Թերթն իր այսօրվա համարում ծավալուն հոդված է ներկայացրել Լևոն Տեր-Պետրոսյան–Գագիկ Ծառուկյան հանդիպման տեղի չունենալու թեմայով.

Ի՞նչն է խանգարում Գագիկ Ծառուկյան հանդիպմանն ու տետ ա տետ բանակցություններին… Սա մի հարց է, որի հիմքում Է, թերևս, ընկած ԲՀԿ-ՀԱԿ իրական, անկաշկանդ երկխոսությունը: Իհարկե, կարելի է պատճառաբանել, թե այս պահին քաղաքական ուժերի կոնսուլ­տացիաները գնում են այս մակարդակով, ու թեև կուսակցությունների ղեկավարների մակարդակով նման կոնսուլտացիաներ դեռ չեն եղել, բայց ապագայում կարող են լինել:

Եթե քաղաքական ուժերի ներկայացու­ցիչների ելույթներով պետք է կուսակցու­թյունը համարվի ընդդիմադիր կամ ավե­լին՝ իշխանափոխության ձգտող, ապա նո­րանկախ Հայաստանը «ընդդիմության» պակաս երբեբ չի զգացել:

Ժամանակ աո ժամանակ Սերժ Սարգսյանի՝ Հայաստանից մեկնում-ժամանումների մասին մամուլի հրապարակումներից տեղեկանում ենք, որ «Զվարթնոց» օդանա­վակայանում Սերժ Սարգսյանին դիմավո­րում և ճանապարհում Է ԲՀԿ առաջնորդ Գագիկ Ծառուկյանը: Այս ղեպքերում անմի­ջապես ԲՀԿ-ից հիշեցնում են, որ «Բարգա­վաճ Հայաստան» կուսակցության ղեկա­վար Գագիկ Ծառուկյանը Անվտանգության խորհրդի անդամ է, և դա ԱԽ անդամի լի­ազորությունների և պարտականություննե­րի շրջանակներում իրականացրած գոր­ծառույթ Է: Տարեվերջին էլ մարզաշխարհի ներկայացուցիչների ավանդական միջո­ցառմանը, որին մասնակցում էր նաև Ռոբերտ Քոչարյանը, ՀԱՕԿ նախագահ Գա­գիկ Ծառուկյանը Քոչարյանին և Սերժ Սարգսյանին ձիու քանդակ Էր նվիրել, ապա հոտնկայս ու հանդիսավոր կերպով խմել Սերժ Սարգսյանի կենացը:

Կարելի է հազարումի դատողություններ, մեկնաբանություններ, վերլուծություններ անել՝ հասկանալու համար, թե ԲՀԿ-ն ի վերջո ընդդիմությո՞ւն է կամ կարո՞ղ է ընդդիմություն դառնալ, կամ՝ «այլընտրանքից» դեպի իշխանություն անցումը իրական ընդդիմադիրի գործունեությո՞ւն Է:           Կամ՝ Ծաոուկյանը գուցե այնքան խորամանկ խաղ Է տանում, որ հասարակ մահկանա­ցուներիս դժվար է «հաշվել» նրա քայլերը, ավելին՝ գուցե նրան հաջողվո՞ւմ է Սերժ Սարգսյանին հավատացնել, որ ԲՀԿ-ն ընդդիմություն չէ, սակայն ՀԱԿ-ի հետ բա­նակցություններում ԲՀԿ-ականներին հա­ջողվում է ապացուցել, որ իրենք իրական ընդդիմություն են:

Ի՞նչն է խոչընդոտում Տեր-Պետրոսյան-Գագիկ Ծառուկյան հանդիպմանը: Այդ հանդիպումը գոնե վերջին երկու տարինե­րի ընթացքում հնարավոր էր կազմակեր­պել, եթե Ծաոուկյանը նման ցանկություն ունենար:

Սակայն տպավորություն է ստեղծվում,  որ Ծաոուկյանը խուսափում է նման ֆորմատով բանակցություններից և հանդիպումներից, ու հավանաբար նա ու­նի այդպես վարվելու իր պատճառները, որոնք, հավանաբար, չեն ցանկանում խոստովանել ՀԱԿ-ում:

Առավոտ