Երևանի Կենտրոն և Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանը քիչ առաջ հրապարակեց Հայկ Կյուրեղյանի գործով դատավճիռը: Դատարանի վճռով Հայկ Կյուրեղյանը դատապարտվեց 9 տարվա ազատազրկման: Նրա նկատմամբ ընտրված խափանման միջոց կալանավորումը թողնվեց օրինական ուժի մեջ՝ մինչև դատավճռի՝ օրինական ուժի մեջ մտնելը:

Նշենք, որ դատախազը միջնորդել էր Հայկ Կյուրեղյանի նկատմամբ որպես պատիժ նշանակել 14 տարվա ազատազրկման:

Հայկ Կյուրեղյանին մեղադրանք է առաջադրվել երկու հոդվածով՝ ՀՀ քրեակական օրենսգրքի 258-րդ հոդվածի 4-րդ մաս՝ խուլիգանություն և ՀՀ քրեակական օրենսգրքի 316-րդ հոդվածի 2-րդ մաս՝ իշխանության ներկայացուցչի նկատմամբ բռնություն գործադրելը:

Նշենք, որ ՀՀ քրեական օրենսգրքի 258-րդ հոդվածի 4-րդ մասը  որպես պատիժ նախատեսում է ազատազրկում   չորսից յոթ տարի ժամկետով, իսկ 316-րդ հոդվածի 2-րդ մասը՝ ազատազրկում՝ հինգից տասը տարի ժամկետով:

Հիշեցնենք. Հայկ Կյուրեղյանին մեղադրանք է առաջադրվել այն բանի համար, որ նա, 2014թ-ի հունիսի 12-ին՝ ժամը 11:45-ի սահմաններում, գտնվելով Երևանի Կենտրոն և Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանի շենքի առջևի հատվածում բողոքի ակցիա իրականացնող քաղաքացիների շարքում, կոպիտ կերպով խախտելով հասարակական կարգը, հասարակության նկատմամբ դրսևորել է բացահայտ անհարգալից վերաբերմունք՝ իր անկախությունը՝ հասարակության մեջ ընդունված վարքագծի կանոններից շեղելու, ինչպես նաև իր անձը հասարակությանը հակադրելու՝ իր գերակայությունն ի ցույց դնելու մղումով բարձրացել է դատարանի շենքի առջևի ավտոկայանատեղիում կայանված՝ Քրիստինա Սարդարյանին ավտոմեքենայի տանիքին, ապա անտեսելով տարածքում ծառայություն իրականացնող ոստիկաններին, քայլել է մեքենայի տանիքի վրայով և դիտավորությամբ վնասել այն՝ պատճառելով 284.000 դրամի գույքային վնաս:

Ըստ մեղադրանքի՝ նա աղմկել է ու բռնություն գործադրել՝ որպես զենք օգտագործվող առարկայով՝ իր մոտ պահվող «Մակարով» տեսակի օդամղիչ ատրճանակով կրակոցներ է արձակել տարածքում ծառայություն իրականացնող ՀՀ ոստիկանության ծառայողներ Արմինե Գրիգորյանի, Սամսոն Ղարիբյանի, Միքայել Այվազյանի, և Արտաշես Նիկողոսյանի ուղղությամբ և դիտավորությամբ նրանց առողջությանր պատճառել թեթև վնասի հատկանիշներ չպարունակող վնասվածքներ, այնուհետև, տեսնելով իրեն մոտեցող ոստիկաններին սպառնացել է իրեն մոտենալու դեպքում ձեռքում եղած պլաստմասե առարկայով պայթեցնել մարդկանց հոծ բազմության կողքին կայանված ավտոմեքենան, ապա շարունակելով անհնազանդ վարքագիծը և չենթարկվելով իշխանության ներկայացուցիչ հանդիսացող ոստիկան Արայիկ Աբելյանի՝ ավտոմեքենայի տանիքից իջնելու օրինական պահանջին, և տեսնելով նրա ձգտումը՝ ֆիզիկական ուժի գործադրմամբ խափանելու իր գործողությունները, կապված վերջինիս կողմից իր ծառայողական պարտականությունների կատարման հետ, նրա կյանքի և առողջության համար վտանգավոր բռնություն գործադրելով՝ հիշյալ ատրճանակով կրակել է Ա. Աբելյանի ուղղությամբ և դիտավորությամբ վերջինիս առողջությանը պատճառել է թեթև վնաս՝ առողջության կարճատև քայքայումով, իր այդ դիտավորյալ գործողություններով շուրջ 5 րոպե տևողությամբ անհարմարություն պատճառելով տարածքում գտնվող հասարակության անդամներին։

Դատարան ներկայացվել էր նաև Հայկ Կյուրեղյանը, ով, սակայն, չկանգնեց դատավճիռը լսելու համար: Դատավոր Արմեն Բեկթաշյանը զգուշացրեց, որ կողմերը դատավճիռը լսում են հոտնկայս և կարգը խախտելու դեպքում Հայկ Կյուրեղյանը կհեռացվի դահլիճից: Հայկ Կյուրեղյանը չկանգնեց, և դատավորը նրան հեռացրեց դահլիճից:

Դատարանը բավարարեց նաև տուժողի ներկայացրած քաղաքացիական հայցը:

Իր երեխայի շահագործման մեջ մեղադրվող մայրը Էրեբունի և Նուբարաշեն վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանի որոշմամբ ազատվեց քրեական պատասխանատվությունից և պատժից:

Լուսինեին քրեական պատասխանատվությունից ազատելու միջնորդությամբ հանդես եկավ մեղադրող Արմեն Մարուխյանը, և դատարանի որոշմամբ Լուսինեի նկատմամբ կկիրառվի  բժշկական բնույթի հարկադրանքի միջոց. նա կստանա արտահիվանդանոցային հսկողության հարկադիր բուժում հոգեբույժի մոտ:

Ըստ մեղադրանքի՝ Լուսինեն և Լուսիկը 2011 թվականի սեպտեմբերին ծնված Լուսինեի որդուն 2012թ. փետրվարից մինչև 2013թ. հունիսի 11-ն ընկած ժամանակահատվածում «դրել և պահել են ստրկությանը հավասարազոր` աշխատանքի վատթարագույն՝ մուրացկանության շահագործման վիճակում»:

Ամեն օր՝ ժամը 14:00-ից մինչ երեկո, մայրը երեխային հանձնել է Լուսիկին, իսկ վերջինս էլ Երևան քաղաքի Տիգրան Մեծ փողոցում գտնվող «Սթար» սուպերմարկետի մոտ նրան գրկում պահելով՝  երեխայի առկայության հանգամանքով քաղաքացիների խղճահարությունը հարուցելով, զբաղվել է մուրացկանությամբ: Լուսինեն ու Լուսիկն օրական վաստակած 4.000-ից 6.000 ՀՀ դրամ գումարներն ուղղել են իրենց առօրյա կարիքները հոգալուն:

Երեխայի մորը և Լուսիկին մեղադրանք է առաջադրվել ՀՀ քրեական օրենսգրքի 132.2-րդ հոդվածի 2-րդ մասի 2-րդ կետով՝ մի խումբ անձանց կողմից նախնական համաձայնությամբ երեխայի թրաֆիքինգը կամ շահագործումը:  Գործով երկու ամբաստանյալներն էլ  նախաքննության ընթացքում  կատարված փորձաքննության համաձայն,  ճանաչվել էին  սահմանափակ մեղսունակ, սակայն դատաքննության ընթացքում դատահոգեբուժական և դատահոգեբանական համալիր փորձաքննության եզրակացությամբ ճանաչվել են անմեղսունակ:

Ինչպես ավելի վաղ տեղեկացրել էինք, դատաքննության ընթացքում գործով երկու ամբաստանյալների նկատմամբ նշանակվել է դատահոգեբուժական և դատահոգեբանական համալիր փորձաքննություն, համաձայն որի՝ նրանք ճանաչվել են անմեղսունակ:

pastinfo.am

Սակրամենտոյում դատում են Կալիֆորնիայի չորս բնակիչների ՝ Ռուսլան Կիրիլյուկին, Միհրան Մելքոնյանին, Ալեքսանդր Մասլովին ու Ռուսլան Ահմերովին: Նրանց մեղադրում են բանկային խաբեբայության մեջ: Հայտնում են, որ կասկածյալները կողոպտել են 119 000 բանկային հաշվեհամարներ, նրանց մինչև 20 տարի ազատազրկում է սպառնում՝ մեղադրանքի 23 կետերից յուրաքանչյուրով:

Ըստ դաշնային դատախազության մամուլի հաղորդագրության, չարագործների քառյակը օգտվելով ոչինչ չկասկածող քաղաքացիներից գողացված անձնական տեղեկություններից, փող էր հանում American Express-ի հաճախորդների վարկային քարտերից: Հանցավոր գործունեության հետևանքով խաբեբաներրը կողոպտել են 119 հազար բանկային հաշվեհամար: Օգտվելով ապօրինի ճանապարհով հայթայթած տեղեկություններից, կասկածյալ խաբեբաները փոքր գումարներ են հանել American Express վարկային քարտերի բազմաթիվ տերերի հաշվեհամարներից՝  այդ թվում PayPal-ի միջոցով: Ֆիկտիվ վճարումները կատարվել են ֆորմալ կազմակերպությունների միջոցով:

Չարագործները գործել են 2011 թ հոկտեմբերից մինչև 2014 թ. մարտ ժամանակահատվածում, հայտնում է Slavicsac-ը:

35-ամյա Միհրան Մելքոնյանը՝ Սակրամենտոյից ու 41-ամյա Ռուսլան Ահմերովը՝ Լոս Անջելեսից, մեղադրվում են 23 հոդվածներով ՝ այդ թվում ԱՄՆ փոստի ու բանկային համակարգի նկատմամբ իրականացված խաբեբայությունների համար: Հիշեցնենք, որ դատարանը անցած տարվա դեկտեմբերին մեղավոր է ճանաչել Ահմերովին, ով հիմա սպասում է դատավճռին:

Միաժամանակ դատարանը մեղադրում է նաեւ 37 -ամյա Ռուսլան Կիրիլյուկին ՝ Լոս Անջելեսից ու 34-ամյա Ալեքսանդր Մասլովին՝ Սակրամենտոյից, փոստային կողոպուտի 23 դեպքերի համար: Կիրիլյուկին վերագրում են լուրջ հանցագործության առնվազն մեկ դեպք:

Մելքոնյանը ապրիլի կեսերից կալանքի տակ է գտնվում, իսկ Մասլովը ձերբակալվել է Սակրամենտոյի իրավապահ մարմինների կողմից սեպտեմբերի 1-ին, հետո նրան գրավով ազատ են արձակել: Դաշնային դատարանը տվել է նաեւ Կիրիլյուկի ձերբակալության օրդերը:

Եթե կասկածյալների մեղքը ապացուցվի ՝ նրանց սպառնում է մինչեւ 20 տարի ազատազրկում ու 250 000 դոլար տուգանք ՝ մեղադրանքի յուրաքանչյուր կետով: Բացի դրանից Կիրիլյուկի պատիժը կարող են երկարացնել ևս երկու տարով ՝ անձնական տվյալների գողության համար:

NEWS.am

Փաստաբան Նիկոլայ Բաղդասարյանին քրեական օրենսգրքի 144-րդ հոդվածով, այն է՝ անձնական կամ ընտանեկան կյանքի մասին տեղեկություններ ապօրինի հավաքելը, պահելը, օգտագործելը կամ տարածելը, մեղադրանք է առաջադրվել: Այս մասին Past.am-ի հետ զրույցում ասաց Բաղդասարյանի փաստաբաններից Լուսինե Սահակյանը:

«Նիկոլայ Բաղդասարյանին մեղադրանք է առաջադրվել այն բանի համար, որ նա, իբր, ապօրինի հավաքել և տեղեկություններ է տարածել անձի վերաբերյալ, ով իր պաշտպանյալի դեմ ցուցմունք է տվել, որն էլ դրվել է իր պաշտպանյալի մեղադրանքի հիմքում, այսինքն՝ օգտագործվել է որպես ապացույց, սակայն պարզվել է, որ այդ ցուցմունքը տված անձը հոգեկան հիվանդությամբ է տառապում»,-ասաց Լուսինե Սահակյանը:

Փաստաբանը նշեց, որ Նիկոլայ Բաղդասարյանը հարցում է կատարել՝ իր պաշտպանյալի դեմ ցուցմունք տված անձի մասին տեղեկություններ ստանալու համար, սակայն այդ տեղեկությունները նրան չեն տրամադրվել, որից հետո նա միջնորդություն է ներկայացրել դատարան, և այն բավարարվել է:

«Դատարանը բավարարել է Բաղդասարյանի միջնորդությունը, այդ տեղեկությունները ստացվել են և որպես քրեական գործի նյութ հասու դարձել նաև Նիկոլայ Բաղդասարյանին: Ու հիմա, փաստորեն, նա մեղադրվում է այն բանի համար որ, իբր ապօրինի, հավաքել է այդ տեղեկությունը և համապատասխան հաղորդման ժամանակ այդ տվյալը հրապարակել է:

Լուսինե Սահակյանը նշեց, որ դատական գործը, որի ընթացքում տեղի են ունեցել վերը շարադրված իրողությունները, եղել է դռնբաց։

«Եթե լիներ դռնփակ դատական նիստ, և այդ նիստի պայմաններում կողմերը նախազգուշացված լինեին, որ այդ տվյալը հրապարակման ենթակա չէ, ապա այդ դեպքում խնդիրը կարող էր միանգամայն այլ հարթության մեջ դիտվել, բայց, միևնույն է, ցանկացած դեպքում, նկատի ունանալով այն հանգամանքը, որ տվյալ անձը վկայություն է տվել, որը որպես ապացույց օգտագործվել է փաստաբանի պաշտպանյալի դեմ, պաշտպանն իրավունք ունի տվյալներ հավաքելու, ըստ որում՝ որոշակի առումով անգամ կարևոր էլ չէ, թե նա ինչ կերպ կհավաքի այդ տվյալները»,- ասաց Լուսինե Սահակյանը:

Վերջինս կարծիք հայտնեց, որ փաստաբանի նկատմամբ նման կերպ մեղադրանք առաջադրելն ու առավել ևս նրա նկատմամբ հետագայում մեղադրական դատական ակտ կայացնելը լուրջ խոչընդոտ է փաստաբանական գործունության համար:

«Սա շատ լուրջ խնդիր է, քանի որ ստացվում է, որ անձը մեղադրվում է իր պարտականությունները կատարելու համար, որովհետև այլ կերպ հնարավոր չի լինի աշխատել. եթե անձը հոգեկան հիվանդությամբ է տառապում, և դու՝ որպես փաստաբան, իրավունք չունես այդ տվյալը հրապարակելու, փորձաքննոթյուն նշանակելու միջնորդություն անելու, որպեսզի պարզվի,թե արդյոք տվյալ անձն ունա՛կ է ընկալելու և վերարտադրելու իրականությունը, որպեսզի կարողանա վկայություն տալ, ապա այլ կերպ ինչպե՞ս պետք է աշխատել: Կրկնում եմ, որ սա իր մեջ շատ լուրջ վտանգ է պարունակում, քանի որ պաշտպանական կողմը պետք է իրավունք ունենա ապացույցներ հավաքելու և վիճարկելու այն բոլոր ապացույցները, որոնք դրվել են իր պաշտպանյալի մեղադրանքի հիմքում»,- շեշտեց Լուսինե Սահակյանը:

Փաստաբանը նկատեց, որ քրեական գործի քննության ընթացքում քննիչները ևս հավաքում են տվյալներ, որոնք քրեական գործի նյութ են դառնում, քրեական գործի քննության ընթացքում բազմաթիվ դատաբժշկական փորձաքննոթյուններ են անցկացվում, և դրանց արդյունքները հանրությանը հայտնի են դառնում: «Ուրեմն՝ այդ բոլոր դեպքերում այդ տվյալները պիտի հանրությանը հասու չլինեն, որն ուղղակի արդարարադատության շահի դեմ կլինի: Եթե կողմը գտնում էր, որ որոշակի տվյալներ հրապարաման ենթակա չեն, ապա պետք է անցկացվեր դռնփակ դատական նիստ, իսկ եթե նիստը եղել է դռնբացության պայմաններում, ապա ոչ ոք իրավունք չունի փաստաբանին մեղադրելու այդ նիստի ընթացքում հրապարակված տվյալներ հայտնելու համար: Հակառակ դեպքում փաստաբանը կզրկվի պաշտպանություն իրականացնելու հիմնական գործիքից, այսինքն՝ ապացույց ձեռք բերելու հնարավորությունից, մինչդեռ առանց այն էլ քրեական դատավարության օրենսգիրքը մեզ ապացույցներ ձեռք բերելու շատ հնարավորություններ չի տալիս»,- նշեց Լուսինե Սահակյանը:

Փաստաբանը տեղեկացրեց, որ Նիկոլայ Բաղդասարյանը պնդել է, որ իրեն առաջադրված մեղադրանք իրեն պարզ չէ:

«Նա պնդել է, որ իրեն պարզ չէ, թե ինչու՞մ է կայանում այդ տեղեկությունները հավաքելու և ինչում՝ դրանք տարածելու ապօրինությունը: Նա, բնականաբար, իրեն մեղավոր չի ճանաչել, քանի որ իր գործողոթյուններում քրեական օրենսգրքի որևէ հոդվածի հանցակզ չի պարունակվում»,- ասաց Սահակյանը՝ տեղեկացնելով նաև, որ վերը նշված քրեական գործը մեկ անգամ կարճվել է, սակայն Դատախազությունը վերացրել է կարճման որոշումը, որն էլ Նիկոլայ Բաղդասարյանի փաստաբանները բողոքարկել են դատարան։ Բողոքի քննությունը տեղի կունենա սեպտեմբերի 8-ին:

http://past.am/?p=9471&l=am

Այսօր Կենտրոն և Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանում՝ դատավոր Արշակ Վարդանյան,  հերթական անգամ հետաձգվեց Ռաֆայել Հարոյանի գլխավորած բանդայի գործով դատավարությունը:

Պատճառը կրկին պաշտպանի բացակայությունն էր. այս անգամ առողջական վիճակի կտրուկ վատթարացման պատճառով նիստին չէր ներկայացել ամբաստանյալ Տիգրան Հովհաննիսյանի պաշտպան Սուսաննա Սարգսյանը:

Տիգրան Հովհաննիսյանը հրաժարվեց իր պաշտպանից և խնդրեց հանրային պաշտպանի ներգրավում դատական գործընթացում:

Հիշեցնենք, որ «Նոր բանդայի» անդամների թիրախը տարադրամի փոխանակման կետերն են եղել և դրանցում աշխատող անձինք: Ըստ մեղադրանքի՝ Ռաֆայել Հարոյանի նախաձեռնությամբ ձևավորված և նրա ղեկավարմամբ գործած կազմակերպված զինված հանցավոր խմբի անդամները՝ կայուն անփոփոխ հանցակիցների կազմով, մանրակրկիտ ծրագրված եղանակով, ինչպես նաև՝ խմբի անդամների փոխադարձ սերտ համագործակցությամբ, առաջնորդվելով Ռաֆայել Հարոյանի դերաբախշմամբ իրենց վերապահված դերակատարման և ստանձնած պարտականությունների շրջանակներում, Երևան քաղաքում գտնվող տարադրամի փոխանակման կետերի աշխատակիցների նկատմամբ ավազակային հարձակումներ կատարելու վերաբերյալ ունեցած նախնական համաձայնության շրջանակներում նախատեսած՝ իրենց հանցավոր նպատակներն իրականացնելու համար, ապօրինի կերպով ձեռք են բերել 12մմ տրամաչափի «Վինչեստր» տեսակի որսորդական ողորկափող հրացան՝ համապատասխան փամփուշտներով, հրազեն հանդիսացող՝ 7,62 մմ տրամաչավվւ «ՏՏ» տեսակի ատրճանակ ու դրա համար նախատեսված, ռազմամթերք հանդիսացող 7,62 մմ տրամաչափի փամփուշտներ, «ՎԱԶ 2121» մակնիշի ավտոմեքենաներ, դիմակներ, հետևել են տարադրամի փոխանակման կետերի աշխատակիցների տեղաշարժին, ընտրել վերջիններիս վրա հարձակում կատարելու համար առավել նպաստավոր վայրեր։ Կազմակերպված զինված խմբի՝ բանդայի անդամների ավազակային հարձակումները չեն սահմանափակվել միայն կյանքի կամ առողջության համար վտանգավոր բռնություն գործադրելով կամ առողջությանը ծանր վնաս պատճառելով, այլ խմբի անդամներից Կարեն Վարդանյանը, հանցակիցների սահմանազանցմամբ, կատարել է նաև սպանություն, որր չի ընդգրկվել խմբի մյուս անդամների դիտավորությամբ։

Հիշեցնենք, որ «Բանդա»-ի գործում ամբաստանյալներն ինն են՝Ռաֆայել Հարոյան, Հայկ Կոջոյան, Կարեն Վարդանյան, Մնացական Սարգսյան, Էդիտա Ալիխանյան, վերջինիս ամուսին Տիգրան Հովհաննիսյան, Գոհար Գաբրիելյան, Վահե Ստեփանյան և Մառլեն Մուրադյան: Քանի որ գործում առկա են երեք դրվագ՝ համակարգչային տեխնիկայի միջոցով գումարի հափշտակություն, սպանություն և տուժող Բաբկեն Հովհաննիսյանի վերաբերյալ դրվագը, դատարանը որոշեց ըստ դրվագների շարունակել հետագա դատավարությունը:

Հաջորդ դատավարությանը ներկա գտնվելու համար դատարանը պետք է ծանուցում ուղարկի տուժողներ Մարինե Ավագյանին, Վահե Հարությունյանին, Էդուարդ Ամրոյանին և «Հայբիզնեսբանկ» ՓԲԸ ընկերության ներկայացուցիչ Տիգրան Խաչատրյանին: Տեղեկացնենք, որ Գոհար Գաբրիելյանը, Մառլեն Մուրադյանը և Վահե Ստեփանյանը ստորագրությամբ բաց են թողնվել, իսկ մյուսները կալանավորված են:

Այսօր, Կենտրոն  Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանում կայացավ Սիմոն Աղազարյանի գործով հերթական նիստը: Նիստի ժամանակ դատավոր Արշակ Վարդանյանը հրապարակեց Գագիկ Պապոյանի նախաքննական ցուցմունքները:

Դատավորը նշեց, որ Գագիկ Պապոյանին չորս անգամ ծանուցում են ուղարկել, սակայն նա չի ներկայացել: Զրուցեցինք հատուկ քննչական ծառայությունում Գագիկ Պապոյանի և Սիմոն Աղազարյանի դեմ հարուցված 61206911 քրեկան գործով տուժող Սոնիկ Մաղաքյանի հետ. ‹‹Մեր դատական համակարգը համատեղ կատարել է ժանգլյորություն: Կան երկու մեղադրյալներ: Մեկ տարի առաջ Սիմոն Աղազարյանին ներկայացրին, որ մահացու հիվանդ է և Պապոյանի դատական պրոցեսը ավարտելուց հետո, հիմա էլ առանձին կատարում են նրա դատական պրոցեսը: Երևի դատական նիստերի ժամանակ նկատում եք, որ նա մահացու հիվանդին բնորոշ ծանր վիճակում չի, սակայն փաստաթղթերով նկարագրել են, թե ուր որ է կմահանա››:

Անդրադառնալով դատական գործի ընթացքին՝ Ս. Մաղաքյանը նշեց. ‹‹Համատեղ հանցագործություն է սա: Հատուկ քննչական ծառայությունը, խախտելով բոլոր օրենքները, որևէ արգելանք չդրեց մեղադրյալի գույքի վրա, այն, ինչ որ պարտավոր էր կատարել: Վերջին վայրկյանին հասկացա, որ Սիմոնի գույքի վրա արգելանք չդրեցին: Իմ միջնորդությամբ դատավոր Վարդանյանը, մեծ դժկամությամբ, գույքի վրա արգելանք դնելու որոշում կայացրեց: Տարանք ԴԱՀԿ ծառայություն, բայց պարզվեց Սիմոնը գույք չունի: Սկսեցինք խորանալ. չէ՞ որ Այգեձորում, ամբողջ Երևանը գիտի, որ նա ունի մեծ, շքեղ առանձնատներ, որոնք անհայտ է, թե ում անունով են գրանցված: Պարզվեց՝ դրանցից մեկը նրա կնոջ անունով է, մյուսները, երևի, հարսների, փեսաների,աղջիկների… չգիտեմ: Կինը խաբելով դատարանին, կեղծ վկայականներ է ներկայացրել, իբր նախկինում ինքը ամուսնալուծված չի եղել, բայց չորս անգամ ամուսնացել- ամունալուծվել է, գույքն ամբողջովին գրել է իր անունով՝ Սիմոնի անվամբ ոչինչ չթողնելով և շարքային տուժողներին զրկելով մեղադրայլից փոխհատուցում ստանալու բոլոր հնարավորություններից: Սակայն այստեղ, ինչպես բոլոր հանցագործները, այնպես էլ նրա հանցագործ կինը՝ Ռուզաննա Թովմասյանը, վրիպել է: Նա մոռացել է, որ եթե կա է ամուսնության ընթացքում ձեռք բերված գույքի բաժանման խնդիր, ապա պետք է մեջտեղ բերվի նաև կնոջ անունով գրանցված գույքը, այսինքն՝ մի քանի անգամ ամուսնալուծությունների շնորհիվ, եթե իրենով է արել գույքերը, պարտավոր է նաև իր գույքը «դնել սեղանին»: Իսկ դա չափազանց մեծ թիվ կլիներ և կբավարարեր մեր շարքային տուժողներին, որ գոնե այսքան տառապանքից հետո որոշ չափով փոխհատուցվեն››:

Սոնիկ Մաղաքյանը, որը դատավորի հետ անհամաձայնություններ ուներ, ասաց.‹‹ Քրեական գործից մաս են առանձնացրել, համարը փոխել են, իսկ շարքային տուժող մարդիկ, որ դատարանի դռանը ինֆարկտահար են լինում, պարտավոր չեն լինել իրավաբաններ, և ամբողջ մանրուքներն իմանալով, պաշտպանվել: Պաշտպանությունը, կարծես թե դրված է մեր դատախազության և դատավորների ուսերին: Մենք պաշտպանվելու համար սխալ մարդիկ ենք ընտրել: Երբ եկա դատական պրոցեսներին մասնակցելու, ինձ ասացին՝ դու այս գործով տուժող չես: Սկսեցի փաստարկներով ապացուցել հարգարժան դատավորին, որ ես գումարները վճարել եմ, իմ վճարած գումարներով Գագկի Պապոյանը կառուցել է բնակարան: Ո՞նց եղավ, որ ես դուրս մնացի, ոչ միայն ես, այլ հազարավոր տուժողներ: Մենք ապացուցում ենք՝ այդ գումարները կերել է անձամբ Սիմոն Աղազարյանը: Դա գրել է Ջանազյանը՝ հատուկ քննչական ծառայության խմբի ղեկավարը: Ես պարտավոր չեմ շուկայական գներով իմ տունը վաճառել  ու օլիգարխներին հարստացնել: Նույնիսկ մարդիկ, որոնք միայն Ս. Աղազարյանի հետ են գործարք արել և Պապոյանի երես չեն տեսել, նրանց ասում են Պապոյանից պահանջեք: Ի՞նչն է պատճառը, որ մեզ Սիմոն Աղազարյանի կողմից տուժող չեն ճանաչում:

Դատարանը ցուցաբերում է ակնհայտ կողմնակալ վերաբերմունք Ս. Աղազարյանի նկատմամբ, և ես երրորդ դահլիճի մուտքի մոտ, ապացույցներով, համապատասխան նկարով կարող եմ ասել, որ բացահայտեցի՝ ինչ է կատարվել ներսում: Մեզ դուրս հրավիրեցին, ներսում մնաց դատավորը, դատախազը, Սիմոնը և Սիմոնի փաստաբանը: 45 րոպե, կուլիսային խորհրդակցությունից հետո, Արշակ Վարդանյանն ամբողջովին փոխված ներկայացավ: Մինչ այդ, դատավորը դատախազ Միլիտոնյանի հետ համատեղ որոշեցին այնպես անել, որ Ս. Աղազարյանը «պլստա»: Պլստում է, էն էլ ոնց: Հարցն այն է, որ Աղազարյանը նախկինում երեխա սպանելու համար չի դատապարտվել, ազատվել է: Բյուզանդի շենքում խարդախություն անելու համար նա կալանավորվեց, բայց ամիսներ շարունակ նստելուց հետո ո՞վ ազատեց նրան, թողեց ազատության մեջ, ուղարկեց որսի, որպեսզի մենք զոհ դառնանք այսօր: Հիմա եթե նրան ազատեն, է՞լ ինչ է անելու Սիմոն Աղազարյանը, որ մեր իրավապահները ուշքի գան ու զարթնեն››:

Հիշեցնենք, որ Սիմոն Աղազարյանին մեղադրանք է առաջադրվել այն բանի համար, որ նա, հանդիսանալով «Գապբնակշին» ՍՊ ընկերության փոխտնօրեն, նույն ընկերության տնօրեն Գագիկ Պապոյանի հետ նախնական համաձայնությամբ, ՀՀ Կառավարության 2004թ. հունիսի 17-ի թիվ 909-Ն որոշմամբ իրացման գոտի ճանաչված՝ Երևան քաղաքի Արամի փողոցի 72-80 հասցեում հիշյալ ընկերությանը հատկացված 3850 քմ մակերեսով հողատարածքում կառուցվող բազմաբնակարան շենքում բնակարաններ վաճառելու պատրվակով, 2005–2011թթ. ընթացքում բազմաթիվ քաղաքացիների վստահությունը չարաշահելով, նրանց հետ կնքած՝ բնակարանների առուվաճառքի նախնական պայմանագրերի հիման վրա միասնական դիտավորությամբ Գագիկ Պապոյանի հետ գանձել ու հափշտակել են 1.253.891.550 ՀՀ դրամ:

Քրեական դատավարության նոր օրենսգրքում սպասվող փոփոխությունները

«Հայկական վարկածը» պարբերաբար հարցեր է ստանում դատապարտյալներից, նրանց հարազատներից, որոնք ցանկանում են առավել հանգամանալից տեղեկանալ  քրեական օրենսգրքում և քրեական դատավարության օրենսգրքում սպասվող փոփոխությունների մասին:

Մենք զրուցեցինք  Քրական դատավարության   նոր օրենսգրքի աշխատանքային խմբի ղեկավար, Երևանի պետական համալսարանի  Իրավաբանության ֆակուլտետի դոցենտ Հրայր Ղուկասյանի հետ՝ փորձելով ներկայացնել քրեական դատավարության օրենսգրքի դրույթների հիմնական փոփոխությունները:

Օրենսգրքի նոր նախագիծը որակական նոր փաստաթուղթ է: Իրավական ակտ, որը շատ լուրջ տարբերություններ ունի գործող օրենսգրքի հետ համեմատած:

Դեռևս 2010 թվականին  կառավարության կողմից ընդունվեց հայեցակարգ , որի հիման վրա պատրաստվում է օրենսգիրքը, ինքը արդեն որոշակի տեսք ունի,  պատրաստի վիճակ, կառավարության կողմից օգոստոսի 7-ին հաստատվել է  նախնական տարբերակը, հիմա օրենսգիրքը մտնելու է Ազգային ժողով, որտեղ քննարկման է դրվելու:

—Ի՞նչ հիմանական առանցքային  ուղղություններ կան այս փաստաթղթում:

-Ասեմ որ, փոխվելու է առաջին հերթին քրեական գործ հարուցելու  կարգը: Մեր գործող օրենսդրության համաձայն՝   այն բավականին ֆորմալիզացված  բարդ ընթացակարգ է.  հաղորդումը  ստանալուց հետո 10 օր նախաքննություն է ընթանում. ստուգում են հանցագործություն կա, թե՞ ոչ, հետո նոր որոշում՝ հարուցել  քրեական գործ կամ մերժել:

Նոր օրենսգիրքն  ահագին պարզեցրել է  այդ ընթացակարգը:

Փորձ է արվելու  այդ ֆորմալիզմից ազատվել:  Երբ օրենքով սահմանաված կարգով հաղորդում է ստացվում  հանցագործության մասին, միանգամից սկսվում է  վարույթը: Այսինքն՝  նախաքննությունը սկսվում է  վարույթ ընդունելու պահից:

Դա նշանակում է , որ գործն ի սկզբանե վարելու է մեկ անձ՝ գործը քննող քննիչը: Ներկայիս՝ հետաքննություն, հետաքննիչներ կամ այլ  անձինք, որոնք նախապատրաստում են գործը հետո տալիս քննիչին, չեն լինելու:

Դուրս են գալու ձևական պահերը, երբ սկզբից բացատրություն են վերցնում անձից, հետո քրեական գործ հարուցելուց հետո է նա ցուցմունք  տալիս և այլն, այդ ամենը հավասարվում է  մեկ մակարդակի : Սկսվեց գործի քննությունը, անձինք դառնում են վկաներ:

—Իսկ եթե գործը չի ունենում այդ հիմքը,  որով քրեական գործ հարուցվի: Ինչքանո՞վ է ճիշտ քննիչին զբաղեցնելը:

-Դրա համար նախագիծն ասում է. առերևույթ հանցագործության հատկանիշներ պարունակող:  Հետաքննության իմաստն է փոխվում այսինքն` դա կլինի  օպերատիվ հետախուզական  միջոցառումների համալիր  ծրագիր:

Հ.Գ. Ընթերցողին չծանրաբեռնելու  նկատառումով զրույցը ներկացնում ենք հատվածաբար.

Զրուցեց՝ Ռուզան Ավոյանը

Շարունակելի….

Այսօր` հունիսի 28-ին, <Վարկած> ակումբում փաստաբաններ Լուսինե Սահակյանը և Երվանդ Վարոսյանը  խոսեցին  ՀՀ դատական համակարգ -Եվրադատարան կապի մասին և այն խնդիրների մասին, որոնք առկա են ՀՀ դատական համակարգում: Ըստ նրանց` Հայաաստանում դատարանները արդարադատություն չեն իրականացնում, թույլ են տալիս բազմաթիվ խախտումներ, որոնց հետևանքով տուժում է Հայաստանը որպես պետություն և ՀՀ հարկատուն:

«Շատ լուրջ է Հայաստանի համար անձի ազատության իրավունքի հետ կապված խնդիրը, այսինքն՝ բազմաթիվ անձանց իրավունքներ խախտվում են և մարդիկ հայտնվում են անազատության մեջ, արդյունքում նորից տուժում է պետությունն ու հարկատուն, քանի որ, երբ անձը հայտնվում է անազատության մեջ, պետությունը նրա վրա  ծախսեր է կատարում` և այն ընթացքում, որ նա գտնվում է կալանավայրում, և հետագայում, երբ խախտումն ընդունում Եվրադատարանը»,- ասաց Լուսինե Սահակյանը:

Փաստաբանը հիշեցրեց Կամո Փիրումյանի գործը, որի առիթով Եվրադատարանը ՀՀ դեմ որոշում կայացրեց, նա նշեց, որ դա այն բացառիկ գործերից մեկն էր, որի նկատմամբ կոմպլեքսային որոշում կատարեց Եվրոդատարանը:

Հիշեցնենք, որ Կ. Փիրումյանը մեղադրվում էր սպանության փորձ և ավազակային հարձակում կատարելու մեջ:  Հիշյալ անձը ներկայացնում էր, որ հանցագործություն կատարելու ժամանակ ինքը տանն է եղել և ոչ մի առնչություն չի ունեցել: Վկայություն է տվել նաև նրա կինը, որը պնդում էր, որ իրոք այդ պահին ամուսինը եղել է տանը: Լ. Սահակյանը նշեց, որ այդ գործով խախտումները բազմաթիվ էին. կինը նորածին երեխայի հետ եկել է ոստիկանություն, նրա նկատմամբ բռնություն է գործադրվել, ահաբեկել էին` սպառնալով երեխային դուրս նետել պատուհանից, եթե կինը չփոխի վկայությունը և ասի, որ այդ պահին ամուսինը տանն է եղել: 1 տարի, 2 ամիս պահանջվեց, որպեսզի Փիրումյանը արդարացվեր, և այդ ամբողջ ընթացքում նա գտնվել է կալանավայրում, այսինքն առանց հիմանվոր պատճառների,  ազատազրկել էին անձին` ոտնահարելով անձի իրավունքները: Այս գործով Եվրադատարանը ՀՀ-ը տուգանել է 8.000 եվրո:

Լուսինե Սահակյանը նշեց, որ դատարանները դատախազության հսկողության տակ են. «Դատարանները ենթարկվում են դատախազությանը բոլոր այն գործերով, որով մեղադրական եզրակացություն է ուղարկվում կամ միջնորդությամբ համապատասխան նախաքննություն իրականացնող մարմինը դատարանում հանդես է գալիս անձին կալանավորելու հայցով։ Այս դեպքում հասկանալի է, որ արդյունքում մեղադրական ակտերը պետք է շատ լինեին և շատ լինեին նաև անձանց կալանավորման քանակը»։

Բանախոսի կարծիքով, դատված անձանց և մեղադրական դատավճիռների այսքան մեծ քանակը պայմանավորված է նրանով, որպեսզի մենք ցույց տանք միջազգային ատյաններին, թե պայքարում ենք կոռուպցիայի կամ թրաֆիկինգի դեմ։

«Դատախազությունը մեղադրողի ֆունկցիա պետք է կատարի միայն այն պարագայում, երբ իրականում առկա է հանցագործություն։ Ինքը պետք է մեղադրանքը պաշտպանի միայն այն հոդվածներով, որում անձը իրականում մեղադրվում է, ոչ թե ինչքան շատ մեղադրանք լինի, այդքան իր աշխատանքը ավելի լավը կլինի»,- նկատեց Լ. Սահակյանը։

Դատարանների մասին խոսեց նաև փաստաբան Երվանդ Վարոսյանը, որը նշեց. «Մեր ընդդիմախոսները, որպեսզի դատավորը պատասխանատվության ենթարկվի թույլ տված սխալի համար, նշում են, որ երբ դատավորին պատասխանատվության են ենթարկում թույլ տված սխալի համար, անգամ եթե հետագայում պարզվում է, որ դատավորն, իրոք, սխալ է եղել, դա խաթարում է դատարանների անկախությունը, ազդում է նրանց միայն օրենքից կախված լինելու հանգամանքի վրա»:

Երեկ հունիսի 15-ին, Երևանի Կենտրոն Նորք Մարաշ վարչական շրջանի ընդհանուր իրավասության դատարանում՝ դատավոր Գագիկ Պողոսյան, ավարտվել է դռնփակ դատական նիստը, որը բավարարել է ՀՀ Ազգային անվտանգության ծառայության քննչական վարչության միջնորդությունը, ՀՀ Արդարադատության նախարարության Քրեակատարողական հիմնարկների վարչության նախկին պետ Սամվել Հովհաննիսյանի նկատմամբ, որպես խափանման միջոց կիրառելով երկամսյա կալանք:

Մենք արդեն գրել ենք կալանավորման պատճառ հանդիսացող քրգործի մասին` ներկայացնելով նաև որոշ մանրամասներ Սամվել Հովհաննիսյանին առնչվող մյուս քրգործերից, որոնք ժամանակի ընթացքում կամ փակվել են բարձր հովանու ներքո, կամ սառեցվել, դրանց թվում՝ ԱԱԾ -ում վերաբացված այս նոր գործը

Նախ ասենք, որ որոշ լրատվամիջոցներ ծաղկաքաղ են արել այդ գործերի մասին «դուրս թողնված» և այլ պարբերականներում հրապարակված ինֆորմացիայից, այդ թվում՝ առանց հղման նաև armversion.com կայքի հրապարակումներից. (ՔԿՀ վարչության նախկին պետը ձերբակալվել է ԱԱԾ-ում քննվող գործի շրջանակներում) :

Սակայն վարկածները, որ առաջ են քաշվել ամբողջական չեն:Բանն այն է, որ ԱԱԾ-ում ներկայումս քննվող քրգործը վերաբերվում է միայն Նիկոլայի ինքնասպանությանը: «Թուղթ ծախող» Կոլյան շատ հայտնի մարդու թոռ էր ու բավականին լայն կապեր ուներ վերևներում: Նա գործարար շրջանակներին վաճառում էր փաստաթղթեր` ապօրինի ապրանքը, կամ գործարքները դարձնելով օրինական: Նրա գործունեությունից օգտվել են բազմաթիվ հայ չինովնիկներ ու գործարարներ: Իսկ երբ նրան փակելու անհրաժեշտություն առաջացավ, նա հաջողացրել էր նաև Հարավկովկասյան երկաթուղի ՓԲԸ- ի հետ գործարքը, որը կառույցի նախկին ղեկավարի (նրան խոշոր չարաշահումների համար հետ կանչեցին ՌԴ -ից) և այդ ժամանակվա Տրանսպորտի և կապի նախարար Անդրանիկ Մանուկյանի անվան հետ էր կապված, և այո, մոտ 5 միլիարդի չարաշահում էր ներառում:Այդ ժամանակ էր, որ բոլոր «թուղթ առնողները» դատախազությունում բացատրություններ էին տալիս: Այդ ընթացքում էլ մեկուսարանի լոգարանում Կոլյան ինքնասպանություն գործեց և քրգործը փակվեց:

Փակվեց վերին կամքով: Անդրանիկ Մանուկյանը Գագիկ Ծառուկյանի խնամին էր, իսկ Հովհաննիսյանը՝ այդ ժամանակվա քաղաքապետ Երվանդ Զախարյանի, որն այսօր էլ ահռելի հարստության տեր է և անձեռնմխելիների թվում է:Հանրապետության նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի համար նրանք պատահական մարդիկ չէին:

Այս համատեքստում այսօր գործի վերաբացման մասին կարելի է ենթադրություներ անել:

Ինչ վերաբերվում է Մոսկվայում անձի առևանգման փաստի առթիվ հարուցված քրեական գործին, որը դարձյալ խնամի բարեկամի միջամտությամբ մի քանի ամիս անց փակվեց, ազատելով կալանավորված Սամվել Հովհաննիսյանին, իրականացվել էր հանրահայտ Ֆառի՝  Արթուր Սարգսյանի օգնությամբ, որը նույն ՍամվելՀովհաննիսյանի թեթև ձեռքով լինելով սպանության պատվիրատու և դատապարտվելով 15 տարվա ազատազրկման, ընդամենը կարճ ժամանակ անց հայտնվեց ազատության մեջ:

Այս գործի հետ կապված ասում են, որ առևանգումը Հովհաննիսյանը կազմակերպել էր իր գումարները հետ ստանալու նպատակով միայն:

Թե ի՞նչ ընթացք կստանա Սամվել Հովհաննիսյանի գործը և ինչքան <<ջուր կվերցնի այս խմորը>>, կերևա առաջիկայում:

Այսօր ՀՀ Վերաքննիչ քրեական դատարանում Եվա Դարբինյանի նախագահությամբ լսվեց ամբաստանյալ Մելինե Մարգարյանի գործը, որ մեղադրվում է Տաշիր առևտրի կենտրոնի մի խումբ ոսկեվաճառների «քցելու» մեջ: Նրանցից միայն  11 –ն է բողոքել իրավապահներին:

Այս գործը քննվել է  Կենտրոն և Նորք-Մարաշ դատարանում, և 2012 թվականի մարտի 24-ին և վճռվել. ամբաստանյալ Մելինե Մարգարյանին մեղավոր ճանաչել ՀՀ քրօրի 178-րդ հոդվածի 3-րդ մասի 1-ին կետով և դատապարտել ազատազրկման 5 տարի ժամկետով` գույքի կեսի բռնագրավմամբ, սակայն ոչ ավելի քան քսանհինգ միլիոն ՀՀ դրամ գումար:

Այս պատմության հետ կապված զրուցեցինք տուժողներից մեկի հետ, որը չցանկացավ նշել իր անունը, սակայն հանգամանալից պատմեց, թե ինչպես է իրեն խաբել Մելինե Մարգարյանը, և ոչ միայն իրեն: Նա նշեց, որ Տաշիր առևտրի կենտրոնի աշխատակիցների զգալի մասը նրա խարդարությունների զոհն է դարձել, չնայած ոստիկանություն են դիմել 11-ը: «Ալրաղացից եկավ ընկավ ոսկու շուկա և սկսեց բոլորին  խաբել այնպիսի վարպետությամբ, որ չէիր կասկածի: Կողքիս նստողն  էր, վստահեցի, վերցրեց ամբողջ ոսկեղենը` վերավաճառելու նպատակով, նույնիսկ պարտավորագիր գրեց: Հետո էլ ընկերուհուն` Նունե Ղազարյանին (մականունը`Կայծ) ուղարկեց ինձ մոտ: Սա էլ եկավ, թե իբր իրեն նարկոմանները բռնել են և 14000$ գումար է պետք: Ես էլ խղճացի, տվեցի ինձ մոտ մնացած ոսկեղենը, գնաց: «Լեզվի բաքսյորը», հարուստ ձևանալով, այնպես ճարպկորեն էր խոսում, որ հավատացել են բոլորը, նույնիսկ հագուստներ է վերցրել ու էլի առանց գումարի:  Իսկ ինչ վերաբերում էր Իրինա Բաբաջանյանին, նա բյուրեղանման անձնավորություն էր, որը ցանկանում էր մտերմանալ Մելինեի հետ իր գումարները հետ ստանալու համար: Նրան Մելինեն էր ստիպում գնալ այս կամ այն աշխատողի մոտ և համոզել, որ վստահի Մելինեին և գումար տա»:

Զրույցից պարզեցինք, որ Մելինեն մի շարք նպատակներ ուներ, այդ թվում` առանձնատներ գնել որդիների համար, մեքենա ` ամուսնու համար և այլն:

Մեկ ուրիշ տուժող պատմեց, որ ինքը նույնպես ծանոթացել է Մելինեի հետ առևտրի կենտրոնում. «Ինձանից 8500$ համարժեք ոսկեղեն է վերցրել վերավաճառելու նպատակով և իրեն շահույթ մնացած գումարով պետք է ամուսնուն մեքենա գներ: Հետո հասկացա, որ ես էլ մնացածի պես խաբվել եմ: Համոզում էր ինձ` նենց չանես կողքինդ իմանա, մտածված էր անում և թաքուն, որ հետո գնա կողքինիս էլ խաբի»:

Իսկ նախաքննությամբ ու դատաքննությամբ պարզվել է, որ իրեն վերագրվող ինը դրվագներից հինգով միանձնյա, իսկ չորս դրվագներով` հանցավոր համաձայնության գալով նախաքննության մարմնի կողմից որպես տուժող ներգրավված Իրինա Բաբաջանյանի հետ, 2009թ. հունիսից մինչև 2010թ. ապրիլն ընկած ժամանակահատվածում, Երևան քաղաքի Մ. Խորենացի թիվ 33 հասցեում գտնվող «Տաշիր» առևտրի կենտրոնի ոսկու շուկայի մի խումբ աշխատակիցներից խարդախությամբ առանձնապես խոշոր չափերի հասնող գույք հափշտակելու միասնական դիտավորությամբ, շարունակաբար, վերավաճառելու և նույն ժամանակահատվածում գումարները վերադարձնելու, ինչպես նաև կարճ ժամանակով գրավադնելու և վերադարձնելու պատրվակներով վերցրել են տարբեր տեսակի ոսկյա զարդեր, սակայն վերավաճառելու պատրվակով վերցրած ոսկեղենը, ինչպես նաև գրավատներում գրավադրված ոսկյա զարդերի դիմաց ստացված գումարները չեն վերադարձրել, որպես վստահության երաշխիք` 100-ական ԱՄՆ դոլար գումարներ են վերադարձրել և բերելով տարբեր պատճառաբանություններ` հուսադրել են, իբրև թե կվերադարձնեն գումարներն ու ոսկեղենը, սակայն խաբեությամբ հափշտակել են դրանք։

Այսպիսով, Մարգարյանը Բաբաջանյանին օգտագործել է, միասին հափշտակել են առանձնապես խոշոր չափերի` 59.050.634 ՀՀ դրամ ընդհանուր արժողության ոսկյա զարդեր և կանխիկ գումար:
Իրինա Բաբաջանյանի կողմից քաղաքացիական հայց է ներկայացվել ամբաստանյալի դեմ, պահանջելով Մարգարյանից հօգուտ իրեն բռնագանձել 16.000 ԱՄՆ դոլարին համարժեք 5.867.360  ՀՀ դրամ գումար` որպես պատճառված վնասի հատուցում։

Տուժողներից մեկ ուրիշը՝ Կարինե Զաքարյանը ևս քաղաքացիական հայց է ներկայացրել, վերջինս պահանջել է Մարգարյանից հօգուտ իրեն բռնագանձել 20.000 ԱՄՆ դոլարին համարժեք 7.800.000  ՀՀ դրամ գումար: Ամբաստանյալ Մ. Մարգարյանը քաղաքացիական հայցերի դեմ առարկել է` նշելով, որ Իրինա Բաբաջանյանից երբևէ ոսկեղեն չի վերցրել և նրա նկատմամբ խարդախության չի կատարել, իսկ Կարինե Զաքարյանին պարբերաբար գումարներ է վճարել:

Դատարանը որոշել է Բաբաջանյանի քաղաքացիական հայցը մերժել` անհիմն լինելու պատճառով, իսկ տուժող Կարինե Զաքարյանի քաղհայցը` թողնել առանց քննության։

Մելինե Մարգարյանը վերաքննիչ բողոքով դիմել է ՀՀ վերաքննիչ դատարան. ըստ նրա` իր հանդեպ արդարացի որոշում չի կայացվել: Նրան հանրային պաշտպանի հիմունքներով  հատկացված Վարդան Գրիգորյանը, անցած նիստին դեռևս հանգամանալից չէր ծանոթացել Մելինե Մարգարյանի գործին: Այդ իսկ պատճառով նիստը հետաձգվել էր:

Վերաքննիչ բողոք էր բերել նաև Իրինա Բաբաջանյանը. վերջինս պահանջում է ամբաստանյալ Մարգարյանից հօգուտ իրեն բռնագանձել 16.000 ԱՄՆ դոլարին համարժեք 5.867.360  ՀՀ դրամ գումար` որպես հանցագործության հետևանքով պատճառված վնասի հատուցում։

Վերադառնանք դատական նիստին.

Նիստի ընթացքում Մելինե Մարգարյանի պաշտպան Վարդան Գրիգորյանը բացարկ  հայտնեց մեղադրող Ա. Հակոբյանին և ներկայացրեց բացարկի հիմքերը:

Ըստ նրա` բացարկի հիմք կարող է լինել, այն որ տուժողներից մեկը՝ Գոհար Մկրտչյանը, դատախազ Սամվել Հարությունյանի կնոջ մայրն է, իսկ տուժող Լիլիթ Ավետիսյանը բարեկամական կապեր ունի դատախազ Խաչիկյանի հետ: Ինչն էլ  գործը տարել է այնպես, որ պատիժը խիստ լինի Մարգարյանի նկատմամբ: Իսկ մեղադրող Հակոբյանը, ըստ պաշտպան Գրիգորյանի, հանդիսանում է Սամվել Հարությունյանի ընկերը, իսկ Խաչիկյանը` Հակոբյանի վերադաս դատախազը, ուստի հնարավոր է, որ  Հակոբյանի նշանակումը որոշ դիտավորություն է հետապնդում:

Բացարկի առնչությամբ մեղադրող Հակոբյանն ասաց, որ ինքն ու Ս. Հարությունյանը պարզապես գործընկերներ են, իսկ ինչ վերաբերում է վերադաս դատախազին, ապա Հակոբյանը ասաց, որ իր վերադաս դատախազը ոչ թե Խաչիկյանն է, այլ Բադալյանը: Եվ պաշտպանի ներկայացրած փաստերը կապ չունեն գործի հետ:

Դատարանը մերժեց բացարկը` անհիմն համարելով այն, իսկ Վ.Գրիգորյանի բացարկի հիմքերը` զուտ ենթադրություններ, որոնք չունեն հիմնավոր փաստեր:

Այնուհետև լսվեց պաշտպանական ճառը, որը կարդաց ամբաստանյալ Մարգարյանը: Սակայն ճառն այնքան երկար ու սրտառուչ էր, որ հնարավոր չեղավ մեկ նիստում ավարտել և դատական նիստը հետաձգվեց: