Հայաստանում ձևավորված անձնիշխան համակարգը չի ընդունում ցանկացած այլընտրանք և իրեն չենթարկվող այլընտրանքային մարմին, որն անձնիշխան համակարգի համար վտանգ է: Այս մասին Tert.am-ի հետ զրույցում ասաց քաղտեխնոլոգ Արմեն Բադալյանը` անդրադառնալով Սահմանադրական փոփոխությունների նախագծին և նախատեսվող փոփոխություններին:

«Ահա այդ այլընտրանքներից մեկը Սահմանադրական դատարանն է, որը չի ենթարկվում անձնիշխան համակարգին: Հանրաքվեի հարցը ունի նաև տակտիկական տարր.   կասկածներ են առաջանում, թե ՍԴ այս կազմը ինչով է խանգարում գործող վարչապետին, բացի նրանից, որ նրա կողմից նշանակված չէ և վստահություն չունի: Հարցն այն է, թե ինչ է վարչապետը պատրաստվում անել ՍԴ-ի հետ, որ իրեն պետք է վստահելի ՍԴ կազմ, այդ ինչ որոշումներ պետք է անցկացնի: Այն պատճառաբանությունները, որ նրանք բերում են, թե ՍԴ-ն հին իշխանության կողմից է նշանակված և վստահություն չի ներշնչում, կամ խանգարում է իրենց, իրականությանը չի համապատասխանում, քանի որ նախկին իշխանության կողմից նշանակված դատավորներ, դատախազներ նրան չեն խանգարում»,-ասաց նա:

Ըստ Արմեն Բադալյանի՝ դժվար է ասել, թե իշխանություններն ինչ նպատակ ունեն այս օրենքի հետ կապված, և գուցե նպատակը ՍԴ անդամների նկատմամբ ճնշում գործադրելն է, որ նրանք հեռանան՝ դատավորների վաղ կենսաթոշակի մասին օրենքի շրջանակներում:

«Սակայն, եթե ՍԴ դատավորները հեռանալու նպատակ ունենային, բնականաբար իրենք կհեռանային առանց որևէ հանրաքվեի, իսկ եթե նրանք մինչ հիմա չեն հեռացել, հանրաքվեի շանտաժով, ամենայն հավանականությամբ, չեն հեռանա: Իշխանությունը հասկանում է, որ եթե նրանք ցանկանային օգտվել այդ կաշառքի օրենքից, ՍԴ դատավորներին ոչինչ չէր խանգարում այդ օրենքն ընդունել, քանի որ նրանք հասկանում էին, որ այսպես, թե այնպես նրանց փորձելու են ինչ-որ կերպ աշխատանքից հանել. եթե նրանք դա չեն արել կասկածում եմ, որ հիմա կանեն»,-ասաց նա:

Արմեն Բադալյանը նշեց, որ եթե հարցը, ամեն դեպքում, դրվի հանրաքվեի, ապա չի բացառվում, որ Վենետիկի հանձնաժողովը և, մասնավորապես, Եվրոպայի խորհուրդը խիստ պատժամիջոցներ սկսի կիրառել Հայաստանի նկատմամբ, և դրա հավանականությունը մեծ է:

«Եթե Եվրոպայի խորհուրդը աչք փակի այս կացնային գործողությունների վրա, և իշխանություններն առանց Վենետիկի հանձնաժողովի հետ խորհրդակցելու և այդ մարմին հաշվի չառնելով հարը դնի հանրաքվեի, մյուս երկրների համար կլինի նախադեպային: Իսկ Հայաստանին պատժելը կարող է շատ խիստ լինել. դա նշանակում է, որ կարող է կասեցվել Հայաստանի՝ Եվրոպայի խորհդրի անդամակցությունը, որ վարչապետի և նրա լայն թիմակիցների շրջանակների մուտքը Եվրամիության տարածք տարիներ շարունակ փակվի, որ օտարերկրյա ներդրումներ Հայաստան ընդհանրապես չեն գա, ինչն էլ նշանակում է «իզգոյացում»։ Արդյո՞ք Հայաստանի Հանրապետությունը կգնա այդ քայլին և կենթարկվի «իզգոյացման», մի քիչ կասկածում եմ»,-հավելեց նա: