Ըստ ադրբեջանական մի շարք լրատվամիջոցների` Ադրբեջանը Վրաստանին հատկացնելու է 575 մլն դոլարի վարկային միջոցներ` Բաքու-Թբիլիսի-Կարս երկաթուղու նախագծի շրջանակում: Գումարը նախատեսված է երկաթգծի Թբիլիսի-Ախալքալաք հատվածի վերանորոգման համար: Ըստ այսօր կնքված վարկային համաձայնագրի՝ գումարը կհատկացվի 25 տարով` տարեկան 5% տոկոսադրույքով:

Այսօր համատեղ համակարգող կոմիտեն Բաքվում քննարկել է Ախալքալաքից մինչև Քարցախի (Թուրքիայի սահման) երկաթուղային հատվածի կառուցման հարցը։ Նախահաշիվը ներկայացրել է ադրբեջանական «Ազերինշաաթսերվիս» ընկերությունը: Նախատեսվում է նաև քննարկել Բաքու-Թբիլիսի-Ստամբուլ ուղղության շահագործման համար իսպանական բարձրարագ շարժակազմի օգտագործումը:

Վրաստանի նախագահ Միխեիլ Սաակաշվիլին նոր ուսումնական տարում կլուծարի բոլոր ռուսական դպրոցներն ու միասնական դպրոցներում ռուսական սեկտորները։

Իսկ վրացական դպրոցներում, երրորդ դասարանի փոխարեն ռուսերեն կդասավանդվի յոթերորդ դասարանից, շաբաթական ընդամենը 2 դասաժամով։

Սաակաշվիլու նախաձեռնությամբ տևական ժամանակ է վրացական դպրոցներում անգլերենի դասավանդումը իրականացվում է առաջին դասարանից:

Այս մասին հաղորդում է թբիլիսյան մամուլը։

Թուրքիայի տնտեսությունն աճել է 11%–ով։ Այս տարվա առաջին եռամսյակի մասին, ինչպես հաղորդում է «Անկարա» գործակալությունը, նշվում է Թուրքիայի վիճակագրական խորհրդի հաղորդագրությունում:

Ըստ այդ տվյալների՝ Թուրքիան 2011թ. առաջին եռամսյակում ամենամեծ տնտեսական աճն է ունեցել աշխարհում՝ առաջ անցնելով Չինաստանից:

Թուրքիային 9,9% տնտեսական աճով հաջորդում է Արգենտինան։ Իսկ Չինաստանը 9,7% աճով զբաղեցնում է 3-րդ հորիզոնականը:

2011թ. առաջին եռամսյակում Էստոնիայի տնտեսությունն աճել է 8,5%–ով, Սինգապուրինը՝ 8,3%–ով, Հնդկաստանինը՝ 7,8%–ով, Հոնգ Կոնգինը՝ 7,2%–ով, Լիտվայինը՝ 6,9%–ով, Իսրայելինը՝ 6,8%–ով, Ինդոնեզիայինը՝ 6,5%–ով, Թայվանինը՝ 6,5%–ով, Շվեդիայինը՝ 6%–ով:

Կազանյան հանդիպումից մի քանի օր առաջ Ադրբեջանում անցկացված հարցումների արդյուքում պարզվել է, որ ադրբեջանցիները Ղարաբաղյան հակամարտության միակ լուծումը  տեսնում են պատերազմական գործողությունների վերսկսման մեջ: Հանդիպման նախօրեին Euronews հեռուստաալիքին տված հարցազրույցի ժամանակ Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը հստակորեն արձանագրել է պատերազմի վերսկսման հավանականությունը` ներկայացնելով Հայաստանի և Ադրբեջանի ռազմական բյուջեների տարբերությունը, որն, Ալիևի համոզմամբ, խորանալու միտումներ ունի:

Կազանյան հանդիպման անարդյունք ավարտը հերթական անգամ պայմանավորված էր ադրբեջանական կողմի ապակառուցողական դիրքորոշմամբ` չնայած հանդիպմանը նախորդած միջազգային ճնշմանն ու հարցի շուտափույթ լուծման վերաբերյալ արված կոչերին: Ավելին, հունիսի 26-ին ադրբեջանական բանակի օրվա կապակցության Բաքվում անկացվեց ռազմաշքերթ, որի ընթացքում ելույթ ունենալիս Ադրբեջանի նախագահը հերթական անգամ շեշտեց այսպես կոչված ՙԱդրբեջանի օկուպացված տարածքները՚ ամեն գնով վերադարձնելու անհրաժեշտությունը, ասելով. ՙՄենք պատերազմական դրության մեջ ենք: Պատերազմը դեռ չի ավարտվել, սա դեռ պատերազմի առաջին փուլն էր, իսկ պատերազմական դրության մեջ գտնվող երկրի բանակը շատ հզոր պետք է լինի: Այսօր Ադրբեջանի պետական բյուջեն առաջնային տեղը հատկացրել է ռազմական ծախսերին, և դա ուղղված է մեր տարածքների ազատագրման գործին…՚:

Նման հայտարարություններով հանդես եկող նախագահը ակնհայտորեն տրամադրված չէ հարցի խաղաղ կարգավորմանը, քանզի սպառնալիքների և ռազմական թվացյալ հզորության պրոպագանդումը ավելի է սրում լարվածությունը Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև: Մյուս կողմից, եթե ադրբեջանական կողմը իսկապես հարցի լուծումը տեսներ պատերազմական գործողությունների վերսկսման մեջ, ապա չէր ձգձգի գործընթացը, ավելինª կդիմեր գործնական քայլերի: Սակայն ադրբեջանական կողմն, ըստ էության, հաշվի առնելով անցյալի դասերը և հասկանալով միջազգային հանրության դիրքորոշումը իր` նախահարձակ լինելու դեպքում, խուսափում է վերսկսել պատերազմը` բնականաբար վստահ չլինելով նաև դրա հետևանքների հարցում:

Իրավապաշտպան ակտիվիստները պնդում են, որ երեխաների նկատմամբ բռնության դեպքերը տարածված են Վրաստանում և մեղադրում են կառավարությանը խնդրի մասշտաբներն ուսումնասիրելու ուղղությամբ բավականաչափ ջանք չգործադրելու և համապատասխան քայլեր չձեռնարկելու մեջ:

Անցյալ տարի Բռնության դեմ գործող վրաստանյան ցանցի (Anti-Violence Network of Georgia) կողմից իրականացված ուսումնասիրությունը ցույց տվեց, որ հայրերի 52 տոկոսը, մայրերի 46 տոկոսը և ուսուցիչների 35 տոկոսը պատրաստ է բռնություն գործադրել երեխաների նկատմամբ: Հետազոտությունը, որին մասնակցել է 1250 մարդ, պարզել է, որ բռնության ենթարկված երեխաների 4 տոկոսը նաև դարձել է սեռական բռնության զոհ:  Վրաստանի Մարդու իրավունքների կենտրոնի իրավաբան Նեստան Լոնդարիձեն պատմում է, որ մի 9-ամյա աղջիկ շարունակաբար ֆիզիկական և հոգեբանական բռնության է ենթարկվել իր խորթ մոր կողմից:

«Հարևանները ստիպված են եղել մի քանի անգամ ոստիկանություն կանչել, իսկ հետո դիմել են մեզ: Տարբեր վկաներ մեզ պատմել են, որ խորթ մայրը պարբերաբար ծեծում էր աղջկան և պատժում ամենադաժան մեթոդներով, օրինակ, ստիպելով նրան սառը ցնցուղ ընդունել կամ քնել դրսում: Նա սպառնում և բռնություն էր գործադրում աղջկա նկատմամբե, — ասում է Լոնդարիձեն:

Ընտանեկան բռնության դեմ պայքարող «Sapariե կազմակերպության հոգեբան Նաթո Զազաշվիլին նշում է, որ երեխաների նկատմամբ բռնությունը սովորական երևույթ է Վրաստանում:  «[Խնդրի] hիմնական պատճառը ընտանեկան բռնությունն է: Որպես կանոն, հայրը բռնություն է գործադրում մոր, իսկ նա, իր հերթին, երեխաների նկատմամբ: Կան դեպքեր, երբ հայրն է բռնություն գործադրում երեխաների նկատմամբ, սակայն սա հազվադեպ է լինում, որովհետև տղամարդիկ, սովորաբար, խուսափում են զբաղվել երեխաների խնդիրներով: Մոր ագրեսիան երեխաների նկատմամբ բացատրվում է այն հանգամանքով, որ նա, իր հերթին, ամուսնու գործադրած բռնության զոհն է դառնում և ի վիճակի չէ պաշտպանվելե, — ասում է նա:

Փորձագետների խոսքերով` բռնության նման դեպքերի քանակը անհանգստացնող մակարդակի է հասնում, և շատ հաճախ ոստիկանությունն ու դատարանն անտեղյակ են մնում այս ամենից:   «Մեր վիճակագրությունը թերի է: Սովորաբար, երեխաների նկատմամբ բռնության դեպքերը չեն հասնում ոստիկանությանը կամ անգամ հոգեբաններին, քանի որ մարդիկ խուսափում են հրապարակայնությունիցե, — նշում է Զազաշվիլին:

Դժգոհություններ են հնչում նաև կառավարության Սոցիալական ծառայությունների գործակալության գործունեության վերաբերյալ, որի գործառնությունների շրջանակում է երեխաների նկատմամբ բռնության դեպքերի ուսումնասիրությունը և արձանագրությունը: Կան կարծիքներ, որ բռնության դեպքերի վերաբերյալ գործակալության արձանագրած տվյալները չեն համապատասխանում անկախ հետազոտությունների արդյունքներին, որոնք զգալիորեն գերազանցում են գործակալության գրանցած ցուցանիշը:

Գործակալության տվյալների համաձայն` անցյալ տարի երեխաների նկատմամբ բռնության շուրջ 100 դեպք է արձանագրվել, որոնցից 38-ը սեռական բնույթ են կրել:  Վրաստանի մարդու իրավունքների պաշտպան Գեորգի Տուգուշիի վերջին զեկույցի համաձայն` Սոցիալական ծառայությունների գործակալության շրջանային գրասենյակները հաճախ չեն արձանագրում կամ պատշաճ կերպով չեն ուսումնասիրում երեխաների նկատմամբ բռնության դեպքերը: Բացի այդ, գործակալությունը ոչ միշտ է տեղեկացնում ոստիկանությանն արդեն իսկ բացահայտված բռնության դեպքերի մասին:

Վրաստանի մարդու իրավունքների պաշտպանը կոչ է արել Գործակալությանը երեխաների պաշտպանության ոլորտը դարձնել առաջնային խնդիր:

Սոցիալական ծառայությունների գործակալության մամլո խոսնակ Եկատերինա Սանեբլիձեն իր հերթին տեղեկացրել է, որ ներկայում աշխատանքներ են տարվում Գործակալության շրջանային մասնաճյուղերի տվյալները կենտրոնական տեղեկատվական բազայում ներառելու համար:  Երեխաների պաշտպանության հարցերով փորձագետները նշում են, որ իշխանությունները պետք է ավելի վճռական գործեն բռնության դեպքերը բացահայտելու և համապատասխան գործողություններ ձեռնարկելու ուղղությամբ, ինչպես նաև բարձրացնել հասարակության իրազեկության մակարդակը` երեխաների նկատմամբ բռնությունը որպես հանցագործություն որակելու առումով:

«Շատերը սեփական երեխաներին ծեծելը բռնություն չեն էլ համարում: Ինչ վերաբերում է սեռական բռնությանը, ապա նման դեպքերի քանակի աճի վերաբերյալ ոչինչ չեմ կարող ասել: Դիրքորոշումը, հավանաբար, չի փոխվել, պարզապես արձանագրված դեպքերի թիվն է աճել: Նախկինում այս մասին ընդհանրապես ոչ ոք չէր խոսումե:

Թեա Տոպուրիա, ազատ լրագրող, Վրաստան

Հոդվածն արտատպվում է Պատերազմի և խաղաղության լուսաբանման ինստիտուտի ՙԿովկասյան լրատու՚ պարբերականից (www.iwpr.net)

Մասնագետների խոսքերով, Ադրբեջանի իշխանությունները խիստ թերագնահատում են երկրում տարածված թմրամոլության մակարդակը և անհրաժեշտ միջոցներ չեն տրամադրում իրադրությունը փոխելու համար:

Թմրամոլության հետ կապված գլխավոր խնդիրը Աֆղանստանից ներկրվող հերոինն է: Ռուսաստան և այլ եվրոպական երկրներ տանող մաքսանենգային ճանապարհներից մեկն անցնում է Ադրբեջանի տարածքով, և ինչպես բնորոշ է «տարանցիկ երկրներինե, թմրամիջոցների հասանելիության հետևանքով, այստեղ թմրամոլության մակարդակի աճ է գրանցվել:

ՙԹմրամոլության խնդիրը սկսեց մեծ մասշտաբներ ձեռքբերել Խորհրդային Միության փլուզումից հետո: Այն ավելի լայն տարածում գտավ անկախության հաստատումից հետո, երբ սահմաններն այլևս նախկին խստությամբ չէին վերահսկվում՚, — նշում է Ադրբեջանի նախկին գլխավոր նարկոլոգ, ներկայում Պետական հակաթմրանյութային հանձնաժողովի անդամ Արազ Ալիքյուլիևը:  Թմրանյութերի շրջանառության դեմ պայքարի պետական հանձնաժողովի նախագահ, փոխվարչապետ Ալի Հասանովի խոսքերով` 8 միլիոն բնակչություն ունեցող Ադրբեջանում ընդամենը 25 հազար թմրամոլ կա:

Սակայն մասնագետները պնդում են, որ թմրամոլների իրական թիվը, հավանաբար, շատ ավելի մեծ է:  ՙՊաշտոնական վիճակագրությունը ներառում է միայն նրանց, ովքեր բուժվել են նարկոլոգիական դիսպանսերներում կամ հարկադիր վերականգնողական բուժում են ստացել: Սակայն կան բազմաթիվ թմրամոլներ, ովքեր ընդհանրապես բուժում չեն ստանում կամ ոչ պաշտոնապես են բուժվումե, — նշում է Ադրբեջանի Հանրապետական Նարկոլոգիական դիսպանսերի բաժանմունքներից մեկի ղեկավար Աֆեթ Մամեդովան: ՙԸնդունված միջազգային պրակտիկայի համաձայն` թմրամոլության մակարդակի առավել իրատեսական պատկեր ստանալու համար անհրաժեշտ է պաշտոնական վիճակագրության տվյալները բազմապատկել 10 անգամ: Ստացվում է, որ Ադրբեջանում թմրամոլների թիվը հասնում է 250 հազարի՚:

Պաշտոնական վիճակագրությունը զանազան ապօրինի թմրամիջոցների տարատեսակների վերաբերյալ տվյալներ չի տրամադրում, սակայն փորձագետների խոսքերով` երկրում և, հատկապես, երիտասարդության շրջանում վտանգավոր տարածում է ստացել հերոին տեսակի թմրադեղն օգտագործողերի թիվը:

Բաքվի գլխավոր նարկոլոգ Լյուդմիլա Ջաֆարովան ասում է, որ «մեկ տասնամյակ առաջ հերոին օգտագործում էին հիմնականում քառասունն անց մարդիկ, մինչդեռ այժմ այս թմրամիջոցն օգտագործում են 18-20 տարեկան երիտասարդները£ Ժամանակին հերոինը հասանելի էր միայն հարուստ մարդկանց, սակայն այսօր թմրանյութերի գներն այնքան ցածր են, որ դրանք հասանելի են բոլորինե: Ջաֆարովան նշում է, որ թմրամոլների մեջ երեխաներ էլ են հանդիպում: «Վերջերս ծնողները սկսել են բերել 13-14 տարեկան դպրոցականների, ովքեր մի քանի անգամ մարիխուանա են փորձելե, — ասում է նա:

Բժիշկը պատմում է, որ Ադրբեջանում փոքր թիվ են կազմում թմրամոլների համար նախատեսված վերականգնողական կենտրոնները, իսկ երկարաժամկետ բուժումն ընդհանրապես անհասանելի է: Ներկայում թմրամոլների թունազերծման շրջանը տևում է 21 օր, սակայն Ջաֆարովան պնդում է, որ նրանց անհրաժեշտ է 6-ամսյա հոգեբանական աջակցություն, ինչի շնորհիվ բուժման արդյունավետությունը կբարձրանա ավելի քան 50 տոկոսով:

Հերոին օգտագործող Արիֆը պատմում է, որ կարճատև բուժման արդյունքում թմրամոլությունը միշտ վերադառնում է: ՙԵրկու անգամ բուժվել եմ Հանրապետական նարկոլոգիական դիսպանսերում, և յուրաքանչյուր 21-օրյա բուժման շրջանի համար 1000 դոլար եմ վճարել: Սակայն երկու անգամ էլ, բուժումից դեռ մեկ ամիս չանցած, վերադառնում էի թմրամիջոցներ օգտագործելուն, որովհետև երբ մարմինն այլևս թմրանյութերի պահանջ չի զգում, ապա ուղեղը, միևնույն է, պահանջում է: Թմրամոլությունը վերջնականապես թողնելու համար կամ ահռելի կամքի ուժ է պետք ունենալ կամ անհրաժեշտ է օգնություն ստանալ: Որպես կանոն, ինձ նման թմրամոլները երկուսից էլ զուրկ են լինում՚, — ասում է նա:

Մասնագետների խոսքերով, հերոին օգտագործող թմրամոլների բուժումը ժամանակ է պահանջում, իսկ Ջաֆարովան կարծում է, որ անհրաժեշտ է պետական նոր վերականգնողական կենտրոն հիմնել, որտեղ բուժվող թմրամոլներին համապատասխան աջակցություն կտրամադրվի առավել երկարաժամկետ կտրվածքով կայուն առողջական վիճակ ապահովելու համար:   «Բավական չէ միայն օրգանիզմը թմրանյութերից մաքրելը: Վերականգնման հիմքը հոգեբանական աջակցությունն է, որպեսզի այս մարդիկ կարողանան վերադառնալ ակտիվ, աշխատանքային գործունեության: Ընտանեկան հոգեթերապիան նույնպես կարևոր էե, — ասում է նա:

Մամեդովան իր հերթին նշում է, որ եթե կառավարությունն իսկապես թմրամոլների համար վերականգնողական կենտրոններ կառուցելու մտադրություն ունենա, ապա այստեղ աշխատող հոգեբույժների և մասնագետների նախապատրաստման համար երկար ժամանակ չի պահանջվի:  Այնուամենայնիվ, Ադրբեջանի առողջապահության նախարարությունը նման վերականգնողական կենտրոն հիմնելու մտադրություն չունի: Պետական հակաթմրանյութային հանձնաժողովի անդամ Արազ Ալիքյուլիևը պնդում է, որ կառավարությունը պարզապես ի վիճակի չի լինի հոգալ այդ կենտրոնի կամ այնտեղ տրամադրվող բուժման համար անհրաժեշտ ծախսերը:

ՙՄիջազգային պրակտիկայում թմրամոլության բուժումն ամսական կտրվածքով արժե 700-800 դոլար, իսկ բուժման ողջ շրջանը տևում է մոտ 2 տարի: Արդյունքում` բուժման արժեքը կազմում է ավելի քան 16 հազար դոլար: Այս պահին պարզապես միջոցներ չկան նման վերականգնողական կենտրոն հիմնելու համար, որը ենթադրում է ոչ միայն կենտրոնի շինության կառուցումը, այլև` բուժանձնակազմի ընդլայնումը և մասնագետների որակավորման բարելավումը՚, — նշում է Ալիքյուլիևը:

Այթեն Ֆերհադովա, www.var.az կայքի թղթակից

Հոդվածն արտատպվում է Պատերազմի և խաղաղության լուսաբանման ինստիտուտի ՙԿովկասյան լրատու՚ պարբերականից (www.iwpr.net)

Ադրբեջանական 1news.az կայքի փոխանցմամբ՝ այսօր առավոտյան՝ ժամը 11:35-ին, Թուրքիայի վարչապետ Ռեջեփ Էրդողանը անցկացրել է 60-րդ կառավարության ներկայիս կազմով վերջին նիստը։ «Կառավարության ներկայիս կազմն ավարտում է իր աշխատանքը։ Այսօր ես ցանկանում եմ անկեղծ շնորհավորել նախարարներին, գերատեսչությունների ղեկավարներին, բոլորին, ովքեր մեզ հետ ջանքեր են գործադրել հանուն մեր երկրի զարգացման ու բարգավաճման։ Ակտիվ աշխատանք է տարվել, բոլորը լավ ջանացել են։ Չեմ ցանկանում որևէ մեկին ընդգծել, թե ում մոտ է լավ ստացվել, իսկ ում մոտ՝ վատ։ Սակայն շատ բան է արվել»,-ասել է Էրդողանը և  շնորհակալություն հայտնել կառավարության անդամներին:

Այսօր տեղական ժամանակով ժամը 16:00-ին Էրդողանին ընդունելու է նախագահ Գյուլը, որն էլ ընդունելու է 60-րդ կառավարության հրաժարականը։ Գյուլը նրան հանձնարարելու է ձևավորել նոր կառավարություն։

Գյուլի հետ հանդիպումից հետո Էրդողանը մեկնում է արձակուրդ:

Ադրբեջանի նախագահի պաշտոնական կայքը տեղեկացնում է, որ Իլհամ Ալիևը հունիսի 12-ի երեկոյան զանգահարել է Թուրքիայի վարչապետ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանին և շնորհավորել Թուրքիայի խորհրդարանական ընտրություններում իշխող «Արդարություն և զարգացում» կուսակցության վստահ հաղթանակի համար:

Ալիևը ընդգծել է, որ Էրդողանի գլխավորությամբ Թուրքիան հաջող ճանապարհ է անցել, և կուսակցության հաղթանակը ժողովրդի վստահության արտահայտությունն է:

Ի պատասխան՝ անկեղծ շնորհավորանքների համար Թուրքիայի վարչապետը շնորհակալություն է հայտնել Ալիեւին:

Ի դեպ, Ալիևը Էրդողանին հրավիրել է Ադրբեջան: Հրավերը սիրով ընդունվել է:

Իրանական «Ջավան»,«Թաբնաք» և մի քանի այլ կայքէջերի հաղորդման համաձայն, վերջին տարիներում բավականին աղմուկ էր բարձրացվել պարսիկ երիտասարդ կանանց դեպի Դուբայ թրաֆիքինգի հարցով, ինչի առիթով ԻԻՀ արտգործ նախարարության պատասխանատուները պարտավորված հակազդեցություն ցուցաբերեցին:

Իսկ լրիվ վերջերս ըստ «Նեդայե Էնղելաբ» լրատվական կայքէջի` մտահոգիչ լուրեր են տարածվում այն մասին, որ երիտասարդ պարսիկ աղջիկներն ու կանայք այս անգամ դեպի Ադրբեջան տանող թրաֆիքինկի զոհ են դառնում:

Նույն աղբյուրի համաձայն, «Կավատությամբ ու անբարոյականությամբ զբաղվող բանդաները սուտ խոստումներով խաբում են երիտասարդ կանանց և անիրական հույսեր ներշնչելով նրանց հայտնաբերում են իրենց ձուղակում, ներքաշում մոլության մեջ և ապա տուրիստական խմբերի անվան տակ օրինավոր կերպով նրանց երկրից դուրս ուղարկում և սեռական չարաշահման համար վաճառքի հանում Ադրբեջանում և Արևելյան Եվրոպայում»:

«Արաքս» շաբաթաթերթ

Երկար ժամանակ ասվում էր, որ հունիսի 6-ին կայանալու է Իրանի նախագահ Մահմուդ Ահմադինեժադի այցը Հայաստան:

Հունիսի 6-ը եկավ, բայց մենք այդպես էլ Երևանում Ահմադինեժադին չտեսանք:

Միայն այցի օրը տեղեկացանք, որ հետաձգվել է:

Այցի հետաձգման երևանյան և թեհրանյան վարկածները մի փոքր տարբեր են:

Երևանում ասում են, որ Իրանի նախագահի այցը հետաձգվել է փոխադարձ համաձայնությամբ, Թեհրանում նշում են, որ հայկական կողմն ինչ-որ փաստաթղթերի պատրաստման հարցում ուշացել է:

Սովորաբար բարեկամ երկրների հարաբերություններում նման փաստաթղթային քաշքշուկներ չեն լինում:

Արդ, դժվար է հավատալ պաշտոնական վարկածին:

Հետևաբար, առաջ քաշենք մի քանի վարկած:

Հնարավոր է, որ ԻԻՀ նախագահին մերոնք են հասկացրել, որ այս պահին նա Հայաստանում ցանկալի հյուր չէ: Այստեղ կարող է դեր ունենալ ինչպես Արևմուտքի գործոնը, այնպես էլ` ԼՂ կարգավորման գործընթացի վերջին զարգացումները և դրանց նկատմամբ Թեհրանի ժխտողական վերաբերմունքը:

Սակայն ԻԻՀ նախագահի այցի հետաձգման պատճառ կարող է լինել նաև այդ երկրում ստեղծված բարդ ներքաղաքական իրավիճակը, մասնավորապես` Իրանի հոգևոր առաջնորդի և Ահմադինեժադի բարդ հարաբերությունները:

Ինչ էլ որ լինի` Ահմադինեժադի այցի հապճեպ հետաձգումը որոշակիորեն ազդելու է հայ-իրանական հարաբերությունների վրա` դրանցում անորոշության էլեմենտ մտցնելով: