Հայոց լրատվամիջոցների, բլոգների, պատի տակի խոսակցությունների թիվ 1 թեման, անշուշտ, Երևանի քաղաքապետ Գագիկ Բեգլարյանի հրաժարականն է: Արտերկրյա մամուլը, այդ թվում` թուրքականն ու ադրբեջանականը, նույնպես դրան անդրադարձել են, բայց ոչ առանց հայաստանյան «պասի»:Արձագանքները երկրի ներսում հայտնի են. ոմանք որակում են դա բարու ուժերի հաղթանակ չարի նկատմամբ, ոմանք` զուտ միջկլանային հերթական «ռազբորկայի» արգասիք: Միանգամից նշեմ, որ երկու մեկնաբանություններն էլ կեղծիք են, և փորձեմ ներկայացնել բուն և ավելի բարդ շարժառիթների գոնե մի մասը:

Եվ այսպես, մի կողմ թողնելով հանրահայտ տեղեկատվությունը, ներկայացնեմ բլոգներից մեկում եղած բավականին ուշագրավ վարկածները: Բլոգեր Պարզէ-ն` parze.livejournal.com, գրում է. «Այդ ինչպե՞ս եղավ, որ այդպես եղավ… հրավիրատոմսերի հարցը… Իհարկե Բեգլարյանը տաքարյունություն արեց, բայց դե հատուկ ծառայություններն իրա հենց էդ հատկության վրա էլ «ստավկա» էին արել. աշխատեց… Բեգլարյանի կյանքում, իհարկե, առաջին այսպիսի պահվածքը չէր, բայց նախագահականի աշխատողի հանդե՞պ… չէ, ոչ մեկի հանդեպ ընդունելի չի, և չպետք է լինի, բայց նախագահականի նույնիսկ ամենակրտսեր աշխատողի հանդեպ այսպիսի արարքը, բնականաբար, նախագահի կողմից պետք է դիտվի որպես անարգանք իրեն, նախագահի ինստիտուտին, պետությանը… էդ ով չգիտի, որ նախագահի անմիջապես կողքը Բեգլարյանը չի նստում, այլ՝ վարչապետ, ԱԺ նախագահ, Ամենայն Հայոց կաթողիկոս… հետո նոր Երևանի քաղաքապետ.. էլ ուր մնաց թե՝ քաղաքապետի կինը»:

Այսինքն՝ հարց է ծագում. ո՞վ է դասավորել հրավիրատոմսերի այնպիսի համարակալումը, որ Գագիկ Բեգլարյանը պիտի հայտնվեր անմիջապես ՀՀ նախագահի կողքը` իր «զակոննի» հրավիրատոմսով: Եթե քաղաքապետը գար, երիտասարդ չինովնիկ Արամ Կանդայանը հարկադրված կլիներ նրան խնդրել մեկ տեղ այն կողմ նստել, սակայն Բեգլարյանի չգալով՝ դա տեղի ունեցավ նրա կնոջ հետ: Բնականաբար, դահլիճի VIP հատվածում ով էլ լիներ, առնվազը կտարակուսեր, թե ինչու ինչ -որ մեկն իրեն հանում է հրավիրատոմսում նշված տեղից, իսկ իշխանական բուրգում ազդեցիկ տեղ ունեցողը հաստատ կվրդովվեր: Մանավանդ` Բեգլարյանը, որ ինչպես «Էրեբունի-Երևան» տոնակատարությանը, այնպես էլ տարբեր իշխանական խնջույքներին, նստել է ՀՀ նախագահի կողքը: Հաշվարկը հստակ էր` Երևանի քաղաքապետը կգա, թե միայն կնոջը կուղարկի համերգի, կոնֆլիկտը պատրաստ է: Ու միանգամայն կանխատեսելի էր արձագանքը` «Դու ո՞վ ես, այ լածիրակ, որ ասես՝ կինս ուր նստի»:

Սակայն շարունակությունն է հետաքրքիր: Արամ Կանդայանը՝ որպես չինովնիկ, նույնիսկ հիվանդանոցում հայտնվելու դեպքում չէր հրապարակայնացնի ներիշխանական միջադեպը, եթե չունենար ՇԱՏ ԱԶԴԵՑԻԿ մեկի «դաբրոնն»: Թե ով է այդ ազդեցիկը` մի փոքր անց, սակայն փաստը մնում է փաստ, որ կայքերով, բլոգներով ու մամուլով հետևողական աշխատանք է տարվել այդ պատմությունն առավելագույնս հրապարակայնացնելու համար: Եվ տարվել է դասական սխեմայով. սկզբում` կցկտուր ասեկոսե, որը քննարկվում է սոցիալական ցանցերում ու բլոգներում, հետո լրատվական հայտնի քիլլերներից մեկը Ֆեյսբուքում թողնում է մեկնաբանություն` բոլոր մանրամասներով, ուր հիշատակվում է նաև նախագահի աշխատակազմի ղեկավար Կարեն Կարապետյանի անունը` Արամ Կանդայանին «սամասուդի» հանձնողի դերում: Այնուհետ դա միանգամից հայտնվում է լրատվական կայքերում, հաջորդ օրը` մամուլում: Ու ՀՀ նախագահին մնում էր միան մեկ տարբերակ` պաշտոնանկ անել Երևանի քաղաքապետին: Ու դրանով պիտի սկսվեր պաշտոնանկությունների շղթան, և Բեգլարյանի «պոչից» կպցնելու հարմար թեկնածուն եղավ արդարադատության նախարար Գևորգ Դանիելյանը, ով հաստատ վերջինը չի…

Հենց Գևորգ Դանիելյանի պահով էլ բացվում է այն հանգամանքը, թե ով է ՇԱՏ ԱԶԴԵՑԻԿ մեկը, որ «դաբրո» է տվել: Վարչապետ Տիգրան Սարգսյանը թատերականացված վրդովվում է, թե` տեսեք, ես Գևորգ Դանիելյանին հանձնարարել եմ պատժել ԴԱՀԿ ղեկավար Միհրան Պողոսյանին այն բանի համար, որ ապտակել էր ԴԱՀԿ աշխատակազմի ղեկավարին: Մինչդեռ բոլորը գիտեն, որ նախարարը չէր կարող նույնիսկ թթու խոսք ասել «Քեթրինի Միհրանին», էլ ուր մնաց պատժելը: Այսինքն` վարչապետը չկարողացավ թաքցնել, որ իր եփած ինտրիգը ՍՏԱՑՎՈՒՄ է, և եթե Գագիկ Բեգլարյանն անզսպության պատճառով կուլ տվեց խայծը, ապա Տիգրան Սարգսյանը անզսպության պատճառով մատնեց ինքն իրեն…

Եվ այսպես, վարչապետը կարողացավ ազատվել իր «աչքի գրող» այնպիսի ֆիգուրներից, ինչպիսիք են Գագիկ Բեգլարյանն ու Գևորգ Դանիելյանը, ՀՀ նախագահի` Մոսկվայից վերադառնալուց հետո դուրս կթռնի և Միհրան Պողոսյանը: Սակայն Կարեն Կարապետյանի դեպքում «քվանշ» եղավ, բայց լրատվական արշավը նրա դեմ շարունակվում է: Ու այդ արշավին միացել են բոլոր նրանք, ովքեր հախուհաշիվ ունեն նրա հետ, այդ թվում և ենթադրվում է, որ դրան ակտիվորեն մասնակցում է նախկին քաղաքապետ Գագիկ Բեգլարյանը:

Եվ հիմա ի՞նչ… Բոլորը փորձում են օգուտ կորզել ստեղծված իրավիճակից: ՀՀ նախագահն առիթն օգտագործում է, որպեսզի ծավալի ձեռքերը երկարացնող պաշտոնյաներին պատժելու լայնածավալ արշավ, որն, անշուշտ, լավ կընկալվի ժողովրդի կողմից և գոնե մի քիչ մեր երկիրը կմոտեցնի առավել օրինավոր վիճակի: Վարչապետը կփորձի ազատվել այն ազդեցիկ հանրապետականներից, ում վրա «վերխ վերցնելու» մասին երազել անգամ չէր կարող, զուգահեռաբար կձգտի պետական ապարատում շատացնել ամերիկամետ կադրերի տեսակարար կշիռը: Իսկ մյուսներն էլ մանր կամ խոշոր չափով կփորձեն սեփական շահն առաջ բրդել… Ահա այսքանը:

Աջաբսանդալի բաղադրությունը զննեց ԱՐՍԵՆ ՎԱՀԱՆՅԱՆԸ

P. S. – Մի երկու բառ էլ այն ընթերցողներին, որ սիրում են ինքնուրույն վերլուծել: Անշուշտ, դուք գիտեք, թե որ կայքի ու թերթի իրական տերերն ովքեր են: Նայեք, որ օրը և որ ժամին եղել է հայտնի գրառումը Ֆեյսբուքում, նայեք նաև, ինչքան ժամանակ անց որ լրատվական կայքն ու ինչպես դա արտատպել է, նաև նայեք, թե հաջորդ օրը որ թերթը ու ինչպիսի նյութ է հրապարակել: Եվ հեշտությամբ կհաշվարկեք, թե ովքեր էին այդ հաջողված կադրային օպերացիայի հիմնական կատարողները… Բարի ժամանց: