Այսօր լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ ՕԵԿ պատգամավոր Հովհաննես Մարգարյանը, «Հրապարակ» օրաթերթի խմբագիր Արմինե Օհանյանն  և ՀՅԴ պատգամավոր Ռուզան Առաքելյանը  խոսեցին լրատվական դաշտում առկա թերացումների ու ոլորտում աշխատող մարդկանց իրավունքների պաշտպանության մասին:

Ըստ նրանց`լրագրողների պաշտպանվածությունը Հայաստանում պետք է առաջնային խնդիր դառնա:

«Լրագրողը պետք է պաշտպանված լինի օրենսդրությամբ: Բացի այդ, քաղաքական շրջանակների և լրատվամիջոցների միջև կապերը էլ ավելի պետք է սերտացվեն, քանի որ համագործակցությունը մեր լուսավոր ապագային է միտված,- նշեց ՕԵԿ պատգամավորը,     միաժամանակ իր երախտագիտությունը հայտնելով այն լրագրողներին, ովքեր իրենց անշահախնդիր ներդրումն ունեն հեռուսատաընկերությունների թվայնացման գործընթացում:

Օհանյանն էլ ընդգծեց, թե`եթե Հայաստանում կա որևէ կայացած ինստիտուտ, դա մամուլն է. «Դա կարելի է վերագրել քսան տարի ֆինանսական և այլ ճնշումների տակ աշխատող մարդկանց: Տարիներ շարունակ իշխանությունները մեզ խանգարել են մեր աշխատանքում: Միայն այն փաստը, որ լրատվամիջոցները նոր օրենքով առավել անպաշտպան են դարձել, ապացուցում է, որ մեր աշխատանքն անորոշ, պղտոր դաշտում է ծավալվում: Ես թերթում ստեղծագործ աշխատանքով գրեթե չեմ զբաղվում, ավելի շատ նայում եմ անխտիր բոլոր հոդվածների իրավական կողմին, որպեսզի այս կամ այն նյութի պատճառով դատարանում չհայտնվենք: Մամուը հայտնվել է երկու քարի արանքում. մի կողմից՝ պետք է գրել այս կամ այն նյութի մասին, մյուս կողմից՝ տեղեկատվությունը շատ հաճախ թաքցվում է լրագրողներից»,- ասաց Օհանյանը:

ՀՅԴ պատգամավոր Ռուզան Առաքելյանան էլ քար նետեց «Հրապարակի» ուղղությամբ թե`անընդունելի է այն փաստը, որ 21-րդ դարում լրատվամիջոցներն օգտագործում են «ինչպես տեղեկացանք մեր իրազեկ աղբյուրներից» արտահայտությունը: «Ովքե՞ր են այդ իրազեկ աղբյուրները: Նման անորոշ ձևակերպումներով հագեցած լրատվությունը չի կարող դիմանալ դաշտի մրցակցությանը»,- բացատրեց նա`համաձայնվելով, թե  մամուլը մեր երկրում, իսկապես, կայացած ինստիտուտ է. «Այլ բան է, որ ժամանակի հետ լրատվամիջոցներն ավելի սուբյեկտիվ դարձան, և պատկերը եղավ այն, որ դրանցից ոմանք որոշ մարդկանց ու կուսակցությունների կամքն են կատարում: Անկախության տարիների մամուլի ազատությունն այժմ չկա»,-ասաց նա:

Ըստ բանախոսի, վատ է, նաև, որ հայաստանյան լրատվության մեջ պակասում են վերլուծական բնույթի հոդվածներն ու հաղորդումները:

Այսօր լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ ՀՀԿ պատգամավոր Մկրտիչ Մինասյանը խոսեց ներկա քաղաքական իրավիճակի`մասնավորապես ՀԱԿ-ի պահանջների ու վերջերս անընդհատ շրջանառվող թեմայի` Ռոբերտ Քոչարյանի հնարավոր վերադարձի մասին. «Եթե իսկապես այնպես լինի, ինչպես ներկայացրել է Ռ. Քոչարյանը, կարող է լինել, բայց այսօր, կարծում եմ, դրա անհրաժետությունը չկա, հանրային պահանջը չկա, համընդհանուր պահանջ չկա, և «եթե»-ները չեն կարող իրատեսական լինել: Իսկ, առհասարակ, նա ՀՀ քաղաքացի է, ինքը կորոշի մտնի՞ քաղաքականության մեջ, թե՞ ոչ»,-ասաց Մինասյանը:

Մինչ ընտրությունները կարո՞ղ է այնպիսի իրավիճակ ստեղծվել, որ Սերժ Սարգսյանն ընտրություն կատարի Լևոն Տեր-Պետրոսյանի և Ռոբերտ Քոչարյանի միջև, հարցին`  ՀՀԿ պատգամավորը պատասխանեց. «Ընտրություններից հետո, եթե որևէ քաղաքական ուժ որոշակի տեղ ունենա, ոչինչ չի բացառվում, բայց չգիտեմ, լինելո՞ւ է դա այդպես, թե՝ ոչ: Համագործակցություն ես պատկերացնում եմ ԱԺ ընտրություններից հետո: Սակայն մեր թեկնածուն միանշանակ լինելու է Սերժ Սարգսյանը, և մենք ամեն ինչ անելու ենք, որ հասարակությունը մեր թեկնածուին առավելագույն ձայներ տա»:
Անդրադառնալով ՀԱԿ-ի` նստացույցին` Մինասյանը հավելեց, որ. «Հայաստանը ժողովրդավարական երկիր է, ոստիկանությունն էլ զգոն էր, և ամեն ինչ նորմալ անցավ»: Մինասյանը շրջանցեց լրագրողների այն հարցը, թե ինչու՞ ՀԱԿ-ի բողոքի ակցիային չմիացան այն ուժերը, որոնք վճռականության կոչեր էին անում ընդդիմությանը`ասելով, որ դա այդ ուժերի որոշելիքն է:

Ինչու՞ էին շրջաններից դեպի Երևան ճանապարհները փակ հարցին էլ բանախոսը տվեց հետևյալ պատասխանը. «Ես կարդացել եմ Ալիկ Սարգսյանի հայտարարությունը դրա առնչությամբ, և կարծում եմ, որ նա ամենաիրազեկվածն է այդ հարցում: Ես դուրս չեմ եկել Երևանից, նման դեպքի չեմ հանդիպել»:

Այսօր «Ընտրություն» մամուլի ակումբում կայացած ասուլիսի ժամանակ ՀՀԿ ներկայացուցիչ, ԱԺ պատգամավոր Հովհաննես Սահակյանը խոսեց ներկա քաղաքական իրավիճակի մասին:
Հարցերը նույնն էին ՀՀ երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի քաղաքական սպարեզ վերադառնալու և իշխանություն ՀԱԿ հարաբերությունների շուրջ:
Հարցին` արդյոք Ռոբերտ Քոչարյանի գալով ՀՀԿ-ում մեծ արտահոսք կլինի, պատգամավորն ասաց, որ վերջին 4-5 տարիների ընթացքում իրենց կուսակցությունը կազմակերպչական առումով նոր փուլ է մտել:
«ՀՀԿ-ն այսօր իր կուսակցական կառույցների ամրապնդման փուլում է. Չեմ կարծում, որ նման մտավախություն կա, իհարկե, ՀՀԿ-ն, լինելով իշխանական կուսակցություն, նաև անդամագրել է այնպիսի մարդկանց, ում համար կուսակցությունը հովանի է»,-նշեց Սահակյանը, սակայն չբացառեց նաև ,որ կգտնվեն այնպիսի մարդիկ, ովքեր ինչ-ինչ պատճաներով դուրս կգան ՀՀԿ-ից: Նրա կարծիքով դրանք սկզբունքային փոփոխություններ չեն լինի և Հանրապետականին լուրջ վտանգ չի սպառնա:
Իսկ այն կարծիքին` թե Ռոբերտ Քոչարյանի քաղաքականություն վերադառնալու հանգամանքով իշխանության ներսում տարանջատումներ կարող են առաջանալ, պատգամավորն ասաց .« Չեմ կարծում, որ այդտեղ պետք է զուգահեռներ տանել: Հանրապետականն էլ, ի հեճուկս մի շարք քաղաքական գործիչների և մեկնաբանների, իր գործունեությունը երբևէ չի կառուցել նեղ կուսակցական շահերից ելնելով, այլ ընդամենը գործել ու արարել է մեր երկրի, մեր պետության ամրապնդման գաղափարներով»:
Ըստ Սահակյանի` քանի դեռ Ռոբերտ Քոչարյանը չի հայտարարել, թե ինչ սկզբունքով, ինչ ձևով է գալու քաղաքական դաշտ, ապա անշնորհակալ գործ կլինի դրա մասին խոսելն ընդհանրապես, ու պետք չէ «մոտավորապեսներով» անհիմն արտահայտություններ անել. «Քաղաքականության մեջ, առանց այդ էլ մի շարք «մոտավորապեսներ» կան»:
Պատգամավորն անձամբ որևէ խնդիր չի տեսնում Քոչարյանի վերադարձի մեջ: Ըստ նրա կանխատեսումը շատ անշնորհակալ գործ է, և եթե նման բան լինի, ապա Քոչարյանն այդ մասին կտեղեկացնի. «Կոնկրետ իմ վերաբերմունքը Ռոբերտ Քոչարյանի նկատմամբ մնացել է այնպիսին, ինչպես եղել է: Ես մշտապես ասել եմ, ու նաև հենց ինքն է ասել, որ եթե վերադառնա քաղաքականություն, ապա դրա մասին նախօրոք կհայտարարի: Քանի դեռ ինքը դրա մասին ոչինչ չի հայտարարել, մենք դրա մասին որևէ կանխատեսում չենք կարող անել: Մարդ է, ինքն էլ որոշակի դիրքորոշում արտահայտելու իրավունք ունի, բայց դա դեռ չի նշանակում, որ նա վաղը գալու է քաղաքականություն: Այ, երբ որ վաղը կհայտարարի, որ գալիս է, այդ ժամանակ նոր միայն կարող ենք գնահատական տալ»:
ՀՀԿ անդամն իր խոսքում անդրադարձավ նաև այն թյուր համոզմանը, թե Սերժ Սարգսյանն ու Լևոն Տեր-Պետրոսյանը միավորված պայքար են մղում Ռոբերտ Քոչարյանի դեմ, ըստ նրա, նման բան չկա. «Մեր ամբողջ ազգի ցավը նրանում է, որ անընդհատ պայքարում ենք ինչ-որ ուժերի, մարդկանց դեմ, ու չենք գործում հանուն ինչ-որ մի բանի»:
Եվ ոչ միավորվելու, ոչ էլ միմյանց դեմ պայքարելու խնդիր ունենք,քանի որ անհնրաժեշտ է համախմբվել ու ընդհանուր նպատակի համար գործել. «Ճիշտ ժամանակն է, որ բոլորով գործենք հանուն ինչ-որ մի բանի, այլ ոչ թե պայքարենք մեկս մյուսի դեմ, ու դա են վկայում հատկապես նախագահ Սարգսյանի` աշխարհով մեկ հայությանն ուղղված կոչերը` «հանուն»-ին մասնակից լինելու», — ասաց պատգամավորը:
Ասօրվա իշխանությունների համար ո՞վ է ավելի վտանգավոր հարցին բանախոսը տարակուսանքով մոտեցավ`նշելով, որ.« Ես չէի ուզենա «վտանգ» բառն օգտագործվեր: Վտանգավորն անտարբերությունն է, կեղծ արժեքները, ամեն գնով ցանկացած կատարած աշխատանք սևացնելն ու ծայրահեղ լինելը»:

Վերջին օրերին ասուլիսներում հնչող թիվ մեկ հարցը վերաբերվում է Քոչարյանի վերադարձին: «Ես անհավանական եմ համարում Ռոբերտ Քոչարյանի վերադարձը քաղաքականություն, այն պահանջված չէ ոչ ժողովրդի, ոչ դրսի, ոչ էլ իր համար: Մարտավարական տեսակետից ավելի խելամիտ կլինի հանգիստ ավարտել իր պաշտոնավարման առաջին և երկրորդ ժամկետները, հակառակ դեպքում արդյունքները տխուր կլինեն իր համար», – այսօր լրագրողների հետ հանդիպմանն ասել է ԼՂՀ նախկին արտգործնախարար Արման Մելիքյանը:
Նա համոզված է, որ առաջադրումը Քոչարյանի համար ռիսկային կլինի,քանի որ առաջադրվելուց հետո էլ նա չի ընտրվի.«Մեկ ամիս առաջ խոսելով երկրի երեք ղեկավարների դերակատարությունների մասին` ասացի, որ Սերժ Սարգսյանի թեկնածությունը նախընտրելի է: Այսօր այդ եռանյունը ակտիվ փուլում է, այսօր Սերժ Սարգսյանի որոշելու բանն է՝ աջակցել երկխոսությանը, և նորից նրա որոշելու հարցն է՝ աջակցել Ռոբերտ Քոչարյանին։ Այսպես կգնա, քանի դեռ որևէ կտրուկ քաղաքական գործոն չի փոփոխվել»:
Մելիքյանը կանխատեսում է, որ ուժերի կոնսոլիդացման դեպքում Սերժ Սարգսյանը կնախընտրի համագործակցել Քոչարյանի հետ՝ ընդդեմ Լևոն Տեր–Պետրոսյանի, իհարկե, Ռուսաստանի աջակցությամբ:
Սակայն ըստ նրա հասարակությունը ինքը պետք է ձեռք բերի քաղաքացիական գիտակցություն և դառնա իր գլխի տերը. «Շարքային մարդիկ ամեն երկու լավ խոսք ասողի մեջ փրկիչ և տեր են փնտրում, բայց դա շատ ցավալի է, քանի որ նրանք չեն կարող հասկանալ այն տենդենցները, որ գործում են քաղաքականության մեջ»:
Նա անդրադարձավ նաև ՀԱԿ-ին. «ՀԱԿ -ն իր քաղաքական ակտիվության բարձրակետն անցել է: ՀԱԿ-ից սկսել են հեռանալ նույնիսկ նրանք, ովքեր նախկինում առավել ակտիվ էին համակրում: Լևոն Տեր–Պետրոսյանը, ըստ նրա, չդարձավ համընդհանուր համախմբման խորհրդանիշ, և «առհասարակ էլ չի դառնա»:
Մելիքյանի համոզմամբ, այն, ինչին պատրաստ էր համաձայնվել Լևոն Տեր–Պետրոսյանը՝ տարածքների վերադարձ և ԼՂՀ կարգավիճակի առկախում, դա, ըստ էության, արեց Սահակաշվիլին պատերազմի միջոցով. խզեց կապերը Ռուսաստանի հետ, և կորցրեց իր ազդեցությունը Վրաստանում:
Ըստ նախկին արտգործնախարարի ՀԱԿ–ը սկսեց աստիճանաբար կորցնել իր համակիրներին ու հանրահավաքում այսօր լսվում է հանդիմանանք, ինչը խոսում է ՀԱԿ-ի ներքին խնդիրների մասին. «Նրան իդեալականացնում էին մինչև այն պահը, երբ այդ իդեալականացումը դարձավ պատրանք և հիասթափության պատճառ: Միևնույն է, այդ ներքին ընդվզումը պետք է լիներ: Նրանից անջատված ուժերն էլ, օրինակ, ազատ դեմոկրատները, նույնպես չեն դառնա կուռ քաղաքական ուժ: Եթե ի հայտ չգա նոր համախմբող քաղաքական գործոն, ապա Սերժ Սարգսյանի թեկնածությունը կշարունակի մնալ նախընտրելի»:

Այսօր լրագրողների հետ հանդիպմանը «Ժառանգության» պատգամավոր Արմեն Մարտիրոսյանը հայտարարեց, որ ներկա վիճակը նորմալ է.«Լինի դա հանրահավաք, նստացույց, թե անգամ ապստամբություն, ես դրան նորմալ եմ նայում, եթե բխում է մարդու իրավունքի հիմնարար սկզբունքներից, որովհետև այնտեղ ասվում է՝ պետք է օգտագործել բոլոր տարբերակները, որպեսզի մարդը չանցնի վերջին տարբերակին ու ապստամբի»:
Ըստ նրա`ապստամբությունը ևս ընդունելի է, եթե այն կոչված է քաղաքացու և պետության առջև ծառացած հիմնական խոչընդոտների վերացմանը, մանավանդ որ աշխարհում կան խաղաղ ապստամբությունների բազմաթիվ փորձեր և հնարավոր է իրականացնել հեղափոխություններ, որի ականատեսն ենք լինում վերջին տասնամյակում. « Մենք հիմա ունենք վտանգավոր չափերի հասնող արտագաղթ, և եթե արտագաղթն ավելի ընդունելի է, քան ապստամբությունը, ես դրա հետ համաձայն չեմ: Մարտի 1 չի կրկնվի, քանի որ նման ռեսուրս այսօր չկա»:
Մարտիրոսյանն իր խոսքում անդրադարձավ նաև Րաֆֆի Հովհաննիսյանի երեկվա այցին Ազատության հրապարակ. «Զրույցի մանրամասների մասին ոչինչ չեմ կարող ասել, քանի որ չգիտեմ։ Ամեն դեպքում, պետք չէ այդտեղ քաղաքական նկրտումներ տեսնել, դա քաղաքավարության դրսևորում էր՝ Րաֆֆի Հովհաննիսյանի կողմից զորակցություն հայտնելու այնտեղ հավաքված և դժգոհություն արտահայտող մարդկանց»,– ասաց Մարտիրոսյանը:
Ըստ նրա` «Ժառանգությունն» այն քաղաքական ուժն է, Րաֆֆի Հովհաննիսյանն էլ՝ այն քաղաքական գործիչը, ով կամուրջներ չի այրում, դռներ չի փակում, պիտակավորումներ չի տալիս և իրեն պահում է քրիստոնեական բարեկրթության շրջանակում և, որ իրենք կողջունեն արտահերթ ընտրությունները, քանի որ դրանց հիմքերը կան, բայց պատգամավորը դեռ չի տեսնում գործընթացներ, որոնք կտանեն դրան. «Համագործակցության դաշտը միշտ բաց է «Ժառանգության» համար, մեր քաղաքական իրականությունն այսօր կառուցված է «եթե»–ի վրա, այնպես որ քննարկման նյութ է ընդամենը, թե ում հետ կհամագործակցենք»,- հավելեց նա:
Իսկ ահա ՀԱԿ–ի գործողություններն էլ նա դիտում է մարդու հիմնարար ազատությունների շրջանակում. «Կարևորը արդյունքն է։ Եթե խնդիրներ պիտի լուծի, ապա ողջունելի է, սակայն մինչև հիմա ես չեմ տեսնում՝ ինչ խնդիր է ուզում լուծել»:

Արդեն գրեթե համոզված կարելի է պնդել, որ իշխանություն — ՀԱԿ երկխոսությունը դատապարտված է ձախողման:

Երկխոսությունն որոշակի հույսեր էր ծնել, որ հնարավոր կլինի քաղաքական անտագոնիզմը փոխարինել մրցակցային հարաբերություններով, մշակել խաղի կանոններ, որոնք կերաշխավորեն գալիք զույգ ընտրությունների որակյալ անցկացումը:

Հիմա արդեն պարզ է, որ այս խնդիրների լուծումը վեր էր քաղաքական հիմնական դերակատարների ուժերից կամ առնվազն` նրանք չունեին նման նպատակ ու երկխոսությունը փորձում էին ծառայեցնել իրենց սուբյեկտիվ պատկերցումներին:

Իշխանության ներկայացուցիչների գեղեցիկ խոսքերին ու ելույթներին չհետեւեցին կոնկրետ քայլեր, համակարգը բարեփոխելու նախաձեռնություններ: Բնականաբար, ընդդիմությունն իրավունք ունի չհավատալու, որ այսպիսի իշխանությունը կարող է օրինական ընտրությունների անցկացման երաշխավոր լինել:

Իշխանության հետ երկխոսող ՀԱԿ գործիչները չդադարեցրեցին իրենց հեղափոխական հռետորաբանությունը: Իշխանությունն էլ, բնականաբար, իրավունք ունի կասկածելու իր ընդդիմախոսի անկեղծության վրա:

Փոխադարձ անվստահության այս միջավայրում երկխոսության ձախողումը գրեթե անխուսափելի էր: Այնպիսի տպավորություն էր, որ կողմերը երկխոսում են ոչ թե ինչ-որ խնդիրներ համաձայնեցնելու համար, այլ` որպեսզի ամեն գնով ապացուցեն սեփական ճիշտն ու դիմացինի սխալը:

Երկխոսության ձախողումն ունենալու է կոնկրետ հետեւանքներ.

—         Վերանալու է իշխանության բարեփոխման թեկուզեւ տեսական մոտիվացիան: Վերջին հանրահավաքների ժամանակ արդեն իշխանությունն անցել է իր հին գործելաոճին` փակված են Երեւան մտնող բոլոր ճանապարհները, ոստիկանության ապօրինությունները դարձել են օրինաչափություն:

—         Ընդդիմությունը վերստին որդեգրելու է արմատական վարքագիծ, ինչի դրսեուորումներն արդեն տեսանելի են Ազատության հրապարակում «վրանային ավանի» հիմնման ձեւով,

—         2012թ խորհրդարանական եւ 2013թ նախագահական ընտրությունները դարձյալ անցկացվելու են անտագոնիզմի, հակադրության միջավայրում, հետեւաբար` այդ ընտրությունների որակն առանձնապես տարբեր չի լինելու նախորդներից:

Այս ամենը հուշում է, որ առաջիկա տարիներին եւս մեր քաղաքական համակարգն իր օրակարգում չի ունենալու երկրի զարգացման հրամայականը:

Քաղաքագետ Ալեքսանդր Իսկանդարյանը լրագրողների հետ այսօրվա հանդիպմանը նշեց, որ Ֆրանսիայի նախագահ Նիկոլա Սարկոզիի այցը Հայաստան նաև քաղաքական բնույթ է կրում։

Ըստ քաղաքագետի՝ Սարկոզիի վարկանիշը հիմա Ֆրանսիայում բարձր չէ, և առաջիկա նախագահական ընտրություններում կարևոր նշանակություն ունի Ֆրանսիայի հայկական ազդեցիկ համայնքի քվեն:

Իսկանդարյանը կարծում է, որ Սարկոզին Հարավային Կովկասի երկրներում լուրջ հարցեր ունի քննարկելու։ Քանի որ գաղտնիք չէ, որ Ադրբեջանում Արևմուտքը էներգետիկ հետաքրքրություններ ունի։ Նախատեսվում է, որ Երևանում նա քիչ ավելի երկար կմնա. Հայաստանը Ֆրանսիայում տնտեսական հետաքրքրություններ ունի, իսկ Սարկոզիին այս այցը պետք է քաղաքական նպատակով։Այս այցը երկուստեք շահավետ կլինի:

Այսօր` լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ, Հանրային խորհրդի անդամ, Հայաստանի քրիստոնեա–դեմոկրատական կուսակցության նախագահ Խոսրով Հարությունյանն ասաց, որ ընտրությունները չպետք է քաղաքական ուժերի ցանկությամբ անցկացվեն և որ նստացույցը որևէ քաղաքական արդյունք չի տալու:

Ըստ Հարությունյանի՝ երկխոսությամբ պետք է շահագրգռված լիներ հանրությունը, քանի որ դա հանրության համար էր անցկացվում.«Սա իհարկե նոր մշակույթ էր մեր իրականության մեջ, երբ կողմերը փորձում են տրամագծորեն տարբեր հայացքների շուրջ բանակցել և ընդհանուր հայտարարի գալ։ Իհարկե դա օգտակար կլիներ նաև կողմերի համար։ Չէ՞ որ ընդդիմությունն այն չէ, որ անընդհատ հայհոյում է, այլ, որ կառուցողական ճանապարհով հասնում է կարևոր հարցերի լուծմանը։ Իմ պատկերացմամբ՝ երկխոսությունն ավելի շատ պետք էր ՀԱԿ-ին։ ՀԱԿ–ը պետք է առաջիկա խորհրդարանական ընտրություններին մոտենա ընտրազանգվածի առավել քիչ կորուստներով, այնպես որ ՀԱԿ–ը դեռ վերադառնալու է երկխոսությանը։ Այդ նստացույցը որևէ քաղաքական արդյունք չի տալու»,-հավելեց  նա:

Անդրադառնալով Ֆրանսիայի նախագահ Սարկոզիի այցին` նա կարծում է, որ այն, իհարկե, կամրապնդի հայ-ֆրանսիական միջպետական բարիդրացիական հարաբերությունները, նաև տարածաշրջանային նշանակություն կունենա. «Սարկոզին չի կարող շրջանցել այս տարածաշրջանը՝ իր դերակատարությունը մեծացնելու և խորացնելու համար»:

«Սարդարապատ» շարժման նախաձեռնող Ժիրայր Սեֆիլյանն այսօր հրավիրված ասուլիսում հայտարարեց, որ Հայ ազգային կոնգրեսի կողմից սկսված գործընթացը` շուրջօրյա հանրահավաքը, քաղաքական կեղտոտ խաղ է, և որ այսօր ինքը կհանդիպի Ազատության հրապարակում նստացույց անող երիտասարդներին` նրանց իսկ հրավերով, և կբացատրի իր մտահոգությունը, որ նրանք «վնասով դուրս չգան այս գործընթացից և նոր հիասթափություն չապրեն»: Նա նաև պետք է խոսի ապագայում սպասվող հայկական հեղափոխության առանձնահատկությունների մասին:

Սեֆիլյանը համոզմունք հայտնեց, որ քաղաքական այս սցենարի հեղինակը Սերժ Սարգսյանն է, իսկ սցենարն ընդունել է Լևոն Տեր-Պետրոսյանը: Նրա խոսքով` երկխոսություն կոչված գործընթացով էլ Սարգսյանը ձգտում է «վերահսկելի պահել Տեր-Պետրոսյանի միավորը»:

Նա կարծում է, որ մեծամասնությունը փոփոխություն է ուզում և որ վերջ տրվի բռնատիրությանը, և եթե հարթակում չլիներ Տեր-Պետրոսյանը, էլի հավաքվելու էին. դա չպետք է վերագրվի Լևոն Տեր-Պետրոսյանի շնորհքին. «Մենք դեմ ենք շուրջօրյա հանրահավաքների կազմակերպիչների քաղաքական գործելաոճին, բայց դեմ չենք այն զանգվածին, որը զոհողության է գնում` ցրտին գիշերելով հրապարակում»,- հավելեց Սեֆիլյանը:

Հարցին` արդյո՞ք Սերժ Սարգսյանին կոչ անելով բացել զուգարանները` Լևոն Տեր-Պետրոսյանը վերջնականապես չհեղինակազրկեց իրեն, Սեֆիլյանը հրաժարվեց որևէ պատասխանել. «Իմ նպատակը որևէ մեկին ցեխարձակումը չէ»:

Այսօր` լրագրողների հետ հանդիպման, ՀՀԿ խորհրդի անդամ Արտակ Զաքարյանը հայտարարեց. «Երբ 1991թ. Լևոն Տեր-Պետրոսյանի շուրջը համախմբված էին նվիրյալներ, և երբ կար ժողովրդական զարթոնք, կար ժողովրդի միասնական կամքը և անսահմանափակ վստահություն նրա հանդեպ, նա ուներ իդեալական հնարավորություն ընտրյալների մերիտոկրատական իշխանություն ձևավորելու»: Ըստ պատգամավորի` այժմ Լևոն Տեր-Պետրոսյանն արդեն չունի այդ հնարավորությունները. հենց միայն իր շրջապատը ոչ մի հույս չի ներշնչում, որ նա կարող է ամենապարզ մերիտոկրատական իշխանություն ձևավորել:

«Նա ամբիոնից բարձրացնում է ամենատարբեր ոլորտներին առնչվող հարցեր, ուզում է քաղաքականության մեջ այլընտրանքային մեթոդ ձևավորել, դա ողջունելի է։ Բայց դա չպետք է արվի Երևանի կենտրոնում վրաններ խփելու ձևով, դա պետք է արվել բազմաթիվ անգամ ընկերական հանդիպումների ժամանակ, կուսակցական և միջկուսակցական ձևաչափով»,- հավելեց պատգամավորը: