Հայաստանի Ռամկավար Ազատական կուսակցության Հանրապետական Վարչությունը հայտնում է, որ ՀՀ Ոստիկանության կողմից որպես կասկածյալ ձերբակալվել է ՀՌԱԿ նորընտիր ատենապետ Կարեն Կակոյանը:

«Ազգ» օրաթերթի զրպարտիչ հոդվածի հիման վրա հարուցված քրեական գործից պարզ երևում է, որ այն շինծու է, քանի որ ՀՀ Ոստիկանությունը չունենալով իր ձեռքի տակ ՀՌԱԿ Գորիսի գրասենյակի սեփականատիրոջ` ՀՌԱԿ Հանրապետական Վարչության որոշումով կայացրած որևէ բողոք իբրև տուժող, կատարել է անօրենություն: Ոստիկանությունն իրեն վերագրել է դատարանի գործառույթներ և «սրտացավություն» ցուցաբերել ՀՌԱԿ-ին պատկանող ոչ պետական ունեցվածքի հանդեպ և այդ կապացությամբ կազմակերպել Գորիս քաղաքում գտնվող գույքի «անկախ» գնահատում` արժեքը հասցնելով երևանյան գներին, որպեսզի ոստիկանական շոուն հայտարարվի առավել խոշոր չափերի հասնող: Հայաստանի քաղաքացիների համար մեծ ուրախություն կլիներ, եթե հարկատուների հաշվին իր գոյությունը պահպանող դատախազական-ոստիկանական համակարգը սրտացավություն ցուցաբերեր օֆշորային ընկերության կողմից տանուլ տված պետական ունեցվածք հանդիսացող «Նաիրիտ» գործարանի նկատմամբ, որի մասին հայտարարեց ՀՀ էներգետիկայի նախարարը` ապացուցելով Հարություն Առաքելյանի ահազանգերը գործարանի կորստի և հազարավոր նոր գործազուրկների ի հայտ գալու մասին: Հանրության համար պարզից էլ պարզ է, որ “Նաիրիտի գործով” տասնյակ միլոնավոր դոլարների հասնող վնասարարության բացահայտումների պատճառով ՀՌԱԿ-ի հնադեպ իրականացվում է «պետականորեն» կազմակերպված հաշվեհարդար:

ՀՌԱԿ Հանրապետական Վարչությունը նախընտրական շրջանում կուսակցության ղեկավարի ձեռբակալությունը որակում է պետական սանձարձակություն, հաշվեհարդար կուսակցության և մասնավորապես նորընտիր ղեկավարի հանդեպ: ՀՀ կառավարության բռնապետական վարվելակերպով օժտված գործիչները նույնիսկ հաշվի չեն առել այն փաստերը, որ ՀՌԱԿ ատենապետ Կարեն Կակոյանի կինը հղի է և մոտ օրերս ծննդաբերելու է, հաշվի չի առնվել, որ նրա խնամքի տակ է գտնվում 2-րդ խմբի հաշմանդամ` պարկինսոն հիվանդությամբ տառապող մայրը և յոթ տարեկան զավակը: Ինչպես նաև հաշվի չի առնվել այն փաստը, որ Կարեն Կակոյանը 2-րդ խմբի հաշմանդամ է /տարիներ առաջ տեղի ունեցած ավտովթարի պատճառով/: Այս ամենի զավեշտալին նաև այն է, որ ՀՌԱԿ ատենապետը ամիսներ շարունակ պարտաճանաչ հաճախել է ոստիկանական Կենտրոնականի քննիչների կազմակերպած հարցաքննություններին և որևէ անգամ չի խոչընդոտել քննությունը, հետևաբար Կարեն Կակոյանի հանդեպ իրականացրած բռնարարությունը և  դաժանությունը` ապացուցում է, որ այսօր Հայաստանի Հանրապետությունում բռնապետությունը ծաղկունքի մեջ է:

Ելնելով վերոգրյալից ՀՌԱԿ Հանրապետական Վարչությունը կոչ է անում քաղաքական կուսակցություններին, լրատվամիջոցներին, ազգային մտավորականությանը բոլոր հնարավոր միջոցներով աջակցություն ցուցաբերել 127 ամյա ազգային գործունեության վաստակ ունեցող համահայկական կառույցին` Ռամկավար Ազատական կուսակցությանը:

ՀՌԱԿ Հանրապետական Վարչություն

Ավելի վաղ հայտնել էինք, որ  երեկ  ձերբակալվել է ՀՌԱԿ կուսակցության ատենադպիր  Կարեն  Կակոյանը: Ոստիկանության  հասարակայնության և լրտվության վարչությունից  Արմեն Մալխասյանը  հաստատեց այս տեղեկությունը: Քրեական գործը, որի շրջանակներում ձերբակալվել է Կակոյանը կապված է ՀՌԱԿ կուսակցության անշարժ գույքի առք ու վաճառքի հետ: Նա կասկածվում է 179 հոդվածի 3-մասի 1-ին կետով` յուրացում կամ վատնում:

Ի դեպ այս  հարցի շուրջ պարզաբանումներ էր  ցանկանում տալ ՀՌԱԿ ատենապետ Հարություն Առաքելյանը:

Ֆրանսիայի Սահմանադրական խորհուրդը հակասահմանադրական է ճանաչել ցեղասպանությունների ժխտումը քրեականացնող օրինագիծը` պատճառաբանելով, որ այն հակասում է խոսքի ազատության իրավունքին:

Այս մասին հաղորդում են ֆրանսիական լրատվամիջոցները:

Օրինագծին դեմ որոշ խորհրդարանականներ, դրա սահմանադրությանը համապատասխանությունը վիճարկելու նպատակով, հունվարի 31-ին Ֆրանսիայի Սահմանադրական խորհուրդ դիմում էին ներկայացրել:

Ֆրանսիայի Սահմանադրական խորհուրդը կարող էր ընդունել ստորև նշված որոշումներից մեկը.

1. Օրինագիծը համապատասխանում է Սահմանադրությանը. այս դեպքում նախագահՍարկոզիի վավերացումից հետո այն օրենքի ուժ կստանա:

2. Օրինագիծը մասամբ է համապատասխանում Սահմանադրությանը: Այս դեպքում օրինագիծը կվերադարձվի Ազգային ժողով՝  Սահմանադրությանը համապատասխանեցնելու համար:

3. Օրինագիծն ամբողջությամբ հակասահմանադրական է: Այս դեպքում օրինագիծն օրենքի ուժ չի ստանա, եթե, իհարկե, Ֆրանսիայի նախագահը չպնդի, որպեսզի հարցը դարձյալ Ազգային ժողով մտցվի (նոր օրենսդրական նախաձեռնությամբ հանդես գա)

Հիշեցնենք, որ Ֆրանսիայի Սենատը հունվարի 23–ին ձայների 127 կողմ և 86 դեմ հարաբերակցությամբ ընդունել էր ցեղասպանությունների ժխտումը քրեականացնելու մասին օրինագիծը (օրինագիծը վերաբերում է Ֆրանսիայի կողմից ճանաչված ցեղասպանությունների ժխտման քրեականացմանը։ Ֆրանսիան Հայոց ցեղասպանությունից բացի ճանաչել է նաև հրեաների ցեղասպանությունը՝ Հոլոքոստը, որի ժխտումն արդեն իսկ քրեականացված է Ֆրանսիայում): Նոր օրինագծի համաձայն՝ Ֆրանսիայում Հայոց ցեղասպանությունը ժխտողներին 1 տարվա ազատազրկում և 45.000 եվրո տուգանք էր սպառնում։

Ֆրանսիայի նախագահ Նիկոլա Սարկոզին ավելի վաղ հայտարարել էր, որ օրինագծի տապալման դեպքում ինքը նոր օրենսդրական նախաձեռնությամբ հանդես կգա:

«Ցավոք սրտի, ես  կապ չունեմ  այդ ծրագրի հետ», — ասաց «Հին էրիվան» համալիրի սեփականատեր Մանվել Տեր – Առաքելյանը ի պատախան մեր այն հարցին, թե արդյո՞ք դուք եք   «Հաղթանակ» զբոսայգու բարձունքում «Նոյյան Տապան» համալիր կառուցում:

Հիշեցնենք, որ օրերս նախաձեռնող խմբի անդամ Մարտուն Հարությունյանը ներկայացրեց «Հաղթանակ» զբոսայգու հարակից ժայռաբեկորների ծառազուրկ բարձունքին կառուցվող «Նոյյան Տապան» համալիրի նախագիծը, որի չափերը կհամապատասխանեն Տապանի բնական չափերին՝ 132 մ երկարություն, 22 մ լայնություն, 13 մ բարձրություն:

Ըստ նրա կառուցվելու է եռահարկ համալիր. առաջին հարկը կծառայի որպես թանգարան, երկրորդ հարկում կլինեն կոնֆերանս — դահլիճ, կինոթատրոն, գրասենյակներ, երրորդ հարկում կլինեն սենյակներ՝ արտերկրյա հյուրերի համար: Համալիրի վրա գիշերները կլուսարձակվեն լազերային ճառագայթներ՝ Արարատ լեռան պատկերներով:

Նախաձեռնող խմբի անդամներից է Կարեն Աղամյանը: Բնականաբար Աղամյանի մասնակցությունն ու նախագծի մասշտաբները կասկած չի թողնում, որ հերթական գեր- օբյեկտի հետևում պատահական մարդիկ չեն կանգնած:

Իսկ Տեր — Առաքելյանը վերջնական շնորհազրկումից  հետո մոտ չի թողնվելու Տապանին: Նշենք, որ Տապանի կառուցումը ի սկզբանե նրա ծրագիրն էր: Անգամ Տապանի մանրակերտը կա նրա աշխատասենյակում, որը գործարարը հպարտությամբ ցույց էր տալիս հյուրերին, ու պատմում, թե ինպես է այն իրականություն դարձնելու. « Ցավոք սրտի ես  կապ չունեմ   այն ծրագրի հետ,  որով նախատեսվում է  Նոյան Տապան կառուցել և այն տեղադրել Հաղթանակ զբոսայգու տարածքում, Հայկական Վարկածի  հետ զրույցում ասաց նա,- իհարկե նախագիծը իմն  է եղել, սակայն  ի սկզբանէ  նախատեսված էր,  որ այն գտնվելու է Արարատյան դաշտում` Արարտի ստորոտում,  որը կապող նշանակություն էր ունենալու Աստվածաշնչյան Արարատի և Խոր Վիրապի համար: Ես չգիտեմ  հիմա ովքեր են նախաձեռնողները,  բայց համարում եմ,  որ դա սրբապղծություն  է. Նոյան Տապանը տեղադրել մի վայրում,  որը ժամանցի գոտի է,  որտեղ ֆուտբոլ են խաղում: Չէ՞ որ այդ փաստը մեր գրավականն է աշխարհի առաջ: Կամ այն սարքել որպես հյուրանոց ու ռեստորան` լրիվ խեղաթյուրում է այդ առեղծվածը,  այդ լեգենդը»:

Տեր Առաքելյանը փորձեց պարզաբանել, թե ինչ պատահեց,  որ նախագիծը մնաց երազանք:

«Չեմ կարող ասել ֆինանսականը,  քանի որ այդ հարցը լուծված էր.  ես ներդրողներ էի բերել Կանադայից,  դա մի շատ հզոր ծրագիր էր`  շուրջ 40 միլիոն ներդրում էր լինելու. սակայն այն պահից  սկսած, երբ մենք այդ տարածքում շուրջ 500 նաիրյան  բարդի տնկեցինք ,եղան բազմաթիվ խոչընդոտներ, որոնց արդյունքում և ծրագիրը սառեցվեց: Նախատեսվում էր, որ տապանը լինելու է ամբողջությամբ թանգարան, և  այդ ամբողջ կոլորիտը Արարատ լեռը և Խոր վիրապը   լինելու էր Հայաստանի անձնագիրը աշխարհի առաջ: Այսինքն` Աստվածաշնչյան այդ ամբողջ պատկերը կլիներ ավելի տեսանելի ու համոզիչ. իսկ հիմա այն հանել — դնել  Հաղթանակ զբոսայգում իմ համար անհասկանալի  ու անընդոււնելի է. մարդկանց կտանեն ցույց կտան , կասեն Նոյի Տապանը ստեղա իջել  ու ձեռի հետ էլ կառուսել կնստացնեն……. դա ուղակի ծիծաղելի է: Ես հստակ կարող եմ ասել,  որ իմ աջակցությունը կցուցաբերեմ, միայն մի խնդրանքով, որ  մեր այդ առասպելը այդ լեգենդը չայլայլեն ու  խեղաթյուրեն»:

Իսկ նախաձեռնողները պնդում են, որ կարևոր է Հայաստանում այսպիսի համալիրի կառուցումը, քանի որ դրա միջոցով աշխարհն ավելի լավ կիմանա հայերի պատմությունը, որ Տապանը կկառուցվի այնպես, որ երևա քաղաքի բոլոր կողմերից, իսկ համալիրից պարզորոշ կերևա Արարատ լեռը:

Մի բան է միայն մխիթարական, որ նախաձեռնող խմբի անդամների կարծիքով՝ անհրաժեշտ է նախագիծը դնել հանրային քննարկման, որպեսզի հետագայում հանրության շրջանում դժգոհություններ չառաջանան: Այն արդեն քննարկման է ներկայացվել քաղաքապետարանում, իսկ վերջում կհաստատվի հանրապետության նախագահի կողմից:

Նախատեսվում է համալիրի կառուցումն ավարտել մինչև 2015 թվականը՝ Եղեռնի 100-ամյակին ընդառաջ: Կառուցման բյուջեն կկազմի 20000 մլն դոլար:

Հետաքրքիր է, որ պետբյուջեից որևէ գումար չի հատկացվելու կառույցին:

Օրերս լրատվամիջոցներից մեկը գրել էր, թե Գազի Հովոն` Հովհաննես Ղազարյանը, «ՀայՌուսգազարդ»-ի Արտաշատի մասնաճյուղի նախկին ղեկավարն, ընկերական շրջապատում հետաքրքիր հայտարարություններ է արել, մասնավորապես. թե իբր Գազի Հովոն ափսոսանքով խոստովանել է, որ ընկել էր նախկին ոստիկանապետ Ալիկ Սարգսյանի ազդեցության տակ և արել այն ամենը, ինչ թելադրել է նա: Այսինքն, այս խոսակցությունը վերլուծելիս,  կարելի է մտածել, որ նախահարձակը Գազի Հովոն է եղել` այն էլ Սերգեյիչի դաբրոյով. Սա մեղմ ասած չի կարող իրականություն լինել մեկ պարզ պատճառով`          Գազի Հովոյի և Աբրահամյանների  կլանի բախումը տեղի ունեցավ  ժողովրդի աչքի առաջ  ու գրեթե  ամբողջ հանրապետական մամուլը  անդրադարձավ դեպքերի զարգացմանն ու ընթացքին: Վերլուծելով դեպքերի զարգացումը, անզեն աչքով երևում է, որ  միշտ նախահաձակ են եղել  Աբրահամյանի մարդիկ ու առաջինը հենց իրենք են գողացել Գազի Հովոյի  երեք տաքսի  ավտոմեքենաներն  ու այրել, հետո փոխհատուցել հասցված վնասը: Ու այդ ամբողջ ժամանակ  մամուլը ակտիվորեն անդրադարձել  է,  թե   ինչպես են փակել Հովոյի բոլոր բիզնեսներն  ու հետախուզում հայտարարել  նրա բոլոր  մերձավորների նկատմամաբ, ապա գործ հարուցել որդու դեմ: Մինչդեռ Ջոնիկ Աբրահամյանը, որն իր որդիների  ու  Վեդի քաղաքի  ոստիկանների հետ կրակել էր Հովոյի տան վրա,  մնացին  ազատության  մեջ ու գործն  էլ կարճվեց: Այսքանից  հետո  հարց է առաջանում.  թե Ալիկ Սարգսյանին այդ  ինչպես է հաջողվել  կազմակերպել , որ  Աբրահամյանները միշտ  նախահարձակ լինեն ու չպատժվեն:  Միևնույն ժամանակ,  եթե ինքն է  հովանավորել  Գազի Հովոյին, ապա ինչու է նա միշտ պաշտպանվել ու եղել է  տուժողը:

Այս պատմության մեջ ամենաուշագրավն այն է, որ Ալիկ Սարգսյանը իբր Գազի Հովոյին հանգստացրել է`ասելով. «Դու քո գործը հանգիստ արա, նախագահը տեղյակ է»: Ստացվում է` Ալիկ Սարգսյանը Գազի Հովոյի միջոցով աշխատել է Հովիկ Աբրահամյանի դեմ` նրա ազդեցությունը Արտաշատում սահմանափակելու, հնարավոր է` նաև քաղաքական դաշտից հեռացնելու համար:

Հիշեցնենք, որ Գազի Հովոն Աժ նախկին նախագահ Հովիկ Աբրահամյանի ու նրա եղբոր` Ջոնիկ Աբրահամյանի երդվյալ թշնամին է համարվում, Նրանց միջև հաճախակի, երբեմն էլ` զինված բախումներ են լինում: Իսկ որ ամենակարևորն է, Աբրահամյանները միշտ էլ հարձակվող կողմն ես եղել:

Մեր աղբյուրները պնդում են, այս տիպի գործերը  արդյունքով են գնահատում, ոչ թե դատարկ ենթադրություններով: Ալիկ Սերգեյիչի դեմ տարաբնույթ հրապարակումներում  երևում է Հովիկ Աբրահամայնի ստվերը: Նախ Գազի Հովոն այդքան միամիտ չէ,  որ նման  բան ասի,  հատակապես, որ այդպիսի բան չկա: Իսկ որ ավելի հավանական է, սա ընտրություներին ընդառաջ, քար է նետված ոչ այնքան լծակները կորցրած նախկին ոստիկանապետի, որքան հենց նախագահ Սարգսյանի դեմ:

էմոներն ատում են իրենք իրենց, գոթերը` ողջ աշխարհը, սատանիստները` Աստծուն

Երիտասարդական սուբկուլտուրաները ըմբոստության ձև են, դրանք կոչ են ընդդեմ հասարակության մեջ ընդունված սոցիալական ու բարոյական նորմերին: Դրանք ոչ ֆորմալ հասարակության մասն են: Ավելի վաղ խոսում էին սուբկլուտուրաների` հիպպիների ու պանկերի, մետալիստների մասին: Հիմա` էմոներ, գոթեր ու սատանիստներ, ու ինչպիսի՞ն են նրանք Հայսատանում:

Սկզբում`մի քիչ «Վիքիպեդական» չոր ակադեմիական ծանոթություն:

Էմոն( emo: լատ. emotional — էմոցիոնալ) երիտասարդական սուբկուլտուրա է, որը կազմավորվել է նույն անունը կրող երաժշտական ոճի երկրպագուների մեջ, նրանց անվանում են էմո-քիդ(երեխա, դեռահաս), էմո-բոյ(տղա) և էմո-գըրլ(աղջիկ):

Էմոցիաների, զգացմունքների վառ արտահայտումը էմոների գլխավոր օրենքն է: Էմոները տարբերվում են ինքաարտահայտմամբ, դեմ են անարդարությանը, ունեն յուրահատուկ աշխարհընկալում: Նրանք շատ խոցելի են ու շուտ ընկճախտի մեջ են ընկնում:

Էմո-քորը` էմոների երաժշտությունը, ծագել ու զարգացել է որպես պանկ-ռոքի ուղղություն, և չնայած դրան, այդ երկու սուբկուլտուրաները շատ տարբեր են: Դասական պանկերից նրանց տարբերում է ռոմանտիզմն ու վեհ սիրո հիվանդագին շեշտադրումը: Էմոների ուշադրությունը հաճախ ուղղված է դեպի անձնական հուզական դաշտը, նրանց չեն հետաքրքրում հասարակական իրադարձությունները:

Էմոները հագնում են սև ու վարդագույն հագուստ, կրում են զանազան նշաններ իրենց վրա, թիթեռնիկներ մազերին և ամենուր: Արվեստը` հիմնականում էմո-անիմացիան է:

Էմոներն ու գոթերը որպես սուբկուլտուրաներ հաճախ են համեմատվում, որից վիրավորում են և գոթերը, և էմոները: Օրինակ, էմոներն ավելի են հակված ինքասպանության, քան գոթերը: Գոթերն ավելի բանական են:

Կարճ ասած` էմոներն ատում են իրենք իրենց, գոթերը` ողջ աշխարհը:

Անցնենք գոթերին: Գոթերը ևս 70-ականների փոսթ-պանկի ալիքի վրա ծնված երիտասարդական սուբկուլտուրայի ներկայացուցիչներ են: Գոթական սուբկուլտուրան շատ բազմազան է, բայց բոլորն էլ ունեն միևնույն բնորոշ գծերը` յուրահատուկ մռայլ ոճ, նաև հետաքրքրություն գոթական երաժշտության, սարսափ-գրականության ու սարսափ-ֆիլմերի նկատմամբ:

Գոթերի ոճական էլեմենտներն են` սև գույնը, բնորոշ գրիմն ու գոթական սուբկուլտուրայի մետաղյա զարդերի կրումը(անկհ`անմահության հին եգիպտական խորհրդանիշ, գանգեր, խաչեր, ուղիղ և շրջած պոնտագրամմաներ, չղջիկներ):

Սատանիզմը նույնպես համարվում է սուբկուլտուրա (ԼաՎեյ), ունի բազմահազար հետևորդներ աշխարհում, բայց այն որոշ երկրներում նաև Սատանայի Եկեղեցու պաշտոնապես գրանցված կրոնն է, որի հիմքը դրել է Անտոն Շանդոր Լավեյը:

Սատանիզմի մեջ սատանան ընկալվում է որպես աշխարհընկալման դրական սիմվոլ, ազատության, ինքնազարգացման և այսպես ասած, բանական էգոիզմի սիմվոլ: Ըստ ԼաՎեյի` «Սատանան միայն սիմվոլ է, ուրիշ ոչինչ: Սատանան նշանավորում է մեր սերը դեպի ամեն երկրայինն ու ժխտում է խաչին խաչված Քրիստոսի դալուկ կերպարը»: Սատանիստները յուրահատուկ վերաբերմունք ունեն 666 և 13 թվերի նկատմամբ, դրանք նրանց համար հաջողակ թվեր են: Սիմվոլը` պենտագրամման է, կենտրոնում Բաֆոմետի` Դեմոնի պատկերով: Սատանիստներին հարող երիտասարդությունը գերադասում է սև հագուստ և կրում է իր վրա սիմվոլիկան: Որպես սուբկուլտուրա և գոթերը և սատանիստները արտահայտություն են գտել բավական ծանր` մետալիստական երաժշտության մեջ` բլեք-մետալ(սև), հէվի-մետալ(ծանր), դեդ-մետալ(մահ):

Հիմա անցենք մեր «տեղական» էմոներին, գոթերին ու սատանիստներին:

Հայաստանյան էմոները մեծամասամբ էպոտաժային`միայն ինչ-որ բանով տարբերվող էմոներ են, հիմնականում անցումային տարիքի դեռահասներ: Իրականում նրանք ունեն սուբկուլտուրայի միայն արտաքին ատրիբուտները, լսում են էմո երաժշտություն, հագնվում համապատասխան, լացում են պատեհ-անպատեհ: Պատահում են նաև տարիքով քիչ մեծերը, հիմնականում «էմոյությունն» ավարտվում են բուհական տարիների սկզբնական կուրսերում, աղջիկները շուտ են ամուսնանում` գտնելով իրենց երազած վեհ սերը: Եղել են մի քանի անձնական անհաջողություններից ինքնասպան եղած էմոներ, օրինակ` բուհ չընդունվելը կամ 14 տարեկան աղջնակի տղայի կողմից չընդունված սերը ցած է նետել նրանց բարձր տեղից: Էմոները խոսել չուզեցին:

Խոսեցի մի աղջկա` պայմանական` Աննայի հետ, որը գոթից դարձել էր սատանիստ, ու էդ սուբկուլտուրաներից 24 տարեկան հասակում` իրեն պահել միայն սուբկուլտուրաների արվեստն ու երաժշտությունը: Ավարտել է համալսարանն ու աշխատում է մասնագիտությամբ, ամուսնացած է:

— Ինչո՞վ են էմոները, գոթերն ու սատանիստները նման ու ինչով` տարբեր: Պատմիր սատանիզմի քո ընկալման մասին։

— Երաժշտությունն ա նման` էմոներինը թեթև ռոք, գոթերինը մի քիչ ավելի ծանր, սատանիստներինը` շատ ծանր` մետալ: Ես դեմ եմ,, ընդհանրապես, սուբկուլտուրաներին: Եղել եմ գոթ, հետո սատանիստ, բայց էն, ինչ ես եմ քաղել դրանցից, ոչ բոլորն են քաղել: Սատանիզմը շատ անհատական աշխարհահայցք ա, ամեն մեկի մոտ իր տեսքն ա ընդունում: Սատանայի հետ կապ ունի էնքանով, որ անունն ա ճչացող, անունն ա «հակա», այսինքն Աստված-Արարիչը ժխտող, «Աստվածը ես եմ» աֆորիզմն ա հիմքում: Սատանիզմն ունի երեք ստադիա: Առաջին`երբ մարդը դեմ ա կրոններին ու դրանով իսկ սատանիստ ա: Երկրորդ`փիլիսոփա-սատանիստ, նա ծանոթ ա սատանիզմի երկու ուղղություններին ու համաձայն ա դրանց հետ, դա դառնում ա աշխարհայացք ու ամեն ինչ անցնում ա էդ պրիզմայի միջով` դա սատանիստ-փիլիսոփան ա:Երրորդ` ակկուլտիստական արարողակարգերին անցած մարդը, որի համար սատանիզմն արդեն դառնում ա կրոն:

— Իսկ էդ զոհաբերությունների մասին պատմությունները, դրանք ճի՞շտ են:

— Սատանիստը երբեք էդպիսի բաներ չի անում, դա սատանայապաշտներն են անում Սատանիստը դոգմատ չի: Սատանիզմի ԼաՎեյի պատվիրանների մեջ նշված ա, որ ոչ մեկին վնաս չպատճառեն: Նա միայն ասում, ա որ Աստված չկա: Ոչ մի վնաս չկա սատանիստներից: ԼաՎեյն, ընդհանրապես, սնվել ա Նիցշեից, էլի ոմանցից ու ստեղծել ա կրոն` սատանայի եկեղեցին:

— Հիմա դու ո՞ր ստադիայում ես:

— Ոչ մի: Մի ժամանակ, որ սատանիստ էի, հասել էի երրորդ ստադիային: Արարողակարգերի էի մասնակցում, իրար արյուն էինք խմում, դե, 16 տարեկան էի:

— Իսկ գոթիկան, ի՞նչ կասես գոթիկայի մասին:

— Մարդ, որը Տերյան ա սիրում, արդեն գոթ ա: Գոթիկան Դա հոգեվիճակ ա: Նաև հագուստը, ատրիբուտիկան, սիմվոլիկան, երաժշտությունը գոթիկ-մետալ, պոստ-պանկ, գոթիկ-մետալ և այլն: Նրանք սև են հագնվում, ուժեղ քսում են աչքերը, տեսքից մռայլ են, բայց հիմնականում բարի ու լավ մարդիկ են:

— Էմոներին չկարողացա խոսցնել, նազուտուզ էին անում, գուցե՞ նրանց մասին էլ պատմես:

— Էմոն դա մարդ ա, որին շատ հեշտ կարելի ա լացացնել, կարճ սենց կասեմ: Հիմնականում 13-16 տարեկան են, կան մեծերը, որոնք ոնց որ մանկություն ունեցած չլինեն, անընդհատ ձգտում են երեխա երևալ, լինել, զգալ: Ինձ համար էմոները դեգրադացված մարդիկ են: Ես էլ եմ ուզում ու երբեմն էլ զգում եմ ինձ երեխա, բայց ես փոռիկներով վարդագույն շորեր չեմ հագնում ու տիկնիկով չեմ խաղում: Ինքնասպանություն էլ նույնիսկ գործում են կյանքից կոտրվելով ու աշխարհից նեղանալով, ոչ թե գաղափարապես: Մենք բոլորս էլ էմո եղել ենք, երեխա ժամանակ, երբ մեզ նեղացնում էին` լացում էինք: Բայց մենք մեծացանք ու էլ ամեն առիթով չենք լացում, իսկ էմոները շարունակում են լացել:

— Էմոն կարո՞ղ է դառնալ գոթ, հետո սատանիստ, ես էդ սուբկուլտուրաները մի ալիքի վրա եմ ընկալում:

— Կարա էդպես բան լինի, բայց շատ հազվադեպ, դա բնականոն աճ չի: էմոներն ատում են գոթերին` փոխադարձաբար, գոթերը` սատանիստներին: Բայց գոթը կարա դառնա սատանիստ, հնարավոր ա: Գոթը կարա մեծ լինի, անպայման չի, որ նա լինի դեռահաս, կամ շատ ջահել: Իսկ էմոն անպայման միշտ մնում ա երեխա, եթե ժամանակին չի ամուսնանում: Տղաների էմոյությունը հիմնականում բանակում ա վերջանում: Ավելի շատ են աղջիկ-էմոները:

— Ի՞նչ կասես մարդկանց, որոնք սատանիստներից ու սուբկուլտուրաներից վախենում են, ինչպես սատանայից: Եվ, ինչպես շեշտեցիր զրույցի սկզբում, ի՞նչ դասեր քաղեցիր:

— Սատանայապաշտները երբեք ոչ հագուստով, ոչ որևէ այլ ձևով չեն տարբերվում սովորական մարդկանցից, ու իրականում կարող են լինեն սատանայապաշտ, թաքուն անեն իրենց զոհաբերությունները, ու անում էլ են, և ոչ ոք դրա մասին կարա չիմանա: Նրանք երբեք չեն ասի, որ սատանայապաշտ են: Իսկ սատանիստները կարան սև հագնեն, ԼաՎեյ պաշտեն, բայց նրանցից վտանգ չկա, քրիստոնյաներն իրենց ինկվիզիցիայով ավելի շատ վնաս են հասցրել մարդկությանը, քան սատանիստները` պենտագրամմա ու 666 թիվ սիրելով: Ուղղակի ցանկացած սուբկուլտուրա դա օտարացում ա առողջ հասարակությունից, միակ լավ բանը դա նրանց արվեստն ա` գրականությունը, կերպարվեստն ու երաժշտությունը:

Լուսինե Վայաչյան

Օրերս «Շողակաթ» հեռուստաալիքով Հայ Առաքելական  Եկեղեցու հայրերը,  հովվապետի գլխավորությամբ, մեկը մեկին հերթ չտալով, խոսում էին մարդկանց սոցիալական խնդիրների հաղթահարման ճանապարհին եկեղեցու դերի, նրանց զորավիգ լինելու իրենց մասն ունենալու մասին: Գարեգին Բ-ն ապա նրան լրացնողները ասում էին, որ շատ կարևորում են կին — տղամարդ հարաբերության հարցում, սոցիալական խնդիրների լուծման ասպարեզում մանկատներում և այլ նմանատիպ հաստատություններում իրենց դերը.

Թեպետ ուշացած, սակայն զարմանալի ու գովելի շրջադարձ.

Տարիներ առաջ էջմիածնում նվաստս համոզում էր այն ժամանակ դեռևս աբեղա Արշակ Խաչատրյանին, որ Աստված հոգևորականին կոչել է հենց վերը նշված խնդիրների համար, որ  Խաչի խորհուրդներից մեկը հենց դա է. խաչի մի թևը՝ ուղղահայացը՝ Աստծուց իջնողն է, սերը բարությունը ներողամտությունը և այլն, որը դու հորիզոնական տեսքով փոխանցում ես դիմացինին:

Նկատառումներս, թե` իրենց 6 տարվա կրթությունն ափսոս է, որ մեկուսացվածության պատճառով է քահանայի նկատմամբ հարգանքը նվազ, մարդիկ չեն ընկալում հոգևորականին, համարում են անգործ ձրիակեր, որ իրենց տեղը մարդկանց մեջ է, որ ի վերջո իրենց սխալ քաղաքականության արդյունքում է, որ աղանդավորները այսչափ տարածվել են, որ անհրաժեշտ է այսօրվա եկեղեցին չդարձնել կույրաղիքի պես մի բան, այլ որպես աշխատող օրգան ներդնել օրգանիզմի՝ հասարակության մեջ ինչ- ինչ մոտեցումներ վերանայելով, չհամոզեցին Հայր Արշակին:

Ընդհակառակը`երիտասարդ աբեղան ինձ համոզում էր, որ դա հոգևորականի առաքելության մեջ չի մտնում, որ ես թյուրիմացության մեջ եմ նման համոզմունք ունենալով, որ իմ պատկերացումը հոգևորականի մասին սխալ է:

Սակայն միայն Արշակ աբեղան  չէր այդպես մտածում ու նրա մեղք չէր, որ գործող կարծրատիպը պաշտպանում էին վերից: Այդպես էին նրան սովորեցրել՝ հեռու վանել ցանկացած սոցիալական խնդիր: Այդ հարցն ինձ հանգիստ չէր տալիս ու փորձեցի նույն թեմայով խոսել ավելի փորձառու, առավել բարձր կարգավիճակի մեկ այլ հոգևորականի հետ, որն ի դեպ հատկապես վերջերս, շատ բարձր համարում է ձեռք բերել հանրության շրջանում: Նա ինձ ասաց, որ մարդկանց խնդիրներին ականջալուր լինելը, նրանց հարցերով զբաղվելը գլխացավանք է, ու պատմեց թե ինքը փորձել է մեկ — երկու անգամ, ու հասկացել, որ դա իր համար չէ: Առանձին դեպքերի փիառի համար դեմ չեն, բայց որպես աշխատանք…

Մեր հանդիպումից անցել է 7 — 8 տարի. Իհարկե շատ բան է փոխվել: Հիմա կյանքի ռիթմն է փոխվել, այլևս քահանաներ կան բանակում, կալանավայրում, հատուկ դպրոցներում ու նմանատիպ այլ հաստատություններ են այցելում, սակայն ավելի շատ ձևի քան բովանդակության համար:

Իսկ գործ որպես այդպիսին չի արվում: վկան ինքնասպանությունների այս մտագոգիչ աճը: Ծխական քահանաների տարբերակը չկիրառելը պայմանավորում են կադրերի պակասով: Դա արդարացում չէ. Իրենց նկատմամբ ուշադրության կոնտակտի պակասն է, որ մարդկանց վանում է քահանայից, մինչդեռ շատ սիրալիր աղանդավորները իրենց մի տոպրակ ալյուրով, ձեթով ու տեղ հասցված խոսքով,  շատ ավելին են անում, քան ազգային եկեղեցում նստած կամ 6 տարի շարունակ ճեմարանից քիթը դուրս չհանած ապագա հոգևորականը:

Ինչո՞ւ է նրանց արգելվում իրենց սովորածը փոխանցել մարդկանց, մտնել կենցաղ, օգնել նրանց, օրինակ ծառայել, հարկ եղած դեպքում խնդիրներ վեր հանել: Իսկ ով է ասել, որ չի կարելի և գործել, և աղոթել: Աղոթքներով բավարարվում են միայն աշխարհից հրաժարված ու հեռավոր միայնության մեջ ապաշխարհող վանականները: Որ մեր ժամանակների համար չէ: Կուսակրոնության ուխտի մասին չէ խոսքը, որն ընդունելը դեռ ոչինչ չի ասում ՝ ավելին այլ խոսակցության թեմա է տալիս:

Ինչև ողջունելի է, որ վերջապես սառույցը շարժվել է, որ մեր հոգևոր հայրերը սկսել են գիտակցել վերջապես,  թե որն է իրենց տեղը  այս գլխապտույտ զարգացող ժամանակներում: Որ,  այո, կարող են բահը վերցնել ու ձյուն մաքրել:

 ԱԻՆ մամուլի ծառայությունից  հայտնում են, որ Հայաստանի տարածքում, փետրվարի 25-28-ին, 29-ի գիշերը սպասվում է առավելապես առանց տեղումների եղանակ, 29-ի ցերեկը մարզերի զգալի մասում սպասվում են տեղումներ:

Օդի ջերմաստիճանը 27-28-ի գիշերը  կբարձրանա 9-11, ցերեկը` 4-6 աստիճանով:

Երևանում փետրվարի 29-ի օրվա երկրորդ կեսին սպասվում է անձրև: Իսկ 25- ից մինչև 28-ը սպասվում է առանց տեղումների եղանակ:

 Հայկական Վարկածն իր «Ոսկե երիտասարդությունը գրոհում է, և ոչ միայն մայրաքաղաքում»  հրապարակման հետ կապված հարցում էր հղել ՀՔԾ—ին,  դեռևս հունվարի 18-ին:  

 Մեր հարցմանը, մոտ մեկ ամիս ուշացումով,  Հատուկ քննչական ծառայությունը, 20.02.12թ. –ին ուղղարկել է մի աղքատիկ պատասխան, որն ավելի շատ խուսափում է պատասխանից քան պատասխան:

Չնշելով անգամ, թե ո՞  ր հոդվածով է հարուցվել քրեկան գործ, ՀՔԾ-ն գրում է. «Քրեական գործով մեղադրանք է առաջադրվել  4 անձի նկատմամբ, որոնցից 3-ի վերաբերյալ քրեական գործը կարճվել է`Վահե Խաչատրյանի`  վերջիններիս հետ հաշտվելու հիմքով»: Սիրողական ոճի այս պատասխանից կարելի է ենթադրել որ մի խումբ երիտասարդների , ոստիկանության աշխատակցին`Վ.Խաչատրյանին  հանրային վայրում դաժանորեն ծեծի ենթարկելը որակվել է ոչ թե խուլիգանություն, այլ Քրօրի ծեծ հոդվածով` որը ենթադրում է նաև տուժողի հաշտվելու դեպքում գործի կարճում: Պատճառը մեկն է` խուլիգանները այն պապայի զավակներն են որոնք գոնե Ջերմուկում խնդիր չունեն, այս պարագայում, փաստորեն նաև` ՀՔԾ -ում:

Արդյո՞ք ոստիկանությունը մի խումբ երիտասարդների կողմից իր համազգեստը կրող անձին բաժանմունքից դուրս կանչելու և պատժելու հարցին այդքան հանգիստ է նայում և արդյո՞ք այս պարագայում հաշտվելը պատվաբեր է ոստիկանության համար, թողնեք համազգեստի պատվից խոսող Ոստիկանապետի հայեցողությանը:

Մեր նախորդ հրապարակման մեջ նշել էինք,  որ գործով անցնում է մեկ ամբաստանյալ` Նարեկ Ստեփանյանը` Գազի Կորյունի ավագ որդին, որի նկատմամբ ՀՔԾ-ի  տեղեկացմամբ, 2011 նոյեմբերի 18-ին քրեական գործն ըստ մեղադրանքի  ուղարկվել է Արարատի և վայոց ձորի մարզերի  ընդհանուր իրավասության դատարան:

Ինչպես նշել էինք, Նարեկ և Ֆենիկ Ստեփանյանների հայրը` Գազի Կորյունը դեռ ծեծի պատմության հարցերը չլուծած, մեկ այլ փաստի առաջ է կանգնում, երբ նրա անչափահաս որդին , ֆենիկը, որի հիմնական մեղավորն ու դրդիչն էր նաև ոստիկանին ծեծի ենթարկելու հարցում,  առաջին դեպքի արձագանքները դեռ չմարած ` դեկտեմբերի 13-ին ժամը 10:40 – ի սահմաններում Սարալանջի փողոցի 144/3 շենքի դիմաց նա իրեն վստահված BMW մակնիշի ավտոմեքենայով վրաերթի է ենթարկում Ֆերդինանդ Մաիլյանին, պատճառելով մահ:

Դեպքի առթիվ 242 հոդվածի –ի 2 մասով հարուցվում է քրեական գործ: Սակայն արտոնյալ երիտասարդը ազատության մեջ է մնում. Ինչպես տեղեկացնում է ոստիկանությունը, սպասում են փորձաքննության արդյունքներին, որից հետո կորոշվի նրա խափանման միջոցի հարցը:

Այս մասին ՀՀ հատուկ քննչական ծառայության  պատասխանում նշված է,թե իրենք նման ինֆորմացիայի չեն տիրապետում: Իսկ ոստիկանությունից մեզ տեղեկացրեցին, որ ավտովթարի գործն արդեն գնացել է Կենտրոն, նորք Մարաշ վարչական շրջանի  դատարան:

Այսօր  դատարանից  փոխանցեցին թե նման գործ իրենց մոտ չի մուտքագրվել: Ինչ իմանաս գուցե անձին մահ պատճառելու գործն էլ մինչ դատարան հասնելը  կարճվել է:

http://www.armversion.am/2012/01/20/%D5%B8%D5%BD%D5%AF%D5%A5-%D5%A5%D6%80%D5%AB%D5%BF%D5%A1%D5%BD%D5%A1%D6%80%D5%A4%D5%B8%D6%82%D5%A9%D5%B5%D5%B8%D6%82%D5%B6%D5%A8-%D5%A3%D6%80%D5%B8%D5%B0%D5%B8%D6%82%D5%B4-%D5%A7-%D5%B8%D5%B9-%D5%B4/

Մի քանի օր առաջ կալանավայրից եկած հեռախոսազանգը, որը ներկայացվեց մի խումբ դատապարտյալների անունից մեզ խնդրեց հրապարակել այս անունը՝ 1978թվականին ծնված Արտակ Մարատի Հակոբյան (նրան որակելով ոչ փաղաքշական մակդիրներով) ի լուր դատապարտյալների, նրանց հարազատների և հանրության տեղեկացնելով, որ հարկ է զգուշանալ վերոնշյալ անձից, որը համագործակցում է իրավապահ կառույցների հետ և առաջին դեպքը չէ, որ նրա ձեռամբ գործեր են սարքվում թե՝ աշխատակիցների, թե` հենց դատապարտյալների վրա: Իսկ որոշ լրատվամիջոցներ պարզապես օգտագործվում և օժանդակում են նրան:

Իսկ հիմա հերթականությամբ. Փետրվարի 9-ին, կաշառք պահանջելու և ստանալու համար,  ձերբակալվեց «Գորիս» քրեակատարողական հիմնարկի հաշվառման բաժնի պետ Մարեկ Հարությունյանը:

ՀՀ ոստիկանության կազմակերպված հանցավորության դեմ պայքարի գլխավոր (6-րդ) վարչության աշխատակիցները, օպերատիվ միջոցառումներ իրականացնելիս, քաղաքացի Հայաստան Սահակյանից`դատապարտյալի կնոջից 4000 ԱՄՆ դոլար պահանջելու և ստանալու պահին, ոստիկանության ԿՀԴՊ գլխավոր վարչություն են բերման ենթարկել  «Գորիս» ՔԿՀ –ի պետի տեղակալ, արդարադատության մայոր, Գորիսի բնակիչ, 34-ամյա Մարեկ Հարությունյանին:

Վերջինս Սահակյանից այդ գումարը պահանջել և ստացել է այն բանի համար, որպեսզի «Գորիս» ՔԿՀ-ում իր պատիժը կրող նրա ամուսնուն, ձևակերպի որպես հիվանդ, հետագայում   Դատապարտյալների հիվանդանոց տեղափոխելու նպատակով։

Փաստի առթիվ հարուցվել է քրեական գործ ՀՀ Քրօր–ի 311 հոդվածի (կաշառք ստանալը) հատկանիշներով։ Մ. Հարությունյանը ձերբակալվել է։ Ստեղծված նյութերը ոստիկանության ԿՀԴՊ գլխավոր վարչությունից ուղարկվել են Հայաստանի հատուկ քննչական ծառայություն։

Սա պաշտոնական տեղեկատվությունն է.

Դրանից օրեր անց լրատվամիջոցներից մեկը հաղորդեց, որ դատապարտյալ Արտակ Հակոբյանը ճնշումների և ծեծի է ենթարկվել, որի արդյունքում դեղահաբեր է խմել:

Նախ նշենք, որ դատապարտյալի մոտ մեծ քանակի դեղահաբեր օրենքով չի թույլատրվում պահել. Իսկ այս  դեպքում առավել ևս, երբ ՔԿՀ-ում գիտեին, որ Արտակ Հակոբյանը, իր կատարած քայլի համար կարող է «զղջալ», կամ զուտ ձևական հուսահատությունից դեղահաբեր խմել: Նամանավանդ, որ Մարեկ Հարությունյանը նրա նկատմամբ չափազանց լավ է եղել տրամադրված. իսկ այդպիսի բաները չեն այնտեղ խրախուսվում, հատկապես երիտասարդ մայորի մասին ՔԿՀ-ում միայն լավն են խոսում:

Ինչ է ստացվում. մի քանի անգամ տարբեր հոդվածներով դատապարտված Հակոբյանը, որ նորեկ չէ, և շատ լավ գիտե իր անելիքը, համառորեն ինֆորմացիա է տարածում, հավատացնելով,  թե իրեն ծեծում են և ճնշում:

ՔԿՀ-ի խոհանոցին քիչ թե շատ ծանոթ ցանկացած ոք չի կարող խայծը կուլ տալ: Չի կարող նման բան լինել մեկ` պարզ պատճառով. Բ…-ի պիտակը կրող ինչ որ մեկին ոչ ոք չի ցանկանա առնչվել, այն էլ այն դեպքում, երբ թարմ է դեպքը ու այս իրավիճակում «անցավ գլուխը ցավի տակ դնող» դժվար թե գտնվի:

Հնարավոր է, որ նորեկ դատապարտյալները չիմանան, որ կան մարդիկ, որոնք աշխատում են որոշակի կառույցների հետ, նրանց ներդնում են հանցագործության մեջ,  բռնում են հանցանքի վայրում, շատ դեպքերում՝ ստիպված ցածր պատժաչափերով դատապարտում, պահելով  վերահսկաողության տակ, իսկ պետք եղած դեպքում օգտագործում:

Ի դեպ, դեպքից հետո տեղեկություն ստացվեց, թե Մարեկ Հարությունյանը կալանքի վերցնելու պահին փախուստի փորձ է կատարել, ինչի հետևանքով կոտրել է ոտքը: Այս  հարցին մենք արդեն անդրադարձել ենք. միայն կրկնենք որ պաշտոնական տեսագրությունից ելնելով իսկ կարելի է ասել, որ նման կալանման դեպքում փախուստի մասին խոսելը անլուրջ է:  http://www.armversion.am/2012/02/17/

Տեղեկացնենք որ նրան ոտքի կոտրվածքով քաղաքացիական հիվանդանոցից օրերս են տեղափոխել, սակայն ոչ թե «ԴՀ» ՔԿՀ- ինչպես նախապես հաղորդվել էր այլ`  «Վարդաշեն» ՔԿՀ:

Ուզում եմ միանգամից առանց նախաբանի անցնել նրան, որ արդեն երկու օր է Beeline-ի անորակ աշխատանքի շնորհիվ ես ստիպված եմ  նյարդեր և ժամանակ ծախսել:

Այս ընկերության հետ հարաբերվելիս պետք է շատ զգույշ լինել: Ես մի անգամ արդեն անզգույշ լինելու« թթուն խմել եմ» վստահելով ընկերությանը և  շալակելով չգիտես որտեղից գոյացած 83 հազար դրամի պարտք, սակայն այդ մասին հետո առանձին հրապարակմամաբ կպատմեմ:

Այժմ երեկվա մասին. երեկ ես մոտեցա Տիգրան մեծ փողոցում գտնվող  Beeline-ի  բաժանմունքի օպերատորին և խնդրեցի ստուգել հաշիվս: Նա ասաց որ պետք է հավաքեմ 106 թիվը, որը, ինչպես հետո պարզեցի բոլորովին այլ ծառայության համար էր: 5000 դրամով լիցքավորեցի հաշիվս քանի որ ըստ եկած հաղորդագրության դա հաշիվս 0 -էր :

Շտապում էի ու չսպասելով մինչև լիցքավոման մասին հաղորդագրություն գա, դուրս եկա բաժանմունքից: (Նախ ասեմ, որ այս բաժանմունքում, որպես կանոն, երբ մոտենում ես օպերատորին քեզ ասում է .«Ես արդեն վերջացրել եմ աշխատանքս, պետք է սպասեք», ու ինքը դուրս է գալիս. Ստիպված մարդիկ կրկին հերթ են կանգնում մյուսի մոտ): Մի խոսքով այնքան վատ է սպասարկումը, որ երբ վերջերս մտել էի Հյուսիսային պողոտայում գտնվող  Beeline-ի   բաժանմունք ինձ թվում էր, թե ուրիշ ընկերությունում եմ հայտնվել. ի տարբերություն Տիգրան Մեծի` էստեղ և սպասարկումն էր կարգին և մոտեցումը: Տպավորությունն այնպիսին էր, որ Արմենտելն իր լավագույն կադրերը կամ ուշադրությունը կենտրոնացրել է Հյուսիսային պողոտայում:

Սակայն անցնենք լիցքավորման պատմությանը. Անցավ մեկ ժամ հաղորդագրություն չկա, դե քանի որ սովորաբար  ավտոմատ sms –ը շատ արագ է տեղ հասնում, զանգեցի կենտրոն այնտեղից մի տղամարդ տեղեկացրեց, որ հաշիվը լիցքավորված չէ,բայց ոչինչ չեն կարող անել: Ասաց, որ պետք է գնալ նույն կետը, եթե իհարկե կտրոնը պահել եմ. Բարեբախտաբար պահել էի, բայց արդեն հաջորդ օրը այսինքն այսօր ժամը 12ին մոտ գնացի. Ինչպես միշտ աշխատակիցը տեղում չէր. հետո եկավ  վերցրեց կտրոնը պատճենահանեց ու ասաց մեկ ժամվա ընթացքում կլինի. Անցել է 4 ժամ, իսկ պատասխան sms –ը չկա: Կրկին զանգահարեցի, պարզվեց որ. ինչպես ասաց ընկերության մեկ այլ աշխատակից` ես հայտնվել էի ֆորսմաժորային իրավիճակում. քանի որ իմ հաշվին դեռ 3661 դրամ կար և ես կարող էի հանգիստ վճարում չկատարել սպասելով ամսի 1-ին ու կատարելով հերթական վճարումը ստանալ բոնուսային րոպեներս: Հիմա հարց է ծագում ինչո՞ւ պետք է հաճախորդը ինչ որ անգրագետ կամ անբարեխիղճ աշխատակցի պատճառով հայտնվի նման իրավիճակում, կորցնի 5000դրամ, ժամանակ ու նյարդեր:

Ո՞վ պետք է փոխհատուցի իմ կորցրած ժամանակի, նյարդերի, պատճառած վնասի կամ անհանգստության համար. Չկա նման պրակտիկա. Արմենտելը ամենաթանկ կապն է Հայաստանում, բառացիորեն «կլանում է» մեր րոպեները  և ոչ միայն չի արդարացնում իրեն այլև ստացվում է, որ աշխատանքի որակով էլ զիջում է մյուս օպերատորներին. լինելով և «Վիվա Սելի» և «Օրանժ»-ի բաժանորդ ես երբևէ նման խնդիրների չեմ բախվել: