29.09.2024 | 20:03
Պայքար՝ հանուն կրթության ոլորտի բարելավման, բուհի առաջընթացի ու զարգացման. Մովսե...09.09.2024 | 12:51
Խնդրում ենք ընթերցողների ներողամտությունը26.06.2024 | 10:01
«Մենք պատրաստ ենք հրդեհը մարելուն». Մալաթիայի տոնավաճառում օբյեկտային վարժանք է ...31.05.2024 | 12:54
Ադրբեջանական մտահոգությունները և վախերը խոսում են այն մասին, որ մենք ճշտագույն ճ...31.05.2024 | 12:10
Շարժման ելքը. առանց «եթե»-ների. Վահե Հովհաննիսյան...31.05.2024 | 11:10
Խորապես դատապարտում ենք Հայրապետի դեմ Փաշինյանի հրահանգով թիկնապահների և ոստիկան...29.05.2024 | 15:42
Ցավով անդրադառնում և դատապարտում ենք նման կեցվածքը Վեհափառ Հայրապետի և հոգևոր դա...29.05.2024 | 12:10
Առկա է հրավիրվածների ցուցակ․ ՆԳՆ անվտանգության վարչության պետը՝ Վեհափառի մուտքը ...29.05.2024 | 11:17
Անվտանգության այն կոնցեպտը, որ Հայաստանը մինչև այժմ իրականացրել է, անվտանգությու...28.05.2024 | 13:20
Պապ թագավորն այն առաքինության կերպարը չի, որ օրինակելի լինի, բայց Փաշինյանը նույ...28.05.2024 | 13:02
Ախթալայում հանգուցյալին կհուղարկավորեն առանց դիահերձման` ինքնաշեն դագաղով...28.05.2024 | 11:17
Վանենք մեզանից կործանարար անտարբերությունը, փարատենք թշնամության ու ատելության մ...28.05.2024 | 11:11
Իշխանությունը մանթրաժի մեջ է․ «Հրապարակ»28.05.2024 | 10:37
2 պատճառ կա, որ չի եկել՝ նա այլևս կապ չունի մեր երկրի հետ կամ դրսից են թելադրել․...24.05.2024 | 15:10
ԱՄՆ-ից առաքանու միջոցով թմրամիջոց է ներմուծվել Հայաստան...24.05.2024 | 13:10
Ադրբեջանցի սահմանապահներն արդեն վերահսկողության տակ են վերցրել Տավուշի մարզի չոր...24.05.2024 | 12:17
Ինչպես են «Զվարթնոց» օդանավակայանի աշատակիցները բռնության ենթարկում ֆրանսիահայ լ...24.05.2024 | 11:29
Հայաստանն ու Ադրբեջանն այսօրվանից Տավուշի հատվածում սահմանապահների են տեղակայում...23.05.2024 | 15:10
Ադրբեջանի հետ խաղաղության գնալն անհրաժեշտություն է, բայց՝ վաղաժամկետ. Ադրբեջանը ...23.05.2024 | 14:10
Եթե Ադրբեջանի և Հայաստանի միջև կնքվի խաղաղության վերջնական համաձայնագիր, դա դր...23.05.2024 | 13:10
Հայաստանի իշխանությունը մտել է պետականության ամրության համար խիստ վտանգավոր թեմա...23.05.2024 | 12:10
Ֆիդանը 4 հայկական գյուղերի հանձնման մասին. Թուրքիան լիովին աջակցում է Ադրբեջանին...23.05.2024 | 11:10
Պետականության մասին խոսող մարդն իր սեփական ժողովրդին չի խաբի․ մենք, որ ապրում էի...22.05.2024 | 15:10
-20 սառնամանիքին բարձրացել են Արագածի գագաթը ու գրառել՝ «Հայ, Հայաստան, Հայրենիք...22.05.2024 | 14:10
Իրանի և Ռուսաստանի հարաբերություններում փոփոխություն չի լինի․ Լավրով...22.05.2024 | 13:10
Նման պայմաններում խաղաղության համաձայնագրի ստորագրումը կհանգեցնի նրան, որ ՀՀ-ն կ...22.05.2024 | 12:10
Ադրբեջանը փորձում է օգտվել ՀՀ իշխանության բացառիկ խոնարհումից և արագ մխրճվել այն...22.05.2024 | 11:10
«Զվարթնոց» օդանավակայանում հացադուլ անող ֆրանսահայ լրագրող Լեո Նիկոլյանին օդանավ...21.05.2024 | 15:10
Քաղաքացին 4 եղանակով կծանուցվի վարժական հավաքի մասին, հետո պատասխանատվություն կլ...21.05.2024 | 14:10
Ուկրաինայի կապիտուլյացիայից հետո Զելենսկին պետք է ձերբակալվի և դատարանի առաջ կան...21.05.2024 | 13:10
Եթե նույնիսկ Ադրբեջանին օգտագործել են Իրանի ղեկավարությանը վերացնելnւ հարցում, ա...21.05.2024 | 12:10
Կիրանցում պետական գրանցումները կատարվել են ոչ ճշգրիտ տվյալների հիման վրա. արդարա...21.05.2024 | 11:10
Իրանի նախագահի ուղղաթիռը վթարի է ենթարկվել տեխնիկական անսարքության պատճառով. ԻՐՆ...20.05.2024 | 15:10
Մի շարք ոստիկաններ նույնիսկ անչափահասների ծնողների uպառնացել են, որ կզրկեն ծնողա...20.05.2024 | 14:10
Ապարդյուն զանգերի հետևանքը. ինչո՞ւ հանկարծ նախկին գլխավոր դատախազ Արթուր Դավթյան...20.05.2024 | 13:10
Խափանվել է «թուրքական» կուսակցության հիմնադրումը Հայաստանում. կան ձերբակալվածներ...20.05.2024 | 12:10
«Ոչ ոք չի կարող պառակտում մտցնել Իրանի և Ադրբեջանի միջև»...20.05.2024 | 11:00
Իրանի նախագահն ու արտաքին գործերի նախարարը մահացել են ուղղաթիռի վթարի հետևանքով...Ապրիլի վերջին շաբաթվա ընթացքում Իրաքում Հայաստանի դեսպան Մուրադ Մուրադյանն ունեցավ մի շարք հանդիպումներ:
Նախևառաջ, Մուրադ Մուրադյանը հանդիպեց Իրաքի Հանրապետության խորհրդարանի նախագահ Օսամա Ա. Ալ-Նաջայիֆի (Usama Abdu’l Aziz al-Nujayfi) հետ: Զրույցի ընթացքում կողմերը նշեցին երկու երկրների ժողովուրդների միջև գոյություն ունեցող դարավոր բարեկամությունը: Քննարկվեցին երկու երկրների միջեւ միջխորհրդարանական կապերը, դրանք զարգացնելու և նոր մակարդակի բարձրացնելու անհրաժեշտությունը:
Խորհրդարանի նախագահը բարձր գնահատեց Իրաքում ապրող հայերի
դերը երկրի կյանքում, նրանց ակտիվ մասնակցությունը գիտության, բժշկության, մշակույթի, կրթության, տնտեսության և այլ բնագավառներում, ինչը լավ հիմք է Իրաքի և Հայաստանի միջև քաղաքական, տնտեսական ու մշակութային կապերի զարգացման ու խորացման համար:
Դեսպան Մուրադյանը, փոխանցելով Իրաքի խորհրդարանի նախագահին Հայաստանի Ազգային Ժողովի նախագահ Հովիկ Աբրահամյանի Հայաստան այցելելու հրավերը, հույս հայտնեց, որ փոխադարձ այցելությունները նոր լիցք կհաղորդեն հարաբերությունների զարգացմանը: Նա տեղեկացրեց, որ Հայաստանի Ազգային Ժողովն արդեն ձևավորել է հայ-իրաքյան միջխորհրդարանական խումբ և հույս հայտնեց, որ մոտ ապագայում Իրաքի խորհրդարանում նույնպես կստեղծվի նման խումբ:
Դեսպան Մուրադյանը հանդիպում ունեցավ նաև Իրաքի Բարձրագույն կրթության նախարար Ալի Մ. Ալ-Ադիբի (Ali M. Al-Adeeb) հետ: Հանդիպման ընթացքում կողմերը քննարկեցին երկու երկրների միջև բարձրագույն կրթության բնագավառում հարաբերությունների զարգացման հնարավոր ուղիները, ինչպես նաև Իրաքի բարձրագույն կրթության նախարարությունում առկա որոշ խնդիրները:
Դեսպանը նշեց Իրաքի ուսանողների` Հայաստանի համալսարաններում
բարձրագույն կրթություն ստանալու հնարավորությունը, մասնավորապես` այն հաստատություններում, որտեղ դասավանդումը կազմակերպված է անգլերեն:
Դեսպան Մուրադյանը Իրաքի թեմի առաջնորդ Տ. Ավագ Արք. Ասատուրյանի ներկայությամբ հանդիպեց Բաղդադում գործող Հայ ազգային կենտրոնական վարչությունների ղեկավարների և ներկայացուցիչների հետ: Դեսպանը
ներկայացրեց Հայաստանի ներքին և արտաքին քաղաքականության հիմնական հարցերը, անդրադարձավ Հայաստան-Սփյուռք փոխհարաբերություններին, Արցախյան հիմնախնդրին, հայ-թուրքական հարաբերություններին:
Նա հույս հայտնեց, որ իրաքահայությունը դեսպանության աջակցությամբ ակտիվորեն կմասնակցի տարվա ընթացքում Հայաստանում կազմակերպվելիք միջոցառումներին:
Իսրայելցի դիվանագետները պատրաստել են մի հաշվետվություն, որով առաջարկել են իշխանություններին` աջակցել պաղեստինյան «Համաս» և «Ֆաթհ» շարժումների միավորմանը:
Դիվանագետները փաստաթուղթը ներկայացրել են Իսրայելի արտգործնախարար Ավիգդոր Լիբերմանին և մի շարք այլ բարձր պաշտոնյաների:
Հաշվետվության հեղինակների կարծիքով, Իսրայելի իշխանությունները պետք է ավելի ճկուն լինեն: Դա մասնավորապես Իսրայելին կօգնի բարելավել հարաբերությունները ԱՄՆ-ի հետ: Իսկ ԱՄՆ-Իսրայել հարաբերությունները վերջին շրջանում վատացել էին Արևմտյան Երուսաղեմում հրեական բնակավայրերի ընդլայնման պատճառով:
Բացի դրանից, դիվանագետները կարծում են, որ նման մոտեցումը միջազգային հանրության ուշադրությունը կսևեռի այն հանգամանքին, որ ՀԱՄԱՍ-ը չի ճանաչում Իսրայելը:
Հիշեցնենք, որ երկու ընդդիմադիր շարժումները համաձայնության են հասել երեկ` Կահիրեում:
Եթէ աշխարհի պետութիւնները իրենց միջազգային կառոյցներով անկարող են դադրեցնել ատրպեճանական ռազմական գործողութիւնները Լեռնային Ղարաբաղի հանրապետութեան վրայ, ապա հայկական զինեալ ուժերը պէ՛տք է գտնեն համոզիչ պատասխանը այս սադրանքներուն, որոնց զոհ կ՛երթան հայ զինուորներ:
Այո, հայկական բանակը ատրպեճանական իւրաքանչիւր յարձակումի կը պատասխանէ ու աւելի մեծ թիւով զոհեր կը պատճառէ թշնամիի ուժերուն: Սակայն այս մաշումի պատերազմը չի կրնար հանդուրժելի ըլլալ հայկական կողմին, որուն տուած իւրաքանչիւր զոհ, ծանր ու անվերականգնելի կորուստ է:
Ատրպեճանական մարտավարութիւնը, որ կը միտի մէկ կողմէ բարոյալքել հայկական բանակը եւ հասարակութիւնը, իսկ միւս կողմէ՝ սեփական ժողովուրդը հայրենասիրական ոգիով ներշնչել ու շեղել անոր ուշադրութիւնը տնտեսական ու քաղաքական անտանելի պայմաններէ, կարծես յաջող կը նկատուի Ալիեւի ու իր խորհրդականներուն կողմէ: Փաստը այն է, որ նոյն մարտավարութիւնը կը կիրարկուի նախանձելի հետեւողականութեամբ՝ անտեսելով թէ՛ միջազգային յորդորները եւ թէ վճռական պատասխան տալու հայկական սպառնալիքները:
Կարելի է ենթադրել, որ հայկական կողմը տակաւին կը խուսափի վճռական գործողութեամբ մը հակամարտութիւնը տեղափոխելէ ուղղակի ճակատային պատերազմի հարթութեան վրայ, որ չափազանց ծանրակշիռ հետեւանքներ կրնայ ունենալ ամբողջ տարածաշրջանին համար: Այսուհանդերձ, եթէ հայկական քաղաքական եւ ռազմական ղեկավարութիւնը չգտնէ պատասխանի ամէնէն ազդեցիկ ու ամէնէն համոզիչ տարբերակը, ապա ինք դժուարութեան պիտի մատնուի՝ հանդիպելով ժողովրդական զանգուածներու ընդվզումի ու բողոքի արտայայտութիւններուն:
Ատրպէյճանը պէտք է մէկ անգամ ընդմիշտ հասկնայ, որ պէտք է վերջ տայ իր սադրանքներուն, այլապէս…
ԱԲՕ ՊՈՂԻԿԵԱՆ
Լոս Անջելեսի «FOX» հեռուստաընկերությունը երկու օր անընդմեջ ուղիղ եթերով Հայոց ցեղասպանության վերաբերյալ հարցազրույցի էր հրավիրել տողերիս հեղինակին: Առաջինը տեղի ունեցավ Ապրիլի 24-ին, հեռուստակայանի երեկոյան լուրերի ծրագրի ժամանակ և տևեց հինգ րոպե, իսկ երկրորդը` ավելի քան վեց րոպե տևողությամբ տեղի ունեցավ հաջորդ օրը` ապրիլի 25-ին, «Good Day LA» շոուի ժամանակ: Ստորև ներկայացնում ենք հատվածներ այդ երկու հարցազրույցներից.
Ապրիլի 24, 2011թ.
«FOX». Այժմ մեզ միացավ Միացյալ հայկական հիմնադրամի նախագահ Հարութ Սասունյանը: Նա նաև «Կալիֆորնիա կուրիեր» թերթի հրատարակիչն է, որը հրապարակվում է այստեղ` Հարավային Կալիֆորնիայի Գլենդել քաղաքում: Այսօր Հայոց ցեղասպանության 96-րդ տարելիցն է: Այն շատերիս համար նաև մի տեսակ շփոթություն առաջացնող հարց է, քանի որ ամերիկահայերը ցանկանում են, որ նախագահն ասի, հայտարարի, որ դա Ցեղասպանություն էր: Սակայն, քիչ առաջ, նախքան լուրերի թողարկմանը մասնակցելը, Դուք ասացիք, որ իսկապես կարևոր չէ նախագահը կասի այն, թե ոչ: Ինչո՞ւ:
ՍԱՍՈՒՆՅԱՆ. Որովհետև մենք արդեն մի այլ նախագահ ենք ունեցել` Ռոնալդ Ռեյգանը, որը 30 տարի առաջ` 1981 թվականին, իր նախագահական Հռչակագրում նշել է Հայոց ցեղասպանություն բառերը: Բացի այդ, Հայոց ցեղասպանությունը հիշատակող երկու բանաձև ունենք, որոնք Կոնգրեսի կողմից ընդունվել են 1975 և 1984 թվականներին:
«FOX». Պարոն Սասունյան, մարդիկ, որոնք ծանոթ չեն 1915թ. Ցեղասպանությանը, կարող են հարցնել, ուրեմն ինչո՞ւ եք բողոքում թուրքական հյուպատոսության առջև:
ՍԱՍՈՒՆՅԱՆ. Մենք պարզապես ցանկանում ենք, որ նախագահը և ցանկացած այլ քաղաքական գործիչ իմանա, որ եթե նա մեզ մոտ գալիս է որպես թեկնածու, [դատարկ] խոստումներ է տալիս և հետագայում` մեր ձայներով ու գումարներով ընտրվում, ապա մենք մտադիր չենք լուռ մնալ, մենք պատրաստվում ենք մեր անհամաձայնությունն արտահայտել և ամեն ինչ անել, որ նա չվերընտրվի:
«FOX». Ուրեմն, այնքան էլ բավարար չէ ունենալ միայն նախագահ Ռեյգանի հռչակագիրը, ունենալ Արդարադատության նախարարության 1951 թվականի փաստաթուղթը, որտեղ գրված է, որ այն Ցեղասպանություն էր: Դուք ցանկանում եք, որ այն հաստատվի՞ ներկայիս վարչակազմի կողմից:
ՍԱՍՈՒՆՅԱՆ. Լավ կլինի, որ նրանք հաստատեն, սակայն մենք փորձում ենք ուղերձ հղել նախագահին և բոլոր քաղաքական գործիչներին, որ եթե նրանք խոստում են տվել մարդկանց, ապա պարտավոր են կատարել իրենց խոստումը: Չես կարող կեղծ խոստում տալ, վերցնել նրանց գումարները, նրանց քվեները, իսկ հետո այնպես վարվել, որ կարծես թե ոչինչ չի պատահել: Նրանք թանկ կվճարեն դրա համար: Մենք պետք է ամբողջովին փոխենք քաղաքական խեղկատակությունն այս երկրում, որտեղ հանգիստ ստում են հասարակությանը:
«FOX». Իմանալով, որ Թուրքիան Միացյալ Նահանգների ռազմավարական դաշնակիցն է, արդյո՞ք Դուք ակնկալում եք, որ որևէ նախագահ այժմ կամ հետագայում, դուրս կգա և կասի, որ «Օսմանյան կայսրությունը հայերի դեմ Ցեղասպանություն է իրագործել»:
ՍԱՍՈՒՆՅԱՆ. Մեծ տարբերություն կա քաղաքականության և պատմական փաստերի միջև: Պատմական փաստերը չեն փոխվում ժամանակի ընթացքում: Եթե իրադարձությունը տեղի է ունեցել, ուրեմն այն տեղի է ունեցել … Այսպիսով, մեր դաշինքները կամ հարաբերությունները, լավ կամ վատ, չպետք է ազդեն պատմական իրողությունների վրա:
«FOX». Երեկ հայ բռնցքամարտիկ Վիկ Դարչինյանը, ռինգում հայտնվել էր գոտու վրա գրված մեծ թվանշաններով` «1915», իսկ բլոգերը մարզական բլոգում գրել էր. «Եթե դուք չեք լսել Հայոց ցեղասպանության մասին …» և այնուհետև սկսել էր բացատրել դրա մասին: Արդյո՞ք Ձեզ չի նեղացնում, որ ամերիկահայերից զատ, այդքան շատ մարդ իրականում անտեղյակ է դրա մասին:
ՍԱՍՈՒՆՅԱՆ. Դա ինձ այնքան էլ չի նեղացնում, որովհետև մարդկանց մեծ մասն աշխարհի մասին շատ բան չգիտի: Նրանք այնքան էլ մոտիկից չեն հետևում լուրերին, ինչպես մեզանից ոմանք: Ինձ ավելի շատ մտահոգեց այն, որ լրատվական թողարկման սկզբում Դուք ասացիք «Հայերը պնդում են, որ դա Ցեղասպանություն էր»: Հայերը չեն պնդում Ցեղասպանությունը: Ամբողջ աշխարհը գիտի, որ Ցեղասպանություն է եղել. հարյուրավոր պատմաբաններ, ԱՄՆ 43 նահանգները, Կոնգրեսը` երկու անգամ, նախագահ Ռեյգանը, 25 տարբեր պետություններ խորհրդարանական որոշումներ են ընդունել: Եվ միայն այն պատճառով, որ այն ժխտում է Թուրքիան` ոճրագործ վարչակարգի իրավահաջորդը, այն չի դարձնում մերկապարանոց հայտարարություն կամ պնդում: Դա պատմական փաստ է: Թուրքիան քաղաքական պատճառներով չի ցանկանում առերեսվել իր սեփական պատմության հետ:
«FOX». Ես կարծում եմ, որ այդպես գրված էր մեզ մոտ, և այդպես հաղորդելով մենք նպատակ ունեինք ցույց տալ հայերի և թուրքերի միջև առկա հակադրությունը: Ընդ որում, Ձեր դիտողությունն ընդունված է: Շնորհակալություն ուղղման համար:
Ապրիլի 25, 2011թ.
«FOX». Երեկ ամբողջ աշխարհում 1915 թ. Հայոց ցեղասպանության հիշատակման արարողություններ [կայացան]. մի շատ վիճահարույց պատմական իրադարձություն, գուցե 1.5 միլիոն մարդ է մահացել կամ սպանվել դրա արդյունքում: Մեզ է միացել Հարութ Սասունյանը: Նա Միացյալ հայկական հիմնադրամի նախագահն է և «Կալիֆորնիա կուրիեր» հայկական թերթի խմբագիրը: Մենք ամեն տարի դա նշում ենք: Հարցի էությունը հետևյալն է. Միացյալ Նահանգների կառավարությունը, ներկայիս նախագահը, նախորդ նախագահը, նրա նախորդը, բոլորը նախընտրական շրջանում մեծ-մեծ հայտարարություններ են անում, ասելով, որ Հայոց ցեղասպանությունը պետք է ճանաչվի որպես Ցեղասպանություն, ինչպես Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակվա Հոլոքոստը: Երեք նախագահներն էլ նախընտրական խոստում են տվել, երեքն էլ պաշտոնը ստանձնելուց հետո Թուրքիան դիտել են որպես խիստ անհրաժեշտ դաշնակից Մերձավոր Արևելքում և չեն կատարել իրենց խոստումը:
ՍԱՍՈՒՆՅԱՆ. Ընդհանուր առմամբ, բոլոր քաղաքական գործիչները տարբեր թեմաների վերաբերյալ տված իրենց խոստումները կատարելու առումով շատ վատն են: Սակայն, երբ խոսքը վերաբերում է այս թեմային, ապա այստեղ առկա է փոքր-ինչ տհաճ իրավիճակ, որտեղ մարդիկ քաղաքականությունը շփոթում են պատմության հետ: Կարող եք Թուրքիայի հետ մնալ որպես լավ բարեկամներ, լավ դաշնակիցներ, սակայն, միևնույն ժամանակ չխեղաթյուրել պատմական փաստերը…. Այսպիսով, մենք չպետք է քաղաքականությունն ու պատմությունը խառնենք: Պետք է արդարացի լինել փաստերի հանդեպ, բայց կարելի է նաև շարունակել բարեկամներ մնալ, առևտուր անել և պահպանել ռազմական հարաբերությունները:
«FOX». Թույլ տվեք, պարզապես սատանայի փաստաբանի դեր խաղալ, իբրև թե այժմ ես ներկայացնում եմ նախագահին: Այո, ճիշտ է, բայց այս պահին, իմ տեսանկյունից, մենք այնպիսի վիճակում ենք, որ մենք չենք ցանկանում վիրավորել Թուրքիային, և նրանք հստակորեն հասկացրել են մեզ, որ խիստ կվիրավորվեն դրանից:
ՍԱՍՈՒՆՅԱՆ. Առաջին հերթին, դա կատարվել է Օսմանյան կայսրության և ոչ թե Թուրքիայի Հանրապետության կողմից, որն այն ժամանակ գոյություն չուներ: Երկրորդ, Գերմանիան ոչ մի խնդիր չունեցավ ճանաչելով նացիստական վարչակարգի կատարածը: Որևէ պատճառ չկա, որը ժամանակակից Թուրքիային խանգարի ճանաչել այն, ինչ կատարվել է իր նախորդի կողմից….
«FOX». Տարիների ընթացքում Թուրքիան մեզ համար ավելի ու ավելի կարևոր է դառնում:
ՍԱՍՈՒՆՅԱՆ. Այն ավելի կարևոր է դառնում, սակայն վերջերս մեզ համար նաև մեծ փորձանք է դառնում, քանի որ նրանք ավելի շատ վերածվում են արմատական իսլամական վարչակարգի և ուժեղացնում իրենց կապերը Իրանի, Սիրիայի և այլ արմատական վարչակարգերի հետ:
«FOX». Ես կարծում եմ, որ վարչակազմը վախենում է, որ եթե ճանաչման քայլ կատարի, դա նրանց ավելի շատ կմղի դեպի այդ ճամբարը:
ՍԱՍՈՒՆՅԱՆ. Խնդիրն այն է, որ աշխարհաքաղաքական նկատառումներով մենք զիջում ենք մեր սկզբունքներն ու արժեքները: Մենք պետք է դրանք տարանջատենք: Պետք է ասել` ահա այստեղ փաստերն են, այստեղ` պատմությունը, այստեղ` մեր արժեքները, և դուք պետք է դրանք ընդունեք: Որքան շատ ենք գոհացնում բռնակալներին, մարդկանց, որոնք ժխտում են պատմության փաստերը, նրանք ավելի պահանջկոտ են դառնում մեզանից:
«FOX». Գիտեք, Օսմանյան կայսրության պատմության մեջ, որը անմիջապես դրանից հետո կործանվեց, թուրքերն ասում են. «Ցեղասպանություն չէր, դա պատերազմի մշուշն էր, մարդիկ մեռնում էին պատերազմից, մարդիկ մեռնում էին հիվանդությունից, այն ծրագրված չէր, ուստի այն Ցեղասպանություն չէր», իսկ դուք ասում եք …
ՍԱՍՈՒՆՅԱՆ. Հարյուրավոր պատմաբաններ, Հոլոքոստի և Ցեղասպանության փորձագետներ միասնական նամակ են ստորագրել` ասելով, որ այն Ցեղասպանություն էր: Մենք դատական գործեր ունենք, Միավորված ազգերի կազմակերպություն, Եվրոպական պառլամենտ, որոնք ճանաչել են Հայոց ցեղասպանությունը, բազմաթիվ երկրներ, ԱՄՆ նահանգները և նախագահ Ռեյգանը ասել են, որ դա Ցեղասպանություն էր:
«FOX». Գիտեմ, որ ճանաչում եք ուզում, եղել է որոշակի ճանաչում, բայց թերևս ոչ բավարար: Ուրիշ էլ ի՞նչ եք ուզում:
ՍԱՍՈՒՆՅԱՆ. Իրոք, այն ինչ մենք ուզում ենք ճանաչումը չէ, որովհետև իմ տեսանկյունից, աշխարհը գիտի, որ դա Ցեղասպանություն էր: Որոշ մարդիկ չեն ուզում այն հրապարակավ ասել: Սակայն, այն ինչ մենք իրոք ուզում ենք, հետևյալն է … մենք շատ ենք կորցրել, բազում սպանվածներից բացի, մենք կորցրել ենք նաև մեր մշակույթը, մեր եկեղեցիները, մեր հողերը և մեր անձնական ունեցվածքը: Բոլոր հայերը ունեցել են տներ, կալվածքներ, սեփականություն և բանկային հաշիվներ: Մենք դրանք բոլորը կորցրել ենք: Այնպես որ, իմ նպատակն է դիմել դատարան` Համաշխարհային դատարան, Եվրոպական դատարան և Միացյալ Նահանգների դաշնային դատարաններ: Մենք ցանկանում ենք, որ թուրքերը փոխհատուցում վճարեն և ցանկանում ենք վերականգնել արդարությունը նրանց գործած այս վիթխարի ոճրագործության համար: Դա մեզ համար շատ ավելի կարևոր է, քան որևէ քաղաքական գործչի շուրթերից հնչած խոսքը:
«FOX». Իրողությունն այն է, որ պաշտոնական ճանաչման մեկ մակարդակի բացակայությունը, թեման շատ վառ է պահում: Եվ որոշ առումով, այն առավելություն ունի, որովհետև ամբողջ ժամանակ խոսում ենք դրա մասին:
ՍԱՍՈՒՆՅԱՆ. Դուք միանգամայն ճիշտ եք…. եկեք մի պահ մոռանանք նախագահ Օբամայի մասին: Եթե անգամ Թուրքիայի նախագահը վաղն առավոտյան հայտարարի, որ դա Ցեղասպանություն էր, ապա շատ մարդիկ ամբողջ աշխարհում, և գուցե նույնիսկ որոշ հայեր ասեն, որ մենք վերջապես հասել ենք մեր նպատակին, եկեք առաջ գնանք: Այնպես որ, միգուցե մեր օգտին է, որ թուրքերը շարունակում են ժխտել Ցեղասպանությունը:
Հարութ Սասունյան
«Կալիֆորնիա կուրիեր» թերթի հրատարակիչ և խմբագիր
Թարգմ.` Ռ.Ավագյանի
Մամուլի ազատութեան միջազգային օրուան նշումը մեզի համար հայեացքները կ՛ուղղէ բնականաբար դէպի հայկական լրատուադաշտ՝ իր հայաստանեան եւ սփիւռքեան բաժիններով։
Նկատառելի է անշուշտ, որ մեր հայրենիքի մէջ վերջերս շատցած են մամուլի ներկայացուցիչներուն դէմ դատ բանալու երեւոյթները։ Հսկայական գումարներու պահանջով յտկանշուած դատական դիմումները կը բացայայտեն խնդրոյ առարկայ մամուլը փակել տալու նպատակը։ Յայտնապէս մամուլի համապատասխան օրէնքները չեն բիւրեղացած տակաւին ճշդելու համար, թէ ի վերջոյ ո՞ւր է այն սահմանագիծը, որմէ անդին պէտք չէ անցնի հրապարակագիրը կամ լրագրողը՝ քննադատութիւն կատարելու կամ ճշմարտութիւն բացայայտելու իր առաքելութեան ընթացքին։
Խօսքը անշուշտ, ազատ բայց պատասխանատու մամուլ հասկացողութեան մասին է։ Կ՛անդրադառնանք անշուշտ, որ հարցերը առաւելաբար կը կեդրոնանան տպագիր մամուլին վրայ։ Մինչ, անհետեւանք կը մնան ելեկտրոնային մամուլի կից պաշտօնապէս հաստատուած պլոկի վրայ երեւցած քննակումներու բաժինին մէջ յայտնուող գաղափարները, ամբաստանութիւնները, մեղադրանքները։ Հակասութիւնը այս պարագային այն է, որ մինչ տպագիր մամուլը, որ շատ պատճառներով գոյութեան կռիւ կը մղէ, ընթերցողներու կայուն թիւ պահելու մղձաւանջը կ՛ապրի, իսկ ելեկտրոնայինը ընթերցող նոր լսարաններ կը նուաճէ, ուշադրութեան կեդրոնին յայտնուածը կը շարունակէ մնալ տպագիր մամուլը։ Դատական դիմումները բոլորը կը վերաբերին տպագիր մամուլին։
Հարցը այն է, որ դաշտը՝ իր ամբողջական հասկացողութեամբ չէ կանոնակարգուած։ Ելեկտրոնայինի պարագային կը գործէ անտառի օրէնք. յղումները կը բացակային, տեղեկութիւններու աղբիւրները չեն նշուիր, մեղադրանքները չեն հիմնաւորուիր յաճախ եւ ասեկոսային նիւթերը կը շրջանառուին բազմապատկումներով յաւելեալ ընթերցողներուն հասնելով՝ քան տպագիր մամուլը։
Այս հակասական իրականութիւնը կը մղէ տուեալ թերթի պատասխանատուները զատորոշելու տպագիր եւ ելեկտրոնային միեւնոյն մամուլին բովանդակութիւնը։ Տպագիրը կը ցուցաբերէ յաւելեալ պատասխանատուութիւն եւ զգուշաւորութիւն, մինչ ելեկտրոնայինը կ՛արշաւէ սանձարձակ, յատկապէս պլոկներու ճամբով։
Դեղատոմսերը յստակ չեն այս պարագային։ Դրական առումով ինքնագրաքննութեան ակնկալութիւն կայ, ազատութիւնն ու պատասխանատուութիւնը միաժամանակ կիրարկելու լրագրողական արուեստի հմտութեան ցուցաբերումով։
Լրագրողներու իրաւունքներու պաշտպանութեան գրասենեակներու եւ կազմակերպութիւններու տարեկան գնահատականները անպայման պէտք է նկատի ունենալ եւ ըստ այնմ դիտարկել լրատուադաշտն ու այնտեղ երեւցող հիմնախնդիրները։ Առանց անտեսելու քաղաքական շարժառիթներու ներշնչումը այդ զեկուցումներուն բովանդակութեան վրայ։
Սփիւռքեան կողմն աշխարհի աւելի մխիթարական չէ իրականութիւնը։ Եթէ հայրենիքի մէջ աստղաբաշխական գումարներ կը պահանջուի անմհիմն մեղադրանքի դիմաց սպառնալով թերթի գոյութեան, ապա Սփիւռքի մէջ նիւթական անձուկ պայմանները կ՛առաջնորդեն թերթի փակումին։ Տակաւին, չենք խօսիր սփիւռքահայ մամուլին տեղական օրէնքներու նկատառման եւ համապատասխան լրատուութիւններ թողարկելու կամ չթողարկելու երեւոյթներուն մասին։
Սփիւռքահայ մամուլին պակսողը, քննարկումներու որակն է, բազմակարծութեան բացակայութիւնը, կառուցողական քննադատութիւնն ու ինքնաքննադատութիւնը, հրապարակային բանավէճերը։ Այս բոլորը ազատ մամուլի կայացման կարեւոր բաղադրատարրեր են, որոնց կիրարկման նախաձեռնութիւնը մամուլի պատասխանատուներունը կը համարուի։
Հայկական մամուլը այսօր հեռու է իշխանութեան չորրորդ յենասիւնը նկատուելէ։ Հանրային կարծիքի ձեւաւորման համար անիկա իրօք կրնայ ազդեցիկ դերակատարութիւն ունենալ։ Խնդիրը այն է, որ թէ՛ Հայաստանի եւ թէ՛ Սփիւռքի մէջ հանրային կարծիքի ազդեցիկութիւնը՝ հիմնական որոշումներու կայացման գործընթացին վրայ խիստ խնդրոյ առարկայ է։
Շահան Գանտահարեան
«Ազդակ»ի գլխաւոր խմբագիր
Եթե չլինեին իշխանության եւ ՀԱԿ-ի ներդաշնակ քայլերը, մեր քաղաքական դաշտում մտքի մերօյա փայլատակումներին չէինք հանդիպի:
Կան քաղաքական ուժեր, որոնք իրենց գոյությունը, իրենց քաղաքական կեսունակությունը պատկերացնում են միայն իշխանություն-ընդդիմություն հակադրության պայմաններում: Այդ ժամանակ հակադրության կողմերից մեկը կօգտվի նրանց ծառայություններից:
Մրցակցության եւ երկխոսության միջավայրն այս ուժերին խուճապի է մատնում, որովհետեւ նրանք անմիջապես կորցնում են մի դեպքում` հաճախորդի, մյուս դեպքում` հեղափոխականի կարգավիճակը:
Ժիրայր Սեֆիլյանի ղեկավարած կառույցը տարաձայնություններ ունի ՀԱԿ-ի հետ ու սա նույնիսկ նորմալ է, որովհետեւ ազատամարտի հրամանատարներից մեկը չի կարող համաձայնել, օրինակ, ԼՂ հարցում Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի հնչեցրած տեսկետների հետ: Բայց առնվազն անհեթեթ է, որ «Սարդարապատ» շարժումը հակադրվում է ՀԱԿ-ի որդեգրած մարտավարությանը` պնդելով, թե «ժողովրդի միակ պահանջը ոչ ընտրություններով բռնապետության տապալումն է։ Ընդդիմության որևէ շեղում այս ընթացքից ուղիղ ճանապարհ է դեպի քաղաքական լուսանցք՝ մարգինալացում»: Անհեթեթ է, որովհետեւ Սեֆիլյանի կոմնակիցների այս պնդումն որեւէ կապ չունի քաղաքականության հետ: Քաղաքական գործիչները, եթե նույնիսկ փոփոխությունների են հասնում հեղափոխության ճանապարհով` դա անպայման լեգալացնում են ընտրությունների ճանապարհով: Այդ ուղին անցել է Հայաստանը 1990թ-ին, ավելի ուշ` Ուկրաինան եւ Վրաստանը:
Բնական է նաեւ «Ժառանգություն» կուսակցության մոտեցումը, որը համարում է, որ ինքնուրույն ձեռագիր ունի եւ չի ուզում տարալուծվել ՀԱԿ-ի մեջ: Ի վերջո, խորհրդարանական կուսակցությունն այլ որոշում չէր էլ կարող կայացնել: Բայց ծիծաղելի է, որ Րաֆֆի Հովհաննիսյանի քաղաքական պահանջները միշտ հաջորդում են Տեր-Պետրոսյանի պահանջների հրապարակմանը, ավելին` նույնիսկ պահանջների թիվն է նույնը: Ընդ որում, Հովհաննիսյանն ավելի շատ կապկում է ձեւի, ոչ թե` բովանդակության առումով:
Տիգրան Կարապետիչը ընդդիմադիր հայտ ներկայացրեց շատ հավակնոտ մի ծրագրով: Նա հավակնում էր «երրորդ ուժ» ձեւավորել` ՀՅԴ-ի եւ «Ժառանգության» ընկերակցությամբ, նրան օգնում էին, որպեսզի մարդաշատ հանրահավաքներ կազմակերպեր: Բայց հենց վերացավ հակադրությունը իշխանության եւ ՀԱԿ-ի միջեւ, Ժողովրդկական կուսակցության նախագահի կողքին մնաց մի քանի տասնյակ թոշակառու, «երրորդ ուժից» մնաց «հայրենասիրական ուժերի միություն» ստեղծելու մտադրությունը, ընդ որում` այդ միությունում Կարապետիչը չի կարողանում նշել իրենից զատ այլ անուն:
Մեր քաղաքական ուժերը չեն հասկացել, որ դաշտում տեղ ունենալու, համակիրներ ձեռք բերելու համար` միայն քննադատելը բավարար չէ: Հեշտ է քննադատել, անարգանքի սյունին գամել դիմացինին, բայց պետք է ունենալ նաեւ ասելիք, արժեքների համակարգ, որի շնորհիվ ընտրողը իր քվեն կտա կոնկրետ ուժի: Անցել են ժամանակները, որ քաղաքական դիվիդենտ կարող է բերել միայն Սերժին կամ Լեւոնին հայհոյելը: Հիմա, դա նույնիսկ անհետաքրքիր է:
«Եթե մայիսի 31-ին հարթակից ելույթ չունենան Նիկոլ Փաշինյանն ու Սասուն Միքայելյանը, ինքն անձամբ նստացույց կհայտարարի և կմիանա բոլոր նրանց, ովքեր դեռևս ապրիլի 28-ի հանարահավաքից հետո այդ ցանկությունը ունեին», -այսօր հանդիպման ժամանակ հայտարարել է ՀԱԿ համակարգող Լևոն Զուրաբյանը:
Ստացվում է, որ մայիսի 31 –ին իսկապես հետաքրքիր իրադարձություններ են սպասվում: Զուրաբյանը հավատացնում է, որ բանակցություններ կարող են լինել միայն քաղբանտարկյալներին ազատ արձակելուց հետո, իշխանությունն էլ իր հերթին պատրաստ է գնալ զիջումների. հենց միայն այն, որ ԱԺ նախագահը խնդրագիր է հղել ՀՀ նախագահին խոսում է այն մասին, որ միակ դժվարություն ներկայացնող Սասուն Միքայելյանի հարցը փորձում են այդ կերպ լուծել: Նիկոլի պատժաժամկետը կիսվում է հունիսին, բայց նրա վաղաժամկետ ազատվելը խնդիր է, քանի որ տույժեր ունի: Մնում է միակ տարբերակը` ամսի 28-ին համաներում հայտարարել:
Իսկ թե կկատարի՞ իշխանությունը ՀԱԿ-ի պահանջն ամբողջությամբ, թե թույլ կտա, որ Զուրաբյան Լևոնը գնա նստացույցի, և Ինչպես կդրսևորի իրեն «Դավիթ Շահնազարյանի բնութագրած` ժողովրդի վեր կրիտիկական զանգվածը, կերևա մինչև մայիսի 31-ը:
Հայաստանի Հանրապետության վարչապետ Տիգրան Սարգսյանը շարունակում է իր նվաճումները: ՀՀ վարչապետը որոշել է տիրույթներ նվաճել վիրտուալ տարածքում: ՀՀ վարչապետի նվաճողական քաղաքականությունն ավելի քան խորհրդանշական է, թեև, եթե խոսքը գնում է պետական գործիչ վարչապետի մասին, ոչ մի բան, բնական է, չէր կարող պատահական լինել:
2008թ-ից ի վեր Տիգրան Սարգսյանի վարչապետությունը խոսում է մի բանի մասին. ի դեմս Սարգսյան վարչապետի, Հայաստանի Հանրապետությունն ունեցավ ոչ թե երկրային, այլ հենց վիրտուալ վարչապետ. Տիգրան Սարգսյանին այդպես էլ չհաջողվեց Հայաստանի տնտեսության առաջխաղացման որևէ հստակ, իրատեսական ծրագիր մշակել և իրականացնել. միակ բանը, որ լավ հաջողվում է Սարգսյանի կաբինետում, դա վիրտուալ ծրագրերի մշակումն է, իսկ հետո արդեն` դրանց չիրականացումը. Գյումրին այդպես էլ չդարձավ նավահանգստային քաղաք, չդարձավ ավիաշինության կենտրոն… իսկ ցածր տոկոսադրույքներով գյուղացիներին տրվող վարկերն էլ մնացին միայն գյուղնախարար Սերգո Կարապետյանի ելույթներում և հայրապետական աղոթքներում, որոնցով սակայն գյուղացիներին առ օրս չի հաջողվում վարկեր ստանալ: Սերմացուի հերթական ներուծումը որով պարծենում էր վարչապետը պարզվեց ընդամենը քաղաքակիրթ երկրներում մերժված ԿՎՕ պարունակող կուլտուրաներ են, և այսպես կարելի է երկար շարունակել…
Այսօր Տիգրան Սարգսյանի վիրտուալ նվաճողական քաղաքականությունը պսակվել է ևս մեկ հաղթանակով. Տիգրան Սարգսյանը հերթական տիրույթն է նվաճել վիրտուալ աշխարհում` բացելով իր անձնական կայքը: ՀՀ վարչապետն առաջին բարձրաստիճան պաշտոնյան էր, որ բլոգ էր վարում livejournal-ում, ուներ իր էջը facebook սոցիալական ցանցում, կառավարությունն իր հերթին ունի երկու կայք, որտեղ առաջատար դերում, բնականաբար, վարչապետն է և հիմա, փաստորեն, ինչպես երևում է, դրանք քիչ են թվացել վիրտուալ աշխարհի հայաստանյան տիրակալին և նա որոշել է ձեռքի հետ մի հատ էլ անձնական կայք բացել:
Կայքը, ի դեպ, բավական ռոմանտիկ է ստացվել` էրոտիկ նրբերանգներով պարուրված. կայքի վերևի հատվածում Տիգրան Սարգսյանի գլուխն է և ձեռքի մի հատվածը, որով բարձրացված է վարագույրը և տղամարդը վարագույրի հետևից դուրս է նայում. թե ու՞մ է հետևում տղամարդը վարագույրի հետևից, ու՞մ հետևից է բազմանշանակ և զուսպ ժպիտով նրբագեղորեն ժպտում վարչապետը, ու՞մ է ճանապարհ դրել և հիմա էլ չի կարողանում հագենալ այդ հանդիպումից և շարունակում է վերջին վայրկյաններին ևս վայելել այդ առեղծվածային էակի ներկայությունը… Տիգրան Սարգսյանը թողել է առանց մեկնաբանության և թույլ տվել իր նկարները վայելել ազատորեն` երևակայության անսահմանության շրջանակներում ցանկալի սցենարներ գծելով:
«Բարեկամներ»,-գրել է Տիգրան Սարգսյանն իր կայքում և խոստովանել նորանոր վիրտուալ տարածքներ նվաճելու բուռն տենչանքի մասին,- «այսուհետև շարունակելու եմ իմ շփումը Ձեզ հետ նաև www.tigransargsyan.am կայքի միջոցով: Նման որոշման համար հիմք հանդիսացավ «նոր վիրտուալ տարածքներ յուրացնելու» ցանկությունը»: Միաժամանակ Սարգսյանը տեղեկացրել է, որ բոլոր գրառումները արտացոլվելու են նաև կենդանի մատյանի իր էջում (խոսքը livejournal-ի մասին է):
Ինչպես տեսնում ենք, կան պետություններ, որոնց վարչապետերը ձգտում են նոր շուկաներ, ազդեցության նոր գոտիներ նվաճել և այլն, Հայաստանի վարչապետն էլ ուզում է վիրտուալ նոր տարածքներ նվաճել: Դե, մարդը որ ուզում է, հո չե՞ն թողնի ցանկությունն անկատար մնա: Իսկ կայքում նույն Տիգրան Սարգսյանն է իր «Մի կյանք արժե մի համբույրը աղջկա, առանց կնոջ, առանց սիրո կյանք չկա» շիրազյան պոռթկումով, անձնական նկարներով, որտեղ պատկերված է Տիգրան Սարգսյան-ամուսինը, Տիգրան Սարգսյան-հայրը, Տիգրան Սարգսյան-հավատացյալը, Տիգրան Սարգսյան-կիթառահարը և այլն: Կայքում ՀՀ վարչապետը նաև խորհուրդներ է տալիս, թե ինչ կարելի է կարդալ, ինչ երաժշտություն կարելի է լսել և այդպես շարունակ` միաժամանակ ցուցադրելով նաև, թե որ գիրքը ումից է նվեր ստացել (սրանից երևում է, որ մեր պետության վարչապետին, փաստորեն, կարելի է նաև գրքեր նվիրել, այդպես Սարգսյանի նախընտրած գրքերից երկուսը նվիրել է Ռուբեն Վարդանյանը, մեկը` Շավարշ Քոչարյանը, մեկը` Բակո Սահակյանը, մեկն էլ Պյոտր Շեդրովիցկին):
Թե դեռ ինչ նվաճումներ կունենա իր հետագա պաշտոնավարման ընթացքում ՀՀ վարչապետը, դեռ կերևա, այսօրվա տվյալներով, միանշանակ կարելի է փաստել, որ ինչ-ինչ, բայց Տիգրան Սարգսյանի վիրտուալ նվաճումներն իսկապես խոսուն են:
Ֆրանսիայի նախագահ Նիկոլա Սարկոզին լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ ակնարկել է, որ Ֆրանսիան կարող է ճանաչել Պաղեստինի անկախ պետությունը, եթե Իսրայելի հետ խաղաղ բանակցությունների գործընթացը չկարգավորվի մինչև 2011 թ. սեպտեմբերը:
«Եթե բանակցային խաղաղ գործընթացը չսկսվի ամենաուշը այս տարվա սեպտեմբերին, ապա Ֆրանսիան կճանաչի պաղեստինյան պետությունը: Սեպտեմբերին Պաղեստինն իր պետականությունը ճանաչելու խնդրանքով դիմելու է ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեային, և մենք պետք է կարգավորենք բոլոր հարցերը մինչև այդ ժամանակահատվածը»,- ընդգծել է Սարկոզին:
Հիշեցնենք, որ Նիկոլա Սարկոզին վաղը հանդիպելու է Իսրայելի վարչապետ Բենյամին Նաթանյահուի հետ, և միասին քննարկելու են Պաղեստինյան ինքնավար պետության ու իսլամիստական «Համաս»-ի համակեցության խնդիրը:
Իսրայելի կառավարության ղեկավարը հանդիպելու է նաև Մեծ Բրիտանիայի վարչապետ Դևիդ Քեմերոնի հետ:
Պաղեստինյան երկու մրցակից շարժումներ` Ֆաթհն ու Համասը, այսօր Կահիրեում ստորագրել են ազգային հաշտեցման և ընդհանուր իշխանությունների ստեղծման համաձայնագիր:
Համաձայնագիրը նախատեսում է անկուսակցական մասնագետներից «տեխնոկրատների կառավարություն» ստեղծել և ընտրություններ անցկացնել Պաղեստինի ինքնավար պետությունում:
Նախընտրական քարոզարշավին և ընտրությունների ընթացքին հետևելու է 12 հոգուց կազմված անկախ դատարանը:
Ավելին, համաձայնագիրը պահպանելու է անվտանգության ստատուս քվոն. Ֆաթհը կվերահսկի Արևմտյան ափը, իսկ Համասը` Գազայի հատվածը:
Կազմակերպությունները համաձայնության են հասել Եգիպտոսի նոր իշխանությունների միջնորդությամբ:
- Տեսանյութ
- Օրվա միտք
- Խմբագրի վարկած
- Ֆոտո
-
Հասցե` Հայաստան, 0023, Երևան, Արշակունյաց 2
Հեռ: +374 (10) 06 06 23 (413, 414), +374 (99) 53 58 26
Էլ. փոստ` armv12@mail.ru -
2010-2011 © Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են:
Մեջբերումներ անելիս հղումը armversion.com-ին
պարտադիր է: Կայքի հոդվածների մասնակի կամ
ամբողջական հեռուստառադիոընթերցումն
առանց armversion.com-ին հղման արգելվում է: -
Կայքում արտահայտված կարծիքների համընկնումը
խմբագրության տեսակետի հետ պարտադիր չէ:
Գովազդների բովանդակության համար
կայքը պատասխանատվություն չի կրում:
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: Copyright “Armversion.com” 2010.