Սուրեն Սուրենյանց

«Միջազգային հանրությունը չէ, որ լուծելու է մեր խնդիրները։ Այդ խնդիրները մենք ենք լուծելու դրության թելադրած երկու ճանապարհներից մեկով՝ կա՛մ երկխոսությամբ ու ազգային համերաշխության կայացմամբ, կա՛մ էլ՝ ֆիզիկական առճակատմամբ, որի անկանխատեսելի հետեւանքները աղետաբեր կարող են լինել ժողովրդի ու երկրի համար։ Մենք նախընտրում ենք առաջին ճանապարհը եւ վստահ ենք, որ հասարակության գերակշիռ մեծամասնությունը նույնպես միանշանակորեն կողմնակից է այդ ճանապարհին։ Քաղաքական մարգինալների եւ արկածախնդիրների ծայրահեղ տրամադրություններին ավելորդ եմ համարում անդրադառնալ, որովհետեւ նախ՝ դրանք ամենեւին տիրապետող չեն, եւ երկրորդ՝ այդպիսի տրամադրությունները մեծ մասամբ խաբուսիկ են, քանի որ դրանց կրողները երբեք խոսքից գործի անցնելու ունակ չեն եւ, որպես կանոն, հակված են իրենց ցանկություններն իրականացած տեսնել ուրիշի ձեռքով։ Ես սրանցից որոշակիապես առանձնացնում եմ բազմաթիվ ազնիվ երիտասարդների, որոնց հեղափոխական տրամադրությունները պայմանավորված են բացառապես քաղաքական ռոմանտիզմով։ Մենք բոլորս էլ այդ տարիքում հիացած էինք Ֆիդել Կաստրոյով ու Չեգեվարայով»- քիչ առաջ Ազատության հրապարակում ավարտված ՀԱԿ հանրահավաքում առաջին նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի հնչեցրած այս պարբերությունն առանցքայինն էր այսօրվա հանրահավաքում։
ՀԱԿ առաջնորդի այսօրվա ելույթում նույնպես բացակայում էին «ավազակապետություն», «արտահերթ ընտրություններ» արտահայտությունները եւ շեշտը դրվում էր քաղաքական երկխոսության անհրաժեշտության վրա:
«Հետեւաբար, ըստ էության, մեր պահանջներից երկուսը կատարված են լիովին, իսկ մեկը՝ կիսով չափ, այն էլ ոչ թե բովանդակության, այլ միայն ժամկետի առումով։ Դա նշանակում է, որ երկխոսության հնարավորությունն առայժմ սպառված չի կարելի համարել, ուստիեւ առայժմ հիմք չկա փոխելու մեր մարտավարությունն ու գործողությունների բնույթը։ Պատկերավոր ասած՝ երկխոսության դուռը եթե ոչ լրիվ բաց, ապա առնվազն կիսաբաց է։ Ես ոչ մի կասկած չունեմ, որ այն լրիվ բացվելու է մեկ ամսվա ընթացքում, ինչը մենք կարձանագրենք մայիսի 31-ին կայանալիք մեր հաջորդ հանրահավաքում, երբ այս հարթակից ձեզ իրենց երախտագիտության խոսքը կասեն Նիկոլ Փաշինյանը եւ Սասուն Միքայելյանը»,- ՀԱԿ քաղաքական կուրսն ուրվագծում է Տեր-Պետրոսյանը` մերժելով իրադարձությունների զարգացման հեղափոխական դրսեւորումները, ապացուցելով այն փաստը, որ վերջին շրջանում առկա է իշխանության եւ ընդդիմության գործողությունների ներդաշնակություն:
Հարկ է աձանագրել քաղաքական միանգամայն նոր իրավիճակը բնութագրող մի քանի հանգամանք.
Առաջին, իշխանությունն  ու ՀԱԿ-ը փոխադարձաբար ճանաչել են միմյանց գոյությունը, հետեւաբար` գործողությունների քաղաքական լեգիտիմությունը: Սա հարաբերությունների նոր փիլիսոփայության արմատավորման կարեւոր նախապայման է:
Երկրորդ, առկա են բոլոր նախադրյալները` իշխանություն — ՀԱԿ երկխոսության կայացման համար: Ի տարբերություն ոմանց պնդումների` սա ոչ թե գործարք է, այլ քաղաքական արդիականացման, մրցակցության միջավայրի ստեղծման փորձ:
Երրորդ, քաղաքական հնարավոր երկխոսության կայացումը պատուհան է բացելու համակարգային բարեփոխումների իրականացման համար, ինչը դրականորեն ազդելու նաեւ է խորհրդարանական եւ նախագահական առաջիկա ընտրությունների որակի վրա: