23.05.2025 | 13:05

29.09.2024 | 20:03

09.09.2024 | 12:51

26.06.2024 | 10:01
«Մենք պատրաստ ենք հրդեհը մարելուն». Մալաթիայի տոնավաճառում օբյեկտային վարժանք է ...31.05.2024 | 12:54

31.05.2024 | 12:10

31.05.2024 | 11:10

29.05.2024 | 15:42

29.05.2024 | 12:10

29.05.2024 | 11:17

28.05.2024 | 13:20

28.05.2024 | 13:02

28.05.2024 | 11:17

28.05.2024 | 11:11

28.05.2024 | 10:37

24.05.2024 | 15:10

24.05.2024 | 13:10

24.05.2024 | 12:17

24.05.2024 | 11:29

23.05.2024 | 15:10

23.05.2024 | 14:10

23.05.2024 | 13:10

23.05.2024 | 12:10

23.05.2024 | 11:10

22.05.2024 | 15:10

22.05.2024 | 14:10

22.05.2024 | 13:10

22.05.2024 | 12:10

22.05.2024 | 11:10

21.05.2024 | 15:10

21.05.2024 | 14:10

21.05.2024 | 13:10

21.05.2024 | 12:10

21.05.2024 | 11:10

20.05.2024 | 15:10

20.05.2024 | 14:10

20.05.2024 | 13:10

20.05.2024 | 12:10

Պոլսո Պատրիարք Մեսրոպ արքեպիսկոպոս Մութաֆյանն արդեն 5 ամիս է գտնվում է Ստամբուլի հայկական ազգային հիվանդանոցում` բժիշկների հսկողության ներքո: Սրբազան հայրն ընդամենը 55 տարեկան է:Նրա առողջական վիճակը տարօրինակ կերպով միանգամից վատթարացավ ու այժմ ծանր հիվանդությունը նրան զրկել է մարդկանց հետ հարաբերվելու ունակությունից, սկզբում նշվում էր, որ Մեսրոպ պատրիարքը մանկամիտ է դարձել. սակայն մեր ունեցած տեղեկությամբ նա տառապում է նաև հիշողության կորստով, ոչ ոքի չի ճանաչում
Երգչուհի Քրիստինե Պեպելյանն ամուսնու` Արամի եւ եւս մեկ զույգի հետ երեկ գնացել է «Jose» համալիր` լիցքաթափվելու: Քառյակը փորձել է աննկատ մնալ` նստելով մութ անկյունում: :
Նրանք սկսել են ինչ-որ բաներ պատվիրել, եւ երբ Քրիստինե Պեպելյանի մականունավոր ամուսնու «Վստրեչի Ապերի» պատվերը, իր կարծիքով, ուշացել է, նա հրահանգել է իր «տղերքին» մենեջեր Գեւորգ Ավետիսյանին ծեծել, ապա գցել են մեքենան ու տարել:
Ի դեպ, մենեջերը «Jose» նախկին տիրոջ` Մհեր Ավետիսյանի եղբայրն է:
Այս մասին գրում է aravot.am -ը և խոստանում.
Մանրամասները` առաջիկայում:
ՊՆ — նոր հայտարարություն է տարածել, ըստ որի պարզվել է, որ փետրվարի 5-ին, ԼՂՀ սահմանային զորամասերից մեկում 20-ամյա զինվորը սպանվել է ոչ թե հակառակորդի, այլ իր ծառայակցի կողմից, սակայն անզգուշաբար:
ՊՆ մամուլի ծառայությունը հայտնում է, որ փետրվարի 5-ին, ժամը 19:20-ի սահմաններում ԼՂՀ N զորամասի մարտական դիրքում, ըստ նախնական տվյալների նույն զորամասի ժամկետային զինծառայող, շարքային Գոռ Արայիկի Ալավերդյանը, խախտելով իրեն ամրակցված ինքնաձիգի հետ վարվելու կանոնները, կրակոց է արձակել և աջ ուսագոտու շրջանում հրազենային վիրավորում է հասցրել ժամկետային զինծառայող, շարքային Մարատ Ալեքսանդրի Դիմաքսյանին:
Վերջինս ժամը 21:00-ի սահմաններում զինհոսպիտալ տեղափոխելու ճանապարհին մահացել է:
Փաստի առթիվ ՀՀ ՊՆ քննչական ծառայության երկրորդ կայազորային քննչական բաժնում ՀՀ քր. օր-ի 373 հոդվածի 3-րդ մասով նախատեսված հանցագործության հատկանիշներով հարուցվել է քրեական գործ (Զենքի, ռազմամթերքի և շրջապատի համար առավել վտանգ ներկայացնող առարկաների, նյութերի հետ վարվելու կանոնները խախտելը, որն անզգուշությամբ առաջացրել է մարդու մահ՝ պատժվում է ազատազրկմամբ՝ չորսից ութ տարի ժամկետով:)
Կատարվում է նախաքննություն:
Եղավ այն ինչ մենք կանխատեսել էինք. նախաքննական մարմինը փոխեց ՀԺ-ի լրագրող Հայկ Գևորգյանի խափանման միջոցը, վերացնելով անտրամաբանական որոշումը: Պարզապես ՀՀ Գլխավոր դատախազությունը խլեց առաջնության դափնին ու չթողեց գործը դատարան հասնի: Բանն այն է որ նախաքննության նկատմաբ վերահսկողություն իրականացնող դատախազն է որոշում կայացրել փոխել «Հայկական ժամանակ» օրաթերթի փոխխմբագիր Հայկ Գևորգյանի նկատմամբ ընտրված խափանման միջոցը՝ կալանքը փոխարինելով ստորագրությամբ քաղաքից չբացակայելու ստորագրությամբ։
Այսօր ժամը 11։30-ի մոտակայքում լրացավ այն 72 ժամը, որի ավարտին ՀՀ Կենտրոն և Նորք Մարաշ վարչական համայնքների ընդհանուր իրավասության դատարանը պետք է վերահաստատեր կամ մերժեր Հայկ Գևորգյանի կալանավորման միջնորդությունը:
Դատախազի որոշումը փոխեց դեպքերի ընթացքը. Կենտրոն և Նորք Մարաշ վարչական համայնքների ընդհանուր իրավասության դատարանում նախատեսված դատը տեղի չի ունենա։
Շուտով Հայկ Գևորգյանը կլինի ազատության մեջ:
Քիչ առաջ «Նուբարաշեն» քրեակատարողական հիմնարկից ազատ արձակվեց «Հայկական ժամանակ» օրաթերթի փոխխմբագիր, լրագրող Հայկ Գևորգյանը։
Վերջինս համոզմունք հայտնեց, որ այս ամենը ուղղված է իր մասնագիտական գործունեության դեմ։ «Մեծ ներկայացումներ են սարքում և փորձում են ստեղծել «սուպերպոլիցեյսկիի» կերպար, և ուզում են ցույց տալ, թե ինչ է լինում այն մարդու հետ, ով ոստիկանապետի մասին բացասական բան է գրում։ Բայց ինչպես տեսնում եք, ողջ առողջ ձեր դիմաց կանգնած եմ»,- ասաց Գևորգյանը։ Սակայն, ըստ նրա, դա չի կարող խանգարել իր տեսածը գրելուն։ «Ես ընդհանրապես գրում եմ տնտեսական թեմաներով, բայց եթե սխալ բաներ նկատեմ, գրելու եմ»,- ասաց Գևորգյանը։
«Հայկական ժամանակի» լրագրողը չցանկացավ պատմել դեպքի մանրամասները՝ մտավախություն հայտնելով, որ ոստիկանությունը կարող է օգտվել իր պատմածներց։ «Ես կսպասեմ, կտեսնեմ դեպքի մանրամասներն ինչպես են ներկայացնում, հետո նոր ես կներկայացնեմ իմ տարբերակը»,- ասաց նա։
Գևորգյանը նաև ավելացրեց, որ ձերբակալության ժամանակ իր նկատմամբ բռնություն չի կիրառվել և ասաց որ նա բանտում անցկացրել է «երեք հրաշալի օր», շփվել ութ տարբեր տիպի մարդկանց հետ, սակայն, չունենալով թուղթ ու գրիչ, գրի չի առել նրանց մասին իր տպավորությունները, սակայն առաջիկայում նրանց մասին կգրի։
«Մենք արժեհամակարգի խնդիր ունենք: Ժամանակը շատ է առաջ վազել, բայց մենք նոր-նոր ողնաշար ենք շտկում», -ասում է Առաջնորդանիստ Ս. Սարգիս եկեղեցու հոգևոր հովիվ Տեր Շահե քահանա Հայրապետյանը, հավատալով, որ մեր հերոսը դեռ պետք է գա :
— Ինչո՞վ է դա պայմանավորված Տեր Հայր:
— Միտքը մարդու մեջ դրված մի հզոր դատավոր է, որը ստիպում է մարդուն քննելով ընտրել չարն ու բարին: Մտավորականը անպայման բարին ընտրողն է, որովհետև իր միտքը ուղղում է էնպիսի երևույթների վրա, որոնք հետաքրքրում են հասարակությանը և ինքն էլ դառնում է այդ ժողովրդի, այդ ազգի խիղճը: Դարեր շարունակ մեր մտավորականը եղել է քահանան, վարդապետը: Խրիմյան հայրիկը իր ժամանակի խղճի արտահայտողն էր նաև Ներսես Աշտարակեցին, Նարեկացին: Այսօր մենք ունենք աշխարհիկ մտավորականներ, որոնք , ցավոք, իրենց կերպարը ուղղել են ոչ թէ հոգևորի ծաղկմանը, մտքի ու հոգու աշխատանքին, այլ իրենց ես -ին, անհատի մատուցմանը: Արդյո՞ք դա պետք է մեր ազգին, սա է խնդիրը: Ու դրա համար մեր սերունդները մեզ կօրհնե՞ն , թե՞ կանիծեն: Օրինակ` ին՞չ արեց Խորհրդային միությունը մեր մտավորականության հետ` փչացրեց: Որովհետև, երբ դու չէիր գովերգում Լենին կամ ՍՄԿԿ , չէիր կարող որևէ արտոնություն ունենալ: Իսկ ով փորձում էր ողնաշարը ուղղել, նրան արտաքսում էին: Ցավոք, այդ մտածումը և այդպիսի մտավորականներ դեռ ունենք: Այսինքն` կերպը չի փոխվել: Այսօրվա մտավորականը չի բռնում ազգի զարկերակը, նստել ու սպասում է, որ ժողովուրդը բարեհաճի մոտենալ իրեն: Այսպիսին է իմ տպավորությունը: Թեև կարծում եմ, որ բոլորը չէ, որ էդպես են մտածում: Հավատում եմ, որ կան անհատներ, որոնք հավանական է` ճառագում են, բայց այսօր չենք տեսնում, և կան հոգիներ, որ դեռ խմորվում են ու վաղը պիտի գան::
— Կարո՞ղ է մարդը լինի հոգևոր և չլինի մտավորական:
-Եթե բացենք Ագաթանգեղոսի ՙՊատմություն Հայոց՚-ը, այնտեղ մի հրաշալի պատմություն կա. Գրիգոր Լուսավորիչը առաջին կրոնավորներին ձեռնադրում է հենց քրմերի զավակներից: Նա ընտրում էր կիրթ մարդուն, որովհետև հենց կիրթ մարդը պիտի լիներ մտավորական մարդը, առաջնորդը:
-Գուցե դա աստվածատուր կոչու՞մ է: Մտավորականը տարիքային սահմանափակում ունի՞:
-Եթե սահմանափակում լիներ, Ներսես Շնորհալուց երբեք Շնորհալի չէր ծնվի, որովհետև նա մանուկ հասակից արդեն ճառագում էր և բոլորը հրճվալից տեսնում էին, թե ինչպես է աճում: Շատ երիտասարդ տարիքում նա կաթողիկոս դարձավ: Դա յուրահատուկ պարգև է, որովհետև մտավոր մարդը խորհելու, ընտրելու, կռվելու առիթ ունի իր ներսում, ցավ ունի, որն ուղղում է դեպի այն հավիտենական արժեքները, որին ինքը ձգտում է հասնել, և դա անպայման ունի իր Գողգոթան, իր Փշեպսակը, իր Գեղարդը: Նա պիտի անցնի այդ ճանապարհով:
— Իսկ այժմյան պատկերն ինչպիսի՞ն է
— Մենք ունենք հրաշալի ձայներ, հայ երգիչ, երգչուհիներ, որոնք արտասահմանում են: Մեր երաժշտանոցն ավարտած մարդիկ գնում և աստղեր են դառնում Եվրոպայում: Ունենք գույնի հրաշալի զգացողություն ունեցող նկարիչներ, որոնք գնում, փայլուն դեմքեր են դառնում դրսում, ունենք սպորտսմեններ, որոնք օտար դրոշների տակ են հաղթանակներ ունենում, իսկ Հայաստանում տեղ չունեն:
— Ինչու՞ է այդպես
— Ինչուն քաղաքական է, սոցիալական է, գու՞ցե Խորհրդային շրջանի, պարսկական 400 տարվա լծի, Օսմանայան կայսրության տիրապետության հետևանքն է: Չգիտեմ ինչի՞ հետևանքն է, բայց մենք չենք կարողանում այդ բեռը շպրտել մեր ուսերից, ազատ ապրել, շնչել, պարզ շփվել մեկս մյուսի հետ:
— Ին՞չը կարող է մեր մտավորականներին միավորել
— Միայն հավատքը. մի կոնցեպցիա, որը հազարամյակների ընթացքում մշակել են մեր հոգևոր հայրերը: Ուղղակի վերադառնալ ակունքներին, ինչպես ձուկը, որ ծնվում է, գնում է դեպի օվկիանոս, հետո երբ պետք է ձվադրի, գալիս , վերադառնում է նույն տեղը: Ես հրավիրում եմ մտավորականներին.ՙ Եկեք Ձեր փարախը՚:
— Իսկ ին՞չն է տարանջատում
— Եսականությունը, հպարտությունը, նախանձը, ագահությունը, այսինքն` յոթ մահացու մեղքերը:
— Այսօր հասարակական ին՞չ պահանջ է դրված մտավորականի առջև:
— Ես պիտի խնդրեմ, որ մտավորականը գոնե չծախվի։ Հայերիս համար մեծ ինստիտուտ է ընտանիքը, որն առաջին սնման աղբյուրն է` կրթության առումով: Ճիշտ է, մեր տատիկ-պապիկները սովետական տատիկներ պապիկներ են, որոնք շատ լավ հատկություններ կորցրել են, բայց իրենք ավանդաբար բերում են բարոյական որոշ կատեգորիաներ, որոնք համընկնում են արդեն իրենց տատիկ-պապիկների ավանդական մտածողությանը: Հավանական է, որ սրանից հետո դժվար պիտի լինի, եթե մենք չվերադառնանք այն արժեքներին, որի պահանջն այսօր կա: Մի զուգահեռ անցկացնենք Ռումինիայի կամ Ռուսաստանի հետ, որտեղ մարդիկ վերադարձան իրենց հավատքին, խմբվեցին իրենց տաճարի շուրջը, զորացավ եկեղեցին և երկիրը գնալով սկսեց ծաղկել: Մենք պիտի մտածենք այդ մասին, որպեսզի Աստծո քաղցր սիրտը մեր հանդեպ փափկանա, դառնա աղբյուր, որ մենք սկսենք սնվել: Մենք ինքներս պիտի քայլ անենք դեպի Աստծված: ՙԹակեք դուռը և կբացվի՚: Այդ թակողների կարիքը մենք շատ ունենք:
— Ինչպե՞ս կվերաբերվեր Մաշտոցը այսօրվա կրթական համակարգին
— Մաշտոցի գերխնդիրն այն էր, որ Սուրբ Գիրքը դառնար հայերեն և լիներ մատչելի իր ժողովրդին: Արդյո՞ք այսօր մեր կրթական համակարգում Սուրբ Գիրքը դասավանդվում է: Ոչ: Լավ կլինի արժեհամակարգը վերանայվի:
— Տեր Շահե, ովքե՞ր են ստեղծել մեր ավանդույթները, արդյո՞ք դրանք համահունչ են մեր ժամանակին և որքանո՞վ են այսօր արժեքավոր
— Պատասխանը գտնվում է Թեսաղոնիկեցիներին ուղղված երկրորդ թղթում.ՙԱմուր պահեք այն ավանդությունները, որ սովորեցիք մեզանից, թե’ խոսքով, թե’ թղթով՚: Երկու տեսակի ավանդույթ է եղել` բանավոր և գրավոր: Գրավորը ամբողջ մարդկությունը ունի, դա Սուրբ Գիրքն է, իսկ բանավոր ավանդույթը` եկեղեցին : Աստվածաշունչը առանց եկեղեցու կիսատ է, եկեղեցին առանց Աստվածաշնչի եկեղեցի չէ: Երկնքի ու երկրի միջև կապը տեղի է ունենում, երբ այդ երկու ավանդույթները միանում են: Փառք Աստծո, մենք գոնե այն ազգն ենք, որ 30000 ձեռագիր է արտաշնչել: Ոչ մի ազգ միջնադարում այդքան ձեռագիր չի արտաշնչել` ոչ լատինը, ոչ հույնը, ոչ ասորին և ոչ էլ որևե մեկը: Էլ չեմ ասում, թե Մոնղոլական արշավանքների ժամանակ ինչքան գերևարության տարվեց, կոմունիստական շրջանում մեր վանքերի ինչքան ձեռագրեր այրվեցին: Փառք Աստծո, որ այսքան էլ մնացել ենք:
— Իսկ չե՞ք կարծում, որ մեր ժամանակաշրջանը նոր ավանդույթների կարիք ունի
— Որպեսզի նորը գա, կարիք կա, որ նախ հինը լավ ներշնչենք: Ավանդույթը ներսում մերը չի դառնա , եթե մենք նախ արտաքին պատկերների, նշանների խորհրդաբանությունը չհասկանանք: Օրինակ` խաչի պատկերը, որ կրում են կրոնավորները, իր բովանդակությամբ քրիստոնյայի պարծանքն է, իր խորհրդաբանությամբ կենաց ծառի խաչանման պատկերն է դրախտում, սակայն այն կրում են նաև կիսամերկ երգչուհիները: Նախ գիտակցական ընկալումը պիտի լինի, որ հետո այն ծլարձակի մեր սրտում ու պտղաբեր լինի: Մեր մտավորականները պիտի Նարեկացու,Օձնեցու, Մաշտոցի շարականները մեզ հետ ժամերգությամբ արտաշնչեն: Ինչպես Մարկեսը հին ավանդույթները կուտակեց-կուտակեց ու արտաշնչեց իր ՙՀարյուր տարվա մենությունը՚: Մենք այսօր գործ ունենք անելու:
— Տեր Շահե, մենք իրոք հրաշալի ժառանգություն ունենք, բայց կարծում եմ մատուցման խնդիր ունենք, ինչպես հարկն է չենք մատուցում մեր ժողովրդին: Համաձայն չե՞ք ինձ հետ
— Մենք արժեհամակարգի խնդիր ունենք: Ժամանակը շատ առաջ է վազել, բայց մենք նոր-նոր ողնաշար ենք շտկում: Փառք Աստծո, հիմա հրաշալի հոգևոր գրականություն է տպվում: Թեև արդեն ընթերցողը քիչ է, այնուամենայնիվ մեր կաթողիկոսը չի նայում ընթերցող կա՞, թե՞ չկա, տպագրվում է և մատուցվում: Մեր ժողովրդին ոչ թե սերիալներ, այլ հոգևոր զրույց է պետք: Պետք է մեր հերոսը արթնանա: Բայց հերոսի համար միջավայր է պետք ստեղծել, որ մանուկ հասակից սնվի այդ արժեքներով, և վերջում գա արդյունքը:
— Եկեղեցու ծեսերն ու ավանդույթները ի զորու՞ են փոխելու մեր ժողովրդի արժեհամակարգը
— Նայենք մի քանի կայսրությունների ծեսերին: Նույնիսկ ֆաշիզմը ուներ իր ծիսական կարգը, Խորհրդային միությունը ուներ իր ծիսակարգը, որն ազդում էր հասարակության վրա: Ծեսն անհրաժեշտ է հասարակությանը: Բայց կա Աստվածային երկխոսության տեսակ, որը կոչվում է արարողություն կամ ծիսակատարություն եկեղեցում: Այդ խորհուրդը ինքը` Քրիստոսն է: Մկրտության պահին մարդը զգեստավորվում է ի Քրիստոս և ճաշակում նրա մարմինն ու արյունը: Թեև պահի գիտակցումը շատ խորն է և անբացատրելի, բայց մարդու ներքինը փոխվում է: Այն ծեսերի մեջ, որտեղ չկա փրկության խնդիր, ժամանակավրեպ են, սակայն կան հավիտենական արժեքներ, որոնք կմնան կայուն, մինջև Տիրոջ գալուստը:
— Ինչպե՞ս եք վերաբերվում օտար դավանանքներին
— Մենք երբեք թույլ չենք տվել ձեռնոց նետել որևէ այլ ազգի կամ կրոնի, ընդհակառակը, մենք ընդամենը պաշտպանվել ենք, ինչպես Ավետարանն է ասում. ՙՀավը իր ձագերին հավաքում է թևերի տակ….՚ այդպես էլ մեր եկեղեցին հավաքել, պահպանել է, որ գոնե մեր լեզուն, մեր մշակույթը, մեր հավատը չկորչի: – Այսօր կարելի՞ է մեր ժողովրդին է քրիստոնյա անվանել
— Գիտես, եթե նույնիսկ չմկրտված հայ մարդուն ասես.ՙ դու քրիստոնյա չես՚, կարող է կռիվ անել: Բայց ինքը իրականում հեթանոս է: Սա մտածելու լուրջ առիթ է, որովհետև այն մարդը, որը լրջորեն Քրիստոսին իր սրտի մեջ չի ընդունել, չի ապրում այդ արժեքներով, նույնիսկ ՙ Հայր մեր՚-ը չգիտի, ինչպե՞ս կարող է քրիստոնյա համարվել: Շատերն են այսօր Աստվածաշունչը թևերի տակ գալիս, իբր Քրիստոս են բերում մեր ազգին, բայց իրականում գալիս են իրենց թագավորությունը հիմնելու, տոտալիտար ձևերով խեղելու մեր ժողովրդին: Ես ցավում եմ այս երևույթների համար:
— Կա՞ մի բան, որ դուք չասել չեք կարող
— Ես շատ եմ սիրում իմ պետականությունը, իմ եկեղեցին և բացերի մասին չեմ կարող լռել: Եթե իմ երեխային սիրում եմ, նրա բացերի վրա չեմ կարող աչք փակել, պիտի դաստիարակեմ : Չեմ կարող չասել, որ կարիք ունենք կրթվելու, հոգևոր խորհուրդները ուսումնասիրելու, չինովնիկների տեսակը փոխելու, կաշառակերությունը վերացնելու և, վերջապես, սերը հաստատելու մեր մեջ:
— Ձեր խոսքը` ուղղված հայ մտավորականին
— Երանի հոգով աղքատներին, որովհետև նրանցն է երկնքի արքայությունը: Միշտ քաղցն ու ծարավն ունենաք ավելի մեծ արժեքների: Այսօր շատ կան ալյա-ֆրանկա մտածող գրողներ, որոնք փորձում են իրենց պոեզիան նմանեցնել հաջողակ ֆրանսիացի գրողներին: Ես չեմ հասկանում այդ արվեստը: Կուզեյի, որ մեր մտավորականները իրենց խարիսխները դնեին հենց ազգային հիմքի վրա, իրենց խոյակները զարդարեին մեր մանրանկարների խորանների նման և իրենց գույները որդան կարմիր դառնար:
— Ձեր խոսքը այսօրվա մտածող երիտասարդին
— Ընթերցիր, ով երիտասարդ: Դա արժեք է, որովհետև այն ինչ կատարվում է դպրոցում կամ համալսարաններում ողբերգություն է: Մարդիկ չեն ընթերցում: Աստծո խոսքը իր մարգարեների, ավետարանիչների միջոցով, գրավոր ձևով Աստված ավանդել է մեզ: Այն մի հրաշալի միջոց է, որ մարդը ճանաչի ինքն իրեն, ճանաչի Աստծուն, տիեզերքը: Եթե երիտասարդը ընթեցող է, ես իր կողքին եմ, իր համար աղոթող եմ, Աստծո օրհնությունը պիտի գա իր վրա և պտղաբեր դարձնի: Անգրագիտությունը թշնամի է հասարակությանը: Հիսուսը եկավ` վերականգնելու մարդուն, խոսեց Աստծո խոսքը, որն այժմ ամփոփված է Սուրբ Գրքում:
— Ին՞չ եք երազում մեր ժողովրդի համար:
— Վերադարձել եմ Կիլիկյան Հայաստանից, եղա ողջ Մեծ Հայքում, Կապադովկիայում, Անտիոքում: Այն արժեքները, որ մենք թողել ենք, միայն հողային տարածքներ չեն, դա նաև սուրբ վայրեր են, 3 հազար վանքեր, որոնք լքյալ են: Էլ չեմ ասում ինչքան խաչքարեր, եկեղեցիներ, ձեռագրեր են կորսվել, գնացել Վենետիկ, Ֆրանսիա, Լոնդոնի ազգային գրադարաններ, Երուսաղեմ և այլն: Հորդորում եմ մեր երիտաարդին, որ նա ամպայման անրադառնա այդ արժեքներին, բայց դա միայն ընթերցելու շնորհիվ է լինում: Ընթեցանությունը արթնացնում է մարդու ներքին զգայարանները և կապում ավելի մնայուն արժեքների հետ, եթե այն վերաբերվում է նաև հոգևոր գրականությանը:
-Դուք անձնական երազանքներ ունե՞ք
— Ես իմ կյանքը հանձնել եմ Աստծուն: Պետք է գործել, արարել, Աստծո խոսքը մատուցել, ժամերգություններին զանգակները քաշել, աղոթել հիվանդների համար: Ամենառեալը դա է: Միթե՞ Հիսուսը երազանք ուներ: Աստված մարմնացել էր և ճշմարտություններ էր հաղորդում: Եթե մենք գոնե մի փոքր դառնանք Հիսուսի լեզուն, խոսքը փոխանցողը, կիմանանք, որ մեր երազանքները կատարվել են: Մեզ համար գերխնդիրը թող Քրիստոսը մնա:
— Հավատու՞մ եք մեր ժողովրդի ապագային
— Ապագան մեր ձեռքում է: Այն ժառանգությունը, որ մեզ փոխանցել են մեր հայրերը, ապագայում շատ է փայլատակելու: Մենք դեռ շատ պիտի հպարտանանք մեր հայրերով, բայց նաև հին արժեքների հիման վրա նոր արժեքներ է պետք ստեղծել: Հարկավոր է գոնե հավասարվել մեր պապերի արժեքներին, որ կարողանանք արտաշնչել նորը:
Կարինե Ջանջուղազյան
Սեպտեմբերի 23-ին Մեծ աղմուկով վնասազերծված զինված բանդայի պարագլուխ Արտյուշա Հակոբյանին կալանավորելուց հետո նրա եղբայրը և կինը` Մարինա Գեորգաձեն ևս կալանավորվեցին:
Ով է Մարինան և ինչ դերակատարություն ունի այս գործում:
Վրացուհի Մարինա Գեորգաձեն Արտուշ Հակոբյանի 2-րդ կինն է: Նախկինում Մարինան ամուսնացած է եղել ազգությամբ վրացի քրեական հեղինակության հետ: Ավելին` Արտուշի հայրը Գառնու լավաշ արտադրության սեփականատեր Սուրիկ Հակոբյանը երկար ժամանակ չի համակերպվել Մարինային իր հարսը համարելու մտքի հետ, դեմ լինելով նրա և որդու միությանը: Նա բոլորովին վերջերս է համակերպվել այդ իրողության հետ: Մարինան և Արտուշը այժմ դուստր ունեն, որը գտնվում է Վրաստանում Մարինայի մոր մոտ:
Մարինա Գեորգաձեն հասարակ կին չէ, նրան խարդախության մեղադրանքով Վրաստանի դատարանը մեղավոր է ճանաչել և նա մինչև այս ձերբակալությունը հետախուզման մեջ էր գտնվում նաև Վրաստանի իրավապահների կողմից:
Որոշ տեղեկություներով հենց նա է բանդայի իրական պարագլուխը. Հանցաշխարհի լեգենդ Կալինայի հայաստանյան հետևորդին` Մարինային, պահանջում են վրաց իրավապահները:
Բոլորովին վերջերս լրատվամիջոցներից մեկը, մի ծավալուն հրապարակում էր տպագրել Մարինայի հոգեկան օրհասական վիճակի մասին, նրան համարել հոգեբուժարանի կոնտիգենտ, փաստաբանի նկարագրությունից ելնելով, եզրահանգել, որ Մարինային չպետք է հանձնեն վրացիներին: Ձեռքի հետ ուրվագծելով նաև հաջորդ քայլը` կալանավայրի փոխարեն Մարինային տեղավորել հոգեբուժարանում:
Ի պատասխան մեր հարցման, ՔԿՀ վարչությունից պատասխանեցին, որ Մարինայի մոտ ամեն ինչ նորմալ է և հոգեկան շեղման նշաններ նկատելի չեն, ինչպես որ ներկայացրել էր փաստաբանը: Իսկ Աբովյան ՔԿՀ-ի բժիշկը նման ախտորոշում չի տվել:
Տեղյակ աղբյուրները վստահեցնում են, որ հոգեբուժարանից փախչելը կամ այն որպես միջոց օգտագործելը Հակոբյան ամուսինների համար նոր ճանապարհ չէ: Թե’ Արտուշը, թե’ Մարինան այդ ուղղին լավ գիտեն. Մարինան մեկ անգամ էլ Սևանի հոգեբուժարանում պառկելու անհրաժեշտություն է ունեցել: Իսկ Արտուշը իր հերթական փախուստներից մեկի ժամանակ հոգեբուժարանի ողջ անձնակազմին քնացրել է քյաբաբի մեջ քնաբեր խառնելով ու հյուրասիրելով նրանց: Իհարկե, սա արտաքին կողմը պահելու, իրեն օգնողներին չմատնելու ժեստ էր ընդամենը, բայցևայնպես:
Առհասարակ այս հաստատությունները նման են մութ լաբիրինթոսի, որտեղ ամեն ինչ, ու բոլոր պահերին կարելի է գտնել: Այստեղ մեծ գումարներ են շրջանառվում: Արդյո՞ք ամենաթողություն է. հոգեբուժարանները իրենց մութ գործունեությունը ծավալում են կարծես անարգել. Համենայն դեպս մինչև վերջերս այդքան աղմկահարույց փաստերի բացահայտումից հետո էլ, ոչ ոք պատասխանատվություն չկրեց:
Բազմաթիվ պատմություններ կան կապված կոնկրետ հոգեբուժարանների հետ, իսկ դրանց ցուցակը գլխավորում է “Նուբարաշենը”: Այստեղ ծնվում ու մեռցվում են սահմռկեցուցիչ հանցագործություններ: Բանակ են զորակոչվում ու բանակից ազատվում հիվանդներն ու առողջները. Սակայն սա այլ խոսակցության թեմա է:
Այսօր էլ Մարինայի գործով հանրության մոտ կարծիք ձևավորելով հարցը տանելով դեպի հոգեբուժարան, փորձ է արվում խնդիր լուծել: Վրաստանն անդրդվելի է. Հնարավոր չէ, համեմատության եզրեր գտնել վրաց ու հայ իրավապահ համակարգի միջև, ուր մի քանի անգամ փախուստի մեջ եղած հանցագործը, որի գլխավորած բանդան այդ պահին աշխատում է, կարող է զենքը վրան գնալ դատախազի ծննդյան տարեդարձի:
Ոստիկանությունը ի պատասխան ՀԺ -ի հայտարարության, հրավիրել էր ասուլիս, որի ընթացքում հայտարարեց, թե. «Հայկական ժամանակ» թերթի թողարկման պատասխանատու, լրագրող Հայկ Գևորգյանի կողմից քաղաքացուն վրաերթ կատարելու հանգամանքը հիմնավորվել է հունվարի 23-ին կատարված լուսանկարով ճանաչման և ներկայացնելու արձանագրությամբ։ Հունվարի 23-ին Հայկ Գևորգյանին բերման ենթարկելու որոշում է կայացվել։ Ձեռնարկված օպերատիվ հետաքննչական միջոցառումների արդյունքում Գևորգյանը չի հայտնաբերվել։ Նույն օրը որոշում է կայացվել Հայկ Գևորգյանի նկատմամբ հետախուզում հայտարարելու մասին և խափանման միջոց է ընտրվել կալանավորումը։ Նշենք նաև, որ ոստիկանությունը հայտարարել է, թե ինքը հստակ և իրավաչափ կատարել է իր խնդիրը և իրողությունը հետևյալն է.
«Հունվարի 13-ին ժամը 15.30-ի սահմաններում Երևանի Մհեր Մկրտչյան փողոցի թիվ 8 շենքի դիմաց «ՎԱԶ 21214» մակնիշի 19 ՕԼ 158 պետհամարանիշի ավտոմեքենան վրաերթի է ենթարկել Աշոտ Ֆրանգուլյանին, որը մարմնական վնասվածքներ է ստացել, իսկ վարորդը դեպքի վայրից դիմել է փախուստի։ Ֆրանգուլյանը բացատրություն է տվել, որ հիշյալ ավտոմեքենան հիշյալ վայրում հետընթաց ընթանալով՝ վրաերթի է ենթարկել իրեն։ Վարորդը կանգնեցրել է մեքենան, իջել, սպառնացել է, ոստիկանություն կանչել, հետո անպատվել է իրեն, ապա նստել մեքենան և իրեն անօգնական վիճակում թողնելով՝ դիմել է փախուստի։ Դատաբժշկական փորձաքննության եզրակացությամբ նրան պատճառվել է միջին ծանրության վնաս՝ առողջական տևական քայքայումով։ Աշոտ Ֆրանգուլյանի բողոքի հիման վրա հունվարի 20-ին հարուցվել է քրեական գործ ու սկսվել նախաքննություն»։
Ի դեպ, ոստիկանությունը հաստատել է Նիկոլ Փաշինյանի այն հայտարարությունը, որ հիշյալ մեքենան հաշվառված է իր տիկնոջ՝ Աննա Հակոբյանի անունով։ Ոստիկանությունը տեղեկացնում է նաև, որ հունվարի 14-ին և 16-ին Աննա Հակոբյանը պատշաճ կարգով ծանուցվել է հարցաքննության ներկայանալու համար, սակայն հունվարի 19-ին ՃՏՀ քննության բաժին է զանգահարել նրա ամուսինը, այսինքն՝ Նիկոլ Փաշինյանը և առանց որևէ հարգելի պատճառ ներկայացնելու հայտարարել, որ ինչպես կինը, այնպես էլ ինքը հրաժարվում են ներկայանալ բաժին։ ՀՀ ոստիկանության Կենտրոնականի բաժնին հանձնարարություն է տրվել պարզել վարորդի ինքնությունը։ Ստացվել է պատասխան գրություն, որ վրաերթը կատարել է Հայկ Գևորգյանը, որը նույնպես պատշաճ ծանուցված է եղել հարցաքննության ներկայանալու համար։ Հայկ Գևորգյանը հունվարի 20-ին զանգահարել է քննիչին և պայմանավորվել քննության ներկայանալու օրն ու ժամը, բայց այդպես էլ չի ներկայացել։
Հիշեցնենք, որ Հայկ Գևորգյանն այսօր կալանավորվել և ուղարկվել է «Նուբարաշեն» քրեակատարողական հիմնարկ։
«Հայկական ժամանակ» օրաթերթի խմբագրակազմը հայտարարություն է տարածել թերթի լրագրող Հայկ Գևորգյանին ոստիկանության կողմից կալանավորելու առնչությամբ:
«2012թ. փետրվարի 3-ին, ժամը 11-ի մերձակայքում, ոստիկանական «հատուկ ուժային» գործողությամբ ձերբակալվել է «Հայկական ժամանակ» օրաթերթի թողարկման պատասխանատու, հայտնի լրագրող Հայկ Գեւորգյանը եւ տեղափոխվել «Նուբարաշեն» քրեակատարողական հիմնարկ: Այս ընթացքում Հայկ Գեւորգյանին զանգ կատարելու հնարավորություն չի տրվել, որեւէ պաշտոնական մարմին հարազատներին տեղյակ չի պահել նրա գտնվելու վայրի մասին:
ՀՀ ոստիկանության Կենտրոնի բաժնի աշխատակիցները լրագրողին կալանավայր տեղափոխելու որոշումը բացատրել են նրանով, որ դեռեւս հունվարի 23-ից Հայկ Գեւորգյանը գտնվում է հետախուզման մեջ` իր կողմից վարվող մեքենայի հետ կապված ճանապարհատրանսպորտային ինչ-որ պատահարի առնչությամբ:
Հայաստանի քրեական դատավարության օրենսգրքով` մարդու նկատմամբ կարող է հետախուզում հայտարարվել, եթե նրա գտնվելու վայրը հայտնի չէ, եւ նա խուսափում է քննությունից:
Հայկ Գեւորգյանը` ինչպես հունվարի 23-ից առաջ, այնպես էլ դրանից հետո, ամենօրյա ռեժիմով շարունակել է իր լրագրողական գործունեությունը, վարել է նույն ավտոմեքենան, ամեն օր այդ մեքենայով ներկայացել աշխատանքի, վերադարձել տուն, մասնակցել կառավարության նիստերին, լուսաբանել բարձրաստիճան պաշտոնյաների` ընդհուպ նախարարների ասուլիսներ:
Հայկ Գեւորգյանը այս ընթացքում նաեւ մի քանի հեռախոսազրույց է ունեցել ճանապարհային ոստիկանության` նրա նկատմամբ հետախուզում հայտարարած քննիչի հետ եւ ասել, որ պատրաստ է ներկայանալ քննության, եթե իրեն պատշաճ, ՀՀ օրենսդրությանը համապատասխանող ծանուցագիր ուղարկվի: Գործով քննիչին հայտնվել է նաեւ Հայկ Գեւորգյանի կողմից վարվող ավտոմեքենայի գտնվելու վայրը եւ առաջարկվել այն զննության ենթարկել տեղում: Խիստ իրավաչափ այս առաջարկությունները, սակայն, չեն ընդունվել:
Իրադարձությունների այսօրինակ ընթացքը հիմք է տալիս արձանագրելու, որ «Հայկական ժամանակ» օրաթերթի առանցքային ներկայացուցչի նկատմամբ ոստիկանության կողմից իրականացվում է պատվիրված հետապնդում` կապված նրա լրագրողական գործունեության հետ:
Ս/թ հունվարի 12-ի կառավարության նիստից հետո Հայկ Գեւորգյանը մասնակցել է լրագրողների հետ ՀՀ ոստիկանության պետ Վովա Գասպարյանի հարցուպատասխանին, նրան առաջադրել մի քանի սուր հարցեր եւ այդ հարցուպատասխանի արդյունքում «Հայկական ժամանակում» հանդես եկել Վովա Գասպարյանի համար խայտառակ բովանդակություն ունեցող հրապարակմամբ: Հրապարակման խայտառակ բնույթը, սակայն, պայմանավորված է ոչ թե լրագրողի կանխատրամադրվածությամբ, այլ ՀՀ ոստիկանության պետի հետ կապված մի քանի ուղիղ, լրագրողական մեկնաբանության չտրված փաստերի արձանագրմամբ (տես 2012 թվականի հունվարի 13-ի «Հայկական ժամանակը»):
Հրապարակման լույսընծայման օրը` երեկոյան, փորձ է արվել վրաերթ-միջադեպ սադրել Հայկ Գեւորգյանի վարած մեքենայի մասնակցությամբ: Գեւորգյանի զգոնության արդյունքում, սակայն, ծրագիրը չի իրագործվել:
Դրան հետեւած զարգացումները, ահա, կասկածի տեղ չեն թողնում, որ Հայկ Գեւորգյանի ձերբակալությունը եւ շինծու քրեական հետապնդումը հրահանգավորված են անձամբ ՀՀ ոստիկանության պետ Վովա Գասպարյանի կողմից: Ենթադրում ենք, որ վերջինիս նյարդերը վերջնականապես տեղի են տվել «Հայկական ժամանակի» 2012թ. փետրվարի 3-ի թողարկման առաջին էջում լույս տեսած «Մե պուճուր նվեր» հրապարակման պատճառով, որը վերաբերում է Վովա Գասպարյանի 120-150 հազար դոլար արժողությամբ «G» դասի «Մերսեդեսի» ծագումնաբանությանը:
«Հայկական ժամանակ» օրաթերթի խմբագրակազմը, այսպիսով, հայտարարում է.
1.Հայկ Գեւորգյանի ձերբակալությունը իշխանության վերնախավի եւ, մասնավորապես, ՀՀ ոստիկանության պետ Վովա Գասպարյանի կողմից հրահանգավորված ապօրինի եւ լկտի հետապնդում է, որի նպատակը Գեւորգյանի նկատմամբ անձնական վրեժ լուծելն ու նրա լրագրողական գործունեությունը կասեցնելն է:
2. Վովա Գասպարյանը եւ իշխանական վերնախավի մյուս ներկայացուցիչները այս հարձակմամբ նպատակ ունեն խոչընդոտելու «Հայկական ժամանակ» օրաթերթի գործունեությունը, վախի մթնոլորտ սերմանել հայաստանցի բոլոր այն լրագրողների նկատմամբ, ովքեր կոռումպացված իշխանության որեւէ ներկայացուցչի վերաբերյալ իրենց ունեցած տեղեկությունները հրապարակելու հոգեբանական դժվարություններ չունեն:
«Հայկական ժամանակ» օրաթերթի խմբագրակազմը պահանջում է անհապաղ ազատ արձակել Հայկ Գեւորգյանին:
Միեւնույն ժամանակ հայտարարում ենք, որ շարունակելու ենք անհաշտ պայքարը կոռուպցիայի, ամենաթողության, իշխանական սանձարձակության դեմ` ի կատարումն խոսքի ազատության, տեղեկություններ ստանալու եւ տարածելու ՀՀ Սահմանադրությամբ երաշխավորված մեր եւ մեր ընթերցողների իրավունքների»:
Այսօր ժամը 18.00-ին «Հայկական ժամանակ» օրաթերթի խմբագրությունում տեղի կունենա օրաթերթի խմբագիր Նիկոլ Փաշինյանի բրիֆինգը՝ թերթի թողարկման պատասխանատու Հայկ Գևորգյանի ձերբակալության կապակցությամբ:
Հիշեցնենք, որ Հայկ Գևորգյանը կալանավորվել է այսօր։ Ըստ ոստիկանության՝ նա հունվարի 23-ից գտնվել է հետախուզման մեջ՝ ինչ-որ քաղաքացու իբր վրաերթի ենթարկելու համար։
Մինչ այդ համացանցում շրջանառվում է տեղեկություն, թե Հայկ Գևորգյանին պատասխանատվության ենթարկելու միտումը դիտավորություն է.
“Մերոնց ասելով պատմությունը հետեւյալն ա. “Հաջորդ կառավարության նիստում (այս հոդվածը տպվելուց հետո), որը լուսաբանելու էր գնացել նաև Հայկը, նրա մեքենայի հետևում կանգնած է եղել անծանոթ մի մարդ: Հայկը մեքենայից դուրս է եկել և խնդրել, որ նա ճանապարհ տա մեքենային, որից հետո մարդը մի փոքր հեռացել է: Մեքենան շարժվելուց անմիջապես հետո այդ մարդը սկսցել է բղավել, թե Հայկը վրաերթի է ենթարկել նրան, սակայն Հայկի մեքենան անգամ նրան չի դիպչել” ,- գրում է Հրանտ Տեր Աբրահամյանը:
Իսկ թե ով է այդ քաղաքացին, որին իբր Գևորգյանը վրաերթի է ենթարկել և փախել, ինչ մարմնական վնասվածք է ստացել անձը, կամ ինչպես է եղել, որ ՀԺ-ի թողարկման պատասխանատուն ամեն օր աշխատանքի է գնացել, հոդված է գրել ու հունվարի 23-ից մինչ օրս նրան չեն գտել, երբ հաղորդագրության մեջ նշվում է, թե այդ օրվանից Գևորգյանը հետախուզման մեջ էր, ոստիկանությունը պարզաբանումներ առայժմ չի ներկայացնում:
Նախընտրական կրքերը հանգիստ չեն նաև Արմավիրում: Արմավիրի մարզում տեր ու տնօրեն Մանվել Գրիգորյանը` գեներալ Մանվելն առայժմ լռում է, սակայն համառորեն պատրաստվում է ԱԺ –ը ընտրություններում ունենալ իր թեկնածուները.Նա ցանկանում է ԱԺ պատգամավորի աթոռին տեսնել իր տիկնոջը` Նազիկ Գրիգորյանին: Իսկ մեր զրուցակիցը պնդում է, որ իրենց մարզում “Գեներալը ոնց որոշում ա տենց ա”:
Իսկ Կարեն Գրիգորյանը` Էջմիածնի քաղաքապետն ու գեներալի որդին հավակնում է Արմավիրի մարզպետի պաշտոնին:
- Տեսանյութ
- Օրվա միտք
- Խմբագրի վարկած
- Ֆոտո
-
Հասցե` Հայաստան, 0023, Երևան, Արշակունյաց 2
Հեռ: +374 (10) 06 06 23 (413, 414), +374 (99) 53 58 26
Էլ. փոստ` armv12@mail.ru -
2010-2011 © Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են:
Մեջբերումներ անելիս հղումը armversion.com-ին
պարտադիր է: Կայքի հոդվածների մասնակի կամ
ամբողջական հեռուստառադիոընթերցումն
առանց armversion.com-ին հղման արգելվում է: -
Կայքում արտահայտված կարծիքների համընկնումը
խմբագրության տեսակետի հետ պարտադիր չէ:
Գովազդների բովանդակության համար
կայքը պատասխանատվություն չի կրում:
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: Copyright “Armversion.com” 2010.