ԱՄՆ քաղավիացիայի դաշնային ադմինիստրացիան կորցրել է 357,000 մասնավոր ինքնաթիռների սեփականատերերի տվյալները:
Քաղավիացիայում անհանգստանում են, որ այդ տվյալները կարող են հայտնվել ահաբկիչների կամ թմրանյութերի ապօրինի վաճառքով զբաղվողների մոտ:
Այս մասին է տեղեկացնում «Associated Press»-ը: Գործակալության տեղեկությունների համաձայն` ԱՄՆ քաղավիացիան հաստատել է, որ ավելի քան 119 հազար ինքնաթիռների փաստաթղթերը «կասկածելի են»: Դրանցից որոշների մեջ բացակայում կամ սխալ է նշված սեփականատիրոջ բնակության վայրը: Բացակայում են նաև տեղեկություններն այն մասին, թե այդ ինքնաթիռներից քանիսն են շահագործվում:

Պարզվել է, որ ավելի քան 16000 ինքնաթիռներ վաճառվել են և նրանց նոր սեփականատերերի անունները փաստաթղթերում չեն նշվել: Գործակալությունը նաև տեղեկացնում է, որ մոտ 14000 ինքնաթիռների տեղեկանքներն անվավեր են համարվել:

ԱՄՆ քաղավիացիան որոշում է կայացրել վերանայել բոլոր մասնավոր և պետական ինքնաթիռների փաստաթղթերը: 2011թ. ինքնաթիռների բոլոր վկայականներն անվավեր են համարվելու, ուստի սեփականատերերը պետք է նորից գրանցվեն:

Տարբեր օգտատերերի կողմից Youtobe սոցիալական ցանցում տեղադրված «Իսահակ Մկրտչյան Արմավիրից, X-Factor Հայաստան» շոու ծրագրի ընդհանուր դիտողների թիվն անցնում է 200 000-ից։ Նախանձելի վարկանիշ ցանկացած շոու-մենի, էլ չեմ ասում՝ քաղաքական գործչի համար: Ֆեյսբուքում, ըստ Blansh-ի՝ անցած շաբաթ Իսահակի ելույթի տեսանյութը նույնպես եղել է ամենաշատ տարածվողը: Հետաքրքիր վարկանիշ է, եթե թեման էդքան տխուր չլիներ՝ «տժժոցի — ձեռառնոցի» մարդու տկարամտության վրա: Այլ կերպ ես չեմ կարող որակել «X-Factor» հեռուստաշոուի հայկական տարբերակին կոնկրետ էս տղայի մասնակցությունը:

Մենք մեզ ասում ենք, որ պետք է հասկանալ, չխղճալ, այլ կարեկցել, ձեռ չառնել, այլ փորձել իրենց լեզվով խոսալ զանազան հոգեկան ու ֆիզիկական թերություններով մարդկանց հետ, նույնիսկ հաշմանդամներ չենք ուզում անվանել, ասում ենք՝ «սահմանափակ հնարավորություններով մարդիկ»:

Նաև ասում են, որ հաղորդման ֆորմատն է էդպիսին, որ էդպիսի հաղորդումները հպարտությունն ու ավելորդ գոռոզությունը կոտրելու համար են, որ մարդը հասկանա, որ ինքը «վերջը» չի: Համաձայն եմ, պետք է դուրսպրծուկներին դաս տալ: Բայց ամեն ինչ չափի մեջ է գեղեցիկ, մանավանդ որ, էս դեպքում մենք գործ ունենք հիվանդության հետ: Ինչպես հայտնում է Science Дали-ն, ամերիկյան գիտնականները գտել են երաժշտական լսողության բացակայության անատոմիական պատճառները: Արդյունքները հրապարակվել են The Journal of Неуросциенции-ում:

«Հատուկ թեստերի օգնությամբ հետազոտողներն ըստ երաժշտական լսողության՝ առկայության փորձի մասնակիցներին բաժանել են երկու խմբի: Հետո մասնագետները մագնիսական-ռեզոնանսային տոմոգրաֆիայի օգնությամբ ուսումնասիրել են ուղեղի բաժինները, որոնք մասնակցում են խոսքի ու երաժշտության ընկալման մեջ:

Առաջին հերթին գիտնականների ուշադրությունը կենտրոնացած է եղել վերին երկայնական ճառագայթի (լատիներեն `fasciculus arcuatus) կառուցվածքի վրա: Այս կառույցը կապ է ապահովում մեծ ուղեղային կիսագնդերի ու ճակատային և կենտրոնական հատվածների միջև:

Նեյրոֆիզիոլոգները գտել են, որ երաժշտական լսողություն չունեցողների վերին երկայնական ճառագայթը ծավալով ավելի փոքր է ու ավելի քիչ նյարդային մանրաթելեր է պարունակում: Բացի այդ, ճառագայթի վերին ճյուղն աջ կիսագնդում հետազոտման “ոչ երաժշտական” մասնակիցների մոտ չէր երևում տոմագրաֆիայի ժամանակ: Հետազատողների կարծիքով՝ դա կարող է պայմանավորված լինել այն փաստով, որ վերին ճյուղը բացակայում է կամ ուժեղ դեֆորմացված է:

Գիտական խմբի աշխատանքների արդյունքները համաձայնեցվել են նախկինում կատարված հետազոտությունների հետ, որոնց ընթացքում գիտնականները ցույց են տվել, որ այն մարդիկ, ովքեր չունեն երաժշտական լսողություն, չեն կարող ադեկվատ գնահատել իրենց երգեցողությունը»:

Փաստորեն, ընկնելով էժանագին վարկանիշի հետևից, շոուի կազմակերպիչները հիվանդ տղային տարել- հասցրել են եթեր ու խայտառակ արել: Երբ նայում էի էդ խայտառակությունը, մարդկային ամենազզվելի հատկությունը՝ ուրիշի թերության վրա ծիծաղելու, ինձ թվում էր, հասկանում էի, թե ինչի ենք մենք էս օրին: Որովհետև կարեկցելու փոխարեն ձեռ ենք առնում, օգնելու,համոզելու ու տուն ուղարկելու փոխարեն՝ շոու ենք անում հայությանը հիվանդի վրա «ղժժացնելով»: Եթե նույնիսկ հաղորդման ֆորմատն է էդպիսին, միևնույն է՝ ինչն Արևմուտքում միայն կատակ է, էստեղ կարող է մարդու կյանքը կործանել: Պատկերացրեք, հոկտեմբերյանցի միամիտ տղայի վիճակը ողջ հանրապետությունով, չէ, ինչ հանրապետություն, ադրբեջանցիք են նայում ու ծիծաղում, ռուսները, վրացիք, նայում ես, Youtobe-ում շարունակում են տեղադրել էդ տեսանյութը աշխարհի տարբեր ծայրերից: Շոուն բեմում չի սկսվում, ոչ էլ ուղիղ եթերում: Ծանոթներիցս մի աղջիկ ուզել էր մասնակցել էդ շոուին, բայց նրան հետ էին ուղղարկել սպասարահից, երկու տող երգացնելուց հետո: Ուրեմն ասել, որ մինչ եթերը կաստինգ չկա, սուտ է: Ուրեմն, տղային հատուկ են թողել, որ ձեռ առնեն:

Ու անհանգստացնողը էստեղ երևւույթն է, որ մենք մարդ ենք ման գալիս, որ ձեռ առնենք, որ մեզ հաճելի է ուրիշի տկարության վրա ծիծաղելը, ու դա ընդունված է, ու դա բոլորովին անհամ, անվնաս կատակ չէ, դա Գլումովի ազգանվանն է միայն սազում որը «глумиться»= «ղժժում» ա իրա ռուսախոս ու ռուսավարի կեղծ հայասեր պճնամոլությամբ(սնոբ իմաստով) քանի տարի ա մեր եթերներից:

Իրականում, ամեն հումոր, լինի դա սև, թե սպիտակ, որի մեջ չկա մարդկայնություն ու մարդասիրություն, ինչ-որ շատ հեշտ ինտեգրվում է մեր կյանքի մեջ:

Մի՞թե նմանատիպ շուուներում կաստինգով զբաղվողները չեն խորհրդակցում բժիշկների ու հոգեբանների հետ, որ հետո հիվանդ մարդկանց չթողնեն եթեր ու շոու սարքեն: Մի՞թե կարելի է այդքան անմարդկային լինել:

ԱԼՄ-ի Կարապետիչին ենք բան ասում, նա գոնե անկեղծ էր անում ինչ անում էր, իսկ էստեղ՝ սնոբիզմը, իրեն դիմացինից վերը դասելու մղումը, տկարին ու անգրագետին, երաժշտական լսողությունից զուրկ մարդուն, երիտասարդին, տղամարդուն, մի քիչ պաթոսն էլ չի խանգարի ստեղծված իրավիճակում, ինչո՞ւ չէ, Հայրենիքի պաշտպանին ստորացնում են ու խայտառակ անում ազգովի:

Ու բոլորը ծափահարում են մարդկային ամենաստոր դրսևորմանը՝ ձեռ առնելուն: Դրա համար էլ սաղ աշխարհը մեզա ձեռ առնում, մոռանալով, որ մենք քաղաքացիական լսողությունից ենք զուրկ, իսկ դա անատոմիական թերություն է՝ հաշմվածություն:

Լուսինե Վայաչյան

«Ես 30 տարի ոստիկան եմ եղել, հիմա ուզում եմ լինել լավ փրկարար»,- երեկ հայտարարեց Արտակարգ իրավիճակների նախարար Արմեն Երիցյանն ի պատասխան հարցի, թե իրակա՞ն են արդյոք խոսակցությունները, թե շուտով ԱԻ նախարարի աթոռը թափուր է մնալու, քանի որ Երիցյանին պատրաստվում են նշանակել ՀՀ ոստիկանապետ:
Լավ փրկարար դառնալ ցանկացող Արմեն Երիցյանը արդեն երեք եռամսյակ ջանում է հասնել իր ցանկությանը: Երիցյանն իր պաշտոնավարումը նշանավորեց նախարարությանն առանձին շենք ստեղծելով. ԱԻ նախարարության հաշվեցուցակի մեջ մտնող Սեյսմիկ ծառայության` Դավիթաշենում գտնվող շենքը իր տարածքով որոշվեց վերածել նախարարության: «Սա դառնալու է քաղաք` քաղաքի մեջ»,- Փրկարարի օրը հայտարարեց նախարարը: Կառավարությունը Տիգրան Սարգսյանի գլխավորությամբ ընդառաջ գնաց Երիցյանի ցանկություններին. եթե ոչ յուրաքանչյուր կառավարության նիստի ժամանակ, ապա գոնե նիստը մեկ` միլիոններ էին տրամադրվում Արտակարգ իրավիճակների նախարարությանը` հիմնականում շենքի շինարարության հարցերը լուծելու համար: Եվ մինչ Երիցյանը զբաղվում է շենք-քաղաք-նախարարություն կառուցելով, Հայաստանում արտակարգ իրավիճակները անպակաս են: Որոշ իրավիճակների նախարարը կարողանում է ժամանակին դիմագրավել, բայց դրանց կողքին կան նաև այնպիսիք, որոնց մասին, պարզվում է, նախարարն անգամ գլխի չի ընկել:

Մկները արտակարգ չեն, մկները սովորական են

Հայաստանում այսօր մկների աննախադեպ համաճարակ է մոլեգնում: Մկները գրոհել են դաշտերն ու այգիները: Քիչ էր, որ գյուղատնտեսությունը 30-40 տոկոս անկում էր արձանագրել այս տարի, ինչը գյուղատնտեսության նախարար Գերասիմ Ալավերդյանը փորձում է բացատրել ոչ թե ապաշնորհ կառավարմամբ, այլ մեղքը գցում է եղանակային պայմանների վրա, հիմա էլ մկներն են դարձել կատարյալ փորձանք: Հարյուրավոր հեկտարներ պարզապես ոչնչացված են, հացահատիկային, բանջարաբոստանային կուլտուրաների ոչնչացումը, եթե ինչ-որ տեղ ծանոթ էր և բացատրելի, ապա այս տարվա մկները մի յուրահատկություն են ձեռք բերել` նրանք արդեն ոչնչացնում են այգիները. սկսում են ծառերի բներից և բարձրանում վեր. Արմավիրի, Արարատի մարզերի ամբողջական գյուղեր կանգնել են կործանման եզրին: Արդյո՞ք սա արտակարգ իրավիճակ չէ՞, թե՞ արտակարգ իրավիճակը անպայմանորեն պետք է մարդկային կորուստներով ուղեկցվի, որ նման բնորոշում ստանա: Թվում էր, թե լավ փրկարար լինել ցանկացող Արմեն Երիցյանը արդեն իսկ պետք է մտահոգ լիներ այս խնդրով, հատկապես` հաշվի առնելով այն, որ թե´ ԱԻ, թե´ գյուղնախարարությունները ղեկավարվում են ՕԵԿ քվոտայով: Սակայն պարզվում է` Արմեն Երիցյանին գյուղնախարարությունից ո´չ դիմել էին այս հարցով, ո´չ էլ բազմազբաղ նախարարն էր ժամանակ ունեցել մտածել մկների մասին:

«Կարծում եմ` գյուղնախարարությունն իրավասու է և կարող է զբաղվել այդ հարցերով, եթե ոչ, մենք կարող ենք օգնել, կապ չունի, թե դա որ կուսակցության քվոտան է, բոլորն իմ ընկերներն են, բոլորի հետ ես աշխատում եմ, եթե իրենք դիմեն, մենք անպայման կօգնենք: Ես խոստանում եմ, նախարարի հետ անպայման կխոսեմ, եթե կարիք լինի, անպայման կզբաղվենք»:

Ո՞վ է մեղավոր, որ հարյուրավոր հեկտարները ոչնչացվում են, գյուղացիներն անօգնական են, չգիտեն ինչ անեն (վիճակն իսկապես այնպիսին է, որ միայն պետական միջամտությամբ է հնարավոր մկների արշավի դեմն առնել), իսկ Արտակարգ իրավիճակների նախարարը չգիտի էլ, որ նման արտակարգ իրավիճակ է առաջացել. մեղավորը Գերասիմ Ալավերդյանն է, թե՞ ԱԻ աշխատակազմը, որ սպասում են դիմումների, որպեսզի գրանցեն այս կամ այն երևույթը որպես արտակարգ իրավիճակ:

Երբ Ազգային ժողովում կառավարության հետ հարց ու պատասխանի ժամանակ ակտիվ պատգամավորիներից մեկին դիմեցի` ասելով, թե ինչու՞ չեք բարձրացնում մկների հարցը, չգիտե՞ք` ի՞նչ է կատարվում մարզերում, վերջինս հաստատեց, որ իսկապես վիճակը լուրջ է, իսկ հետո կատակի տալով ասաց` ես ի՞նչ զբաղվեմ, թող շեֆը զբաղվի էդ հարցով` ցույց տալով ԱԺ նախագահին: Գուցե Գերասիմ Ալավերդյանի՞ն էլ է այդ նրբագույն պահը հետ պահում` անխնա պայքար հայտարարելու գյուղատնտեսության անկումը 100 տոկոս դարձնել սպառնացող մկներին:

Ձեռքներն էին համբուրում

Վերջերս մեծ հրդեհ էր բռնկվել նաև Մատենադարանի շրջակայքում. հարակից սեփական տները բռնկվել էին կրակով, ամեն ինչ կատարվել էր գիշերով և բավական մեծ տարածք կրակի ճարակ էր դարձել: Անգամ խոսակցություններ գնացին, թե այդ ամենը կազմակերպված է եղել, քաղաքապետ Բեգլարյանին էին մատնացույց անում: Տարածքը ավելի քան լավն էր, քաղաքի կենտրոն, այդ տեղում նոր շինարարություն էր նախատեսվում, այնպես որ ամեն ինչ տրամաբանության մեջ էր և նման սցենարը բացառել չէր կարելի: Արդյո՞ք սա դիտավորություն էր, թե՞ դժբախտ պատահար, ի՞նչ է մտածում այդ մասին ոստիկան-փրկարար Արտակարգ իրավիճակների նախարարը:

«Ես եղել եմ դեպքի վայրում, տեսչությունն է եղել այնտեղ, մի տարեց կին գազը օգտագործելու ժամանակ կրակը շատ բարձր էր արել, չէր կարողացել անջատել: Ոստիկանները բացատրություն են վերցրել, ինքը հասցրել է իր թոռնիկին վերցնել և փախնել: Եվ այդտեղից էլ ամբողջ հրդեհը բռնկվել է, ոստիկանները ցուցմունք են վերցրել և թերթերը որ գրել էին, թե հատուկ մենք ուշ ենք գնացել, նման բան չի եղել, մենք գնացել ենք կոնկրետ ժամին»,- հրդեհի վայրի օպերատիվ իրավիճակը նկարագրեց նախարարը, իսկ նրա լրատվական ծառայության ղեկավար Նիկոլայ Գրիգորյանը, ավելացրեց. «Մեր ձեռքներն էին համբուրում, որովհետև էդ մասշտաբի, էդ մակարդակի հրդեհ և ոչ մի զոհ, նման բան դեռ չէր եղել»:

Հո հայտարարելով ու պլատֆորմ գրելով չի՞

Երեկ դեկտեմբերի 7-ն էր, սակայն հենց երեկ էլ հիշելով աղետը, մեկ անգամ ևս փաստվեց, որ այսօր իրականացվող շինարարությունը հեռու է սեյսմակայուն լինելուց: Սեյսմակայուն շինարարության հայկական ասոցիացիայի նախագահ Միքայել Մելքումյանը երեկ հայտարարել էր.
«Արտակարգ իրավիճակների նախարարության շենքը Նաֆ-Նաֆի տնակն է հիշեցնում: Եթե արտակարգ իրավիճակների նախարարության շենքը փլուզվի, ո՞վ է ղեկավարելու աղետի դեպքում կազմակերպական աշխատանքները»:

Արմեն Երիցյանը իր հերթին հայտարարեց, թե հեչ էլ Նաֆի-Նաֆի տնակ չի, լավ էլ շենք են կառուցել:

Նման «լավ շենքեր» կառուցել էին նաև Գյումրիում, այն էլ մի ամբողջ թաղամաս, սակայն Մուշ-2 թաղամասը շինարարության հանձնումից մեկ ամիս անց ապացուցեց, որ բոլոր չափանիշներն ունի` մտնելու Գինեսի ռեկորդների գիրք. շենքերի առանձին բնակարաններ սկսեցին փլվել տառացիորեն մեկ ամիս հետո: Սա արտակարգ իրավիճա՞կ է, թե՞ ոչ: ԱԻ նախարարությունը միայն պետք է սպասի՞ երկրաշարժերի կամ նման փլուզումների, մարդիկ զոհվեն, որպեսզի նոր գնա և զբաղվի հարցերո՞վ: Ի՞նչ է մտածում նախարարը համատարած անորակ շինարարության վերաբերյալ:

«Լինսի հիմնադրամով կառուցված շենքերը բոլորը համապատասխանում են այդ նորմերին» — ասաց նա:

Էլիտար առանձին շենքերը ևս համապատասխանում են նորմերին, այն շենքերը, որոնք կառուցում են լուրջ մասնագետները, կառուցվում են բարձր որակով: Սակայն դրանց կողքին կան բազում այլ շենքեր, և դրանք որքան հեռանում են մայրաքաղաքից, այնքան ավելի անհուսալի վիճակում են հայտնվում, որոնք շատ քիչ են տարբերվում «Գլենդել-Հիլզ» ընկերության կառուցած և շահագործած Մուշ-2 թաղամասից:

«Մենք էդ շինարարության հետ ընդհանրապես կապ չունենք, իմ գործընկերներին կհանձնարարեմ, կնայեն, կտեսնենք: Հենց դրա համար էլ մենք կունենանք շուտով աղետի ռիսկերի նվազեցման պլատֆորմը, որտեղ կոնկրետ յուրաքանչյուր նախարարության, գերատեսչության առջև դրված են խնդիրներ, յուրաքանչյուրն իր առջև դրված խնդիրները կկատարի և մենք որպես համակարգող կհամակարգենք»:

Պլատֆորմերի և միջգերատեսչական հանձնաժողովների արձանագրային որոշումների սիրահարը Արմեն Երիցյանի կուսակցական շեֆն է` Արթուր Բաղդասարյանը: Երիցյան-նախարարը պատրաստվում է արձանագրային որոշումներով բավարարվե՞լ` ղեկավարի օրինակով, թե՞ (հաշվի առնելով այն, որ Արմեն Երիցյանը կանգնած է եղել «Օրինաց երկիր» կուսակցության ակունքներում, քանի որ նրան էր հանձնարարվել այս կուսակցության կուրացիան, չի բացառվում, որ ոչ թե Արմեն Երիցյանն է սովորել Արթուր Բաղդասարյանից, այլ հակառակը), ի վերջո, նախարարը կարող է նաև ձեռքը խփել սեղանին և թույլ չտալ, որ իր փրկարարները այդքան շատ ստիպված լինեն փրկել:

«Ես էնքան եմ իմ ձեռքը խփում… Ես կրակն եմ ընկնում իմ ձեռքը խփելով, թողեք իմ խփածների տակից դուրս գամ, թշնամիներս էնքան շատացել են… Ես պատրաստ եմ, իմ գործընկերների հետ գնալու ենք առաջ, եթե զգամ, որ չեմ կարողանում, ես ունեմ էդ տղամարդկությունը, որ թողնեմ դուրս գամ»,-պահի տակ անկեղծացավ նախարարը:

Դե, եթե լավ ոստիկան Արմեն Երիցյանը, լավ է աշխատում, եթե իսկապես այդքան ցանկանում է լավ փրկարար դառնալ դուրս գալ պետք չի երկրին «փրկարարներ» են պետք…

ԼՈՒՍԻՆԵ ԿԵՍՈՅԱՆ

Երբ այսօր մենք փորձեցինք Էջմիածնում տեղի ունեցած միջադեպերի վերաբերյալ տեղեկություն ստանալ ոստիկանության Վաղարշապատի բաժնի պետ Գևորգ Խաչատրյանից`մասնավորապես Էջմիածնի քաղաքապետ Կարեն Գրիգորյանի կողմից ծեծի ենթարկված քաղաքացու վերաբերյալ, բավական հետաքրքիր իրողություններ բացահայտեցինք:

Նախ, երբ ներկայացա, ու խնդրեցի պատասխանել հարցին, պարոն Խաչատրյանը միանգամից ասաց, թե չի ճանաչում ինձ: Ես դա նորմալ համարեցի և ասացի, որ կարող է և չճանաչել, միայն խնդրում եմ հարցերիս պատասխանել: Պարոն Խաչատրյանը` գավառի ոստիկանին հատուկ խոսելաոճով, հազիվ փորձելով գրագետ նախադասություններ ձևակերպել, հայտարարեց, թե ինքը ոչ մի բան ասելու իրավունք չունի (ի դեպ, առանց լսելու հարցը) և որ իրենք «ըտենց բաժին ունեն` լրատվության ու ընտեղից կարող եք իմանալ»: Երբ պնդեցի թե պարզապես ցանկանում էի հենց Էջմիածնի ոստիկանապետից ճշտել իրողությունը` կապված գեներալ Մանվելի որդու իրականացրած հաշվեհարդարների հետ, Էջմիածնի ոստիկանապետ Խաչատրյանը բացահայտեց ինքն իրեն.

«Ես Ձեզ ասելու բան չունեմ, էդ Ձեր գրածը անհեթեթություն էր, ո՞նց եք դուք գրել ըտենց բաներ, երբ մեզ մոտ անգամ ամփոփագրում նման բան չկա»:
Ինչպես տեսնում ենք, Էջմիածնի ոստիկանապետի` ոչինչ չիմանալն ու մեզ չճանաչելն ընդամենը ձև էր: Նա մեկ-երկու նախադասությամբ այնպես մատնեց իր վախն ու կաշկանդվածությունը, որ մի պահ նույնիսկ կասկած առաջացավ, թե մարդ խոսում է քաղաքացիների անվտանգության երաշխավոր մեկի հետ:

Սակայն այն, ինչ հերքում էր Էջմիածնի ոստիկանապետը կամ փորձում հերքած լինել` հղում անելով, թե ամփոփագրում նման բան չկա, դեռ չի նշանակում, թե չէր էլ եղել: Եթե ոստիկանությունը ջնջել է ամփոփագրում եղած նշումը կամ պարզապես չի էլ նշել, դա չի նշանակում, թե «անհեթեթությունը» չի եղել իրականություն:

«Անհեթեթությունը» սկսվել է նրանից, որ Երևանի բնակիչ Արմեն Ալբերտի Հայրապետյանը` Դավիթ Անհաղթի 6-96 հասցեում բնակվող, չճանաչելով Կարեն Գրիգորյանին` «տեղը չի բերել» Էջմիածնի դրվածքը: Բանն այն է որ վերջին շրջանում լայն թափ առած ավտոմեքենաների ապահովագրման գործը Էջմիածնում ամբողջությամբ իր ձեռքն է կենտրոնացրել Գրիգորյանների ընտանիքը: Իսկ Արմեն Հայրապետյանը, չիմանալով այդ մասին, տարածք է վարձակալել Էջմիածնում և ցանկացել է ԱՊՊԱ կետ բացել: Երբ Հայրապետյանը փորձել է իր վարձակալած տարածքի վրա գովազդային պաստառ փակցնել, հայտնվել է Կարեն Գրիգորյանը և պահանջել դադարեցնել: Հայրապետյանը չիմանալով` ով է դիմացինը, բնականաբար, չի հնազանդվել և, իբրև հետևանք, ենթարկվել է դաժան ծեծի:

Հենց այս պատմությունն է, որ ամբողջ ուժերով փորձում է կոծկել ոստիկանությունը: Սակայն, ինչպես երևում է, ոստիկանությունը բավական դժվար և փորձություններով լի ուղի է մտել, քանի որ այդ ծեծին հաջորդած իրադարձությունները ցույց են տալիս, թե Կարեն Գրիգորյանը քաղաքը ղեկավարելու իր ընտրած գործելաոճով ամեն օր նորանոր զոհեր է ունենալու և ոստիկանությունն էլ ստիպված ամեն օր նոր կոծկումների անհրաժեշտության առաջ է կանգնելու:

Գեներալի որդու հերթական զոհը Էջմիածնի ավագանու անդամ, ՀՀԿ-ական Արման Մկրտչյանն է, որ, ի տարբերություն Արմեն Հայրապետյանի, ընդամենը անզգուշություն է ունեցել տարածք տրամադրել մեկ այլ ԱՊՊԱ գործակալի: Սա ևս կատաղության է հասցրել Կարեն Գրիգորյանի որդուն, սակայն ՀՀ այս քաղաքացու բախտը մի փոքր բերել է և նա շատ դաժան չի ծեծվել գեներալի որդու կողմից: Գեներալ Գրիգորյանի որդին, այնուամենայնիվ, հրապարակավ հայտարարել և սպառնացել է հաշվեհարդար տեսնել բոլոր նրանց հետ, ովքեր կփորձեն իր բիզնեսին խանգարել:

Իսկ այն, թե ինչպես է պետական պաշտոնյան անպատիժ կերպով հաշվեհարդար տեսնում սրա-նրա հետ քաղաքում, որի բնակիչները ընտրել են վերջինիս իրենց կյանքը բարելավելու համար և թե ինչպես է մի պաշտոնաթող գեներալ մի ամբողջ մարզ ստրկության մատնում և այդ ամենից հետո անպատիժ մնում, պարզ երևում է ՀՀ ոստիկանության աշխատակիցների պահվածքից:

Գևորգ Խաչատրյանը մարմնացումն է Արմավիրի ոստիկանության, նրա աշխատակիցների լոյալության բացատրությունը դեպի գեներալ Մանվելի հաշվեհարդարները, ավելի քան ակնառու են դառնում այս ոստիկանի կաշկանդված պատասխաններից:

ԼՈՒՍԻՆԵ ԿԵՍՈՅԱՆ

Քիչ առաջ հրաժարականի դիմում է ներկայացրել Երևանի քաղաքապետ Գագիկ Բեգլարյանը։ Այս փաստը պաշտոնապես մեկնաբանելով նախագահի մամլո խոսնակ Արմեն Արզումանյանն ասել է, որ քաղաքապետը նախագահին չի ներկայացնում հրաժարականի դիմումը։
Հիշեցնենք, որ Գագիկ Բեգլարյանը ծեծի էր ենթարկել Հայաստանի նախագահի աշխատակազմի արարողակարգի բաժնի աշխատակից Արամ Կանդայանին:

«ru.apa.az» կայքը տեղեկացնում է, որ հաջորդ տարի Ադրբեջանն ու Թուրքիան համատեղ ռազմական տեխնիկա են արտադրելու: Հարկ է նշել, որ կողմերն արդեն համաձայնության են եկել: Այս տարվա հոկտեմբերի վերջին Ադրբեջանի պաշտպանության և արդյունաբերության նախարարն ու թուրքական «Otokar» ընկերությունը պաշտպանական ռազմական տեխնիկայի համատեղ արտադրության համաձայնագիր են ստորագրել:

Վերոնշյալ փաստաթղթի համաձայն` ռազմական տեխնիկան և անհրաժեշտ մասերը Ադրբեջան են ներմուծվելու Թուրքիայից, որից հետո նրանք այնտեղ ամբողջացվելու են: Այս տարվա դեկտեմբերի վերջին Ադրբեջանի և Թուրքիայի պատվիրակությունները կքննարկեն ռազմական տեխնիկայի արտադրության ծրագրերը:

Ինչպես հաղորդում է սոցիալական կայքերից մեկը Երևանի քաղաքապետ Գագիկ Բեգլարյանը դեկտեմբերի 4-ին դաժան ծեծի է ենթարկել ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանի աշխատակազմի արարողակարգային բաժնի աշխատակից Արմեն Կանդանյանին` Կնդոյին:
Դեկտեմբերի 3-ին Կարեն Դեմիրճյանի անվան մարզահամերգային համալիրում կայացավ աշխարհահռչակ իսպանացի օպերային երգիչ Պլասիդո Դոմինգոյի

համերգը, որին ներկա են եղել Հայաստանի բարձրաստիճան պաշտոնյաները` Սերժ Սարգսյանի գլխավորությամբ: Այդ կարևորագույն միջոցառման հրավիրատոմսերի ու տեղաբաշխման հարցով զբավել է ՀՀ Մշակույթի նախարար Հասմիկ Պողոսյանը: Հրավիրվածների թվում եղել է նաև Երևանի քաղաքապետ Գագիկ Բեգլարյանը, որը, սակայն չի մասնակցել համերգին: Փոխարենը նրա տիկինն է ընկերուհու հետ գնացել համերգ: Էլիտար տիկնայք նստել են այն աթոռին, որի կողքի աթոռը նախատեսված է եղել Սերժ Սարգսյանի համար:

Ըստ պաշտոնական արարողակարգի, Սերժ Սարգսյանի կողքին կարող են նստել վեհափառը, ՀՀ վարչապետը, ԱԺ նախագահը: Այս կարգը պահպանելու համար արարողակարգային բաժնի պատասխանատու Արմեն Կանդանյանը մոտեցել է Բեգլարյանի կնոջը` խնդրելով նրան իր ընկերուհու հետ տեղափոխվել մեկ աթոռ այն կողմ: Տիկինը վիրավորվել է, քանի որ Հասմիկ Պողոսյանի տված հրավիրատոմսով այդ տեղը նախատեսված է եղել Երևանի քաղաքապետի ու նրա տիկնոջ համար: Իր վրդովմունքը տիկին Բեգլարյանը փոխանցել է ամուսնուն:

Գագիկ Բեգլարյանն էլ` ինչպես իսկական հայ տղամարդ, ձեռնամուխ է եղել իր տիկնոջ խաթրին կպած ջահելին պատժելուն: Գնացել է ՀՀ նախագահի ախատակազմի ղեկավար Կարեն Կարապետյանի մոտ և խնդրել հանդիպում կազմակերպել Արմեն Կանդանյանի հետ: Կարապետյանը Կանդանյանին տեղեկացրել է, որ Բեգլարյանը ցանկանում է տեսնել իրեն` չմտածելով հնարավոր վատ հետևանքների մասին: Կանդանյանը հանդիպել է Բեգլարյանին և անակնկալ կերպով դեմքին հարված ստացել հենց մեքենայի մեջ` «դու ո՞վ ես, որ իմ կնոջն ասես, թե ուր նստի» ասել է քաղաքապետը: Այնուհետև մեքենան ուղևորվել է Մետաքս թաղամաս, որտեղ արդեն դաժան ծեծի է ենթարկվել նախագահի նստավայրի աշխատակիցը:

Ինչեևէ, ծեծից հետո Արմեն Կանդանյանը դեպքի մասին պատմել է նախագահի աշխատակազմի ղեկավարի տեղակալ, Նախագահ Սարգսյանի փեսա` Միքայել Մինասյանին, որն էլ անմիջապես զանգահարել է Գագիկ Բեգլարյանին և կշտամբել` սանձարձակ պահվածքի համար: Հետո այս ամենի մասին իմացել է նաև Սերժ Սարգսյանը: Նա նախ Կարեն Կարապետյանից է բացատրություն պահանջել, որն էլ անմիջապես ասել է, թե սխալ է արել, դրա համար պատրաստ է դիմում գրել` աշխատակազմի ղեկավարի պաշտոնից ազատվելու վերաբերյալ: Ասում են, որ արդեն Կարապետյանը հրաժարականի դիմումը գրել է:

Ինչ վերաբերում է Սերժ Սարգսյանի մամուլի խոսնակ Արմեն Արզումանյանին, ապա նա ոչ թե ուղղակիորեն հերքել է սա, այլ ասել, որ նման փաստաթուղթ շրջանառության մեջ չկա: Իսկ ինչ վերաբերվում է Գագիկ Բեգլարյանին, ապա նրան նախագահի ողջ նստավայրը բոյկոտ է հայտարարել: Սերժ Սարգսյանը հրաժարվում է ընդունել կամ լսել նրան, քանի որ անասելի վիրավորված է Բեգլարյանից, Կարեն Կարապետյանի բոլոր հեռախոսներն անջատված են… Թե ինչ կլինի հետո, բանը կհասնի նաև Գագիկ Բեգլարյանի հրաժարականի դիմումին, այս պահին դժվար է ասել:

Այսօր լրացավ Սպիտակի ավերիչ երկրաշարժի 22-րդ տարելիցը:
Երկրաշարժի թողած հոգեբանական հետևանքների մասին այսօր խոսեցին հոգեբան Կարինե Նալչաջյանը, երկրաշարժի hետևանքով հաշմանդամ դարձած Գարուշ Դանիելյանն ու Արթուր Գրիգորյանը, «Փյունիկ» հասարակական կազմակերպության ( հիմնվել է 22 տարի առաջ` երկրաշարժից անմիջապես հետո) նախագահ Հակոբ Աբրահամյանը:

«Մեր կազմակերպությունն արդեն 22 տարի օգնում է երկրաշարժից տուժած անձանց հաղթահարել հոգեբանական ծանր կացությունը և ապրել լիարժեք կյանքով։ Մեր աջակցությամբ այստեղ գտնվող Գարուշն ու Արթուրը կարողացան ոչ միայն դուրս գալ հոգեբանական ծանր վիճակից, այլ՝ կարողացան իրենց տեղը գտնել հասարակության մեջ»,- ասաց Աբրահամյանը։

Գարուշ Դանիելյանն իրեն ուժեղ մարդ է համարում, քանի որ կարողացել իր մեջ ուժ գտնել ու շարունակել ապրել: «Ես ունեմ իմ սիրած զբաղմունքը և կարողանում եմ օգնել նաև իմ նման այլ մարդկանց»:

«Տղաները բարձրակարգ սպորտսմեններ են. նրանք մասնակցել են մի շարք պարաօլիմպիական խաղերի ու կարողացել են մեծ հաջողությունների հասնել» — ասաց Աբրահամյանը: Կարինե Նալչաջյանն ասաց, որ հետազոտությունները ցույց են տալիս, որ գերուժեղ ու մեծ աղետներից հետո ազգաբնակչության 3-9 տոկոսն ունենում է հետտրավմատիկ սթրես: «Այսինքն ՝թեև ժամանակի ընթացքում նրանք կարողանում են հաղթահարել բարդույթները, սակայն միևնույն է՝ հոգեբանորեն այդ խնդիրը լիարժեք հաղթահարել չի ստացվում ու այս դեպքում մասնագիտական օգնությունը պարտադիր է: Սակայն, դրա հետ մեկտեղ, բնակչության 80 տոկոսն ունակ է ինքնուրույն հաղթահարել հոգեբանական բարդույթները։ Մարդը բնության ամենափխրուն արարածն է համարվում, դրա հետ մեկտեղ դիմադրողականության մեծ պոտենիցալ ունի »,-նշեց հոգեբանը:

Նրա խոսքերով՝ «աղետի գոտի» տերմինն օգտագործելը ճիշտ չէ, քանի որ տուժած մարդկանց մոտ ծանր հիշողություններ է արթնացնում: «Աղետի հետևանքները հիմնականում հաղթահարված են, սակայն քանի դեռ երկրաշարժի գոտում կան տնակներ, այսինքն՝ երկրաշարժի հետևանքներն անընդհատ մարդկանց աչքի առաջ են, հիշողությունները անընդհատ վառ են մնում ու հոգեբանորեն շարունակվում են»,-ասաց հոգեբանը:

«Երկրաշարժի հետևանքները կարողացել ենք հաղթահարել հասարակական կազմակերպությունների օգնությամբ: Երկրաշարժի վերքը լավացել է, սակայն նրա սպին երբեք չի անցնի: Կարծում եմ, որ պետք է պետությունը մեզ աջակցի: Շատերը ինքնասպան են եղել, քանի որ անուշադրության են մատնվել։ Պետությունը պետք է մշակի մեխանիզմներ, որոնց միջոցով աղետից տուժած մարդիկ կարողանան աշխատանք գտնել»,-նշեց Արթուր Գրիգորյանը:

Ալիսա Շեկոյան

Մինչ ինքնասպան լինելը, Ճուտ Գևորը «Արա և Այծեմնիկ» ՍՊԸ-ի տնօրեն Գևորգ Այվազյանն էր: Իսկ «Արա և Այծեմնիկ» ՍՊԸ-ն փառապանծ գեներալ Մանվելի ոչ պակաս փառահեղ տիկին` Նազիկ Գրիգորյանի ընկերությունն է, որն իր ձեռքում է կենտրոնացրել Արմավիրի մարզի ամենաեկամտաբեր բոլոր գործերը։ Այդպես, Էջմիածնի քաղաքապետարանին, եթե որևէ բան է հարկավոր լինում, ապա այս պետական կառույցը ոչ թե մրցույթ է հայտարարում, այլ ուղղակի, առանց ավելորդ ձևականությունների, գումարը փոխանցում է «Արա և Այծեմնիկ» ՍՊԸ-ին, որն էլ իրականացնում է ցանկացած բնույթի աշխատանքներ` սկսած ասֆալտապատումից, վերջացրած ավտոտրանսպորտային միջոցների աղտոտող նյութերի արտանետումների չափումներով:

Գևորգ Այվազյանը հաջողությամբ իրականացնում էր այդ ընկերության ղեկավարումը, իհարկե, Նազիկ Գրիգորյանի աչալուրջ հսկողության ներքո, մինչև այն պահը, երբ «դժբախտություն» ունեցավ տուն կառուցել և տան բացման արարողություն կազմակերպել:

Ճուտ Գևորը, որպես գեներալի ընտանիքին հավատարմորեն ծառայող անձնավորություն, իր համար նշանակալից այս իրադարձությանը հրավիրում է նաև գեներալի ընտանիքին: Գեներալ Մանվելը հարկ չի համարում ներկա գտնվել, սակայն տիկին Նազիկը գնում է, և… ապշում իր ստորադասի կառուցած տնից։ Պարզելով, որ իր ՍՊԸ-ի տնօրենը շքեղ առանձնատուն է կառուցել, գալիս է տուն, այդ մասին պատմում սիրելի ամուսնուն և հաջորդ օրն իսկ գեներալը կանչում է Ճուտ Գևորին ու հայտնում, որ վերջինիս ղեկավարած ՍՊԸ-ում 250 հազար դոլարի (կոպիտ հաշվարկով մոտավորապես այդքան էին գնահատել իրենց աշխատողի կառուցած առանձնատունը փառապանծ գեներալն ու նրա տիկինը և ենթադրել, որ դա կառուցվել է իրենց հաշվին)պակասորդ է հայտնաբերվել և տալիս է 1 ամիս ժամանակ` պակասորդը տեղը դնելու համար, այլապես… սպառնում է հանձնել ոստիկանություն։

Գեներալի բառապաշարին ողջ ազգն է ծանոթ։ Իհարկե, Ճուտ Գևորն անմեղներից չէր։ ՍՊԸ-ում, իհարկե, պակասորդներ լինում էին, սակայն դա լինում էր 7 — 8 հազար դոլարի կարգի մի բան`իհարկե, հետո տեղը դնելու պայմանով:

Ճուտ Գևորը, սակայն, այս ամենից հետո ի զարմանս բոլորի, հիմարություն է ունենում չվախենալ գեներալից, չվախենալ նրա`իրեն ոստիկանությանը հանձնելու սպառնալիքից, այլ ընդհակառակը, դեռ մի բան էլ իր հերթին հայտարարում է, թե չի վախենում, «թող փորձի, էնքա~ն բան գիտեմ…, բա որ ես ասեցի»:

Սա լինում է Ճուտ Գևորի վերջին խոսքը: Նոյեմբերի 18-ին Գևորգ Այվազյանին որդիները գտնում են ավտոմեքենայում` գլխի վրա «Բերետա» մակնիշի ատրճանակի հրազենային վնասվածքով: Ասվում է, թե Այվազյանը, չդիմանալով հոգեկան ճնշմանը` ինքնասպանություն է գործել:

Ճուտ Գևորի «ինքնասպանության դրդելու» գործը ոստիկանությունը դեռ քննում է, հարուցված է քրեական գործ ՔՕ 110 հոդվածի հատկանիշներով (ինքնասպանության հասցնելը): Իր կնոջ աշխատողի ինքնասպանությունից հետո գեներալ Մանվելը մեկնում է հանրապետությունից և հայտնի չէ` այժմ վերադարձել է, թե` ոչ:

Մեր տեղեկություններով, նա գտնվում է Օդեսայում, որտեղ ԱԺ պատգամավոր, գեներալ Սեյրան Սարոյանի հետ ցեմենտի գործարան են կառուցել, հսկայական ներդրումներ կատարել: Գեներալի` նման հանկարծակի մեկնումն և հենց այդ օրերին նրա մամուլի քարտուղար Հակոբ Հակոբյանի` հեռախոսազանգերին չպատասխանելը կասկածների տեղիք տվեցին: Խոսակցություններ կային, որ այս անգամ արդեն հրահանգ է եղել վերևից` գործը օբյեկտիվորեն քննելու, և որպեսզի հնարավոր լինի դա կազմակերպել, ձև է գտնվել սույն քրեական գործը վերցնել տեղի ոստիկաններից, բերել մայրաքաղաք և հանձնել Հատուկ քննչական ծառայության վարույթ։

Գզրոցներից հանել են գեներալ Մանվելի «խաչով» անհետացած մեկ այլ անձնավորության` արդեն մոռացված մի գործ ևս: Խոսքը Պաշտպանության փոխնախարար եղած ժամանակ Մանվել Գրիգորյանի աշխատակազմի ղեկավար մայոր Հակոբ Սաֆարյանի գործի մասին է, ով անհետացել էր դեռևս 2009թ. օգոստոսի 24-ին: Վերջինիս գեներալ Մանվելը պաշտոնանկ լինելուց հետո իր հետ տանում է և հանձնարարում վերահսկել «Ակնալիճ» հանգստյան գոտին: Սակայն մայորի օբյեկտին «տիրություն անելը», ի վերջո, ավարտվում է անհետ կորստով: Հենց այս գործն էր կցվելու Ճուտ Գևորի գործին` ՀՔԾ վարույթ ուղարկվելու համար:

Թե քանի նման անհետ կորուստներ ու ինքնասպանություններ են եղել այս տարիների ընթացքում գեներալի անվան հետ կապված, հաշվելը բարդ է և վտանգավոր: Եվ բոլոր այդ գործերն էլ հիշյալ մայորի գործի նման մնում էին չբացահայտված: Սակայն տեղեկությունը, թե այս անգամ գործերը կցվելու և ուղարկվելու են Հատուկ քննչական, ինչ-որ տեղ հույս ներշնչեց, թե գոնե այս անգամ թափված արյունը անհետ չի կորչի:

Ցավոք, մեր հարցմանն ի պատասխան ՀՀ ոստիկանության լրատվական բաժնից հայտնեցին, որ Գևորգ Այվազյանի ինքնասպանության առիթով հարուցված քրեական գործը ներկայումս քննվում է Արմավիրի մարզի քննչական վարչությունում, կոնկրետ` Վաղարշապատի քննչական բաժնում: Իսկ թե ինչպես են այս տարիների ընթացքում այս բաժնում «բացահայտվել» գեներալի ընտանիքին առնչություն ունեցող քրեական գործերը, բացատրելու կարիք, թերևս, չկա:

ԼՈՒՍԻՆԵ ԿԵՍՈՅԱՆ

Վերաքննիչ քրեական դատարանի երեկվա նիստը սկսվեց մեկ ժամ ուշացումով: Դատը` նախագահող դատավոր Եվա Դարբինյան։

Պաշտպանական կողմը բողոք էր բերել առաջին ատյանի դատարանի վճռի դեմ փաստարկելով, որ իր պաշտպանյալը մտավոր հետամնաց է, որի արարքները չեն կարող համարվել հանրության համար վտանգ ներկայացնող և խնդրել պատիժը պայմանականորեն չկիրառել, քանի որ ամբաստանյալն ունի բազմանդամ ընտանիք, բնույթով հանցագործ չէ , լավ է բնութագրվում և իր բազմամարդ ընտանիքը մի կերպ պահելու համար զբաղվում է անասնապահությամբ: Նրա խնամակալության տակ են գտնվում կինը, երկու անչափահաս երեխաները , մայրը և երկորոդ կարգի հաշմանդամ հայրը: Իսկ տուժողն ապաքինվել է և ոչ մի բողոք չի ներկայացրել Հովհաննիսյանի դեմ:

Արագածոտնի մարզի բնակիչ Արայիկ Հովհաննիսյանը մասնավոր կարգով զբաղվել է անասնապահությամբ և պահել նույն գյուղի բնակիչ Նորիկ Բարսեղյանի անասուններին: Դեպքի օրը նրանք վեճի են բռնվել, որի արդյունքում Ա.Է. Հովհաննիսյանը դանակով ծակած-կտրած վերքի ձևով կյանքի համար վտանգ հանդիսացող հարվածներ է հասցրել Նորիկ Բարսեղյանին և անօգնական թողելով` հեռացել: Ա. Հովհաննիսյանի պատմելով` նրանք եղել են մենակ, գյուղից մոտավորապես մեկ մետր հեռավորության վրա: Նորիկ Բարսեղյանը հանդիպման ժամանակ հայհոյել է իրեն, փայտով հարվածել, բայց ինքը չի պատասխանել նրան, քանի որ ֆիզիկապես ավելի թույլ է: Այնուհետև Բարսեղյանը հայհոյանքներ է տեղացել Հովհաննիսյանի կնոջ և ընտանիքի մյուս անդամների հասցեին: Վերջինիս նյարդերը տեղի են տվել և նա մշտապես իր մոտ պահվող խոհանոցային դանակով հարվածել է Բարսեղյանին: Դեպքից հետո տուժողը գնացել է եղբոր տուն, որտեղ, տեսնելով նրա վիճակը, հասցրել են հիվանդանոց:

Պաշտպան Արսեն Գալստյանն ասաց, որ իր պաշտպանյալի արարքները սխալ են գնահատված: Նա միջնորդություն ներկայացրեց` փոխել Արագածոտնի մարզի Առաջին ատյանի դատարանի վճիռը:

Մեղադրող կողմն առարկեց ` ասելով, որ վերաքննիչ բողոքն անհիմն է , քանի որ ամբաստանյալը մեղավոր է ճանաչվել ՀՀ Սահմանադրության 112 հոդվածով` ապացույցների հիման վրա, և ըստ ՀՀ Սահմանադրության 53, 54, 372 հոդվածների` խնդրեց դատարանի դեմ բողոքը մերժել և թողնել առանց բավարարման:
Դատարանը վճռեց վերաքննիչ բողոքը մերժել և ամբաստանյալին դատապարտել 3 տարի ազատազրկման:

Եվս մեկ ընտանիք, որի միակ խնամակալին և օրվա հացը վաստակողին դատապարտեցին ազատազրկման։Այն կորցրեց իր լավ թե վատ հենարանը ու երկու անչափահաս երեխա մնացին կարիքի մեջ։ Հետաքրքիր է մեր իրավապահների մոտեցումը. աչքի փոխարեն ունքը հանելու և այդ ամենը օրենքի վրա բարդելու նրանց արդարացումը քանի՞ ընտանիք է քանդել, քանիսին որբացրել ու չքավոր դարձրել։