Աչքներս լույս. Երևանի Կարեն Դեմիրճյանի անվան մարզահամերգային համալիրում մեկնարկած «Նիգ-Ապարան» հայրենակցական միության 5-րդ համագումարում ԱԺ պատգամավոր, գործարար Սամվել Ալեքսանյանը (Լֆիկ Սամո) ընտրվել է միության նախագահ։ Այս պաշտոնում Ալեքսանյանը փոխարինել է Երևանի Ա. Շահինյանի անվան ֆիզմաթ դպրոցի տնօրեն Հայկազ Նավասարդյանին։

Թե ինչու օլիգարխ Լֆիկ Սամոն հանկած հիշեց իր ապարանյան արմատները, որոնք մինչ այդ առանձնապես չէր ցուցադրում, կարելի է միայն ենթադրել: Թերևս նա լուրջ դրդապատճառներ ունի ի ցույց հանելու իր մտերմությունը «Նիգ-Ապարան» հայրենակցական միության պատվավոր, իսկ ավելի ճիշտ` իրական նախագահ Աղվան Հովսեփյանի հետ և ավելին, հայցել «անխորտակելի» գլխավոր դատախազի հովանավորությունը: Բանն այն է, որ Լֆիկը թերևս զգացել է, որ օլիգոպոլիաների հնարավորությունները սահմանափակելու շունչը աստիճանաբար իրեն է հասնում: Թեև ՀՀ նախագահը նրան դեռևս ուղղակի չի ճնշում, այնուամենայնիվ, առաջին ազդանշանը հնչեց գործարար Սիլվա Համբարձումյանի շուրթերով: Լիսկայի հետ նրա հակամարտության ֆոնի վրա շատերը մոռացել են, որ նա հասցրել էր խոսել Հայաստան ներմուծվող շաքարի ոչ այնքան բարձր գների մասին և բարձրաձայնել էր ցանկությունը` նաև շաքար ներմուծել:

Ընդհանրապես սույն գործարար տիկինը կարծես թե բազմաքայլանոց ու կազմակերպված ինտրիգի մասնակից է: Նա միաժամանակ և՛ մեսիջ ուղարկեց Լֆիկին, թե մենաշնորհային դիրքերդ խարխլելու ժամանակներն են մոտենում, և՛ Լիսկային ներքաշեց այնպիսի կոնֆլիկտի մեջ, որ վերջինս դարձավ անպատժելի բռիության խորհրդանիշ և հանրության աչքի գրող, և՛ հպանցիկ շոշափեց որոշ հանքավայրերի անուններ, որոնց իրական տերն ընդունված է համարել Ռոբերտ Քոչարյանին…

Եվ Լիսկայի պարագայում վերջակետը դեռ ամենևին դրված չէ: Ի վերջո ինչպե՞ս ձևակերպվեց Լիսկայի քրեական հետապնդման դադարեցումը` հայտարարվեց, որ նա ՀՔԾ-ում հանդես է եկել «գործուն զղջումով», Սիլվա Համբարձումյանն էլ հայտարարեց, թե ընդունում է նրա ներողությունը… Ամենայն հավանականությամբ, այդ ձևակերպումների իրական հեղինակը կրկին Աղվան Գառնիկիչն է, և դրանց միջոցով Լիսկան ընկավ «թակարդը»: Վերջինիս մնում էր կամ հայտարարել, որ ինքը զղջացող ու ներողություն խնդրող տղա չի, ու դրանով իշխանությանը հնարավորություն տալ իրեն ասելու, որ նա չի օգտագործել իր վերջին շանսը, հետևաբար` պետք է «մի դիմում էլ ինքը գրի», կամ «կոտրվել» ու Սյունյաց «ահուսարսափի» իր կարգավիճակը կորցնել: Առայժմ նա կիսաձայն ուրացել է իր զղջումը, և Սիլվա Համբարձումյանն ամենևին ոչ կիսաձայն հայտարարել է, որ դեռ մի քանի օր ունի բողոքարկելու ՀՔԾ որոշումը, քրգործը կարճելու վերաբերյալ: Այսինքն` Լիսկայի ճակատագիրը կրկին Աղվան Հովսեփյանի ձեռքերում է հայտնվում…

Գլխավոր դատախազը ըստ էություն կարևոր ստվերային դեր է խաղացել և այնպիսի հարցում, ինչպիսին է բյուջեի ընդունումը խորհրդարանում: Հարկ է հիշեցնել, որ բյուջեի քվեարկության քվորումը ապահովվեց մեկ դաշնակցականի և մեկ «ժառանգականի» դեմ քվեարկելու շնորհիվ, այլապես կտապալվեր, ու դա հղի կլիներ խոշոր անախորժություններով վարչապետի համար… Եվ այդ մեկ «ժառանգականը» հենց Աղվան Հովսեփյանի հավատարիմ կադր Արմեն Մարտիրոսյանն է, որը վերջերս աչքի ընկավ իր և Շմայսի միջև ծագած հայտնի «հայվանապատման» շնորհիվ:

Ահա այսպիսի բաներ: «Նիգ-Ապարանի» առաջնորդ գլխավոր դատախազը փաստորեն առիթները բաց չի թողնում ավելացնելու սեփական ռեսուրսը. Լիսկայի պարագայում իր ձեռքում կենտրոնացրեց անտեսանելի թելեր, փրկեց բյուջեի քվեարկությունը (և դեռ այդքան էլ պարզ չէ` դրանով վարչապետի՞ն մեծ լավություն արեց, թե՞ իրագործեց այն, ինչը այդ պահին անհրաժեշտ էր նախագահականին), գումարած դրան էլ հռչակեց իր հովանավորությունը Լֆիկ Սամոյի նկատմամբ:

Բնականաբար, այդ օլիգարխի վիթխարի ֆինանսական ռեսուրսը այսուհետ ծառայեցվելու է գլխավոր դատախազի քաղաքական նպատակներին: Խոսքը մեծամասնական ընտրակարգով մի քանի ապարանցի պատգամավոր անցկացնելու մասին չէ միայն, հաստատ ավելի մեծ նպատակներ էլ կան: Բանն այն է, որ ամենայն հավանականությամբ ապարանցի հայտնի պատգամավոր Լյովա Խաչատրյանն ըստ ամենայնի մտնելու է ՕԵԿ-ի նախընտրական ցուցակ կամ, եթե կոալիցիան հանդես գա միասնական ցուցակով, կգրանցվի ՕԵԿ-ի քվոթայով: Ու թեև Լյովա Խաչատրյանը հրապարակավ կեսլուրջ, կեսկատակ հայտարարել էր, թե ապարանցին ոչնչից չի վախենում, քանի որ «ուղեղ չունի», տվյալ դեպքում ախքիկացումը միայն առաջին հայացքից է թվում անուղեղ քայլ: Պարզից էլ պարզ է, որ Լյովա Խաչատրյանը դժվար թե այդպիսի բան աներ առանց Աղվան Գառնիկիչի հուշարարության, եթե ոչ կարգադրության, իսկ «գլխավոր ապարանցի» գլխավոր դատախազը հաստատ անչափ հեռու է անուղեղային վիճակներից: Այս ամենը բերում է նրան, որ կարծես թե Աղվան Հովսեփյանը որոշել է «շեֆություն անել» ամբողջովին վարկանիշաթափ ՕԵԿ-ին, և վերջինիս փրկելով ընտրություններում անխուսափելի պարտությունից, այդ կուսակցությունն «իրենով անել», չկրելով որևէ պատասխանատվություն ՕԵԿ-ի համար և պաշտոնապես ՕԵԿ-ի հետ ոչ մի կապ չունենալով:

Ինչևէ, «Նիգ-Ապարանի» առաջնորդը ոչ մի այն շատ ամուր է պահում իր աթոռը (վկան` իր դեմ դուրս եկած Ալիկ Սերգեիչին խցանի պես թռցնելը), այլև գտնում է ուղիներ`անտեսանելիորեն էլ ավելի ամրապնդվելու քաղաքական դաշտում: Եվ կարելի է փաստել, որ «ՀՀ թիվ 1 ապարանցի» գլխավոր դատախազը շատ հեռու է ապարանցիների մասին անեկդոտներում նկարագրված կերպարներից: Նա ինքը ի վիճակի է ուրիշներին դարձնել անեկդոտի հերոս… և եթե «հոկտեմբերի 27-ի» շուրջ ձևավորված ալիքի վրա նրան Գագիկ Ջհանգիրյանի պես հմուտ ու նենգ ինտրիգանը չկարողացավ «ուտել», ապա մյուսներին առավելևս դա չի հաջողվի: Իսկ գործող նախագահի վստահությունը պահպանելու, վերջինիս քայլերին ու մտահղացումներին համահունչ գործելու արվեստը Աղվան Հովսեփյանը շատ վաղուց և շատ լավ գիտի…

Ու այս ամենը բերում է նրան, որ ինչպես Գառնիկիչին խոստացել է նախագահը, նա  մինչև իր թոշակի անցնելը, անխռով կպաշտոնավարի:

Վարկածները քննեց ԱՐՍԵՆ ՎԱՀԱՆՅԱՆԸ