Թերթի խմբագիրը գրում է. «Սյունիքի մարզպետ Սուրիկ Խաչատրյանի` Լիսկայի հարցը «թեստ» է, փորձաքար, որը կապացուցի իշխանությունների մտադրությունների լրջությունը: Եթե բարեփոխումները պետք է սկսել երեք տարի առաջ, ապա Լիսկայից պետք էր ազատվել շատ ավելի վաղ` չէր կարելի թույլ տալ, որ առնվազն տասներկու տարի մի պաշտոնյա ահուսարսափի մեջ պահեր մի ամբողջ մարզի բնակիչներին` իր ամբողջ գերդաստանով ահաբեկելով ու ստորացնելով մարդկանց: Մենք բազմիցս գրել ենք մարզպետի «քաջագործությունների» մասին` հանդիպելով, որպես կանոն, պետական մարմինների անտարբերությանը: Միայն մի անգամ վարչապետը` Լիսկայի հերթական բռնությունից հետո, հայտարարել էր ծառայողական քննության մասին, բայց նա չուզեց կամ չկարողացավ այդ քննությունն իր տրամաբանական ավարտին հասցնել:

Նախադեպը կա: Երևանի նախկին քաղաքապետը հրաժարական տվեց նախագահական արարողակարգի աշխատակցի հետ կոպիտ վարվելու համար: Քաղաքապետը, նկատեք, ընտրովի պաշտոն է: Իսկ մարզպետին շատ ավելի հեշտ է աշխատանքից ազատելը: Եթե այս անգամ էլ դա չարվի, ուրեմն նախորդ դեպքը պարզապես պալատական ինտրիգ էր, ոչ թե սկզբունքային որոշում»: