ՍԻՐՏՍ ՏԽՈ՛ՒՐ, ՏԽՈ՛ՒՐ Է….կը յիշեմ, կը յիշեմ այն սեւ օրերը ՀԱՅՐԵՆԱՒԵՐ ՄԵԾ ԵՐԿՐԱՇԱՐԺԻՆ, երբ ազգովին սգացինք, ազգովին մորմոքեցանք, ազգովին օգնութեան զօրաշարժի ելանք՝ ամէն մէկս իւրովի, փութացինք ինչ որ բանով մը օգտակար ըլլալու՝ աւերակուած, քանդուած, սգահար մեր հայրենիքին….Սիրտերնիս իսկապէս ալ փլած էր՝ «էն փլած տներ»ուն պէս….Կը յիշեմ հոս, Կիպրոսի մէջ, արագ կազմուեցաւ հայրենօգնութեան մարմինը, որուն պատասխանատուներէն մէկն էի՝ իրեր եւ դրամ հաւաքելու, ամէն օր, ամէն ժամ…ո՛չ Կիրակի, ո՛չ տօնական օր….Փոքրիկ այս գաղութէն հանգանակուեցաւ շուրջ կէս միլիոն տոլար….Այս պահուն, կը վերապրիմ ա՛յն գեհենային օրերու կսկիծը, մորմոքը, կորուստի ահաւոր ցաւը…եւ սիրտս դարձեալ եւ դարձեալ կը սեղմուի, կը մղկտայ, արցունք կը բերէ աչքերուս….ՀԱՅՈՒ ԲԱ՞ԽՏ կոչենք թէ ի՞նչ….Օտար թերթերուն մէջ, հետեւեալ վերտառութիւնը մանաւանդ կը խոցէր սիրտդ՝ ՊԻՊԼԻԱԿԱՆ ԵՐԿԻՐ, ՊԻՊԼԻԱԿԱՆ ԱՂԷՏ….
Այո՛, Պիպլիական է մեր երկիրը….Երանի՛ կարենանք նորօրեայ բարոյապիղծ աշխարհի Վերածնունդին մէջ եւս՝ ստանձնել մեր Պիպլիական առաքելութիւնը….

***

Հայ կեանքի տխուր երեւոյթներէն մէկը. Բարբառողներ, մեծ-մեծ խօսողներ շատ կ’ըլլան, բայց հազիւ գործելու ելլես, հրապարակէն կը քաշուին բոլորը, ամէն մէկը իւրովի պատռուակներ փնտռելով՝ իր անգործութիւնը արդարացնելու համար….Մի քանի կամաւորներ միայն կը գտնուին, որոնք յանձնառու կ’ըլլան Գործը յառաջ տանելու….անոնք ալ շարունակ կը քարկոծուին,…. կամ, անոնց կատարած Գործը կ’իւրացնեն ճարպիկներ, կը գողնան գործողներուն վաստակը եւ իրենց անունը կը շեփորահարեն որպէս Հեղինակը՝ ծանր երկունքներով ձեռքբերուած արդիւնքին….Ժամանակ կ’անցնի եւ պատմութեան հետազօտողը՝ տուեալ գործին հեղինակ հռչակուածը կը գովերգէ, հիմնուելով մակերեսային ուսումնասիրութեանց վրայ եւ անտեղեակ՝ կատարուած զեղծարարութենէն….Այսպէս է որ ՊԱՏՄՈՒԹԻՒՆԸ քիչ անգամ կը ճանչնայ ԲՈՒՆ ՀԵՐՈՍԸ կամ ՀԵՐՈՍՆԵՐԸ…եւ արժանին կու տայ անոնց….

Երան Կույումջյանի ֆեյսբուքյան էջից