Երեւանի ավագանին այսօր` նոյեմբերի 15-ի իր նիստում քաղաքապետ  ընտրեց  Տարոն Մարգարյանին: Նա այդ պաշտոնի համար առաջադրված միակ թեկնածուն էր եւ Երեւանի ավագանիում ընտրվել է միաձայն` 49 կողմ ձայներով: Ընտրություններին չի մասնակցել ավագանու 3 անդամ, որոնցից մեկը Երեւանի նախկին քաղաքապետ, ՀՀԿ-ական Գագիկ Բեգլարյանն է: ԲՀԿ-ն թեկնածու չէր առաջադրել եւ պաշտպանում էր ՀՀԿ-ական Տարոն Մարգարյանի թեկնածությունը: Նա Երեւանի թվով 54-րդ քաղաքապետն է:

Իջեւանում կայացած ընտրությունների վերաբերյալ հետաքրքիր մանրամասներ են ի հայտ գալիս: Այն, որ13 տարի անընդմեջ քաղաքապետի աթոռը զբաղեցնող Վարուժան Ներսիսյանի դիրքերը նկատելիորեն թուլացան, երբ նա անդամագրվեց ՀՀԿ-ին, վկայում է նրա կրած երեկվա պարտությունը:

Նա նախորդ չորս ընտրություններում եղել է անկուսակցական եւ իշխանությունների «չուզած» թեկնածուն: Անկուսակցական Ներսիսյանը նախորդ չորս ընտրություններում «կենաց ու մահու»  կռիվ է մղել պետական հզոր կառույցների` իրավապահների, դատախազության, եւ այլոց դեմ եւ միշտ հաղթել է; Իջևանում ասում են, թե  «թուղթ ու գիր արված»  անդամատոմս են տվել նրան  ՀՀԿ-ից, որ այսպիսի պարտություն կրեց, ու զարմացած են:

Պարզ տրամաբանությամբ, ստացվում է, որ ՀՀԿ-ն Ներսիսյանին  «քաշեց»` ընդունելով իր շարքերը: Նրա դեմ աշխատում էին բոլոր այն օղակները, որոնց իշխանությունը  «գործի է » դնում բոլոր ընտրությունների ժամանակ: Իսկ երբ խորանում ես մարզային իշխանավորների ինտրիգների մեջ, գրեթե ամեն ինչ հստակ է դառնում:

Տավուշի մարզպետ, ՀՀԿ մարզային խորհրդի ղեկավար  Արմեն Ղուլարյանը ԲՀԿ-ական Վարդան Ղալումյանի հետ խնամիական կապերի մեջ է: Ավելի ստույգ անմիջական խնամի է Իջեւանի ՀՀԿ կառույցի ղեկավար Արծրուն Ղալումյանի հետ: Իսկ վերջինիս կյանքի գերխնդիրն էր դարձել Ներսիսյանին տապալել, բայց 10 տարուց ավել ապարդյուն ջանքեր էր թափում:

Այս ընտրությանը, նա իր բարեկամ Վարդանին ՀՀկ-ից  «գործուղեց» ԲՀԿ, որպեսզի նա այնտեղ ամուր տանիք ունենա , վստահ լինելով որ ընտրություններին նրան կօգնեն: Այդպես էլ եղավ: ԲՀԿ-ն, ինչպես Հովհաննես Սահակայնն է ասում,  լավ աշխատեց:

Բայց Ղուլարյանի մասին չմոռանանք: Նա իր կուսակից Ներսիսյանին թողած սատարում էր խնամի Արծրունի բարեկամին: Ղուլարյանի որդիները, անմիջական ենթականերն ու մտերիմները ԲՀԿ-ական թեկնածուի շտաբի ակտիվիստներից էին: Իսկ Վարդան Ղալումյանի հաղթանակից հետո մարզպետ Ղուլարյանը ԲՀԿ-ականների հետ միասին  մի լավ քեֆ է արել ու  նշել  հաղթանակը:

Այսօր լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ ՀՀ ֆինանսների նախարար Վաչե Գաբրիելյանը տեղեկացրեց, որ 2012 թ. հունվարից գործարարները պետական գնումներին կարող են մասնակցել էլեկտրոնային եղանակով:

Պետական գնումների այդ եղանակը, ըստ նախարարի, հնարավորություն են տալիս վերացնել կոռուպցիան, նվազագույնի հասցնել չինովնիկների միջամտությունը գնումների գործընթացին: Ըստ նրա, դա կօգնի էապես նվազեցնելու թղթատարությունը:

Հետաքրքիր է, պետական գնումների գործակալության պետը` Հակոբ Բերգլարյանն է նախկին քաղաքապետ Գագիկ Բեգլարյանի կրտսեր եղբայրը: Նա ի պատասխան մեր հարցի` ներկայացնել պետգնումների մասին տեղեկություններ, ասաց, որ գործակալությունում կառուցվածքային փոփոխություններ են սպասվում:

Գաբրիելյանը նշեց, որ բոլոր գործարար առաջարկները պետք է գրանցվեն ֆինանսների նախարարության գնումների աջակցման կենտրոնում: Դա, փաստորեն, միակ «թղթային» պահանջն է: Հարց է ծագում, իսկ ինչո՞ւ են առանձին կառույց հանդիսացող գործակալության թղթային պահանջները ձևակերպվում նախարարությունում:

Ըստ նախարարի կառավարությունը Հայաստանի ամենախոշոր գնորդն է` պետական գնումների տարեկան ծավալը մոտ 450 մլրդ դրամ է, կամ բյուջեի ծախսերի մոտ 45 տոկոսը: Սակայն մյուս գնումների մասին, որոնք կատարվում են տենդերների միջոցով, երբևէ չի բարձրաձայնվում:

Քրեական գործերով  վերաքննիչ դատարանում (Նախագահող Սերժիկ Ավետիսյան) երեկ  շարունակվեց Ղարիբյան եղբայրների հակամարտության գործով արդեն մեկ տարի ութ ամիս տևող դատավարությունը:

Այս անգամ ևս նիստին չէր ներկայացել «տուժող»  Վարշամ Ղարիբյանն ու իր ներկայացուցիչներից մեկը` Ա. Շահբազյանը:

Ըստ մեղադրանքի` ավագ եղբայրը, եղբայրական կապերի օգտագործմամբ չարաշահելով  կրտսեր եղբոր վստահությունը, 2005թ. սեպտեմբեր-նոյեմբեր ամիսների ընթացքում `«Շանթ Պլյուս» ՍՊ անունով կատարել է մի շարք գործարքներ և  ձեռք  բերել տրանսպորտային միջոցներ`(Կամազ 5511 մակնիշի և Մերսեդես Բենց 220-S-430)` վերջինիս պատճառելով 16.800.000 ՀՀ դրամ արժողությամբ գույքային վնաս` հափշտակելով  Վարշամ Ղարիբյանի կողմից գնված ավտոմեքենաները:

Սակայն Աջափնյակ և Դավթաշեն ընդհանուր իրավասության դատարանը սույն թվականի օգոստոսի 22-ին կայացրած դատավճռով անհիմն է համարել Վարշամ Ղարիբյանի մեղադրանքները և ավագ եղբորը` Մանվել Արամի Ղարիբյանին ՀՀ օրենսգրքի 178| 3-րդ մասի 1 կետով և 325 հոդվածի 1 մասով ճանաչվել է անպարտելի ու հաստատվել է նրա անմեղությունը:

Ինչի դեմ վերաքննիչ բողոք էին բերել և, մեղադրող Նաիրի Ավագյանը և, կրտսեր Ղարիբյանը:

Մանվել Ղարիբյանի պաշտպան Հայկ Ալումյանը համառոտ ներկայացրեց իր վերաքննիչ բողոքը, նշելով որ, գրավոր կերպով ամեն ինչ ավելի հանգամանալից է ներկայացվել դատարան, միայն դատարանի ուշադրությունը հրավիրեց այն փաստին, թե` «Մեղադրողի ու չակերտավոր տուժող ներկայացվող Վ.Ղարիբյանի պաշտպանների վերաքննիչ բողոքներն ինչ որ տարօրինակ կերպով համընկում են», Դատարանին ներկայցնելով  իր կողմից դուրս բերված բառացի համընկնումները` մոտավորապես 5 էջի սահմաններում, պաշտպանը միջնորդեց դատարանին, այս փաստը հաշվի առնել ու կցել գործին:

Ըստ պաշտպան Ալումյանի` այս համընկնումները փաստում են, որ` կամ մեղադրող կողմն է վերցրել տուժող կողմի վերաքննիչ բողոքը, կամ միասին են գրել, կամ հակառակը`զույգ  փաստաբաններն են որոշակի փոփոխություններով սեփականացրել դատախազի գրածը:

Նա ասաց, որ եթե մեղադրող կողմն է գրել, փաստում է այն, որ մեղադրողը տուժող ներկայացված կողմին իրավաբանական օգնություն է ցույց տվել, որը դուրս է օրենքի սահմաններից:

Ալումյանը դուրս բերված համընկնումները պատրաստ էր տրամադրել պաշտպան Շահվերդյանին և մեղադրողին, սակայն վերջինիս նյարդերը տեղի տվեցին ու նա կտրականապես հրաժարվեց .«Ինձ ոչինչ էլ պետք չի, քանի որ իմ բողոքը կառուցել եմ ինքս. ոչ մեկից չեմ օգտվել, կարող է զուգադիպություններ կան, բայց դա չի նշանակում, որ մեղադրողը իրավաբանական օգնություն է ցույց տվել տուժող կողմին: Ես պետության ներկայացուցիչն եմ, ինչպես կարող եմ ոչ արդարացի լինել: Պաշտպանի միջնորդությունը անհիմն է ու ենթակա է մերժման ու ես պնդում եմ իմ բողոքը»:

Ի տարբերություն պետության ներկայացուցչի,  Վ.Ղարիբյանի պաշտպան Գ Շահվերդյանը այնքան երկար- բարակ խոսեց այս փաստի շուրջ, խճճվելով ու բուն հիմնավորումներ չգտնելով, կցկտուր ու նախադասության սկիզբն ու վերջը խառնելով այնքան անհասկանալի բաներ ասաց, որ դատավորը ստիպված միջամտեց, ու դատարանի օգնությամբ վերջում ի մի բերեց իր խոսքը. «Մեզանից ոչ մեկ արտագրություն չի արել. պարզ է, որ նմանություններ կլինեն ,սակայն սա դեռ կրկնություն չէ», — ասաց Շահվերդյանը:

Դատարանը մերժեց պաշտպան Հ. Ալումյանի միջնորդությունը` նշելով, որ Վերաքննիչ դատարանի իրավասության մեջ չի մտնում բացարկ ներկայացնել մեղադրողին:

Այնուհետև դատարանի հարցերին պատասխանեց  Մանվել Ղարիբյանը, հարցը վերաբերվում էր նրա ստորագրությունը կեղծելուն. «Այդ պայմանագրում դրված ստորագրությունը, իրոք, նման է իմ ստորագրությանը, հնարավոր է նաև, որ ես եմ ստորագրել, բայց հստակ չեմ հիշում: Շատ հնարավոր  է, որ  ստորագրած լինի նաև Վարշամը, քանի որ մենք վստահում էինք իրար և նման առիթներ եղել են. չէ որ եղբայրներ ենք, վստահություն կար այն ժամանակ: Իսկ ինչ վերաբերում է Մերսեդես ավտոմեքենային, այն այժմ Վարշամի  կնոջ եղբոր ավտոտնակում է, սակայն հարկադիրը այն գտել և կալանքի տակ է դրել: Մյուս 400 ավտոմեքենաները, որ շահագործվում է մեր ՍՊԸ-ի կողմից իրենց նույն տեղում են, և Վարշամը այն ազատորեն այժմ էլ օգտագործում է, ես թույլ եմ տվել դա: Մեքենայի գումարը միանշանակ ես եմ վճարել. էդ թվերին եղբայրս այդ քանակի գումար չէր էլ կարող ունենալ, դա վճարվել է իմ ընկերության կասսայից: Հնարավոր չէ, որ այդքան մեքենաներ ունենամ ու աչք դնեմ մի մեքենայի վրա, որն այժմ 500 դոլարի  արժեք  էլ նույնիսկ չունի»:

Դատարանը հետաքրքիր մի հարց բարձրացրեց.  նշելով սակայն, որ հարցը իրավական որևէ հիմք չունի և միայն մարդկային առումով է ուղղվում. «Արդյո՞ք հաշտության որևէ եզր չկա. վերջիվերջո եղբայրներ  եք»:

Ավագ Ղարիբյանի պատասխանում վիրավորանք ու դառնություն կար .«Ինչպե՞ս կարող ենք հաշտվել մի մարդու հետ, ով հանուն շահի ուրացել է հարազատությունը: Նա նույնիսկ մեր մյուս եղբոր վրա է գործեր հարուցել և ուզում է խլել մեր համատեղ ունեցվածքը: Նա այժմ լավ հովանավոր ունի, ու չի ուզում հաշտվի: Շատերն են փորձել հաշտեցնել, բայց զուր ջանքեր են եղել: Վարշամը մեզանից թալանել է ամբողջ գույքը, ապօրինի հանել մեր հայրական տան գրանցումից: 50 տարի միասին ենք ապրել մեր հայրական տանը ու հիմա ինչ` նա մեզ վռնդել է  տանից, այսքանից հետո ի՞նչ հաշտության մասին է խոսքը»:

Դատական նիստը հետաձգվեց:

Կայքերից մեկը լուսանկարներ է հրապարակել կոմայգու հատվածում երեկոյան ժամերին մարմնավաճառությամբ զբաղվող տրանսվիստիտների մասին: Նյութում եղած ֆոտոները մեզ զարմացրեց, քանի որ ինչքան էլ տրանսները համարձակ լինեն, հաստատ լրագրողի ֆոտոխցիկի առջև այդպես համարձակ կեցվածք չեն ընդունի, ուստի փորձեցինք պարզել, թե՞ երբվանից և ինչն է պատճառը, որ այդքան համարձակ են դարձել:

Նամանավանդ, որ ընդամենը մի քանի օր առաջ անցնում էինք այգու այդ հատվածով, երկու մեքենա էին կանգնած, մեկը դատարկ էր. բավականին պատկառելի արտաքինով ու տարիքով մեկը, որ բանակցում էր տրանսների հետ մեզ տեսնելով կպավ պատին, փախցնելով դեմքը: Իսկ տրանսները փախան այգի: Մյուս մեքենայի մեջ ինչ որ մարդիկ էին նստած:

Այս նկարում Լորենա անունով տրանսն է, որը հայտնի է նաև հնդիկ մականունով: Նա ասաց, որ իր ֆոտոները նշված կայքը վերցրել է օդնոկլասնիկի.ru կայքի իր էջից և առանց իր թույլտվության, որի համար ինքը ցանկանում է պատասխանատվության ենթարկել կայքին:

Թե ինչպես կվարվի Լորենան իր իրավունքն է, սակայն նրա և ոչ միայն նրա հետ ոչ վաղ անցյալում Լուսինե Վայաչյանի  զրույցը  տեղադրում ենք ստորև, ու կարծում ենք` կհետաքրքրի ընթերցողին:

«Երիտասարդությունը հատուկ տարիքային-սոցիալական խումբ է, որը զանազանվում է տարիքային շրջանակներով ու հասարակության մեջ ունեցած իր կարգավիճակով՝ անցում մանկությունից ու պատանեկությունից դեպի սոցիալական հասունություն: Որոշ գիտնականների կարծիքով երիտասարդությունն ընկալվում է որպես երիտասարդ մարդկանց համախմբություն, որոնց հասարակությունը սոցիալական կայացման հնարավորություն է տալիս, ապահովելով արտոնություններով, բայց միևնույն ժամանակ սահմանափակելով սոցիումի որոշակի ոլորտներում նրանց ակտիվ մասնակցությունը:

Համաձայն Երիտասարդության իրավիճակի մասին Համաշխարհային զեկույցի, 2005-ի ընթացքում երիտասարդների թիվը (15-24 տարեկան անձանց) աճել է 1995թ. 1,02 միլիարդից 1,15 միլիարդի: Ներկա պահին երիտասարդները կազմում են երկրագնդի բնակչության 18 տոկոսը, երիտասարդների 85 տոկոսն ապրում է զարգացող երկրներում, 209 միլիոնը ստիպված են գոյատևել միջոցներով, որոնք չեն անցնում օրական մեկ ամերիկյան դոլարից, իսկ 505 միլիոնը ստիպված է բավարարվել օրական 2 ԱՄՆ դոլարով: Այսօր 10 միլիոն երիտասարդ ապրում է ՄԻԱՎ/ՁԻԱՀ-ով: Չնայած երիտասարդների նոր սերունդը ողջ մարդկության պատմության ընթացքում ամենակրթվածն է, այսօր 113 միլիոն երեխա դպրոց չեն հաճախում, և այս թիվը լիովին համեմատելի է 130 միլիոնանոց անգրագետ  երիտասարդների թվի հետ»:
Սա Վիքիպեդիայի տվյալներն են:
Ի՞նչ է անում մեր պետությունը երիտասարդների համար: Google համակարգում Հայաստանի վեբ-կայքերում որոնման արդյուքները երիտասարդության պրոբլեմների հետ կապված այդքան էլ շատ չէին:
Չնայած նրան, որ 2008թ. Հայաստանի Հանրապետության վարչապետի հանձնարարությամբ ՀՀ սպորտի և երիտասարդության հարցերի նախարարության երիտասարդական քաղաքականության վարչության կողմից արդեն մշակվել է «Երիտասարդության մասին» ՀՀ օրենքի նախագիծը, սակայն մինչ այսօր այդ իրենքը ոչ մի կերպ չեն կարողանում անցկացնել ՀՀ Ազգային ժողովում: Չնայած ասում են, որ  Ազգային ժողովի պատգամավորներ Վիկտոր Դալլաքյանի և Վարդան Բոստանջյանի ջանքերով ձեռք է բերվել համաձայնություն առանցքային հարցերի շուրջ և նոր` միասնական «Պետական երիտասարդական քաղաքականության մասին» և «Երիտասարդության մասին» ՀՀ օրենքի նախագծի մշակման ուղղությամբ:

Այս օրենքը սահմանում է Հայաստանի Հանրապետությունում պետական երիտասարդական քաղաքականության սուբյեկտները, սկզբունքները և նպատակները, կարգավորում պետության և պետական երիտասարդական քաղաքականության սուբյեկտների միջև փոխհարաբերությունները:
«Ռազմավարության մեջ շատ կարևոր մի կետ կա, որին իրենց աջակցությունն էին հայտնել ՀՀ նախագահն ու վարչապետը՝ խոսքը երիտասարդ ընտանիքներին բնակարաններով ապահովելու ծրագրի մասին է։ Երիտասարդ ընտանիքներին կտրվի ճկուն հիպոթեքային վարկավորում, որի շնորհիվ կկարողանանք լուծել սոցիալ-տնտեսական մի մեծ խնդիր, որը մշտապես հուզել է երիտասարդ ընտանիքներին։ Ծրագրի մասին դրական կարծիք է ստացվել ՀՀ ֆինանսների նախարարությունից», գրում է «Երիտասարդական միջոցառումների կազմակերպման կենտրոն» ՀԿ-ի կայքը։
Ինչո՞ւ է այդքան երակարձգվում այդ օրենքի ընդունումը, միթե՞ երիտասարդների խնդիրները այդպես էլ շարունակելու են դիտարկվել «Սպորտի ու երիտասարդության» նախարարությունում, անհեթեթ մի համադրություն՝ սպորտ և երիտասարդություն, ինչո՞ւ պետք է երիտասարդության ու սպարտի նախարարությունը միասին լինեն: Եթե միայն դա չի տանում դեպի հետագա ռազմականացում, որն ինչպես գիտենք սպորտի հետ, թիմային ոգու հետ համաշունչ է: Իկս գուցե այդ համադրումն ունի մի այլ նպատակ՝ ազգայնականացնելու երիտասարդությանը, կուսակցականացնելու ու զոմբիացնելո՞ւ: Զանազան «Բազեներ», «Սյունյաց արծիվներ»: Պատահական չէ, որ Սպորտի ու երիտասարդության  փոխնախարարը՝ Խաչիկ Ասրյանը «Սյունյաց արծիվներ» պրոհանրապետական երիտասարդական զոմբիահավաքի ու հեռախոսներով հարսանքիների ֆինանսավորմամբ հավաքագրված — գայթակղված ՀՀԿ-ական ոլորտ մղված սյունեցիների «պապան» է, ու արդեն ոչ միայն սյունեցիների, բա դարձան «Հայոց արծիվներ» չէ՞, բա փողոցներ փակեցին ու միտինգներ արեցին չէ՞, բա մարտական պատրաստակամության զորավարժություններ արեցին չէ՞: Ի՞նչ է անում նա փոխնախարարի պաշտոնում, ո՞վ է նրան նշանակել: Ինչո՞ւ պետք է մի ողջ երկրի երիտասարդության փոխնախարարը լինի ՀՀԿ-ական մանկլավիկ:
Երիտասարդությունը ամենազաատ, ամենահամարձակ տարիքն է, ջահելների վրա միշտ դրել են պարտականություններ, որոնք չեն կարողացել կատարել ահելները: Տվյալ դեպքում, ես վատ հոտ եմ առնում մեր «Սպորտի և երիտասարդության» նախարարության համադրումից: Նախ, բացի ամպագոռգոռ հաշվետվություններից այդ կառույցն ուրիշ ոչինչ չի անում երիտասարդների համար, ուրեմն, թող ավելի լավ է չլինի:

 
Այսինքն, մենք պետք է շնորհավորենք «Սպորտի ու երիտասարդության» օրվա կապակցությա՞մբ մեր ջահելներին, հա՞:

Չեմ ուզում խորանալ, այսօր այդ օրը չի, բայց երիտասարդները, ովքեր մեր վաղվա օրվա հույսն ու հավատն են, չպետք է լռեն անարդարություն տեսնելիս, չպետք է թույլ տան, որ իրենց նախարարեն կամ ղեկավարեն անարժանները, որպեսզի չզոմբիանան ու վաղը-մյուս օրը չդնեն իրենց զոհի տեղ, որ իբր՝ մեր կյանքը չստացվեց:
Շնորհավոր ձեր տոնը, սիրելի երիտասարդներ: Եղեք առողջ մարմնով ու ոգով, ու մի մոռացեք, որ, ինչպես ասել է Լեոնարչդո Դա Վինչին՝ «Ձեռք բեր երիտասարդ տարիքում այն, ինչը տարիներ հետո կհատուցի քեզ ծերության հասցրած վնասը: Ու հասկանալով, որ ծերության սնունդն իմաստությունն է, երիտասարդ տարիքում այնպես արա, որ ծերությունդ սոված չմնա»:
 
Հայկական Վարկած

Օրերս հուղարկավորվեց Կիեւյան կամրջից հոկտեմբերի 27-ին ցած նետված Ամերիկյան համալսարանի «Բիզնես — մենեջմենթ» ֆակուլտետի 2-րդ կուրսի ուսանողուհի 28-ամյա Յանա Մանասյանը:
Յանան ապրում էր Երեւանի Ավան թաղամասում: Ընտանիքի միակ էր, ապրում էր մոր հետ, հայրը մահացել էր մի քանի տարի առաջ: Նա նաեւ աշխատում էր և բավականին բարձր վաստակում. ապահովված էր, ուներ սեփական շքեղ մեքենա: Նա աշխատում էր բանկային համակարգում: Ականատեսները պատում են, որ նրա հուղարկավորությանը մասնակցում էին մի քանի բանկերի ղեկավարներ:
Մահվան պատճառը մտերիմների շրջանում համարում են անհաջող սերը. Նախ Յանան զգացմունք ուներ ինչ որ տղայի նկատմամբ, որը բոլորովին այլ միջավայրից էր, բացի այդ ըստ տարածված լուրերի աղջիկն իմացել է, որ ընկերն ամուսնացել է, կամ նման մի բան (նշանվել): Եւ դա է եղել այն հիմնական պատճառը, որ չշփվող, ներամփոփ աղջիկը գնացել է այդ քայլին:
Հ.Գ.Ոստիկանությունում հարուցվել է քրեական գործ՝ ինքնասպանության հասցնելու հատկանիշներով, ճշտվում են հնարավոր վարկածները:

Պարուհի Աննայի կյանքը բարդ է և հետաքրքիր։ Ամենածանր պահերին նրան օգնել է … արաբական պարը։