ՄԵԾ ՔԱՂԱՔՆԵՐՈՒ ԱՆՄԱՐԴԿԱՅՆԱՑՈՒՄԸ….Մարդիկ՝ բազմադէմ, բազմագոյն, բազմահասակ, բազմանուն, առաւօտ կանուխ կը շտապեն ու կը շտապեն ինչ-որ տեղ հասնելու համար….հանրակառքերու, գետնուղիներու անցքերուն մէջ, վիթխարի զանգուած մը կազմած….լարուած մեքենաներ ըլլան կարծէք, ռոպոթացած մարդ-մեքենաներ, որոնք բջիջային հեռաձայնով կը կապուին ասոր-անոր հետ, բայց բառ կամ հայեացք իսկ չեն փոխանակեր իրենց մերձաւորին հետ….կարծէք ոչինչ կը նկատեն իրենց ճամբուն վրայ, ժամանակ չկայ, պիտի աճապարել ու աճապարել….նոյնիսկ կէսօրուան դադարին, ուր «ֆասթ ֆուտ»ի կամ արագ սնունդի մատակարարման կէտերը կը սպասարկեն զանգուածային ճաշատեսակներ….: Նոյնն է պարագան կիրակի թէ տօնական օրերուն, երբ ՇՈՒԿԱՆ կը տնօրինէ թէ ի՞նչ պիտի հագուիլ, ի՞նչ ուտել, ինչպէ՞ս անցնել հանգիստի, արձակուրդի թէ տօնական օրը….Մարդ էակը կրնա՞յ էապէս ԻՆՔԶԻՆՔ ԸԼԼԱԼ ԱԶԱՏՕՐԷՆ, նման մեքենայացած, գերկազմակերպուած, սպառողական քաղաքակրթութեան մը մէջ…..

***

Օտարերկրեայ փողոցներուն մէջ, բազմամարդ մայթերուն վրայ, ի զուր փնտռեցի ՀԱՅԵՐԷՆ ԽՕՍՔ ՈՒ ԲԱՌ արտասանող գէթ մէկ հոգի, որուն կարենայի հարազատ զգալ….օտար դէմքեր, օտարահունչ բառեր, բութ ու անտարբեր հայեացքներ չորս դիս, որոնք ՕՏԱՐՈՒԹԻՒՆ կը բուրեն, չեն խօսիր սրտիդ, որքան ալ քաղաքավար ու բարեկիրթ թուին ըլլալ….Նիւթական ճոխութիւնները ոչինչ են, եթէ անոնք ԶՈՒՐԿ ԵՆ ՀՈԳԻԷ ՈՒ ՈԳԻԷ….չեն կրնար անոնք ուրախացնել ՀԱՅՈՒ ՀՈԳԻԴ, որ կարծէք աւելի կը մսի, կը կծկուի, կը տխրի, եթէ միջավայրը, մթնոլորտը խորթ են անոր….

Երան Կույումջյանի ֆեյսբուքյան էջից