Այսօր ԱԺ տնտեսական հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահ Վարդան Այվազյանը, որին վերագրվում են ոչ միայն լուրջ բիզնեսներ, այլև հանքերի սեփականություն, կեսբերան խոստովանեց, որ որոշ բիզնեսներում ընդամենը փայատեր է։ Հետո ինքն իրեն հերքեց, թե չի պատրաստվում իր ունեցած բիզնեսը տեղափոխել Վրաստան

։

«Դե’ հիմա ես ինչ գիտեմ, եթե ուրիշ Այվազյան Վարդան կա, որն իրա բիզնեսը տեղափոխել է, կարող ա թերթը դրա մասին ա գրել։ Ես հստակ հայտարարում եմ՝ ես իմ բիզնեսը… Ես նախ` բիզնեսով չեմ զբաղվում, ես Ազգային ժողովի հանձնաժողովի նախագահ եմ։ Էն բիզնեսը, որում ես փայատեր եմ, զբաղվում է մետաղական գործիքների արտադրությամբ, պողպատաձուլությամբ և գտնվում է Հայաստանի Հանրապետությունում՝ քաղաք Չարենցավանում։ Իմ տունս ընդեղ է, ես ընդեղ էլ շարունակելու եմ իմ բիզնեսը։ Ես գողտուկ որևէ բան էսքան ժամանակ արած կա՞մ», — չքմեղացավ Այվազյանը։ Նա ասաց,որ Հայաստանից հեռանալու մտադրություն չունի. «Ինչքան էլ ես ինձ լավ զգամ, Հայաստանից դուրս լավ չեմ զգա»։

Նա հիշեցրեց, որ Վրաստանն իր ծննդավայրն է. « Գնում-գալիս եմ, հասկանում ե՞ք։ Իսկ եթե չի կարելի գնալ-գալ, ասեք՝ չի կարելի»: Բիզնեսն ընդլայնելու և Հայաստանին զուգահեռ այլ երկրում ծավալելու վերաբերյալ հարցին ևս Այվազյանը պատասխան ուներ. «Իմ բիզնեսը ոչ մի տեղ չեմ տեղափոխել, որովհետև հասույթներն էնքան շատ չեն, որ սկսեմ ծավալվել։ Եթե հնարավորություն լինի` կծավալվեմ»։

ՀՅԴ պատգամավոր Ռուզան Առաքելյանը կառավարության հետ այսօրվա հարց ու պատասխանի ժամանակ հարց բարձրացրեց գազի գնի հնարավոր թանկացման վերաբերյալ`նշելով, որ այսօր իսկ ոչ քիչ թվով ընտանիքներ դժվարանում են վճարել գազի վարձավճարը և արդեն աստիճանաբար անցնում են փայտ կամ քարածուխ վառելուն:

Պատգամավորին հետաքրքրում էր, թե ինչպե՞ս են ավարտվել ռուսական կողմի հետ բանակցությունները, որոնք, համաձայն Էներգետիկայի և բնական պաշարների նախարար Արմեն Մովսիսյանի` դեռ անցած նստաշրջանի ընթացքում հաղորդած տեղեկության, պետք է որ արդեն ավարտված լինեին:

Նախարարը ասաց ,որ իրոք, իրենց հաշվարկներով բանակցությունները պետք է դեռ հունվարի վերջին ավարտվեին, սակայն չեն ավարտվել, դրա համար էլ դեռ չի կարող ասել, թե ինչ է սպասվում գազի գնի հետ կապված:

Ըստ նախարարի, բանակցություններն, ամենայն հավանականությամբ, կավարտվեն փետրվարի վերջին:

Դրանց վերջնական արդյունքի վերաբերյալ, Արմեն Մովսիսյանը հավատացրեց, թե հայկական կողմն ամեն ինչ անում է գազի գնի թանկացում թույլ չտալու համար. որ դրա համար օր ու գիշեր բանակցություններ են տարվում, սակայն, պարզվում է, Հայաստանը որոշել է որպես լրացուցիչ տարբերակ, օգտագործել նաև տարածաշրջանային տարբեր սխեմաները` այդ ճանապարհով ևս մեղմելով գազի թանկացումը:

Տարածաշրջանային հայտնի սխեմաներից ամենահայտնին և ցանկալին «Նաբուկո»-ն էր: Այն, որ հայկական կողմը հույսը դրել է «Նաբուկոյի» վրա, խոսում է նրա մասին, որ ՀՀ-ին իսկապես ծանր վիճակի մեջ են դրել և հիմա մեզ այլ բան չի մնում, քան փրփուրներից կախվելը:

Իսկ որ «Նաբուկոն» իսկապես փրփուրներով լեցուն է, վկայում է արդեն մի քանի տարի դրանում ընդգրկվելու Հայաստանի ապարդյուն փորձերն ու զուր ճիգերը:

ԼՈՒՍԻՆԵ ԿԵՍՈՅԱՆ

Կառավարության վերջին նիստին հետաքրքիր լեզվակռիվ եղավ, որը լուսաբանվեց սոսկ որպես մասնավոր դրվագ: Խոսքը արդարադատության նախարար Հրայր Թովմասյանի և ԱԱԾ տնօրեն Գորիկ Հակոբյանի բանավեճի մասին է` հանրահավաքները կարգավորող օրենսդրական փաթեթի շուրջ: Սակայն կռիվն իրականում աշխարհայացքային է. Գորիկ Հակոբյանը պնդեց, թե եվրոպական փորձագետներն ում շունն են, որ կանխորոշեն ԱԱԾ-ի և ոստիկանության անելիքները, իսկ Հրայր Թովմասյանի համար նրանց ասածը գրեթե աստվածաշնչյան ճշմարտություն է:վ վարչապետն այդ վեճում բռնեց Թովմասյանի «բարեփոխիչ» կողմը…

Իսկ այժմ դիտարկենք, թե ինչ համակարգեր են ներկայացնում Գորիկ Հակոբյանը և Հրայր Թովմասյանը: ԱԱԾ տնօրենը թեև զառամյալ, հոգնած, թոշակի ենթակա, բայց այնուամենայնիվ պետական շահը բացարձակեցնող հատուկ ծառայության ուղնուծուծի ներկայացուցիչ է: Հրայր Թովմասյանը Դավիթ Հարությունյանի «պրոտեժեն» է` այն կադրերից, որ արևմտյան «արժեքների» կրող են, ում «տոլեռանտությունը» տարածվում է ընդհուպ մինչև թուրքին մարդ համարելը… Այսինքն`բախվել են պետականամետությունը և արևմտամետությունը: Եվ սկզբունքորեն առաջին անգամ է, որ Գորիկ Հակոբյանը, այն էլ` օր ծերության, հրապարակավ «քյալլա տվեց» որևէ նախարարի հետ: Նկատենք, որ ԱԱԾ-ի ավանդույթից դուրս է հրապարակավ որևէ կարևոր հարց քննարկելը. այդ կառույցը սովորություն ունի տալ անաղմուկ լուծումներ, և հակառակ կարծիք ունեցող նախարարի հետ ոչ թե լրագրողների աչքի առաջ բանավիճել, այլ նրան «կզացնել» առատ կոմպրոմատներով:

Տվյալ դեպքում թերևս Հրայր Թովմասյանի վրա այդպիսի լծակ կամ չկար, կամ այն ի զորու չէր նրան հարկադրելու, որ անցանկալի օրինագիծը չներկայացնի: Ուրեմն` Գորիկ Հակոբյանը հստակ հանձնարարական ուներ` հակադրվելու այդ օրինագծին: Ավելի ճիշտ` օրինագիծը պատրվակ էր, իսկ հակադրության օբյեկտը ոչ այնքան նախարարն էր, որքան նրա ներկայացրած համակարգը: Տիգրան Սարգսյանի անհող ու անհայրենիք, համացանցից քիչ տարբերվող «Հայկական աշխարհը»:

Արևմտամետ վարչապետի համար դա առաջին «զանգը» չէր: Առաջին զանգը հնչեց երկուշաբթի, երբ նրա մտերիմ խորհրդական Սերոբ Տեր-Պողոսյանի մանկապիղծ գործերի մասին ծավալուն արտահոսք եղավ «Հետք» կայքէջում: Ու արտահոսքի աղբյուրը չէր էլ թաքցրած` ոստիկանական համակարգը: Խոսվում էր տեսանյութի մասին, որի առկայության մասին մերթ վստահաբար խոսում են, մերթ ժխտում դրա գոյությունը, մերթ նշում, որ դատարանը դա չի ճանաչի օրինական ապացույց (մինչդեռ մեր դատավորներն առանց խղճի խայթի միշտ էլ օրինական ապացույց են ճանաչել խոշտանգումներով կորզած ցուցմունքները): Բայց ուշագրավը հետևյալն է`հենց լրատվական դաշտում հայտնվեց կոմպրոմատը Սերոբ Տեր-Պողոսյանի վերաբերյալ, վերջինս տեղնուտեղը հետին թվով (դեկտեմբերի 31-ով) հռչակվեց այլևս խորհրդականի պաշտոնին հրաժեշտ տված: Ի դեպ, նույն մեխանիզմով նա զրկվեց ՀՀ Ոստիկանության հանրային խորհրդի անդամությունից:

Հարց է ծագում. այդ ի՞նչ եղավ, որ մինչ այդ մանկապիղծներին գործնականում հովանավորող ոստիկանությունը (վկան` հատուկ դպրոցում մանկապղծությունը բացահայտած Մարիամ Սուխուդյանի վրա քրգործ սարքելու գարշելի պատմությունը), հանկարծ որոշեց «սկացնել» Սերոբ Տեր-Պողոսյանի պես ազդեցիկ անհատին, որը ոչ միայն ստվերային մեծ ազդեցությամբ պաշտոնյա էր, այլև օլիգարխ և Հայաստանում «Ռոտարի» ակումբի հիմնադիրներից մեկը:

Պարզ է մի բան: Ոստիկանությունն ու ԱԱԾ-ն հրահանգ են ստացել: Թե ումից` այդտեղ քննարկելու հարց էլ չկա. Ամենավերևից: Ու հրահանգն էլ վերաբերում է արևմտյան արժեքներով ապրող ու գործնականում Արևմուտքից կառավարվող իշխանական օղակների դեմ գործողություններին:

Տրամաբանական շարունակությունը թերևս շուտով կտեսնենք: Գրանտակերների դեմ լայնածավալ արշավով: Թեև հ/կ-ների նկատմամբ կոշտ վերահսկողություն սահմանող օրինագծի հեղինակ Գևորգ Դանիելյանը պաշտոնազրկվել է Տիգրան Սարգսյանի և Դավիթ Հարությունյանի ամենաակտիվ դերակատարությամբ ու փոխարինվել Գորիկ Հակոբյանի քննադատությանն արժանացած Հրայր Թովմասյանով, սակայն այժմ կարծես արշավ է ծավալվում արևմտյան ու, մասնավորապես, ամերիկյան ազդեցությունը կրող համակարգի դեմ:

Իզուր չէ, որ Երևանի քաղաքապետ նշանակվեց «ռուսների մարդ» համարվող Կարեն Կարապետյանը, որի մասին ասում էին, որ իրեն առանձնապես պետք չէ մայրաքաղաքային գլխացավանքը: Ու հիմա էլ իշխանական միջանցքներում խոսում են, որ Տիգրան Սարգսյանի երգը մոտենում է երգված լինելու կարգավիճակին: Կարելի է ենթադրել, որ Կարեն Կարապետյանի պարագայում քաղաքապետությունն ընդամենը «տրամպլին» էր դեպի վարչապետություն: Ե՞րբ` դա արդեն տեխնիկական, այլ ոչ թե քաղաքական խնդիր է թերևս…

Ու շուտով ԱԱԾ ղեկավարի բարկացած ձայնը լսվելու է ոչ միայն կառավարության նիստերի դահլիճում, այլ շատ ու շատ ուրիշ տեղերում: Եվ կարևոչ էլ չէ` դա Գորիկ Հակոբյա՞նն է լինելու, թե՞ նրան թոշակի կղրկեն ու կգա ավելի ջահել ու եռանդուն «գլխավոր կագեբեշնիկ»: Կարևորը սկզբունքն ու միտումն է. ռուսի ասած`

«Товарищ, знай-пройдет она
Так называемая гласность,
И вот опять Госбезопасность
Припомнит наши имена…»

Հա, ի դեպ մեր ռազմավարական դաշնակից Ռուսաստանում էլ է աճում պետանվտանգության մարմինների դերը: Իսկ մենք ու Ռուսաստանը հաղորդակից անոթներ ենք…

Աջաբսանդալի բաղադրությունը զննեց ԱՐՍԵՆ ՎԱՀԱՆՅԱՆԸ

ՀՀ-ում սոցիալական վիճակը աղետալի է համարվում, Եգիպտոսում սոցիալական վիճակը հեղափոխության պատճառ դարձավ: Կառավարող կուսակցության մոտ Եգիպտոսի սցենարի կրկնության մտավախություն չկա՞ :

— Պարո’ն Աբրահամյան, Եգիպտոսում տեղի ունեցող հեղափոխության ալիքը հնարավոր է, որ տեղափոխվի Հայաստան` կապված ներկա սոցիալական վիճակի հետ` գնաճ. ժողովուրդը էլ չի ձգում :

— Այսօրվա կոալիցիոն իշխանություններն ամեն ինչ անում են և պետք է ավելի կազմակերպված անեն, որպեսզի բոլոր տեսակի խնդիրները, որ այսօր առկա են` և’ սոցիալական, և’ տնտեսական, շատ կազմակերպված, հանդուրժող ձևով հաղթահարենք: Յուրաքանչյուր ընտանիքում էլ, յուրաքանչյուր պետությունում էլ կա խնդիր, որտե՞ղ չկա խնդիր, բայց, իմ կարծիքով, մեզ մոտ նման խնդիր ես դեռ չեմ տեսնում:

-Բայց, պարոն Աբրահամյան, սոցիալական խնդիրներն իսկապես ավելանում են, շուտով գազն էլ է թանկանալու, ինչպե՞ս եք վերաբերվում դրան:

— Ես լրագրողներից շատ շնորհակալ կլինեմ, որ ամեն ինչ շատ ճիշտ նկատեն, Դուք ենթադրություններով եք խոսում` գազի գնաճ և այլն. ես խոսում եմ այսօրվա իրականության մասին: Ես գտնում եմ, որ որևէ սոցիալական լարվածություն չկա, ուղղակի կա համաշխարհային ֆինանսական-տնտեսական ճգնաժամ: Մեր կառավարությունը, Ազգային ժողովը, կոալիցիոն քաղաքական ուժերը, հանրապետության նախագահի գլխավորությամբ, ամեն ինչ անում են, որպեսզի այդ դժվարությունները մեղմեն, և կարող եմ ասել, որ այս 2-3 տարվա ընթացքում ոչ մի սոցիալական ծրագիր չի կրճատվել:

— Պարո’ն Աբրահամյան, սոցիալական ներկա վիճակի հետ կապված… Դուք ասացիք` տնտեսական ճգնաժամ է, բայց ձեր կուսակցության ձևավորած կառավարությունից հայտնել էին, որ ճգնաժամը մեզ մոտ վաղուց ավարտվել է:

— Մեր կուսակցությունը բազմադեմ է, և կան տարբեր կարծիքներ:

— Այսինքն, Դուք համամիտ չե՞ք Տիգրան Սարգսյանի ղեկավարած կառավարության այդ տեսակետին:

— Իսկ Դուք իմ տեղը ինչու՞ եք որոշում կայացնում:

— Նո’ր ասացիք:

— Ի՞նչ ասացի: Ասացի` մեր կուսակցությունը բազմադեմ է, բազմակարծություն կա, մենք իրավունք ունենք բոլորս մեր կարծիքները հայտնելու: Դա ժողովրդավարության տեսակետի կողմից էլ շատ ճիշտ է:

Լուսինե Կեսոյան