«Ժամանակի» զրուցակիցն է Ֆրանսիայի Ռազմավարական հետազոտությունների կենտ­րոնի փորձագետ Կայծ Մինասյանը։

Հռոմի Պապ Ֆրանցիսկոսի այ­ցը Հայաստան և հայտարարու­թյունը Հայոց ցեղասպանու­թյան մասին քաղաքական և դիվանագիտական մեծ քայլ է՝ ուղղված Հայաստանի ճանաչ­մանն ու զարգացմանը, կար­ծում է Կայծ Մինասյանը։ Պապն իր գործողություններով կար­ծես վերադարձնում է հայերին միջազգային հանրության ըն­տանիք, միջազգային համա­կարգ։

«Հայերը Առաջին աշխարհա­մարտից հետո որբի պես դուրս մնացին միջազգային կարգա­վիճակից։ Մեզ սպանեցին երեք անգամ 1915-ից մինչև 1923 թվականը։ Հայ ժողովուրդը դուրս մնաց միջազգային կար­գավիճակից և պատմությու­նից։ Այսօր պատմությունն իր վրեժն է լուծում և ծառայում է մեր հարցերին՝ ճանաչելով Ցե­ղասպանությունը»,- այսպիսի ուշագրավ կարծիք հայտնեց Կայծ Մինասյանը թերթի հետ զրույցում։

Կայծ, Հռոմի պապն ի՞նչ ուղերձներ էր իր հետ բերել Հայաստան։ Ո՞րն է ընդհան­րապես Պապի այցելության նշանակությունը և խոր­հուրդը։

Հռոմի Պապը, կաթոլիկ եկե­ղեցին հայտարարեցին, որ քրիստոնյաների ներկայությու­նը Արևելքում վտանգի մեջ է։ Դա հստակ է։ Բայց Ֆրանցիսկոս պապը կարծեմ հայտարա­րեց, որ այդ հարցը պիտի լուծվի արմատապես։ Այսօրվա ճգնա­ժամի արմատը Միջին Արևել­քում Օսմանյան կայսրության փլուզումն էր, և Օսմանյան կայսրության փլուզման գլխա­վոր առանցքը կամ դեպքը Ցե­ղասպանությունն էր, և ուրեմն ճանաչելով Հայոց ցեղասպա­նությունը՝ սկսում ես կամաց-կամաց սրբագրել սխալները, տեղ տալ Ցեղասպանությանը և հայերին այսօրվա աշխարհում, որովհետև հայերն ընդհանրա­պես, լինեն կովկասահայեր, թե սփյուռքահայեր, Առաջին աշ­խարհամարտից հետո որբի պես դուրս մնացին միջազգա­յին կարգավիճակից, միջազ­գային քաղաքական համա­կարգից։ Եթե կա ազգ, որ որբ է միջազգային կարգավիճակից, հայ ժողովուրդն է։ Բոլորն այնպես արեցին, որպեսզի հայերը դուրս մնան։

Ամբողջական տեքստը՝ թերթի այսօրվա համարում: