«Առաջին լրատվական»— ի զրուցակիցն է Ռազմավարական և ազգային հետազոտությունների հայկական կենտրոնի տնօրեն Մանվել Սարգսյանը:

-Պարոն Սարգսյան, մի քանի օր առաջ, երբ որ մեկնարկեց «Ազգ-բանակ» համաժողովը, վարչապետ Կարեն Կարապետյանը, անդրադառնալով այդ հայեցակարգին, նշել է. «Կառավարության պաշտպանական ծրագրի հիմքում մենք դրել ենք «Ազգ-Բանակ» գաղափարը և «հասանելի ռեսուրսներով առավելագույն արդյունք» ռազմավարական սկզբունքը: Դա ենթադրում է, որ կառավարման բոլոր մարմինները, քաղաքացիական ու հասարակական ուժերը, ինչպես նաև անհատները պետք է հստակ պատկերացնեն, թե ինչ մասնակցություն կարող են ունենալ մեր երկրի պաշպանության գործում…»: Պարոն Սարգսյան, ինչպիսի՞ն է ձեր մոտեցումն այս հայեցակարգի վերաբերյալ, որքանո՞վ կարող է այն կենսունակ լինել այսօր:

-Հայաստանում սովորաբար երբ որ մի գաղափար է առաջարկվում, սկզբից կարգախոս է լինում, հետո հիմնականում որպես կարգախոս էլ մնում է: Հիմա պարզ չէ՝ դա ինչ է, շատ հստակ կոնցեպտ է պետք: Եթե դա չկա, ի՞նչ է նշանակում՝ ամեն մեկը մասնակցություն պետք է ունենա, կառավարական օղակները ինչ-որ գործառույթներ պիտի ունենան, այդ ամեն ինչը կա, բայց պարզ չէ, թե հիմա ինչ է առաջարկվում, նորությունը որն է: Այն, որ գոյություն ունի մի վիճակ, որը չի կարող գոհացնել, դա փաստ է, այսինքն՝ հարուստները ստեղծել են իրենց համար մի ուրիշ մթնոլորտ, դա իենց չի վերաբերում, աղքատներին է վերաբերում, այդ մասին իհարկե ապրիլյան պատերազմից հետո շատ է խոսվում, որ ինչպես կարող է մի ազգ, պետություն ապրել, երբ որ բաժանված է կաստաների: Մի մասը՝ մի կաստան զբաղվում է ազգային հարստությունը յուրացնելով, և մյուս մյուսներին պարտադրում՝ գնալ պաշտպանել երկիրը. ստեղծված իրավիճակը սա է, որն անընդունելի է և պետք է փոխվի: Եթե մենք պետություն ենք ուզում ունենալ, Սահմանադրություն կա, իրավունքները հստակեցված են, պետք է առաջնորդվեն դրանով: Բայց ի՞նչ կապ ունի «Ազգ-բանակ»-ը, ինձ դա է հետաքրքրում: Տպավորություն է, որ փոխանակ օրինականացվի, և բոլորը պարտավոր լինեն երկիրը պաշտպանել օրենքով, տեղը մի ուրիշ բան է դրվում:

–Շատերն ասում են, որ այս ծրագրի նպատակը ծառայության ժամկետը 3 տարի դարձնելն է:

-Հազար ու մի բան կարող է լինել, այսինքն՝ մարդիկ ոչ թե ուզում են հավասարություն մտցնել այս կարևորագույն ռազմավարական խնդրում, այլ չգիտեմ՝ ինչով են զբաղվում: Երբ որ կոնկրետություն լինի, կարելի է դա հասկանալ, բայց մենք տեսնում ենք, որ կոնկրետ, հստակ նախագիծ, կոնցեպտ գոյություն չունի, և ստացվում է, որ այս վիճակը՝ այս «կաստային» բաժանումը օրինականացվում է նոր ձևերով, որ ասեն՝ ձե՛ռք քաշեք հարուստներից, նրանք երբեք երկիրը չեն պաշտպանել, չեն էլ պաշտպանելու, մնացածներդ մտածեք ձեր մասին:

-Այսինքն՝ ներքին սպառման նպատակը դա՞ էր, պարոն Սարգսյան:

-Ես չգիտեմ՝ ինչ էր, բայց ես դեռ չեմ տեսնում կոնկրետություն: Մեզ մոտ շատ է խոսվում այն մասին, որ ստեղծվել է մի վիճակ, որ հակառակորդն անընդհատ զենք է կիրառում, և սպանվում են մեր զինվորները, լրջագույն խնդիր է, չէ՞, ինչպե՞ս լուծել այս հարցը, այդ մասին է պետք մտածել, սա չպետք է լինի:

-Ասվում է, որ այնքան է ամրացվել սահմանն այս մեկ տարվա ընթացքում, որ վտանգը նվազագույնի է հասցված:

-Ամրությունը կապ չունի, պարզ ու հստակ բան կա. 18 տարեկան տղան, այն էլ աղքատ ընտանիքից, գնում է սահման և վտանգի տակ է հայտնվում. նա չպետք է գնա առաջնագիծ. խնդիրը սա է: Պիտի գնան այն մարդիկ, ովքեր ցանկություն ունեն. ցանկացած ժողովրդի մեջ, եթե օրենքով ստեղծված են նորմալ պայմաններ, կան մարդիկ, ովքեր գնում են նման ռիսկային ծառայության, մարդն ինքն է ընտրում, խոսքը մի քանի հազար հոգու մասին է: Եթե ակտուալ խնդիրներն այսպես չեն լուծվում, այլ դրա փոխարեն ուրիշ բաներ են առաջ քաշվում՝ փող՝ երեք տարի ծառայության դիմաց, և այլն, ապա այստեղ ուրիշ նպատակներ կարող են լինել: Մերոնք չպիտի գնան, ովքեր ուժ չունեն դիմադրելու, պիտի գնան. եթե այս կարգը պահպանվելու է, այս խոսակցությունները կարող են դեստրուկտիվ լինել և շատ վատ հետևանքներ թողնել:

Հարցազրույցն ամբողջությամբ՝ տեսանյութում: