ԵԽԽՎ-ում ՀՀ պատվիրակության անդամ Արմեն Գեւորգյանը հոկտեմբերի 10-ին ելույթ է ունեցել ԵԽԽՎ աշնանային նստաշրջանում «Ֆրանսիայի կողմից ԵԽ անդամակցության պարտավորությունների կատարումը» թեմայով քննարկման ժամանակ:

«Հարգելի՛ գործընկերներ,

Անցած տասնամյակների ընթացքում շատ անդամ պետություններ՝ ներառյալ իմ երկիրը, Ֆրանսիան համարել են լավ կառավարման, մարդու իրավունքների պաշտպանության եւ մասնակցային ժողովրդավարական գործընթացի լավագույն փորձի աղբյուր: Բայց թույլ տվեք կենտրոնանալ մեկ այլ հարցի վրա, այն է՝ Ֆրանսիայի արտաքին քաղաքականության մեջ մարդու իրավունքների հարթությունը:

1990-ականների վերջից Ֆրանսիան համանախագահող երկիր է ԵԱՀԿ Մինսկի խմբում, որը երկու տասնամյակ շարունակ փորձում է գտնել Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության խաղաղ կարգավորումը: Ֆրանսիական միջնորդությունը հետեւողական դիրքորոշում է դրսեւորել հօգուտ Լեռնային Ղարաբաղի բնիկ հայ բնակչության իրավունքների աջակցության՝ ներառյալ ինքնորոշման իրավունքը: Ուզում եմ հատուկ ուշադրություն հրավիրել այն փաստին, որ Ֆրանսիայի դիրքորոշումն անսասան է մնացել՝ չնայած համաշխարհային քաղաքականության վերջին երկու տասնամյակների փոփոխություններին, որոնց արդյունքում նավթն ու գազը գերակա են դարձել մարդու իրավունքների եւ լիբերալ արժեքների նկատմամբ:

Թույլ տվեք նաեւ շեշտել, որ Ֆրանսիան, որը 2001 թվականին օրենքի ուժով ճանաչեց Հայոց ցեղասպանությունը, առանձնահատուկ պատասխանատվություն է կրում մեր օրերում Ադրբեջանի կառավարության կողմից ուժի կիրառման դեմ պայքարի հարցում՝ որպես հայ ժողովրդի դեմ երկրորդ ցեղասպանության մտադրության հստակ արտահայտում: Հայ ժողովուրդը բարձր է գնահատում այս քաղաքականությունը:

Գործընկերնե’ր, մարդու իրավունքների պաշտպանությունը ոչ միայն հռետորաբանության, այլեւ՝ գործնական քաղաքականության մակարդակով բոլորովին այլ պատկեր կստեղծեր այս վեհաժողովում եւ ընդհանրապես Եվրոպայում: Մարդու իրավունքների եւ արժանապատվության իդեալների իրական աջակցությունը կարող է դրսեւորվել միայն ճգնաժամերի ժամանակ, ինչպիսին հիմա է, երբ տեսնում ենք, որ շատ պետություններ շրջվում են դեպի ուժային քաղաքականություն:

Տարածաշրջանային անվտանգության հարցում Ֆրանսիայի դերի վերաբերյալ հայկական տեսակետը, ըստ իս, կարելի է ամփոփել երեք հիմնական կետերում.

Առաջին` չնայած ժամանակակից բոլոր հայտնի մարտահրավերներին` մենք ակնկալում ենք, որ Ֆրանսիան կնպաստի բոլոր միջազգային շահագրգիռ կողմերի միջեւ կառուցողական երկխոսությանը` աջակցելու այն ըմբռնմանը, որ Լեռնային Ղարաբաղի հարցը չի կարող լուծված համարվել՝ հաշվի առնելով Ադրբեջանի կողմից միջազգային իրավունքի եւ կարգի կոպիտ ոտնահարումների մասշտաբները:

Երկրորդ` մենք կոչ ենք անում Ֆրանսիային նպաստել երկարաժամկետ եւ արդար խաղաղությանը մեր տարածաշրջանում՝ հաշվի առնելով բոլոր պատմական եւ օբյեկտիվ իրողությունները, չկանգնեցնելով Հայաստանին «կամ…կամ» ընտրության առաջ, ինչպես նաեւ՝ զսպել թյուրքական կոալիցիայի, մասնավորապես, Թուրքիայի եւ Ադրբեջանի նոր ագրեսիվ գործողությունները:

Եվ վերջապես, մենք ակնկալում ենք, որ Ֆրանսիան հետամուտ կլինի Ադրբեջանին պատասխանատվության ենթարկելուն, ներառյալ այս կազմակերպությունում, որպեսզի չլինի մարդկության դեմ հանցագործությունների համար անպատժելիության զգացում, եւ Բաքվում գտնվող բոլոր հայ բանտարկյալներն ազատ կարձակվեն»,- ասել է Արմեն Գեւորգյանը: