Բոլորն են լսել «օրենքով գող» բառակապակցությունը: Սակայն հանցագործ աշխարհից հեռու մարդկանց այս խոսքի իմաստն այնքան էլ հասկանալի չէ:

Ո՞վ կարող է դառնալ «օրենքով գող»

«Օրենքով գողը» քրեական աշխարհի էլիտան է, իսկ բանտում այդ մարդը լիդեր է դառնում: Սակայն այդ կոչմանն արժանանալու համար թագադրման թեկնածուն պետք  է համապատասխանի որոշ պահանջների:

Առաջին հերթին` նա պետք է հանցագործ աշխարհում հարգանք և պատիվ վայելի, մի քանի դատվածություն ունենա: Շատ քիչ հանդիպող երևույթ է այն, որ թեկնածուն երբևէ բանտում հայտնված չի լինում:

Ավելի կատարյալ է համարվում այն, որ թեկնածուն հանցագործ կյանքում է հայտնվում դեռևս շատ վաղ տարիքից:

«Օրենքով գողը» երբեք չպետք է որևէ կերպ առնչվի կառավարության կամ իշխանության հետ, անգամ բանակում չպետք է ծառայի: Եղել են դեպքեր, երբ նրանք կարգալույծ են արվել` զինվորական ծառայության փաստը թաքցնելու փորձերի պատճառով:

Իսկական օրենքով գողը չպետք է կին, երեխաներ ունենա, թեև թույլատրվում են համատեղությամբ ապրելու պայմանները: Սա բացատրվում է հետևյալ կերպ` կալանքի դեպքում օրենքով գողի կինը կարող է յուրացնել նրա ունեցվածքը և հեռանալ ուրիշի մոտ, իսկ երեխաները օրենքով գողին խոցելի են դարձնում․ չէ՞ որ հակառակորդները նրան կարող են իրենց պայմանները թելադրել` սպառնալով հաշիվ մաքրել մտերիմներից:

Սրանից բացի՝ օրենքով գողն իրավունք չունի բիզնես սկսել կամ քաղաքականությամբ զբաղվել:

Ինչի՞ համար կարող են կարգալույծ անել 

Ամենածանր հանցանքը, որը կարող է անել օրենքով գողը, փողերը թաքցնելն է, ուրիշի ունեցածը յուրացնելն ու «օբշյակից» թալանելը: Եթե սա բացահայտվի, հատուկ «սխոդկա» կկազմակերպվի, որի ժամանակ որոշում կկայացվի բառի ուղիղ և փոխաբերական իմաստով ականջները ձգել` նրան զրկել կարգավիճակից:

Արգելվում է նաև զբաղվել հասարակական գործունեությամբ, ոստիկանությունում ցուցմունք տալ, որոշ դեպքերում անգամ թերթ կարդալ:

Օրինակ՝ 2014 թվականին կարգալույծ արվեց սլավոնացի Սաշա Սեվերնին, ով մեղադրվեց հարցազրույց տալու մեջ:

Օրենքով գողն իրավունք ունի սպանություն գործելու միայն իր կյանքը փրկելու նպատակով կամ օրենքով գողերի սկզբունքները պաշտպանելու համար: Մնացած բոլոր դեպքերում նա կզրկվի տիտղոսից: Ամենածանր հանցանքը բռնաբարությունն է: Նման քայլի դիմելու դեպքում նա ոչ միայն կզրկվի տիտղոսից, այլև դաժան կտտանքների կենթարկվի, այդ թվում` ցմահ աքսոր այդ շրջանից:

Ինչպիսի՞ դաջվածքներ են անում նրանց մարմնի վրա 

Երբ գողական «սխոդկան» թագադրման որոշում է կայացնում, նրա մարմնին, ի նշան նոր կարգավիճակի, դաջվածքներ են անում: Այդպիսիք են ծնկներին դաջված աստղերը, որը ենթադրում է, որ օրենքով գողը երբեք ծնկի չի գա օրենքի առաջ:

Թագը գլխին թռչող արծիվը խորհրդանշում է ուժը և ուրիշներին չենթարկվելու ցանկությունը: Երբեմն այս նպատակով նաև զոհի վրա հարձակվող արծիվ է դաջվում:

Եվ վերջապես, ամենատարածված դաջվածքներից մեկը սիրտն է` թրով խոցված, որի իմաստը հետևյալն է` դավաճանությանը մահ: Սա արվում է, որպեսզի օրենքով գողը միշտ հիշի, թե ինչ է սպառնում նման դեպքերում:

Բանն այն է, որ հանցագործ աշխարհն ապրում է իր օրենքներով` հասարակության մյուս շերտերից տարբերվող, այնպես, ինչպես նրանք, ովքեր իրենց կյանքը տվել են եկեղեցուն ծառայելուն:

Հոգևորականները ևս հեղափոխությունից հետո կարող էին աքսորվել և կալանավորվել: Եվ քանի որ եկեղեցու նվիրյալները հարգանք էին վայելում, ուստի օրենքով գողերը նրանց ընդունում էին որպես իրենց եղբայրներ:

Օրինակ՝ աստվածածինը խորհրդանշում է բանտի զավակ. մարդը հանցագործ կյանքը սկսել է վաղ տարիքից:

Այսպիսով՝ որքան շատ են կրոնական դաջվածքները մարդու վրա, այնքան նրա կարգավիճակն ավելի բարձր է:

Ինչպե՞ս են հուղարկավորում օրենքով գողերին 

Քրեական հեղինակություններին ծաղիկներով, մեծ հուշարձաններով և հանդիսավորությամբ հուղարկավորելը տարածվել է վերջերս: Նախկինում օրենքով գողերի վերջին հանգրվանը բանտն էր, որտեղ նրանք մնում էին տասնյակ տարիներ, ուր մնաց թե թանկարժեք կոստյումներ լինեին:

Իրավիճակը փոխվեց 1990-2000-ականներին, երբ հեղինակությունները կյանքից հեռանում էին ոչ թե բանտում, այլ` ազատության մեջ: Հիմնականում նրանց հուղարկավորությունը բավականին ավանդական ձևով է ընթանում, իսկ մարմինը հիմնականում չեն հերձում:

Դագաղը պատրաստում են ծառերի թակարժեք փայտից: Սկզբում հրաժեշտի համար մոտենում են միջին խավի ներկայացուցիչները, ապա` հարազատները, վերջում` օրենքով գողերը: Եթե ընթացքին հետևում են իրավապահները, ապա օրենքով գողերը կարող են հրաժեշտ տալ նախապես, որպեսզի ոստիկանությանը չբախվեն:

Պատմում են, թե Յապոնչիկի հուղարկավորությունը շատ բազմամարդ ու հիշարժան էր, քանի որ քրեականները մտավախություն ունեին, որ օրենքով գողերի դարաշրջանը կարող էր նրանով ավարտվել:

Ըստ նույն խոսակցությունների` Յապոնչիկը միակն էր, ով գոնե պատվի ու արժանապատվության ինչ-ինչ կարևոր նախադրյալներ էր թողել ժառանգություն: