Մաշտոցի Պուրակում ինքնակամ շինությունների ապամոնտաժման աշխատանքները նախաձեռնող խումբը  հայտարարություն է տարաեծլ, որում ասվում է. «Ոստիկանության հայտարարությունը մարտի 31-ին, ժամը 13.00-ին, Մաշտոցի Պուրակում նախատեսվող ապամոնտաժման գործողությունների վերաբերյալ վկայում է, որ ոստիկանությունը մտադիր է շարունակել պաշտպանել Երեւանի համայնքի սեփականություն հանդիսացող հողամասում՝ թույլտվությամբ սահմանված պայմաններին ակնհայտ էական խախտումներով կառուցված ինքնակամ շինությունները։ Ենթադրում ենք, որ ոստիկանությունը գիտակցում է իր պատասխանատվությունը հասարակության առջեւ անօրինական սեփականությունը պաշտպանելու համար եւ դրա բոլոր հետեւանքները։

Հիշեցնում ենք, որ Երևանը համայնք է` Երևանի բնակչության հանրություն: Համայնքի բնակիչները կարող են Երևանի վարչատարածքային սահմաններում ուղղակիորեն իրականացնել տեղական ինքնակառավարում: Համայնքային սեփականություն հանդիսացող հողամասում գտնվող ինքնակամ կառույցի նկատմամբ ճանաչվում է պետության կամ համայնքի սեփականությունը՝ անկախ նրանից, թե ով է այն կառուցել: Հողամասի սեփականատերն իրավունք ունի քանդելու իր հողամասում գտնվող ինքնակամ կառույցը»:

Բնապահպանները շարունակում են համարել, որ Մաշտոցի Պուրակում անօրինական գործողությունների դեմ բողոքող հասարակության ներկայացուցիչների լսված լինելու իրավունքը մնում է ոտնահարված։ «Ուստի համոզված ենք, որ Երեւանի բնակիչների կողմից համայնքի սեփականությունը պաշտպանելու համար նախատեսվող գործողությունների անհրաժեշտությունը պահպանվում է։

Միաժամանակ ակնկալում ենք, որ մարտի 31-ին քաղաքացիական իրավունքների ինքնապաշտպանության գործողությունները կասեցնելու համար, բացի հարկադրանք կիրառելու հնարավորությունից, ոստիկանությունը կներկայացնի նաեւ ավելի հիմնավոր փաստարկներ»,- ասված է հայտարարության մեջ։

Քիչ առաջ զբաղեցրած պաշտոնից հեռացվել են ՀՀ Ռազմական ոստիկանության պետ Արմեն Սահակյանը և ՊՆ Երևանի կայազորի ռազմական ոստիկանության պետ Ռուբեն Ներսիսյանը:

Շրջանառվող վարկածի համաձայն պաշտոնանկությունները կապված են վերջերս Երևանի կայազորի ռազմական ոստիկանությունում ժամկետային զինծառայողի ծեծի հետ: Խոսքն այն դեպքի մասին է, երբ զինծառայող` Արսեն Գրիգորյանին, դաժանաբար ծեծել են, ապա տարել զորամաս, արձակուրդ ձևակերպել և ուղարկել Սևան:

Նախնական տվյալներով, զինվորին ծեծել էին Երևանի կայազորի Ռազմական ոստիկանության պետ Ռուբեն Ներսիսյանը, քրեական հետախուզության բաժանմունքի պետ Հ. Ոփանյանը և քննչական բաժանմունքի հետաքննիչ Ա. Ավագյանը:

Ընդամենը երեք ամիս ՌՈ –ի պետի պաշտոնը զբաղեցրած Արմեն Սահակյանը (նշանակվել է 2011թ. դեկտեմբերի 23-ին) ըստ լուրերի, չի կարողացել նորմալ աշխատանքային մթնոլորտ ձևավորել և խնդիրներ է ունեցել ՌՈ աշխատակիցների հետ:

Հայկական շուկայում մարտի 29-ին հայտնաբերված չմակնշված ձուն եղել է ժամկետանց, որը Հայաստան է ներմուծվել «Աշոցք» ՍՊԸ-ի կողմից. Տեղեկացնում է Գյուղատնտեսության նախարարության սննդամթերքի անվտանգության պետական ծառայությունը:

Այսօր վերը նշված գերատեսչության հասարակայնության հետ կապերի բաժնի պետ Բաբկեն Պիպոյանը հաղորդագրություն է տարածել, որում մասնավորապես ասվում  է.Սույն թվականի մարտի 29-ին ՀՀ ԳՆ սննդամթերքի անվտանգության պետական ծառայությունը հաղորդագրություն էր տարածել, որով տեղեկացնում էր, որ  շուկայում հայտնաբերվել է չմակնշված և ժամկետանց  ձու:

Խնդրի վերաբերյալ իրականացված ուսումնասիրությունների արդյունքում պարզվել է, որ չմակնշված ձուն եղել է ժամկետն անցած և Հայաստանի Հանրապետություն է ներմուծվել ”Աշոցք” ՍՊԸ-ի կողմից: Այժմ Ծառայության կողմից  աշխատանքներ են կատարվում ձվի ամբողջ խմբաքանակի հայտնաբերման և  համապատասխան քայլեր իրականացնելու ուղղությամբ»:

Մեզ հետ զրույցում Բաբկեն Պիպոյանը տեղեկացրեց, որ չմակնշված ձվի առկայության առաջին ահազանգը ստացվել է Գյումրիից, ապա իրենց որոնման արդյունքում մի խմբաքանակ էլ հայտնաբերվել է նաև Երևանում: Այժմ աշխատանքները նոր խմբաքանակ գտնելու ուղղությամբ շարունակվում են:

ՍԱՊ ծառայությունը, ըստ Պիպոյանի չի տիրապետում  Աշոցք ՍՊԸ-ի մասին այլ տվյալների, քանի որ դա չի մտնում իրենց իրավասությունների շրջանակ. «Մենք չունենք պետռեգիստի տվյալները», — մեր հարցին, թե ո՞վ է ՍՊԸ-ի ղեկավարը, կամ ի՞նչ ընկերություն է այն, ասաց  Պիպոյանը:

Ասել է, թե` չգիտեն, ինչ գործառույթ ունի ձու ներկրած իրավախախտ ընկերությունը:

Մենք փորձեցինք հասկանալ, թե ինչ է իրենից ներկայացնում «Աշոցք» ՍՊԸ-ն, քանի որ ձու ներկրող ընկերությունները Հայաստանում մի քանիսն են և հայտնի են դաշտին քիչ թե շատ ծանոթներին:

Ըստ մեր հայտնաբերած  տեղեկության «ԱՇՈՑՔ» ՍՊԸ-ն  շինարարական ընկերություն է, որը հիմնադրվել է 2002 թվականին: Ընկերության տնօրենը Պետրոս Սահակյանն է: «ԱՇՈՑՔ» ՍՊԸ-ն իրականացնում է լայնածավալ գործունեություն Հայաստանի ամբողջ տարածքում, ինչպես նաև Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետությունում: Ընկերության գործունեության հիմնական ոլորտը կապիտալ շինարարությունն է: Որակյալ մասնագետներով համալրված աշխատակազմը կատարում է որակյալ, միջազգային չափանիշներին համապատասխան կառուցման, ջրամատակարարման համակարգերի բարելավման, հիմնանորոգման, էլեկտրամոնտաժային, ջեռուցման համակարգերի տեղադրման աշխատանքներ: Ընկերությունը համագործակցում է և կապեր ունի նաև արտերկրում, զբաղվում է տարբեր շինանյութերի, էլեկտրական գործիքների, սարքերի, սարքավորումների, ինչպես նաև շին. աշխատանքներն առավել արդյունավետ և բարձրորակ դարձնող այլ նյութերի ներմուծմամբ և հանդիսանում է մատակարար Հայաստանում:

Այս ընկերությունը գրանցված է Լեռնային Ղարաբաղում, սակայն գրասենյակ  ունի նաև Երևանում: Այն, դատելով համացանցում եղած տեղեկություններից , գտնվում է բավականին արտոնյալ դիրքերում. 2010-ին ՀՀ կառավարությունը հաստատել է Ասիական զարգացման բանկի ջրամատակարարման և ջրահեռացման ծրագրի շրջանակում անցկացված և ծրագրի կառավարման խորհրդի հավանությանն արժանացած «Ուջան, Արագածոտն, Նոր Եդեսիա, Կոշ, Դպրեւանք, Շամիրամ և Նոր Ամանոս գյուղերի ջրամատակարարման համակարգերի բարելավում» մրցույթի արդյունքները` հաղթող ճանաչելով «Աշոցք» և «Կապավոր» ՍՊԸ-ների կոնսորցիումը։

Ընկերության անունը շրջանառվել է նաև 2009 -2010 թվականին, Մասիսի խմելու ջրի խողովակների աշխատանքների հետ կապված, երբ  «Հայջրմուղկոյուղի» ՓԲԸ-ի հետ կասկածելի գործարքների արդյունքում ՍՊԸ-ն հայտնվել էր մամուլի էջերում:

Ինչևէ, մենք զանգահարեցինք  «Աշոցք ՍՊԸ»-ը փորձելով պարզել  ժամկետանց ձու ներկրող և շինմոնտաժային աշխատանքներ իրականացնող ընկերության կապը: Փոխտնօրենը,  որը ներկայացավ Սերգեյ անունով,  ասաց, թե Սննդի անվտանգության ծառայությունը գլուխը քարին է տալիս, իրենց մեղադրելով. «Ես հենց հիմա գնում են էնտեղ տեսնեմ էդ ինչեր են ասում»: Իսկ իրենց`բոլորովին այլ ոլորտում գործող ընկերության ձվի ներկրումով զբաղվելը, այսպես բացատրեց. «Մենք ձու ենք ներկրել բնակչության մասին մտածելով, ձուն ներկրվել է դեռևս Նոր տարուց առաջ, բաժանել ենք խանութներին, որ Նոր տարուն ձվի դեֆիցիտ չլինի , ինչպես նախորդ տարի, երբ ազգաբնակչությանը150 դրամով ձու էին վաճառում»: Պարզվում է «Աշոցքը» ձուն հանձնել է 30 դրամով, որը ըստ փոխտնօրենի վաճառվել վերջացել է վաղուց:

Իսկ Սննդի անվտանգության ծառայությունից վստահեցնում են, որ ժամկետանց և չմակնշված ձվեր իրենք հայտնաբերել են օրերս` վաճառքում:

Այն հինգ անձանց թվում, որոնց ՀՀ ոստիկանության անձնագրային և վիզաների վարչությունը մերժել է տեղեկանք տրամադրել  վերջին հինգ տարում մշտապես Հայաստանում բնակվելու մասին, եղել է նաև Էրեբունու նախկին թաղապետ, հանրապետական Մհեր Սեդրակյանի որդին` Դավիթ Սեդրակյանը:

Մենք արդեն գրել ենք, որ Մհեր Սեդրակյանը նախատեսել էր պատգամավորության թեկնածու առաջադրել իր որդուն, սակայն, ցավոք, (ցավոք` քանի շատ ավելի լավ կլիներ, եթե Սեդրակյան կրտսերի նման պատրաստված ու կիրթ երիտասարդ կադրեր լինեն խորհրդարանում, քան Սեդրակյան ավագի նմանները)  հանգամանքները թույլ չտվեցին: Դավիթը ուսանում է Լոնդոնում, և արդեն 5 տարուց ավելի է ապրում է այնտեղ:

ԱՎ վարչությունը տեղեկանք չի տրամադրել նաև գործարար, ՀԱԿ անդամ Խաչատուր Սուքիասյանին, ՕԵԿ- ական Էդուարդ Մադաթյանին, ՀԱԿ անդամներ Վոլոդյա Հովհաննիսյանին  և Արմեն Սահակյանին:

Սամվել Ալեքսանյանը, որը թիվ 7 ընտրատարածքում պայքարելու է Նիկոլ Փաշինյանի դեմ, գործուն քայլեր է ձեռնարկում իր ունեցած օբյեկտներում նոր աշխատատեղեր բացելով: Նրա հովանու տակ գործող «Սևանի հաց» կոչվող արտադրամասերում նոր ընդունված  աշխատողներին ասում են, որ ընդունելու պայմանը մեկն է, որ նրանք ընտանիքներով քվեարկեն Ալեքսանյանի օգտին և նաև` իրենց ձայնը տան Հանրապետական կուսակցությանը:

Այսօր` լրագրողների հետ հանդիպմանը ՀՀ դեղարտադրողների ու ներմուծողների (ԴԱՆ) միության տնօրեն Սամվել Զաքարյանը հայտարարեց, որ անթույլատրելի է, որ դեղերի ներկրումը այն աստիճան է հեշտացվել, որ Հայաստանի դեղատներում արդեն են մուտք են գործում ադրբեջաներեն ներդիրով դեղեր: «Այստեղ նաև բիոտեռորիզմի հարց կա,  — ասաց Զաքարյանը:

Զաքարյանը չբացառեց, որ  «Ստեկլովիդնոյե տելո» անվամբ դեղը ներմուծվում է անմիջապես Ադրբեջանից: Այն արտադրվում է Բելառուսում` հատուկ Ադրբեջանի համար (ներարկվում է որպես կանացի օրգանների վերականգնման միջոց):

Խնդիրն այն է, որ հնարավոր է դարձել ներմուծել դեղեր, որոնց փաթեթավորումը, գույնը կամ տառատեսակները Հայաստանում հաստատված չեն: Դրա հետեւանքով` դեղ արտադրող ընկերությունը պատասխանատվություն չի ստանձնում այն դեղերի համար, որ հատուկ արտադրել է այլ տարածաշրջանների համար:

Եւ այս ամենը հնարավոր է դարձել 2011 թ. Մայիսից, երբ կառավարությունը փոխեց դեղերի ներմուծման և արտահանման կարգը, որը նպաստում է կեղծ դեղերի շրջանառության աճին:

«Օրինակ` օրերս «Նիկոմեդ» ընկերությունը ահազանգել է, որ շուկայում վաճառվում են իրենց ընկերության «Ակտովեգին» ու «Կոնկոր» (վերջինս նշանակվում է հիպերտոնիկներին ու սրտային հիվանդներին) դեղեր, որոնց համար պատասխանատվություն չեն կրում, — ասաց Զաքարյանը, — այդ մասին ահազանգվել է համապատասխան մարմիններին, սակայն մինչ այսօր այդ դեղերը շրջանառությունից չեն հանվել:

Վերահսկելիության թուլացման հետևանքով, , ակտիվացել են նաև տեղական քրեական տարրերը, որոնք ոչ միայն զբաղվում են դեղերի մաքսանենգ ներկրմամբ ու վաճառքով, ապահովելով հսկայական եկամուտներ, այլև, ըստ Զաքարյանի` փորձում են կեղծ դեղերի տեղական արտադրություն սկսել:

ՀՀ-ի  41  ընտրատարածքներում մեծամասնական կարգով առաջադրված թեկնածուների շուրջ արդեն  իսկ նոր  ինտրիգների  ու  խմորումների   ալիք է  բարձրանում: Լավ  տղերքը  ձեռքները  մինչև  արմունկները   «քշտած»  փորձում  են   բոլոր  «օկրուգներում» էլ լավ գործ  արած լինել, թե հարազատ  կուսակցության,  ու  թե՝ տվյալ  տարածքի մեծամասնական ընտրակարգով  հայտ  ներկայացրած  թեկնածուի   համար: Իսկ նրանցից շատերի  համար  պատգամավորի  մանդատ  ունենալը, և՛ թասիբի,  և՛ պրինցիպի հարց է: Թեև  խայտառակ բան է, որ թասիբը, նամուսն ու  պրինցիպը օգտագործվում են ոչ այն իմաստով ու նպատակին հասնելու համար գործի է դրվում դեմագոգիական հնարքներն   ու սադրանքները:

Մի խոսքով, չխորանալով, հասարակության համար արդեն զզվելի ու անտանելի  դարձած այս կամ այն քաղաքական  գործիչի  լիրիկական բնույթի առատ  խոստումների  ու Աղայանի   հեքիաթները  հիշեցնող   դրվագների  մեջ, միանգամից ասենք, որ Հայաստանի գրեթե   բոլոր ընտրատարածքներում մեծամասնական կարգում «բոյ   բեզ  պրավիլի» -ն սկսված է…

Այս   ֆոնի  վրա  բավականին լուրջ, և թեժ  զարգացումներ   են   հասունանում   հատկապես  թիվ  23 և 25  ընտրատարածքներում, ուր  հիմնական  «կռիվը», (գուցեև նախապես պայմանավորված),   ընթանալու  է հիմնականում   դեռևս  կոալիցիոն    գործընկերներ  ՀՀԿ-ի և ԲՀԿ-ի միջև: Այսպես, թիվ  23  ընտրատարածքում, ուր  առաջադրված   թեկնածուները  հինգն են՝  Կարեն  Բոթոյան ՕԵԿ, Պետրոս    Համբարձումյան անկուսակցական, Վարդան Ջհանգիրյան (Գագիկ Ջհանգիրյանի եղբայրը) ՀԱԿ, Էդուարդ Սահակյան ԲՀԿ, Սմբատ Սիմոնյան անկուսակցական իրար  դեմ պայքարելու  են,  խաղի ոչ նախատեսված կանոններով:

Արդեն իսկ երևում են առաջին ծիծեռնակաները. այս ընտրատարածքի  հետ  կապված, արդեն իսկ մեծ «բազար»  է  սկսվել   ՀԱԿ  առաջնորդ  ԼՏՊ-ի, ԲՀԿ առաջնորդ  Գագիկ Ծառուկյանի և ոչ  թե՝  ԱԽՔ Բաղդասարյանի, այլ  ՀՀԿ-ի   ղեկավարության միջև, քանի  որ Կարեն Բոթոյանը   իրականում  գիտակցական և  «ծագումնաբանական»   ոչ մի կապ չունի  ՕԵԿ-ի հետ: Ավելին, Կարեն  Բոթոյանի  տանիքը  «Եւրոպա»  ընկերության հայտնի  Սերգեյ Մանուկյանն է`շինանյութի  Սերգեյ, որի կապերը  գնում — հասնում  են  դեպի  ուժային  լուրջ կառույցներ, դրա հետ մեկտեղ քրեական լուրջ  հեղինակությունների  շրջանակ`ընդ որում, ոչ միայն  ՀՀ- ի, այլև ՌԴ-ի և արտերկրի: Կարճ  ասած, ԲՀԿ գումարած  ՀԱԿ, միասնությանը  այստեղ  պետք է ջանք  ու եռանդ   չխնայի  շինանյութի  Սերգեյի  փեսա`Կարեն  Բոթոյանին, այսինքն՝ «մաքուր» իշխանական թեկնածուին  խաղից դուրս  մղելու համար: Գործարար  Սերգեյ Մանուկյանը, այս պահին կոպիտ ասած «վիզ»  է դնում  իր փեսային խորհրդարան ուղարկելու  համար, թեկուզ  ԲՀԿ-ին ու Գագիկ Ծառուկյանին ապացուցելու, որ Կարեն Բոթոյանի   ծննդավայր Վարդենիս  քաղաքից,  Վարդենիսցի  Սմբատ   Սիմոնյանը, ով  ի դեպ, ԲՀԿ տարծքային կառույցի  ղեկավարն է,  այլ ոչ թե  անկուսակցական ինչպես ներկայացված է,  ի վիճակի չէ  իշխանական պրոյեկտի դեմ որևէ «խաղ տալու»:

Իսկ թե  ինչ  դուրս կգա, այս  անհասկանալի, ու  ինչ-որ  տեղ նաև լավ էլ  տեղը- տեղին ծրագրված խաղից, առայժմ  կարծիք հայտնելուց ձեռնպահ կմնանք, քանի  դեռ  պատգամավորության  թեկնածուների, ու նրանց  «պապաների» միջև առաջին ռաունդը դեռ  ավարտված  չէ:

Ի դեպ մեկ երկու խոսք էլ երկրորդ պլանի խաղացողների մասին. ԲՀԿ-ի թեկնածուն՝ Էդուարդ Սահակյանը Սևանի Ապակու ( Կապրոնի) գործարանի տնօրենն է և սևանցիների կարծիքով այն տարիքում, որ արդեն կորցրած պիտի լինի մտածելու ու գործելու ողջ կարողությունները: Բացի այդ նա իր տան շեմին սպանված Արարատցի հեղինակություն Մարզոյի՝ Մարզպետունի Պետրոսյանի ազգականն է: Իսկ ինչ վերաբերվում է թիվ  25 ընտրատարածքին, ապա այստեղ խորհրդարանական ընտրություններն այնքան էլ կարևոր չեն, մեծ հաշվով, կռվախնձորը  Կոտայքի  մարզպետի աթոռն է:

Լուրեր են պտտվում, որ գործող  ԲՀԿ-ական պատգամավոր Մխիթար Հարությունյանը, որի սանիկ ԲՀԿ-ական  Դավիթ  Քոչարյանը, առաջադրվել է թիվ  25-ում, ամեն   գնով  մանդատ է ձեռք   գցելու, ոչ  թե  նրա համար, որ իր ապագան առանց պատգամավորական մանդատի  չի պատկերացնում, այլ  միայն  նրա, որ   վերջինս  իր  ԲՀԿ-ական   մանդատի   գնով` այսինքն  հաղթանակած ձայների հաշվին իրականություն դարձնի  Մխոյի  մանկության երազանքը, ու  վերջինիս  նստեցնի  մարզպետի աթոռին:

Սա  իհարկե   ԲՀկ-ական հովերի մասով, իսկ  ինչ վերաբերվում է  նույն ընտրատարածքում   առաջադրված թեկնածուներ  ՀԱԿ- ական  Սասուն Միքաելյանին ու  ՕԵԿ-ական Մանուկ Վարդանյանին, ապա այս երկուսի միջև   հիմնական սկանդալը  գնալու է փողի ու ռեսուրսի արանքում, քանի  որ ըստ ճշտվող  լուրերի   Մանուկ Վարդանյանն արդեն իսկ իր քսակը բացել է ու…տակն ու վրա է  արել թիվ  25-ի խաղացողների  խաղաթղթերը, որոնց հաշվարկները բոլորովին այլ ուղղությամբ էին գնում, ինչի  մասին կխոսենք մոտ ապագայում` ներկայացնելով  նաև  մերօրյա   հերոսների  տեսակետները:

Անի Սուլթանյան

Ս.թ. մարտի 28-ին , ՀՀ Ազգային  անվտանգության ծառայության և Ոստիկանության կողմից իրականացված  համատեղ օպերատիվ–հետախուզական միջոցառումների արդյունքում բացահայտվել  է  պաշտոնատար  անձի կողմից  կաշառակերության դեպք:

Քաղաքացի Հ-ի նկատմամբ  քրեական հետապնդում չիրականացնելու  դիմաց նրանից 500 ԱՄՆ դոլար կաշառք  գումար  ստանալու պահին,  ձերբակալվել է Երևանի «Կենտրոն»  Ոստիկանության բաժնի, հետաքննչական  բաժանմունքի հետաքննիչ, ոստիկանության լեյտենանտ Արթուր Հովսեփյանը:

ՀՀ Ազգային անվտանգության ծառայության կողմից նախապատրաստվում  են նյութեր Ա. Հովսեփյանի  նկատմամբ ՀՀ Քր. Օր-ի 311 հոդվածի /կաշառք ստանալ/ հատկանիշներով քրեական գործ հարուցելու համար:

ՀՀ ԱԱԾ Մամուլի կենտրոն

Թատրոնի օրվան ընդառաջ հրապարակում ենք Հայ  թատրոնի երկու նվիրյալների  զրույցը  մտավորականի  կերպարի ու անելիքի շուրջ

«Թելադրողը ամենագռեհիկ, ամենացածր, ամենաանգրագետ տարրն է»,  ասում է Ժողովրդական արտիստ, « Համազգային թատրոնի ղեկավար Սոս Սարգսյանն, ու երազում այն օրերի մասին, որ հայն իր երկրին տեր կլինի:

-Վարպետ այս հարցը տալիս եմ իմ բոլոր զրուցակիցներին։ Ուզում եմ, որ մեր մտավորականները իրենց համար հստակեցնեն` ինչպիսի՞ն է մտավորականի բնորոշումը:

-Բարդ հարց է, որովհետև մի հատկությունը չէ, որ կարող է բնորոշել մտավորականին: Նախ և առաջ նա ազնվություն, աշխատասիրություն պիտի ունենա: Ազնվական մարդը չի կարող ծույլ լինել: Արժանապատվություն ունեցող, ամենագլխավորը, իր երկրի, իր ժողովրդի շահերից ավելի վեր ոչինչ չունեցող մարդն է մտավորականը: Դա շատ մեծ, ծավալուն հասկացողություն է:

-Անշուշտ, ունենք մտավորականներ, իսկ մտավորականություն ունե՞նք:

— Ցավոք, ոչ: Չունենք, որովհետև եթե ունենայինք, հսկայական ազդեցություն կգործեինք իշխանության վրա: Եթե մտավորականություն ունենայինք, այսօր կազակերպված հասարակություն կունենայինք : Բայց չունենք, որովհետև չունենք այդ մտավորականությունը, որ դառնա թելադրող: Այսօր թելադրողը ամենագռեհիկ, ամենացածր, ամենաանգրագետ տարրն է: Նրանք են թելադրում մեր պահվածքը, ապրելակերպը, խոսելաձևը և այլն:

— Ի՞նչը կարող է միավորել մտավորականներին:

— Մտավորականությունը միավորվել չի կարող: Այսինքն, չի կարող ստեղծել մի կազմակերպություն, մի համակարգ: Մտավորականության միությունը շատ խորհրդավոր, Աստվածային մի բան է: Սովետի վերջին շրջանում մենք ունեինք հրաշալի մտավորականություն, որոնցից յուրաքանչյուրն անում էր իր պարտականությունը: Փորձեք կարդալ ճարտարապետ Ռաֆո Իսրայելյանի հուշերը, հոդվածները և կտեսնեք, թե որքան հայրենասիրություն, որքան անհանգստություն, որքան տառապանք կա: Ինչու՞ եմ սա ասում, որովհետև և՚ Ռաֆո Իսրայելյանը, և՚ Սևակը, և՚ Էմինը, և՚ Սիլվա Կապուտիկյանը, և էն ժամանակների մտավորականները չունեին որևէ կազմակերպություն, բայց նրանց պահվածքը, նրանց համոզումները, գաղափարներն ու ձգտումները նույնն էին: Նրանք դրանով էին միավորված, նրանք գիտեին, որ, ասենք, չի կարող պատահել, որ Համո Սահյանը սխալ խոսի, գիտեին, որ ինչ էլ նա ասի Սևակի կամ Վահագն Դավթյանի համար` հարազատ է: ճիշտ է, ճշմարիտն է, ազգային է, ի օգուտ է, օգտակար է:

-Իսկ ի՞նչն է տարանջատում:

-Տարանջատումները շատ են: Դա բնական եմ համարում: Որովհետև մեծ մասամբ խոսքը ստեղծագործողների մասին է, ինչու չէ, նաև գիտնականների, որոնք կարող են ունենալ տարբեր կարծիքներ, տարբեր համոզումներ, տարբեր մարդկային հատկություններ և թուլություններ:

-Այսօրվա մտավորականի առջև ի՞նչ հասարակական պահանջ է դրված և դրվա՞ծ է արդյոք:

-Ցավոք, ոչ մի պահանջ չի դրված: Այսօր մեզ հայտնի չէ, թէ մեր ժողովուրդը ինչ իդեալներ ունի,և ունի արդյո՞ք: Ունեցածն էլ փողն է, կշտությունն է, վայելքն է: Ցավոք, աշխարհում էլ է այդպես: Էս տարիքիս ես տխրությամբ ու հոռետեսական եմ նայում մարդկության ապագային, որովհետև աստիճանաբար մոռացվում է մարդու հոգին, մոռացվում է Աստված: Նույնիսկ կարող եմ ասել, որ Եվրոպան այլևս քրիստոնեական աշխարհ չի: Քրիստոնեությունը որպես այդպիսին, որպես փիլիսոփայություն, որպես առաջադեմ գաղափարախոսություն այլևս գոյություն չունի, որովհետև, ինչ արվում է, հակառակ քրիստոնեության է արվում: Եթե ասենք , իսլամը ունի այնպիսի նվիրյալներ, որոնք իրենց կյանքը կարող են զոհել, քրիստոնեությունը` չունի: Լավ է որ մահապարտներ չունի, բայց վատ է, որ քրիստոնեական աշխարհի մարդը կորցնում է Աստծուն:

-Ի՞նչ դաստիարակություն է ստանում մեր հասարակությունը, որտեղի՞ց է սնվում:

-Ընդհանուր դաստիարակություն չունենք: Բայց իմ հույսն այն է, որ ամենուամենայնիվ կան առողջ մտածող ծնողներ, հասկացող ծնողներ, որոնք կարևորում են դաստիարակությունը, կրթությունը: Իմ հույսը էդ ծնողներն են, էդ ընտանիքները: Շատ տգեղ բան է, երբ աշակերտը գիտի, որ իր ուսուցիչը կաշառք է վերցնում: Դա սոսկալի բան է: Կամ ասենք, գիտի, որ իրենց դպրոցի տնօրենը ազնիվ չէ, արդար չէ: Մեր ժամանակներում այդ տեսակ երևույթները բացառվում էր: Հիմա երեխայի համար սոսկալի վիճակ է: Ծնողը մի կողմից ասում է` ազնիվ եղիր, հայրենասեր եղիր, աշխատասեր եղիր, մյուս կողմից երեխան գնում է դպրոց և չի տեսնում այդ մթնոլորտը, այդ բարձր խավի հեղինակությունը, այդ օրինակը:

-Ի՞սկ իմֆորմացիայի աղբյուրները:

-Հեռուստատեսությունը տանում է ժողովրդին չգիտեմ էլ ո՞ւր, իջեցնում է ու իջեցնում: Բոլոր ժամանակներում արվեստի խնդիրը եղել է ժողովրդին բարձրացնելը: Անդրե Մորուան մի խոսք ունի, որն ինձ դուր է գալիս. «Մասսայական կուլտուրան մասսաներին զրկում է կուլտուրայից»: Այ, հիմա մասսայական կուլտուրա է: Փոխանակ բարձրացնենք մասսաներին դեպի վեր, դեպի Աստվածայինը, դեպի վեհ մարդկայինը, մենք իջեցնում ենք ամենացածր ճաշակի: Ղեկավարներն էլ արդարանում են, թէ ժողովուրդը հավանում է: Ժողովուրդն ո՞վ է: Ժողովուրդը երեխայի նման բան է, պետք է միշտ դաստիարակես:

-Կարո՞ղ ենք որևէ «պրոգնոզ» անել:

-Կարծում եմ, որ հայերը այն ժողովուրդն են, որ ժամանակ առ ժամանակ պետք է մտածեն, և անշուշտ կմտածեն: Այդ պահը կգա, երբ որ հասկանան, որ չի կարելի աշխարհից ամեն ինչ վերցնել: Աշխարհից պետք է վերցնել այն, ինչը որ քեզ օգտակար է, օրինակ` Եվրոպայից` աշխատասիրություն, մաքրասիրություն, իսկ այլանդակությունը, ամենաթողությունը չի կարելի վերցնել: Պետք է շատ զգույշ լինել: Չի կարելի ամեն արտասահմանյան բանով հրճվել, հիանալ: Մենք հինգ հազար տարվա կյանք ենք ապրել, ունենք ավանդույթներ և իզուր չենք ապրել այս աշխարհում: Հիմքը չպետք է մոռանանք: Հայերը մի օր գլխի կնկնեն, որ էսպես վերանում են և խելքները գլուխները կհավաքեն:

-Վարպետ, ո՞րն է մտավորական մարդու տեղը:

-Մտավորականը պետք է ամեն հարցում, ամեն րոպե ակտիվ լինի։ Ամեն պահի մեջ, ամեն թերության նկատմամբ ուշադիր լինի: Ցավելը քիչ է, պետք է միջամտել, պետք է պայքարել: Էս աշխարհում ամեն ինչ գործ անելով է: Կարևոր է, թէ ինչ ես անում քո երկրի համար: Կան մարդիկ, որ ամբողջ կյանքում մի լուցկի չեն ստեղծել, բայց վայելում են կյանքը: Ճիշտ է հիմա ընդունված է բոլոր հարուստներին վատաբանել, բայց դրա հետ համաձայն չեմ, քանի որ մարդը կարողացել է իր քրտինքով մի բան ստեղծել: Հարստանալը դժվար գործ է: Հարստություն պահելն էլ դժվար է ու ամեն մարդու խելքի բանը չէ: Ասում են.«Տես ինչ տուն է կառուցել»,- ես ասում եմ,- Էդ տունը իր հետ ու՞ր է տանելու, չէ որ էստեղ է թողնելու, մի հայ մարդ է ապրելու այդտեղ: Թող լինի, գեղեցիկ տուն է»: Մտավորականի հոգին պիտի անընդհատ ապրի, անդադար աշխատի ու լավ բաների համար էլ հրճվի: Մտավորականների մեղքն է, որ մենք Արցախի պատերազմի հաղթանակը չվայելեցինք, չըմբոշխնեցինք: Գու՞ցե հաղթանակի սովոր չենք դրանից է, բայց հաղթանակն անասելի մեծ էր և մտավորականության մեղքն է, որ ժողովուրդը չի հասկանում, թէ ի՞նչ է եղել:

-Կուզենայի, որ որևէ որակական փոփոխություն առաջարկեիք մեր հասարակությանը:

-Ես ամբողջ կյանքում աշխատել եմ և դրանով հպարտ եմ: Աշխատել եմ որքան հնարավոր է ինքս լինել արժանապատիվ մարդ և որքան հնարավոր է իմ ժողովրդին դարձնել արժանապատիվ: Աշխատել է պետք, գործ է պետք: Ես արդեն 81 տարեկան եմ, բայց չեմ կարող ոչ մի բանի նկատմամբ անտարբեր լինել:

-Կա՞ մի բան, որ Դուք չասել չեք կարող:

-Իհարկե կա և շատ: Չեմ ընդունում, նամանավանդ, էն դաժանությունը, որը հայը հայի նկատմամբ է գործում: Դա չեմ կարողանում ներել: Օրինակ` չեմ կարողանում ներել էն գործարարին, որը հայ կնոջը 16 ժամ աշխատեցնում է, ասենք թե` ռեստորանում և թողնում թեյավճարի հույսին: Դա դաժանություն է: Սա մի օրինակ էր, իսկ ընդհանրապես հայի դաժանությունը հայի նկատմամբ Աստծուն հակառակ բան է, դա Աստված չի ների:

-Վարպետ, խնդրում եմ Ձեր խոսքը` մեր հայ մտավորականներին:

-Ես այսօրվա մտավորականության մասին բարձր կարծիք չունեմ: Ամենագլխավոր բանը էս աշխարհում հարգանքն է մարդու նկատմամբ: Կարևոր է կարգին լինել, բարձր կուլտուրա ունենալ, որ ասում են  «պարյադչնի»: Ես ուզում եմ մեր հայերին էս խոսքը ասել. Մի անգամ սահմանապահը ինչ որ սահման անցնելիս վիրավորում է Անտուան Սենտ Էքզյուպերիին, վերջինս ասում է.«Ինչու՞ ես ինձ վիրավորում, չէ որ ես ու դու միասին այլևս այս հողագնդի վրա չենք ապրելու»: Շատ խորը, իմաստուն բան է: Հարևանը հարևանին ինչու՞ է նեղացնում, հազիվ եք իրար գտել, սիրե՚ք իրար: Կամ գոնե հարգե՚ք: Ես ուզում եմ մեր մտավորականներին ասել հետևյալը. ես Սովետի ժամանակ էլ դիսիդենտներին` այլախոհներին չէի հարգում, մանավանդ հայ այլախոհներին: Ինչու՞, որովհետև ես հասկանում էի, որ մենք փոքրիկ ազգ ենք և իրավունք չունենք մեր ժողովրդի անունը էդ հսկա երկրով մեկ վարկաբեկել: Գյոթեն մի հանճարեղ խոսք ունի.«Ավելի լավ է անարդարություն, քան անկարգապահություն»: Անկարգապահությունը կործանում է երկիրը: Անարդարության դեմ կարելի է պայքարել, իսկ անկարգությունը սոսկալի բան է, դա հեղափոխություն է, որը ես ողջ էությամբ ատում եմ: Բոլոր հեղափոխությունները եղել են արյան ծովեր: Ես ուզում եմ, որ մեր այսօրվա մտավորականությունը հասկանա, թէ Հայաստանը աշխարհագրական ո՞ր տեղում է գտնվում, ո՞ւմով է շրջապատված, քանի՞ թշնամի ունի, ի՞նչ են ուզում էդ թշնամիները և ըստ այդմ իրեն պահի: Ոչ թէ տեղի – անտեղի հայհոյի նախագահին: Ես շատ հարցերում Լևոն Տեր- Պետրոսյանի հետ համաձայն չէի, բայց ինձ երբեք թույլ չեմ տվել վիրավորական, անհարգալից խոսք ասել նրա մասին, քանի դեռ նա նախագահ էր: Ես հասկանում էի, որ նա իմ նախագահն է և վերջ: Մարդիկ կան, որ իրենց դրել են ճշմարտախոսի տեղ ու դուրս են տալիս: Դուրս մի՚ տվեք: Տես հատակում, ընդերքում ինչե՞ր կան, տես ու՞մ զավակն ես, ո՞ր ժողովրդի զավակն ես, էս ժողովուրդը ին՞չ կյանք է ապրել, ի՞նչ ճակատագիր է ունեցել, ըստ այդմ քեզ պահի:

-Վարպետ , ո՞րն է Ձեր խրատը այսօրվա երիտասարդին:

-Ես կուզեի, որ մեր երիտասարդությունը խորապես, ճշմարտապես հարգի մեր դրոշը, մեր զինանշանը, մեր պետությունը, մեր պետականությունը, մեր օրենքը: Ես կուզենամ, որ մենք սովորենք դառնալ պետականություն, պետություն պաշտող ժողովուրդ:

-Ի՞նչ է երազում Սոս Սարգսյանը իր երկրի համար:

-Իմ երազանքները շատ են, ես ամեն գիշեր եմ երազում: Երբ Գանձակեցի մարդու եմ հանդիպում լացս գալիս է, երբ նա պատմում է, թէ ինչ է թողել Գանձակում: Մեզնից էս ինչքա՞ն բան խլեցին, ես ի՞նչ արին մեզ հետ: Իմ Վանա լիճը, իմ քաղաքները, իմ Նախիջևանը, իմ Գանձակը…Էս ինչքա՞ն բան խլեցին: Եվ իհարկե ես երազում եմ, ասում եմ.Լավ, ես չեմ տեսնի, թող գա էն օրը, որ հայերը իրենց երկրին տեր լինեն»: Էդ է իմ երազանքը: Քոնն էլ է չէ՞:

Զրուցեց Կարինե Ջանջուղազյանը

Հանրապետության փոքրիկ քաղաքներից մեկը, որի անվանն ու այնտեղ կատարվող այլ գործընթացներին դեռ կանդրադառնանք, ունի ընդամենը մեկ ընտրատեղամաս, որտեղ գրանցված են 5 թեկնածու:

Ասել, թե քաղաքը հանդարտ է, կամ անտարբեր , Ճիշտ չի լինի, տարբեր ուժեր որոշակի պատրաստություններ են տեսնում, իսկ մարդիկ…

Ամենահետաքրքիրը հենց նրանց`ընտրողների վիճակն է. մարդիկ, ոչ ավել, ոչ պակաս անհամբեր սպասում են ընտրակաշառքի: Որևէ մեկը չի թաքցնում, որ ակնկալում է կոնկրետ գումար, ավելին` բազմապատկելով ընտանիքի անդամների թվով, արդեն հաշվարկել ու որոշել են, թե ինչի վրա պիտի ծախսեն ստանալիքը:

Այստեղ ԲՀԿ-Ն-ն ու ՀՀԿ-ն առայժմ խաղաղ են: ՀԱԿ-ի մասին համարյա չեն խոսում:

Իսկ այ ՕԵԿ-ն արդեն որոշակի քայլեր է կատարել. «Օրինաց երկիրը» բնակիչներին մարտի 8-ի կապակցությամբ էժանագին օծանելիք ու մուրաբա է բաժանել: Ասում են նույնիսկ, որ պահածոյի ժամկետն անցած է եղել, ու Արթուր Բաղդասարյանը, որը ըստ լուրերի, պահածոների գործարանի սեփականատեր է, իր պահեստը թեթևացրել է, իր ընտրողների բերանը քացրացնելու ազնիվ մղումով: Բնակիչները ինֆորմացիա ունեին, որ ՕԵԿ-ը հեռախոս է բաժանելու, նրանք հույս ունեին, որ դա կլինի ապրիլի 7-ի կապակցությամբ ու անհամբեր սպասում էին:

Օեկ-ը նաև մարդկանց հորդորում է համակիրներ բերել և գրանցել կուսակցության օգտին` խոստանալով 20 ձայնի դեպքում, 30 հազար դրամ տալ:

Ապրիլի 7-ը հեռու չէ, որը նաև քարոզարշավի սկիզբն է, ու ամենահետաքրքիրն այն է, որ մարդիկ անհամբեր սպասման մեջ են, դե, ավելի լուրջ կուսակցություններից` ավելի լուրջ ակնկալիքով:

Հ.Գ. Ընտրակաշառքի սպասումը գրեթե համատարած է, չի կարելի ասել, որ վերընշված բնակավայրը եզակի է, գրեթե բոլոր մարզերում վիճակը նույն է:

Անի Հարությունյան