«ՀՅԴ խմբակցության քարտուղար Աղվան Վարդանյանն ասել է, թե այն, որ Դաշնակցությունը պաշտոնական հայտարարությամբ հանդես չի եկել հանրաքվեի ընթացքում արձանագրված զանգվածային խախտումների վերաբերյալ, դեռ չի նշանակում, թե Դաշնակցությունը լռում է:

«ՉԻ» – Եվ, իսկապես, հայտարարություն չանել՝ դեռ չի նշանակում լռել: Գուցե դաշնակներն իրենց բողոքն արտահայտել են, ասենք, բլոտ խաղալով, կամ ի նշան բողոքի այդ օրը քյաբաբը կերել են առանց սոխ ու կանաչու եւ այլն: Վերջին հաշվով՝ բողոքի արտահայտման բազմաթիվ ձեւեր կան: Ո՞վ գիտե, գուցե զանգվածային ընտրակեղծիքներից սասիկ զայրացած դաշնակներն իջել են Կենկենի գրասենյակի նկուղ, դռները փակել ու կամաց հայտարարություն արել: Կամ էլ հրապարակավ, բայց ուլտրաձայնով, այնպես, որ մարդկանց համար լսելի չլինի, բայց կետերն ու դելֆինները լսեն:

Իսկ եթե ավելի լուրջ, ապա ո՞ւմ է հետաքրքիր՝ Դաշնակցությունն ինչ-որ հայտարարություն արե՞լ է, թե ոչ: Տիգրան Կարապետիչը նույնպես առայժմ ոչ մի հայտարարություն չի արել, ու հասարակությունը, ոչինչ, կարծես մի կերպ դիմանում է»:
Չորրորդ ինքնիշխանություն