի 3-ին, Համա քաղաքում տեղի ունեցած բազմահազարանոց հանրահավաքին հետևել էին իրավապահների հետ բախումները, որոնց հետևանքով զոհվել էր առնվազն 67 մարդ:

Կարելի է ենթադրել, որ Սիրիային «ապտակելուե թուրքական քաղաքականությունն առանձնակի թափով շարունակվելու է նաև Թուրքիայում հունիսի 12-ին կայանալիք ընտրություններից հետո, քանի որ «Արդարություն և զարգացումե կուսակցության հաղթանակը գրեթե կասկած չի հարուցում: Սակայն Սիրիան  բոլորովին էլ մեկուսացված Լիբիան չէ և նրա շահերին հարգանքով են վերաբերում հատկապես Ռուսաստանն ու Իրանը: Միաժամանակ Սիրիան այսօր արդեն կրկին հզոր խաղաթղթի է փորձում վերածել քրդական գործոնը: Այս և թուրք-սիրիական «ավանդականե հարաբերությունների այլ գործոններ հիմք են տալիս մտածելու, որ երկու երկրների վերջին տարիների եղբայրությանը մնացել են վերջին ակորդները, եթե, իհարկե, Դամասկոսում իշխանությունը չկործանվի` չտապալվի իր ներքին խնդիրներում բավականին խճճված ալավիտական վարչախումբը: Մի դիպաշար, որն ինչքան հեռու է իրականությունից, նույնքան էլ մոտ է պատեհ ժամին սկզբունքորեն անսկզբունքայնություն ցուցաբերող թուրքական քաղաքականության համար:

Սարո Սարոյան

Ռազմավարական և ազգային հետազոտությունների հայկական կենտրոնի (ՌԱՀՀԿ) փորձագետ

APA գործակալությունը տեղեկացնում է, որ Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևն այսօր ընդունել է ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահներ Բեռնար Ֆասիեին (Ֆրանսիա), Իգոր Պոպովին (Ռուսաստան) և Ռոբերտ Բրադկեին (ԱՄՆ), ինչպես նաև ԵԱՀԿ գործող նախագահի անձնական ներկայացուցիչ Անջեյ Կասպրշիկին։

Հանդիպման ընթացքում համանախագահները խոսել են հայ-ադրբեջանական հակամարտության կարգավորման շուրջ  տարվող բանակցությունների ներկա վիճակի և  հեռանկարների մասին։

Հունիսի 6-ի առավոտյան Վրաստանի խորհրդարանի նախկին խոսնակ Նինո Բուրջանաձեն, մեկնել է Կիև, հայտնում է «Նովոստի-Գրուզիան» տարածելով վերջինիս մամուլի ծառայության հայտարաությունը:

Բուրջանաձեն Կիևում մի շարք բանակցություններ կվարի։ Ընդդիմադիր կուսակցության մամուլի ծառայությանն այդ բանակցությունները որակել է որպես կարևոր: Այլ մանրամասներ չեն ներկայացվել:

Ըստ նույն աղբյուրի Բուրջանաձեն Վրաստան կվերադառնա հունիսի 7-ին:

«Ведомости» թերթը հավանական է համարում, որ Մոսկվայի նախկին քաղաքապետ Յուրի Լուժկովը Պետդումայում մանդատ ստանա և վերադառնա մեծ քաղաքականություն։

Ըստ թերթի, չի բացառվում, որ Լուժկովն զբաղեցնի իշխող «Եդինայա Ռոսիա» կուսակցության պատգամավոր Վլադիմիր Գրուզդևի աթոռը, չնայած նախկին քաղաքապետի մերձավորները պնդում են, որ Լուժկովը ցանկություն չունի անդամակցելու այս կուսակցությանը։

Գրուզդևին փորձում են դարձնել Տուլայի մարզի նահանգապետ։ Պատգամավորների ընտրության օրենքի համաձայն՝ Ռուսաստանի կենտրոնական ընտրական հանձնաժողովը պետք է Գրուզդևի մանդատը առաջարկի շրջանային խմբի առաջնորդին, որը տվյալ դեպքում հենց Մոսկվայի նախկին քաղաքապետ Յուրի Լուժկովն է։

Ինչպես պարբերականին պարզաբանել է ՌԴ նախագահի վարչակազմին մոտ կանգնած աղբյուրը, վտանգ կա, որ «խռոված» Լուժկովն առաջիկա ընտրություններին կանդամակցի ինչ-որ ընդդիմադիր կառույցի, օրինակ՝ կոմկուսին, որի առաջնորդ Գենադի Զյուգանովի հետ միշտ լավ հարաբերություններ է ունեցել:

Վրաստանի իշխանությունները  մեղադրել են ՌԴ վարչապետ Վլադիմիր Պուտինին վրացական  պետական սահմանը խախտելու մեջ: Վրաստանի արտգործնախարարությունը  հայտարարություն  է տարածել, որի համաձայն Պուտինը Աբխազիայի նախագահ Սերգեյ Բագափշի հուղարկավորությանը մասնակցելու համար  ժամանել է Սուխումի, ինչով և  խախտել է  Վրաստանի պետական սահմանը։

Հայտարարության մեջ մասնավորապես ասվում է, որ Կրեմլը համառորեն փորձում է ստեղծել իր իսկ կողմից հիմնված օկուպացիոն ռեժիմի լեգիտիմության պատրանքը:

Թուրքիա-Սուրիա յարաբերութիւններու ելեւէջային իրավիճակը կտրուկ զառիթափ բռնելու ընթացքին մէջ կը թուի ըլլալ։ Վարչապետ Էրտողան սկսած է պայմանաժամով խօսիլ Դամասկոսի հետ իր յանձնառարած բարեփոխումները կատարուած տեսնելու ակնկալութեան շեշտումով։ Տակաւին՝ յայտարարելով, որ Թուրքիան չի կրնար անտարբել մնալ սուրիացի ժողովուրդին դէմ կիրարկուած բռնարարքներուն ի տես։

Թրքական «սպառնալիք»ներուն դիմաց համեմատաբար զուսպ հակազդեցութիւններու կը դիմէ պաշտօնական Դամասկոսը, հասկնալի պատճառներով։ Միջպետական յարաբերութիւններու հիմնական առանցքը, որ յայտարարողական փոխասացութիւններուն մէջ չ՛երեւիր, քրտական հանգոյցն է։ Մերթ ընդ մերթ լրատուութիւններ կը շրջագային, որ սուրիական իշխանութիւնները Թուրքիոյ յանձնած են քիւրտ խմբաւորումներու անդամներ։ Չմոռնանք, որ 15 յունիսին համար յայտարարուած է քիւրտ ըմբոստութեան վերազարթօնքը Թուրքիոյ տարածքին։ Սուրիոյ մէջ քրտական խմբաւորումներու յենարանները լուրջ սպառնալիք են Թուրքիոյ թիւ 1 խնդիրին համար։

Կեդրոնանանք բուն հարցին վրայ։ Թրքական «Սապահ»ը, նկարագրելէ ետք թուրք-սուրիական վատթարացող յարաբերութիւնները կը գրէ, թէ Անգարան մտահոգուած է Սուրիոյ տարածքին ապրող եւ բնակչութեան 7 տոկոսը կազմող քիւրտ, հայ եւ չերքեզ ազգաբնակչութիւններու իրավիճակով եւ կ՛աւեքցնէ, որ անհրաժեշտութեան պարագային անոնց դիմաց կը բանայ Թուրքիոյ դռները։ Նման պարագայի, ըստ «Սապահ»ին, Թուրքիա մուտք կը գործէ 500 հազարէն մինչեւ 1 միլիոն գաղթականներ։

Անհրաժեշտ լուսարձակի տարողութիւն չէր բացուեր նման լրատուութեան մը վրայ, եթէ թերթը այս տեղեկութիւններուն համար չվկայակոչէր թրքական դիւանագիտական աղբիւրներ։ Պարզ է, որ պաշտօնական լրատուութիւն շրջանառութեան մէջ դնելու անուղղակի ձեւի կիրարկումն է արձանագրուածը։

«Սապահ»ի այս լրատուութիւնը կը հակադրուի «Տի ինտիփէնտընթ»ի մէջ լոյս տեսած եւ Ռոպըրթ Ֆիսքի ստորագրութիւնը կրող մեկնաբանական յօդուածի բովանդակութեան, ուր կը նախատեսուէր, որ Թուրքիան  կը պատրաստուի Սուրիոյ տարածքին՝  Քամըշլի քաղաքի եւ Տէր զօրի անապատներուն մէջ հիմնել գաղթականներու ճամբարներ՝ թույլ չտալով անոնց  մուտքը Թուրքիա։

Ուրեմն։ Պահ մը շրջանցենք Ֆիսքի նախատեսութիւնը եւ կեդրոնանանք «Սապահ»ի տեղեկատուութեան վրայ, (տար)համոզուելու համար, որ Թուրքան մտահոգ է ի շարս քիւրտ եւ չէրքեզ ազգաբնակչութիւններու, նաեւ սուրիահայ համայնքի իրավիճակով…։ Շարունակենք. Թուրքիոյ դռները պիտի բացուին Սուրիոյ բնակչութեան 7 տոկոսին դիմաց, որոնց շարքին նաեւ հայ գաղթականներ ընդունելու համար։

Դժուար է թրքական ցուցադրուող հիւրընկալութեան մասին այս պարագային ծաղրանկարային իրավիճակ բնութագրելու փորձութենէն հեռու մնալը։ Արձանագրենք միայն, որ ինը տասնամեակ առաջ Թուրքիայէն դէպի սուրիական անապատները բռնատեղահանուած, ցեղասպանութենէն ճողոպրած հայ գաղթականներն էին, որոնց դիմաց դռները բացաւ Սուրիան։ Հիմա հակառակ ուղղութեամբ, իրողութիւններ նենգափոխելու անուղղակի ձեւերով Թուրքիան հակաճգնաժամային, մարդասիրական տարազներու տակ գաղթականական հոսք ընդունելու եղանակներուն մասին կը խօսի։

Գաղթականութիւն տեղափոխելու եւ տեղաւորելու թրքական փորձը ցեղասպանութեամբ աւարտած է։ Սուրիոյ բնակչութեան 7 տոկոսը նման «տեղափոխութեան» կարիքը զգալու նախադրեալներ ցոյց չի տար։ Մանաւանդ որ գաղթականներուն թիւի նախատեսութեան առումով «Սապահ»ի հրապարակած թիւերը ՝մէկ միլիոն եւ 500 հազար այլ խորհուրդներ կը վերաթարմացնեն։

Շահան Գանտահարեան

«Ազդակ»ի գլխաւոր խմբագիր

Վրաստանի գլխավոր դատախազությունը մեղադրանք է ներկայացրել մայիսի 26-ին Թբիլիսիի Ռուսթավելի պողոտայում տեղի ունեցած բողոքի ակցիայի կազմակերպիչներից մեկի՝ Բադրի Բիցաձեի դեմ, որը երկրի նախկին խորհրդարանի խոսնակ, «Ժողովրդավարական շարժման» առաջնորդ Նինո Բուրջանաձեի ամուսինն է, հայտարարել է Վրաստանի գլխավոր դատախազի տեղակալ Դավիդ Սակվարելիձեն։

Բիցաձեին մեղադրում են զինված դիմադրություն և զանգվածային անկարգություններ կազմակերպելու համար:

Բիցաձեին ներկայացված մեղադրանքները հիմնված են  կոմպրոմատ պարունակող տեսանյութերի վրա, որոնք տարածել է Վրաստանի Ներքին գործերի նախարարությունը: Նրա դեմ ցուցմունք է տվել նաև ոստիկանության սպա Գիա Ուչավան:

Թբիլիսիի Մարջանիշվիլիի անվան թատրոնում տեղի ունեցող միջոցառման ժամանակ երեք երիտասարդներ  շոկոլադ են նետել Վրաստանի նախագահ Միխեիլ Սաակաշվիլու վրա։

Դեպքի վայրում ձերբակալվել են Վախթանգ Մայսուրաձեն, Գիորգի Լապիաշվիլին և Դավիթ Փաթսաթիան: Վրացական լրատվամիջոցները գրում են, որ վերջիններս կենթարկվեն վարչական կալանքի և կտուգանեվեն  400 լարիով:

Reuters գործակալությունը տեղեկացնում է, որ ԱՄՆ պետդեպարտամենտի  մամլո քարտուղար Մարկ Թոները հայտարարել է, որ  Վրաստանի իշխանությունները պետք է հետաքննեն մի քանի օր առաջ Թբիլիսիում տեղի ունեցած ընդդիմության ցույցի դեպքերը և հարգեն իրենց քաղաքացիների՝ խոսքի ազատ արտահայտման իրավունքը։

Թոները կոչ է արել  Վրաստանի կառավարությանը անհապաղ քննել վերջին օրերին տեղի ունեցած դեպքերը ։

Վրաստանի իշխանություններն ավելի վաղ հայտարարել էին, որ հինգշաբթի գիշերը ընդդիմության ցույցը ցրելու ժամանակ զոհվել է երկու ոստիկան։ Մինչդեռ ընդդիմության տվյալներով՝ զոհերի թիվն ավելի շատ է եղել, քան հաղորդում են իշխանությունները։