ՍԷՐԸ գողտրիկ զգացում է, պոռպռան արտայայտութիւն չէ, մտերմիկ պահ է, բանաստեղծական ու խորհրդաւոր, խորունկ ու ներհուն….Զայն առեւտրականացնելն ու հրապարակայնացնելը արդեօ՞ք չեն նսեմացներ զայն…արդեօ՞ք չեն խորհրդազրկեր զայն….արդեօ՞ք չեն գռեհկացներ զայն…: Բանաստեղծ Վահան Թէքէեան պիտի ըսէր այնքան թելադրականօրէն. «…Լաւագոյն է գիտցի՛ր քեզի համար եւ անոր՝ Միշտ փնտռել քիչ մ’իրար, քան թէ գտնել լիովին, Լաւագոյն է պաշտամունք մատուցանել գաղտնիքին»…Իսկ ներկայ աշխարհը պիտի կարենա՞յ երբեւէ խորզգալ նման տողերուն ԽՈՐՀՈՒՐԴԸ….

***

ՍԻՐՈՅ ՕՐՈՒԱՆ ԱՌԹԻՒ….Արարիչը ՍԷՐ է, կեանքի ամէն մէկ ակնթարթը ՍԻՐՈՅ արտայայտութիւն է, գիտակից թէ անգիտակից, կեանքին ու աշխարհին հանդէպ, մեր ընտանիքին, համայնքին, ազգին ու մարդկութեան հանդէպ….Այդ ՍԷՐՆ է որ ոյժ ու կորով, անկոտրում ոգի կու տայ՝ յաղթահարելու երբեմն անյաղթահարելին, արարելու, ստեղծագործելու, տքնաջան աշխատելու, անկարելի կարելի դարձնելու….ՍԻՐՈՎ աշխարհ կու գանք, ՍԻՐՈՎ կը մեծնանք, ՍԻՐՈՎ կը ձգտինք լաւին, բարիին, գեղեցիկին, ճշմարիտին….ՍԻՐՈՎ կը կազմենք ընտանիք, ՍԻՐՈՎ կը նուիրուինք անոր եւ ազգ-համայնքին,,,ՍԷՐՆ է աղբիւրը ամէն մաքառումի, ամէն սխրագործութեան…: ՍԷՐԸ բարիին յաղթանակն է ընդդէմ չարին, իր լայն առումով….

Երան Գույումջյանի ֆեյսուքյան էջից