Բաքվից կրկին ծեքծեքումներ են Ֆրանսիական զենքի հետ կապված։ ՈՒ կրկին այս վարքուբարքը panorama.am-ի ու «Պատիվ ունեմ» խմբակցության քարտուղար, ԱԺ Պաշտպանության և անվտանգության հանձնաժողովի անդամ Տիգրան Աբրահամյանի զրույցի թեմա է։

panorama.am.- Պարոն Աբրահամյան, Բաքուն հայտարարում է, թե ՀՀ Վրաստանով Ֆրանսիայից Հայաստան զինտեխնիկա է գալիս, արդյո՞ք դա ճիշտ տեղեկություն է։

Հետո՝ Ադրբեջանը Ֆրանսիայից եկող զինտենիկայի, այն է՝ ինչպես կրկին ինքն է հայտնում՝ զրահամեքենաների, հետ կապված երևակայական խաղաղությանը վտանգ է տեսնում։ Ինչ գործառույթներ ունեն զրահամեքենաները, որ կարող են անմիջական վտանգ ներկայացնել Ադրբեջանի համար։ Ի վերջո՝ դրանք նույնիսկ հրետանիներ չեն…

Տ. Աբրահամյան.- Հաշվի առնելով Հայաստանի և Ֆրանսիայի միջև ռազմական համագործակցության հետ կապված տարբեր հուշագրեր, նաև՝ հայտարարություններ, այդ լուրերը, բնականաբար, որևէ կերպ բացառելի չեն։ Ավելին՝ այն հայտարարությունները, որ հնչում են Հայաստանից և Ֆրանսիայից պաշտոնական մակարդակով՝ ցույց են տալիս, որ առաջիկայում ևս ականատես ենք լինելու սպառազինության նոր մատակարարումների։

Ադրբեջանը, բացի նրանից, որ հաճախ է հանդես գալիս ուժի կիրառման սպառնալիքով, միաժամանակ փորձում է ամեն ինչ անել տարբեր երկրներից Հայաստան ռազմական մատակարարումներ թույլ չտալու, կամ դրանց ընթացքը դանդաղեցնելու ուղղությամբ։ Այնինչ տարածաշրջանում ամենամեծ սպառնալիքը Ադրբեջանն է, որ նվազագույնը վերջին տարիներին դա հստակ ապացուցել է։ Եվ այս պարագայում եթե փնտրելու ենք պատերազմի կամ անկայունության աղբյուր, ապա որպես այդպիսին պիտի առաջին հերթին դիտարկել Ադրբեջանին ու Թուրքիային։

Այս տարածաշրջանում պատերազմ փնտրում և հրահրում է Ադրբեջանը՝ իր դաշնակից Թուրքիայի հետ համատեղ, և այս տարածաշրջանում մնացած երկրների սպառազինումից, կամ տարբեր երկրների հետ համագործակցությունից խոսող Ադրբեջանը ունի բացառապես մեկ նպատակ՝ պարզապես կանխելու ռազմական մատակարարումները։

Կարծում եմ, որ նույնիսկ միջազգային հանրության համար է շատ ակնհայտ, որ պատերազմի մշտական նախաձեռնող կողմը Ադրբեջանն է։

panorama.am. — «Հայաստանն ու Ֆրանսիան պետք է վերջ դնեն տարածաշրջանում սպառազինման և ռազմականացման քաղաքականությանը, նաև հաշտվել փաստի հետ, որ տարածաշրջանում խաղաղությունն ու համագործակցությունն այլընտրանք չունեն»,- ասել է ադրբեջանի ագն Հաջիզադեն։

Ինչ է ակնկալում ադրբեջանը Հայաստանից, ինչ է պատկերացնում խաղաղություն ասելով

Տ. Աբրահամյան.- Ինչ է անկալում այսօր Ադրբեջանը Հայաստանի՞ց։ Ակնկալում է զիջումներ սեփական պատկերացումների շրջանակում, իսկ յադ պատկերացումները արտահայտում են հրապարակային դաշտում՝ սկսած Սյունիքից, Գեղարքունիքից, Վայոց ձորից, Տավուշից, վերջացրած Երևանով, որի մասին նաև վերջին շրջանում է հաճախակի դարձել տարբեր հայտարարությունները։ Եվ այս տեսանկյունից այն փաստաթուղթը, որին անվանում են «խաղաղություն», կամ «խաղաղության պայմանագիր», միայն առաձին հայացքից կարող է խաղաղությանը նմանվել. Որովհետև իրականում եթե դա Ադրբեջանի համար խաղաղություն է, ապա Հայաստանի համար դա նոր զիջումներ ու տարածքների կորուստներ են։