Նախկին արտգործնախարար Վարդան Օսկանյանի դեմ հարուցված քրգործը փակվեց:

ԱԱԾ-ում ասում են, որ Օսկանյանը փնթի հաշվապահություն է իրականացրել, հատուցել է դրա հետևանքով առաջացած հարկային պարտավորությունները, ավելին՝ խոստովանել է իր մեղքը:

ԲՀԿ խմբակցության անդամն, իր հերթին ասում է, որ ոչ մի խոստովանություն էլ չի արել:

Սակայն այլևս կարևոր չէ, թե ԱԱԾ-ն ու Օսկանյանն ինչ են ասում. էականն այն է, որ աղմկոտ գործն այլևս չկա:

Մի քանի անգամ նշել եմ, որ անկախ այն հանգամանքից, կար, թե՝ ոչ հանցակազմ Օսկանյանի արարքում՝ այս գործի հարուցման հիմքում՝ հստակ քաղաքական շարժառիթներ կային:

2012թ-ի խորհրդարանական ընտրություններից հետո՝ ԲՀԿ-ի քաղաքական վարքագծում մեծացավ անկանխատեսելիության գործոնը. կուսակցությունը կոալիցիա չմտավ, ակտիվորեն խոսվում էր նախագահական ընտրություններունում սեփական թեկնածուով հանդես գալու մասին:

Նույն Օսկանյանը, ով Երևանի ավագանու ընտրություններում գլխավորում էր ԲՀԿ համամասնական ցուցակը՝ խոստանում էր հեղափոխություն, որը պետք է սկսվեր մայրաքաղաքից:

Իհարկե, ոչ մի հեղափոխություն էլ չեղավ, ԲՀԿ-ն էլ քանիցս ապացուցեց, որ իրական ոչ մի քայլով չի վտանգի այն իշխանությանը, որի մաս չի կազմում՝ ֆորմալ առումով:

Ավելին, իր միջոցներով կառուցված եկեղեցու բացման օրը Գագիկ Ծառուկայնը հստակ ասեց, որ իր կուսակցությունն երբեք ընդդիմադիր չի լինի:

Իսկ Հայաստանում ոչ ընդդիմադիր կուսակցության անդամներին, գոնե քաղաքական նպատակներով, չեն հալածում:

Հենց այս տրամաբանությամբ էլ կարճվել է Օսկանյանի քրգործը:

Սուրեն Սուրենյանց