«Որևէ մեկը չի կարող ասել, թե բանակցություններում որն է հայկական օրակարգային կետը»,- «Հայկական օրակարգի» հերթական քննարկման շրջանակում ասաց ԱԺ «Հայաստան» խմբակցության պատգամավոր Քրիստինե Վարդանյանը։

Նա նշեց, որ Փաշինյանը երկու կետի շուրջ է բանակցում՝ անպայման լինի  «խաղաղություն» բառը վերնագրում,  որպեսզի վաճառի ներքին հանրությանը, երկրորդ, այնպիսի ձևակերպումներ տեղ չգտեն, որոնք հանրության շրջանում դիմադրություն կառաջացնեն. «Այսինքն, ինքը խնդիր չունի օրակարգերի հետ, այլ ձևակերպումների հետ, որ հանրային դիմադրություն չառաջացնի։ «Զանգեզուրի միջանցք» գուցե չգրվի, բայց  տրամաբանությունը, որ բերելու է պայմանագիրը, միջանցքային տրամաբանությունն  է»։

Ք. Վարդանյանն ասաց, որ իր գործընկերների հետ ԱԳՆ-ում ծանոթացել է «խաղաղության պայմանագրի» նախագծի հայկական առաջարկներին, դրանց պատասխան ադրբեջանական առաջարկներին։

«Մենք տեղյակ ենք այս պահի դրությամբ, թե որ կետերի շուրջ կա համաձայնություն, ինչ օրակարգ է քննարկվում։

Այն, ինչ ասում էինք առանց ծանոթանալու,  մենակ հաստատվել են ծանոթանալուց հետո։ Այս պայմանագրի նախագծում ադրբեջանական օրակարգերն են արտացոլված։ Եթե ինձ հարցնեն՝ ինչ ձեռքբերում է ունենալու Հայաստանը։ Անկեղծ, մի  կողմ թողնելով իմ քաղաքական գնահատականները, որպես հայ մարդ չեմ տեսել մի բան, որ մենք ձեռք են  բերում։ Որևէ կետ չկա, որ 29 հազար 800 կմ  տարածքը երաշխավորում են։ Դրա պատասխանը Ալիևը տալիս է՝  չեն հեռանում մարդիկ 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ից հետո  իրենց կողմից օկուպացված Հայաստանի տարածքներից»,- ասաց ընդդիմադիր պատգամավորը։

Նա նշեց, որ այն պահին, երբ որ Ալիևն ուզի, այդ փաստաթուղթը ստորագրվելու է,  հայկական կողմը խնդիր չունի․ «Հայկական կողմին պետք է մի փաստաթուղթ, որի վերնագիրը  խաղաղություն է։ Իսկ  Ադրբեջանը պարզապես ուզում է այս պահին ամրագրել ուժի սպառնալիքով իր ձեռքբերածը, և ձևակերպումների շուրջ են բանակցությունները։ Երկրորդ բանը, որ ուզում է՝  չսահամանափակել ապագայի իր գործողություններ, չլինի որևէ  ձևակերպում, որով կարող է խոչընդոտվել իր հետագա գործողությունները։ Փաշինյանն ուզում է ունենալ  մի թուղթ, որը ներքին լսարանին կկարողանա վաճառել որպես դարի խաղաղություն։ Իսկ հայ հանրությանը պետք է անվտանգություն,  որը որևէ կերպ այդ թղթում արտացոլված չէ։ Հետևապես, ադրբեջանական տրամաբանությունը,  ցանկությունները, բանկացային օրակարգի կետերը իրացված են,  հայկական կողմից չեմ տեսել որևէ գործուն, հստակ մեխանիզմ, որը կարող է չեզոքացնել այդ ցանկությունները, չեմ տեսել հայկական օրակարգ»։