Երեկ Հայաստանը նշում էր Սահմանադրության օրը։ Ավելի ճիշտ՝ իշխանություն­ներն էին նշում։ Նշելու ընթացակարգն էլ սա է՝ պաշտոնյաները հրապարակում են նախօրոք գրված «շնորհավորական ուղերձը» ու երեկոյան գնում որևէ «օբյեկտ»՝ ուտել-խմելու։ Բնականաբար՝ բյուջեի հաշվին (բյուջեի այդ տողը կոչվում է «այլ ծախսեր»)։

Պատկերացրեցի՞ք տեսարանը։ Ահա հավաքվել է ՀՀԿ վեր­նախավը՝ մարդիկ, ովքեր մի­ասին մի քանի անգամ ավելի շատ փող ունեն, քան Հայաս­տանի համախառն ներքին արդյունքը, որոնցից յուրա­քանչյուրի թևի ժամացույցն արժե մոտավորապես այն­քան, որքան կազմում է Հա­յաստանի ցանկացած ման­կատան տարեկան բյուջեն, ու այդ մարդիկ նշում են Սահմանադրության օրը։ Այն Սահմանադրության, որ­տեղ գրված է, որ Հայաստա­նում իշխանությունը պատ­կանում է ժողովրդին, որ իշ­խանությունները ձևավորվում են ազատ-արդար ընտրությունների միջոցով, որ օրենքի առջև բոլորը հավա­սար են և այլն։

Եվ ահա, «ՀՀԿ վերնա­խավ» կոչվող այս մարդիկ, ովքեր պղծել են հնարավոր ամեն ինչ, ովքեր բառիս բուն իմաստով քամել են երկիրը ու հարյուր հազարավոր մարդկանց պարզապես քո­չեցրել երկրից, իսկ մյուսնե­րին ստիպել մի կտոր ցամաք հացի համար ճորտի պես աշխատել օրը 12 ժամ, պատ­րաստվում են առաջիկա ընտրություններին ու մտադիր են ևս մի հինգ տարի պահպանել այս վիճակը։ Ավելին՝ վստահ են, որ դա իրենց հաջողվելու է, ու նույ­նիսկ «կայֆեր են բռնում» ընդդիմության վրա՝ իբր նրանք իրար կոկորդ են պատռում իրենց «հասանե­լիք» 30-35 տոկոսի համար։ Այսինքն՝ վստահ են, որ իրենց ոհմակը մեծամասնություն է ունենալու (շեֆի իմաստուն քաղաքականու­թյան և իրենց՝ «կյանքը ճիշտ ջոգելու» կարողության շնորհիվ)։ Եվ սա՝ մի երկրում, որտեղ «հանրապետական» բառը համարյա հայհոյանքի պես է հնչում, և որտեղ իշ­խանություններին տրվող ամենամեղմ բնորոշումը «թուրքից բեթար» բառակա­պակցությունն է:

Օբյեկտի՞վ են արդյոք այդ գնահատականները։ Ոչ, իհարկե։ Իրականում իշխանությունները «թուրքից բե­թար» չեն, «հանրապետա­կան» բառն էլ ոչ թե հայհո­յանք է, այլ ընդամենը կու­սակցական պատկանելու­թյան։ Բայց փաստը մնում է փաստ՝ ՀՀ բնակչության ջախջախիչ մեծամասնու­թունը գործող իշխանու­թյուններին այդպես է ընկա­լում։ Անգամ ամենաիշխանամետ հարցումների համա­ձայն՝ մարդկանց միայն 13-14 տոկոսն է դրական գնա­հատում իշխանությունների գործունեությունը, և ընդա­մենը 0,7 տոկոսն է կարծում, որ անցած տարիների ըն­թացքում Հայաստանում կյանքը լավացել է։ Ընդ որում՝ իշխանություններն իրենք շատ լավ գիտեն սա։

Ուրիշ բան, որ դա նրանց առանձնապես չի մտահո­գում։ Եթե գողերը մտել են մեկի տունը, տանտիրոջ ձեռուոտը կապել ու թալանում են եղած-չեղածը, նրանց հա­մար ի՞նչ նշանակության ու­նի, թե տանտերն ինչ է մտա­ծում իրենց մասին։ Կարևորը՝ որ կապերն ամուր լինեն։ ՀՀԿ-ն ակնհայտորեն վստահ է, որ «կապերն ամուր են», դրա համար էլ Սերժ Սարգսյանը «Ռոյթերզի» լրագրողի հարցին քմծիծա­ղով է պատասխանում, իբր՝ բացառված է, որ ՀՀԿ-ն չհաղթի առաջիկա ընտրություններում։

«ՉԻ»

Ամբողջական տեքստը՝ թերթի այսօրվա համարում: